Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

29 Νοε 2016

Το ερώτημα δεν είναι ρητορικό και η απάντηση είναι ότι στην ΕΕ δεν επικρατούν οι συνθήκες του 2015. Τα σύνορα φυλάσσονται καλύτερα και το ΝΑΤΟ περιπολεί στο Αιγαίο. Ωστόσο, η Ελλάδα θα υποστεί τις χειρότερες επιπτώσεις.

Το σκηνικό είναι γνωστό. Εάν ο τούρκος πρόεδρος ανοίξει τα σύνορα της χώρας του με τη Συρία και το Αιγαίο για τους πρόσφυγες θα επαναληφθούν οι σκηνές που εκτυλίχθηκαν πέρυσι. Οι πρόσφυγες θα μετακινηθούν μαζικά προς την Ευρώπη. Το πιθανότερο είναι να εγκλωβιστούν οι πρόσφυγες σε κάποιο ελληνικό νησί, αφού η συμφωνία επανεγκατάστασης σε άλλες χώρες της ΕΕ δεν εφαρμόζεται.

Φυλάσσονται καλύτερα τα σύνορα

Παρόλα αυτά ο Άρνε Λιτς, ευρωβουλευτής του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, που θεωρεί πολύ πιθανό να υλοποιήσει την απειλή του ο Ερντογάν, είναι τη άποψης ότι "δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνει ένα 'ντιλ'. Δεν μπορούμε να πουλήσουμε όσο - όσο τα ανθρώπινα δικαιώματα, για να μην βρεθούμε υπό πίεση στην Τουρκία". Αλλά ακόμη κι αν ο Ερντογάν ανοίξει τα σύνορά του προς την Ευρώπη η κατάσταση δεν είναι η ίδια όπως πριν από ένα χρόνο.

Ο βαλκανικός διάδρομος έχει κλείσει, η Βουλγαρία ελέγχει τα σύνορά της με την Τουρκία πολύ πιο αποτελεσματικά, το ΝΑΤΟ συνεχίζει τις περιπολίες στο Αιγαίο για να εξαρθρώσει διακινητές, η ευρωπαϊκή συνοριαφυλακή Frontex διαθέτει περισσότερα χρήματα, ανθρώπινο δυναμικό και υλική υποδομή και το πιο βασικό, σε πολλές χώρες της ΕΕ μεταξύ αυτών και στη Γερμανία υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες υποδοχής προσφύγων, όπως υποστηρίζει η Μπάρμπαρα Λοχμπίχλερ, ευρωβουλευτής της Πρασίνων.

Από την άλλη, εκφράζει την λύπη της που κάποιες χώρες της ΕΕ έχουν κλείσει τα σύνορα, ανάμεσά τους, ορισμένες μάλιστα με συρματόπλεγμα, όπως η Ουγγαρία στα σύνορά της με τη Σερβία. "Με άλλα λόγια ανεξέλεγκτες προσφυγικές ροές και από τη δική μας πλευρά δεν πρόκειται να υπάρξουν". Που σημαίνει ότι η καταγγελία της συμφωνίας για του πρόσφυγες δεν θα είχε πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην ΕΕ λόγω της πολιτικής απομονωτισμού.

Οι μεγαλύτερες επιπτώσεις στην Ελλάδα

Αυτό βέβαια δεν ισχύει και για την Ελλάδα. Από την πλευρά του ο Τούρκος πρόεδρος θα έχανε ένα στρατηγικό μέσο πίεσης που είναι η κατάργηση της βίζας για Τούρκους πολίτες, την οποία θέλει να αποσπάσει από την ΕΕ όσο πιο γρήγορα γίνεται. Υπάρχει και η οικονομική πτυχή. Η Τουρκία εξάγει ένα μεγάλο τμήμα προϊόντων της στην ΕΕ, κυρίως στη Γερμανία, τη Μ. Βρετανία, την Ιταλία και τη Γαλλία, ενώ εδώ και 20 χρόνια υπάρχει σε ισχύ τελωνιακή ένωση με την ΕΕ, ενώ ευρωπαϊκοί κολοσσοί επενδύουν δις ευρώ στην Τουρκία.

Παρόλα αυτά η ευρωβουλευτής των Πρασίνων Μπάρμπαρα Λοχμπίλντερ πιστεύει ότι θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη οι απειλές Ερντογάν, αν και "θα πρέπει να εντείνουμε την προσοχή μας και να αναρωτιόμαστε σε ποιον απευθύνεται όταν μιλά". Γιατί πολλές φορές μιλά προς την Ευρώπη για να τον ακούσουν οι οπαδοί του μέσα στη χώρα.

Κάριν Μπενς (ARD) / Ειρήνη Αναστασοπούλου
Πηγή Deutsche Welle

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Πλέον, ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών, δεν θα μπορεί, όποτε τα βρίσκει σκούρα στις Βρυξέλλες, να σηκώνει το τηλέφωνο και να καλεί για βοήθεια

Γράφει ο Τειρεσίας

Ένα από τα μεγαλύτερα «όπλα» που είχε η ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο της δραματικής διαπραγμάτευσης που οδήγησε στο παρά 1’ την χώρα στο τρίτο μνημόνιο και τη διέσωσε από το Grexit ήταν η Ουάσιγκτον. Όσοι γνωρίζουν, μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι ήταν περισσότερες από πέντε οι φορές που εκείνη την κρίσιμη περίοδο (από το Μάρτιο έως τον Ιούνιο του 2015), ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, Τζακ Λιου, είχε παρέμβει, άλλοτε τηλεφωνικά και άλλοτε διά ζώσης, στην Γερμανία, για να διασώσει την Ελλάδα.

Και ήταν σε μια από αυτές τις παρεμβάσεις που είχε επέλθει η οριστική ρήξη με τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος τον ...επιτίμησε, λέγοντας στον Λιου ότι «από τη στιγμή που οι ΗΠΑ δεν βάζουν λεφτά για τη διάσωση της Ελλάδας, δεν μπορεί να μιλά». Για την ιστορία και όχι μόνο, να σημειωθεί ότι από τότε – ενδεχομένως συμπτωματικά – ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την Deutsche Bank και την VW, οι οποίες, με αποφάσεις της αμερικανικής δικαιοσύνης, κυριολεκτικά, έχουν «γονατίσει» και απειλείται η ύπαρξη τους...

Αλλά αυτά είναι μια άλλη ιστορία. Εκείνο που μετράει τώρα περισσότερο για την ελληνική πλευρά, είναι πως αυτή η αμερικανική βοήθεια, στο εξής, απλά, δεν θα υπάρχει. Και αυτή θα είναι η μεγαλύτερη επίπτωση για την χώρα μας. Αρνητική, εννοείται. Γιατί, απλά, ο εκάστοτε Έλληνας υπουργός Οικονομικών, δεν θα μπορεί – όποτε τα βρίσκει σκούρα στις Βρυξέλλες – να σηκώνει το τηλέφωνο και να παρακαλεί από τον κ. Λιου ή τον εκάστοτε Λιου, να παρέμβει για να βοηθήσει.

Πλέον, με την εκλογή Τραμπ, στην καλύτερη περίπτωση, στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής θα βρίσκεται ένας αδιάφορος, για τα ελληνικά θέματα, Αμερικανός υπουργός και στη χειρότερη ένας εχθρικά διακείμενος στη χώρα μας. Συνεπώς, η ελληνική κυβέρνηση έχει, στα σίγουρα, να υπολογίζει σε έναν λιγότερο σύμμαχο. Και μάλιστα, αυτού του διαμετρήματος και εκτοπίσματος. Κι επειδή δεν έχουν απομείνει και πολλοί, η απώλεια – πιστέψτε μας – θα είναι πολύ μεγάλη και θα φανεί άμεσα. Δυστυχώς...

Πηγή Voria

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Του Πάνου Καράπα

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις οι "τέσσερις ιππότες της Αποκάλυψης" έρχονται στην Ελλάδα μέχρι το 2018...!!!
Πιο συγκεκριμμένα:

1ος: Μέχρι το 2018 η Ε.Ε. έχει αυξημένη πιθανότητα διάλυσης. Αυτό θα επέλθει από επερχόμενα δημοψηφίσματα κατά του ευρώ από Αυστρία και Ολλανδία, συνταγματικό δημοψήφισμα στην Ιταλία που θα ρίξει την σημερινή φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση, εκλογές στη Γαλλία με πολύ συντηρητικότερα εκλογικά αποτελέσματα και κυβερνήσεις κατά της Ε.Ε., εκλογές στη Γερμανία με επίσης λιγότερο φιλοευρωπαϊκές συμμαχίες και το κυριότερο, καμμία διάθεση για άλλους δανεισμούς προς την Ελλάδα.

2ος: Η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να βγει στις αγορές στα μέσα του 2018 που βγαίνει από το τρίτο μνημόνιο και δεν θα υπάρξει τέταρτο μνημόνιο με αποτέλεσμα να πτωχεύσει και επίσημα.

3ος: Η Τουρκία θα αποκτήσει τα πρώτα F35 stealth μαχητικά. Η ισορροπία στο Αιγαίο θα ανατραπεί και ο Ερντογάν θα απειλήσει με πόλεμο την Ελλάδα για να αποδείξει την δύναμή του στο εσωτερικό της χώρας όπου το καθεστώς του λόγω μεγάλης χρονικής διάρκειας και έντονου αυταρχισμού θα χρειαστεί μία ενέργεια συμβολικής νομιμοποίησης μέσω μίας επίθεσης στην Ελλάδα. Από την άλλη, η επικείμενη διάλυση της Ε.Ε. θα αφήσει την Ελλάδα απροστάτευτη στην επιθετικότητα της Τουρκίας. Στρατηγικά η δεύτερη έχει μία ιστορικά μοναδική ευκαιρία να επιτεθεί στην αδύναμη Ελλάδα και έχει δείξει και στο παρελθόν ότι δεν αφήνει τέτοιες ευκαιρίες να χαθούν.

4ος: Το προσφυγικό θα πάρει μεγάλες διαστάσεις και με εσωτερικές συγκρούσεις - εξεγέρσεις λόγω της εξαθλίωσης των προσφύγων και της ανόδου της Ελληνικής ακροδεξιάς.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Τα τελευταία εκλογικά αποτελέσματα σε ΗΠΑ, αλλά και στις εσωκομματικές εκλογές της Γαλλίας, για την ανάδειξη νέου ηγέτη στην Κεντροδεξιά, επιβεβαιώνουν τη μεγάλη ρευστότητα στην οποία βρίσκεται ο κόσμος. Το εκκρεμές που για χρόνια είχε μετακινηθεί προς μια παγκοσμιοποιημένη κατεύθυνση, με ό,τι αυτό σήμαινε, επιστρέφει με δύναμη και βία προς την αντίθετη πορεία.

Οποιος δεν θέλει να το καταλάβει αυτό και επιχειρεί να αντιμετωπίσει τη σημερινή πραγματικότητα με χθεσινούς όρους το μόνο που θα καταφέρει είναι το εκκρεμές να τον πετύχει στο τέλος κατακούτελα.
Την ώρα που η χώρα μας βιώνει για πρώτη φορά έντονα την πολυπολιτισμική πίεση από τους χιλιάδες μετανάστες, που όχι μόνο δεν μετακινούνται, παρά τις δεσμεύσεις που υπήρχαν από τους εταίρους, αλλά ήρθαν για να μείνουν, επιστρέφει σε όλη την Ευρώπη και στις ΗΠΑ η ατζέντα της εθνικής ταυτότητας των λαών, κόντρα στον μύλο της παγκοσμιοποίησης που αλέθει τα πάντα στο πέρασμά του.

Η οικονομική κρίση απλώς ήταν η θρυαλλίδα που έσπασε τον μύθο της καλής πλευράς μιας παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας, η οποία εμπεριέχει από τη μια τους εκατομμύρια «αναλφάβητους» της νέας ψηφιακής εποχής και, από την άλλη, ένα τεράστιο άνοιγμα της ψαλίδας των ανισοτήτων. Εάν στα δύο παραπάνω προσθέσουμε τις μεγάλες αλλαγές που επέρχονται στην αγορά εργασίας από την τεχνολογία, η οποία ανεξέλεγκτα εξαφανίζει επαγγέλματα από τη μια στιγμή στην άλλη, τότε τα πράγματα δεν πάνε καλά και οι προβλέψεις για έναν μεγαλύτερο κύκλο ανεργίας είναι δεδομένες.

Οι αγωνίες των πολιτών είναι μεγάλες και καθημερινές, και η κυβέρνηση δυστυχώς εξακολουθεί να κυνηγά την ουρά της χωρίς σχέδιο και πρόγραμμα, αντί να λέει πολύ απλά την αλήθεια για το τι μας περιμένει με όσα ζητούνται να υπογράψει.

Ακόμη και ο Κώστας Σημίτης (που μετατράπηκε σε μεγάλο... αλχημιστή για να μας βάλει στην ΟΝΕ) βλέπει αυτό που οι περισσότεροι θεωρούν ότι είναι πιο κοντά μας πια. Και αυτό είναι η επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, εάν οι πιστωτές επιμείνουν στο αδιέξοδο σπιράλ λιτότητας στο οποίο μας έχουν ρίξει εδώ και έξι χρόνια και εάν οι κυβερνώντες συνεχίσουν την πολιτική τού «βλέποντας και κάνοντας» σε μια χώρα που καταρρέει και βάλλεται πανταχόθεν. Και αντί να καταστρώνουμε έστω και τώρα ένα σχέδιο για την επόμενη μέρα της Ευρώπης, ο πρωθυπουργός πάει στην Κούβα για να κλάψει τα όνειρα της νεότητάς του, την ώρα που εκατοντάδες χιλιάδες Ελληνες κλαίνε τους κόπους μιας ζωής και τα όνειρα που έκαναν τα παιδιά τους για ένα καλύτερο αύριο.

Οι περιβόητες κόκκινες γραμμές ξεθωριάζουν για άλλη μια φορά μπροστά στη δεύτερη αξιολόγηση και βάφουν με ακόμη πιο μελανά χρώματα τη ζωή των πολιτών.
Πόσο δύσκολο τελικά είναι να το καταλάβουν και να σταματήσουν να πουλάνε... παραμύθια σε έναν λαό που δεν αντέχει άλλο και με την πρώτη ευκαιρία θα τους τιμωρήσει με τον ίδιο τρόπο που τον τιμωρούν τόσα χρόνια, πολεμώντας με κάθε τρόπο την εθνική του ταυτότητα, την περηφάνια του και τιμωρώντας τον γιατί είχε την «ατυχία» να βρίσκεται στην Ελλάδα.

Και το παραπάνω ισχύει και για τους απερχόμενους αλλά και για τους επερχόμενους, αν έρθουν να κυβερνήσουν αυτόν τον τόπο χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα. Διαφορετικά, θα βρεθούν άπαντες προ εκπλήξεως...

Νίκος Ελευθερόγλου
Πηγή "Δημοκρατία"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Στις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης για τους ήρωες αγωνιστές της εθνικής αντίστασης που ανατίναξαν τη γέφυρα του Γογοποτάμου το Νοέμβριο του 1942, παρέστη την Κυριακή 27/11/2016 στον ηρωικό Γοργοπόταμο o Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής, Καθηγητής Νότης Μαριάς.

Ο Έλληνας Ανεξάρτητος Ευρωβουλευτής παρακολούθησε την επιμνημόσυνη δέηση και κατέθεσε στεφάνι στη μνήμη των θυμάτων της Εθνικής Αντίστασης.

Μετά το πέρας των εκδηλώσεων ο Νότης Μαριάς έκανε την παρακάτω δήλωση:

«Ο ηρωισμός των συμπατριωτών μας που ανατίναξαν τη γέφυρα του Γοργοποτάμου ας αποτελέσει παράδειγμα θάρρους και αντίστασης προκειμένου να πετάξουμε την τρόικα έξω από την πατρίδα μας και να ξαναπάρουμε πίσω την Ελλάδα.
Από εδώ από τον Γοργοπόταμο δηλώνουμε ότι συνεχίζουμε τον αγώνα μας έτσι ώστε να αναγκαστεί η Γερμανία επιτέλους να σεβαστεί τις Διεθνείς Συνθήκες και να καταβάλει τις πολεμικές επανορθώσεις, να εξοφλήσει το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο και να πληρώσει τις αποζημιώσεις των συγγενών των θυμάτων που εκτελέστηκαν από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Παραμένοντας λοιπόν πιστός στη βασική μου θέση για την διεκδίκηση των Γερμανικών Αποζημιώσεων διοργανώνω διαδικτυακή ψηφοφορία στον ιστότοπο notismarias.gr για τη συλλογή υπογραφών, ώστε να πιεστεί η Κυβέρνηση να εγγράψει επιτέλους τις Γερμανικές Αποζημιώσεις στον Κρατικό Προϋπολογισμό.
Η διαδικτυακή αυτή ψηφοφορία, στόχο έχει να αναγκάσει την κυβέρνηση να αναλάβει πρακτικές πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της αποτελεσματικής διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας προς την Ελλάδα και να θέσει την Ελληνική Βουλή προ των ευθυνών της.
Καλούμε όλους τους απανταχού Έλληνες να στηρίξουν το δίκαιο αυτό αγώνα ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ. Καλούμε και την Ελληνική Βουλή να πράξει το ίδιο. Δε θα σταματήσουμε μέχρι να τα καταφέρουμε».

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η μόνη χώρα στην νοτιοανατολική Ευρώπη που παραιτήθηκε οικειοθελώς της ιστορικής της μνήμης είναι η Ελλάδα,γι' αυτό και βρίσκεται συνεχώς απολογούμενη

Γράφει ο Μακεδών

Η διατήρηση στην Βουλγαρική μνήμη της απόκτησης της Θράκης, προκειμένου να αποκτήσει διέξοδο στο Αιγαίο, διατηρείται σταθερή. Μπορεί να μη εκφράζεται από κυβερνητικής πλευράς, αλλά πολλές φορές έρχονται στη δημοσιότητα κείμενα από κρατικούς φορείς της Βουλγαρίας, όπως η Ακαδημία Επιστημών, που προβάλλουν το αίτημα.

Σύμφωνα όμως με πληροφορίες μας, επισκέπτονται την Θράκη Βούλγαροι, όπου υπό την ιδιότητα πολιτιστικών αναζητήσεων (καταγραφή εναπομεινάντων βουλγαρικών σπιτιών, από την εποχή τη βουλγαρικής κατοχής), ή προς συγγραφή μελετών ιστορικών επιστημόνων αλλά και αρχαιολόγων (όπως η κόρη του Εβραιοβουλγάρου Αλεξάντερ Φολ), περί των αρχαίων Θρακών, θεωρούνται κεκαλυμμένες ενέργειες από ελληνικές υπηρεσίες.

Κάθε χρόνο, κατά την επέτειο της υπογραφής της Συνθήκης του Νεϊγύ (27 Νοεμβρίου 1919), ή την επέτειο της μη εφαρμοσθείσης Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου (Μάρτιος 1878) οργανώνονται διαδηλώσεις από πολιτικά κόμματα και συλλόγους της Βουλγαρίας, με την επίνευση της επίσημης Βουλγαρίας. Εφέτος, είχαμε πάλι διαδήλωση, με μικρή συμμετοχή, αλλά μελών του συγκυβερνώντος κόμματος ΑΤΑΚΑ, με αίτημα την επιδίωξη αναθεώρησης της Συνθήκης Νεϊγύ, και με ακραία συνθήματα μάλιστα, του τύπου «Βουλγαρία ή Θάνατος».

Η περί ου ο λόγος Συνθήκη υπογράφηκε μεταξύ της Βουλγαρίας και των νικητριών δυνάμεων του Α' Παγκοσμίου πολέμου (Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ και Ιταλία) και συμμετοχή συμμάχων χωρών, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. Την συνθήκη αυτή, η βουλγαρική ιστοριογραφία την χαρακτηρίζει ως την δεύτερη εθνική καταστροφή, δια της οποίας η Βουλγαρία υποχρεώθηκε σε εγκατάλειψη πολλών εδαφών γειτονικών χωρών, που δεν της ανήκαν.

Ως προς τα καθ’ ημάς, παραιτήθηκε, εκτός των άλλων, και όλων των κυριαρχικών της δικαιωμάτων επί της μεσημβρινής δυτικής Θράκης και με την υποχρέωση ν΄ αναγνωρίσει εκ των προτέρων τις μεταγενέστερες αποφάσεις των Δυνάμεων περί αυτής. Ακολούθησε μετέπειτα παραχώρηση των εδαφών αυτών στην Ελλάδα με την Συνθήκη των Σεβρών ένα χρόνο μετά, και τον αποκλεισμό της βουλγαρικής εξόδου στο Αιγαίο πέλαγος.

Η Βουλγαρία, αρνούμενη να συμβιβασθεί με το νέο εδαφικό καθεστώς, αλλά αδυνατώντας εκ των πραγμάτων να ακολουθήσει δυναμική εξωτερική πολιτική, με την κυβέρνηση Σταμπολίνσκυ (1920 - 23) χρησιμοποίησε το ζήτημα της οικονομικής διεξόδου στο Αιγαίο, ως όχημα ειρηνικού αναθεωρητισμού, μέσω του οποίου επιδίωξε την αυτονομία της Δυτικής Θράκης ή την απόκτηση εδαφικού διαδρόμου στην περιοχή.
Στο αίτημα αυτό, απάντησε ο Ελ. Βενιζέλος ως ακολούθως: «Κάθε παραχώρηση κι αν εγίνετο θα ήταν ανωφελής εφόσον η Βουλγαρία δεν θα ησύχαζε μέχρις ότου αποκτήση ολόκληρον την Βαλκανικήν, αξιούσα πλήρη ηγεμονίαν εφ΄ όλης της Χερσονήσου και κατά συνέπειαν, επωφελούμενης πάσης ευκαιρίας δια να ικανοποιήση τις φιλοδοξίες της.

Η Βουλγαρία αντιπροσωπεύει εις τα Βαλκάνια ό,τι η Πρωσσία εις την Κεντρικήν Ευρώπην, πάντοτε δε θα επιχειρή να επιβάλη τον μιλιταρισμόν της επί των Βαλκανίων, όπως επεχείρησε να πράξη η Πρωσσία εις την Δυτικήν Ευρώπην».

Είχε δίκαιο επ’ αυτού ο Ελ. Βενιζέλος (άλλωστε παρόμοια εκτίμηση είχε κάνει για την Βουλγαρία και κατά την σύναψη της Συνθήκης Ειρήνης στο Βουκουρέστι, για την λήξη του Β΄ Βαλκανικού Πολέμου). Μόλις προ ολίγου χρόνου, το Ινστιτούτο Βουλγαρικής Γλώσσας της Σόφιας παρουσίασε έρευνα που διεξήγαγε στην Βόρεια Ελλάδα, κατά την οποία οι μισοί Έλληνες έχουν μητρική γλώσσα την… βουλγαρική!

Το Ινστιτούτο αυτό, είναι ένα από τα παλαιότερα ιδρύματα της Ακαδημίας Επιστημών της χώρας. Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΙΒΓ αναφέρονται προκλητικά: «Ο χάρτης των βουλγαρικών διαλέκτων, υλοποιήθηκε από ομάδα επιστημόνων από το ΙΓΒ και περιλαμβάνει ηχογραφήσεις διαλέκτων από διαφορετικές περιοχές. Μεταξύ αυτών και από περιοχές που δεν είναι πλέον εντός των εθνικών συνόρων, αλλά κάποτε ήταν βουλγαρικά εδάφη, όπως τμήματα του Αιγαίου, η «Μακεδονία» (=Σκόπια), η Βόρεια Δοβρουτσά κ.α».

Βέβαια οι συντάκτες των άρθρων, δεν εξηγούν πότε ακριβώς σημερινά τμήματα της βόρειας Ελλάδας, ήταν «εντός των εθνικών συνόρων» της χώρας τους, αν εξαιρεθούν οι κατοχές στη διάρκεια του Α΄και Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Είναι ιδιαιτέρως ενδιαφέρον να σημειωθεί, πως η μόνη χώρα στην νοτιοανατολική Ευρώπη, που έχει παραιτηθεί οικειοθελώς της ιστορικής της μνήμης είναι η Ελλάδα, γι’ αυτό και βρισκόμαστε συνεχώς απολογούμενοι.

Πηγή Voria

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Τον Απρίλιο του 2009 Ελλάδα και Αλβανία υπέγραψαν την συμφωνία για την ΑΟΖ στην θαλάσσια περιοχή που τις ενώνει. Σήμερα ο Ράμα λέει πως δεν ισχύει

Γράφει ο Μακεδών

Είναι κανόνας στην πολιτική να μη αμύνεσαι και απολογείσαι στην επιθετικότητα του αντιπάλου, αλλ’ απεναντίας να αντεπιτίθεσαι ή να μεταφέρεις το ζήτημα σε άλλο περιστατικό στο οποίο έχεις ή κατασκευάζεις υπεροχή.

Αυτό που αγνοεί η ελληνική πολιτική, φαίνεται πως το έμαθε καλά ο μαθητής του Ερντογάν, Αλβανός πρωθυπουργός, ο οποίος -καίτοι φημολογείται πως είναι και ελληνικής καταγωγής, αλλά από γενιτσάρους…- πλαγιοκοπεί την Ελλάδα με επιβουλές, ενισχύοντας και την πολιτική της Τουρκίας.

Προ ενάμιση έτους (Μάιος 2015) η Αλβανία με ρηματική διακοίνωση προς το Υπουργείο Εξωτερικών αμφισβήτησε την οριοθέτηση της ΑΟΖ στα θαλάσσια σύνορά μας, με αφορμή την έρευνα που αποφάσισε η Ελλάδα στο Οικόπεδο 1, το οποίο η Αλβανία θεωρεί ότι καταλαμβάνει μέρος της υφαλοκρηπίδας της.

Για όσους λησμόνησαν, τον Απρίλιο του 2009 ο τότε Πρωθυπουργός της Ελλάδας Κώστας Καραμανλής και η τότε Υπουργός των Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη μεταβαίνουν στην Αλβανία. Μετά από 2,5 χρόνια κοπιαστικών διαπραγματεύσεων Ελλάδα και Αλβανία είναι έτοιμες να υπογράψουν την συμφωνία για την ΑΟΖ στην θαλάσσια περιοχή που τις ενώνει. Όπως είχε γράψει η huffingtonpost, οι Υπουργοί των Εξωτερικών βάζουν τις υπογραφές και σε μία πανηγυρική εκδήλωση Έλληνας Πρωθυπουργός εκφωνεί για πρώτη φορά λόγο στο Αλβανικό Κοινοβούλιο.

Δύο όμως μήνες μετά τον Ιούνιο του 2009 και ενώ το Υπουργείο Εξωτερικών έχει παραλάβει ο Γιώργος Παπανδρέου πραγματοποιούνται εκλογές στην Αλβανία. Το κόμμα του Σαλί Μπερίσα κερδίζει πάλι, όμως το σοσιαλιστικό κόμμα της αντιπολίτευσης στέλνει την απόφαση για την ΑΟΖ στο Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας με το επιχείρημα ότι η Ελλάδα τα πήρε όλα με αυτή την συμφωνία. Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας την ακυρώνει. Υπάρχουν τότε σοβαρές ανησυχίες ότι οι Τούρκοι παρενέβησαν στην απόφαση δωροδοκώντας και δικαστές.

Η Ντόρα Μπακογιάννη είχε δηλώσει ότι η συμφωνία είχε ενοχλήσει την Τουρκία επειδή θα δημιουργούσε προηγούμενο που κάποια στιγμή θα πρέπει να ακολουθηθεί και στην οριοθέτηση της ΑΟΖ στο Αιγαίο με την Τουρκία. Παρά την ακύρωση όμως από το Δικαστήριο η συμφωνία τυπικά ισχύει, με την Αλβανία να σιωπά όταν τον Ιούνιο του 2014 ο τότε Υπουργός ΠΕΚΑ Γιάννης Μανιάτης είχε παρουσιάσει τον χάρτη των παραχωρήσεων στο Ιόνιο. Η ίδια απουσία αντίδρασης και όταν το πλοίο της νορβηγικής εταιρείας PGS είχε πραγματοποιήσει για λογαριασμό της Ελλάδας σεισμικά στην περιοχή των θαλασσίων συνόρων.

Το σοσιαλιστικό κόμμα της Αλβανίας κυβερνά σήμερα την χώρα και ο πρωθυπουργός Έντι Ράμα, δηλώνει κατά διαστήματα πως η συμφωνία δεν ισχύει, πως απαιτείται επαναδιαπραγμάτευση και είναι -περιέργως- ένα από τα θέματα που συζητά η Ελλάδα με την Αλβανία, στο πλαίσιο των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης. Θα επαναλάβω, πως όσοι έδωσαν συγχωροχάρτι στην Αλβανία και υποστήριξαν αφελώς ότι η γειτονική χώρα θα αναγκαστεί να σεβαστεί ακόμα περισσότερο την Συμφωνία (αλλά και τον Ελληνισμό της Βορείου Ηπείρου), ως υπό ένταξη στην Ε.Ε. μέλος διαψεύσθηκαν παταγωδώς.

Φαίνεται όμως, πως δεν είναι μόνον οι πλάτες της Τουρκίας που οδηγούν την Αλβανία σε ανυποχώρητη στάση. Υπήρξε μια πολύ σημαντική εξέλιξη, που ανέδειξε προ πολλού καιρού το capital, και που αφορά εμμέσως και τη χώρα μας. Ο λόγος για την ανάθεση που έγινε από το αλβανικό κράτος στην κοινοπραξία της Royal Dutch Shell και στην καναδική Petromanas, του περίφημου οικοπέδου 4 (block 4) το οποίο έχει έκταση 560 χιλιάδες τετραγωνικά εκτάρια εκτεινόμενο στα νοτιανατολικά δύο παραχωρήσεων που εκμεταλλεύεται η κοινοπραξία στην Αλβανία ήδη από το Φεβρουάριο του 2012.

Στις γεωτρήσεις αυτές έχει ανακοινωθεί ότι εντοπίστηκαν σημαντικές ποσότητες πετρελαίου και φυσικού αερίου. Επιπρόσθετα μόλις επιβεβαιώθηκαν οι ανακαλύψεις στην επαρχία Berat, τον περασμένο Μάρτιο, η Shell ουσιαστικά προανήγγειλε την αύξηση των επενδύσεών της στην περιοχή.

Γιατί αυτά αφορούν και την Ελλάδα. Καταρχάς με την απόκτηση του οικοπέδου 4 η Shell έρχεται νοτιότερα και σχεδόν ακουμπά τα ελληνοαλβανικά σύνορα και δεν είναι μακριά από το δικό μας Οικόπεδο 1, το οποίο διεκδικούν οι Αλβανοί.
Το ενθαρρυντικό είναι πως η κινητικότητα που υπάρχει στην Αλβανία δημιουργεί προσδοκίες και για τη χώρα μας, καθώς ειδικά η περιοχή των Ιωαννίνων θεωρείται από τους γεωλόγους ότι αποτελεί τη γεωλογική συνέχεια και ανήκει στην ίδια πλάκα, γεγονός που δημιουργεί σημαντικές προσδοκίες.

Πηγή Voria

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση της διευθύντριας ευρωπαϊκών προγραμμάτων της DW, Άντελχαιντ Φάιλκε, ο Έντι Ράμα αναφέρει τα εξής:

«Μιλάμε για ένα ζήτημα που αφορά ένα τμήμα του αλβανικού πληθυσμού, το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως και ο υπόλοιπος αλβανικός πληθυσμός σε σχέση με το ελληνικό κράτος. Σε αυτό το κομμάτι του πληθυσμού πρέπει να αναγνωριστεί το δικαίωμα να κινείται ελεύθερα στην Ελλάδα. Δικαίως αισθάνεται ότι έχει υποστεί διακρίσεις αυτό το κομμάτι του πληθυσμού, καθώς υπήρξε αδράνεια στην επίλυση του ζητήματος, η οποία κατά την άποψή μας πρέπει να τερματιστεί. Είμαστε πεπεισμένοι, ότι αυτό το ζήτημα δεν πρέπει να διαταράξει τις σχέσεις με την Ελλάδα, αλλά αντίθετα πρέπει να ενισχύσει τις καλές σχέσεις με τον ελληνικό λαό και το ελληνικό κράτος. Γιατί είμαστε γείτονες και επομένως είμαστε καταδικασμένοι να ζούμε μαζί».

Σε ερώτηση της διευθύντριας ευρωπαϊκών προγραμμάτων της DW, εάν ο ίδιος έχει αναλάβει κάποια βήματα ή έχει συνομιλήσει με τον έλληνα πρωθυπουργό για το ζήτημα αυτό, ο Έντι Ράμα απαντά τα εξής:

«Οι συζητήσεις συνεχίζονται. Σίγουρα δεν είναι εύκολο, αλλά δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι στον 21ο αιώνα στην Ευρώπη υπάρχει η περίπτωση του δημοσιογράφου Μάρτιν Μέμαι, ο οποίος, μόνο και μόνο επειδή πήγε μία φορά στην Ελλάδα και έκανε ρεπορτάζ στην περιοχή, όπου παλαιότερα διέμεναν Αλβανοί, έχει χαρακτηριστεί ανεπιθύμητο πρόσωπο και του έχει απαγορευθεί εδώ και τέσσερα χρόνια η είσοδος στη χώρα. Μία γειτονική χώρα που είναι μέλος της ΕΕ, μία χώρα στην οποία έγιναν δεκτοί εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί. Μία χώρα που λαός της βοήθησε τους Αλβανούς σε δύσκολους καιρούς και αντίστοιχα είχαμε βοηθήσει κι εμείς τον λαό της σε δύσκολους καιρούς».

Η συνέντευξη του Έντι Ράμα δόθηκε στο περιθώριο συνάντησής του, στο Βερολίνο, με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. Κύριο θέμα των διαβουλεύσεων αποτέλεσε η ευρωπαϊκή προοπτική της Αλβανίας, ενόψει σχετικής συζήτησης στο Συμβούλιο Υπουργών της ΕΕ τον Δεκέμβριο.

Στην επισήμανση της διευθύντριας ευρωπαϊκών προγραμμάτων της DW ότι προ ημερών ο γερμανός χριστιανοδημοκράτης βουλευτής Γκύντερ Κρίχμπαουμ επισκέφθηκε τα Τίρανα και έδειξε ιδιαίτερα κριτική διάθεση απέναντι στην πιθανή έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας δηλώνει:

«Είναι απολύτως φυσικό να υπάρχουν βουλευτές που εκφράζουν τις απόψεις τους σε διάφορα κοινοβούλια της ΕΕ. Αυτή η συζήτηση υπήρχε ήδη κατά την έναρξη της ενταξιακής διαδικασίας, δεν είναι κάτι ασυνήθιστο. Αλλά η ημερομηνία του Δεκεμβρίου δεν έχει σχέση με το γερμανικό Κοινοβούλιο. Αφορά τη στάση της γερμανικής κυβέρνησης, και άλλων κυβερνήσεων, απέναντι στις σχετικές συστάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Συζητήσαμε αναλυτικά με την καγκελάριο για αυτό το ζήτημα. Και νομίζω ότι η στάση που τηρεί η καγκελάριος, ακόμη και αν δεν την εκφράζει ανοιχτά, είναι απολύτως σαφής και ξεκάθαρη για όλους. Η καγκελάριος χαιρετίζει τα αποτελέσματα που έχουμε επιτύχει, τις σημαντικές μεταρρυθμίσεις που έχουμε υλοποιήσει».

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η έκρηξη στον καταυλισμό, οι εξτρεμιστές και οι τοπικές κοινωνίες

Τραγικό, πραγματικά, το περιστατικό με τη γιαγιά και το προσφυγόπουλο που σκοτώθηκαν από έκρηξη φιάλης υγραερίου σε προσφυγικό καταυλισμό.

Δυστυχώς, όμως, ο Μουζάλας, ακόμη και ο Κυρίτσης ο «αλληλέγγυος» έχουν απόλυτο δίκιο όταν λένε ότι ένα τέτοιο αποτρόπαιο γεγονός θα μπορούσε να συμβεί κι αλλού. Οπουδήποτε στη φτωχοποιημένη Ελλάδα του Μνημονίου. Της ερημωμένης επαρχίας, όπου άνθρωποι πεθαίνουν από το... προπολεμικό μαγκάλι, το οποίο άναψαν για να ζεσταθούν, και των σύγχρονων αστικών γκέτο, στα σκοτεινά διαμερίσματα των οποίων βρέφη λαμπαδιάζουν από τα αναποδογυρισμένα κεριά στις κουβέρτες τους.

Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζουν οι κατατρεγμένοι του πολέμου, που βρήκαν απλόχερη φιλοξενία στο έδαφός μας, κυρίως όμως οι «νεοέποικοι» του Ισλάμ, που με πρόσχημα τη διεθνή αναταραχή απειλούν να πλημμυρίσουν την Ευρώπη.
Αυτοί οι τελευταίοι είναι, δυστυχώς, που δημιουργούν τις εκτεταμένες φασαρίες στους καταυλισμούς και στους δρόμους των ακριτικών νησιών μας. Ψάχνουν αφορμή για να «τα σπάσουν» και να καταφύγουν σε ακραίες πράξεις βίας, διαμαρτυρόμενοι -υποτίθεται- για τις κακές συνθήκες διαμονής τους. Λες και τους κάλεσε κανείς εδώ με την υπόσχεση να μείνουν σε πεντάστερο...

Εσχάτως οι εξτρεμιστές αυτοί, που βρήκαν στέγη στα hot spots, λαθρομετανάστες οι περισσότεροι -με την πλήρη έννοια του όρου-, αρχίζουν να προκαλούν και τον ντόπιο πληθυσμό, διαδηλώνοντας με θρησκευτικούς αλαλαγμούς, καταστρέφοντας ξένη περιουσία, προσβάλλοντας αξίες και ιερά σύμβολα.

Φτάσαμε και σε βεβήλωση νεκροταφείων, την πιο βάρβαρη δηλαδή πράξη προσβολής σε μία κοινωνία - ειδικά στην Ελλάδα, όπου η μνήμη των προγόνων τιμάται ευλαβικά από τους νεότερους.

Εως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές δεν είχε ανακαλυφθεί η ταυτότητα αυτών των ανίερων βανδάλων. Μπορεί να είναι «αγανακτισμένοι» των hot spots, ίσως όμως πίσω από τους σπασμένους μαρμάρινους σταυρούς να κρύβονται και οι προβοκάτορες που τους ενθαρρύνουν.

Οπως και να 'χει το πράγμα, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Προτού εξαντληθεί η υπομονή κάποιων «θερμόαιμων» στα hot spots, φοβάμαι ότι μπορεί να εξαντληθεί η υπομονή των τοπικών κοινωνιών, που ανέχονται καρτερικά την παρουσία τους. Και τότε θα συμβεί το κακό, το οποίο οι «υγιείς πολιτικές δυνάμεις του τόπου» θα σπεύσουν να αποδώσουν σε «ρατσιστικούς πυρήνες ακροδεξιών στοιχείων».

Ευκολάκι, ε; Να δούμε όμως πώς θα ερμηνευτούν τα αποτελέσματα των επόμενων εκλογών, όταν οι μισοί Χιώτες και Μυτιληνιοί θα έχουν αίφνης μεταβληθεί σε «χρυσαυγίτες».

Γιώργος Χαρβαλιάς
Πηγή "Δημοκρατία"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αίμα τούρκων... ηρώων βλέπει ο Ερντογάν στην Κύπρο!

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan, μιλώντας στην 7η συνάντηση κορυφής Βοσπόρου για τη διεθνή οικονομική συνεργασία, αφού αναφέρθηκε στις σχέσεις Τουρκίας-ΕΕ, τονίζοντας ότι η Τουρκία εξετάζει τις εναλλακτικές, έκανε εκτενή αναφορά στο Κυπριακό.

Κατηγόρησε την Κύπρο λέγοντας ότι «χωρίς να ντρέπονται συμμετέχουν στις συνόδους της ΕΕ με σημαία που περιλαμβάνει ολόκληρη την Κύπρο. Δεν μπορείτε να έχετε τέτοια σημαία εκεί υπάρχει και μια "TΔΒΚ". Εσείς είστε η ελληνοκυπριακή διοίκηση νότιας Κύπρου. Στο Βορρά υπάρχει τουρκική δημοκρατία αυτό θα το βλέπετε. Είναι αγένεια. Έτσι ή αλλιώς αυτό θα το καταλάβουν και θα το μάθουν».

Ο πρόεδρος Erdogan προσέθεσε πως επικοινώνησε με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα και του ζήτησε διμερή και πολυμερή συνάντηση και συνέχισε λέγοντας: «Όμως δεν πρέπει πλέον να σέρνεται αυτή η υπόθεση. Πρέπει μέχρι το τέλος του χρόνου να φτάσουμε κάπου. Αλλά εάν ξεκινήσουμε λέγοντας ότι αυτά τα εδάφη θα είναι δικά μας θα τα διοικούμε μόνο εμείς, αν έχουμε τέτοια πράγματα δεν προχωράει».

Λουξεμβούργο: Η Τουρκία του Erdogan παραβιάζει καθημερινά τις αξίες της ΕΕ

Με τα σχέδιά της να επαναφέρει τη θανατική ποινή ή με τις μαζικές διώξεις των τελευταίων μηνών, η Τουρκία του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν "καταπατά καθημερινά" τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκτιμά ο Ξαβιέ Μπετέλ, πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, σε συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο.

Σε ερώτηση αν είναι πιθανή μια ρήξη με την Άγκυρα, στις διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στην ΕΕ, ο Μπετέλ εκτίμησε ωστόσο ότι δεν πρέπει να ληφθεί ένα τέτοιο μέτρο, το οποίο επιθυμεί σε αυτό το στάδιο μόνο μία από τις 28 χώρες-μέλη, η Αυστρία.

"Αν τα κόψω όλα, δεν θα υπάρχει πλέον αυτό το σκοινί όπου λέμε 'Θα προσπαθήσουμε να κρατηθούμε ωστόσο διότι υπάρχει πάντα αυτή η επιθυμία να εργαστούμε από κοινού", δήλωσε ο πρωθυπουργός του Μεγάλου Δουκάτου, ενός από τα έξι ιδρυτικά μέλη της ΕΕ, στη συνέντευξη που παραχώρησε χθες βράδυ στο Λουξεμβούργο.

Και συνέχισε: "Οι αξίες πάνω στις οποίες οικοδομήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση καταπατούνται καθημερινά, αλλά ελπίζω πως η Τουρκία θα ξαναγίνει αυτός ο εταίρος στον οποίο είχα αυτή την εμπιστοσύνη τον τελευταίο καιρό".

Σήμερα, εκτίμησε ο Ξαβιέ Μπετέλ, "αυτή η εμπιστοσύνη είναι πολύ, πολύ εύθραυστη".

"Η κατάσταση με ανησυχεί", συνέχισε, αναφερόμενος στις διώξεις στα μμε, στη δικαιοσύνη και στη δημόσια διοίκηση μετά το αποτυχημένο στρατιωτικό πραξικόπημα του Ιουλίου και τις πρόσφατες δηλώσεις του Ερντογάν για ενδεχόμενη επαναφορά της θανατικής ποινής στη χώρα του.

Από τη μεθεπομένη του αποτυχημένου πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου, ο πρόεδρος Ερντογάν είχε αναφερθεί στο ενδεχόμενο επαναφοράς της θανατικής ποινής προκειμένου να εξαλειφθεί ο φατριαστικός "ιός" στο εσωτερικό του κράτους προκαλώντας την έντονη αντίδραση της ΕΕ.

Έντεκα χρόνια μετά την έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων το 2005, η σχέση των Βρυξελλών με την Άγκυρα επιβραδύνθηκε περαιτέρω μετά την έγκριση από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 24 Νοεμβρίου ενός ψηφίσματος που ζητά την "προσωρινή διακοπή" των διαπραγματεύσεων.

Αντιδρώντας, ο τούρκος πρόεδρος απείλησε την επομένη ότι θα ανοίξει τα σύνορα για να περάσουν οι μετανάστες προς την Ευρώπη, κάτι που θα παραβίαζε τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν στις 18 Μαρτίου η ΕΕ και η Τουρκία και με την οποία μειώθηκε σημαντικά ο ρυθμός των αφίξεων προσφύγων στην Ελλάδα μέσω του Αιγαίου.

Στις 9 Νοεμβρίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επέκρινε στην ετήσια έκθεσή της την "υποχώρηση" της Τουρκίας όσον αφορά τα κριτήρια ένταξης στην Ένωση, ιδιαίτερα την ελευθερία της έκφρασης και το κράτος δικαίου.

"Αυτή τη στιγμή έχουμε μια συμφωνία με την Τουρκία. Σεβόμαστε τις δεσμεύσεις, είναι μια αρχή. Αν μονομερώς υπάρχει εκ μέρους τους επιθυμία για ρήξη, θα το δεχθώ, θα λυπηθώ. Αλλά το να πούμε τώρα πως οι διαπραγματεύσεις πάνε καλά, θα ήταν υποκρισία", κατέληξε ο Μπετέλ.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Με υπόγεια μηνύματα προς την Άγκυρα ο Αλέξης Τσίπρας
Στόχος η στήριξη από το τουρκικό προξενείο στις επόμενες εκλογές

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ
Πηγή Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!

Ήλθε, είδε, κάτι είπε και… απήλθε. Αντιγράφοντας τη συνταγή Ομπάμα, ο πρωθυπουργός της Ελλάδας Αλέξης Τσίπρας το αποφάσισε και πέρασε από τη Θράκη. Αν και στην πραγματικότητα αυτό που συνέβη είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας προσπέρασε τη Θράκη, όπου απήγγειλε κάποιες εκθέσεις ιδεών περί δημοκρατίας, ισότητας, ισονομίας, καθώς και κυβερνητικής απόφασης για άρνηση οποιασδήποτε μορφής εισόδου της Τουρκίας στην ακριτική αυτή ελληνική γεωγραφική περιφέρεια.

Το δυστύχημα είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας αντιμετωπίζει την Θράκη (όπως και όλοι σχεδόν οι προηγούμενοι πρωθυπουργοί και κυβερνήσεις) ως γεωγραφική περιφέρεια, αγνοώντας –παρά τις όποιες φραστικές του τοποθετήσεις- την σκληρή πραγματικότητα, τα λάθη και τις παραλείψεις της ελληνικής πλευράς. Ενώ κυρίαρχη όλων είναι η επιδεικτική αδιαφορία της κυβέρνησης των Αθηνών, την ίδια στιγμή που το «ενδιαφέρον» του «σουλτάνου» Ερντογάν δείχνει να κλιμακώνεται με ταχύτατους ρυθμούς.

Τώρα, που έχει κατακαθίσει η σκόνη της διέλευσης του Αλέξη Τσίπρα από την Θράκη, μπορούμε να τοποθετηθούμε τόσο στα λεγόμενα, όσο και στον πραγματικό λόγο αυτής της «διέλευσης» του φερόμενου και ως έλληνα πρωθυπουργού, που μετά την επίσκεψη Ομπάμα στην Αθήνα αύξησε κατακόρυφα τις επαφές και τις εν γένει δραστηριότητές του με τον Ταγίπ Ερντογάν.

Τι είπε, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας επισκεπτόμενος την Θράκη και ειδικότερα την Ξάνθη;

Μιλώντας σε ένα ακροατήριο μουσουλμάνων μαθητών και μαθητριών, στον προαύλιο χώρο ενός ιδιωτικού μειονοτικού σχολείου, και με την παρουσία γνωστών «προσωπικοτήτων» (που αυτοαποκαλούνται τούρκοι) της περιοχής, ο πρωθυπουργός αφού τόνισε πως δεν έχει να πει τίποτε ιδιαίτερο αναφέρθηκε στην προσπάθεια μιας σωστής δημόσιας εκπαίδευσης, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στα γνωστά «τσιτάτα» περί δημοκρατίας, ισονομίας και ισοπολιτείας. Μάλιστα, παρατηρώντας πως το συγκεκριμένο ιδιωτικό σχολικό συγκρότημα (μειονοτικό γυμνάσιο και λύκειο) έχει υπερκορεστεί σε αριθμό μαθητών συγκεντρώνοντας 40 μαθητές ανά αίθουσα, υποσχέθηκε σχέδιο βοήθειας του δημοσίου για αύξηση των αιθουσών. Στη συνέχεια ο κ. Τσίπρας επιδόθηκε στο «σπορ» της φωτογράφισης «selfies» με μαθητές και μαθήτριες του σχολείου και αποχώρησε για την Κομοτηνή…

Ο κ. Τσίπρας, όμως, με την συγκεκριμένη του εμφάνιση αγνόησε –επιδεικτικά- για μία ακόμη φορά την πραγματικότητα, η οποία είναι ευθύνη ΚΑΙ της δικής του κυβέρνησης, που μπορεί να άγεται και να φέρεται μεταξύ ιδεοληψιών, αλλά δεν της επιτρέπεται να καθυβρίζει την κοινή λογική μέσω της επιλεκτικής σιωπής στα όσα συμβαίνουν…

Επειδή πρώτοι είχαμε καταγγείλει την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στο συγκεκριμένο μειονοτικό ιδιωτικό σχολείο, αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν με τις δηλώσεις του ο πρωθυπουργός μιας χώρας να προκαλεί την λογική, να παραβιάζει ανοιχτές θύρες και να δημιουργεί έντονη την αίσθηση παραβίασης της ισότητας στην Ελληνική Παιδεία (και την επιχειρηματικότητα), υποσχόμενος κρατική – δημόσια βοήθεια για την αύξηση των αιθουσών της συγκεκριμένης σχολικής μονάδας, υπονοώντας πως το ελληνικό δημόσιο θα επιφορτιστεί οικονομικά ένα έργο (άμεσα συνδεδεμένο με την επέκταση των οικονομικών κερδών ενός επιχειρηματία), αναλαμβάνοντας το κόστος της επέκτασης αυτής. Δηλαδή, διαγράφει την παραβατικότητα – παρανομία –που ο ίδιος αποδέχεται και ομολογεί- και στη συνέχεια ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αναφέρθηκε σε σχέδιο που θα υλοποιηθεί, «καρφώνοντας» τους σχεδιασμούς (του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής) για δημιουργία «παραρτήματος» του μειονοτικού ιδιωτικού γυμνασίου – λυκείου σε απόσταση μικρότερη των 200 μέτρων από τις ήδη υφιστάμενες σχολικές κτιριακές εγκαταστάσεις…!

Δεν θα αναρωτηθούμε εάν η Συνθήκη της Λοζάνης επιτρέπει δεύτερο μειονοτικό γυμνάσιο – λύκειο στην Ξάνθη, αλλά θα αναρωτηθούμε εάν ο κ. Τσίπρας έχει αντιληφθεί πως σοβαρές ελλείψεις σε κτιριακές εγκαταστάσεις (και όχι μόνο) υπάρχουν σε πάρα πολλά δημόσια σχολεία!!! Και, γιατί, ο κύριος Τσίπρας, που προφανώς αντιλαμβάνεται ότι «λεφτά υπάρχουν», δεν προχωρά στην ενίσχυση άλλων ιδιωτών της εκπαίδευσης και όχι μόνο (στην Θράκη ή σε όλη την επικράτεια) και επιλέγει την στήριξη του συγκεκριμένου μουσουλμάνου επιχειρηματία;

Δεν γνωρίζει ο κ. Τσίπρας πως από το συγκεκριμένο σχολείο απολύθηκε παράνομα (χωρίς αιτιολόγηση στην απόλυση) πριν από λίγο καιρό, έλληνας μουσουλμάνος καθηγητής μαθηματικών, ο οποίος στοχοποιήθηκε από την Τουρκία του Ερντογάν ως «γκιουλενικός» και όταν προσπάθησε να του αναφερθούν οι λόγοι της απόλυσής του διαπομπεύθηκε (παρουσία μαθητών) στο προαύλιο του ιδιωτικού μειονοτικού σχολείου;

Η δημοκρατικότητα του κ. Τσίπρα στηρίζει τέτοιες πρακτικές; Ή, μήπως, η μη ανεκτικότητα του κ. Τσίπρα για παρεμβάσεις της Τουρκίας στα εσωτερικά ζητήματα της Ελλάδας, δεν συμπεριλαμβάνει την στοχοποίηση, τον διασυρμό, την απόλυση, την κοινωνική και την οικονομική επίθεση που έγινε από τουρκόφρονες εναντίον ενός έλληνα πολίτη;

Μήπως ο κ. Τσίπρας δεν έχει ενημερωθεί για τις αγαστές σχέσεις του ιδιοκτήτη – επιχειρηματία του συγκεκριμένου μειονοτικού γυμνασίου – λυκείου με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής; Ή ο κ. Τσίπρας επεδίωξε να ξεπεράσει την κυβέρνηση Σαμαρά, όταν προ των τελευταίων ευρωεκλογών χαρίσθηκαν οι κτιριακές εγκαταστάσεις του συγκεκριμένου σχολικού συγκροτήματος από το ελληνικό δημόσιο στον μουσουλμάνο επιχειρηματία;

Επίσης, ως προς το θέμα του υπερκορεσμού μαθητών στο συγκεκριμένο μειονοτικό γυμνάσιο – λύκειο, δεν έχει ενημερωθεί ο κ. Τσίπρας πως πολλοί από τους γονείς των μαθητών παρά το ότι έχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, στέλνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο πληρώνοντας δίδακτρα; Επειδή δεν συμβαδίζει με την λογική κάποιος που είναι κάτοχος κάρτας αλληλεγγύης (δηλαδή έχει χαρακτηριστεί επισήμως φτωχός, με ό,τι αυτό σημαίνει) να πληρώνει δίδακτρα σε ιδιωτικό σχολείο (αν και είναι γνωστό πως τα δίδακτρα πληρώνονται με παρεμβάσεις «τρίτων»), μήπως θα έπρεπε να ζητηθεί από τις αρμόδιες κρατικές υπηρεσίες να υποβάλουν τα σχετικά παραστατικά στον κ. Τσίπρα και στην σημερινή κυβέρνηση που -παραβιάζοντας και το τελευταίο ίχνος ισότητας και ισονομίας- πληρώνει (πανελλήνια μοναδικότητα) τα καθημερινά μεταφορικά των μαθητών του συγκεκριμένου ιδιωτικού σχολείου;

Χωρίς να έχουμε καμία διάθεση να ασχοληθούμε με τον κ. Τσίπρα και την επικοινωνιακή του πολιτική… Χωρίς να έχουμε καμία απολύτως διάθεση να προσπαθήσουμε να αναλύσουμε το πώς η συγκεκριμένη κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την δημοκρατία, την ισονομία και την ισοπολιτεία… Χωρίς να θέλουμε να ασχοληθούμε με πιθανές ιδεοληπτικές αγκυλώσεις του κυβερνητικού θιάσου, πρωτεύοντος του ίδιου του πρωθυπουργού… Δεν μπορούμε να μην ασχοληθούμε με τους πραγματικούς λόγους της τελευταίας επίσκεψης του Αλέξη Τσίπρα στην Θράκη, ο οποίος περιφερόμενος ως πολιτικό πτώμα, κατανοώντας την κατακόρυφη πτώση της δημοφιλίας του ίδιου και του κόμματός του, φαίνεται πως επιχειρεί να επικοινωνήσει (έμμεσα αλλά με απόλυτη σαφήνεια) στέλνοντας τα κατάλληλα μηνύματα, με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής, δηλαδή με το επιχειρησιακό στρατηγείο του Ταγίπ Ερντογάν στην Θράκη.

Η τελευταία επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στην Θράκη αποσκοπούσε στην αποστολή μηνύματος προς την Άγκυρα, από την οποία ζητά έμμεσα υποστήριξη με συσπείρωση των μουσουλμάνων στο ΣΥΡΙΖΑ και επανάληψη των «σταλινικών» αποτελεσμάτων στις επόμενες εκλογές.
Μπορεί ο κ. Τσίπρας να επιχειρεί να επιβάλει τις όποιες αυταπάτες ή ψευδαισθήσεις για την δημοκρατικότητα που τον διακρίνει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εξαπατήσει για το πώς ο ίδιος αντιλαμβάνεται οτιδήποτε έχει ως ρίζα ή σημείο αναφοράς τη λέξη «έθνος». Εξάλλου, σημειώνουμε (με έμφαση) πως αυτή η επίσκεψή του στη Θράκη έγινε μετά την επίσκεψη Ομπάμα και μετά τις συνεχείς τηλεφωνικές επαφές (όπως αναφέρουν τα ΜΜΕ) του ίδιου με τον Ερντογάν. Επαφές που έφεραν ως αποτέλεσμα τον προγραμματισμό μιας συνάντησης του Αλέξη Τσίπρα με τον τούρκο πρόεδρο στο Αμπού Ντάμπι. Μιας συνάντησης για την οποία δεν έχει δημοσιευθεί καμία ατζέντα…

Εν κατακλείδι, ο Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε την Θράκη για να πάρει (ψήφους) και για να δώσει (ό,τι χρειαστεί). Αφού έκανε μια κίνηση - προσφοράς καλής θέλησης, αναμένει το "αντιστάθμισμα", αγνοώντας πως στις διαπραγματεύσεις ποτέ δεν ξεκινάς προσφέροντας, ιδιαίτερα όταν η απέναντι πλευρά έχει την τάση να παίρνει όσα μπορεί και στη συνέχεια να προσεταιρίζεται εκείνον που θα έχει την ισχύ, άρα και την δυνατότητα να της δώσει περισσότερα... Αυτή η "κούρσα" της προσφοράς και της ζήτησης, σε επίπεδο κρατών και με καταρρέοντες πρωθυπουργούς, έχει την τάση να μετατρέπεται σε εφιάλτη για τη χώρα του πολιτικού που καταρρέει, ιδιαίτερα όταν οι απαιτήσεις της απέναντι πλευράς παραβιάζουν κάθε έννοια της λογικής... Εξάλλου, τα λογίδρια εκθέσεων ιδεών του Αλέξη Τσίπρα στην Θράκη, απέδειξαν πως ο Αλέξης είναι διατεθειμένος να ξαναπουλήσει "αυταπάτες" και "δημιουργικές ασάφειες" (αυτή τη φορά σε θέματα μείζονος εθνικού ενδιαφέροντος) ενώ ήδη ετοιμάζει συμφωνίες που ο ίδιος ελπίζει ότι θα τον διασώσουν πολιτικά στην κάλπη...

Κάποιοι έχουν δίκιο όταν ισχυρίζονται πως ο Ερντογάν με τις δηλώσεις του και την αναθεωρητική του πολιτική αποβλέπει στο Αιγαίο και στην Θράκη, ασκώντας μια ιδιαιτέρως επιθετική πολιτική προς την Ελλάδα.
Περιμένουμε να βρεθούν εκείνοι οι θαρραλέοι που θα κατανοήσουν και θα δημοσιεύσουν, επιτέλους, πως ο Αλέξης Τσίπρας με τις δηλώσεις του αλλά κυρίως με τις πράξεις και τις παραλείψεις του γίνεται ο καλύτερος σύμμαχος του Ερντογάν…
Δυστυχώς, η σιωπή των υπαρχόντων πολιτικών κομμάτων για την «εθνική πολιτική» του Αλέξη Τσίπρα και τους κινδύνους που αυτή κρύβει για την Ελλάδα, σημαίνει πως είτε δεν υπάρχει πραγματική βούληση αντιμετώπισης μιας άθλιας και εθνικά επικίνδυνης πολιτικής, είτε υπάρχει σιωπηλή συναίνεση και συμπόρευση επί των τακτικών, προγραμματισμών και ενεργειών του Αλέξη Τσίπρα…

ΥΓ: Ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν τα πηγαδάκια επωνύμων τουρκοφρόνων, οι οποίοι αμέσως μετά την αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα από το Μειονοτικό Γυμνάσιο - Λύκειο Ξάνθης, συγκεντρώθηκαν και εμφανώς περιχαρείς συνομιλούσαν. Αμέσως μετά, φαίνεται πως μεταφέρθηκαν "εντολές" σε παρακείμενες "προσωπικότητες" που ανέλαβαν τον ρόλο του "ταχυδρόμου". "Όμορφος κόσμος, προξενικά φτιαγμένος"...
ΥΓ1: Πεποίθηση του γράφοντα είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας θα έβλαπτε την Θράκη ακόμη και αν την επισκέπτονταν σαν απλός τουρίστας…
ΥΓ2: Αντέγραψε τον Ομπάμα ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά ξέχασε να αναφωνήσει στο τέλος "Ζήτω η Ελλάς"!!! Να υποθέσουμε ότι ο Ομπάμα νιώθει περισσότερο Έλληνας ή ότι ο Τσίπρας ντρέπεται να φωνάζει συνθήματα υπέρ της Ελλάδας;
ΥΓ3: Όσο αδιανόητο και αν ακούγεται στους κυβερνητικούς αριστεροδέξιους κύκλους, στην Θράκη έχουν διωχθεί ηθικά και έχουν δεχτεί αφόρητες ψυχολογικές πιέσεις τρεις δασκάλες. Τρεις ελληνίδες (χριστιανές) δασκάλες... Ούτε αυτό το γνώριζε ο κ. Τσίπρας όταν εκφώνησε τις εκθέσεις ιδεών του έχοντας σαν ακροατήριο ένα σημαντικό μέρος εκείνων που εκδίωξαν με κάθε ανήθικο τρόπο και (πολιτικό) μέσο τις τρεις αυτές δασκάλες; Και όμως, δική μας απορία δεν είναι το κενό μνήμης του κ. Τσίπρα και των συναγελαζομένων με αυτόν, αλλά το δικό μας κενό πληροφόρησης για τον πραγματικό αριθμό όλων εκείνων των ανθρώπων (χριστιανών και μουσουλμάνων της Θράκης και όχι μόνο) που βρέθηκαν στο στόχαστρο των πολιτικών συνεργατών του κ. Τσίπρα που ταυτόχρονα εξαρτώνται από το τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής...

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η επίθεση κατά του υπουργού Εξωτερικών για την κατάρρευση των συνομιλιών για το Κυπριακό στο Μοντ Πελερέν και οι πιέσεις, να υποχωρήσει η ελληνική κυβέρνηση στο θέμα των εγγυήσεων και των κατοχικών στρατευμάτων

Γράφει ο Στάθης Διομήδης

Ο κος Κοτζιάς κατηγορείται ότι δυναμίτισε τις συνομιλίες καθώς ζητά να καταργηθούν οι εγγυήσεις και να αποχωρήσουν τα στρατεύματα κατοχής του Αττίλα. Αντιδρά δηλαδή στο αυτονόητο: Λύση με παραμένοντα τα στρατεύματα κατοχής είναι απλά προδοσία. Το Κυπριακό είναι πρωτίστως ζήτημα εισβολής και κατοχής. Όμως αυτό εξόργισε όπως φαίνεται όσους είχαν ποντάρει στην λύση με κάθε κόστος και κάθε τρόπο για το Κυπριακό, αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Όποιος διάβασε τα άρθρα της ενορχηστρωμένης επίθεσης θα νόμιζε ότι Κύπριοι και Τουρκοκύπριοι, Έλληνες, Βρετανοί και Τούρκοι τα είχαν βρει σε όλα αλλά ο «κακός» Κοτζιάς ακύρωσε την συμφωνία. Μάλιστα τον κατηγόρησαν για εθνικιστή όλοι εκείνοι που εμμέσως πλην σαφώς στηρίζουν την παραμονή των κατοχικών στρατευμάτων και ουσιαστικά προωθούν τον Τουρκικό επεκτατισμό.

Φαίνεται από το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ ότι η Ελληνική κυβέρνηση δέχεται τεράστιες πιέσεις να υποχωρήσει στο θέμα των εγγυήσεων και των κατοχικών στρατευμάτων ώστε ο διεθνής παράγοντας να κάνει τα γεωστρατηγικά του παιχνίδια με απόλυτη ελευθερία κινήσεων. Ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας κος Τσίπρας υπερασπίζεται, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, την πατριωτική πολιτική Κοτζιά ερχόμενος σε σύγκρουση ακόμη και με το κόμμα του, που το 2004, ως ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, είχε υπερψηφίσει με μεγάλη πλειοψηφία την πρόταση του σχεδίου Ανάν.

