Το έπος του Έβρου

Ο Ερντογάν μεταμόρφωσε αστραπιαία τον Μητσοτάκη σε αρχιστράτηγο ενός –απόλυτα ηθικού για το ελληνικό δημόσιο αίσθημα– εθνικού αμυντικού πολέμου. Το ζήτημα βέβαια και για τους δύο είναι τι θα γίνει μετά. Ο δε χαμένος της ιστορίας είναι ο Τσίπρας

Γράφει ο Δημήτρης Ευθυμάκης

Αν το δούμε ψυχρά, ο Κυριάκος θα έπρεπε να στείλει ένα μπουκέτο λουλούδια στον Ερντογάν. Πάνω που κατά κοινή παραδοχή η ελληνική κυβέρνηση τα είχε κάνει σαλάτα στο Μεταναστευτικό, ο Τούρκος έστειλε τις ορδές των Αφγανών και των Μαροκινών στις Καστανιές, μεταμορφώνοντας αστραπιαία τον Μητσοτάκη από αμήχανο αρχηγό ενός ανήμπορου Μηταράκη σε αρχιστράτηγο ενός –απόλυτα ηθικού για το ελληνικό δημόσιο αίσθημα– εθνικού αμυντικού πολέμου.

Βεβαίως, ο Ερντογάν έφτιαξε στον Εβρο το τηλεοπτικό θέαμα που επιθυμούσε να δουν οι Ευρωπαίοι, για να πάρουν στα σοβαρά τα αιτήματά του στο συριακό μέτωπο. Η επίθεση στη χερσαία ελληνική παραμεθόριο τον διευκόλυνε στα αριθμητικά fake news του, καθώς το αχανές των συνόρων του έδωσε τη δυνατότητα να μιλά για εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες που υποτίθεται ότι πέρασαν τα ελληνοτουρκικά και τουρκοβουλγαρικά σύνορα και διέφυγαν προς την Ευρώπη μέσα από τα δάση και τα βουνά.


Οι Ευρωπαίοι είναι τόσο φοβικοί με το Μεταναστευτικό και τόσο δύσπιστοι συνάμα, ώστε είναι βέβαιο ότι βγάζουν μέσους όρους από τους τουρκικούς και τους ελληνικούς (ή βουλγαρικούς) ισχυρισμούς. Ανάμεσα στο μηδέν των Ελλήνων και τις εκατό χιλιάδες του Ερντογάν, διόλου απίθανο να πιστεύουν ότι καμιά πενηνταριά χιλιάδες μουστακαλήδες και μαντιλοφορούσες κατευθύνονται ήδη για το Βερολίνο και τη Φραγκφούρτη. Ενώ στα νησιά, οι βάρκες που καταφθάνουν μετριούνται. Υπάρχει και η Frontex εκεί, για να μετρά, όχι να βοηθά –μην παρεξηγηθώ.

Ούτε αυτό είναι απαραίτητα κακό για τον Μητσοτάκη. Και ευρωπαϊκά λεφτά θα πάρει για την ενίσχυση των χερσαίων συνόρων μας και σε μια (απίθανη, αλλά ποτέ δεν ξέρεις) μελλοντική καινούργια συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας για τις επαναπροωθήσεις, θα περιληφθεί και ο Εβρος, που είχε παραληφθεί στην προηγούμενη συμφωνία. Αλήθεια, γι’ αυτό το κουρελόχαρτο λέει κανένας τίποτα; Εχει καταργηθεί εν τοις πράγμασι ή τυπικά ισχύει ακόμα, άρα η Τουρκία δεν φέρνει καμιά ευθύνη για την παραβίαση της υπογραφής της; Ή μήπως ισχύει μόνο ως προς τη χορήγηση ευρωπαϊκών κονδυλίων προς την Τουρκία και τα υπόλοιπα είναι λεπτομέρειες;

Οσο για το εσωτερικό (μικρο)πολιτικό μέτωπο, ο χαμένος της ιστορίας είναι ο Τσίπρας. Εκεί που στο Μεταναστευτικό ήταν σχεδόν καβάλα στ’ άλογο (μετά την κατάργηση-επανίδρυση του υπουργείου και την απόβαση των ΜΑΤ στα νησιά) ήρθε ο Ερντογάν και τον γκρέμισε απ’ τη σέλα. Οταν η χώρα μπαίνει σε πόλεμο, μία μόνο σέλα υπάρχει στην επικράτεια, αυτή του αρχιστρατήγου, η οποία ex officio καταλαμβάνεται από τον Πρωθυπουργό. Δεν περισσεύουν προβολείς για κανέναν άλλον, πόσο μάλλον όταν αυτός ο άλλος διατείνεται ότι ο Ερντογάν κάνει πόλεμο στην Ευρώπη μέσω ημών επειδή εκμεταλλεύεται λάθη και παραλείψεις του Μητσοτάκη –τι σαχλαμάρα, Θεέ μου.

Οι επόμενες δημοσκοπήσεις είναι βέβαιο ότι θα δείξουν ραγδαία αντιστροφή της κοινής γνώμης επί της κυβερνητικής πολιτικής πάνω στο Μεταναστευτικό. Το παλιό αρνητικό ποσοστό δεν θα ‘χει αλλάξει στα νησιά, στην υπόλοιπη Ελλάδα όμως θα υπάρχει ικανοποίηση για τις κυβερνητικές δράσεις. Το πρόβλημα για τον Κυριάκο θα είναι η μεθεπόμενη και η παρα-μεθεπόμενη δημοσκόπηση, όταν οι καλοκαιρινοί μεταναστευτικοί δρόμοι ξαναγεμίσουν τα νησιά με τη βοήθεια του Ερντογάν. Ισως χειρότερα από το 2015.

Τότε η υποχρεωτική κυβερνητική αναζήτηση ενός νέου έπους του Εβρου, αλλά στα νησιά αυτή τη φορά, θα φλερτάρει με πρακτικές που η κεντρώα ΝΔ ούτε να τις σκεφτεί δεν ήθελε ως τώρα. Καταλαβαίνετε τι εννοώ. Εκαναν μια πρώτη επίδειξη εκείνοι που δεν άφηναν τις βάρκες να βγουν στο γιαλό.

Protagon


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση