Top Social Icons

Menu Right

Left Sidebar
Left Sidebar
Featured News
Right Sidebar
Right Sidebar

Η κατηγορια που επιλεξατε...

3 Ιουν 2011

Θα περίμενε κανείς τόσοι έμπειροι πολιτικοί και τεχνοκράτες να είχαν κάνει λιγότερα λάθη. Και δεν υπεισέρχομαι σε θέματα οικονομικής πολιτικής, όπου εκεί τα πάνε περίφημα, εφαρμόζοντας κατά γράμμα αυτά στα οποία έχουν εντρυφήσει, αλλά σε θέματα πολιτικής τακτικής.

Είναι δυνατόν κύριε Τομσεν μου και κύριε Παπακωνσταντίνε μου να βάζετε θέματα κατάλυσης εθνικής κυριαρχίας τέτοια εποχή; Τώρα που μάς έφτασε ο Μάης, εμπρός με βήμα ταχύ, τώρα που ανθίζουν τα σπαρτά και βγάζει η γη χορτάρι, τώρα που ζέστανε ο καιρός κι ο κόσμος βγήκε, όπως κάνει κάθε χρόνο τέτοια εποχή, σουλάτσο στις πλατείες, τώρα που τελείωσαν οι πανελλήνιες κι άντε να μαντρώσεις τόσο αίμα που βράζει στα δωμάτια και τα καφενεία, τώρα που ακόμα δεν έχουν αρχίζει οι άδειες και οι πόλεις είναι ακόμα γεμάτες; Τώρα βρήκατε να πετάξετε τη βόμβα του ξεπουλήματος;

Δεν περιμένατε μέχρι το Νοέμβρη, για παράδειγμα, μέχρι το Δεκέμβρη; Τότε που ο κόσμος θα ήταν μαντρωμένος στα σπίτια του κατηφής, και τα παιδιά στα φροντιστήρια; Ποιος θα κατέβαινε σ’ ένα βρεγμένο Σύνταγμα, σε μια πλατεία που θα την έδερνε το ξεροβόρι; Κανένας απελπισμένος καστανάς, κι αυτό αν και εφ’ όσον. Υπήρχε ποτέ περίπτωση να στηθούν σκηνές; Πού; Στο λασπωμένο χορτάρι; Υπήρχε ποτέ περίπτωση να γίνει συνέλευση ανοιχτή; Ποιος θα μπορούσε να αντέξει το χιονιά; Μοιραία ο κόσμος θα λούφαζε στα σπίτια του, κι όλα θα ήταν μια χαρά, οι πόλεις βουβές, και η διάσωση να προχωράει απρόσκοπτη.

Είναι αλήθεια, λοιπόν. Κρίμα τα πτυχία τους. Οι άνθρωποι είναι όντως πολύ ατζαμήδες…

Πηγή

Ηρκεσε ένα δημοσίευμα ότι η Γερμανία θα συμφωνήσει στην παροχή πρόσθετου δανείου ύψους 60 – 65 δισ. ευρώ για να ξεχειλίσει η αισιοδοξία. Μέχρι και το ημιθανές Χρηματιστήριο είχε έκλαμψη. Στην πραγματικότητα, όμως, ο ορίζοντας είναι σκοτεινός. Οπως είναι γνωστό, το Μνημόνιο στηρίχθηκε στην υπόθεση ότι στις αρχές του 2012 η Ελλάδα θα ξαναδανείζεται από τις αγορές. Ολα δείχνουν, όμως, ότι τα επόμενα χρόνια οι αγορές θα παραμείνουν κλειστές για την Ελλάδα. Για να αποφευχθεί η στάση πληρωμών πρέπει ή το χρέος να αναδιαρθρωθεί ή να δοθεί πρόσθετο δάνειο. Η Ευρωτράπεζα αποκλείει την αναδιάρθρωση. Το μόνο που συζητείται είναι η εθελοντική διακράτηση, ώστε να μην υποχρεωθούν οι ευρωπαϊκές τράπεζες να πληρώσουν ασφάλιστρα κινδύνου (CDS). Γι’ αυτό και η Ευρωζώνη προσανατολίζεται στη λύση του νέου δανείου.

Ας δούμε, όμως, τους αριθμούς: Ακόμα και στην απίθανη περίπτωση που μηδενισθεί το πρωτογενές έλλειμμα, το 2012 η Ελλάδα πρέπει να πληρώσει περίπου 52 δισ. (35 για ληξιπρόθεσμα ομόλογα [29+6] και 17 για τόκους), ενώ θα λάβει από την τρόικα 12 δισ. Το 2013 η Ελλάδα δεν έχει λαμβάνειν από την τρόικα, αλλά πρέπει να πληρώσει περίπου 44 δισ. (27 για ληξιπρόθεσμα ομόλογα και 17 για τόκους). Στη διετία 2012 – 13, δηλαδή, έχει ανάγκη περισσότερα από 84 δισ. Ακόμα και αν λάβει δάνειο 60 – 65 δισ., υπάρχει μία διαφορά 20 – 25 δισ. Αυτή υποτίθεται ότι θα καλυφθεί από τις ιδιωτικοποιήσεις και την εκποίηση δημόσιας περιουσίας.

Η ζωή, όμως, δεν τελειώνει το 2013. Πού θα βρει η Ελλάδα τα δεκάδες δισ. ετησίως για να εξυπηρετεί το υπέρογκο χρέος της; Μετά το 2014, μάλιστα, το ετήσιο ποσό για τόκους θα ανεβαίνει. Η συνταγή της περικοπής δαπανών δεν μπορεί από μόνη της να καταστήσει το χρέος βιώσιμο, ώστε να καταστεί δυνατός ο δανεισμός από τις αγορές. Η ένταξη στον μόνιμο ευρωπαϊκό μηχανισμό θα ανακυκλώσει παρά θα λύσει το πρόβλημα, τροφοδοτώντας το σενάριο εξοστρακισμού της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Η ανάταξη της ελληνικής οικονομίας μπορεί να πραγματοποιηθεί μόνο εάν το τολμηρό δημοσιονομικό νοικοκύρεμα (και στις δαπάνες και στα έσοδα) συνδυασθεί ταυτοχρόνως αφενός με την αξιοποίηση των πολλών λιμναζουσών αναπτυξιακών δυνατοτήτων και αφετέρου με ένα «κούρεμα» του χρέους.

Όσο περνάνε οι μέρες, και όσο περισσότερο αποκαλύπτονται οι προθέσεις των «εταίρων» για την επιβολή καθεστώτος ανοιχτής κατοχής στη χώρα, όχι πλέον μεταφορικά, αλλά με την πλήρη και ουσιαστική σημασία του όρου, μέσα από την απευθείας διαχείριση του εθνικού πλούτου, με την σχεδιαζόμενη υφαρπαγή των φόρων, και με την οικονομική αποστράγγιση του πληθυσμού, τόσο και λιγότερο πρέπει να ολιγωρούμε.

Το Σύνταγμα έκανε μια σπουδαία αρχή, κατάφερε να κατεβάσει όλον αυτόν τον κόσμο που για χρόνια ήταν κρυμμένος στα malls και τις καφετέριες, κατάφερε να οργανώσει λαϊκές συνελεύσεις και να δώσει τον λόγο στον καθένα που παρέμενε βουβός και παθητικός δέκτης του τηλεοπτικού και κυβερνητικού εμετού, κατάφερε να κρατήσει αυτόν τον κόσμο στην πλατεία, και κατάφερε να οργανώσει στοιχειώδεις πρακτικές ανάγκες αποτελεσματικά, αλλά αυτό και μόνο δεν φτάνει, για τον λόγο ότι δεν υπάρχει χρόνος, τη στιγμή που τα τανκ της άλωσης έχουν ήδη ανάψει και ζεσταίνουν τις μηχανές τους, τη στιγμή που οι συνοριοφύλακες μπορούν πια και ανιχνεύουν στον ορίζοντα τον κουρνιαχτό τους.

Το Σύνταγμα έχει δυο δυνατότητες. Είτε να μετατραπεί σε μια φολκλορική γιορτή ανάτασης και εκτόνωσης, όπου όλοι μαζί χαιρόμαστε μια ιδιότυπη ελευθερία και δύναμη, περνάμε καλά, βλέπουμε φίλους και γνωστούς, τραγουδάμε, μιλάμε και βρίζουμε, ακόμα και σε ένα εναλλακτικό σχολείο αφύπνισης και ριζοσπαστικοποίησης, είτε σε ένα αιχμηρό εργαλείο ανατροπής. Το Σύνταγμα αν περιπέσει στη λούμπα του ναρκισσισμού και του αυτοθαυμασμού γιαυτό που επιτεύχθηκε θα έχει προς το παρόν αχρηστευθεί. Και τονίζω το «προς το παρόν», γιατί τίποτε απ’ αυτό που συμβαίνει εκεί αυτή την ώρα δεν πρόκειται να πάει χαμένο, παρά θα φωλιάσει στην πάνω-πάνω μεριά της ψυχής σαν βίωμα που θα μπορεί γρήγορα ν’ ανακληθεί σε μια επόμενη ώρα, που θα ξανάρθει σύντομα. Υπάρχει όμως χρόνος;

Το ζήτημα πλέον δεν είναι αν θα έρθουν ή όχι τα ΜΜΕ στην πλατεία, το ζήτημα δεν είναι να εγκλωβιστούμε , να περιχαρακωθούμε σε ένα δικό μας χώρο, αμόλυντο και καθαρό από κάθε τι που δεκαετίες βρώμιζε ψυχές και συνειδήσεις, το Σύνταγμα δεν είναι καθαρτήριο, δεν είναι σανατόριο. Το ζήτημα που τίθεται δεν είναι αν θα ακυρώσουμε τα ίδια τα ΜΜΕ, το ζήτημα είναι αν θα καταλάβουμε τους πομπούς των ΜΜΕ, το ζήτημα είναι αν θα κλείσουμε την κάνουλα του δυσώδους υγρού που διαστρέφει και μαγαρίζει κάθε βράδυ τις συνειδήσεις, το ζήτημα είναι αν θα φύγουμε από το Σύνταγμα, το ζήτημα είναι αν θα φύγουμε για να εγκατασταθούμε στα γύρω Υπουργεία, στα παραπέρα εργοστάσια, το ζήτημα είναι αν θα ενωθούμε με όλες τις εκατοντάδες εστίες αντίστασης στους χώρους της δουλειάς μαζί με τους εργαζόμενους που δίνουν τις δικές τους εκατοντάδες μάχες, το ζήτημα είναι αν το Σύνταγμα θα βλαστήσει χιλιάδες μαχαίρια που θα κόψουν τον ομφάλιο λώρο που συνδέει την κοινωνία με την σαπίλα.

Κατά την άποψή μου, το τελικό χρέος του Συντάγματος είναι να καταστεί ο καταλύτης για την ανατροπή, πρώτα αυτής της κυβέρνησης και για το μετά το ξανασυζητάμε. Πάλι στο Σύνταγμα...

Το ζήτημα με τα ψέματα της κυβέρνησης Παπανδρέου είνα γνωστό. Και δυστυχώς, δεν είναι μόνο σημερινό. Με ψέματα πήρε την κυβέρνηση, με ψέματα μας οδήγησε στο μνημόνιο, με ψέματα συνέχισε και απέτυχε με το μνημόνιο... και με ψέματα έρχεται σήμερα και υπογράφει δεύτερο μνημόνιο, οριστικής κατοχής της χώρας!!!

Είναι η πρώτη φορά που μία χώρα παραδίδεται χωρίς να υπάρχει πόλεμος. Και μάλιστα δεν παραδίδεται σε άλλη χώρα, αλλά σε... τοκογλύφους τραπεζίτες και διεθνείς τζογαδόρους που έχουν "ποντάρει" στην εξολόθρευσή μας...

Όλο αυτό το διάστημα, της κυβέρνησης Παπανδρέου (λέμε τώρα ότι και καλά κυβερνάει αυτός, αφού δεν μας έχει αναφέρει ούτε το big boss του...) το ψέμα ήταν μία κυρίαρχη, μοναδική, κατάσταση. Αυτά τα ψέματα, που αποδεικνύονται μέρα με τη μέρα, καθώς ο χρόνος περνάει, έχουν να κάνουν με την δική μας αξιοπρέπεια, με την δική μας ελευθερία, με τα δικά μας δικαιώματα, με το δικό μας μέλλον, με την δική μας τσέπη...

Πώς γίνεται όμως, αυτό το τσίρκο που λέγεται κυβέρνηση Παπανδρέου, να υπογράφει τόσα πολλά εις βάρος μας, υποθηκεύοντας για δεκαετίες τη χώρα (και να δούμε τι χώρα θα έχει απομείνει μετά τη λαίλαπα που έρχεται να πάρει τα πάντα), να μην μας ενημερώνει για τον... λογαριασμό;

Πώς είναι δυνατόν να ανεχόμαστε να υποβληθούμε στην απόλυτη εξαθλίωση, χωρίς να γνωρίζουμε τι ακριβώς υπογράφει ο "σκεπτόμενος" αποτυχημένος πρωθυπουργός;

Πώς είναι δυνατόν να πληρώσουμε έναν λογαριασμό, τη στιγμή που είναι βέβαιο ότι εμείς δεν συμφάγαμε με κανέναν από δαύτους;

Πώς είναι δυνατόν να μας αντιπροσωπεύουν αυτοί που συμμετείχαν στο φαγοπότι που έφερε ολόκληρη τη χώρα στο χάλι που σήμερα βρίσκεται και στην άμεση απειλή υποδούλωσής της από ένα μάτσο λεχρίτες (βλ. τραπεζίτες κ.α.);

Πώς είναι δυνατόν να ανεχόμαστε από τους υπαλλήλους μας να μας "δίνουν" (εμάς, τα παιδιά μας, τα παιδιά των παιδιών μας και πάει λέγοντας) εν ψυχρώ, χωρίς να μας ενημερώνουν ειλικρινά για αυτά που υπογράφουν;

Καμία υπογραφή της κατοχικής κυβέρνησης Παπανδρέου, καμία συμφωνία γραπτή ή προφορική αυτού του τσίρκουλου, δεν θα πρέπει να γίνει δεκτή. Γιατί; Μα, επειδή διαχειρίζονται θέματα για τα οποία δεν έχουν πάρει την λαϊκή εντολή να χειριστούν... Κι επειδή γνωρίζουν οι ίδιοι τι έχουν κάνει σε όλους τους Έλληνες πολίτες, σήμερα κρύβονται για να σωθούν...

Αυτοί με τους οποίους υπέγραψε ο αποτυχημένος Παπανδρέου θα πρέπει να ξέρουν πως η υπογραφή του είναι άκυρη. Και πολύ σύντομα θα ακυρωθεί και ο ίδιος (τοις πράγμασι) από τον Ελληνικό λαό... Οπότε, χωρίς τον νοικοκύρη (τους Έλληνες) καμία συμφωνία δεν λογίζεται νόμιμη και θα πρέπει να ξανακοιτάξουν τους... λογαριασμούς τους οι τοκογλύφοι...

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Ο Γιώργος, από σήμερα άρχισε να μετράει αν όχι ώρες, σίγουρα ημέρες...

  • Ο Γιώργος Παπανδρέου παρέδωσε και το τελευταίο ίχνος αξιοπρέπειας, αφού δέχθηκε να παραδώσει την χώρα προκειμένου να πάρει δάνειο για να ξεπληρώσει τους τοκογλύφους
  • Από σήμερα υπάρχει κυβέρνηση τυπική, ενώ η χώρα μεταβάλλεται σε μεταπρατήριο αξιών άψυχων και έμψυχων "υλικών"

Την κατοχή της χώρας από την τρόικα επιβεβαίωσε η ανακοίνωση της ΕΚΤ, ΔΝΤ και ΕΕ με την οποία αναφέρεται ότι θα δοθεί στις αρχές Ιουλίου η 5η δόση του δανείου καθώς η Ελλάδα έχει παρουσιάσει πρόοδο.

Η ανακοίνωση της τρόικας πριν από λίγο έρχεται να ενισχύσει τους φόβους όλης της κοινωνίας ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι δραματικά για την οικονομία. Οι τεχνοκράτες της τρόικας αποφάσισαν μόνο βλέποντας τους αριθμούς και όχι τους ανθρώπους. Το πιο ανησυχητικό, όμως, είναι ότι αποφασίστηκε να ακολουθηθεί η ίδια λανθασμένη συνταγή. Το ίδιο φάρμακο που μας έδωσαν πριν από ένα χρόνο και μας οδήγησαν στον τάφο, μας δίνουν για ακόμη μια φορά. Μάλιστα, με το Μνημόνιο 2 το φάρμακο γίνεται φαρμάκι καθώς τα μέτρα είναι εξαιρετικά σκληρά ενώ προβλέπονται δεσμεύσεις που πήρε η Ελλάδα και με τις οποίες η χώρα απεμπολεί κυριαρχικά δικαιώματα.

Τα βασικά σημεία που πρέπει να προσεχθούν στην ανακοίνωση της τρόικας είναι:

1. «Όσον αφορά το δημοσιονομικό τομέα, περαιτέρω διατηρήσιμη μείωση του ελλείμματος θα απαιτήσει εκτεταμένες δημοσιονομικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να ακολουθήσει φιλόδοξη μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική η οποία θα της επιτρέψει να διατηρήσει τους δημοσιονομικούς της στόχους για το 2011 και σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο.

Η στρατηγική αυτή συμπεριλαμβάνει την σημαντική μείωση της απασχόλησης στο δημόσιο τομέα, την αναδιάρθρωση ή το κλείσιμο δημοσίων φορέων και τον εξορθολογισμό των επιδομάτων με ταυτόχρονη προστασία των πλέον ευάλωτων ομάδων. Από πλευράς εσόδων, η κυβέρνηση θα μειώσει τις φοροαπαλλαγές, θα αυξήσει τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας και θα εντείνει τις προσπάθειες καταπολέμησης της φοροδιαφυγής».

Τι λέει εδώ η τρόικα; Ότι η κυβέρνηση δεσμεύτηκε για απολύσεις στο δημόσιο τομέα, για λουκέτα κρατικών εταιρειών, για μείωση των επιδομάτων που παίρνουν οι δημόσιοι υπάλληλοι αλλά και για μεγάλο ψαλίδι στις φοροαπαλλαγές που κατά κύριο λόγο δίνονται στους μη έχοντες. Η αύξηση επίσης της φορολογίας στα ακίνητα είναι ένα μέτρο που θα πλήξει καίρια τα εισοδήματα εκατομμυρίων ιδιοκτητών.

2. Λέει η τρόικα στην ανακοίνωση: «Η ελληνική κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να επιταχύνει αισθητά το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Προς το σκοπό αυτό θα συστήσει φορέα ιδιωτικοποίησης με επαγγελματική και ανεξάρτητη διαχείριση. Η κυβέρνηση έχει ήδη συντάξει εκτεταμένο κατάλογο περιουσιακών στοιχείων προς αποκρατικοποίηση με στόχο έσοδα 50 δις ευρώ μέχρι τα τέλη του 2015» και συνεχίζει πιο κάτω: «Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι το νέο πλαίσιο μεταρρυθμίσεων θα είναι αποτελεσματικό το ταχύτερο δυνατό, οι ελληνικές αρχές θα ενισχύσουν τη διαδικασία υλοποίησης, μεταξύ άλλων μέσω τεχνικής συνδρομής από το ΔΝΤ, από κράτη μέλη της ΕΕ και από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αλλά και μέσω δημιουργίας μηχανισμών παρακολούθησης“

Πρόκειται για επιβεβαίωση του φόβου ότι ξένοι πλέον κάνουν κουμάντο στη χώρα. Τι σημαίνει τεχνική συνδρομή μπορεί να μας το εξηγήσει κάποιος; Μήπως είναι ένας εύσχημος τρόπος να μας πουν ότι θα υπάρξει μια ελληνική διοίκηση αλλά πίσω από τις κουρτίνες θα κινούν τα νήματα οι τροικάνοι; Αυτοί θα λύνουν και θα δένουν στο ποια εταιρείες και ακίνητα που πουληθούν και σε ποια τιμή; Είναι ο ύστατος εξευτελισμός. Μας δίνουν δάνεια για να μας πάρουν τον έλεγχο της χώρας. Αυτό είναι το πλέον συγκλονιστικό.

Ενδιαφέρον έχει και η ανάλυση της τρόικας για τις τράπεζες: «Ο τραπεζικός τομέας παραμένει βασικά υγιής, οι δε ελληνικές αρχές θεσπίζουν αυστηρότερα κριτήρια κεφαλαιακής επάρκειας ώστε να ενισχυθούν περαιτέρω τα κεφαλαιακά αποθέματα ασφαλείας, δίδοντας προτεραιότητα σε λύσεις που βασίζονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Εν τούτοις, το Ταμείο Δημοσιονομικής Σταθερότητας είναι διαθέσιμο ως δικλείδα ασφαλείας για τις βιώσιμες τράπεζες που δεν μπορούν να αντλήσουν κεφάλαια στην ιδιωτική αγορά».

Αν και όλοι όσοι γνωρίζουν από τα τραπεζικά ζητήματα έχουν την αίσθηση ότι οι τράπεζες κινούνται οριακά και βγάζουν με το ζόρι κάθε μέρα που έρχεται, η τρόικα μιλά για υγιές τραπεζικό σύστημα. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα διότι με το να ζουν οι τράπεζες με τα κρατικά χρήματα και τις εγγυήσεις, αυτό δεν είναι υγεία αλλά μπάι πας για να σωθεί ο ασθενής.

Συμπερασματικά η τρόικα μας λέει ότι κουμάντο κάνουν αυτοί, η Ελλάδα είναι υπό κηδεμονία, ακόμη χειρότερη απ’ ότι με το Μνημόνιο 1. Μάλιστα, στην ανακοίνωση δεν υπάρχει ούτε μια λέξη που να δείχνει ότι θα υπάρξει ανάπτυξη. Μέτρα που θα διαλύσουν περαιτέρω τον κοινωνικό ιστό. Αυτό αποφάσισαν, αυτό επιβάλλουν και η κυβέρνηση απλά συμφωνεί. Ο εκβιασμός της τρόικας έπιασε. Είμαστε πλέον υπόδουλοι.

Πηγή



Παραθέτουμε την ερώτηση του Πάνου Καμμένου (βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας) που τόλμησε να μιλήσει προς τον πρωθυπουργό (λέμε τώρα) Γιώργο Παπανδρέου, αποκαλώντας τον ως τον "μεσίτη" των διεθνών τζογαδόρων στην Ελλάδα, προσάπτοντάς του σοβαρή κατηγορία για την πώληση ενός ασφαλίστρου (CDS) το οποίο σήμερα βρίσκεται σε "παράξενα" χέρια, έχοντας αξία 27 δισ. ευρώ (και συνεχώς ανεβαίνει). Το ασφάλιστρο αυτό εκδόθηκε για την περίπτωση που η οικονομία της Ελλάδας δεν "τραβούσε", ενώ είναι σαφές πως σε περίπτωση πιθανής "πτώχευσης", η αξία του συγκεκριμένου ανασφάλιστρου θα εκτιναχθεί στα 67 δισ. ευρώ (ίσως και περισσότερο)!!!

Αξίζει να διαβάσουμε την ερώτηση του Πάνου Καμμένου, όπως την κατέθεσε στη Βουλή. Αξίζει όμως να σημειώσουμε πως ΚΑΝΕΝΑΣ πολιτικός, αλλά ούτε και κανένας Εισαγγελέας θέλησε να διερευνηθεί η συγκεκριμένη υπόθεση... Γιατί άραγε;

Η ερώτηση του Πάνου Καμμένου

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ (ΠΑΝΟΣ) ΚΑΜΜΕΝΟΣ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ- ΑΙΤΗΣΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ

Προς τον Υπουργό Οικονομικών , κο Γιώργο Παπακωνσταντίνου
ΘΕΜΑ: Τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των brokers με στοίχημα την κατάρρευση της χώρας

Το 2009 το ταχυδρομικό ταμιευτήριο αγοράζει τα επίμαχα CDS , τα οποία στη συνέχεια ακολουθούν μια πορεία γεμάτη από πλήθος ερωτηματικών που ταυτίζονται με τις αποκαλύψεις για την προσχεδιασμένη είσοδο της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Τρόικα.
Την ώρα που ο Έλληνας Πρωθυπουργός εξύφαινε εν κρυπτώ με το Διοικητή του ΔΝΤ , Ντομινίκ Στρος Καν – όπως ο ίδιος παραδέχτηκε- το σχέδιο παράδοσης και υποταγής της χώρας ,η διοίκηση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου προχώρησε στην πώληση των CDS, ενώ η ηγεσία του Υπουργείου Οικονομικών γνώριζε το τί θα επακολουθούσε.

Είναι προφανές ότι κάποιοι κύκλοι κερδοσκοπικοί γνωρίζουν τα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης και έτρεξαν να τοποθετηθούν έγκαιρα πριν τη δημοσιοποίηση των κυβερνητικών επιλογών , οι οποίες εκτίναξαν τα spreads και κατά συνέπεια δημιούργησαν τεράστια υπερκέρδη σε αυτούς που αγόρασαν τα CDS. Σήμερα οι κερδοσκόποι και οι Brokers τους επιχειρούν να παρουσιάσουν το μεγαλύτερο σκάνδαλο της ιστορίας του τόπου ως σενάριο συνομωσίας και επιστημονικής φαντασίας.

Η παραχώρηση της Εθνικής κυριαρχίας με τα ενυπόθηκα δάνεια είναι υπαρκτή και η αναζήτηση και αποκάλυψη της αλήθειας αποτελεί εθνική υπόθεση και εθνικό καθήκον.
Με βάση τα παραπάνω ερωτάται ο κύριος Υπουργός των Οικονομικών:

Επειδή για το θέμα αυτό εκκρεμεί και δικαστική έρευνα μετά από μηνυτήρια αναφορά των Γεωργίου Νούλα και Κυριάκου Τόμπρα στις 09/04/2010 στην εισαγγελία του Αρείου Πάγου ζητάμε να κατατεθούν στη Βουλή των Ελλήνων τα κάτωθι:

1. Αντίγραφα Συμβάσεων με το Ελληνικό Δημόσιο και Ατομικά Στοιχεία ταυτοποίησης των εκπροσώπων και των εκτελεστικών διευθυντικών στελεχών τους, στην Ελλάδα και στις χώρες όπου έχουν την έδρα τους, των Βασικών Διαπραγματευτών (Prime Dealers) των ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, από Ιανουάριο 2009 μέχρι και σήμερα.

2. Αντίγραφα όλων των συμβάσεων CDS που έχουν συναφθεί από Ελληνικές Τράπεζες, αρχής γενομένης από το ΤΤ, Επενδυτικά Κεφάλαια και επιχειρήσεις του ευρύτερου χρηματοοικονομικού χώρου, με ειδική αναφορά στα στοιχεία των εκπροσώπων και των εκτελεστικών διευθυντικών στελεχών των αντισυμβαλλομένων σε πράξεις αγοράς και πώλησης, με ειδική μνεία στις συναλλαγές που αφορούν Γυμνά CDS.

3. Αντίγραφα Συμβάσεων CDS που έχουν διαπραγματευθεί με τη διαμεσολάβηση Τραπεζικών Ιδρυμάτων και εταιρειών του ευρύτερου χρηματοοικονομικού χώρου που λειτουργούν στην Ελλάδα, με ειδική αναφορά των στοιχείων ταυτοποίησης των πελατών των ανωτέρω, φυσικών και νομικών προσώπων, καθώς και αυτών των αντισυμβαλλομένων, ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσής τους ή τη νομική τους μορφή.
Οι ανωτέρω φορείς έχουν υποχρέωση να ελέγχουν και να τηρούν αρχείο με τα στοιχεία ταυτοποίησης πελατών και αντισυμβαλλομένων, φυσικών και νομικών προσώπων, στα πλαίσια των διατάξεων περί ελέγχου νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

4. Στοιχεία αλλοδαπών Τραπεζών και εταιρειών του ευρύτερου χρηματοοικονομικού χώρου στις οποίες συμμετέχουν Ελληνικές Τράπεζες, Επενδυτικά Κεφάλαια, Χρηματιστηριακές Εταιρείες κλπ., με ειδική αναφορά σε αυτές που έχουν ως εταιρικό σκοπό τους την έκδοση, διαπραγμάτευση κα διαμεσολάβηση στην αγορά παραγώγων χρηματοοικονομικών προϊόντων, με ειδική αναφορά στα CDS.

5. Στοιχεία συμβάσεων καλυμμένων και γυμνών CDS επί ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου που διαπραγματεύτηκαν στο εξωτερικό, με ειδική αναφορά στα στοιχεία εκκαθάρισης των αντιστοίχων συναλλαγών.

6. Επίσημα στοιχεία ερευνών Αλλοδαπών & Κοινοτικών Αρχών, σχετικά με την υποτιμητική κερδοσκοπία κατά των Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, που πραγματοποιήθηκε με τις ύποπτες συναλλαγές CDS.

7. Επίσημα στοιχεία της ειδικής αντιμονοπωλιακής έρευνας που πραγματοποίησε πρόσφατα η Κομισιόν, σχετικά με την αγορά των CDS, ως προς την κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, ελέγχου και χειραγώγησης της αγοράς, με ειδική αναφορά στα στοιχεία που αφορούν καλυμμένα και γυμνά CDS επί Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, στις Τράπεζες JPMORGAN, BANK OF AMERICA, MERILL LYNCH, CITIGROUP, COMMERZBANK, CREDIT SUISSE, DEUTSCHEBANK, GOLDMANSACHS, HSBC, MORGANSTANLEY, RBS, UBS, CREDIT AGRICOLE και SOCIETE GENERALE καθώς στην εταιρεία MARKIT ΛΟΝΔΙΝΟΥ, τον κορυφαίο πάροχο εμπιστευτικών πληροφοριών στην αγορά CDS, στην οποία συμμετέχουν οι περισσότερες από τις ανωτέρω Τράπεζες.

8. Αντίγραφα όλων των συμβάσεων, συναλλαγών και εκκαθαρίσεων θέσεων Καλυμμένων και Ακάλυπτων Ανοικτών Πωλήσεων Ομολόγων του Ελληνικού Δημοσίου, από το μήνα Οκτώβριο 2009 μέχρι το μήνα Απρίλιο 2010, με ειδική αναφορά στις συναλλαγές αγοράς και πώλησης οι οποίες εκκαθαρίστηκαν εκπρόθεσμα, με τη διαδικασία της ανακύκλωσης (recycling), μετά την παρέλευση της 1ηςημέρας του διαστήματος Τ+3, καθώς και στα στοιχεία των αντισυμβαλλομένων, φυσικών και νομικών προσώπων, των εκπροσώπων και των εκτελεστικών διευθυντικών στελεχών τους.

9.Να γνωστοποιηθεί ποιές Ελληνικές Τράπεζες, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, Οργανισμοί Κοινής Ωφέλειας διατηρούν κωδικό στον ISDA και με ποιους κωδικούς ISDA έγιναν οι συναλλαγές πωλήσεως των επίμαχων CDS του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Ο Ερωτών Βουλευτής
26 Μαίου 2011
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ

Την Πέμπτη 26 Μαΐου στη Χαλκίδα, ο Εισαγγελέας εξέτασε την μήνυση για Αισχάτη Προδοσία, που κατέθεσε ο γιατρός Δημήτρης Αντωνίου, κατά των πολιτικών και βουλευτών που υπέγραψαν το μνημόνιο.

Σχεδόν από το πουθενά έσκασε η είδηση ότι ο εισαγγελέας έκανε δεκτή τη συγκεκριμένη μήνυση καθώς σχεδόν κανένας δεν γνώριζε την ύπαρξή της. Η Νέλλυ Ψαρού έψαξε και βρήκε τον μηνυτή και του μίλησε.

Ο κ. Δημήτρης Αντωνίου είναι 56 ετών και είναι χειρούργος-ογκολόγος, κάτοικος Χαλκίδας. Το Μάϊο του 2010 κατέθεσε μήνυση κατά όσων υπέγραψαν το μνημόνιο, βουλευτών υπουργών, του Προέδρου της Δημοκρατίας αλλά και κατά των μελών της “Τρόικας” (ονομαστικά και με τις διευθύνσεις τους) με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας.

Την ίδια τη μύνηση μπορείτε να τη δείτε εδώ, στο blog του κ. Αντωνίου.

Η μήνυση γίνεται με τέτοιο τρόπο που η ασυλία που προσφέρεται από το Σύνταγμα σε βουλευτές και υπουργούς, δεν ισχύει, καθώς η έσχατη προδοσία αποτελεί αυτόφωρο έγκλημα, για το οποίο ο εισαγγελέας μπορεί να διατάξει την άμεση δίωξη χωρίς την άδεια της Βουλής. Επίσης, το γεγονός ότι το έγκλημα αυτό διαπράχτηκε στις 6 Μαΐου δεν την επηρεάζει, αφού είναι διαρκές και έτσι η δίωξη μπορεί να γίνει ακόμη και σήμερα – όπως και γίνεται.

Ο Εισαγγελέας Πρωτοδικών Αθηνών, δεν έβαλε την υπόθεση στο αρχείο αλλά αντίθετα έκανε δεκτή τη μήνυση και ξεκίνησε τη διαδικασία ορίζοντας την προανάκριση. Μάλιστα, ακόμη περισσότερη εντύπωση έκανε το γεγονός ότι όλα έγιναν με ιδιαίτερη ταχύτητα.

Η προανάκριση πραγματοποιήθηκε την Τρίτη 11 Ιανουαρίου, οπότε ο κ. Αντωνίου κατέθεσε συμπληρωματικά υπομνήματα και στοιχεία για την υπόθεση (Μπορείτε να τα δείτε εδώ μαζί με πολλά στοιχεία για την κατάθεση του κ. Αντωνίου και διάφορα σχετικά βίντεο).

Μετά την προανάκριση ο κ.Αντωνίου πήγε στο Δημοτικό Θέατρο Παπαδημητρίου, όπου τον περίμενε πλήθος των 200 περίπου ατόμων, παρά την ελάχιστη διάδοση της είδησης, και από πολλά μέρη της Ελλάδας, όπου και μίλησε.

Συγκεκριμένα, όπως ανέφερε ο κ. Αντωνίου, το Σύνταγμα, αναφέρει τις γενικές κατευθύνσεις της πολιτικής που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα και παραμέμπει στη συνέχεια σε νόμους που θα εξειδικεύουν αυτές τις κατευθύνσεις έτσι, το Μνημόνιο που είναι μια δανειακή σύμβαση καταλύει το Σύνταγμα. Συγκεκριμένα, ο κ. Αντωνίου είπε χαρακτηριστικά: “Αν είναι έτσι, να το δηλώσουμε επισήμως και να λεγόμαστε Τροϊτκιστάν” και όχι Ελλάδα, κι εμείς Τροϊκανοί!”. Σύμφωνα λοιπόν, με αυτή τη δανειακή σύμβαση, οι δανειστές μας μπορούν να προβούν σε κατάσχεση κάθε δημόσιας περιουσίας μας, χωρίς περιορισμό – εξ’ ου και τα δημοσιεύματα για τα νησιά μας- σε περίπτωση που δεν πληρώσουμε μία δόση. ”Ποιος είναι ο λόγος νομίζετε που δεν υπεγράφη η σύμβαση για τον Αστακό; γιατί δεν απάντησαν ποτέ; γιατί δεν προχώρησε αυτή η σύμβαση; Αφού, το Ελληνικό κράτος δεν είχε δικαιοδοσία να υπογράψει τίποτα χωρίς τη συναίνεση των δανειστών του” είπε στην ομιλία του ο κυριος Αντωνίου.

Παράλληλα, έχει καταλυθεί και το ίδιο το πολίτευμά μας, η Προεδρευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, καθώς καταργείται στην πράξη η διάκριση των εξουσιών, χαρακτηριστικά είπε: “Δεν έχει νόημα να πάει κανείς στον στρατό πια, πρέπει να αρνηθούν οι νέοι να πάνε στο στρατό αφού πλέον ο στρατός δεν ανήκει στη χώρα και θα χρησιμοποιηθεί και εναντίον των πολιτών της”.

Ο λόγος για τον οποίο κατηγόρησε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας είναι, όπως δήλωσε ο ίδιος του, “διότι θα έπρεπε να έχει διαλύσει τη Βουλή”, τονίζοντας όμως ότι δεν έχει υπογράψει διάφορα προεδρικά διατάγματα μέχρι στιγμής. “Το Μνημόνιο προβλέπει οι ρυθμίσεις να γίνονται με Προεδρικά Διατάγματα και όχι με νόμους, για να μην περνάνε από τη Βουλή”. “Κανονικά, όλοι οι βουλευτές που δεν συμφωνούν πρέπει να παραιτηθούν, να μην παραμένουν εκεί δίνοντας νομιμοποίηση σε αυτή τη Βουλή. Πώς θα στεκόταν τότε μία μονοκομματική Βουλή;”, είπε ο κ. Αντωνίου και στη συνέχεια προέτρεψε όλους μας “να μην αφήσουμε κανέναν τους να πλησιάσει τα μνημεία της χώρας και τα εθνικά σύμβολα στις εορτές (π.χ. 25η Μαρτίου). [...] Σε αυτά τα χώματα χύθηκε αίμα για την ελευθερία, δεν μπορούν αυτοί να τα πουλάνε”.

Ο κυριος Αντωνίου αναρωτήθηκε ότι “ο Τσολάκογλου καταδικάστηκε για εθνική αναξιότητα επειδή έδωσε το 1940 ως λεία πολέμου στρατιωτική περιουσία στους κατακτητές. Σε αυτούς που πουλάνε όλη την ελληνική γη για μια δανειακή σύμβαση, τι πρέπει να γίνει;”, τονίζοντας ότι τα χρήματα των δανείων αυτών, σύμφωνά πάντα με το ίδιο το Μνημόνιο, δεν προορίζονται για μισθούς και συντάξεις, όπως μας λένε, αλλά για τη στήριξη της ρευστότητας των τραπεζών.

Ο κ. Αντωνίου, όπως αναφέρει η Νέλλυ Ψαρού, “δεν είναι ένας γραφικός τύπος που απλά “τα πήρε στο κρανίο”, αλλά ένας σοβαρός άνθρωπος που με μεθοδικότητα και πολύ δουλειά έκανε αυτό που θεώρησε καθήκον του. Με πολύ διάβασμα και έρευνα, βρήκε μόνος του όλα τα στοιχεία που αποδεικνύουν τις κατηγορίες του αλλά και τον νομικό τρόπο να τις θέσει σε “τροχιά”, μιας και μέχρι στιγμής κινείται χωρίς δικηγόρο” – “όταν προσπάθησα να κινηθώ με δικηγόρο, ζημιά μου έκανε παρά καλό”, είπε ο ίδιος του στην κ Ψαρού.

Κλείνοντας παραθέτουμε τα λόγια του κ. Δημήτριου Αντωνίου: “Αυτοί δεν θα φερόντουσαν σαν λύκοι αν εμείς δεν φερόμασταν ως αρνιά. Ας γίνουμε εμείς λοιπόν λύκοι. Λυσσασμένοι λύκοι!”




Ρήμαξαν την χώρα τα πασόκια εδώ και 30 χρόνια.

Απ' το «Τσοβόλα δώστα όλα!» του Αντρίκου μέχρι τα μνημόνια του Γιωργάκη.

Γέμισαν το δημόσιο καλοπληρωμένα κομματόσκυλα.

Και εκτός απ τους δήμους και τις κοινότητες γέμισαν και τις νομαρχίες κομματόσκυλα.

Βλέπεις θέλαμε ένα κάρο βαθμούς αυτοδιοίκησης για νάχει ο κάθε ντόπιος κομματάρχης και το τσιφλίκι του.

Από … υπάλληλοι σε σιδερωτήριο κάποιοι βρέθηκαν με δισεκατομμύρια μέσα σε δυό δεκαετίες.

Από αφισσοκολητές καλοπληρωμένοι εργατοπατέρες και μετά στο βουλευτηλήκι.

Τσέπωσαν δισεκατομμύρια επιδοτήσεις απ την ΕΕ, τόσα που ακόμα και έρημος να ήταν η Ελλάδα θα την είχαν μετατρέψει σε εύφορη κοιλάδα. Αυτοί «κατάφεραν» ακριβώς το αντίθετο.

Οι διαπλεκόμενοι με την εξουσία κρατικοδίαιτοι μεγαλοεργολάβοι και εκδότες και καναλάρχες έφαγαν έναν σκασμό λεφτά, λεφτά του κράτους, και εν τω μεταξύ μας τόπαιζαν και... επιχειρηματίες.

Μίζες, μίζες, μίζες, ζίμενς και δεν συμμαζεύεται.

Ρήμαξαν τον τόπο!

Και στην φυλακή κανένας, όλοι καθαροί!

Και τώρα πάνε να ξεπουλήσουν και το ΤΤ, ότι πιο υγιές έχει να επιδείξει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Το Γουδί κατά που πέφτει είπαμε;

Αναγνώστης


Κυκλώθηκε η βουλή, μούντζωσε ο λαός κάποιους βουλευτές και το σύνολο του πολιτικού κόσμου, δηλώνει ότι καταλύθηκε η δημοκρατία. Έχουν δίκιο. Πράγματι η Δημοκρατία καταλύθηκε. Αλλά από τους ίδιους. Οι πολιτικοί ευθύνονται κυρίως για την σημερινή κατάντια της χώρας. Ψευτιές, λαμογιές, μίζες ήταν και είναι στην ημερησία διάταξη. Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι με ύπουλο, καλά οργανωμένο σχέδιο, προέβησαν σε πράξεις κατάλυσης του συντάγματος και εκχώρησης Εθνικής κυριαρχίας. Το μνημόνιο, όπως όλοι γνωρίζουν τώρα πια, είναι αντισυνταγματικό. Τα νομοθετήματα με βάση τα οποία, έγινε η αφαίμαξη των συντάξεων, μισθών κλπ. παράνομα.

Ποιος κατέλυσε λοιπόν το σύνταγμα της χώρας; Ποιος έδωσε γη και ύδωρ στα παγκόσμια αφεντικά; Ποιος εκτελεί σχέδιο από το εξωτερικό δοσμένο;

Ας μη μας πουν ότι είναι εκλεγμένοι εκπρόσωποι. Ο λαός, έχει δικαίωμα να ανακαλεί όποτε θέλει τους εκπροσώπους του. Να θέτει ο ίδιος τους κανόνες και να αποφασίζει για όλα τα ζητήματα. Η πλειοψηφία του λαού σήμερα, είναι εναντίον της ασκούμενης πολιτικής και των ‘πολιτικών’. Βλέπει και κρίνει τον καθένα από τις πράξεις του. Γνωρίζει ότι η πράξη έχει σημασία, όχι τα λόγια. Οι πολιτικοί, εκφωνούν υπέροχα γραμμένους από τους image makers λόγους. Αλλά εκτελούν τις εντολές των αφεντικών τους. Πάντοτε, ενάντια στο λαό. Δεν έχει σημασία, τι ισχυρίζονται ότι κάνουν. Ούτε πως βαφτίζουν τις πράξεις τους. Αυτό έχει γίνει συνείδηση στον Ελληνικό λαό.

Είναι σαν ένα ξένο κράτος να σου επιτίθεται, να καταλαμβάνει πχ. μερικά νησιά, αλλά όλα αυτά να τα κάνει εν ονόματι της ειρήνης και της φιλίας των λαών. Έτσι είναι και οι πολιτικοί μας. επιτέθηκαν στον Ελληνικό λαό. Του αφαίρεσαν ένα κομμάτι της Εθνικής κυριαρχίας. Είναι υπεύθυνοι για την οικονομική αφαίμαξη που έχει υποστεί. Η επίθεση που έχουν κάνει εναντίον του ελληνικού λαού, σε όλα αυτά τα στάδια, έχει πετύχει το σκοπό της: δηλαδή να παίρνουν, χωρίς αντίδραση.

Τώρα στο τελικό στάδιο, ο λαός κινητοποιείται. Οι πολιτικοί (δηλαδή οι επιτιθέμενοι εναντίον μας), επιστρατεύουν το επιχείρημα ότι κάποτε η πλειοψηφία τους ψήφισε. Είναι και αυτό ένα ακόμα επιχείρημα για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του λαού. (Αν συνυπολογίσουμε τα άκυρα και τα λευκά, πόσο αλήθεια ποσοστό ψήφισε το κυβερνών κόμμα, είναι κάτι που δεν το αναφέρουν καν. Είπαμε λέμε ότι μας συμφέρει).

Γνωρίζουμε πια, ποιοι είναι εναντίον μας. Ποιοι πουλούν την Ελλάδα. Ποιοι ακολουθούν τις οδηγίες του εχθρού. Είναι οι πολιτικοί. Αλλά όσοι ακολουθούν τις εντολές του εχθρού, είναι εχθροί μας. Είναι μάλιστα χειρότεροι από τους εχθρούς μας, γιατί παριστάνουν τους φίλους μας και γιατί έχουν ακόμα εξουσία μέσα στη χώρα. Επειδή δε, συνειδητά, και σταθερά είναι με το μέρος αντιπάλων μας, είναι πιο επικίνδυνοι. Με το να μας επιτεθούν, μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο.