Είναι ηλίου φαεινότερον ότι υπάρχουν δυνάμεις στην Κύπρο και στην Ελλάδα που μάχονται σκληρά για λύση με κάθε τρόπο και κάθε κόστος ακόμη και εις βάρος του Κυπριακού Λαού και των Εθνικών συμφερόντων. Το χειρότερο είναι ότι κάποιοι θέλουν να κάνουν μια δυσμενή συμφωνία και μετά να το «φορτώσουν» στην Ελλάδα…

«Μερικοί δε θέλουν λύση του Κυπριακού, θέλουν παράδοση. Ε, λοιπόν οι Θερμοπύλες είναι για μας, η παράδοση για άλλους. Η Ελλάδα θα παλέψει για μια Κύπρο ανεξάρτητη και κυρίαρχη» ανέφερε ο κος Κοτζιάς σε πρόσφατη ομιλία του σε εκδήλωση του ΠΡΑΤΤΩ Θεσσαλονίκης, καταχειροκροτούμενος σε μια κατάμεστη αίθουσα.

Το δρόμο για τις «Θερμοπύλες» είχε δείξει ο μακαρίτης Τάσσος Παπαδόπουλος στο ιστορικό διάγγελμά του για το σχέδιο Ανάν, στις 7/4/2004, όπου ανέφερε χαρακτηριστικά: «Παρέλαβα Κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω κοινότητα».

Υ.Γ. Αλγεινή εντύπωση προκαλεί η σιωπή της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ελλάδας στην ενορχηστρωμένη επίθεση που δέχεται ο Ελληνισμός από τα γιουσουφάκια του Τούρκικου επεκτατισμού…

* Ο Στάθης Διομήδης είναι αρθρογράφος, με σπουδές στον Ευρωπαϊκό πολιτισμό, εθελοντής διασώστης, αλλά και συντονιστής της εθελοντικής ομάδας ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ
Πηγή News247

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Γράφει ο Ceteris Paribus

Το προχθεσινό κυβερνητικό ρεπορτάζ, βασισμένο προφανώς σε διαρροές, αποκατέστησε την «αίσθηση του μέτρου» όσον αφορά τις κυβερνητικές επιδιώξεις. Οι στόχοι της κυβέρνησης είναι, λοιπόν, η γρήγορη ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης, η ενεργοποίηση των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, η εκκίνηση της συζήτησης για τα μεσοπρόθεσμα μέτρα και η ένταξη των ελληνικών ομολόγων στο πρόγραμμα «ποσοτικής χαλάρωσης» (QE) της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Όσο για τη συμμετοχή ή όχι του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, ο νέος υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης κ. Παπαδημητρίου, καλός γνώστης των πραγμάτων στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, δήλωσε ότι η Ελλάδα θέλει να παραμείνει στο πρόγραμμα, αλλά πρέπει να το θέλει και το Ταμείο…

Αποκαθίσταται λοιπόν, κατ’ αρχάς, η πραγματική διάσταση των πραγμάτων. Η «πολιτική διαπραγμάτευση» είναι, ιδιαίτερα στη συγκυρία ύστερα από τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ στις εκλογές για την αμερικανική προεδρία, το πιο σύντομο ανέκδοτο. Για τρεις λόγους που θα έπρεπε να είναι προφανείς για όλους:

Πρώτο, διότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δοκίμασε την πολιτική διαπραγμάτευση και από την όψη και από την κόψη το πρώτο εξάμηνο του 2015, σε συνθήκες απείρως πιο ευνοϊκές σε σχέση με σήμερα, με το γνωστό αποτέλεσμα. Την υπαινίχθηκε για δεύτερη φορά, αλλά χωρίς να τη δοκιμάσει καν, στη διάρκεια της διαπραγμάτευσης για την πρώτη αξιολόγηση τον περσινό χειμώνα – ξανά με τα γνωστά αποτελέσματα. Ιδίως η κυβέρνηση, περισσότερο από τον καθένα από μας, πρέπει να γνωρίζει πλέον πολύ καλά πως δεν υπάρχει κανείς στην άλλη πλευρά διαθέσιμος για πολιτική διαπραγμάτευση – κανείς απολύτως.

Δεύτερο, η ίδια η κυβέρνηση έχει πολύ λιγότερες -για να μην πούμε ανύπαρκτες- αντοχές για να ρισκάρει τα πάντα. Τον Ιούλιο του 2015 μπορούσε να ελπίζει ότι θα υποστηριχτεί από τα κοινωνικά της στηρίγματα και θα αξιοποιήσει την αποδοχή της κοινωνίας. Σήμερα, ύστερα από τόσα «ναι σε όλα» και με τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν πολιτική κατάρρευση, έχει απολέσει κάθε κοινωνικό έρεισμα για να αναλάβει επικίνδυνα ρίσκα. Εκτός αν προχωρήσει σε τυφλό τυχοδιωκτισμό του τύπου «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων»…

Τρίτο και κυριότερο, το οικονομικό και πολιτικό ρίσκο που αντιπροσωπεύει η Ελλάδα σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο έχει μειωθεί εξαιρετικά σε σχέση με το καλοκαίρι του 2015, ακόμη και σε σχέση με το χειμώνα του 2015, αφενός επειδή νέοι, πολύ σημαντικότεροι κίνδυνοι έχουν εμφανιστεί και αφετέρου επειδή η προεδρία Τραμπ υποβαθμίζει την «παγκοσμιοποιητική» διάσταση της πολιτικής των ισχυρών της Ευρώπης και του κόσμου. Όποιος δεν έχει καταλάβει ότι οι ευρωπαϊκές καγκελαρίες ασχολούνται ελάχιστα με την Ελλάδα και πολύ περισσότερο με το ιταλικό δημοψήφισμα, τις αυστριακές προεδρικές εκλογές και την εκλογή του κ. Φιγιόν ως υποψηφίου της Δεξιάς για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές, πρέπει να ζει στο δικό του κόσμο…

Βεβαίως, κανείς στην Ευρώπη δεν πάει γυρεύοντας να προκαλέσει συνειδητά ένα ελληνικό «ατύχημα» σε μια τόσο λεπτή συγκυρία. Αλλά -και ως προς τούτο η συγκυρία έχει αλλάξει δραστικά- πολλοί είναι αυτοί που θα προτιμήσουν χωρίς συζήτηση το «ατύχημα» παρά να αφήσουν έστω και ελάχιστο χώρο στην «πολιτική διαπραγμάτευση».

Οι εξελίξεις έχουν ακυρώσει και την τελευταία εκδοχή «πολιτικής φυγής», δηλαδή την ολοκληρωτική στήριξη στο ΔΝΤ και στις ΗΠΑ για μια μείζονα ρήξη με τη «γερμανική» Ευρώπη. Η πολιτική των ΗΠΑ σε σχέση με την Ελλάδα και το ελληνικό «πρόβλημα» υπό την προεδρία Τραμπ είναι πολύ «θολό» σημείο, και όσα είναι ήδη γνωστά είναι τουλάχιστον αποθαρρυντικά. Ο Ντόναλντ Τραμπ, προεκλογικά, έδειξε να μη συμμερίζεται όχι μόνο τις ιδέες της παγκοσμιοποίησης γενικά αλλά και το έντονο ενδιαφέρον της πολιτικής του προκατόχου του για την Ελλάδα. Η Ελλάδα είναι υπόθεση της Γερμανίας ή της… Ρωσίας, είχε δηλώσει…

Η εκλογή Τραμπ κάνει, για πρώτη φορά ουσιαστικά και όχι με όρους δημοσιογραφικού εντυπωσιασμού, ρεαλιστικό το ενδεχόμενο μη συμμετοχής του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα με πλήρη τρόπο, δηλαδή με συμμετοχή και στη χρηματοδότηση, άρα και με πλήρεις απαιτήσεις. Η ιδέα ότι οι «δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης» (από τη Μέρκελ έως τη Λαγκάρντ) ίσως αξιοποιήσουν το διάστημα έως την ορκωμοσία του νέου Αμερικανού προέδρου για να δημιουργήσουν «τετελεσμένα» κατά του «απομονωτισμού» που αυτός θα φέρει στην αμερικανική πολιτική για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, ίσως αποδειχτεί μια επιπόλαιη ιδέα. Ο Τραμπ και η νέα αμερικανική πολιτική που φέρνει στα παγκόσμια πράγματα, δεν μπορεί να παρακαμφθεί – κι αυτό ισχύει από σήμερα!

Υπ’ αυτό το πρίσμα, ίσως είναι δηλωτικό εξελίξεων το γεγονός ότι ο πιο «εσωστρεφής» υπουργός της κυβέρνησης, ο κ. Δημήτρης Παπαδημητρίου, καλός γνώστης όπως προείπαμε των πραγμάτων στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, έκανε χθες διαδοχικές δηλώσεις για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα. Το δικό μας συμπέρασμα είναι ότι σε κάθε περίπτωση το ζήτημα αυτό «παίζει» σοβαρά. Αυτό είναι ίσως και το μόνο ψήγμα «πολιτικής διαπραγμάτευσης» που υπάρχει στην υπόθεση της δεύτερης αξιολόγησης. Χωρίς το ΔΝΤ η Ελλάδα θα πάρει τα ελάχιστα για το χρέος, αλλά σε «αντάλλαγμα» δεν θα επιβαρυνθεί με τόσο θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα και τόσο επαχθείς ρυθμίσεις στα εργασιακά…

Ό,τι κι αν συμβεί πάντως, θα το αποφασίσουν άλλοι και όχι η κυβέρνηση Τσίπρα. Η οποία ασφαλώς διατηρεί τη δυνατότητα να αποδράσει με εκλογές, που μετά βεβαιότητος θα φέρουν ένα κάποιο «μπάχαλο», αλλά κυρίως για την Ελλάδα και πολύ δευτερευόντως για την Ευρώπη. Αν στις 4 Δεκεμβρίου, στο ιταλικό δημοψήφισμα και στις αυστριακές προεδρικές εκλογές, το «μπάχαλο» σε ευρωπαϊκό επίπεδο προκληθεί ούτως ή άλλως, πιθανό ελληνικό «μπάχαλο» θα είναι πλέον πρόβλημα μόνο για την Ελλάδα…

Αυτό είναι ένα μείζον ζήτημα που πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τόσο η κυβέρνηση όσο και η αντιπολίτευση. Ο κίνδυνος να καταλήξουν οι ευρωπαϊκές καγκελαρίες, από άλλο δρόμο, στην προεκλογική γραμμή Τραμπ ότι «κακώς ασχολούμαστε με την Ελλάδα» είναι πλέον υπαρκτός περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή…

Πηγή RizopoulosPost

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός

Εκτός από την εμπλοκή που έχει προκύψει στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, λόγω της διαφωνίας για το εδαφικό, τις τελευταίες ημέρες έχει προκληθεί και ένα ρήγμα στον άξονα Αθήνα-Λευκωσία. Αιτία είναι το ζήτημα των εγγυήσεων-ασφάλειας. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά.

Οι διαπραγματεύσεις για τα τέσσερα κεφάλαια της εσωτερικής πτυχής το προηγούμενο 18μηνο έχουν οδηγήσει σε συγκλίσεις, γεγονός που τροφοδότησε την ελπίδα για λύσει και εντός του 2016. Το Κυπριακό, όμως, δεν είναι μόνο οι συζητούμενες διευθετήσεις για το συνταγματικό, το εδαφικό, τις περιουσίες, τους εποίκους κλπ. Είναι και η εξωτερική πτυχή, το ζήτημα των εγγυήσεων και της ασφάλειας.

Υπενθυμίζουμε ότι η συμφωνία της Ζυρίχης (1960), πρόβλεπε ότι η νεόδμητη Κυπριακή Δημοκρατία θα είχε τρεις εγγυήτριες δυνάμεις (Βρετανία, Ελλάδα και Τουρκία). Από την αρχή, η κυβέρνηση Τσίπρα απέφυγε επιμελώς να εμπλακεί στις διαπραγματεύσεις για την εσωτερική πτυχή. Θέση της είναι ότι η Κυπριακή Δημοκρατία, ως μέλος της ΕΕ-Ευρωζώνης, μπορεί να διαχειρισθεί τα προβλήματά της και δεν έχει ανάγκη από μητέρες-πατρίδες και εγγυήτριες δυνάμεις.

Η θέση αυτή δεν είναι αποστασιοποίηση από το Κυπριακό. Είναι θέση που στριμώχνει διπλωματικά την Άγκυρα. Χωρίς μία νέα συνθήκη εγγυήσεων δεν θα μπορούν να μείνουν στη Μεγαλόνησο τουρκικά στρατεύματα. Ούτε, βεβαίως, η Άγκυρα θα μπορεί να επικαλεσθεί επεμβατικά δικαιώματα, όπως είχε ισχυρισθεί 1974 για να εισβάλλει.

Η Αθήνα έχει εξαρχής και με κατηγορηματικό τρόπο καταστήσει σαφή τη θέση της. Από την άλλη πλευρά, η Άγκυρα δείχνει απρόθυμη να συναινέσει σε λύση του Κυπριακού, εάν δεν εξασφαλίσει την παραμονή ικανού αριθμού στρατιωτών της στη Μεγαλόνησο. Αυτός είναι ο λόγος που η εξωτερική πτυχή του Κυπριακού αφέθηκε για το τέλος. Η υφιστάμενη διαφορά ήταν και παραμένει το μεγαλύτερο εμπόδιο.

Τόσο ο διεθνής παράγοντας, όσο και η Άγκυρα πίστευαν ότι εάν ο Αναστασιάδης θα είχε συμφωνήσει για όλα τα άλλα ζητήματα, η Αθήνα τελικώς θα υποχρεωνόταν να αποδεχθεί μία διπλωματική φόρμουλα που ουσιαστικά θα ακύρωνε την αρχική θέση της. Κάπως έτσι σκεπτόταν και ο Κύπριος πρόεδρος. Εάν, μάλιστα, πιστέψουμε έγκυρη κυπριακή πηγή, είχε συμφωνήσει με τον διεθνή παράγοντα να αποδεχθεί μία τέτοια φόρμουλα.

Οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων συναντήθηκαν στο Μοντ Πελεράν της Ελβετίας με σκοπό να ολοκληρώσουν τις διαπραγματεύσεις για την εσωτερική πτυχή. Με βάση τα όσα είπε ο Αναστασιάδης στους πολιτικούς αρχηγούς στο Εθνικό Συμβούλιο της περασμένης Πέμπτης, ο Ακιντζί αποδέχθηκε το τουρκοκυπριακό κρατίδιο να κατέχει το 29,2% του εδάφους, ενώ η ελληνοκυπριακή πλευρά αποδεχόταν το 28,2%.

Ο πρόεδρος είπε ότι ακόμα και εάν δεχόταν το 29,2% θα επέστρεφαν πάνω από 78.000 Ελληνοκύπριοι πρόσφυγες και ότι στα εδάφη που θα επιστρέφονταν θα περιλαμβανόταν και η πόλη Μόρφου (προβλεπόταν και στο σχέδιο Ανάν). Κι αυτό, παρότι ο Ερντογάν έχει εδώ και εβδομάδες πει ότι η Μόρφου δεν θα επιστραφεί. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Τουρκοκύπριοι απέφυγαν επιμελώς να καταθέσουν χάρτη.

Στη σχετική συζήτηση στο Εθνικό Συμβούλιο παρενέβη ο διαπραγματευτής πρέσβης Μαυρογιάννης, διαψεύδοντας ουσιαστικά τον πρόεδρο. Κατέθεσε πως στις συνομιλίες οι Τουρκοκύπριοι είπαν πως έχουν χάρτη που τους δίνει 29,2% του εδάφους, αλλά επιτρέπει την επιστροφή στις εστίες μόνο 55.000 Ελληνοκυπρίων. Κατόπιν αυτού, ο Αναστασιάδης έκανε πίσω. Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, ο ειδικός αντιπρόσωπος της Γραμματείας του ΟΗΕ για το Κυπριακό είπε στον Αναστασιάδη πως για να πάρει τη Μόρφου πρέπει να παραχωρήσει στους Τουρκοκύπριους την εκ περιτροπής προεδρία.

Στο σημείο αυτό είναι αναγκαίο να υπογραμμισθούν δύο στοιχεία:

➥ Πρώτον, πως το 29,2% είναι πλασματικό. Στην εδαφική διευθέτηση προβλέπονται και δύο μεγάλα πάρκα στην Καρπασία και στον Κορμακίτη (3-4% του εδάφους της Κύπρου), τα οποία θα είναι υπό τουρκοκυπριακή διαχείριση.

➥ Δεύτερον, πως δεν έχει γίνει διαπραγμάτευση για την ΑΟΖ των δύο κρατιδίων. Στο Εθνικό Συμβούλιο ο πρόεδρος ρωτήθηκε σχετικά, δεδομένου ότι οι Τουρκοκύπριοι διεκδικούν το 45% της κυπριακής ΑΟΖ. Μετά από πολλές πιέσεις, ομολόγησε ότι αυτό το ζήτημα όχι μόνο δεν έχει συζητηθεί, αλλά και πως ο ίδιος θεωρεί πως δεν μπορεί να συζητηθεί πριν από τη λύση!

Πάντα σύμφωνα με την ενημέρωση του προέδρου στο Εθνικό Συμβούλιο, στη δεύτερη συνάντηση στο Μοντ Πελεράν, ο Ακιντζί υπαναχώρησε, αποδεχόμενος την επιστροφή το ανώτερο 65.000 Ελληνοκυπρίων. Ξεκαθάρισε, μάλιστα, ότι περαιτέρω διαπραγμάτευση δέχεται να γίνει σε πολυμερή διάσκεψη.

Στο σημείο αυτό πρέπει να υπογραμμισθεί ότι η Αθήνα, έχοντας συνείδηση ότι η Άγκυρα έχει αντιδιαμετρικές θέσεις, είχε θέσει ως όρο για τη σύγκληση της πολυμερούς να προηγηθεί μία συνάντηση Τσίπρα-Ερντογάν. Σκοπός της θα ήταν να ξεκαθαρισθεί εάν οι διαφορές μπορούν να γεφυρωθούν. Γιατί εάν αποδεικνυόταν ότι το χάσμα είναι αγεφύρωτο, η πολυμερής θα κατέληγε σε ναυάγιο. Με αυτό το πνεύμα μίλησε ο Τσίπρας στην τηλεφωνική επικοινωνία του με τον Ερντογάν.

Στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών είχαν συνείδηση ότι εάν η Ελλάδα πήγαινε απευθείας στην πολυμερή για να διαπραγματευθεί εκεί, θα βρισκόταν στο εξής δίλημμα: ή να υποχωρήσει και να δεχθεί παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής, ή να αποχωρήσει από τη διάσκεψη και να χρεωθεί το διπλωματικό κόστος του ναυαγίου.

Επειδή, όμως, ο Αναστασιάδης πίεζε τον Τσίπρα να ορισθεί ημερομηνία σύγκλησης της διάσκεψης, συμφωνήθηκε η εξής συμβιβαστική φόρμουλα: να ορισθεί ημερομηνία, αλλά υπό αίρεση. Με άλλα λόγια, η διάσκεψη θα γινόταν μόνο εάν προέκυπτε γεφύρωση του χάσματος στη συνάντηση Τσίπρα-Ερντογάν. Η Αθήνα συμφώνησε να δώσει ημερομηνία και η Άγκυρα συμφώνησε οι δύο ηγέτες να συναντηθούν (στο Άμπου Ντάμπι).

Η υπαναχώρηση του Ακιντζί στο εδαφικό προκάλεσε συνολική εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις. Αυτή με τη σειρά της προκάλεσε όχι μόνο το γνωστό παιχνίδι επίρριψης ευθυνών ανάμεσα στις δύο πλευρές, αλλά και μία έμμεση πλην σαφή διαμάχη μεταξύ Λευκωσίας και Αθήνας.

Ένα μπλοκ πολιτικών και μιντιακών δυνάμεων στην Κύπρο και στην Ελλάδα ενορχήστρωσε μία επίθεση εναντίον του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών, κατηγορώντας τον ότι προσπαθεί να τορπιλίσει τη λύση. Είναι οι ίδιοι κύκλοι που το 2004 είχαν υποστηρίξει φανατικά το σχέδιο Ανάν και μάλιστα έναντι πλουσιοπάροχης χρηματοδότησης, όπως αποκαλύφθηκε εκ των υστέρων από αμερικανικά έγγραφα.

Τον ισχυρισμό τους συνόψισε ο άλλοτε ευρωβουλευτής Τάκης Χατζηδημητρίου, ο οποίος σήμερα, μάλιστα, είναι και μέλος μίας τεχνικής επιτροπής στις διαπραγματεύσεις: «Περιεπλάκη το εδαφικό, κατά τρόπο αχρείαστο, με την υποστήριξη από μέρους της ελληνικής κυβέρνησης της εκ των προτέρων συμφωνίας για τις εγγυήσεις… Η ακραία θέση για τις εγγυήσεις έφερε σκλήρυνση της τούρκικης θέσης για το εδαφικό, που είναι η σοβαρότερη πλευρά για την επίλυση του προβλήματος».

Παραθέσαμε τη θέση του, επειδή ουσιαστικά λέει φωναχτά αυτό που αφήνει να εννοηθεί ο πρόεδρος Αναστασιάδης. Είναι ενδεικτικό ότι προσπαθεί να καλλιεργήσει την εικόνα του “εποικοδομητικού Τσίπρα” έναντι του “ακραίου εθνικιστή Κοτζιά”. Με αυτό το πνεύμα μίλησε στο Εθνικό Συμβούλιο και ο εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ Νεοφύτου.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η εφημερίδα Πολίτης, που είναι η ναυαρχίδα των προαναφερθέντων κύκλων στην Κύπρο: «Ο πρόεδρος Αναστασιάδης είχε αρκετές τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όμως πελαγοδρομούσε μεταξύ των όσων προωθούσε ο Κύπριος Πρόεδρος και των όσων ανέτρεπε ο δικός του υπουργός των Εξωτερικών. Έτσι, αν και ο Τσίπρας συμφώνησε με τον Αναστασιάδη, δεν έδειξε διατεθειμένος να τιθασεύσει τον υπουργό του. Γι’ αυτό και όταν πλέον αποφασίστηκαν οι ημερομηνίες της πολυμερούς διάσκεψης (21-22 Δεκεμβρίου), το σκηνικό είχε ανατραπεί».

Τη σκυτάλη από τον “Πολίτη” πήρε στην Ελλάδα η ιστοσελίδα TVXS: «με βάση τα όσα είχαν μέχρι στιγμής συμφωνηθεί, σε πολύ γενικές γραμμές, η αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής θα γινόταν σταδιακά και μετά την επικύρωση της συμφωνίας. Στην προαναφερθείσα φόρμουλα παρουσιάζεται να είχε συμφωνήσει αρχικά και ο Έλληνας πρωθυπουργός που στη συνέχεια άρχισε να επηρεάζεται από τις θέσεις του κ. Κοτζιά».

Από την πλευρά του, ο Κοτζιάς απάντησε ως εξής: «Μου λένε, όμως, ότι το να παλεύεις για την κατάργηση των εγγυήσεων, για να φύγουν τα κατοχικά στρατεύματα της Τουρκίας από την Κύπρο είναι εθνικισμός, ενώ είναι σύγχρονος ευρωπαϊσμός να κατέχει η Τουρκία ευρωπαϊκά εδάφη! Συχνά αυτοί που κατηγορούν για εθνικισμό την πατριωτική Αριστερά είναι φορείς του εθνικισμού της άλλης πλευράς».

Σε non paper που έστειλε την περασμένη Δευτέρα το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών αναφέρεται: «Η ελληνική κυβέρνηση, κατά τη διάρκεια επανειλημμένων συνομιλιών με όλους τους παράγοντες που εμπλέκονται στο Κυπριακό πρόβλημα, κατέστησε σαφές ότι συμφωνεί να συμμετάσχει σε πολυμερή συνάντηση, υπό την αίρεση της προηγούμενης συζήτησης και συμφωνίας με την Τουρκία, επί του θέματος των εγγυήσεων και της ασφάλειας. Άνευ διεξαγωγής της συγκεκριμένης συζήτησης, η Ελλάδα δεν πρόκειται να προσέλθει σε πολυμερείς συνομιλίες και αυτό οφείλει να γίνει κατανοητό από όλους, του κ. Έιντε (ο αμερικανοκινούμενος ειδικός απεσταλμένος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ) συμπεριλαμβανομένου».

Δεν είναι περίεργο, λοιπόν, που ο Κοτζιάς δέχεται αλλεπάλληλα “μαχαιρώματα”. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, ο απερχόμενος Αμερικανός αντιπρόεδρος Μπάιντεν είχε προ καιρού συστήσει στον Τσίπρα να βάλει νερό στο κρασί του όσον αφορά τις εγγυήσεις και να κάνει στην άκρη τον υπουργό Εξωτερικών για να διευκολυνθεί η λύση του Κυπριακού. Η Αμερικανίδα υφυπουργός Εξωτερικών Νούλαντ υποστηρίζει την παραμονή τουρκικών στρατευμάτων μετά τη λύση του Κυπριακού. Συζητάει την πρόταση των Τούρκων το πρόβλημα να λυθεί με την παραχώρηση σ’ αυτούς μίας (κυρίαρχης) βάσης στη βόρειο Κύπρο.

Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, εκτός από τον Αναστασιάδη και κάποια στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησαν να προκαλέσουν ρήγμα στις σχέσεις Τσίπρα-Κοτζιά. Λένε στον πρωθυπουργό ότι πρέπει αυτός να χαράζει την εξωτερική πολιτική και να μην αφήνει ελεύθερο πεδίο στον υπουργό Εξωτερικών, επειδή θα τορπιλίσει τη λύση του Κυπριακού!

Όπως έχουμε προαναφέρει, ο διεθνής παράγοντας και η Άγκυρα πίστευαν ότι ρυμουλκώντας την Ελλάδα σε μία πολυμερή διάσκεψη θα την υποχρέωναν, υπό το κράτος των συντονισμένων πιέσεων, να υπαναχωρήσει από τη θέση της ότι απορρίπτει τις εγγυήσεις. Θεωρώντας τον Κοτζιά εμπόδιο, προσπαθούν να τον παρακάμψουν, προτείνοντας η διαπραγμάτευση για τις εγγυήσεις να γίνει μεταξύ εμπειρογνωμόνων και παραλλήλως με τις διαπραγματεύσεις για την εσωτερική πτυχή.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και ο Αναστασιάδης. Σύμφωνα με πολιτικό παράγοντα της Κύπρου, ο Αναστασιάδης, αναφερόμενος στον Κοτζιά, του είπε: «αυτός ο βλάκας τόλμησε να με πάρει τηλέφωνο να μου πει πως ξέφυγα από τα συμφωνηθέντα». Αξιόπιστες πηγές στη Λευκωσία υποστηρίζουν ότι οι κύκλοι στην Κύπρο που έχουν στοχοποιήσει τον Κοτζιά έχουν πάρει το πράσινο φως από το προεδρικό μέγαρο.

Οι ίδιοι κύκλοι προσπαθούν να αποδώσουν την υπαναχώρηση του Ακιντζί στο εδαφικό στο γεγονός ότι η Αθήνα επιμένει να ζητάει την κατάργηση των εγγυήσεων. Σ’ αυτό το πνεύμα ήταν και η παρέμβαση του εκπροσώπου του ΔΗΣΥ Νεοφύτου στο Εθνικό Συμβούλιο. Εξέφρασε τη θέση του με μορφή ερωτήματος: «Αποκλείετε να έγιναν δεύτερες σκέψεις από την τουρκική πλευρά επειδή δεν αποδέχονται την εκ των προτέρων κατάργηση των εγγυήσεων;» Για να μην αφήσει καμία αμφιβολία, μάλιστα, δήλωσε καθαρά πως εάν οι Τουρκοκύπριοι συμφωνήσουν για το εδαφικό επί χάρτου, τότε πρέπει να συγκληθεί σε διάσκεψη. Παρεμφερή θέση εξέφρασε και ο επικεφαλής του ΑΚΕΛ.

Η πείρα του Κυπριακού αποδεικνύει πως είναι πάγια τακτική της τουρκικής πλευράς να καλλιεργεί προσδοκίες για να αποσπάσει ανταλλάγματα στις διαπραγματεύσεις και όταν έρχεται η ώρα να υπαναχωρεί. Είναι χρήσιμο, ωστόσο, να αναφέρουμε την έγκυρη πληροφορία πως όταν προέκυψε η εμπλοκή στην Ελβετία, έλαβε χώρα ένα έντονο επεισόδιο. Ο Ακιντζί αποκάλεσε τον Αναστασιάδη μεγάλο ψεύτη, ο οποίος άλλα λέει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αλλά στη Λευκωσία και άλλα στην Αθήνα.

Είναι αξιοσημείωτο ότι οι κύκλοι που έχουν στοχοποιήσει τον Κοτζιά κατηγορούν την Αθήνα και για παρέμβαση στο Κυπριακό! Το ζήτημα των εγγυήσεων, όμως, δεν είναι αρμοδιότητα της Λευκωσίας. Είναι αποκλειστική αρμοδιότητα των τριών εγγυητριών δυνάμεων. Και είναι αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας να μη θέλει να συμπράξει στην ανανέωση ενός καθεστώτος που αφενός έχει προκαλέσει πληγές στον κυπριακό Ελληνισμό. Οι εγγυήσεις είναι συνδεδεμένες με την αποικιοκρατία και ως πρακτική έχει καταργηθεί διεθνώς μεταπολεμικά. Μόνη εξαίρεση ήταν η Κύπρος το 1960.

Στο σημείο αυτό παραθέτω απόσπασμα από άρθρο μου στο “Θέμα” πριν ένα χρόνο (20-12-2015) που αποδεικνύει πως το πρόβλημα με τις εγγυήσεις υπάρχει εξαρχής και δεν προέκυψε τώρα: «Είναι προφανές πως χωρίς τη συμμετοχή της Ελλάδας δεν μπορεί να υπάρξει κανενός είδους καθεστώς εγγυήσεων… Ο Κοτζιάς έχει ξεκαθαρίσει στον πρόεδρο Αναστασιάδη ότι η διαπραγμάτευση της λύσης του Κυπριακού είναι αποκλειστική αρμοδιότητα της Λευκωσίας και η Αθήνα δεν θα εμπλακεί καθοριστικά. Στο ζήτημα, όμως, των εγγυήσεων έχει την αποκλειστική αρμοδιότητα και δεν πρόκειται να συμμετάσχει… Όσοι κινούν από το παρασκήνιο τα νήματα επιδιώκουν να στήσουν μία πενταμερή διάσκεψη με σκοπό η Αθήνα να βρεθεί υπό πίεση…
Διπλωματικές πηγές εκτιμούν πως όταν θα έχει κλείσει επιτυχώς ο κύκλος των διαπραγματεύσεων για τις εσωτερικές πτυχές του Κυπριακού, το ζήτημα των εγγυήσεων και της στρατιωτικής παρουσίας θα έρθει στο τραπέζι ως η μόνη εκκρεμότητα. Θα απειλήσουν την κυβέρνηση Τσίπρα πως εάν δεν υποχωρήσει θα έχει την ευθύνη για τον τορπιλισμό της λύσης. Δεν αποκλείουν, μάλιστα, να της ασκηθούν πιέσεις και μέσω του Αναστασιάδη».

Στο Εθνικό Συμβούλιο, ο Αναστασιάδης επανέλαβε το επιχείρημα πως εάν δεν βρεθεί ένας συμβιβασμός η Τουρκία θα κάνει πράξη την απειλή της να προσαρτήσει την κατεχόμενη Κύπρο. Μετά την εμπλοκή, ο Τούρκος υπουργός Τσαβούσογλου έσπευσε να μεταβεί εκεί για να δηλώσει ότι πρέπει άμεσα να συμφωνηθεί οδικός χάρτης για να λυθεί το Κυπριακό μέχρι το τέλος του 2016.

Μπορεί η απειλή της προσάρτησης να χρησιμοποιείται ως μέσο πίεσης από τον Αναστασιάδη, αλλά ούτε και αυτός την πολυπιστεύει, επειδή η Άγκυρα τα έχει ξαναπεί στο παρελθόν. Η δική μας άποψη είναι πως αυτή τη φορά δεν πρόκειται για μπλόφα. Εάν ο Ερντογάν δεν πάρει αυτό που θέλει θα έχει μεγάλο πολιτικό πειρασμό να μεγαλώσει την εδαφική επικράτεια της Τουρκίας.

