Lavrov: Δεν ακούσαμε κάτι καινούριο από την Τουρκία

Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergey Lavrov δήλωσε σήμερα, μετά τη συνάντηση του με τον Τούρκο ομόλογο του Mevlüt Cavusoglu στο Βελιγράδι, πως δεν άκουσε τίποτε καινούργιο από την τουρκική πλευρά για την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού από την τουρκική αεροπορία.

«Συναντηθήκαμε με τον επικεφαλής του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, κατόπιν επίμονου αιτήματος του, χωρίς να ακούσουμε τίποτε καινούργιο», δήλωσε ο Sergey Lavrov στην συνέντευξη Τύπου, προσθέτοντας πως η ρωσική πλευρά επαναδιατύπωσε την θέση της για το συμβάν.

Η συνάντηση των δύο ΥΠΕΞ πραγματοποιήθηκε στο Βελιγράδι, στο περιθώριο της Συνόδου των υπουργών Εξωτερικών των χωρών - μελών του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ). Είναι η πρώτη συνάντηση των δύο υπουργών από την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους Suhoj στη Συρία από τουρκικό F-16 στις 24 Νοεμβρίου.

Από την μεριά του ο Mevlüt Cavusoglu δήλωσε –σύμφωνα με το κρατικό τηλεοπτικό δίκτυο TRT– πως θα ήταν ουτοπικό να αναμένει κανείς πως όλα τα προβλήματα στις σχέσεις με την Ρωσία θα επιλύονταν με μια συνάντηση και μόνο, αλλά είναι σημαντικό να διατηρηθούν ανοικτοί δίαυλοι επικοινωνίας.

«Υπάρχει η πρόθεση και από τις δύο πλευρές να μην υπάρξει κλιμάκωση της έντασης στις διμερείς σχέσεις. Είμαι βέβαιος ότι η κοινή λογική θα υπερισχύσει του συναισθήματος», τόνισε.

Παράλληλα, ο Mevlüt Cavusoglu δήλωσε ότι η Άγκυρα μέχρι σήμερα δεν σχεδιάζει την λήψη μέτρων σε αντίποινα για τις ρωσικές εμπορικές και οικονομικές κυρώσεις.

Σε ερώτηση για την έναρξη των επιθέσεων της βρετανικής πολεμικής αεροπορίας στη Συρία, ο Sergey Lavrov τόνισε πως όσο πιο διευρυμένο παγκόσμιο χαρακτήρα λάβουν οι προσπάθειες ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, τόσο περισσότερο αποτελεσματικές θα γίνουν.

«Σε ό,τι αφορά την Βρετανία (...) θεωρούμε ότι κάθε συμμαχία– και ο Ρώσος πρόεδρος το επανέλαβε σήμερα– πρέπει να βασίζεται στο στέρεο έδαφος του διεθνούς δικαίου», επισήμανε.

Παράλληλα ο Lavrov δήλωσε πως ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών John Kerry του είπε, έπειτα από την συνάντηση των δύο αξιωματούχων στα περιθώρια της Συνόδου νωρίτερα σήμερα, πως «το κλείσιμο των συνόρων Τουρκίας-Συρίας είναι ένα μέτρο που επείγει και θα έπρεπε να είχε παρθεί εδώ και καιρό».

Οι δύο πλευρές συμφωνούν ότι «οι Κούρδοι σε ό,τι αφορά αυτό το θέμα καθώς και στην μάχη ενάντια στο ΙΚ είναι σύμμαχοι», πρόσθεσε ο επικεφαλής της ρωσικής διπλωματίας.

Στο περιθώριο της Συνόδου του ΟΑΣΕ πραγματοποιήθηκαν περισσότερες από εκατό συναντήσεις σε διμερές επίπεδο αναφέρουν οι διοργανωτές. Ξεχώρισε η συνάντηση του Ρώσου ΥΠΕΞ Sergey Lavrov με τον ομόλογο του των ΗΠΑ John Kerry. Μετά την συνάντηση αυτή, εκτιμάται, ότι κυριάρχησε η κατάσταση στη Συρία, ο αγώνας κατά του ισλαμικού κράτους και της τρομοκρατίας. Ο John Kerry μάλιστα μιλώντας στην γενική συνέλευση της Συνόδου του ΟΑΣΕ άφησε περιθώρια για την επίτευξη συμφωνίας στο πολιτικό ζήτημα της Συρίας και κατ' επέκταση στην αντιμετώπιση των ισλαμιστών. ''Η στρατηγική των συνομιλιών στη Βιέννη για το συριακό είναι να διασφαλιστεί η πολιτική μετάβαση που θα ενώσει όλους - και τον συριακό στρατό αλλά και τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης - στον αγώνα κατά του ισλαμικού κράτους'' επισήμανε ο John Kerry. Εκτίμησε δε ότι ''για να νικηθεί ολοκληρωτικά το Ισλαμικό Κράτους δεν αρκούν οι βομβαρδισμοί αλλά χρειάζεται να συσταθούν και χερσαίες δυνάμεις από την Συρία ή κάποιες αραβικές χώρες''. Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ τόνισε ότι ''εάν συμμαχήσουν η Ρωσία, οι ΗΠΑ και οι άλλες χώρες σε δύο μήνες θα λύνονταν τα πάντα στη Συρία χρειάζεται ωστόσο - συμπλήρωσε - να προηγηθεί πολιτική απόφαση για κάτι τέτοιο''.

Τη διεθνή συμμαχία στον πόλεμο κατά του ισλαμικού κράτους ζήτησε στην ομιλία της και η Επίτροπος εξωτερική πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Φεντερίκα Μογκερίνι η οποία εξέφρασε την άποψη ότι η Σύνοδος του ΟΑΣΕ στο Βελιγράδι αποτελεί ευκαιρία για να επιτευχθεί πρόοδος στο πολιτικό ζήτημα της Συρίας.

Πηγή ΑΠΕ-ΜΠΕ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

H επαναφορά της δουλοπαροικίας στη Δύση εις βάρος των λαών της

Του Paul Craig Roberts 
Για το ιστολόγιο CounterPunch
Απόδοση:  "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!" 

H επαναφορά της δουλοπαροικίας στη Δύση εις βάρος των λαών της συντελείται ήδη σε πολλαπλά επίπεδα. Ένα από αυτά, για το οποίο γράφω εδώ και πάνω από μια δεκαετία, προέκυψε ως αποτέλεσμα της μετεγκατάστασης των θέσεων εργασίας. Οι Αμερικανοί πολίτες, για παράδειγμα, αλλά και πολλοί άλλοι σε άλλες χώρες, έχουν γίνει θεατές μιας συρρίκνωσης της συμμετοχής τους στην παραγωγή των αγαθών και υπηρεσιών που διατίθενται στο εμπόριο στους ίδιους αυτούς πολίτες. 

Σε ένα άλλο επίπεδο βιώνουμε την χρηματιστικοποίηση της δυτικής οικονομίας, φαινόμενο για το οποίο είναι περισσότερο ειδήμονες ειδικοί αναλυτές όπως ο Michael Hudson (βλέπε το βιβλίο του Killing The Host). Με τον όρο χρηματιστικοποίηση εννοούμε τη διαδικασία της αφαίρεσης κάθε παρουσίας του δημοσίου στην οικονομία και της μετατροπής του οικονομικού πλεονάσματος σε πληρωμές τόκων προς τον χρηματοπιστωτικό τομέα. 

Οι δύο αυτές διαδικασίες στερούν από τους λαούς κάθε οικονομική προοπτική. Μια τρίτη διαδικασία τους αφαιρεί τα πολιτικά δικαιώματα. Η Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP) και η Δια-Ειρηνική Εταιρική Σχέση (ΤΡΡ) καταστρατηγούν την πολιτική κυριαρχία και παραδίδουν τη διακυβέρνηση των χωρών σε παγκόσμιες εταιρείες.

Αυτές οι "εμπορικές συνεργασίες", όπως είθισται να αποκαλούνται, δεν έχουν καμία σχέση με το εμπόριο. Οι συμφωνίες αυτές, οι διαπραγματεύσεις για τις οποίες έγιναν με άκρα μυστικότητα, παρέχουν καθεστώς ασυλίας και ατιμωρησίας σε επιχειρήσεις από τους νόμους των χωρών στις οποίες δραστηριοποιούνται. Αυτό επιτυγχάνεται με τον χαρακτηρισμό οποιασδήποτε παρεμβολής από τις ήδη και μελλοντικά ισχύουσες νομικές και κανονιστικές διατάξεις που αφορούν σε εταιρικά κέρδη, ως "περιορισμό στις συναλλαγές", “παράβαση” για την οποία οι επιχειρήσεις θα μπορούν να υποβάλλουν μήνυση και να επιβάλλεται πρόστιμο σε “κυρίαρχες” κυβερνήσεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι η απαγόρευση της καλλιέργειας και διακίνησης γενετικά τροποποιημένων προϊόντων στη Γαλλία και σε άλλες χώρες θα πρέπει να αρθεί, σύμφωνα με την Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP). Η δημοκρατία απλά θα υποκατασταθεί από τον εταιρικό κανόνα.

Επειδή, εκτός από αυτά τα θέματα, υφίστανται παράλληλα θέματα καταστρατήγησης της ιδιωτικής ζωής και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων [ΣτΜ: βλέπε σχετικό άρθρο του ΚΕΠΚΑ], θα επανέλθω στο θέμα με νέο, εκτενέστερο άρθρο. Να θυμίσω, επίσης, ότι υπάρχουν και άλλες αναλύσεις, όπως αυτή του Chris Hedges, που εξηγούν με σαφήνεια το πώς ακριβώς συντελείται η υφαρπαγή εξουσίας, η οποία ουσιαστικά καταργεί το καθεστώς της αντιπροσώπευσης από τις κυβερνήσεις.

Η διαδικασία της εξαγοράς εξουσίας των εκλεγμένων κυβερνήσεων από τις εταιρείες συντελείται σε εξευτελιστικές τιμές. Εξαγόρασαν, π.χ., το σύνολο της αμερικανικής Βουλής των Αντιπροσώπων με λιγότερα από 200 εκατομμύρια δολάρια. Αυτό είναι το ποσό που κατέβαλαν οι εταιρείες στο Κογκρέσο προκειμένου να ξεκινήσουν οι διαδικασίες "fast track", οι οποίες επιτρέπουν στον “παράγοντα” των εταιριών, δηλ. τον Αντιπρόσωπο για Θέματα Εμπορίου των ΗΠΑ, να διαπραγματεύεται κρυφά, χωρίς την οποιαδήποτε διαβούλευση με το Κογκρέσο και δίχως την εποπτεία του.

Ας δούμε τώρα τι σημαίνει η διαδικασία αυτή για τις υπόλοιπες χώρες. Στην πράξη, ένας Αμερικανός εταιρικός παράγοντας θα κλείνει συμφωνίες με άλλους εταιρικούς παράγοντες σε χώρες που θα ανήκουν επίσης στην “εταιρική σχέση” (Διατλαντική ή Δια-ειρηνική) και στη συνέχεια οι λίγοι αυτοί γερά δωροδοκημένοι επιτήδειοι θα εκπονούν συμφωνίες που θα υποσκελίζουν τους νόμους των χωρών με τα συμφέροντα των εταιρειών. Κανείς από εκείνους που θα διαπραγματεύονται για τη μια ή την άλλη “εταιρική σχέση” (Διατλαντική ή Δια-ειρηνική)  δεν θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα κάποιου λαού ή κάποιου κράτους. Οι κυβερνήσεις των χωρών - εταίρων θα ψηφίζουν υπέρ ή κατά της μίας ή της άλλης συμφωνίας - σχέσης, αλλά θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι πληρώνονται αδρά για να τις υπερψηφίσουν.

Μόλις αυτές οι συνεργασίες θα είναι σε ισχύ, η ίδιες οι κυβερνήσεις θα έχουν ιδιωτικοποιηθεί. Δεν θα υπάρχει πλέον κανένα νόημα ύπαρξης νομοθετικών σωμάτων, προέδρων, πρωθυπουργών και δικαστών, αφού εταιρικά δικαστήρια θα αποφασίζουν για δικαστικές υποθέσεις και ζητήματα και εταιρικά δικαστήρια θα λαμβάνουν δικαστικές αποφάσεις.