Τι μπορούμε να κάνουμε για να προστατευθούμε; Η συνειδητοποίηση του ρόλου τους, είναι πολύ βασική. Οι μούντζες, οι βρισιές και τα γιουχαΐσματα, θα είχαν κάποιο αποτέλεσμα, αν επρόκειτο περί ανθρώπων. Αυτοί έχουν ανθρώπινη μορφή, αλλά το τι είναι, ας το κρίνει ο καθένας. Ας αφήσουμε λοιπόν τα βρισίματα και ας προσπαθήσουμε να περάσουμε στην ακύρωση των πράξεών τους (δηλαδή των πράξεων ξεπουλήματος). Ένας αμετανόητος, σταματάει τις προδοτικές πράξεις του, ή αν τον κλείσουμε φυλακή (και από εκεί βέβαια μπορεί να διευθύνει τον αγώνα εναντίον μας) ή αν από φυσική άποψη είναι αδύνατο να κάνει οτιδήποτε. Επειδή οι πολιτικοί, μας κήρυξαν τον πόλεμο, επειδή έχουμε πόλεμο, οποιαδήποτε πράξη αυτοπροστασίας του έθνους, είναι δικαιολογημένη. Άλλωστε οι Αθηναίοι, αγάλματα είχαν στήσει σε αυτούς που αναγνώρισαν ως τυραννοκτόνους. Δικτατορία έχουμε σήμερα με κοινοβουλευτικό μανδύα. Ας δούμε το περιεχόμενο των πράξεων και ας τους φερθούμε όπως αρμόζει σε προδότες.

Μέχρι την περασμένη εβδομάδα οι αγορές και διάφοροι αξιωματούχοι της ΕΕ, πίεζαν αφόρητα την Ελλάδα να “σκοτώσει” κάποια ΔΕΚΟ.

Μας έλεγαν οτι έτσι θα αλλάξει το κλίμα και θα όλοι θα μας αντιμετωπίσουν διαφορετικά.

Να δείξουμε, με άλλα λόγια, καλή διαγωγή. Κοσμιωτάτη!

Ότι, δηλαδή, συμμορφωνόμαστε προς τας υποδείξεις.

Έτσι η Κυβέρνηση έβγαλε στο σφυρί ορισμένα φιλέτα και σε περίοπτη θέση ένα από τα καλύτερα: το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

Και ποιά ήταν η αντίδραση των αγορών στη ..γενναιοδωρία μας αυτή;

Ο κ. Γιούνκερ, έσπευσε να ζητήσει πιο τολμηρές αποκρατικοποιήσεις.

Φαντάζομαι θα ήταν ικανοποιημένος, αν βγάζαμε στο σφυρί τη… Σαντορίνη, τη Μύκονο και την Ακρόπολη μαζί!

Οι Financial Times, θεώρησαν ”ανέφικτο” το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που εξήγγειλε η κυβέρνηση.

Και τα spreads παραμένουν στα ύψη

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Πρώτον οτι οι αγορές είναι άπληστες και δεν σταματούν παρά μόνον όταν πειστούν οτι δεν έχεις τίποτα άλλο να δώσεις!

Και εμείς έχουμε πολλά ακόμα που ενδιαφέρουν τις αγορές!

Απλώς θέλουν να τα πάρουν με το χαμηλότερο δυνατό τίμημα.

Δεύτερον, το πρόβλημα της χώρας μας είναι πρωτίστως πολιτικό.

Έχουμε μια κυβέρνηση η οποία άγεται και φέρεται και ουδεμία εμπιστοσύνη εμπνέει.

Άρα, όσα και να βγάλει στο σφυρί, δεν θα είναι αρκετά, μέχρι να τα ξεπουλήσει όλα.

Ε, όχι και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο

Όμως, ανεξαρτήτως αυτών, θεωρώ εγκληματική την πώληση του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.

Το Τ.Τ. δεν είναι μια οποιαδήποτε τράπεζα.

Το ΤΤ ήρθε πρώτο στα stress tests και έχει καταθέσεις 11 δις ευρώ!

Σήμερα με 11 δις αγοράζεις το σύνολον της …Εθνικής Τράπεζας και σου περισσεύουν και 6 δις!

Μαζί με την ΑΤΕ ήταν οι τράπεζες της ελληνικής επαρχίας.

Της μέσης οικογένειας. Των νοικοκυριών.

Ακόμα έχω στο σπίτι μου έναν κουμπαρά που κέρδισα όταν ως μαθητής Δημοτικού είχα γράψει μια Εκθεση για την Αποταμίευση.

Από το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο πήρα και τα πρώτα …μαζεμένα χρήματα, ως δώρο! Ένα βιβλιάριο με 100 δραχμές!

Οι …κάπως μεγαλύτεροι θα θυμούνται εκείνα τα παλαιά μπλέ βιβλιάρια.

Το Τ.Τ. ήταν συνυφασμένο με την έννοια της αποταμίευσης και της οικονομίας.

Αποτελούσε και ακόμα αποτελεί εγγύηση.

Ακόμα και σήμερα, όταν κάποιος με ρωτάει που να επενδύσει, το ΤΤ έρχεται πρώτα στο μυαλό μου.

Ξέρω ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Όμως, το Τ. Τ. έχει έναν συμβολισμό πολύ χρήσιμο στις μέρες μας.

Και δεν αντιλαμβάνομαι γιατί πρέπει να το σκοτώσουμε, όσο-όσο σε μια δύσκολη στιγμή. Γιατί να το δώσουμε μπίρ παρά!

Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο πρέπει να παραμείνει υπό τον έλεγχο του δημοσίου.

Να εκσυγχρονιστεί, να αναδιοργανωθεί και να ξαναγίνει η τράπεζα της ελληνικής οικογένειας.

Τράπεζα, όπως παλιά, χωρίς επενδύσεις υψηλού κινδύνου, CDS και καταναλωτικά δάνεια με ληστρικά επιτόκια.

Το κράτος χρειάζεται μια τράπεζα για να ασκεί την πολιτική του.

Για να στηρίζει τις μικρές επιχειρήσεις και τις οικογένειες, χωρίς τα τοκογλυφικά επιτόκια των εμπορικών τραπεζών.

Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο.

Και να αποτελέσει την ατμομηχανή για να βγούν οι μικρές επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά από τα σημερινά αδιέξοδα.



Οι είκοσι μέρες που θα συγκλονίσουν την Ελλάδα άρχισαν να μετρούν από χθες. Η επιστολή στον πρωθυπουργό των 16 κυβερνητικών βουλευτών μπορεί να μην καταλήγει σε ευθεία απειλή καταψήφισης του Μεσοπρόθεσμου, ωστόσο όποιος μιλά με στελέχη του κυβερνώντος κόμματος καταλαβαίνει ότι τίποτα δεν θεωρείται απίθανο. Ακόμη και σε ανώτατο επίπεδο, όπως άφησε να εννοηθεί προ ημερών ο Χάρης Καστανίδης, ο οποίος σε ερώτηση τι θα κάνουν οι υπουργοί εάν τα μέτρα θα είναι τόσο σκληρά όσο αναφέρουν οι δημοσιογραφικές πληροφορίες, απάντησε με νόημα “τότε, η συζήτηση στο υπουργικό συμβούλιο θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα”. Ή όπως έδειξε η επιλογή της Λούκας Κατσέλη, να διευκρινίσει ότι τις συζητήσεις για τα εργασιακά με την τρόικα τις έκανε ο πρωθυπουργός.

Ο εγκλωβισμός των βουλευτών

Η κλεψύδρα λοιπόν γύρισε ανάποδα. Το υπουργικό συμβούλιο θα συγκληθεί μάλλον τη Δευτέρα, αν και οι σκέψεις για συνεδρίαση εντός του Σαββατοκύριακου δεν έχουν εγκαταλειφτεί. Αμέσως μετά, το “εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση” θα κατατεθεί στη Βουλή και θα ξεκινήσει η μεγάλη ανηφόρα προς την έγκρισή του. Η ψηφοφορία ορίσθηκε για τις 22 Ιουνίου, καθώς ο Γιώργος Παπανδρέου θέλει να μεταβεί στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Ιουνίου με ένα ξεκάθαρο “ναι”. Εκτός κι αν εμφανισθεί ενώπιον εταίρων και δανειστών με ένα εξίσου ξεκάθαρο “όχι”, οπότε αυτό που θα τους ανακοινώσει είναι η ημερομηνία των πρόωρων εκλογών.

Μέχρι στιγμής, κάτι τέτοιο δεν θεωρείται “πολύ πιθανό”. Πρώτον, διότι δύσκολα θα βρει κανείς βουλευτή του ΠΑΣΟΚ που να λέει ευθέως ότι θα ψηφίσει αρνητικά –όχι επειδή δεν θα το ήθελε, αλλά διότι ουδείς θέλει να χρεωθεί πτώση της κυβέρνησης. Αντιθέτως, το Capital.gr έχει εντοπίσει τουλάχιστον δύο που σκέφτονται “σοβαρά”, όπως λένε, να παραιτηθούν από το αξίωμα παραχωρώντας τις έδρες στους επιλαχόντες.

Άπαντες νοιώθουν εγκλωβισμένοι –και θα νοιώσουν ακόμη περισσότερο, όταν ακούσουν από το στόμα του κ. Παπανδρέου την απόφαση να “έλθει” το πακέτο των μέτρων σε ένα και μόνο άρθρο, οπότε δεν θα έχουν τη δυνατότητα να υπερψηφίσουν κάποια σημεία και να καταψηφίσουν άλλα.

Απόφαση που θα φέρει ασφυξία σε κυβερνητικούς βουλευτές και θα ωθήσει στο “όχι” την αξιωματική αντιπολίτευση που ζητά επιμόνως να εγκαταλειφτεί η λογική του “όλα σε ένα” –για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Οι στροφές του Καρατζαφέρη

Η στάση αρκετών κυβερνητικών βουλευτών θα εξαρτηθεί και από την ψήφο που θα δώσει η αντιπολίτευση: “Εάν ο Καρατζαφέρης σταθεροποιηθεί σε μία γραμμή και υπερψηφίσει το Μεσοπρόθεσμο, τότε, μαζί με τους βουλευτές της ΔΗΣΥ, θα προστεθούν άλλα είκοσι ΄ναι΄ στην ψηφοφορία. Αυτό σημαίνει ότι το σχέδιο δεν θα κινδυνεύει από δυο-τρια δικά μας ΄όχι΄”, είναι... κάποιοι υπολογισμοί που ακούσαμε χθες.

Γι΄ αυτό και πολλοί στο κυβερνών κόμμα μπλόκαραν από τη χθεσινή, νέα, στροφή του προέδρου του ΛΑΟΣ ο οποίος αφού επέμεινε στη συγκρότηση οικουμενικού σχήματος, χαρακτήρισε την κυβέρνηση “ανίκανη και επικίνδυνη”, έριξε ομίχλη στην ψήφο του (“σας δώσαμε μία ευκαιρία πέρυσι, γιατί να σας δώσουμε άλλη μία φέτος;”) και κατάληξε με την ηχηρή επισήμανση “δεν θέλω να με έχει η Ιστορία σ΄ αυτούς που δεν αντέδρασαν”. Σε τι και πώς, θα δείξει. Αλλά η χθεσινή του εμφάνιση στη Βουλή επανέφερε ερμηνείες, σύμφωνα με τις οποίες δεν θα επιλέξει να βρεθεί –για δεύτερη φορά– στο πλευρό της κυβέρνησης “αφήνοντας στον Σαμαρά τις δάφνες της αντίστασης”.

“Κατά συνείδηση”

Σ΄ αυτό το θολό τοπίο οφείλεται και η χθεσινή πρόταση της Ντόρας Μπακογιάννη προς τις ηγεσίες των κομμάτων να μη θέσουν θέμα κομματικής πειθαρχίας και να “αφήσουν” τους βουλευτές τους να ψηφίσουν κατά συνείδηση. Ηδη, η στενή πολιτική φίλη της, που έχει παραμείνει στη ΝΔ, βουλευτής Ελσα Παπαδημητρίου, δήλωσε ότι θα “ψηφίσει ανάλογα με τη συνείδησή της”, ενώ το ίδιο θα ήθελαν να πράξουν κι άλλοι δύο συνάδελφοί της –του ιδίου κλίματος. Εάν το πράξουν, η έξοδός τους από τη ΝΔ θεωρείται δεδομένη.

Όπως και η έξοδος από το ΠΑΣΟΚ όσων βουλευτών επιλέξουν, εν τέλει, το “όχι” –όπως συνέβη με τους Γιάννη Δημαρά, Σοφία Σακοράφα, Βασίλη Οικονόμου που καταψήφισαν το Μνημόνιο και του Βαγγέλη Παπαχρήστου που καταψήφισε τις αλλαγές στα εργασιακά.

Το... βάσανο του ΚΤΕ

Μία πρώτη –αλλά “δυνατή”– γεύση θα δοθεί στις αρχές της εβδομάδας, οπότε και αναμένεται ο υπουργός Οικονομικών να ενημερώσει για τα νέα μέτρα τον αρμόδιο Κοινοβουλευτικό Τομέα Εργασίας (ΚΤΕ) του ΠΑΣΟΚ: Σ΄αυτόν ανήκουν τέσσερις από τους 16 που υπέγραψαν την επιστολή προς τον πρωθυπουργό και προεδρεύει η Βάσω Παπανδρέου η οποία έχει “επιτεθεί” ουκ ολίγες φορές στον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και έχει ταχθεί υπέρ της κίνησης των “16”.

Οσο για την εσωκομματική ταυτότητα των “16”; Πολλοί μίλησαν για “δάκτυλο Βενιζέλου” ή “Σημιτικών” εξαιτίας συγκεκριμένων υπογραφών –Τόνιας Αντωνίου, Δημήτρη Λιντζέρη, Πάρη Κουκουλόπουλου, Εύας Καϊλή, Νίκου Σαλαγιάννη και Εκτωρα Νασιώκα, Σούλας Μερεντίτη, Κώστα Καρτάλη, αντίστοιχα. Μπερδεύτηκαν όμως από τις υπογραφές των Βασίλη Τόγια, Παναγιώτη Κουρουπλή, Ολγας Ρενταρή και Σοφίας Γιαννακά που είχαν στηρίξει τον κ. Παπανδρέου στη μάχη της ηγεσίας...

Το “τυχαίο” γεγονός

Σχεδιασμοί και διαδικασίες που θα τιναχθούν στον αέρα εάν ένα “τυχαίο γεγονός” στις κινητοποιήσεις των ημερών οδηγήσει σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Ο Ανδρέας Λοβέρδος εξέφρασε δημοσίως χθες φόβους ότι “θα έχουμε θύματα”, με αφορμή τα γεγονότα έξω από την Βουλή την Τρίτη, στην Κέρκυρα την Τετάρτη και στην Ηλιούπολη χθες...
Νομίζω ότι είναι καιρός να αρχίσω μια σειρά από άρθρα για την επόμενη μέρα. Την επόμενη μέρα βέβαια μετά από μια αναδιάρθρωση (κούρεμα κτλ).

Προς το παρόν και αν δεν αλλάξει τίποτα με τον μελλοντικό μηχανισμό του ESM, η λογική των πραγμάτων λέει ότι το κούρεμα θα γίνει το 2013. Προσωπικά όμως θα ήθελα να γίνει σήμερα. Το αν δεν έχουν (οι της Ευρώπης) σκοπό να γίνει ούτε το 2013 (με όλα αυτά που βλέπουμε και ακούμε), αυτό είναι άλλο θέμα και δεν το ξέρω. Προς το παρόν πορευόμαστε με τις υπάρχουσες συμφωνίες.