Μία τέτοια κίνηση ταιριάζει απολύτως στο νεοοθωμανικό όραμά του και αναμφισβήτητα θα έχει υψηλό πολιτικό συμβολισμό. Η όλη ρητορική του, άλλωστε, για τη συνθήκη της Λωζάννης και τα χαμένα εδάφη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκ των πραγμάτων προετοιμάζει το έδαφος. Το γεγονός, μάλιστα, ότι διανύουμε περίοδο μετάβασης στην Ουάσιγκτον μπορεί να εκληφθεί από αυτόν ως ευκαιρία.

Πηγή εφημ. "Πρώτο Θέμα"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος

Χωρίς παιδεία δεν γίνεται επανάσταση...
Ένα απ' τα κεντρικά συνθήματα τής διαρκούς κουβανικής επανάστασης, που επί 58 χρόνια τώρα δείχνει στον κόσμο πως μπορεί να υπάρξει και άλλη ζωή, έξω από την λαίλαπα της
Παγκοσμιοποίησης τού εγκληματικού καπιταλισμού.
Φτωχή ζωή (κυρίως λόγω της απροθυμίας λαών και κρατών να συνεργαστούν, να συνεισφέρουν, να μοιράσουν), αλλά ζωή αξιοπρεπής και προπαντός ανεξάρτητη.

Εκεί που ζει σήμερα το καλύτερο σύστημα υγείας στον κόσμο, και ένα από τα καλύτερα συστήματα παιδείας -0% αναλφαβητισμός-, είναι ακόμα μια χώρα φτωχή.
Όχι γιατί νέμεται τον πλούτο η τοπική κομματική νομενκλατούρα, όπως συνέβη στην Σοβιετική Ένωση, ούτε γιατί εκεί ο άκρατος νεοφιλελευθερισμός παράγει πλούτο για το 5% του πληθυσμού και φτώχεια και συμφορά για το 95%, παρά γιατί η μανία του δήθεν "ελεύθερου κόσμου" να εξαλείψει αυτή την εστία ανομοιομορφίας, που αναδεικνύει έμπρακτα την ανηθικότητα, τον αμοραλισμό και την απανθρωπιά του καπιταλιστικού "πολιτισμού", οδήγησε στην απομόνωση της χώρας αυτής, που εδώ και πολλά χρόνια προσπαθεί να συντηρηθεί εκ των ενόντων , απ' τον δικό της πλούτο και φτωχική παραγωγή.
Πράγμα που δεν την εμπόδισε βεβαίως να συνεισφέρει με γιατρούς και φάρμακα στην Παλαιστίνη, στην Ανγκόλα, στην Ταϊλάνδη, και όπου αλλού οι λαοί προσπάθησαν να σηκώσουν κεφάλι, αλλά ακόμη και να περιθάλψει πολλά απ' τα θύματα εκείνης της 11ης Σεπτεμβρίου στις ΗΠΑ.

Ναι, ο κουβανικός λαός είναι ακόμη, και μετά από 58 χρόνια επανάστασης, φτωχός.
Τί περίεργο όμως.
Όλοι έχουν στην διάθεσή τους δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλη τους τη ζωή.
Όλοι γνωρίζουν γράμματα.
Δεν υπάρχει κανείς άστεγος.
Και ουδείς στερείται το φαγητό της ημέρας (την ώρα που εκατομμύρια κατοίκων των ΗΠΑ υποσιτίζονται ή περιμένουν να τραφούν από τα κουπόνια και τα συσσίτια, η UNICEF ανακοινώνει ότι ο υποσιτισμός στην Κούβα έχει εξαλειφθεί πλήρως).

Η Κούβα όταν επεκράτησε η επανάσταση του Κάστρο ήταν ένα απέραντο χαμαιτυπείο. Μία χώρα-καζίνο, μία χώρα-μπ@υρδέλο.
Αυτό ακριβώς που ονειρεύονται να κάνουν και την χώρα μας σήμερα, 60 χρόνια μετά.
Και είναι αυτός ακριβώς ο λόγος που τα εγχώρια ΜΜΕ, ως πιστές τσουλίτσες του συστήματος, έχουν αποδοθεί σε αγώνα δρόμου, αποδόμησης της προσωπικότητας και της ζωής ενός πραγματικά μεγάλου ηγέτη και επαναστάτη, του Φιντέλ Κάστρο, καθώς και της 58χρονης διαρκούς επανάστασής του.
Γι αυτό μας πιπιλούν συνέχεια το μυαλό για το πόσα ρόλεξ φορούσε, πόσο πλούσιος και καπιταλιστής είναι ο γιός του (ο οποίος πέρα από την συγγένεια, ουδεμία σχέση έχει με την Κούβα και τον λαό της), με πόσες γυναίκες "συνευρέθηκε" ο ίδιος (εδώ πιά καταντούν γελοίοι, τόσο με τα νούμερα, όσο και με το επιχείρημα), και τόσα άλλα τύπου πρωινάδικων και μεσημεριανάδικων σκουπιδιών, που έχουν συνηθίσει τον κόσμο να τρώει.

Ναι, ήταν δικτάτορας.
Αλλά δεν ήταν. Στην ουσία ήταν ο εμπνευσμένος ηγέτης της λαϊκής δικτατορίας που (κακώς) εγκαθιδρύθηκε μετά την επικράτηση της λαϊκής επανάστασης. Και είχε μέχρι το τέλος την αγάπη του λαού του.
Όμως χίλιες φορές καλύτερα η δικτατορία των λαών, παρά η δικτατορία του πλούτου, του κεφαλαίου, της ολιγαρχίας και της Νέας Τάξης, όπως αυτή που σήμερα ζει όλος ο τάχα "ελεύθερος" δυτικός κόσμος.

"Ανεξαρτησία σημαίνει να έχεις το κεφάλι σου μέσα στο στόμα του λύκου και να του λες άντε γαμήσου" (Φιντέλ Αλεχάντρο Κάστρο Ρους, 2004)

Έτσι ακριβώς, lider maximo Φιντέλ.
Όμως πόσοι πιά το καταλαβαίνουν αυτό σήμερα στην πατρίδα μας που έχει πλημμυρίσει από λύκους, λύκους που γ@μούν και δέρνουν έναν λαό χωρίς ηγέτες, χωρίς όραμα, χωρίς παιδεία.
Πόσοι πιά καταλαβαίνουν πως η επανάσταση δεν είναι κόκκινη, ροζ, πράσινη, ή μπλε, αλλά μιά επανάσταση-ουράνιο τόξο όλου(όλων) των λαών, που επιθυμούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια και ανεξαρτησία, δικαιολογώντας αυτήν την ίδια ανθρώπινη ύπαρξη.
Πόσοι;...

Υ.Γ Ας ξαναθυμηθούμε την ιστορική ομιλία του Κάστρο στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, το 1979. Μόνον επτά λεπτά, βαθιάς ανθρώπινης επαναστατικότητας.

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Αποφασισμένος να προχωρήσει με τη δημιουργία κέντρων κράτησης μεταναστών στα νησιά, όπως και με την επέκταση των κέντρων υποδοχής και ταυτοποίησης στο Ανατολικό Αιγαίο είναι ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννης Μουζάλας, την ώρα που η κατάσταση σε Χίο, Σάμο, Λέσβο είναι έκρυθμη και η ασφάλεια κρέμεται από μία κλωστή.

«Κέντρα κράτησης θα γίνουν και στα πέντε νησιά (σ.σ.: Λέσβος, Χίος, Σάμος, Κως, Λέρος), για δύο λόγους» δήλωσε ο κ. Μουζάλας στο «Βήμα». «Ειδικά τώρα που έρχονται στην Ελλάδα πολλοί παράτυποι που δεν είναι οικογένειες, υπάρχει κίνδυνος να αυξηθεί η εγκληματικότητα και χρειάζεται ένας φόβος περιορισμού. Για παράδειγμα, στη Χίο δύο μετανάστες έβγαλαν μαχαίρια και απειλούσαν ταξιτζήδες. Αν τους πάμε στον εισαγγελέα, θα ορίσει δικάσιμο και θα τους αφήσει ελεύθερους. Με βάση τον μεταναστευτικό νόμο, έχουμε το δικαίωμα να τους κλείσουμε σε προαναχωρησιακό κέντρο (σ.σ.: κράτησης)».

Ο δεύτερος και πολύ ουσιαστικός λόγος είναι ότι με τα κλειστά κέντρα θα προχωρήσει πιο γρήγορα η διαδικασία ασύλου στα νησιά. Οσοι φθάνουν στο Ανατολικό Αιγαίο από την Αλγερία, το Μαρόκο, το Πακιστάν, το Μπανγκλαντές κ.λπ. καταθέτουν αίτηση για άσυλο η οποία απορρίπτεται σε πρώτο βαθμό. «Ολοι προσφεύγουν για να εξεταστεί η αίτησή τους δευτεροβάθμια και στη συνέχεια πολλοί εξαφανίζονται. Οταν έρχεται η ώρα για την επανεξέταση, δεν βρίσκονται. Υπάρχουν κυκλώματα που τους περνούν με βάρκες σε άλλα νησιά και μετά στην ηπειρωτική Ελλάδα. Οι περισσότεροι τελικά χάνονται. Αν όμως μπουν σε κλειστά κέντρα μέχρι να ολοκληρωθεί η εξέταση της αίτησής τους, δεν θα μπορούν να εξαφανιστούν».

«Στο κόκκινο» η κατάσταση στα νησιά

Τα νησιά βράζουν. Οταν δεν ξεσπά βία στα κέντρα υποδοχής, ξεσπούν πυρκαγιές, όπως προχθές στη Μόρια της Λέσβου όπου σκοτώθηκαν μια 60χρονη κουρδικής καταγωγής από το Ιράκ και ο 6χρονος εγγονός της όταν εξερράγη το γκαζάκι που χρησιμοποιούσε για να μαγειρεύει στη σκηνή τους.

«Ανησυχούμε ότι την ερχόμενη εβδομάδα που προβλέπεται να χαλάσει ο καιρός μπορεί να υπάρχουν πάλι εντάσεις» λέει στο «Βήμα» η Ρόουζ ντε Γκονγκ, επικεφαλής του γραφείου της Υπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες στη Σάμο. Στις αρχές Νοεμβρίου, όταν οι βροχοπτώσεις πλημμύρισαν τις σκηνές όπου διαμένουν οι πρόσφυγες, η ένταση ήταν διάχυτη στο κέντρο καταγραφής και ταυτοποίησης στο Βαθύ για μία εβδομάδα. Στη Χίο, από τα μέσα Νοεμβρίου ξεσπούν συγκρούσεις ανάμεσα σε «αγανακτισμένους» ντόπιους και στους πρόσφυγες και μετανάστες που διαμένουν στον χώρο φιλοξενίας στη Σούδα. «Τα αποτελέσματα των επεισοδίων είναι εμφανή: οικογένειες τρομοκρατήθηκαν και στρώνουν να κοιμηθούν, χωρίς σκηνές, στην κοντινή ιχθυόσκαλα. Μερικές μετακινήθηκαν πίσω στη Σούδα, άλλες συνεχίζουν να φοβούνται και τα βράδια πηγαίνουν να κοιμηθούν στην ιχθυόσκαλα - γιατί τα επεισόδια ξεσπούν συνήθως νύχτα» λέει στο «Βήμα» η Μαρία Λαβίδα, συντονίστρια των Γιατρών του Κόσμου στη Χίο.

Τα νεύρα των μεταναστών είναι τεντωμένα λόγω των συνθηκών διαβίωσης και του υπερπληθυσμού των δομών. Στη Λέσβο φιλοξενούνται 5.900 άτομα σε χώρους χωρητικότητας 3.500, ενώ στη Σάμο 2.200 σε χωρητικότητας 850.

«Θα δοθούν χώροι του Δημοσίου»

Το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής προωθεί την επέκταση των κέντρων υποδοχής και ταυτοποίησης στα νησιά για να επιτευχθεί η αποσυμφόρηση. Στη Χίο, η μετακίνηση των 800-850 ατόμων από τη Σούδα (η οποία στην πραγματικότητα είναι η τάφρος του κάστρου της πόλης) στον χώρο του ΧΑΔΑ, που ανήκει στον Δήμο Χίου, αποδείχθηκε τόσο προβληματική που το σχέδιο εγκαταλείφθηκε.

«Εδώ που έφθασαν τα πράγματα, θα βρεθούν χώροι που δεν ανήκουν στον δήμο» λέει στο «Βήμα» ο κ. Μουζάλας, μη αποκλείοντας να χρησιμοποιηθεί χώρος στο νησί που ανήκει στο υπουργείο Αμυνας. «Τη χρηματοδότηση την είχαμε πάρει για το ΧΑΔΑ και τώρα τρέχουμε να την αλλάξουμε» συνεχίζει. Αύριο Δευτέρα αναχωρεί για Γερμανία και Βρυξέλλες για να συζητήσει και αυτό το θέμα, αλλά «και να καθυστερήσει η χρηματοδότηση από την ΕΕ, θα πληρώσουμε προς το παρόν με κρατικά χρήματα».

Μανώλης Βουρνούς
«Η ανοχή της χιώτικης κοινωνίας εξαντλήθηκε»
Η Χίος ήταν «συνεργάσιμο» νησί. Τι άλλαξε; «Η αδυναμία της κυβέρνησης να επιτελέσει τον συντονιστικό της ρόλο και να υποστηρίξει τις τοπικές αρχές εξάντλησε την καλή διάθεση της τοπικής κοινωνίας» λέει στο «Βήμα» ο δήμαρχος Χίου Μανώλης Βουρνούς. «Τον Μάιο το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να διαθέσει τον ΧΑΔΑ για να γίνει χώρος φιλοξενίας μεταναστών και να κλείσει η Σούδα. Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, πριν από έναν μήνα, αποφασίστηκε ότι δεν συζητάμε για καμία νέα δομή. Αυτή η αλλαγή υποδηλώνει την έλλειψη εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση».

Ο κ. Βουρνούς φέρνει το παράδειγμα του «επίσημου» κέντρου υποδοχής και ταυτοποίησης στη ΒΙΑΛ όπου καμία υπόδειξη του δήμου δεν εισακούστηκε από την κυβέρνηση - για τα λύματα, τη διαχείριση του νερού που σπαταλιέται, το ότι δεν μπήκαν λεωφορεία για τη μεταφορά των προσφύγων στην πόλη με αποτέλεσμα να περνάνε από χωράφια και θερμοκήπια και να προκαλούν καταστροφές, για τη μονάδα αφαλάτωσης που κόστισε 150.000 ευρώ και σε δύο μήνες χάλασε... «Η ανοχή της χιώτικης κοινωνίας εξαντλήθηκε. Στα χωριά γύρω από τη ΒΙΑΛ όμως δεν κατηγορούν τον Μουζάλα αλλά τον δήμαρχο και τους δημοτικούς συμβούλους».

«Δεν υπάρχει πλέον ΧΑΔΑ. Αν η κυβέρνηση θέλει το κέντρο φιλοξενίας, ας το κάνει μόνη της σε δικό της χώρο. Γιατί το υπουργείο Αμυνας δεν προσέφερε ένα από τα στρατόπεδα του νησιού; Ο Πάνος Καμμένος πηγαίνει μόνο εκεί που υπάρχουν τα φράγκα: στις κατασκευές και στη σίτιση - με μια εταιρεία κέτερινγκ που έχει έδρα στην Αθήνα και στέλνει στους μετανάστες φαγητό που δεν τρώγεται».

«Το Βήμα» ρώτησε τον κ. Μουζάλα: «Πάνω σε έναν δικαιολογημένο φόβο χτίστηκε μια ολόκληρη ιστορία χωρίς πρόταση παρά μόνο "Να φύγουν οι πρόσφυγες και δεν μας νοιάζει αν καταρρεύσει η συμφωνία ΕΕ - Τουρκίας"» απάντησε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι δρα και μια μερίδα Χιωτών που πλούτισε από την περυσινή ροή προσφύγων. «Πέρα από τα ακροδεξιά στοιχεία και τους τοπικούς παράγοντες της Νέας Δημοκρατίας, υπάρχουν κάποιοι που έχουν οικονομικά συμφέροντα να πέσει η συμφωνία».