Ωστόσο, είναι πιθανό αυτές οι “συνεργασίες” να έχουν απρόβλεπτες συνέπειες. Για παράδειγμα, η Ρωσία και η Κίνα δεν αποτελούν μέρος αυτού του νέου καθεστώτος, και φυσικά ούτε το Ιράν, η Βραζιλία, η Ινδία και η Νότια Αφρική, αν και η περίπτωση της κυβέρνησης της Ινδίας είναι ιδιάζουσα, αφού ο αγροτικός τομέας έχει εξαγοραστεί από την αμερικανική βιομηχανία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων και η χώρα βρίσκεται στη διαδικασία της καταστροφής του αυτάρκους συστήματος παραγωγής τροφίμων της. Οι υπόλοιπες από τις παραπάνω χώρες μέλλει να γίνουν οι “αποθήκες” φύλαξης της εθνικής κυριαρχίας και του δημόσιου ελέγχου, ενώ η ελευθερία και η δημοκρατία θα έχουν καταργηθεί, τόσο στη Δύση, όσο και στις ασιατικές χώρες που μετατράπηκαν σε υποτελείς της Δύσης. 

Μια άλλη πιθανή έκβαση είναι το ξέσπασμα βίαιων εξεγέρσεων σε ολόκληρη τη Δύση και η πλήρης εξάλειψη του λεγόμενου 1% (δηλ. των εχόντων της ελίτ). Μόλις, για παράδειγμα, οι Γάλλοι ανακαλύψουν ότι έχουν χάσει τον έλεγχό της της διατροφής τους από την Monsanto και την αμερικανική βιομηχανία μεταποίησης αγροτικών προϊόντων, τα μέλη της γαλλικής κυβέρνησης που θα έχουν οδηγήσει τη Γαλλία στο καθεστώς διατροφικής  εξάρτησης από τοξικά τρόφιμα δεν αποκλείεται να σκοτώνονται στους δρόμους από εξαθλιωμένους και οργισμένους πολίτες.

Αντιδράσεις τέτοιου είδους είναι δυνατόν να εκδηλωθούν σε όλο τον Δυτικό κόσμο, καθώς οι λαοί θα ανακαλύπτουν ότι έχουν χάσει όλο τον έλεγχο σε κάθε πτυχή της ζωής τους και ότι η μόνη επιλογή τους είναι ή η επανάσταση ή ο θάνατος.

_____________________________________________________________________

* Ο καθηγητής Paul Craig Roberts διετέλεσε υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ επί προεδρείας Κάρτερ και εργάστηκε ως συντάκτης στην εφημερίδα Wall Street Journal.  Το μπεστσέλερ του How the Economy Was Lost είναι διαθέσιμο και σε ηλεκτρονική μορφή από το ιστολόγιο CounterPunch. Το πιο πρόσφατο βιβλίο του είναι το The Neoconservative Threat to World Order.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
  

Η Frontex "σφραγίζει" τα βόρεια σύνορα της Ελλάδας

Γράφει ο Γιάννης Κουτσομύτης

Την άδεια της Ελλάδας, ώστε να επιχειρήσει «χωρίς καθυστέρηση» στα βόρεια σύνορα της χώρας η Frontex, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα σοβαρά προβλήματα που παρουσιάστηκαν με τις γειτονικές χώρες, ζητά προσχέδιο κοινού ανακοινωθέντος του (αυριανού) συμβουλίου υπουργών Εσωτερικών και Δικαιοσύνης της Ε.Ε.

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι η Frontex θα κλείσει σύνορα και δεν θα αφήνει πρόσβαση στους εκεί εγκλωβισμένους μετανάστες να περάσουν είτε στα Σκόπια, είτε στη Βουλγαρία, είτε στην Αλβανία.

Επί της ουσίας, θα εγκλωβιστούν οριστικά εκεί όσοι δεν μπορούν να πάρουν χαρτί για άσυλο, ή όσοι δεν αναγνωρίζονται ως δικαιούχοι ασύλου από τις γειτονικές χώρες.

Το νομικό ζήτημα που προκύπτει, για την εγχώρια έννομή τάξη, είναι ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για επίσημες επιχειρήσεις φύλαξης συνόρων από αλλοεθνείς δυνάμεις και, για το λόγο αυτό, πιθανόν να χρειαστεί σχετική νομοθετική ρύθμιση, σε περίπτωση που το προσχέδιο εγκριθεί από το αυριανό Συμβούλιο υπουργών.

Το προαναφερθέν προσχέδιο έχει ήδη δοθεί στις κυβερνήσεις για διαβούλευση.

Σε κάθε περίπτωση, τίθεται και ένα σοβαρό ζήτημα ασφαλείας, για την ίδια τη ζωή των μεταναστών, στην περιοχή όπου έχασε τη ζωή του σήμερα από ηλεκτροπληξία ένας νεαρός Μαροκινός.

Και αυτό, διότι η παρουσία της Frontex στην περιοχή πιθανόν να ωθήσει πρόσφυγες και μετανάστες σε αναζήτηση επισφαλέστερων διαδρομών. Και με τα τωρινά δεδομένα, δεν είναι ξεκάθαρο ποιος θα φέρει την ευθύνη σε περίπτωση που κινδυνεύσει η ζωή κάποιου.

Οι εργασίες του Συμβουλίου υπουργών έχουν ξεκινήσει σήμερα, με αντικείμενο ζητήματα δικαιοσύνης, ενώ συνεχίζονται αύριο με ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας και μετανάστευσης.

Πηγή Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Σκόπια: Οι μετανάστες ας ζητήσουν άσυλο στην Ελλάδα, που είναι ασφαλής χώρα

Ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Νίκολα Πόποσκι, σε συνέντευξή του στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ), που δημοσιεύθηκε, χθες, υπεραμύνθηκε της απόφασης για τον συρμάτινο φράχτη που υψώνει η χώρα του στα σύνορα με την Ελλάδα.

Ο κ. Πόποσκι ανέφερε ότι προς το παρόν το μήκος του υπό κατασκευή φράκτη θα φτάνει περίπου τα έξι χιλιόμετρα, ενώ υπάρχουν σκέψεις να κατασκευαστούν άλλα 15 χλμ.

Σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών της ΠΓΔΜ στην κατασκευή του φράχτη οδήγησε η απόφαση ευρωπαϊκών κρατών να μην αποδέχονται οικονομικούς μετανάστες, γεγονός που επιβάλλει τον αυστηρότερο έλεγχο των συνόρων από την πλευρά της ΠΓΔΜ.

Στο ερώτημα γιατί η ΠΓΔΜ δεν επιτρέπει π.χ. σε Πακιστανούς a priori να κάνουν αίτηση για άσυλο στη χώρα, εμποδίζοντάς τους να εισέλθουν, ο κ. Πόποσκι απαντά ως εξής: "Γιατί δεν το κάνουν στην Ελλάδα; Όποιος θέλει να διαφύγει από τον πόλεμο, μπορεί να ζητήσει άσυλο στην Ελλάδα που είναι κράτος - μέλος της ΕΕ και είναι χώρα ασφαλής".

Στο ερώτημα γιατί η ΠΓΔΜ ζητά την ανάπτυξη της Frontex στα σύνορα με την Ελλάδα ο κ. Πόποσκι απαντά πως η μοναδική συνοριακή γραμμή της ζώνης Σένγκεν, που δεν προστατεύεται από τη Frontex, είναι τα σύνορα Ελλάδας - ΠΓΔΜ.

"Γεγονότα όπως αυτά που συνέβησαν το περασμένο Σαββατοκύριακο, όταν περίπου χίλιοι μετανάστες άρχισαν να πετούν πέτρες στη συνοριακή αστυνομία της Μακεδονίας, θα μπορούσαν να αποφευχθούν, εάν η Frontex έδινε δυναμικά το 'παρών'. Τι έκαναν οι ελληνικές αρχές για να αποτρέψουν την επίθεση από το έδαφός τους σε γείτονα χώρα; Και τι άτομα είναι αυτά που ρίχνουν πέτρες στην αστυνομία για να τους επιτραπεί δια της βίας η είσοδος; Αυτό είναι απαράδεκτο. Η παρουσία της Frontex θα ενίσχυε τη συνεργασία Ελλάδας και Μακεδονίας. Στην Ελλάδα θα μπορούσε να γίνεται ο έλεγχος ώστε η είσοδος να επιτρέπεται μόνο σε εκείνα τα άτομα που έχουν δικαίωμα να ζητήσουν άσυλο στην ΕΕ" κατέληξε ο κ. Πόποσκι.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Η αστυνομία έκλεισε τρία τζαμιά στη Γαλλία

Οι γαλλικές αρχές έχουν «σφραγίσει» τρία τζαμιά μέσα στην τελευταία εβδομάδα. Το μέτρο συμπεριλαμβάνεται στο σχέδιο καταστολής της «ισλαμιστικής ριζοσπαστικοποίησης» που ξεκίνησε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι. Είναι η πρώτη φορά στη Γαλλία που οι αρχές διακόπτουν τη λειτουργία χώρων λατρείας.

Σε μία από τις επιδρομές της αστυνομίας που πραγματοποιήθηκε σε τζαμί στην πόλη Lagny-sur-Marne ανατολικά του Παρισιού, την Τετάρτη, παρουσία του προέδρου του συλλόγου των μουσουλμάνων της Γαλλίας, τέθηκε υπό κράτηση ένας από τους «ηγέτες» του τζαμιού καθώς βρέθηκε επάνω του ένα περίστροφο. Η ίδια επιδρομή είχε ως αποτέλεσμα να τεθούν εννέα άτομα σε κατ “οίκον περιορισμό, ενώ σε άλλα είκοσι δύο απαγορεύθηκε να φύγουν από τη χώρα, όπως δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικών Bernard Cazeneuve.

Κατά τη διάρκεια των ερευνών στο ίδιο τζαμί, βρέθηκαν βιβλία που προωθούσαν την Τζιχάντ καθώς και ένας σκληρός δίσκος υπολογιστή κρυμμένος σε έναν τοίχο. Τα γαλλικά Μέσα Ενημέρωσης αναφέρουν ότι σύμφωνα με τις έρευνες, στο τζαμί λειτουργούσε σχολείο διδασκαλίας για το Κοράνι, το οποίο δεν είχε δηλωθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες.
Δύο άλλα τζαμιά έχουν ήδη κλείσει από την περασμένη εβδομάδα με τις ίδιες κατηγορίες, σύμφωνα με τη δήλωση του υπουργού Εσωτερικών. Το ένα βρίσκεται στο βορειοδυτικό προάστιο του Παρισιού, Gennevilliers και το άλλο στη Λυών, στη νότια Γαλλία.
«Οι έρευνες θα συνεχιστούν από την αστυνομία εναντίον της κήρυξης του μίσους και του ισλαμιστικού ριζοσπαστισμού από αυτοαποκαλούμενους ιμάμηδες», τόνισε ο Bernard Cazeneuve.

Πηγή RT


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Φρ. Φράγκος: "Τρομοκράτες" της περιοχής οι Τούρκοι

Χείμαρρος ο πρώην υπουργός Άμυνας Φραγκούλης Φράγκος

«Το ρωσικό αεροσκάφος κινείτο εντός του συριακού εδάφους, πήγαν από πίσω του και, όπως ομολόγησε ο Νταβούτογλου, έδωσε εντολή για κατάρριψη. Επομένως είναι ξεκάθαρο ότι υπήρχε πρόθεση να καταρριφθεί. Και γνώριζαν πολύ καλά τι κατέρριπταν». Αυτά αναφέρει ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ και υπουργός Άμυνας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Πικραμμένου, στρατηγός ε.α. Φραγκούλης Φράγκος, μιλώντας στο «Ράδιο 9,84» της Κρήτης και στον δημοσιογράφο Γιώργο Σαχίνη.
Στη βαρυσήμαντη συνέντευξή του, μεγάλα τμήματα της οποίας δημοσιεύουμε σήμερα, ο κ. Φράγκος επισημαίνει τις συνέπειες στη διεθνή γεωπολιτική σκηνή από την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από τους τούρκους, ενώ υπογραμμίζει τους κινδύνους που ελλοχεύουν για την Ελλάδα, προτείνοντας συγκεκριμένες δράσεις.

«Έρχεται και ο «σουλτάνος» Ταγίπ Ερντογάν και λέει «θα ξανακάνουμε το ίδιο αν μας παραβιάσετε τον εθνικό εναέριο χώρο». Από την άλλη, η ελληνική πλευρά σιωπά», λέει ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ και συνεχίζει:
«Οι παραβιάσεις είναι καθημερινές. 2.500 – 3.000 παραβιάσεις. Εάν κοιτάξετε την ιστοσελίδα του ελληνικού ΓΕΕΘΑ υπάρχουν τα στατιστικά στοιχεία συνολικά όλων των τελευταίων ετών. Πάρτε τα από το 2009 έως σήμερα. Θα δείτε, λοιπόν, ότι υπάρχουν υπερπτήσεις και πάνω από κατοικημένους τόπους, όχι απλώς πάνω από τα ναυτικά μίλια που αμφισβητούν. Κι εδώ είναι η μεγάλη υποκρισία της Τουρκίας. Μας έχει κηρύξει casus belli από το 1996, όταν το διεθνές δίκαιο της θάλασσας μας επιτρέπει να πάμε από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια σε όλη μας την περιοχή και όχι μόνο στο Αιγαίο. Θα ήταν τραγικό σφάλμα εάν το κάνουμε μονάχα σε μία περιοχή, για παράδειγμα στο Ιόνιο ή στο Κρητικό Πέλαγος, και από την άλλη μεριά να το αφήσουμε στα 6. Οι ίδιοι έχουν δώσει 12 ναυτικά μίλια για τη δική τους κυριαρχία και στον Εύξεινο Πόντο και στη Μεσόγειο.

Ως τρομοκράτες της περιοχής, μας απαγόρευσαν να κάνουμε τη χρήση ενός νόμιμου δικαιώματός μας που απορρέει από το διεθνές δίκαιο. Δεν διανοείται κανένας σ’ αυτόν τον τόπο να πει στην Ευρωπαϊκή Ένωση ότι αποκλείεται να ανοίξει οποιοδήποτε ενταξιακό κεφάλαιο, διότι απειλούμεθα από μία χώρα η οποία θέλει να ενταχθεί στην Ε.Ε. Όσες χώρες μπήκαν ως μέλη την Ε.Ε. πάντα παραιτούντο οποιωνδήποτε εδαφικών διεκδικήσεων. Εδώ όχι μόνο δεν έχουμε παραίτηση από τις εδαφικές διεκδικήσεις, έχουμε και απειλή πολέμου! Με την ίδια τεχνική, λοιπόν, τι πετύχανε; Φινλανδοποίηση της ελληνικής πολιτικής. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί οι πολιτικοί μας έχουν τέτοια υποχωρητικότητα. Τι φοβούνται; Ποιος φοβούνται;»

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει όμως και ο διάλογος που ακολουθεί:

Μήπως τώρα είναι η χρυσή ευκαιρία, στα φόρουμ είτε του ΝΑΤΟ είτε της Ε.Ε, να πούμε το εξής απλό: Τι θέλετε να κάνουμε που ημερησίως γίνονται παραβιάσεις;

Αυτό δεν το έχουμε πληρώσει μονάχα με καταρράκωση της εθνικής μας αξιοπρέπειας, το πληρώνουμε καθαρά με έξοδα της τάξης των 500 εκατ. ευρώ τον χρόνο για τις αναχαιτίσεις. Σε μία χώρα που αυτή τη στιγμή χειμάζει οικονομικά, έχουμε αυτούς τους θρασύτατους γείτονες να λένε ότι υπερασπίζονται τα εθνικά τους κυριαρχικά δικαιώματα κα τον εναέριο χώρο τους. Όταν ο εθνικός εναέριος χώρος –αν δεχθούμε τη δική τους άποψη, γιατί υπάρχει και η ρωσική, ότι δεν μπήκαν ποτέ- παραβιάστηκε για 17 δευτερόλεπτα, καταρρίπτεις αμέσως ένα αεροσκάφος αγνώστου ταυτότητας που συνεχίζει σε άλλο έδαφος και δεν ζητάς συγνώμη; Αν μιλάμε για στοχοποίηση, είναι η πάση θυσία προσπάθεια να διαιρέσουν τη Συρία, να δημιουργήσουν έναν δίαυλο –κι αυτό το έχει κάνει ο ISIS, αυτό το «κράτος» των τζιχαντιστών- ώστε τα πετρέλαια από Κιρκούκ και Μοσούλη να βγουν κατευθείαν στη Μεσόγειο. Κι από την άλλη πλευρά ο Μπαρζανί, ο ηγέτης του Ιρακινού Κουρδιστάν, έχει επωφεληθεί και είναι πλούσιος πλέον διότι πουλάει πετρέλαιο, όμως και το ISIS πουλάει πετρέλαιο και οι αμερικανοί ανακαλύπτουν ξαφνικά 150 φορτηγά μεταφοράς καυσίμων ότι είναι με πετρέλαιο του ISIS. Λες και τόσο καιρό δεν το ήξεραν. Εδώ υπάρχει μεγάλη υποκρισία…

Επειδή γνωρίζετε πολύ καλά την τουρκική πραγματικότητα, θεωρείτε ότι μόνο η Τουρκία κάνει λαθρεμπόριο με τους τζιχαντιστές ή κάνει και η Ευρώπη;

Το λαθρεμπόριο είναι μία άλλη μεγάλη ιστορία. Κανένας δεν ξέρει τίποτε. Όταν είναι να μπουν χρήματα στην τσέπη κάποιων συγκεκριμένων παρεΐστικων συμφερόντων, τα οποία είναι σε παγκόσμια συνεννόηση, η υποκρισία δίνει και παίρνει. Εκείνο όμως που έχει συνέπεια στην όλη περιοχή είναι ότι είπε τελικά ο Πούτιν πως πρέπει να συνεργαστούμε για να χτυπήσουμε το ISIS. Ποιος το δημιούργησε; Ποια συμφέροντα εξυπηρετεί; Μήπως να έχουμε περαιτέρω περιορισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και περιστολή των ελευθεριών σε ολόκληρο τον κόσμο; Μήπως θέτουν ως πρόσχημα τα θέματα ασφαλείας για να αρχίσει μία πολεμική εναντίον 1,8 δισεκατομμυρίων απλών ανθρώπων οι οποίοι έτυχε να έχουν διαφορετικό θρήσκευμα από εμάς; Γιατί εδώ πρέπει να τα ξεκαθαρίσουμε. Ας μην πέσουμε κι εμείς στην παγίδα ότι όλοι οι μουσουλμάνοι είναι το ίδιο. Η Ρωσία ήδη χτύπησε ένα καμπανάκι στην Τουρκία, λέγοντας ότι το 15% των προϊόντων της δεν πληροί τις ρωσικές προδιαγραφές. Και είναι η μεγαλύτερη από πλευράς εξαγωγών χώρα, δεύτερη κατά σειρά όσον αφορά στη Ρωσία. Και εκατομμύρια ρώσοι τουρίστες οδεύουν προς τα εκεί. Μια και μιλάμε και στην Κρήτη, θα πρέπει να ξέρουμε ότι υπάρχει χειμερινός τουρισμός από πλευράς ρώσων πολιτών, οι οποίοι πηγαίνουν στην Αττάλεια και στα υπόλοιπα τουριστικά μέρη της Τουρκίας. Μήπως πρέπει να δούμε κι εμείς τα δικά μας συμφέροντα; Μήπως πρέπει κι εμείς να κάνουμε μία στροφή και να πούμε «είστε όλοι ευπρόσδεκτοι εδώ» κα να επωφεληθούμε τουριστικά;

Ποιος θα τα κάνει αυτά; Εδώ το πολιτικό σύστημα δεν λέει να καθίσει στο ίδιο τραπέζι να δει τι γίνεται στη γειτονιά του… Τι γίνεται με τους πρόσφυγες; Τι γίνεται με τις παραβιάσεις; Ποιος είναι ο ρόλος του ΝΑΤΟ; Ποιος είναι ο ρόλος της Ε.Ε.; Τι θα γίνει με τα πρωτόκολλα που θέλουν να ξεπαγώσουν;

Λοιπόν, να τα πιάσουμε ένα-ένα τα θέματα. Η πολιτική μας είναι στη δύση της, το πολιτικό σύστημα δηλαδή δύει. Όταν δύει ο ήλιος, η σκιά που αφήνουμε εμείς είναι μεγάλη. Αυτοί οι οποίοι είναι πολιτικοί νάνοι τώρα έχουν τεράστια σκιά και νομίζουν ότι είναι κάποιοι…

Προσφυγικό
Όταν δίνεις ως Ε.Ε. κι έχεις κι εσύ συμμετοχή ως Ελλάδα, 3 δισ. στην Τουρκία για να αντιμετωπίσει το προσφυγικό, γιατί δεν πατάς πόδι και να πεις ότι οι έλεγχοι ταυτοποίησης πρέπει να γίνονται σε τουρκικό έδαφος; Πήραν τα χρήματα. Μόνο σε 250.000 έχουν εξασφαλίσει όμως ένα, θα έλεγα, ανεκτό τρόπο διαβίωσης. Οι υπόλοιποι περιφέρονται ως αγέλες ανθρώπων μέσα στην Τουρκία και τους εκμεταλλεύονται με κάθε τρόπο. Τους απομυζούν και τα τελευταίο τους ευρώ ή δολάριο. Κι από την άλλη μεριά τους μπάζουν στο Αιγαίο κι έρχονται οι Ευρωπαίοι να μας κουνούν το δάχτυλο: «Γιατί δεν κάνετε κοινές περιπολίες Ελληνικό Λιμενικό Σώμα και Τουρκική Ακτοφυλακή;», «γιατί τους αφήνετε να πνίγονται;»… Εδώ κι αν είναι υποκρισία! Ξέρουν πολύ καλά, ότι, εφόσον γίνει ταυτοποίηση από την απέναντι πλευρά, θα πάνε ελληνικά καράβια, θα τους μεταφέρουν στα οδικά τέρματα και θα οδηγηθούν εκεί που ζητούν αυτοί οι οποίοι πήραν άσυλο. Και να μην μας λέει η Γερμανία ότι το 23% των διαβατηρίων ήταν πλαστά. Γιατί εμείς οι ανόητοι με το Δουβλίνο, το πρώτο και το δεύτερο και το τρίτο, καταλήξαμε να δεχόμαστε όλους όσοι αυτοί δεν θέλουν κι αυτοί έχουν την πολυτέλεια να δίνουν επιλεκτικά άδειες παραμονής στις χώρες τους. Και γιατί, αλήθεια, δεν τους στέλνουν στις χώρες από τις οποίες προέρχονται ή στη χώρα από την οποία εστάλησαν, δηλαδή την Τουρκία; Πρέπει να είναι οπωσδήποτε σε χώρα – μέλος της Ε.Ε. Το ένα είναι αυτό. Άρα το προσφυγικό δεν το αντιμετωπίσαμε καθόλου. Και τους κάναμε κι ένα δώρο στους απέναντι με την επίσκεψή μας. Τι την θέλαμε την επίσκεψη;

Κυριαρχικά δικαιώματα
Αυτομάτως πρέπει να τεθούν όλα κα σε ΝΑΤΟ και σε ΕΕ και όχι μόνο εκεί. Πρέπει να πάμε και στον ΟΗΕ και να πρέπει να παραπέμψουμε τους Τούρκους και στο Διεθνές Δικαστήριο, διότι όταν λένε ότι αυτοί υπερασπίζονται τα κυριαρχικά τους δικαιώματα στον εθνικό εναέριο χώρο, εμείς τι υπερασπιζόμαστε; Σε σχέση με τα χωρικά μας ύδατα, αν τα ορίσεις δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει ελεύθερη ναυσιπλοΐα. Ίσα-ίσα, διευκολύνεις, γιατί έχουν ξεκαθαρίσει και τα θέματα έρευνας και διάσωσης. Η Τουρκία είναι η μοναδική χώρα η οποία δεν έχει αναγνωρίσει τα δίκαια της θάλασσας. Τα έχουν αποδεχθεί 145 χώρες πλην της Τουρκίας.

Ελάτε στη θέση του Έλληνα πιλότου που ακούει τον Νταβούτογλου να λέει ότι προασπιζόμαστε τα εθνικά μας συμφέροντα και γι αυτό ρίξαμε το αεροσκάφος…

Του Έλληνα ιπτάμενου το ηθικό είναι τεράστιο, αρκεί να δείτε τι έχει γράψει: «Δεν με νοιάζει κι αν μου δώσετε ούτε ένα ευρώ, εγώ θα είμαι εκεί ψηλά, θα πετάω, θα αντιμετωπίζω και θα αναχαιτίζω και θα σέβομαι πάντα τις διαταγές των ανωτέρων μου». Διότι είναι, πάνω από όλα, στρατιώτες, εκπαιδευμένοι, πιστοί σε αυτά που τους λέει η ελληνική πολιτεία και δεν ενεργούν αυτοβούλως. Διότι εάν αυτά τα παιδιά ξέφευγαν και δεν υπάκουαν σε διαταγές, θα είχαμε φτάσει πολλές φορές στη σύρραξη. Προσωπικά θαυμάζω την αυτοκυριαρχία τους, το επίπεδο εκπαίδευσής τους. Οι ίδιοι οι Ισραηλινοί, το Γενικό τους Επιτελείο, σε συνεκπαίδευση με τους Έλληνες πιλότους, είπαν ότι σε 48 ώρες ισοπεδώνετε τη γείτονα, διότι ποιοτικά ξέρουν και τους μεν και τους δε. Συνεκπαιδεύονταν πέρσι Τουρκία και Ισραήλ. Το θέμα όμως είναι να ζήσουμε ειρηνικά στην περιοχή. Να σταματήσουν να φεύγουν δισεκατομμύρια εκεί που ανοήτως τα χρησιμοποιούν και οι δυο πλευρές. Κα το λέω εγώ, ένας στρατιωτικός, διότι δεν μπορεί να είσαι και στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. και επιτέλους αυτοί οι «τρομοκράτες», αυτοί οι προβοκάτορες της περιοχής να δίνουν διαφορετικές εξηγήσεις όποτε τους συμφέρει. Δεν θέλουν να μας αφήσουν να αξιοποιήσουμε τα κοιτάσματα των υδρογονανθράκων στην περιοχή μας. Κι αυτοί αλλά και άλλοι. Και το «και άλλοι» το ξέρετε καλύτερα από εμένα…

Η Τουρκία ό,τι έκανε το έκανε από μόνη της, επειδή θεωρεί ότι τη βγάζουν έξω από το γεωπολιτικό παιχνίδι οι μεγάλοι; Δεν είχαν υπόψη τους τουλάχιστον οι αμερικανοί, για να μην πω και άλλους, ότι θα χτυπήσουν;

Ας δεχτώ ότι δεν ήξεραν ότι θα χτυπήσουν. Το ότι δεν τους καταδίκασαν οι άλλοι όμως, το ότι δεν ζήτησαν απευθείας συγνώμη από τη Ρωσία, παρά έτρεξαν και μυξοκλαίγανε στο ΝΑΤΟ, αυτό δείχνει πόσο «τσαμπουκάδες» και «άντρες» είναι αυτοί οι κύριοι. Μια ζωή κρύβονταν. Ο «επιτήδειος ουδέτερος» πίσω από τις «φούστες» των Ευρωπαίων και των αμερικανών. Τη δουλειά τους την κάνουν, αλλά κάποιος πρέπει να τους βάλει σε τάξη. Και η χώρα που μπορεί να τους βάλει σε τάξη είναι η Ελλάδα. Η οποία έχει όλα τα δίκαια με τα μέρος της. Αρκεί να τολμήσουμε. Κι εγώ δεν είμαι πολεμοκάπηλος. Πήγαινε, λοιπόν, στα διεθνή φόρουμ και χτύπα τους! Πάει για 17ο κεφάλαιο; Casus Belli! Ή το παίρνετε πίσω ή δεν προχωράει τίποτα. Τι θα μας κάνουν;

Σε περίπτωση κλιμάκωσης μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, η Ελλάδα αν της ζητηθεί η συνδρομή της από το ΝΑΤΟ για την προστασία της Τουρκίας, κάνοντας επίκληση στο άρθρο 5, θα πρέπει να το αποδεχθεί;

Η Ελλάδα έχει δική της εθνική εξωτερική πολιτική. Και νοημοσύνη. Στον «τρομοκράτη» της περιοχής και σε αυτόν που σε έχει απειλήσει με casus belli δεν συμπαρίστασαι με τίποτα. Αν γίνει σωστός γείτονας και μία φίλη χώρα που σέβεται τους κανόνες, που θα ζητήσει συγνώμη για τη Γενοκτονία, που θα αποδώσει περιουσίες των Ελλήνων που ξερίζωσε, που θα αποσύρει τους 45.000 τούρκους στρατιώτες από την Κύπρο και θα εφαρμόσει το διεθνές δίκαιο και στη θάλασσα και οπουδήποτε αλλού, τότε, ναι, να είμαστε κοντά τους. Και το «κοντά τους» σημαίνει ότι δεν θα συμμετέχουμε και σε πολεμικές επιχειρήσεις απλώς επειδή είμαστε κοντά και έχουμε και καλές διόπτρες να παρακολουθούμε τι θα γίνεται εκεί. Διότι όταν τα βουβάλια τσακώνονται, τα βατράχια σκοτώνονται. Εμείς δεν έχουμε καμία τέτοια έλλειψη λογικής να παίξουμε τον ρόλο του βατράχου στην περιοχή.

Θλιβερή πρωτιά: Τα καλύτερα μυαλά μας φεύγουν στο εξωτερικό…

Μιλάμε για 350.000 παιδιά. Όσο πικραμένα και να είναι, όσο οργισμένα και να είναι, δεν πρέπει να τα χάσουμε. Γι αυτό και θα πρέπει να μετέχουν στα κοινά της χώρας και να έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι όπου κι αν βρίσκονται. Δεν είναι δυνατόν εκατομμύρια Έλληνες να μετακινούνται τρεις φορές το χρόνο γιατί έτσι μας ήρθε να κάνουμε εκλογές κάθε τρίμηνο και να ψηφίζουμε. Ακόμα και η Τουρκία, στις τελευταίες εκλογές, προέβλεψε να μπορεί ο κάθε τούρκος πολίτης να ψηφίσει. Είπαν οι Κούρδοι ανοίξτε όσες περισσότερες κάλπες μπορείτε στη Γερμανία για να ψηφίσουν από εκεί και να μην πέσει κάτω από το 10% το κουρδικό κόμμα. Επιτέλους, πρέπει να φύγουμε και λίγο από την εσωστρέφεια. Να γίνουμε πραγματικοί Έλληνες, όπως ήμασταν όλα τα χρόνια που περάσανε, τα χιλιάδες χρόνια εννοώ. Που βλέπαμε τη γη σαν ένα δικό μας μεγάλο πεδίο δράσης.

Μήπως τελικά δεν είναι συνωμοσία, αλλά υπάρχει πράγματι ένα καλά και επί χρόνια επεξεργασμένο σχέδιο να τελειώνουμε μ’ αυτό το «μαγαζί γωνία», την Ελλάδα;

Δεν μου αρέσει να είμαι συνομωσιολόγος, αλλά όταν τα γεγονότα οδηγούν εκεί, τότε αυτά τα γεγονότα πρέπει να τα χτυπήσεις στη ρίζα τους. Και για να μπορείς να τα χτυπήσεις στη ρίζα, το πρώτο και σημαντικότερο εφόδιο από όλα είναι η Παιδεία. Έτσι όπως λειτουργεί σήμερα η Πολιτεία, η μεγάλη ευθύνη πέφτει στις οικογένειες, πέφτει στην Εκκλησία, πέφτει στον καθένα έναν από εμάς που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα. Το θέμα είναι ότι, εάν δεν μορφωθείς, εάν δεν γνωρίζεις την ιστορία σου, εάν δεν γνωρίζεις με ποιόν τρόπο προσπάθησαν πάντα να σε διαλύσουν και πως εκ των έσω πέφτουν τα κάστρα, τότε είναι βέβαιο ότι οδηγούμεθα σε αυτό που αναφέρετε. Δεν θέλω να είμαι δυσοίωνος. Πιστεύω στις δυνατότητές μας, γι αυτό πεποίθησή μου είναι ότι πρέπει να συνενώσουμε τους Έλληνες όπου κι αν βρίσκονται, με δικαίωμα ψήφου στους ομογενείς. Δεν έχουμε περιθώριο να «θυσιάσουμε» κανέναν. Την πατρίδα σου ή την αγαπάς ή δεν την αγαπάς. Και να πούμε κι αυτό που λένε οι γείτονες: «Ο τσε βατάν», «Πρώτα η πατρίδα». Πρώτα, λοιπόν, η πατρίδα μας και μετά όλα τα υπόλοιπα. Και τότε θα τα βρούμε…

Πηγή περιοδικό «Επίκαιρα», τεύχος 317



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Στήνουν θερμό επεισόδιο στη Μαύρη Θάλασσα;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Φαίνεται πως το ΝΑΤΟ άρχισε τα επικίνδυνα παιχνίδια με την «φωτιά», καθώς οι πληροφορίες που έρχονται από την Τουρκία δείχνουν πως κάποιοι προσπαθούν να στήσουν θερμό επεισόδιο στην Μαύρη Θάλασσα κοντά στην Ρωσία, σαν αντίπραξη στην μεγάλη συγκέντρωση των ρωσικών δυνάμεων στην ανατολική Μεσόγειο.

Όπως ανέφερε το τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων İHA, σήμερα το πρωί τρία πολεμικά πλοία που ανήκουν σε διαφορετικές χώρες του ΝΑΤΟ πέρασαν τον Ελλήσποντο με κατεύθυνση προς την Μαύρη Θάλασσα. Να σημειώσουμε ότι για διέλευση πολεμικών πλοίων στην Μαύρη Θάλασσα χωρών που δεν έχουν θαλάσσια σύνορα στην περιοχή, απαιτείται ειδική άδεια από τις τουρκικές αρχές και σε αυστηρά περιορισμένο αριθμό και αυστηρά καθορισμένη χρονική διάρκεια.

Συγκερασμένα προερχόμενα από το Αιγαίο (αυτό σημειώστε το), πολεμικό πλοίο της Πορτογαλίας με νούμερο 334 και ονομασία, «NRP D Francısco De Almeıda», στις 9,30 π.μ. πέρασε τα Στενά του Ελλησπόντου με κατεύθυνση την Μαύρη Θάλασσα. Μετά από λίγη ώρα πολεμικό πλοίο της Ισπανίας με νούμερο 103 και ονομασία, «SPS Blas De Lezo» πέρασε τον Ελλήσποντο με κατεύθυνση την Μαύρη Θάλασσα.

Το τρίτο πολεμικό πλοίο που πέρασε τον Ελλήσποντο με κατεύθυνση την Μαύρη Θάλασσα, ήταν ένα καναδικό με νούμερο 338 και ονομασία, «HMCS Winning». Οι Τούρκοι αναφέρουν ότι και τα τρία πολεμικά πλοία συνοδεύονταν από πλοία της τουρκικής ακτοφυλακής.

Τώρα τι δουλειά έχουν στον Εύξυνο Πόντο τρία πολεμικά πλοία από απομακρυσμένες χώρες, αλλά από χώρες που ανήκουν στο ΝΑΤΟ, αντιλαμβάνεται κανείς τι σκηνικό προσπαθούν κάποιοι να στήσουν στην Μαύρη Θάλασσα, φυσικά με τα… «χαμόγελα» της Άγκυρας.

Ίδωμεν!

Πηγή NikosXeiladakis


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Γραφείο πώλησης δούλων της ISIS στην Τουρκία

Η ΙSIS πουλάει μέσω ψηφιακού καναλιού 

γυναίκες και παιδιά Γεζίντι που απήγαγε

Τα γερμανικά κανάλια NDR και SWR παρουσίασαν το πώς η ISIS πουλά μέσω διαδικτύου γυναίκες και παιδιά Γεζίντι που απήγαγε.
Σύμφωνα με συνομιλίες σε τσατ, ανταλλαγές μηνυμάτων στο whatsapp, έγγραφα, φωτογραφίες και καταθέσεις των μεσαζόντων στις οποίες απέκτησαν πρόσβαση οι δημοσιογράφοι, γυναίκες και παιδιά Γιεζίντι βγαίνουν προς πώληση ως δούλοι σε ψηφιακό περιβάλλον και πουλιούνται σε αυτόν που θα δώσει τα περισσότερα. Τα χρήματα μέσω των γραφείων της ISIS στην Τουρκία μεταφέρονται στην οργάνωση.

Ένα από τα γραφεία επικοινωνίας της ISIS βρίσκονται στο Γκαζιάντεπ. Ένας ενδιάμεσος εξηγεί πως διαμέσου αυτού του γραφείου μέσα σε ένα χρόνο πάρθηκαν πίσω πάνω από 250 γυναίκες και παιδιά και δόθηκαν στην οργάνωση περισσότερα από 2,5 εκ. $.
Τα χρήματα τα πληρώνουν οι οικογένειες των Γεζίντι με δάνεια που παίρνουν. Ένα τμήμα των χρημάτων καλύπτεται από έναν ημικρατικό φορέα της Περιφερειακής Διοίκησης του Ιρακινού Κουρδιστάν.

Μάλιστα ομάδα των καναλιών NDR και SWR παραβρέθηκε στην σωτηρία μια γυναίκας Γεζίντι και τριών παιδιών ηλικίας από 2 έως 4 ετών. Η πατρίδα των Γεζίντι η περιοχή Σενγκάλ πριν από ένα μήνα απελευθερώθηκε, αλλά ακόμη υπάρχουν εκατοντάδες γυναίκες και παιδιά στα χέρια της ISIS.

Εφ. Τζουμχουριέτ 30/11/2015

Σχόλιο: Και φυσικά η τουρκική αστυνομία αδυνατεί να βρει αυτά τα γραφεία της ISIS στην τουρκική επικράτεια…
Πηγή "Τουρκικά Νέα"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ο Ερντογάν στην αντεπίθεση μετά τις ρωσικές καταγγελίες για την οικογένειά του

Ο πρόεδρος της Τουρκίας Recep Tayyip Erdogan κατήγγειλε σήμερα ως «ανήθικες» τις κατηγορίες της Ρωσίας κατά της οικογένειάς του, σύμφωνα με τις οποίες στενοί του συγγενείς εμπλέκονται σε εμπόριο πετρελαίου με το Ισλαμικό Κράτος, και προειδοποίησε ότι έχει αποδείξεις για ρωσική εμπλοκή στη διακίνηση του πετρελαίου του ΙΚ.

«Εχουμε αποδείξεις. Θα αρχίσουμε να τις αποκαλύπτουμε στον κόσμο», είπε κατά τη διάρκεια ομιλίας του προς συνδικαλιστές στην Αγκυρα, αναφέροντας συγκεκριμένα το όνομα του σύρου επιχειρηματία Ζορζ Χασουάνι, «κατόχου ρωσικού διαβατηρίου».

Νωρίτερα, ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Ahmed Davutoglu είχε χαρακτηρίσει «σοβιετική προπαγάνδα» τις ρωσικές κατηγορίες σύμφωνα με τις οποίες μέλη της τουρκικής ηγεσίας επωφελούνται από τη διακίνηση πετρελαίου από το Ισλαμικό κράτος στο Ιράκ και τη Συρία.

«Κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, υπήρχε ένας σοβιετικός μηχανισμός προπαγάνδας. Τα αποκαλούσαμε ψέμματα τύπου Πράβντα», δήλωσε ο τούρκος πρωθυπουργός αναφερόμενος στην εφημερίδα Pravda, όργανο του τότε Κομμουνιστικού Κόμματος.

«Νομίζαμε ότι η σοβιετική περίοδος είχε παρέλθει, αλλά επανεμφανίζεται...αυτός ο τρόπος προσφυγής σε μεθόδους προπαγάνδας για να πνίξουμε τα προβλήματα με τους γείτονές μας επανέρχεται σιγά- σιγά», είπε πριν επιβιβασθεί στο αεροπλάνο με προορισμό το Αζερμπαϊτζάν.

Η Ρωσία αναστέλλει τις εργασίες για τον αγωγό αερίου TurkStream

Η Ρωσία ανέστειλε τις προπαρασκευαστικές εργασίες για τον αγωγό αερίου TurkStream, δήλωσε σήμερα σε δημοσιογράφους ο Ρώσος υπουργός Ενέργειας Alexander Novak.

«Έχουν ανασταλεί επί του παρόντος οι εργασίες για τον Turkish Stream», δήλωσε ο Novak, επισημαίνοντας, ωστόσο, ότι παραμένουν ανοιχτές οι συνομιλίες για την κατασκευή πυρηνικού σταθμού στην Τουρκία.

Ο Novak πρόσθεσε ότι δεν βλέπει να υπάρχει η ανάγκη για μείωση της ρωσικής παραγωγής πετρελαίου και δεν αναμένει ο Οργανισμός Πετρελαιοεξαγωγικών Κρατών (ΟΠΕΚ) να αλλάξει τα όρια της παραγωγής στην αυριανή του συνεδρίαση.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Οι έξυπνες βόμβες Πούτιν στον πόλεμο με Ερντογάν

Του Θανάση Αυγερινού

Το Κρεμλίνο φαίνεται πως κόβει οριστικά τις γέφυρες με το καθεστώς Ερντογάν, προσπαθώντας με επιχειρήματα και αποδείξεις να το «εκθέσει» ανεπανόρθωτα στα μάτια των δυτικών «εταίρων» ως απευθείας αγοραστή και διακινητή στις διεθνείς αγορές λαθραίου πετρελαίου από το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος. Είτε πιστεύει είτε δεν πιστεύει στη δέουσα αντίδραση της Δύσης ο Βλαντιμίρ Πούτιν, το βέβαιο είναι ότι μοιάζει απίθανο να ξανασφίξει το χέρι του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν…

«Έχουμε κάθε λόγο να θεωρούμε ότι η απόφαση να καταρριφθεί το αεροσκάφος μας προέκυψε από την επιθυμία να κατοχυρωθεί η ασφάλεια αυτών των οδών μεταφοράς πετρελαίου στο έδαφος της Τουρκίας, στα λιμάνια όπου φορτώνεται σε τάνκερ και η υπεράσπιση των Τουρκομάνων είναι απλώς η πρόφαση», 

ανέφερε σε μία από τις πλέον κατηγορηματικές δηλώσεις του ο Πούτιν, επιμένοντας ότι δεν μπορεί να επιτευχθεί ευρεία συμμαχία στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας 

«όσο κάποιος χρησιμοποιεί μέρος των τρομοκρατικών οργανώσεων για την επίτευξη πρόσκαιρων πολιτικών σκοπών, όσο δεν υλοποιούνται τα Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας για τη διακοπή της πώλησης πετρελαίου που εξορύσσουν παράνομα τρομοκράτες, έργων τέχνης κ.λ.π.»

Σε τι άραγε, υπολογίζει η Μόσχα και «τραβάει το σκοινί»; Γνωρίζει ίσως κάτι περισσότερο κι από τον ίδιο τον Ερντογάν από τις παρασκηνιακές αλλά και τις επίσημες διαβουλεύσεις με Ισραήλ, ΗΠΑ, κύκλους εντός του τουρκικού στρατού; Ο πρόεδρος Πούτιν, πάντως, όχι μόνο απέφυγε να συναντήσει τον τούρκο ομόλογό του στη Διάσκεψη για το Κλίμα στο Παρίσι, αλλά απέκλεισε, μάλιστα, μέσω συνεργατών του κα κάθε δυνατότητα τηλεφωνικής επικοινωνίας το επόμενο διάστημα, όπως και τις συμβουλές μεσολαβητών, όπως του προέδρου του Καζακστάν, Νουρσουλτάν Ναζαρμπάεφ, την παρέμβαση του οποίου ζήτησε ο ίδιος ο Ερντογάν. Φρόντισε δε να συναντηθεί με τον ορκισμένο εχθρό του τούρκου ηγέτη και πρωθυπουργό του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, που έστειλε εν μέσω ρωσοτουρκικής κρίσης κι άλλα μηνύματα «αλληλεγγύης» στη Μόσχα, θυμίζοντας ότι τα αεροσκάφη φιλικών χωρών δεν καταρρίπτονται, και δη απροειδοποίητα, ακόμη κι όταν παραβιάζουν τον εθνικό εναέριο χώρο γείτονος χώρας.

Επισήμως, ο ρώσος πρόεδρος διακήρυξε ότι η πολιτική τύχη του Ερντογάν είναι υπόθεση του τουρκικού λαού και δεν αφορά τη Μόσχα, όμως συνεργάτες του αναφέρονται συχνά στην οργή που προκαλεί στους τούρκους επιχειρηματίες η πολιτική της σύγκρουσης με τη Μόσχα. Σημειωτέον δε ότι «κομβικές» εκπομπές στα ρωσικά τηλεοπτικά δίκτυα δίνουν τεράστιο χώρο προβολής στις θέσεις των Κούρδων και στους υποστηρικτές της ανάγκης μίας στρατηγικής ενίσχυσής τους σε όλα τα επίπεδα. Ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, κατονόμασε, μάλιστα, τους Κούρδους ως δεύτερη, μετά τον επίσημο συριακό στρατό, υπαρκτή δύναμη στον απαραίτητο χερσαίο αγώνα κατά του ISIS, που οι ρώσοι άρχισαν επίμονα να αποκαλούν Daesh, υιοθετώντας με τη σειρά τους την «ενοχλητική» αυτή ονομασία για τους τζιχαντιστές.

Την ίδια στιγμή, υλοποιώντας το προεδρικό διάταγμα Πούτιν, η ρωσική κυβέρνηση ανακοίνωσε οικονομικά και πολιτικά αντίποινα, που ξεκινούν από την απαγόρευση εισαγωγών μίας σειράς αγροτικών προϊόντων και των τουριστικών πτήσεων προς την Τουρκία και καταλήγουν στην ανάκληση των ρώσων φοιτητών που σπουδάζουν με διακρατικά προγράμματα σε τουρκικά πανεπιστήμια.
Τα ρωσικά ΜΕΕ κρατούν όλο το τελευταίο διάστημα ψηλά τους τόνους στην «αποδόμηση» τόσο της προσωπικότητας του ίδιου του Ερντογάν και μελών της οικογενείας του, που συνεργάζονται… λαθρεμπορικά και περιθάλπουν αιμοσταγείς τρομοκράτες, όσο και της αμφιλεγόμενης ρωσοτουρκικής προσέγγισης των τελευταίων ετών, έστω κι αν ο ίδιος ο Πούτιν δηλώνει ότι λυπάται για την κατάρρευση όσων χτίστηκαν με πολύ κόπο.