Το γιατί αναγκαστικά πρέπει να γίνει αυτό το κούρεμα το 2013, διαβάστε το άρθρο με τίτλο: Το θέμα του κουρέματος είναι ακόμα ανοιχτό.

Το μεγάλο ερώτημα όσον αφορά το κούρεμα είναι ποιος θα κουρευτεί; Η αλήθεια είναι ότι η κρατική οντότητα έχει την ευχέρεια να αθετήσει την υπόσχεση πληρωμής επιλεκτικά. Αν και θεωρητικά δεν είναι καλή ιδέα να κουρέψεις μονο τους ξένους πιστωτές, εντούτοις είναι στη διακριτική ευχέρεια του κάθε κράτος να κάνει διακρίσεις και συνήθως αποτελεί πάγια τακτική.

Για παράδειγμα, το πιο πιθανό είναι ότι οι κάτοχοι ομολόγων που είναι εγχώρια φυσικά πρόσωπα να γλιτώσουν το όποιο κούρεμα. Επίσης, το τραπεζικό σύστημα, καθώς και τα συνταξιοδοτικά ταμεία, ίσως έχουν μια διαφορετική μεταχείριση.

Αν και κάτι τέτοιο ακούγετε άδικο, εντούτοις έχει μια απλή λογική. Ο λόγος που συνήθως οι εγχώριοι πιστωτές έχουν καλύτερη μεταχείριση σε ένα κούρεμα, είναι διότι οι εγχώριοι πιστωτές νιώθουν τον πόνο μιας αναδιάρθρωσης με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.

Για παράδειγμα, η ύφεση, η ανεργία, η μείωση των τιμών των ακινήτων, η μείωση των κυβερνητικών δαπανών, η αύξηση φόρων, η μείωση εισοδημάτων, η μείωση συντάξεων, η έκτατη φορολογία και πολλά άλλα (όλα τα οποία βλέπουμε να διαδραματίζονται) αποτελούν μέρος της προσαρμογής και του πόνου που βιώνουν οι εγχώριοι πιστωτές. (είτε κατέχουν ομόλογα είτε όχι).

Ένας ξένος πιστωτής όμως δεν τα βιώνει αυτά. Μάλιστα, οι εγχώριοι πιστωτές μακροπρόθεσμα θα πληρώσουν πολύ περισσότερα προκειμένου να εξυγιανθεί η οικονομία από το ποσό το οποίο θα κουρευτεί από τους ξένους πιστωτές.

Άρα μια λογική λέει ότι προκειμένου να υπαρχει ισορροπία μεταξύ του πόνου των ξένων και των εγχώριων πιστωτών, οι ξένοι πιστωτές συνήθως έχουν διαφορετική μεταχείριση από τους εγχώριους.

Επίσης, κουρεύοντας δυσανάλογα τους ξένους πιστωτές εξομαλύνεις έως ένα βαθμό και το έλλειμμα στις τρέχουσες συναλλαγές, διότι λιγότεροι τόκοι θα φεύγουν στο εξωτερικό.

Σε ένα κούρεμα θα πρέπει να ζυγίσει κανείς το όφελος σε σχέση με τον πόνο που θα προκαλέσει. Για παράδειγμα, οι ελληνικές τράπεζες έχουν περίπου 50 δισ. σε ομόλογα. Ναι μεν με ένα κούρεμα θα γλιτώσεις 25 δισ. (το κράτος δηλαδή), αλλά από την άλλη θα πρέπει να αναπληρώσεις αυτό το ποσό να ανακεφαλαιοποιηθεί το τραπεζικό σύστημα. Είναι δηλαδή περίπου μια η άλλη. Από την άλλη όμως, δεν έχεις κανένα λογο να μην κουρέψεις κατά 70% μια ξένη τράπεζα.

Η κατάληξη των σημερινών σκέψεων έχει κυρίως να κάνει με το εξής ερώτημα: ακόμα και να πέσει ένα γερό κούρεμα, υπαρχει περίπτωση οι εγχώριες τράπεζες να γλιτώσουν τη λαίλαπα;;

Η απάντηση είναι ότι ναι υπάρχει περίπτωση. Και αν υποθέσουμε ότι οι πιθανότητες αυτές είναι και μεγάλες (κάτι το οποίο θα επανεξετάσω μελλοντικά), τότε ενδέχεται να χρειαστεί να κοιτάξω ξανά το που στεκόμαστε επενδυτικά στο θέμα.

Διότι ναι μεν είμαι αρνητικός για τις τράπεζες εδώ και τουλάχιστον 2 χρόνια, αλλά λαμβάνοντας υπόψη ότι είμαστε κοντά σε εξελίξεις (υπό την έννοια ότι θα έχουμε κάποιο κούρεμα μελλοντικά), θα πρέπει να ξανακοιτάξω το που στέκονται οι τράπεζες σε περίπτωση που, επιλεκτικά, το ελληνικό κράτος, επιλέξει να μην τις κουρέψει.

Ο Γιώργος Παπανδρέου βρίσκεται αρκετά χρόνια στην ενεργό πολιτική, για να γνωρίζει… δια ζώσης, ότι η αναντιστοιχία λόγων και πράξεων, κάθε άλλο παρά σπάνιο φαινόμενο συνιστά. Όπως συμβαίνει και με τη… διάσταση ανάμεσα στις στοχεύσεις και τις στρατηγικές επιθυμίες ενός πολιτικού, και την πραγματικότητα.

Στο πρόσφατο Συμβούλιο πολιτικών αρχηγών υπό τον Κάρολο Παπούλια, ξεκαθάρισε ότι θα εξαντλήσει την τετραετία που ξεκίνησε το 2009. Στο διάγγελμά του, το βράδυ της ίδιας ημέρας, επανέλαβε ότι δεν προτίθεται να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Το… repeat έγινε και από την Αγία Λαύρα την προηγούμενη Κυριακή. Στο δε, ίδιο μήκος κύματος, κινούνται και οι πολιτικές διαρροές από το Μέγαρο Μαξίμου.

Είναι εύλογο να μην επιθυμεί ο Πρωθυπουργός εκλογές, σε ένα περιβάλλον όπου η Νέα Δημοκρατία και ο Αντώνης Σαμαράς έχουν ήδη προσπεράσει, το Κίνημα των «Αγανακτισμένων» στοχοποιεί πρωτίστως την Κυβέρνηση, η κοινωνική δυσφορία κοχλάζει, και το ΠΑΣΟΚ… κάνει ασκήσεις εσωκομματικών ισορροπιών, με επιστολές «αγωνίας».

Το δομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Γιώργος Παπανδρέου, είναι η προοπτική να προσέλθει στις κάλπες, ως αρχηγός ενός «στρατού ατάκτων». Που θα έχουν στρέψει το βλέμμα τους στην επόμενη ημέρα, και όχι στην εκλογική μάχη. Με ό, τι θα συνεπάγεται κάτι τέτοιο για τη στοχοπροσήλωσή τους, στον αγώνα πολιτικής επιβίωσης του Κινήματος που ίδρυσε ο Ανδρέας.

Στο ερώτημα αν ο Πρωθυπουργός θέλει εκλογές, η απάντηση έχει ήδη δοθεί, και είναι αρνητική, μετά αυταπόδεικτης ειλικρίνειας. Το πραγματικό ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει ο Γιώργος Παπανδρέου όμως, είναι άλλο: Μπορεί να αποφύγει τις εκλογές, εδώ που έφτασαν τα πράγματα;

Πηγή


Στη δημοκρατία ο διάλογος δεν γίνεται έτσι ώστε κουβέντα να γίνεται. Η δημοκρατία έχει δύο στοιχεία α) διάλογο και β) απόφαση. Επομένως, στη δημοκρατία ο διάλογος προηγείται μιας απόφασης και γίνεται ακριβώς για να καταλήξουν αυτοί που συζητούν σε μια δεσμευτική απόφαση, μέσω της ψηφοφορίας. Διαφορετικά δεν μιλάμε για δημοκρατικό διάλογο αλλά για κοινωνικό κους κους. Επομένως ο δημοκρατικός διάλογος κάπου τελειώνει και έπεται η απόφαση.

Αντίθετα σήμερα, έχουν μετατρέψει τον μεν δημοκρατικό διάλογο που θα έπρεπε να γίνεται μεταξύ των πολιτών, σε μονόλογο των μελών της πολιτικής ολιγαρχίας και των παπαγαλακίων των κρατικοδίαιτων χορηγών, από τα ΜΜΕ τους, την δε απόφαση που έπρεπε να παίρνουν οι άμεσα ενδιαφερόμενοι πολίτες, την έχουν μετατρέψει σε αυταρχική εκτέλεση, από την πολιτική ηγεσία, των επιταγών των συμφερόντων των κρατικοδίαιτων αφεντικών που την στηρίζουν.

Όλα τα παπαγαλάκια των κρατικοδίαιτων νταβατζήδων αλλά και τα μέλη της πολιτικής ολιγαρχίας του τόπου, καλούν τον κόσμο να μείνει ήσυχος και να κάνει πολιτισμένα δημοκρατικό διάλογο, γιατί τάχα…. κινδυνεύει η δημοκρατία. Μάλιστα εξαίρουν την υπέροχη «δημοκρατία» μας που μας κάνει και τη χάρη να μας επιτρέπει να κάνουμε ελεύθερο διάλογο. Διάλογο όμως με ποιον και για ποιο λόγο;, Δηλαδή στην ουσία τι μας λένε; Μας λένε ότι μπορούμε να κάνουμε ήσυχα και πολιτισμένα κοινωνικό κους κους, φτάνει να μην ανακατευόμαστε στις αποφάσεις τους;;; Δεν φτάνει μόνο αυτό, αλλά μας κοροϊδεύουν και από πάνω μιλώντας για ομαδική ψυχοθεραπεία στην πλατεία Συντάγματος.

Όμως κάποιοι θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους αυτό που λέει ο θυμόσοφος λαός μας, ότι δηλαδή, όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος. Αν λοιπόν ο πολίτης μιλάει μιλάει, αλλά ο άλλος τον γράφει και αποφασίζει για την ίδια τη ζωή του και την εξαθλίωσή του, χωρίς να τον λαμβάνει υπόψη, αυτό μπορεί να γίνει μπούμερανγκ και να οδηγήσει σε άσχημες καταστάσεις.

Για ένα πράγμα όμως να είναι ήσυχα τα παπαγαλάκια του καθεστώτος και οι ανησυχούντες πολιτικοί.

Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει.

Εκείνο που μπορεί να κινδυνεύσει δεν είναι η ίδια η δημοκρατία, αλλά η ολιγαρχία τους.

Έχουμε την τάση να βλέπουμε τα πράγματα στατικά και σχηματικά και όχι στην κίνησή τους και στη διαλεκτική τους συνάφεια.

Η στατική αυτή των τυπικών εξισώσεων μας οδηγεί στο να ταυτίζουμε συχνά κάθε μαζική εκδήλωση με τους «υποκινητές» ή τους «πυροδότες» της.

ΤΙΠΟΤΕ όμως δεν θα μπορούσε να «πυροδοτήσει» και να «υποκινήσει» μαζικές εξεγέρσεις και λαϊκές εκρήξεις αν αυτές δεν υπήρχαν, σαν ηφαιστειακή ενέργεια, μέσα στα σπλάχνα της κοινωνίας.

ΤΙΠΟΤΑ δεν μπορεί να αποκτήσει ΜΑΖΙΚΗ ΒΑΣΗ αν δεν ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ και δεν ΕΚΦΡΑΖΕΙ βαθιές κοινωνικές ανάγκες.

ΚΑΜΙΑ λαϊκή ΟΡΓΗ δεν μπορεί να «κινητοποιηθεί» αν δεν υπάρχει η ΟΡΓΗ. Τίποτα δεν μπορεί να αναφλεγεί αν δεν υπάρχουν τα υλικά της ανάφλεξης.

Η κίνηση των λαϊκών μαζών, η αγανάκτηση και η οργή τους αποτελούν ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ δεδομένα. Δηλαδή καθορίζονται από τους αντικειμενικούς όρους ύπαρξης και λειτουργίας μιας κοινωνίας, από την εκμετάλλευση και βαρβαρότητα του συστήματος και την αυθάδεια των εξουσιών του.

Ο ΜΕΓΑΣ, λοιπόν, στρατηγικός και βασικός «υποκινητής» των λαϊκών εξεγέρσεων είναι ο ίδιος ο καπιταλισμός και η μοχθηρία των εξουσιών του.

Κανένας εδώ δεν θα πει: «Απορρίπτω τις μαζικές εκρήξεις γιατί τις υποκινεί ο καπιταλισμός»!!!

Σήμερα, ωστόσο, εμμένουμε πεισματικά στους «υποκινητές» των τωρινών εκδηλώσεων. Οι «υποκινητές» γίνονται το πρωτεύον, το σημείο αναφοράς μας και τα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ υλικά της λαϊκής έκρηξης το δευτερεύον, το επουσιώδες.

ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΑ πρέπει να τεθεί το ζήτημα: Η βάση είναι η κοχλάζουσα κοινωνία, οι ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ διεργασίες της ΚΙΝΗΣΗΣ της ΟΡΓΗΣ και όχι οι «υποκινητές».

Οι «υποκινητές» είναι η ΕΠΕΜΒΑΣΗ των μηχανισμών του καθεστώτος και της Νέας Τάξης πάνω στο ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ της λαϊκής κίνησης και της οργής.

Οπωσδήποτε οι μηχανισμοί εξουσίας είναι ένα ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ στοιχείο που παρεμβαίνει, με ποικίλους τρόπους, στο αντικειμενικό γίγνεσθαι και χρήζει ιδιαίτερης προσοχής και ανάλυσης.

Αλλά ΠΑΝΤΑ στη διαλεκτική του κίνηση και συνάρτηση με τις αντικειμενικές διεργασίες των μαζικών λαϊκών εκρήξεων. Πάντα με βάση το λαϊκό κίνημα και με το πώς αυτό θα ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙ, θα ΑΝΑΠΤΥΧΘΕΙ και θα ΣΠΑΣΕΙ τις αλυσίδες του καθεστώτος και των δολοπλοκιών του.

ΔΕΝ γυρίζουμε την πλάτη σε οποιαδήποτε μαζική λαϊκή κίνηση, ούτε την αφορίζουμε (αφορίζουμε έτσι την αντικειμενικότητα της λαϊκής αγανάκτησης) ΕΠΕΙΔΗ αυτή «υποκινείται» από το καθεστώς και τους μηχανισμούς του για την προώθηση νέων συμφορών.

ΟΙ συμφορές μπορεί να αποφευχθούν ΜΟΝΟ όταν σαρωθεί το πλαίσιο των «υποκινητών» και αποκτήσει ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ η ΟΡΓΗ.

Τα επιτελεία των παγκοσμιοποιητών και τα όργανά τους ΠΑΝΤΑ παρεμβαίνουν εναντίον των κινημάτων και ΠΑΝΤΑ μηχανορραφούν εναντίον τους.

ΣΗΜΕΡΑ οι μηχανισμοί της Νέας Τάξης έχουν αναλύσει επιστημονικά τις εμπειρίες των λαϊκών κινημάτων, παρακολουθούν συστηματικά τις διεργασίες της λαϊκής οργής, καταστρώνουν ποικίλα σχέδια αναχαίτισης της λαϊκής κίνησης και εκμετάλλευσης για τους δικούς τους σκοπούς.