Ο κ. Βουρνούς έχει ζητήσει γνωμοδότηση από τον Δικηγορικό Σύλλογο Χίου για το αν όντως ισχύει η υποχρεωτική παραμονή των προσφύγων και μεταναστών στα νησιά βάσει της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας. Ο κ. Μουζάλας παραδέχεται πως «είναι αλήθεια ότι το κείμενο της συμφωνίας δεν αναφέρεται σε αυτό, όμως ο τρόπος με τον οποίο ΕΕ και Τουρκία συμφώνησαν να εφαρμοστεί η συμφωνία προϋποθέτει την παραμονή τους στα νησιά. Αν τους μεταφέρουμε μαζικά, κινδυνεύουμε να θεωρηθεί ότι καταπατάμε τη συμφωνία. Εχω κάνει 11 ταξίδια στην ΕΕ και δύο στην Τουρκία για την άρση του περιορισμού αυτού και έλαβα μόνο αρνητικές απαντήσεις».

Κέντρο υποδοχής ΒΙΑΛ
Χωρίς πιστοποιητικό πυρασφάλειας
Ενδιαφέρον έχει η καταγγελία που κάνει στο «Βήμα» ο κ. Βουρνούς ότι, παρά τα γκαζάκια που χρησιμοποιούν κατά κόρον οι πρόσφυγες σε όλες τις δομές, κυρίως για μαγείρεμα αλλά και για θέρμανση, και παρά τα περιστατικά πυρκαγιάς που έχουν σημειωθεί τελευταίως, το κέντρο υποδοχής και ταυτοποίησης στη ΒΙΑΛ της Χίου δεν έχει πιστοποιητικό πυρασφάλειας! «Η κυβέρνηση ζήτησε από τον δήμο να προσλάβει προσωπικό για τη ΒΙΑΛ, μέσω προγράμματος για την απασχόληση ανέργων, και όταν τα 93 άτομα που προσλάβαμε πήγαν εκεί, διατύπωσαν επιφυλάξεις για την ασφάλεια και την υγιεινή. Στείλαμε έγγραφο στον διοικητή της ΒΙΑΛ και εκείνος απάντησε ότι ο δήμος είναι υπεύθυνος για να τηρεί την ασφάλεια και την υγιεινή. Στείλαμε τεχνικό να ελέγξει και εκτός από ελλείψεις, όπως ότι δεν υπήρχαν γάντια, διαπίστωσε και ότι ο χώρος δεν διέθετε πιστοποιητικό πυρασφάλειας. Εκτοτε έχουν περάσει δύο μήνες και η έλλειψη αυτή δεν έχει καλυφθεί».

«Τελικά πολλά από τα 93 αυτά άτομα που πηγαίνουν στη ΒΙΑΛ δεν έχουν αντικείμενο εργασίας. Ζητήσαμε να στείλουν μερικούς από αυτούς στο νοσοκομείο της Χίου για να καλυφθούν ανάγκες εκεί, ούτε αυτό το έκαναν. Ζητήσαμε να βγει το προσωπικό αυτό να καθαρίσει την περιοχή γύρω από τη ΒΙΑΛ - τα χωράφια όπου έχουν πετάξει σκουπίδια, μπουκάλια κ.ά. οι μετανάστες - και η απάντηση ήταν πάλι "όχι"».

Πηγή "Το Βήμα"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Καθιερώθηκε κατά τη μεταπολίτευση να αποτελεί η 25η Νοεμβρίου ημέρα μνήμης της εθνικής αντίστασης κατά των κατακτητών. Η αντίσταση του ελληνικού λαού υπήρξε από τις λαμπρότερες, αν όχι η λαμπρότερη, των ευρωπαϊκών αντιστάσεων κατά των δυνάμεων κατοχής. Καίριο είναι όμως το ερώτημα: Υπήρξε εθνική;

Ακόμη και σήμερα την αντίσταση μονοπωλεί η αριστερά, η κομμουνιστική αριστερά. Το διευκρινίζω, καθώς αυτοπροβάλλονται και άλλες αριστερές, που στην πραγματικότητα δεν είναι. Αλλά η κομμουνιστική αριστερά υπήρξε εξόχως διεθνιστική και εν πολλοίς παραμένει και μετά την κατάρρευση του κομμουνισμού. Είχε συνδέσει άρρηκτα τη δράση της με τον προλεταριακό διεθνισμό, όσο ουδέν άλλο κόμμα της ίδιας ιδεολογίας στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Ακόμη και κατά τη διάρκεια της κατοχής κάποιες κινήσεις για συνεργασία, στην ουσία για παραχώρηση της Μακεδονίας στον επίδοξο «αυτοκράτορα» της Βαλκανικής, τον Γιόζεφ Τίτο, που αργότερα φάνηκε ότι ήταν δεμένος στο άρμα της Δύσης, μαρτυρούν ότι οι Έλληνες κομμουνιστές έθεταν την ιδεολογία υπεράνω του έθνους.

Είναι αναμφισβήτητο ότι οι κομμουνιστές στην Ελλάδα είχαν υποστεί διώξεις από τον άκρως αγγλόφιλο Βενιζέλο και πολύ περισσότερες από τον δικτάτορα Μεταξά όχι λόγω ανατρεπτικών ενεργειών, αλλά λόγω της ιδεολογίας τους και μόνο. Κάποιοι παρέμειναν έγκλειστοι και παραδόθηκαν στα χέρια των Γερμανών κατακτητών με συνέπεια να εξοντωθούν. Πάντως κατά τον ιταλοελληνικό πόλεμο υπερίσχυσε το ελληνικό φιλότιμο και, παρά την κατάπτυστη συνθήκη της Σοβιετικής Ένωσης με τη χιτλερική Γερμανία, οι κομμουνιστές έδωσαν το παρόν στον υπέρ της πατρίδος αγώνα.

Πόσοι ήσαν οι κομμουνιστές, όταν αποφάσισαν να αρχίσουν την αντίσταση; Ελάχιστοι! Με ποιο σύνθημα απευθύνθηκαν στον ελληνικό λαό, ο οποίος, άδολος, αγνοούσε τα άθλια παιχνίδια που παίζονταν και παίζονται στις πλάτες του; Την απελευθέρωση της πατρίδας! Και ο λαός, ακολουθώντας την μακραίωνη παράδοση του έθνους μας, της αντίστασης κατά των καταπατητών της ελευθερίας του, έδειξε θαυμαστή προθυμία ανταπόκρισης στο κάλεσμα.

Βέβαια την αντίσταση κατά των κατακτητών την επιδίωξαν πρωτίστως οι Άγγλοι, καθώς ήθελαν με κάθε τρόπο να καθυστερήσουν την προέλαση των Γερμανών στο μέτωπο της Αφρικής. Γι’ αυτό και οργάνωσαν πρώτοι αντιστασιακή οργάνωση (ΕΔΕΣ), 20 περίπου ημέρες πριν από την ίδρυση του ΕΑΜ. Επέλεξαν ως επικεφαλής, ραδιούργοι όντες, όχι κάποιον αξιωματικό με έκδηλα φιλοβασιλικά αισθήματα, αλλά κάποιον απότακτο αντιβασιλικό θεωρούμενο, τον Ζέρβα. Στη συνέχεια αυτός ολοπρόθυμα θα δεχόταν να υπηρετήσει τα σχέδια των Άγγλων. Αποσιωπάται ότι η πρώτη αντιστασιακή οργάνωση, η ΥΒΕ, ιδρύθηκε από αξιωματικούς στη Θεσσαλονίκη το θέρος του 1941 με σκοπό τον αγώνα κατά των Βουλγάρων κατακτητών και των Βλάχων συνεργατών των Ιταλών. Οι Άγγλοι με την πάγια πολιτική τους του διαίρει και βασίλευε τους ενίσχυσαν οικονομικά, τα μικρά τμήματά όμως δέχθηκαν αργότερα επιθέσεις από ισχυρές ομάδες του ΕΛΑΣ και οι Γερμανοί επιχείρησαν να ελέγξουν την οργάνωση μέσω γερμανοφίλων αξιωματικών. Έτσι αυτή τελικά διασπάστηκε. Οι γερμανόφιλοι σχημάτισαν το 1943 την οργάνωση ΠΑΟ και πρωταγωνίστησαν στη συγκρότηση των ταγμάτων ασφαλείας, την ντροπή της χώρας μας. Και ο λόγος απλός: Θεωρούσαν τον κομμουνισμό πιο επικίνδυνο για την πατρίδα από τους Γερμανούς κατακτητές, στην υπηρεσία των οποίων εντάχθηκαν προς σωτηρία της!

Το κομμουνιστικό κόμμα αντιμετώπιζε πέρα από τους Άγγλους «συμμάχους» και άλλον πονοκέφαλο, τον ατίθασο Άρη Βελουχιώτη. Πληγωμένος εκείνος από την «ρετσινιά» του δηλωσία, έτρεφε μίσος κατά του καθεστώτος, που τον είχε ατιμάσει στα μάτια τον συντρόφων του. Εκρηκτικός έως παράφορος κατά καιρούς, λάμβανε τάχιστα αποφάσεις καταδίκης ακόμη και αθώων ανθρώπων. Παράλληλα έτρεφε ελάχιστη εκτίμηση προς τα όργανα του κόμματός του. Έτσι αυτά θεώρησαν ως πρώτιστη και καίριας σημασίας κίνηση να τον θέσουν υπό τον έλεγχό τους, να καθοδηγούν τις κινήσεις του. Τελικά φρόντισαν να του αποδοθούν και εγκλήματα, που δεν διέπραξε! Ο Βελουχιώτης υπήρξε θύμα όλων των εμπλεκομένων στην αντίσταση και στον εμφύλιο, που δεν άργησε να ξεσπάσει!

Κορυφαία πράξη της εθνικής αντίστασης υπήρξε η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου (25.11.1942). Την επιδίωξαν διακαώς οι Άγγλοι, για να κερδίσουν χρόνο προς οργάνωση της άμυνας στην Αφρική. Ο Βελουχιώτης συμμετέσχε με βαρειά καρδιά. Γνώριζε ότι ήσαν, μέσω του παλατιού, οι κυρίαρχοι στην καταταλαιπωρημένη χώρα μας και υπεύθυνοι για πολλές από τις συμφορές, που την είχαν πλήξει, με τελευταία εκείνη της μικρασιατικής καταστροφής. Εκείνο που φρόντισαν να αποκρύψουν επιμελώς οι πάντες είναι ότι στην τοποθέτηση εκρηκτικών συμμετείχε και ο παπα Σπύρος Ζαφείρης, που οργάνωσε πρώτος αντιστασιακή ομάδα και εντάχθηκε αργότερα στον ΕΔΕΣ. Αυτός, όπως χιλιάδες άλλοι Έλληνες, σκοτώθηκε από ελληνικά πυρά στις 9 Ιανουαρίου 1944, σε ενέδρα, στα πλαίσια του αδελφοκτόνου πολέμου.

Ο Γοργοπόταμος ήταν η πρώτη και τελευταία κοινή δράση των αντιστασιακών οργανώσεων. Ευθύς αμέσως άρχισε ο εμφύλιος με την υποδαύλιση των Άγγλων, που πρόσφεραν τις λίρες τους για να τον θεριέψουν και θέριεψαν μεταπολεμικά οικονομικώς και αρκετούς «ιδεολόγους».

Στην Αθήνα πληθώρα μικρών αντιστασιακών οργανώσεων έχουν να επιδείξουν θαυμαστά κατορθώματα! Η ανατίναξη του κτιρίου, όπου στεγάζονταν οι Έλληνες (;) συνεργάτες των κατακτητών και πλήθος άλλων δολιοφθορών εν πολλοίς παραδόθηκαν στη λήθη. Οι κομμουνιστές είχαν τους λόγους τους, καθώς δεν έλεγχαν τις οργανώσεις εκείνες. Αλλά και οι νικητές του εμφυλίου είχαν τους λόγους τους να μην θέλουν να ακούσουν για εθνική αντίσταση. Κατάφεραν να επικρατήσουν όχι μόνο χάρη στην στήριξη των Άγγλων αλλά και όλων των δωσιλόγων της κατοχής, τους οποίους άφησαν στη συνέχεια να αφηνιάσουν όχι μόνο κατά των ελαχίστων κομμουνιστών, αλλά και κατά του πλήθους των πατριωτών, που έσπευσαν να στρατευθούν στον αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας μας. Αυτός ο αγνός λαός, ο πιστός στις παραδόσεις του, που ποθούσε παράλληλα προς την ελευθερία και την κοινωνική δικαιοσύνη δεχόταν από τη μια, προϊούσης της κατοχής, τα κηρύγματα αθεΐας από τους ινστρούχτορες του κόμματος και από την άλλη έπεφτε θύμα των εθνοκαπήλων, που αυτοπροβάλλονταν ως προασπιστές των εθνικών ιδεωδών.

Υπό τις συνθήκες εκείνες ο εμφύλιος ήταν αναπότρεπτος; Ασφαλώς όχι, αν οι ηγέτες αγαπούσαν την πατρίδα, όπως ο απλός και απονήτευτος λαός μας. Ασφαλώς όχι, αν οι διοικούντες την Εκκλησία αναλάμβαναν να διαδραματίσουν ρόλο κατευναστικό των παθών και διατηρούσαν αποστάσεις από τους στην υπηρεσία εξωεθνικών παραγόντων πρωτεργάτες της σύγκρουσης. Βέβαια ακόμη και σήμερα προβάλλεται ως δικαιολογία ότι έπρεπε να αντιμετωπιστεί ο άθεος κομμουνισμός. Αλλά την ίδια δικαιολογία πρόβαλλαν και οι συνεργάτες των Γερμανών. Είδαμε αργότερα πόσο αγαπούσαν την πατρίδα οι δεμένοι στο άρμα της αγγλικής πολιτικής.

Τελικά βάλαμε τουλάχιστον μυαλό; Πολύ αμφιβάλλω. Δυστυχώς είμαστε ευάλωτοι στη διχόνοια και ολοπρόθυμοι να υπηρετήσουμε ξένα συμφέροντα. Σήμερα, που ο λαός μας έπαψε να είναι απονήρευτος και έχει εκφαυλιστεί από τους ασκήσαντες την εξουσία πατριδοκάπηλους διεθνιστές της παγκοσμιοποίησης, ο κίνδυνος να επαναλάβουμε τα ίδια σφάλματα έχει αυξηθεί. Ο Θεός, στον οποίο έχουμε πάψει να πιστεύουμε, να βάλει το χέρι του.

«Μακρυγιάννης»

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Pages

Menu Right

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η κατηγορια που επιλεξατε...

29 Νοε 2016

Τι θα γίνει εάν ο Ερντογάν ανοίξει τα τουρκικά σύνορα;

Χάσαμε τον μεγαλύτερο σύμμαχο για την κρίσιμη διαπραγμάτευση

Οι "τέσσερις ιππότες της Αποκάλυψης" έρχονται στην Ελλάδα μέχρι το 2018...!

Εθνική ταυτότητα και "κόκκινες γραμμές"!

Νότης Μαριάς: Να εγγράφουν οι Γερμανικές Αποζημιώσεις στον Κρατικό Προϋπολογισμό

Διαδηλώσεις στη Βουλγαρία για την απώλεια της... Θράκης!

Να απαιτήσουμε την εφαρμογή της συμφωνίας με την Αλβανία για την ΑΟΖ

Θέμα «Τσαμουριάς» θέτει πάλι ο Έντι Ράμα

Έρχεται κακό...

Ερντογάν: Ντροπή η σημαία που χρησιμοποιεί η Κύπρος

Οι «αυταπάτες» και το επικίνδυνο πέρασμα του Τσίπρα από τη Θράκη

Ο Κοτζιάς, τα στρατεύματα κατοχής στην Κύπρο και τα γιουσουφάκια του σουλτάνου

«Πολιτική διαπραγμάτευση»: Ένα σύντομο ανέκδοτο

Χτυπήματα κάτω από τη μέση στο Κυπριακό

Sin educación no hay revolución...

Μουζάλας: «Κέντρα κράτησης θα γίνουν και στα πέντε νησιά»

Η Εθνική Αντίσταση

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΘΡΑΚΗ

ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ

Οι αναρτησεις μας στο e-mail σας

Σας προτεινουμε

Το διεθνές γεωπολιτικό παίγνιο και η ευκαιρία για την Ελλάδα

Αναζήτηση στο ιστολόγιο

Δημοφιλείς αναρτήσεις

Αρχειοθηκη ιστολογιου

Pages

Top Social Icons

Menu Right

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Η κατηγορια που επιλεξατε...

29 Νοε 2016

ΔΗΜΟΦΙΛΕΙΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

ΘΡΑΚΗ

ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