Χαρακτηριστική είναι η εκτενής συζήτηση των «παρενοχλήσεων» σε ρωσικά πολεμικά πλοία από τουρκικά υποβρύχια καθ’ όλη τη διαδρομή τους ως την Ανατολική Μεσόγειο, αλλά ειδικά εντός των Στενών Βοσπόρου και Δαρδανελλίων, με τους ρώσους αξιωματούχους να σπεύδουν να προειδοποιήσουν την Άγκυρα ότι το Κρεμλίνο θεωρεί αδιαπραγμάτευτη και απαραβίαστη τη Συνθήκη του Μοντρέ και «παιχνίδι με τη φωτιά» κάθε σκέψη για περιορισμό ή αποκλεισμό της ελεύθερης κυκλοφορίας των ρωσικών πλοίων. Πηγές στο ρωσικό ναυτικό διέψευσαν ότι υπήρξε οποιοδήποτε «κλείσιμο» των Στενών, αλλά περιέγραψαν τα «καψώνια» με τη μορφή κωλυσσιεργίας, πολύωρων καθυστερήσεων ξαφνικής εμφάνισης «ασκούμενων» υποβρυχίων στην πορεία των ρωσικών πολεμικών, προσφέροντας έδαφος σε έγκριτους ρώσους διεθνολόγους, που θεωρούν δεδομένο ότι η Ρωσία πρέπει να απαντήσει και στρατιωτικά στις τουρκικές προκλήσεις.
Τα ρωσικά ΜΜΕ έχουν φιλοξενήσει το τελευταίο διάστημα και πολύ πιο «εξωτικές» απόψεις, όπως εκείνη του υπερεθνικιστή Βλαντιμίρ Ζιρινόφσκι, ο οποίος πότε ζητά να διατάξει η Πούτιν την ρίψη… ατομικής βόμβας(!) στην Κωνσταντινούπολη και πότε να υποχρεωθούν οι τούρκοι δια του διαμελισμού της χώρας τους να επιστρέψουν στην κοιτίδα τους την… Τουρκμενία.

Ψύχραιμη «αρκούδα»

Μπορεί, βέβαια, λίγοι να παίρνουν στα σοβαρά τις «κορόνες» Ζιρινόφσκι, ο τελευταίος όμως έχει κατοχυρώσει τον θεσμικό ρόλο του «ακραίου πολιτικού κλόουν», που βοηθά τον πρόεδρο Πούτιν όχι μόνο να είναι, αλλά και να μοιάζει πάντα μετριοπαθής «πατέρας του έθνους» και διερμηνευτής της «μέσης πραγματιστικής γραμμής».
Από την άποψη αυτή εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει η ομολογία Πούτιν ότι πολλά από τα αντιτουρκικά μέτρα που λαμβάνονται σήμερα «είχαν ωριμάσει από καιρό», καθώς, μέσω των μυστικών υπηρεσιών αλλά και επίσημων καναλιών, είχε επανειλημμένως διαβιβασθεί στην Άγκυρα το αγωνιώδες μήνυμα της Μόσχας ότι ένοπλοι ισλαμιστές που επιχειρούν να βάλουν «φωτιά» στον ρωσικό Βόρειο Καύκασο και σε άλλες περιοχές της πρώην ΕΣΣΔ βρίσκουν καταφύγιο στην Τουρκία.
«Δεν συναντήσαμε φιλική ανταπόκριση στις ανησυχίες μας», είπε ο πρόεδρος Πούτιν, ο οποίος σημείωσε το «περίεργο φαινόμενο» οι ένοπλοι αυτοί να διαμένουν στην Τουρκία υπό την προστασία μυστικών υπηρεσιών και υπηρεσιών ασφαλείας και να κινούνται ανενόχλητοι, αξιοποιώντας την κατάργηση της βίζας μεταξύ των δύο χωρών, η οποία επανεισάγεται από 1ης Ιανουαρίου.
Πολλοί σχολιαστές θυμήθηκαν και τις συχνές αναφορές των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών σε ευρήματα που αποδείκνυαν εμπλοκή του τουρκικού κράτους, τόσο σε αυτονομιστική δράση στον Καύκασο όσο και σε τρομοκρατικές ενέργειες, οι οποίες όμως για πολλά χρόνια προτιμήθηκε να παραμεριστούν για να μην πληγεί η όντως εντυπωσιακή προσέγγιση των δύο χωρών.

Πλανώνται, πάντως, πλάνην οικτράν όσοι πιστεύουν ότι ο «βρασμός» στις ρωσοτουρκικές σχέσεις θα οδηγήσει απαραίτητα και σύντομα σε ενσυνείδητη θερμή εμπλοκή της Ρωσίας σε νέες πολεμικές ενέργειες. Το Κρεμλίνο κατανοεί πολύ καλά ότι οι μόνοι που έχουν συμφέρον από έναν μεγάλο τοπικό και ενδεχομένως πολύ περισσότερο από έναν παγκόσμιο πόλεμο, η συζήτηση για τον οποίο είναι υπαρκτή στη ρωσική κοινωνία, είναι ακριβώς εκείνοι οι αμερικανικοί μηχανισμοί οι οποίοι ζουν και αναπαράγονται από την παραγωγή και το εμπόριο όπλων, από τη διασπορά του γεωπολιτικού «χάους» σε όσο το δυνατόν περισσότερες χώρες στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας. Γι αυτό και η αναμενόμενη «εκδίκηση» για τον ρώσο πιλότο και την πρόκληση Ερντογάν θα έχει διάρκεια και πολλαπλάσιες βασανιστικές κατά τον σχεδιασμό τους συνέπειες για τον ίδιο και την τουρκική ελίτ.

Στενοί συνεργάτες και συνομιλητές του Βλαντιμίρ Πο΄τιν θέλουν να πιστεύουν ότι «η ίδια η πορεία της ιστορίας, η λογική των γεγονότων και οι νόμοι της γεωπολιτικής εργάζονται υπέρ μας, ο κόσμος ήδη αλλάζει», επομένως η Ρωσία έχει κάθε λόγο να αντιστέκεται σε όσους σπεύδουν –καλοπροαίρετα ή μη- να την παρασύρουν σε μεγάλες πολεμικές συγκρούσεις, απορώντας γιατί ο Πούτιν δεν έφτασε στην Τιφλίδα ή στο Κίεβο ή γιατί το Κρεμλίνο δεν απαντά με ισοδύναμο χτύπημα στον Ερντογάν.
Η κυρίαρχη ομάδα σκέψης περί τον ρώσο ηγέτη κατανοεί πλήρως ότι η αμερικανική πολιτική ανάσχεσης της Μόσχας θα μπορούσε να σχεδιάζει για τη Ρωσία μία «μεγάλη Ουκρανία» στο έδαφος Συρίας – Τουρκίας, όπως σχεδίασε και μία «μεγάλη Τσετσενία» στο Ντονμπάς της Ανατολικής Ουκρανίας, όταν το «παιχνίδι» χάθηκε εντελώς στον Καύκασο.
Στο πλαίσιο αυτό, οι σύμβουλοι του Πούτιν προσπαθούν να ελιχθούν ανάμεσα στην ανάγκη να υπερασπιστούν την αξιοπρέπεια της ανερχόμενης Ρωσίας και να διασφαλίσουν τις -κατά το δυνατόν- ευνοϊκότερες συνθήκες της μελλοντικής της ανάπτυξης, διασώζοντας εαυτούς από τους δαίμονες που κατατρύχουν την ιστορία της.
Μακάρι να έχουν πέσει μέσα στους υπολογισμούς τους…

Πηγή περιοδικό «Επίκαιρα», τεύχος 317


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

H EE σχεδιάζει διετή αναστολή της συνθήκης Σένγκεν

Έγγραφο αποκαλύπτει την πρόταση της Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ για επαναφορά εσωτερικών ελέγχων, όπου εντοπίζονται συνεχείς σοβαρές ελλείψεις.

Την πρόθεση πολλών κρατών μελών της για επαναφορά του ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα του χώρου υπό τη συνθήκη Σένγκεν για δύο χρόνια «όπου εντοπίζονται συνεχείς σοβαρές ελλείψεις σχετικά με τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων», την άμεση αποστολή επιχειρησιακής ομάδας της FRONTEX στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και την ανάπτυξη ομάδων ταχείας επέμβασης στα σύνορα με τρίτες χώρες (rapid border intervention teams - (RABITs), ιδιαίτερα στα Βαλκάνια, αποκαλύπτει εσωτερικό έγγραφο της Προεδρίας του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπό τον τίτλο «Η ακεραιότητα της Συνθήκης Σένγκεν».

Στο έγγραφο αυτό, το οποίο απευθύνεται στην Επιτροπή Μονίμων Αντιπροσώπων της Ε.Ε. (COREPER) και στο Συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών που πραγματοποιείται στις Βρυξέλλες το διήμερο 3- 4 Δεκεμβρίου, αναφέρονται ρητώς οι επιφυλάξεις αρκετών κρατών – μελών για τη λειτουργία της Σένγκεν υπό την σοβαρή πίεση που προκαλείται από τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές, η αδυναμία ορισμένων κρατών μελών να διαφυλάξουν τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ και τα μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν για τη διασφάλιση του κεκτημένου του χώρου Σένγκεν.

Στο πλαίσιο αυτό, η Προεδρία καλεί το Συμβούλιο να εξετάσει τέσσερα σημαντικά ζητήματα για να αντιμετωπιστεί η προσφυγική και μεταναστευτική κρίση και η τρομοκρατική απειλή, όπως την καλύτερη συνεργασία ανάμεσα στα κράτη μέλη σε περίπτωση επαναφοράς ελέγχων στα σύνορά τους, τη διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων, την αύξηση των ελέγχων για να αντιμετωπιστεί η παράνομη μετανάστευση και την αντιμετώπιση των σοβαρών ελλείψεων σε ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα.

Καλύτερη συνεργασία ανάμεσα στα κράτη μέλη

Η Προεδρία προτείνει στο Συμβούλιο να αποφασίσει πως ακόμα και σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης που εμπίπτει στο άρθρο 25 του κώδικα συνόρων, τα κράτη – μέλη που θα επαναφέρουν τους ελέγχους στα εσωτερικά σύνορα θα πρέπει να καταβάλουν κάθε προσπάθεια για την ενημέρωση γειτονικών κρατών – μελών ώστε να υπάρχει χρόνος προσαρμογής στη νέα κατάσταση.

Διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων

Σύμφωνα με το εν λόγω έγγραφο, η FRONTEX έχει καταγράψει περίπου 1,2 εκ. παράνομες διαβάσεις στα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ από τον Ιανουάριο ως τον Οκτώβριο του 2015 αύξηση της τάξης του 431% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2014. Επιπλέον, ένας αριθμός των παράνομων διαβάσεων δεν έχουν καταγραφεί, με αποτέλεσμα ο ακριβής αριθμός να είναι άγνωστος.

Στο πλαίσιο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας μετά τις επιθέσεις στο Παρίσι, η Προεδρία προτείνει στο Συμβούλιο να ληφθούν σημαντικά περισσότερες προσπάθειες για να αποτραπεί η παράνομη διέλευση των συνόρων, την ανάπτυξη των ομάδων ταχείας επέμβασης στα σύνορα (RABIT’s), ιδιαίτερα στα εξωτερικά χερσαία σύνορα στα Βαλκάνια και την άμεση ανάπτυξη επιχειρησιακής ομάδας της FRONTEX στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας για να αντιμετωπιστούν οι τεράστιες δυσκολίες που παρατηρούνται με γειτονικές χώρες.

Αύξηση των ελέγχων για να αντιμετωπιστεί η παράνομη μετανάστευση

Η Προεδρία προτείνει να εξεταστούν όλες οι δυνατότητες για τον έλεγχο των προσώπων εντός του χώρου Σένγκεν, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης των βάσεων δεδομένων, για να διασφαλιστεί ότι οι παράνομοι μετανάστες θα εντοπίζονται και θα καταχωρίζονται, ώστε οι παράνομοι μετανάστες που έχουν εισέλθει σε χώρο Σένγκεν να μην μπορούν να διαμείνουν στην ίδια χώρα για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς να έχουν καταγραφεί.

Αντιμετώπιση των σοβαρών ελλείψεων σε ελέγχους στα εξωτερικά σύνορα

Η σημαντικότερη ίσως πρόταση που αναφέρεται στο εν λόγω εσωτερικό έγγραφο της Προεδρίας, είναι η πιθανότητα επαναφοράς των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα για χρονικό διάστημα μέχρι και δύο ετών.

Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο έγγραφο, «βάσει των διατάξεων αυτών, ένα κράτος μέλος δεν μπορεί να εφαρμόσει τέτοιους ελέγχους για χρονικό διάστημα που υπερβαίνει συνολικά τους έξι μήνες. Η παράταση αυτής της κατάστασης θα απαιτούσε την έγκριση από το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Επιτροπής, σύμφωνα με το άρθρο 26 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν. Η σύσταση αυτή μπορεί να εκδοθεί σε εξαιρετικές περιστάσεις για να αντιμετωπίσει μια κατάσταση όπου εντοπίζονται συνεχείς σοβαρές ελλείψεις σχετικά με τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων και τα μέτρα που αναφέρονται στο άρθρο 19α του Κώδικα συνόρων της Σένγκεν δεν είναι επαρκή. Όταν σε τέτοιες περιπτώσεις, η συνολική λειτουργία του χώρου τίθεται σε κίνδυνο, και στο βαθμό που οι έκτακτες περιστάσεις συνιστούν σοβαρή απειλή για τη δημόσια τάξη ή την εσωτερική ασφάλεια στον χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα ή μέσα σε μέρη αυτών, η προθεσμία για την επαναφορά των ελέγχων στα εσωτερικά σύνορα μπορεί να παραταθεί μέχρι μια συνολική περίοδο δύο ετών. Σε αυτή τη βάση, η Προεδρία καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο υποβολής παράτασης σύμφωνα με το άρθρο 26 του κώδικα συνόρων Σένγκεν, ενώ καλεί την ίδια στιγμή τα κράτη – μέλη να λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων.

Πηγή Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ρωσία - Τουρκία: Το βήμα χωρίς επιστροφή

Του Κώστα Ράπτη

To ρωσικό υπουργείο Άμυνας δεν συνηθίζει να καλεί ξένους ανταποκριτές στην τακτική ενημέρωση για για την εξέλιξη των επιχειρήσεων στη Συρία. Πόσω μάλλον να τους αναζητά τηλεφωνικώς σε προχωρημένη ώρα της παραμονής.

Όμως το briefing που έδωσε την Τετάρτη η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του υπουργείου αποδείχθηκε κάτι το ξεχωριστό: για την ακρίβεια, αποτέλεσε "βήμα χωρίς επιστροφή” στον επικοινωνιακό πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, μετά την κατάρριψη του ρωσικού Suhoi-24 από την τουρκική πολεμική αεροπορία.

Ήδη στο περιθώριο της Διεθνούς Διάσκεψης για το Κλίμα στο Παρίσι ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin είχε πετάξει το γάντι δηλώνοντας ότι η κατάρριψη του Sukhoi-24 υπαγορεύθηκε από την επιθυμία να προστατευθούν οι γραμμές μεταφοράς πετρελαίου του Ισλαμικού Κράτους στην τουρκική επικράτεια. Πρόσθεσε δε ότι η ρωσική πλευρά έχει λάβει "πρόσθετες πληροφορίες” σχετικά με αυτήν την "βιομηχανικής κλίμακας” μεταφορά.

"Βάλε τα ντοκουμέντα σου, αν έχεις, στο τραπέζι, να τα δούμε. Όποιος υποστηρίζει κάτι θα πρέπει να το αποδεικνύει” ήταν η απάντηση του Tayyip Erdogan, ο οποίος, κατά τα λοιπά, διαπίστωσε ότι δεν είναι θετικό για "δύο χώρες οι οποίες είχαν φθάσει στο επίπεδο της στρατηγικής συνεργασίας, να γίνονται συναισθηματικές τοποθετήσεις”. Μάλιστα ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε ότι αν οι ρωσικοί ισχυρισμοί επαληθευθούν θα παραιτηθεί, εννοώντας ότι σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να πράξει το αντίστοιχο ο Putin.

Οι "πρόσθετες πληροφορίες” για τις οποίες έκανε λόγο ο Putin αποτέλεσαν το αντικείμενο του briefing της Τετάρτης – το οποίο διανθίστηκε όχι μόνο από δορυφορικές φωτογραφίες, αλλά και από γλαφυρά σχόλια.

"Η Τουρκία αποτελεί τον κύριο καταναλωτή του πετρελαίου που έχει κλαπεί από τους νόμιμους ιδιοκτήτες του, τη Συρία και το Ιράκ. Σύμφωνα με πληροφορίες που λάβαμε, η πολιτική ηγεσία της χώρας, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Ερντογάν και της οικογένειάς του, εμπλέκονται σε αυτή την εγκληματική επιχείρηση” δήλωσε ο Ρώσος υφυπουργός Άμυνας Anatoly Antonov.

Και πρόσθεσε: "Στη Δύση ουδείς έθεσε ερωτήματα για το γεγονός ότι ο γιος του Τούρκου προέδρου ηγείται μιας από τις μεγαλύτερες ενεργειακές εταιρείες της χώρας και ότι ο γαμπρός του Τούρκου προέδρου ορίσθηκε υπουργός Ενέργειας. Τι υπέροχη οικογενειακή επιχείρηση!”.

"Σύμφωνα με αξιόπιστα δεδομένα των υπηρεσιών πληροφοριών μας, η Τουρκία διεξάγει αυτές τις δραστηριότητες επί μακρόν και σε τακτική βάση. Και το κυριότερο: δεν προτίθεται να τις σταματήσει” συμπλήρωσε ο υπαρχηγός του ρωσικού Γενικού Επιτελείου Sergei Rudskoi.

Ο ίδιος περιέγραψε τις τρεις κύριες οδούς που ακολουθεί το πετρέλαιο της Συρίας προς την τουρκική επικράτεια: η δυτική οδός, καταλήγει στα λιμάνια της Αλεξανδρέττας και του Ντορτγιόλ στη Μεσόγειο, η ανατολική οδός ξεκινά από την Ντερι-Εζ-Ζορ της Συρίας και μέσω του μεθοριακού περάσματος του Καμισλί καταλήγει για διύλιση στην τουρκική πόλη Μπαταμάν, ενώ μια τρίτη οδός τροφοδοτείται από πετρέλαιο της ανατολικής Συρίας και του δυτικού Ιράκ, καταλήγοντας στο Τζίζρε του νοτιοανατολικού άκρου της Τουρκίας.



Μέχρι στιγμής πάντως οι ρωσικές αρχές δεν έχουν αποδείξει την άμεση σύνδεση του περιβάλλοντος Erdogan με το συγκεκριμένο παράνομο εμπόριο, ωστόσο προειδοποίησαν ότι θα επενέλθουν με περισσότερα στοιχεία.

Πάντως, ο εκπρόσωπος του υπό τις ΗΠΑ συνασπισμού κατά των τζιχαντιστών, Steve Warren δήλωσε: "Απορρίπτουμε κατηγορηματικά τον ισχυρισμό ότι η Τουρκία συνεργάζεται με το Ισλαμικό Κράτος”.

Ο ίδιος ο Erdogan σε τελετή προς τιμήν του στο Πανεπιστήμιο της Ντόχα του Κατάρ απάντησε: "Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να δυσφημεί την Τουρκία, ιδίως με τον ισχυρισμό ότι αγοράζουμε πετρέλαιο του Ισλαμικού Κράτους. Η Τουρκία δεν έχει χάσει τις ηθικές αξίες της ώστε να φτάσει να αγοράζει πετρέλαιο από μια τρομοκρατική οργάνωση”.

Οι ρωσικές αποκαλύψεις ήρθαν πάντως την παραμονή μιας ημέρας σημαντικής για το ρωσικό πολιτικό ημερολόγιο: της ετήσιας ομιλίας "για την κατάσταση του έθνους” που εκφωνεί ο Vladimir Putin ενώπιον των δύο σωμάτων του κοινοβουλίου της χώρας του.

Προηγήθηκαν δε κατά ένα 24ωρο της συνάντησης του ΟΑΣΕ στο Βελιγράδι, όπου έχει προγραμματισθεί για σήμερα Πέμπτη συνάντηση του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Sergei Lavrov με τον Αμερικανό ομόλογό του John Kerry. Μάλιστα ο Lavrov άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας συνάντησης και με τον επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας (για πρώτη φορά μετά την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους) δηλώνοντας χαρακτηριστικά: "Είμαι πρόθυμος να ακούσω τι έχει να πεί ο κ. Cavusoglu”.

Η πολιτική ερμηνεία της κλιμάκωσης του ρωσικού επικοινωνιακού πολέμου κατά της Τουρκίας και του Erdogan προσωπικά γεννά ερωτήματα. Αποβλέπει άραγε σε μιαν "αλλαγή καθεστώτος α λα ρωσικά” στην Τουρκία; Ο Anatoly Antonov δήλωσε ότι εναπόκειται στον τουρκικό λαό να επιλέγει την ηγεσία του. Όμως οι καταγγελίες που έχουν εκτοξευθεί εναντίον του Erdogan δεν είναι από αυτές που μπορούν να ανακληθούν στη συνέχεια – και προφανώς εγείρουν για τη Ρωσία μεγάλο εμπόδιο αποδοχής εφεξής της Τουρκίας ως συνομιλητή για το μέλλον της Συρίας.

Στοχεύουν οι ρωσικές καταγγελίες και τις ΗΠΑ, δια της Τουρκίας, ή αντιθέτως στηρίζονται σε μιαν ευρύτερη υπόγεια συνεννόηση για απομόνωση της Άγκυρας, δεδομένων και των παρατηρήσεων του Barack Obama ότι θα πρέπει να σφραγίσουν τα τουρκο-συριακά σύνορα, από τα οποία πραγματοποιείται ο ανεφοδιασμός των τζιχαντιστών; Η απάντηση σε αυτό ενδέχεται να αποδειχθεί εξαιρετικά περίπλοκη. Γεγονός παραμένει πάντως ότι οι ρωσικές καταγγελίες προορίζονται να επιδράσουν στην κοινή γνώμη των κρατών της Δύσης δυσχεραίνοντας οποιαδήποτε "ατλαντική συσπείρωση” γύρω από την Τουρκία – σε μία συγκυρία κατά την οποία και η Βρετανία και η Γερμανία παίρνουν το ρίσκο της στρατιωτικής εμπλοκής στην περιοχή.

Πηγή Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Είμαστε ήδη εκτός Ευρωζώνης

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Δηλαδή η Ελλάδα είναι χώρα της Ευρωζώνης; Από ποια οπτική; Επειδή οι εταίροι ξαναδίνουν με το σταγονόμετρο βοήθεια, απαιτώντας νέες πολύ σκληρές (ανθρωπο)θυσίες; Με όσα γίνονται στα βόρεια σύνορα της χώρας; Με όσα θα εξελιχθούν στα θαλάσσια σύνορά μας; Με capital controls διαρκείας; Με πιθανή πλέον την έξωση από τον πυρήνα της ζώνης Σένγκεν; Αυτό δεν είναι… grexit;

Στα βόρεια σύνορά μας υψώνονται φράχτες για να αποτραπεί η προώθηση των προσφύγων που συρρέουν μαζικά στη χώρα. Αλήθεια, η Τουρκία πέτυχε να χρηματοδοτηθεί για να κρατήσει στο έδαφός της πρόσφυγες. Εμείς... πάπαλα... Μόνο που οι φράχτες που υψώνουν οι γείτονες δεν περιορίζουν μόνο την κίνηση των προσφύγων. Αποτρέπουν και την διακίνηση των αγαθών. Στην Ειδομένη παραμένουν εγκλωβισμένα εκατοντάδες βαγόνια τρένων, εκ των οποίων αρκετά και με ευπαθή προϊόντα.

Στα δε θαλάσσια σύνορά μας από ό,τι φαίνεται δεν θα αποφύγουμε στο τέλος τις κοινές περιπολίες στο Αιγαίο με την Τουρκία. Ωραία! Οι Τούρκοι από τη μια θα παραβιάζουν ασύστολα τον εναέριο χώρο μας και από την άλλη θα κερδίζουν συνεχώς και με... επίσημα προσχήματα έδαφος στη θάλασσα. Βεβαίως, η Τουρκία θα λάβει οικονομική βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση για το προσφυγικό, άσχετα αν θα συνεχίσει να στέλνει κόσμο προς την Ελλάδα. Να είστε βέβαιοι γι' αυτό. Η Ελλάδα όμως του Αλέξη Τσίπρα απέτυχε να συνδέσει την μαύρη πορεία των οικονομικών της με την επιδείνωση που προκαλεί η περαιτέρω καταστροφή της οικονομίας της από το προσφυγικό. Τέλεια!