Σήμερα επιδιώκουν να προλαβαίνουν τα γεγονότα και όχι να φωτογραφίζουν τα οπίσθιά τους. Να ενεργούν ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ και όχι ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ.

Η καλοδουλεμένη αυτή συνταγή συνίσταται σε τούτο: Στο να υποκινούν και να οργανώνουν οι δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης την ελεγχόμενη κινητοποίηση της λαϊκής οργής και την αξιοποίησή της.

Σήμερα οι δυνάμεις του καθεστώτος παρεμβαίνουν στα λαϊκά κινήματα ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ εκ των προτέρων και όχι πανικόβλητα κατασταλτικά εκ των υστέρων.

ΣΗΜΕΡΑ οι καταχθόνιοι σχεδιαστές της Νέας Τάξη και οι πολυεδρικοί μηχανισμοί τους (μέσα εδώ είναι και τα «αριστερά» τους παραρτήματα) έχουν διαγνώσει και υπολογίσει σωστά τις εκρηκτικές διεργασίες και τον καθολικό βρασμό της λαϊκής οργής.

Έχει αρχίσει, σε όλο τον κόσμο, ένας νέος κύκλος λαϊκών εξεγέρσεων και μαζικών κινημάτων.

Αυτές τις επαναστατικές, σαρωτικές θύελλες που έρχονται (προϊόν της παγκόσμιας νεοταξικής λεηλασίας των λαών και της κακουργηματικής βαρβαρότητας του καπιταλισμού) προσπαθούν να αναχαιτίσουν, να ελέγξουν και να τις χρησιμοποιήσουν για την προώθηση των νέων μακάβριων σκοπών τους: Την παγκόσμια δικτατορία…

ΠΡΙΝ ξεσπάσουν οι θύελλες θέλουν να παρέμβουν. Ο τελειότερος τρόπος, μια και τα επαναστατικά υποκείμενα δεν υπάρχουν και η «αριστερά» είναι το δεκανίκι τους, ΕΙΝΑΙ να πυροδοτήσουν («υποκινήσουν») μέσα σε ένα ελεγχόμενο πλαίσιο, τη μαζική λαϊκή κίνηση-εκτόνωση της αγανάκτησης ή τις τυφλές αιματοβαμμένες συγκρούσεις…

Σίγουρα, και αυτό το έχουμε αναλύσει διεξοδικά, οι «υποκινητές» των γεγονότων που ζούμε είναι οι μηχανισμοί του καθεστώτος. Αυτό μόνο οι τυφλοί δεν μπορεί να δούνε.

Όταν, όμως, μπαίνει σε κίνηση η λαϊκή ΟΡΓΗ δεν μπορεί να ελεγχθεί και οι πάντες, «υποκινητές» ή σφετεριστές και έμποροι των κινημάτων ΣΑΡΩΝΟΝΤΑΙ.

Οι μηχανισμοί της εξουσίας δεν μπορούν ΠΟΤΕ να υπολογίσουν αυτόν τον παράγοντα της ανάφλεξης και της κίνησης της οργής.

Η διαλεκτική της αντικειμενικής λαϊκής κίνησης δεν φυλακίζεται σε σχήματα του καθεστώτος.

Έργο δικό μας είναι να συμβάλλουμε στην ταχύτερη συνειδητοποίηση και στον ταχύτερο πολιτικό εξοπλισμό αυτών των λαϊκών εξεγέρσεων, στην προώθηση της Πολιτικής και της Οργάνωσης, στο ξεσκέπασμα των καθεστωτικών «επαίνων» και να μην τα αφορίζουμε επειδή τα «υποκινούν».

Και την Επανάσταση ο ίδιος ο καπιταλισμός την «υποκινεί», ο ίδιος γεννάει τους νεκροθάφτες του…

Με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ, κ. Πολ Τόμσεν, να βρίσκεται ήδη στην Ουάσιγκτον, όπου θα ενημερώσει το διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου για τη θετική έκβαση των διαπραγματεύσεων με την ελληνική κυβέρνηση, η Γερμανία έδωσε χθες βράδυ και τυπικά το πράσινο φως στην εκταμίευση της πέμπτης δόσης και του νέου δανείου, οι λεπτομέρειες του οποίου βρίσκονται αυτήν τη στιγμή επί τάπητος στις Βρυξέλλες.

Η βασική πρόταση κάνει λόγο για οικονομική βοήθεια ύψους 60 - 65 δισ. ευρώ εκ των οποίων ποσό της τάξεως των 35 δισ. θα προέλθει από ΕΕ-ΔΝΤ και τα υπόλοιπα από τις αποκρατικοποιήσεις αλλά και τη συμμετοχή ιδιωτών επενδυτών (ομολογιούχων), οι οποίοι θα ανταλλάξουν τα ομόλογα που κατέχουν.

Η τρόικα φαίνεται πως συντάσσει δύο εκθέσεις. Η μία θα αφορά στη δημοσιονομική προσαρμογή της Ελλάδας και στις πιθανότητες επίτευξης των στόχων του 2011, μετά τη λήψη μέτρων 7 δισ. ευρώ.

Με την πρώτη, που αναμένεται να ανακοινωθεί σήμερα, ξεκλειδώνει η 5η δόση του δανείου.

Η δεύτερη, πιο αναλυτική, φαίνεται πως δεν έχει ακόμα οριστικοποιηθεί. Όπως όλα δείχνουν, υπάρχουν «αγκάθια» στην αποσαφήνιση όρων του μεσοπρόθεσμου προγράμματος για:

- Το νομικό πλαίσιο γύρω από τις αποκρατικοποιήσεις και τη νέα εταιρία που θα συσταθεί. Τόσο η Ε.Ε. όσο και το ΔΝΤ επιμένουν ότι η κυβέρνηση πρέπει να διαμορφώσει πλαίσιο λειτουργίας για την εταιρία, το οποίο θα κινείται ανεξάρτητα από τις πολιτικές εξελίξεις και θα εξασφαλίζει συνδιαχείριση και από ξένους εμπειρογνώμονες.

Έτσι, τα επόμενα εικοσιτετράωρα η κυβέρνηση καλείται να βρει τη χρυσή τομή για το πώς θα διαμορφωθεί το πλαίσιο, χωρίς να διαφαίνεται παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας. Η τρόικα έχει ζητήσει και ένα σαφές, ρητό χρονοδιάγραμμα για την εφαρμογή των αποκρατικοποιήσεων.

- Οι απολύσεις, οι εργασιακές σχέσεις και η ρητή δέσμευση από πλευράς κυβέρνησης για μείωση των δημοσίων υπαλλήλων και σφιχτό χρονοδιάγραμμα κλεισίματος και συγχωνεύσεων οργανισμών και ΔΕΚΟ.

Επίσης, η τρόικα επεξεργάζεται τη φρασεολογία γύρω από το καυτό θέμα της βιωσιμότητας του χρέους. Όπως έχει γράψει την Τετάρτη το euro2day, η έκθεση θα πρέπει να είναι τέτοια που «θα καταδεικνύει την ανάγκη για άμεσο δάνειο, αλλά δεν θα προδίδει χαρακτήρα άμεσης πτώχευσης της Ελλάδας».

Ο Γιούνκερ πιέζει για ευρείες αποκρατικοποιήσεις

Εν τω μεταξύ, κατά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο του Εurogroup, o πρωθυπουργός αναμένεται να ενημερώσει για τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα και το πλάνο το οποίο έχει αποφασιστεί.

Ο κ. Παπανδρέου αναμένεται να δεχτεί έντονες πιέσεις να ανακοινώσει αμέσως αποκρατικοποιήσεις, πολύ μεγαλύτερες από τα 50 δισ. ευρώ που έχουν ανακοινωθεί, ως αντάλλαγμα για το νέο δάνειο.

Επίσης, στους κόλπους της Ε.Ε. συζητείται η φόρμουλα για το πώς οι ιδιωτικοποιήσεις και τα έσοδα από αυτές μπορούν να μπουν ως εγγύηση στη νέα δανειακή βοήθεια αλλά και στη συμμετοχή των ιδιωτών στο πακέτο στήριξης.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι, ενώ το πακέτο στήριξης για την Ελλάδα θεωρείται πλέον δεδομένο, με τη σύμφωνη γνώμη των μεγάλων κυβερνήσεων της Ε.Ε., ακόμα δεν έχει βρεθεί η λύση για το πώς θα συμμετέχουν ακριβώς οι ιδιώτες στο πρόγραμμα ανταλλαγής ελληνικών ομολόγων που λήγουν την επόμενη τριετία. Και αυτό γιατί κανείς δεν είναι σε θέση να προεξοφλήσει -ούτε οι ίδιες οι τράπεζες- εάν στο τέλος θα πετύχει η όποια συμφωνία.

Σε αυτήν τη λογική φαίνεται να κινείται ο πρόεδρος της ΕΚΤ, ο οποίος προειδοποίησε την Ε.Ε. ότι οι συνθήκες το 2012 ή το 2013 στον τραπεζικό τομέα μπορεί να είναι διαφορετικές και οι τράπεζες, που σήμερα συμφωνούν στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, σε δύο χρόνια να κινηθούν αντίθετα, δημιουργώντας σοβαρό πιστωτικό επεισόδιο.

Έτσι, η Ε.Ε. φαίνεται πως καταλήγει στη λογική της πολύ περιορισμένης συμμετοχής ιδιωτών.

Το «πρόσωπο» για το οποίο έχουν λεχθεί και έχουν γραφεί περισσότερα από όλους. Το «κακό» που θα έρθει στη γη και θα βασιλεύσει για 1.000 χρόνια, γι αυτό και το πρόσωπό του έχει συνδεθεί άμεσα με μία Παγκόσμια Κυβέρνηση, η οποία κατά πολλούς προωθείται σήμερα μέσα από μυστικιστικές οργανώσεις και διεθνείς οικονομικούς κύκλους που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τις οργανώσεις αυτές (π.χ. Bilderberg, Μασονία κ.α.). Μέσα από ένα βίντεο του History Channel γίνεται μία προσπάθεια (για πολλούς ημιτελείς, για άλλους αποτυχημένη) για να πέσει «φως» στο πιο σκοτεινό πρόσωπο της ανθρώπινης (και όχι μόνο) ιστορίας.

Ο Αντίχριστος, το πρόσωπο που παρουσιάζεται στην Αποκάλυψη του Ιωάννη, εκείνος που θα γίνει αιτία της επανέλευσης του Χριστού στη γη, για να δοθεί η μεγάλη μάχη, είναι μία προσωπικότητα δοσμένη στο κακό και ως πρόσωπο έχει απασχολήσει μέχρι και το Holywood, το οποίο γνώρισε πολύ μεγάλες εισπράξεις από ταινίες που είχαν σαν θέμα τον Αντίχριστο, τα έργα του και τους υπηρέτες του…



Οι ασφυκτικές πιέσεις του Όλι Ρεν, εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, και του Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, εκ μέρους του Eurogroup, για πάση θυσία συναίνεση της αντιπολίτευσης στα μέτρα του «Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής για την τριετία 2012-2015» αποτελούν ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας.

Μπαρόζο: Μνημόνιο ή... τανκς

Την πρώτη απροκάλυπτη επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας έκανε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μπαρόζο, ο οποίος δήλωσε ότι η Ελλάδα θα πρέπει να δεχτεί την εφαρμογή του Μνημονίου, διαφορετικά κινδυνεύει με... δικτατορία.

Οι εν λόγω απειλές του Μπαρόζο δυστυχώς πέρασαν στα ψιλά των εφημερίδων και δεν αξιολογήθηκαν με τη σοβαρότητα που τους έπρεπε. Κι ούτε, βέβαια, αποτέλεσαν αντικείμενο εκτεταμένων διαμαρτυριών εκ μέρους του πολιτικού κόσμου αλλά και των συλλογικών φορέων δράσης της χώρας μας.

Ειδικότερα, ο Μπαρόζο, στις 11 Ιουνίου 2010 και αφού είχαν προηγηθεί τα εκτεταμένα επεισόδια του Μαΐου στην Αθήνα και η δολοφονία των εργαζομένων της Marfin, επισήμανε στις Βρυξέλλες σε εκπροσώπους των εργατικών συνδικάτων ότι, εάν δεν γίνουν αποδεκτά τα έκτακτα μέτρα λιτότητας σε Ελλάδα, Πορτογαλία και Ισπανία για την δήθεν αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, τότε η δημοκρατία κινδυνεύει με κατάρρευση στις εν λόγω χώρες. Έτσι, οι εν λόγω δημοκρατίες, κατά τον Μπαρόζο, θα μπορούσαν να αποτελέσουν θύματα στρατιωτικών δικτατοριών. Και, για να μην παρεξηγηθεί εντελώς, συμπλήρωσε «ή και λαϊκών εξεγέρσεων». Τώρα πώς οι λαϊκές εξεγέρσεις θα οδηγούσαν σε κατάλυση της δημοκρατίας στις χώρες του Ευρωπαϊκού Νότου αυτό μόνο ο Μπαρόζο μπορεί να μας το εξηγήσει...

Παραβίαση του Συντάγματος

Τα δείγματα αντιδημοκρατικής εκτροπής είχαν ήδη αρχίσει από το Μάιο του 2010. Έτσι, υπό την καθοδήγηση της τρόικας, η κυβέρνηση επέβαλε την ψήφιση του Μνημονίου όχι με την απαιτούμενη κατά το Σύνταγμα αυξημένη πλειοψηφία των 3/5 του όλου αριθμού των βουλευτών, αλλά με απλή πλειοψηφία.

Στη συνέχεια, με το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της 7ης Μαΐου 2010 επιβλήθηκε η αντισυνταγματική εξουσιοδότηση προς τον υπουργό Οικονομικών να υπογράφει Μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, τις οποίες φέρνει στη Βουλή απλά για συζήτηση και ενημέρωση. Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση δεν προχώρησε στις αναγκαίες ενέργειες για την κύρωση της δανειακής σύμβασης. Με τον τρόπο αυτό, επέβαλε εντελώς παράνομα την εφαρμογή του Μνημονίου, την επικαιροποίηση του Μνημονίου με μόνη την υπογραφή του υπουργού Οικονομικών και την ανάληψη δεσμεύσεων προς τους δανειστές μέσω της δανειακής σύμβασης, η οποία όμως δεν έχει καν κυρωθεί από τη Βουλή.

Διακυβέρνηση με Προεδρικά Διατάγματα

Στη συνέχεια η τρόικα επιχείρησε να περιορίσει έτι περαιτέρω τη δημοκρατική λειτουργία στη χώρα απαιτώντας από την κυβέρνηση να παρακάμψει επί της ουσίας τις εξουσίες της Βουλής, μια και οι αντιρρήσεις και οι διαφοροποιήσεις των βουλευτών του κυβερνώντος κόμματος είχαν αρχίσει να αποσταθεροποιούν την κυβερνητική πλειοψηφία.

Έτσι με το νόμο 3845/2010 που κύρωσε το Μνημόνιο χορηγήθηκαν ευρύτατες νομοθετικές εξουσιοδοτήσεις προκειμένου να εκδοθούν τα αναγκαία για την εφαρμογή του Προεδρικά Διατάγματα (ΠΔ) και οι Υπουργικές Αποφάσεις (ΥΑ).

Οι εξουσιοδοτικές διατάξεις του νόμου 3845/2010, και ιδίως το άρθρο 2, παρ. 9, είναι ιδιαίτερα γενικόλογες, με αποτέλεσμα να παραβιάζεται βάναυσα η διάταξη του άρθρου 43 παρ. 2 του Συντάγματος.

Σύμφωνα με τη στρατηγική της τρόικας, το Μνημόνιο θα έπρεπε να εκτελεστεί κυρίως με την έκδοση ΠΔ και ΥΑ. Με τον τρόπο αυτό η τρόικα επιθυμούσε την ελάχιστη δυνατή εμπλοκή της Βουλής στη θέσπιση των επώδυνων αντιλαϊκών μέτρων, προκειμένου να μην υπάρξουν δυσάρεστες εκπλήξεις και αυξηθεί σημαντικά ο αριθμός των πάσης φύσεως ανεξάρτητων βουλευτών.

Όμως με την ψήφιση του αντισυνταγματικού νόμου 3845/2010 που κύρωσε το Μνημόνιο και με τη στρατηγική της χορήγησης των συναφών νομοθετικών εξουσιοδοτήσεων για την έκδοση σχετικών ΠΔ και ΥΑ, κυβέρνηση και τρόικα υπονομεύουν πλέον την ίδια τη δημοκρατική λειτουργία στη χώρα μας.

Έτσι η τρόικα, πέρα από την κατεδάφιση των κοινωνικών κατακτήσεων του λαού μας, έχει αρχίσει να επιμολύνει με τις απαιτήσεις της και το δημοκρατικό πολίτευμα που με τόσους αγώνες έχει θεμελιώσει ο ελληνικός λαός.

Απαξίωση της Bουλής και μέσω Ecofin

Μετά τις τεράστιες πολιτικές δυσκολίες που αντιμετώπισε η κυβέρνηση κατά τη διαδικασία κύρωσης του Μνημονίου στη Βουλή στις αρχές Μαΐου 2010, υιοθετήθηκε η τακτική ενσωμάτωσης των ουσιαστικών ρυθμίσεων του Μνημονίου στις σχετικές αποφάσεις που εκδίδει το Ecofin σύμφωνα με τα άρθρα 126, παρ. 9 και 136 της Συνθήκης για τη λειτουργία της ΕΕ για την ενίσχυση του συντονισμού και της εποπτείας της δημοσιονομικής πειθαρχίας.

Αυτό, όμως, αντίκειται στην αρχή της δοτής αρμοδιότητας (άρθρα 4, παρ. 1 και 5 της Συνθήκης για την ΕΕ) σε συνδυασμό με τα άρθρα 2-6 της Συνθήκης για τη λειτουργία της ΕΕ, αφού η άσκηση της εισοδηματικής, κοινωνικής, φορολογικής πολιτικής αλλά και της πολιτικής για το ασφαλιστικό (στις οποίες αναφέρεται κυρίως το Μνημόνιο) ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των κρατών-μελών της ΕΕ.

Επομένως, το Ecofin, θεσπίζοντας αποφάσεις κατά τα άρθρα 126, παρ. 9 και 136 της Συνθήκης για τη λειτουργία της ΕΕ απευθυνόμενες στην Ελλάδα δεν μπορεί να θεσμοθετεί με λεπτομερή τρόπο την πολιτική που πρέπει να ακολουθηθεί από την Ελλάδα στους παραπάνω τομείς που ανήκουν στην αποκλειστική αρμοδιότητά της ως κράτους-μέλους της ΕΕ. Το Ecofin μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις που καθορίζουν μόνο τους γενικούς μακροοικονομικούς στόχους που πρέπει να επιτευχθούν από τη χώρα μας, εφόσον βρίσκεται υπό επιτήρηση.

Επομένως, με το να μην επικυρώνονται πλέον τα νέα Μνημόνια από τη Βουλή και ταυτόχρονα να συναινεί η ελληνική κυβέρνηση τα Μνημόνια να ενσωματώνονται στις αποφάσεις του Ecofin, προκειμένου να εφοδιαστούν έτσι με αυξημένη νομική ισχύ παρακάμπτοντας τη Βουλή, δημιουργείται ένα πελώριο πολιτικό, ηθικό και νομικό θέμα, το οποίο καλούνται να αντιμετωπίσουν τα πολιτικά κόμματα, οι φορείς και οι πολίτες της χώρας μας.

Στην ουσία πρόκειται για μια διαδικασία η οποία υποσκάπτει τα θεμέλια της λειτουργίας του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.

Διακυβέρνηση χωρίς αντιπολίτευση

Η τελευταία παράνομη απαίτηση των δανειστών για δήθεν συναίνεση στις επιλογές του «Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος» επί της ουσίας προσπαθεί να διαμορφώσει τη λειτουργία ενός πολιτικού συστήματος στην υπηρεσία των δανειστών και του Μνημονίου, στο πλαίσιο του οποίου δεν θα πρέπει να υπάρχει καν αντιπολίτευση. Για το λόγο αυτό οι δανειστές απαιτούν συναίνεση από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, και μάλιστα έγγραφη, σε σχέση με το «Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα». Έτσι, ενώ σύμφωνα με το Σύνταγμα τέτοιες εξου σίες δεν διαθέτει καν ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, ο Όλι Ρεν αυτοαναγορεύεται σε υπέρτατο πολιτειακό παράγοντα της χώρας. Με τον τρόπο αυτό καταδεικνύει ότι δεν ενεργεί ως μέλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά ως εξουσιοδοτημένος εκπρόσωπος των δανειστών. Θα πρέπει όμως να υπενθυμίσει κάποιος στον κ. Όλι Ρεν ότι με τις ενέργειές του αυτές παραβιάζει κατάφωρα τις διατάξεις της Συνθήκης της Λισαβόνας.

Πρόταση μομφής κατά του Όλι Ρεν

Ενόψει, λοιπόν, όλων αυτών οι Έλληνες ευρωβουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται σοβαρά την περίπτωση ανάληψης πρωτοβουλίας για πρόταση μομφής κατά του κ. Όλι Ρεν ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Φυσικά, το εν λόγω εγχείρημα χρειάζεται αυξημένη πλειοψηφία ευρωβουλευτών και στήριξη από διάφορες πολιτικές ομάδες. Όμως και μόνο η έναρξη σχετικής διαδικασίας είναι ικανή να καταδείξει τις αντιδημοκρατικές επεμβάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στο εσωτερικό της χώρας μας, καθώς και τις ευθείες παραβιάσεις της ίδιας της ενωσιακής νομιμότητας.

Δημοψήφισμα τώρα!

Η λαίλαπα των νέων αντιλαϊκών μέτρων που θέλουν να επιβάλουν η τρόικα και η κυβέρνηση θα καθορίσουν το μέλλον της χώρας μας για τις επόμενες δεκαετίες. Έτσι, αντί η κυβέρνηση να αναζητά τη διακομματική συναίνεση, οφείλει, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τις αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος, να αναζητήσει τη συναίνεση του ελληνικού λαού. Διότι μόνο ο ίδιος ο ελληνικός λαός είναι αρμόδιος να καθορίσει κυρίαρχα τις τύχες του και το μέλλον της χώρας.

Ας μην ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση εκλέχθηκε με ένα εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα. Με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν». Και έχει έκτοτε προχωρήσει σε άνευ προηγουμένου επίθεση κατά του ελληνικού λαού. Επομένως, είναι η ώρα να έρθει στο προσκήνιο ο ελληνικός λαός. Γι’ αυτό άλλωστε και το αίτημα για «δημοψήφισμα τώρα για το ευρωπαϊκό Μνημόνιο», που προωθεί η σχετική πρωτοβουλία πολιτών και φορέων, είναι ιδιαίτερα επίκαιρο. 


Στην προηγούμενη ανάρτησή μου με θέμα τους «Αγανακτισμένους», διατυπώθηκαν διαφωνίες από τους σχολιαστές στην άποψή μου σχετικά με το αν η καταστολή του κινήματος μέλλει να γίνει, αν χρειαστεί, με τη βία.

Επειδή κατηγορήθηκα ότι κινδυνολογώ, σας παραθέτω χαρακτηριστικό απόσπασμα από τη δήλωση του Παπουτσή, Υπουργού ΠροΠο, η οποία έγινε στο ΑΠΕ – ΜΠΕ την επόμενη του αποκλεισμού της Βουλής και την έξοδο από τον Εθνικό Κήπο κλπ. Είναι εύγλωττο και δε χρειάζονται σχόλια.

«Οι νόμοι ισχύουν για όλους και θα εφαρμόζονται με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον. Είναι πολύ κρίσιμες οι στιγμές, για την πατρίδα και το μέλλον της κοινωνίας μας.»

Δεύτερον, σε ότι αφορά στην «ανταρσία» των 16, τελικά, βουλευτών του πασοκ. Δεν πιστεύω στις αγνές προθέσεις τους. Δεν έπαθαν ξαφνικά πατριωτικό delirium. Ούτε οι βουλευτές, ούτε ο Ρέππας. Την κουτάλα σκέφτονται και την πολιτική τους επιβίωση. Και στα επικοινωνιακά τρικ το πασοκ είναι άριστο.

Άλλωστε το είχε πει κι ο ιδρυτής του, “Το πασοκ δεν κληρονομείται, δεν κληροδοτείται, δεν τεμαχίζεται”. Δεν ΤΕΜΑΧΙΖΕΤΑΙ. Γιατί; Επειδή το πασοκ είναι επένδυση, όχι ιδεολογία. Μακράς διαρκείας επένδυση, όπως λέμε μετοχή για διακράτηση.

Η «ανταρσία» γίνεται για τα μάτια του κόσμου, για να δωθεί μία επίφαση εσωτερικής δημοκρατίας εντός του άθλιου καθεστώτος. Όλοι στο τέλος θα σκύψουν το κεφάλι. Μπροστά στην κουτάλα υποκλίνονται όλοι.

Κι όποιος τσιμπήσει και πιστέψει ότι αυτοί προβληματίζονται εμφορούμενοι από πατριωτικό καθήκον κι όχι για την πολιτική επιβίωσή τους και του άθλιου καθεστώτος, είναι άξιος της μοίρας του.

Επίσης, βλέποντας τα ονόματα όλων όσοι υπέγραψαν, παρατηρώ και μία άλλη διάσταση. Όλοι αυτοί είναι κομματικά-πολιτικά παιδιά του Άκη. Όταν ο Άκης «κόπηκε» από τον σημερινό Πρωθυπουργό, τα «ορφανά» του υιοθετήθηκαν από τον Βενιζέλο. Ο Άκης χθες κατέθετε στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλή, όπου τους «δείχνει» όλους εκτός από το Βενιζέλο.. Οψόμεθα για νεότερα.

Το πρόσχημα για την «ανταρσία» είναι ότι δε θέλουν να ψηφίσουν το Μεσοπρόθεσμο σαν μία διάταξη. Δεν θέλουν π.χ. να ψηφίσουν την αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ με την ίδια διαδικασία που θα ψήφιζαν την αποκρατικοποίηση του ΟΠΑΠ. Δεν θέλουν, ψηφίζοντας σαλαμοποιημένα, να εκχωρήσουν εν λευκώ, την αποκρατικοποίηση σε μία σκιώδη και ανεξέλεγκτη αρχή. Κι όχι από πατριωτισμό, μην πλανάσθαι. Αλλά γιατί τα λεφτά δε θα μοιραστούν και θα καταλήξουν σε πολύ λίγες τσέπες. Να διευκρινίσω ότι όπου αποκρατικοποίση, σε ότι αφορά στο ΠΑΣΟΚ, διάβαζε ξεπούλημα.

Αυτή τους η στάση, παρόλο που πιστεύω πως είναι «μαϊμού», είναι μία ωραιότατη απάντηση σε όλους όσοι αμφισβητούσαν την πρόθεση και την κίνηση του Σαμαρά να ζητήσει την κατ΄ άρθρο ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου. Κι αυτό εξηγεί τη λυσσαλέα επίθεση εναντίον του από τα μνημονιακά ΜΜΕ στην προσπάθειά τους να τον εμφανίσουν συναινετικό.

Κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε πως η Ελλάδα ανήκει σε όλους όσους αισθάνονται στην ψυχή τους Έλληνες. Σε κανέναν άλλο… Και δυστυχώς, ετούτες τις ημέρες η πατρίδα μας βιώνει καταστάσεις που δεν θα έπρεπε να συμβαίνουν…

Και για να ξεκαθαρίζω την θέση μου. Αυτά που σήμερα συμβαίνουν δεν είναι από λάθη των πολιτών. Είναι τα αποτελέσματα των εγκληματικών συμπεριφορών της κομματοκρατίας, της υπόγειας πολιτικής και της υποδουλωμένης σε ξένα συμφέροντα οικογενειοκρατίας. Οι πολίτες σήμερα είναι στους δρόμους για να στείλουν ένα σαφές μήνυμα σε όσους υποτίθεται πως κυβερνούν την χώρα: Εάν δεν συμμορφωθείτε, θα ισοπεδωθείτε. Και δεν είναι απειλή των πολιτών. Είναι προσταγή των ιδιοκτητών της χώρας που μεταβλήθηκε σε χώρο. Είναι ο λόγος του αφεντικού προς τον κάκιστο και άκρως επικίνδυνο υπάλληλο. Και είναι σαφές το μήνυμα. Μην ισχυριστεί ο οιοσδήποτε πως δεν του το είπαν, πως δεν το άκουσε, πως δεν γνώριζε…

Αυτό το συνονθύλευμα των τυχάρπαστων κομματικών υπαλλήλων, όλων εκείνων που ως πρώτιστο μέλημα τους έχουν την ικανοποίηση του κόμματος και την (ως αντάλλαγμα) προσωπική τους ανέλιξη στα οφίσια της εξουσίας, σήμερα βρίσκεται στα στερνά του. Ο προθανάτιος ρόγχος του δεν συγκινεί κανέναν. Αντίθετα, δυναμώνει τις φωνές δικαίου των πολιτών… Το σάπιο σύστημα των σαπροκέφαλων κομπιναδόρων, των νεόπλουτων (και βαθύπλουτων) πολιτικών, παρακολουθεί με αγωνία το επικείμενο τέλος του…

Φοβούνται την λαϊκή κατακραυγή οι μεσίτες που ξεπούλησαν την πατρίδα μας. Φοβούνται τα γιαούρτια, επειδή ξέρουν πως αυτά θα είναι μόνο η αρχή. Τρέμουν, αλλά ταυτόχρονα σχεδιάζουν την διάσωσή τους. Ελπίζουν πως θα μπορέσουν μέσα από τους μηχανισμούς που διαθέτουν (και που πάντα χρησιμοποιούσαν) να αντιπαρέλθουν της οργής των πολιτών. Ευελπιστούν πως θα οργανώσουν μία επιτυχή αντεπίθεση και θα «σαρώσουν» όλους εκείνους που διεκδικούν την ελευθερία τους, που διεκδικούν τα σπίτια τους, που διεκδικούν τις δουλειές τους, που διεκδικούν τα αυτονόητα. Ναι, γιατί τα αυτονόητα έχουν καταργηθεί από το πολιτικό σύστημα. Έχουν ξεπουληθεί, με προίκα τους Έλληνες πολίτες, όλα όσα συγκροτούν την έννοια ενός ανεξάρτητου κράτους. Και οι σαπρόμυαλοι ευελπιστούν πως αυτό που σήμερα συμβαίνει θα μπορέσουν να το χειριστούν, αφού πρώτα αφήσουν μερικές ημέρες για να εκτονωθεί ο μεγάλος όγκος, η μεγάλη πίεση που σήμερα γεμίζει τις πλατείες και τους δρόμους.

Ρίξε κι εσύ ένα γιαούρτι. Μπορείς! Αλλά πάρε από το ξυνισμένο, το χαλασμένο… γιατί στους χαλασμένους, μόνο χαλασμένα ταιριάζουν. Σε αυτούς που «χάλασαν» μία υπερήφανη χώρα αξίζουν γιαούρτια. Τώρα… Αύριο θα τους αξίζουν χειρότερα. Και αυτό το γνωρίζουν. Ξέρουν πως αν δεν «χειριστούν» επαρκώς την αγανάκτηση, την οργή και την απελπισία των πολιτών, αυτά θα ξεσπάσουν επάνω τους. Γι αυτό και οργανώνονται. Είναι δεδομένο πως θα επιχειρήσουν να κτυπήσουν ακόμη και παιδιά. Είναι δεδομένο πως θα προσπαθήσουν να ρίξουν στους δρόμους και στις πλατείες τον ζωοδότη γι αυτούς τρόμο. Είναι δεδομένο πως αυτοί που εγκληματικά φερόμενοι πούλησαν στις διεθνείς αγορές μία χώρα, δεν θα διστάσουν να κάνουν την δική τους τελευταία κίνηση…

Θέλοντας να προειδοποιήσω αυτά τα ανδρείκελα, αυτούς τους λελέδες, τους ντιντήδες και ποιος ξέρει τι άλλο, πως η θηλιά έχει μπει στο λαιμό τους. Οποιαδήποτε βίαιη κίνηση, απλά θα χειροτερεύσει –κατά πολύ- τη θέση τους. Όταν η σταθμευμένη οργή μετατραπεί σε «κίνηση», τότε δεν θα υπάρχουν αστυνομικοί και ομάδες διάσωσής τους. Είμαστε πολύ κοντά στο «ο σώζων εαυτόν σωθήτω»… Ο Ελληνικός λαός ήδη βιώνει τον θάνατο που του προετοίμασαν. Κι επειδή οι εξελίξεις βρίσκονται σχεδόν στο «σημείο μηδέν», θα πρέπει (οι σκεπτόμενοι, οι περιφερόμενοι, οι βραβευμένοι, οι άρχοντες και οι προύχοντες, όλοι εκείνοι που έφαγαν, όλοι εκείνοι που και σήμερα τρώνε, όλοι εκείνοι που δεν δίστασαν να πουλήσουν τα παιδιά μας στα σκλαβοπάζαρα των πολυεθνικών) να γνωρίζουν πως δεν πρέπει να αποπειραθούν να «σπάσουν» τους πολίτες. Γιατί τότε θα τους έρθει και το τελευταίο μήνυμα: «Ο θάνατός σου, η ζωή μου»…

Γι αυτό σας λέω, αδέρφια, πάρτε τα ξινισμένα γιαούρτια και… ασπρίστε τους. Έτσι κι αλλιώς, στους περισσότερους από αυτούς, αρέσουν τα… ξινά. Αμφιβάλει κανείς;

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Μέχρι και σήμερα οι πολιτικοί μπορούν να επανέλθουν εκεί που ο λαός τους έβαλε. Στην Δημοκρατία. Ακόμη και τώρα μπορούν να γυρίσουν και να παλέψουν για τα δίκαια της χώρας. Δεν είναι δικοί μας εχθροί. Δεν είναι απέναντι από τους πολίτες. Αλλά πρέπει να αποδείξουν με έργα και όχι με λόγια, πως η πατρίδα μας είναι πατρίδα τους και πως είναι έτοιμοι να πούνε τα μεγάλα "όχι", εκείνα τα όχι που πάντα λένε οι μεγάλοι άντρες, που πάντα λένε οι γενναίοι λαοί...

Νέο επεισόδιο στη συνοριακή γραμμή του Έβρου, όταν διακινητής λαθρομεταναστών που βρισκόταν στην Τουρκική όχθη, άνοιξε πυρ κατά Ελλήνων αστυνομικών που επιχειρούσαν να συλλάβουν συνεργάτη του.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, το περιστατικό συνέβη λίγο μετά τα μεσάνυχτα, στο ύψος της περιοχής Χειμωνίου Ορεστιάδας. Ομάδα Δίωξης Λαθρομετανάστευσης της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ορεστιάδας, μετά από παρακολούθηση, εντόπισε βάρκα που αποβίβαζε μη νόμιμους μετανάστες στην ελληνική κοίτη του ποταμού.

Οι αστυνομικοί επενέβησαν αμέσως και συνέλαβαν τους λαθρομετανάστες και τον Τούρκο διακινητή. Κατά τη διάρκεια της σύλληψης, ο διακινητής προέβαλε αντίσταση στους αστυνομικούς επιχειρώντας να διαφύγει.

Τότε οι αστυνομικοί δέχθηκαν πυρά, πιθανόν από συνεργάτη του, που βρισκόταν κρυμμένος πίσω από θάμνους στην τουρκική όχθη.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές οι σφαίρες ήταν από πυροβόλο όπλο, ενώ οι αστυνομικοί κάλεσαν τους λαθρομετανάστες να πέσουν στο έδαφος και ανταπέδωσαν τα πυρά, χωρίς ευτυχώς να υπάρξουν τραυματισμοί.

Η βάρκα που χρησιμοποιήθηκε για τη μεταφορά κατασχέθηκε, ενώ ο διακινητής και οι έντεκα λαθρομετανάστες συνελήφθησαν και θα οδηγηθούν στον εισαγγελέα Ορεστιάδας.
Το ακούσαμε και αυτό από βουλευτές και υπουργούς της κυβέρνησης της τρόικας. Καταλύεται η Δημοκρατία, αυτά που συμβαίνουν θυμίζουν χούντα, είναι κίνδυνος για τη Δημοκρατία να φωνάζουν οι πολίτες κλέφτες τους πολιτικούς, είναι ντροπή να φασκελώνουν πολιτικούς «άμεμπτου» ηθικής;

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Δεν καταλύεται η Δημοκρατία επειδή κάποιοι, λίγοι κιόλας, απλώς φασκέλωναν βουλευτές που περνούσαν προκλητικά με λιμουζίνες από μπροστά τους.

Η Δημοκρατία καταλύεται όταν η κυβέρνηση στοχεύει στην αύξηση του φόβου και αφήνει ανεξέλεγκτη την εγκληματικότητα και κάθε μέρα σκοτώνονται άνθρωποι για 100 ευρώ.

Δεν είναι χούντα όταν πολίτες δεν αφήνουν πολιτικούς να βγουν από τη Βουλή.
Χούντα είναι όταν οι πολιτικοί δεν αφήνουν τους πολίτες να ζήσουν.

Δεν είναι ντροπή, όταν πολίτες φασκελώνουν βουλευτές. Ντροπή είναι όταν 800 πρώην βουλευτές απαιτούν να πάρουν και αναδρομικά και όχι μόνο έχουν κάνει προσφυγές αλλά δεν τις αποσύρουν ...
κιόλας. Τρανό παράδειγμα ο Μίκης Θεοδωράκης που έχει κάνει προσφυγή αλλά δεν την αποσύρει, περιμένοντας να εκδικαστεί πρώτα. Τι διάολο μαζί τους θα τα πάρουν;

Κίνδυνος για τη Δημοκρατία δεν είναι όταν φωνάζουν οι πολίτες κλέφτες τους πολιτικούς. Κίνδυνος για τη Δημοκρατία είναι όταν αποδεδειγμένα μπαίνουν ένα εκατομμύριο μάρκα (μαύρα) στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ από τη siemens και οι βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων το κάνουν γαργάρα.

Η Δημοκρατία καταλύεται, όταν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑΟΣ και η Μπακογιάννη ψηφίζουν το μνημόνιο και ο Παπακωνσταντίνου υποθηκεύει τη χώρα με μια δανειακή σύμβαση. Κίνδυνος και κατάλυση της Δημοκρατίας είναι όταν παρανόμως εδώ και ένα χρόνο οι βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων δεν έχουν ζητήσει να έρθει η αποικιοκρατική δανειακή σύμβαση στην ολομέλεια της Βουλής.

Κίνδυνος είναι όταν ξεπουλιέται αντί πινακίου φακής η δημόσια περιουσία, και χαρίζονται σε ιδιώτες τα δημόσια αγαθά.

Εκτροπή του Δημοκρατικού πολιτεύματος είναι η εξαπάτηση του ελληνικού λαού προεκλογικά για να υφαρπάξει το κυβερνών κόμμα την ψήφο του λαού.

Εκτροπή και μάλιστα στα όρια της Εθνικής προδοσίας είναι η άρση της ασυλίας της Εθνικής κυριαρχίας που έχει υπογράψει ο Παπακωνσταντίνου με εντολή Παπανδρέου στη δανειακή σύμβαση.

Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, εχθές η Κατσέλη ήταν σαφέστατη. Τα μέτρα που θα παρθούν τα χειρίζεται προσωπικά ο Πρωθυπουργός. Για όποιον πιθανόν είχε απορία…

Να αναφέρω εδώ ότι πιθανόν βίαιες αντιδράσεις μεμονωμένων πολιτών εναντίον πολιτικών είναι καταδικαστέες και ταυτόχρονα βοηθούν με τον καλύτερο τρόπο το πολιτικό σύστημα να διαλύσει μια λαοθάλασσα ειρηνική.

Οι πολιτικοί ΠΑΣΟΚ και ΝΔ προσπαθούν να απαξιώσουν και να διαλύσουν τις συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων στις πλατείες, χαρακτηρίζοντάς τες μάλιστα απολιτικές. Εάν δεν υπήρχαν αυτές οι κινητοποιήσεις πιστεύει κανείς ότι οι 16 βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα έστελναν επιστολή στον Πρωθυπουργό και θα ζητούσαν

απολογισμό ενός χρόνου μνημονίου, συνεδρίαση κομματικών οργάνων κτλ κτλ;;; ο φόβος φυλάει τα έρμα, εν τω μεταξύ ξέρουν ότι έτσι όπως πάει ούτε οι μισοί δε θα βγουν σε επόμενες εκλογές οπότε κάτσε να γλυκάνουμε λίγο το λαό μας…

Κλείνοντας να πω στους Έλληνες Βουλευτές ότι το πολιτικό προσωπικό και το πολιτικό σύστημα έχουν χάσει τη δεδηλωμένη του λαού. Η κοινωνία έχει άρει την εμπιστοσύνη της και την «ψήφο» της. Ως εκ τούτου εάν ψηφίσουν μνημόνιο Νο2, Ζάππειο Νο3, δανειακές συμβάσεις κτλ παρανομούν και θα πρέπει να το σκεφτούν καλά γιατί η κατηγορία προέρχεται από τα εγκλήματα κατά της πατρίδας, τα οποία είναι και διαρκή και δεν εμπίπτουν στο νόμο περί ευθύνης Υπουργών. Ας έχουν το νου τους…

Εδώ που τα λέμε πολύ κλίμα ερωτισμού, δημιουργούν οι κινητοποιήσεις των πολιτών στους βουλευτές. Τη μια, βραδινή βολτούλα με φεγγαράδα στον Εθνικό Κήπο, την άλλη νυχτερινή βαρκάδα στην Κέρκυρα, μια χαρά ρομαντικοί μας βγήκαν.

Υ.Γ. Προς κυβερνώντες:
ΔΕΝ ΕΚΒΙΑΖΟΜΑΙ, ΔΕΝ ΦΙΜΩΝΟΜΑΙ, ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΜΑΙ…


  • Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης
Η Θεοδώρα (Ντόρα) Μπακογιάννη – Μητσοτάκη, το νιογέννητο κόμμα/κεφάλι της Λερναίας Ύδρας της κομματοκρατίας, το πιστότερο πορτραίτο της οικογενειοκρατίας, μίλησε. Και τι είπε; « Να μας πεί ο Μίκης Θεοδωράκης που βρήκε τα λεφτά για την ομιλία του στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου».

Τα «κανάλια», η φωλιά που μέσα της εκκολάπτεται τα αυγό του φιδιού της παγκοσμιοποίησης της κυριαρχίας της «Διεθνούς του Χρήματος», το προπύργιο του σάπιου εγχώριου καθεστώτος, προβάλλουν με συνεχείς επαναλήψεις το ερώτημα, προσπαθώντας να του δώσουν βαρύγδουπη σημασία, νόημα και υπονοούμενα.
«- Που βρήκε τα λεφτά ο Μίκης Θεοδωράκης;»,
«- Με τι λεφτά έφερε στα προπύλαια του Πανεπιστημίου μία λαοθάλασσα»;
Και, δεν λέν κουβέντα για την πρωτόγνωρη ποιοτική σύνθεση, την άδολη αγάπη και την αμέριστη Εμπιστοσύνη αυτών των πολιτών προς το πρόσωππο του Μίκη, αισθήματα που η Ντόρα ποτέ δεν μπόρεσε (και ούτε, βέβαια, θα μπορέσει ποτέ της) να ζήσει.

Η Ντόρα απορεί, γιατί η δική της οπτική φθάνει μέχρι εκεί που φθάνει η δύναμη του χρήματος του κομματικού ταμείου που όλα αυτά τα χρόνια, χρεώνοντας την Ελληνική κοινωνία, οργανώνει και χρηματοδοτεί τη δημιουργία των «ανοιχτών συγκεντρώσεων».

Απορεί, γιατί η δική της οπτική φθάνει μέχρι εκεί που φθάνει η δύναμη του Δημόσιου χρήματος (δηλαδή των δανεικών που πληρώνει σήμερα ο άνεργος και ο πτωχεύων υπάλληλος, ο μαγαζάτορας και ο μεταναστεύων απελπισμένος νέος). Του δημόσιου χρήματος που έρρευσε (και ρέει) άφθονο από τα «Μυστικά κονδύλια» του Υπουργείου Εξωτερικών, για να μπουκώνει τα τρεφόμενα από αυτό, δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, προκειμένου να προπαγανδίζουν, ακό μη και σήμερα, υπέρ του «χορηγού» τους.

Το νιογέννητο κεφάλι της Λερναίας Ύδρας, η Ντόρα, απορεί γιατί δεν μπορεί να αντιληφθεί (είναι έξω από κάθε λογική συνάρτηση του εγκεφάλου της) ότι οι μεγάλες κατακτήσεις του Ανθρώπου, όπως πχ η ΑΓΑΠΗ ή η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ, ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ. Μόνο προσφέρονται.

Έτσι, ποτέ δεν θα καταλάβει ότι αυτή η ιστορική σύναξη και ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου, αυτή η τεράστια προσέλευση των Αθηναίων πολιτών, κόστισε στον Μίκη και στο κίνημα των Ανεξάρτητων Πολιτών που αυτός δημιούργησε και καθοδηγεί, το ποσό που αντιστοιχεί στο αντίτιμο του ταξί που τον μετέφερε από το σπίτι του στο Πανεπιστήμιο. Και αυτό, ακόμη, ο ταξιτζής δεν δέχθηκε να το εισπράξει. Το χάρισε στον Μίκη, γιατί ο Μίκης του χάρισε κάτι πολύ πιο μεγάλο: Την ελπίδα ότι η κόρη του μπορεί να μη πουλάει, αύριο, τον εαυτό της «για ένα ζευγάρι καλσόν».