Και την ίδια στιγμή, τα capital controls διαφοροποιούν σαφώς την Ελλάδα από την υπόλοιπη Ευρωζώνη. Αλλά ούτε τις επιπτώσεις στην επιχειρηματικότητα και την αγορά λόγω των capital controls μπόρεσε να διαπραγματευτεί έστω προκειμένου να επιτύχει ελαφρύνσεις η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Μόνο η διατήρηση στην εξουσία με κάθε τρόπο τους απασχολεί. Όχι το τίμημα που πληρώνει γι' αυτό η χώρα. Και γεμίζουν φούμαρα την κοινωνία ότι μετά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών θα έρθει πολύ σύντομα και η ώρα της άρσης των capital controls. Ναι, αλλά για να γίνει αυτό θα πρέπει να επιστρέψουν κεφάλαια στις ελληνικές τράπεζες.

Πιστεύετε πραγματικά ότι θα έρθει έστω και ένα σεντ μέσα από το εξωτερικό; Λες και δεν ξέρουν οι ξένοι ότι αν αρθούν τα capital controls θα φύγουν και οι τελευταίες καταθέσεις. Γι' αυτό πιο πιθανό είναι να σκληρύνουν περαιτέρω με το πρόσχημα ας πούμε της πλήρους εφαρμογής των ηλεκτρονικών συναλλαγών για πάταξη της φοροδιαφυγής. Μόνο που κάποιος θα πρέπει να τους ενημερώσει ότι αν δεν λειτουργούσε σήμερα έστω και σε μικρό βαθμό η παραοικονομία, δεν θα υπήρχε καθόλου αγορά στη χώρα. Αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση...

Και από πάνω έρχεται και η τελειωτική σφαλιάρα με τις απειλές για έξωση της Ελλάδας από τη συνθήκη Σένγκεν. Ανεπίσημα εδώ που τα λέμε ισχύει και μπορούν να διαβεβαιώσουν για τις δυσκολίες και το κλίμα που συναντούν, όσοι έχουν επιχειρήσει να ταξιδέψουν αυτές τις μέρες. Όμως το σοκ για τη χώρα έτσι και συμβεί αυτό θα είναι τεράστιο. Και ψυχολογικά και ουσιαστικά σε ό,τι αφορά μετακινήσεις, εμπόριο, τουρισμό κλπ.

Μετά από όλα αυτά λοιπόν ποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι η Ελλάδα, όχι τυπικά, αλλά επί της ουσίας είναι μία χώρα με πλήρη δικαιώματα στην Ευρωζώνη, όπως αρμόζει σε μια χώρα που είναι από τα ιδρυτικά μέλη και μέλος του αρχικού πυρήνα της Ε.Ε.; Το μόνο που απομένει είναι η χαριστική βολή. Να βγούμε και επίσημα. Και όπως πάει το πράγμα, παρ’ όλα τα γελάκια με τους τεχνοκράτες των θεσμών με τους οποίους λέγεται ότι υπάρχει καλό κλίμα, αλλά και την στήριξη που υπήρξε στο θέμα της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών για να αποφύγει ο Ντράγκι τον συστημικό κίνδυνο στην Ευρωζώνη, δεν θα αργήσει και πολύ η στιγμή που θα βρεθούμε με το ενάμιση πόδι στο κενό.

Και η προσπάθεια του πρωθυπουργού να κερδίσει πολιτικό χρόνο, απλώς επιδεινώνει μέρα με τη μέρα το πρόβλημα. Το grexit δεν πλανάται απλώς στον ορίζοντα, δεν έχει να κάνει μόνο με το νόμισμα, είναι ήδη εδώ! Και αυτός είναι ο μεγάλος εθνικός στόχος που πρέπει να υπηρετήσουν όλες οι υγιείς δυνάμεις σε αυτή τη χώρα. Να ξυπνήσουν. Να αντιδράσουν. Να αντιστραφεί μία προδιαγεγραμμένη πορεία.

Επικοινωνία με τον συντάκτη
dimitris.papakonstantinou@capital.gr
Πηγή Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Οι Κούρδοι κι όχι το ISIS εφιάλτης για την Άγκυρα

• Μπορεί η Τουρκία να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μάχης με το ISIS αλλά η πραγματική προτεραιότητα είναι οι Κούρδοι
• Το «διπλό παιχνίδι» και τα περιστατικά που δείχνουν πόσο αμφιλεγόμενος σύμμαχος είναι ο Ερντογάν

Του David Gardner
Financial Times

Η Τουρκία, σύμμαχος του ΝΑΤΟ και υποψήφιο μέλος της ΕΕ στο σταυροδρόμι της Ευρώπης με τη Μέση Ανατολή και με τη Ρωσία στα βόρειά της, βρίσκεται στο κέντρο δύο δραματικών καταστάσεων που δεσπόζουν στο μυαλό των Ευρωπαίων: Τη συριακή προσφυγική κρίση και την απειλή του Ισλαμικού Κράτους, το οποίο υπερασπίζεται το τζιχαντιστικό του κράτος με το να επιτίθεται στους εχθρούς του στο εξωτερικό, από το Παρίσι μέχρι τη Βηρυτό.

Η Τουρκία είναι κυριολεκτικά στην πρώτη γραμμή, με τους τζιχαντιστές να χρησιμοποιούν τα εδάφη της για να μπουν στη Συρία και τους πρόσφυγες να χρησιμοποιούν την Τουρκία για να καταφύγουν στην ΕΕ. Το Ισλαμικό Κράτος έχει πραγματοποιήσει τρεις βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας στην Τουρκία από το καλοκαίρι.

Αν και είναι επίσημο μέλος του συνασπισμού με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες που μάχεται το Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία, η συμμετοχή της Τουρκίας είναι μικρή. Η ΕΕ, παραβλέποντας τον τρόπο με τον οποίο ο απολυταρχισμός του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ποδοπατήσει το κράτος δικαίου και την ελευθερία της έκφρασης, μόλις έφτασε σε μια συμφωνία βάσει της οποίας η Τουρκία, η οποία ήδη φιλοξενεί 2,2 εκατ. Σύρους πρόσφυγες, θα λειτουργήσει ως «μαντρί» στη μεταναστευτική έξοδο που αναμένεται.

Τα δραματικά γεγονότα της περασμένης εβδομάδας υπερτονίζουν το πόσο αμφιλεγόμενος σύμμαχος είναι η Τουρκία. Αρχικά, η τουρκική πολεμική αεροπορία κατέρριψε ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος που παραβίασε τον εναέριο χώρο της. Έπειτα, ο Can Dundar, συντάκτης στην Cumhuriyet, μία από τις ελάχιστες ανεξάρτητες εφημερίδες που έχουν γλιτώσει στην Τουρκία, και ο επικεφαλής του γραφείου της στην Άγκυρα Erdem Gul, φυλακίστηκαν ως κατηγορούμενοι για κατασκοπεία.

Τρίτον, ο Tahir Elci, κορυφαίος δικηγόρος στα ανθρώπινα δικαιώματα στο κυρίως κουρδικό νοτιοανατολικό τμήμα της Τουρκίας, πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε. Κάθε περιστατικό αποτελεί και μια υπενθύμιση της διστακτικότητας της Τουρκίας να τα βάλει με το Ισλαμικό Κράτος, ενώ αντ' αυτού αντιμάχεται τον κουρδικό εθνικισμό και στις δύο πλευρές των συνόρων της με τη Συρία.

Πέραν του να μαζέψει τους υπόπτους του ΙΚ που μέχρι σχετικά πρόσφατα κινούνταν μέσα στην Τουρκία με κάποια άνεση, η κυβέρνηση δεν έχει αναλάβει καμία άμεση δράση προκειμένου να απαντήσει στο βομβαρδισμό του Ισλαμικού Κράτους στην Άγκυρα τον Οκτώβριο, ο οποίος σκότωσε 102 φίλα προσκείμενους στους Κούρδους ακτιβιστές που διαμαρτύρονταν κατά της επανεκκίνησης των συρράξεων μεταξύ των δυνάμεων ασφαλείας και των Κούρδων ανταρτών στα νοτιοανατολικά. Η παράνομη είσοδος ρωσικών τζετ στον τουρκικό εναέριο χώρο –στη Συρία λαμβάνουν χώρα από το Σεπτέμβριο ώστε να απωθήσουν την προώθηση των ανταρτών κατά του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ- θεωρήθηκε, αντίθετα, απαράδεκτη παραβίαση της εθνικής κυριαρχίας.

Η φυλάκιση των δημοσιογράφων της Cumhuriyet επειδή δημοσιοποίησαν αποδείξεις σχετικές με αποστολές όπλων σε Σύρους ισλαμιστές μαχητές από την τουρκική εθνική μυστική υπηρεσία (MIT), είναι ένα από τα πολλά παραδείγματα της τάσης του κ. Ερντογάν να τα βάζει με τον αγγελιαφόρο. Εισαγγελείς και αστυνομικοί που ερευνούσαν την υπόθεση είναι στη φυλακή εδώ και πάνω από ένα χρόνο, ενώ την περασμένη εβδομάδα προστέθηκαν και δύο στρατηγοί και ένας συνταγματάρχης. Απευθυνόμενος σε δασκάλους την περασμένη εβδομάδα, ο πρόεδρος είπε: «Και τι έγινε που τα φορτηγά ήταν γεμάτα με όπλα;»

Ο κ. Elci σκοτώθηκε σε μια συνέντευξη τύπου στην οποία ζητούσε να σταματήσουν οι διαμάχες μεταξύ Τούρκων και Κούρδων, αφού ξέσπασε ένοπλη μάχη. Αλλά ακόμη και η κυβέρνηση λέει ότι μπορεί να ήταν δολοφονία –εν μέσω συνεχιζόμενων επιθέσεων σε Κούρδους που αποτελούν πολιτικούς στόχους.

Οι ΗΠΑ δείχνουν σημάδια οργής με την αποτυχία της Άγκυρας να κλείσει τα σύνορά της με τη Συρία και να δράσει κατά του Ισλαμικού Κράτους, ο πρόεδρος Πούτιν λέει πως ο κ. Ερντογάν και η Τουρκία είναι «συνένοχοι των τρομοκρατών», και ένας ανώτατος αξιωματούχος της ΕΕ υποστηρίζει πως η Τουρκία κατέστρεψε τη διπλωματική διάσκεψη του προηγούμενου μήνα στη Βιέννη που είχε στόχο να βρει διεξόδους στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.

Αλλά, όπως τονίζει ο Ευρωπαίος αξιωματούχος, η Τουρκία δεν έχει άλλο περιθώριο για να παίζει αυτό που ονόμασε «διπλό παιχνίδι». Το «πακέτο δράσης για τη μετανάστευση», πέραν του ότι δίνει στην Άγκυρα τρία δισ. ευρώ για να διαχειριστεί την εισροή προσφύγων, υποτίθεται πως θα ανοίξει εκ νέου τις διαπραγματεύσεις για την ένταξη της χώρας στην ΕΕ βάσει του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών ελευθεριών, αφήνοντας την Τουρκία εκτεθειμένη σε παρεμβατικό εξονυχιστικό έλεγχο.

Μετά τη διάσκεψη της Βιέννης, στην οποία το Ιράν παρευρέθηκε για πρώτη φορά, ο Ευρωπαίος αξιωματούχος υπογραμμίζει: «Αν η Τουρκία εξακολουθήσει να παίζει διπλό παιχνίδι, αυτό θα εξελιχθεί πολύ άσχημα». Και πάλι, δεν υπάρχουν ενδείξεις για αλλαγή στη στάση της Τουρκίας, ότι η προώθηση των Σύρων Κούρδων προς τα νότια σύνορά της, καθώς έχουν ξαναρχίσει οι μάχες με τους Κούρδους στο νοτιοανατολικό τμήμα της Τουρκίας, αποτελεί μεγαλύτερο κίνδυνο από το Ισλαμικό Κράτος, ή ότι ο κ. Ερντογάν θεωρεί την αναθερμασμένη σχέση του με την ΕΕ ως ο,τιδήποτε άλλο εκτός από μια απλή συναλλαγή.

"Ο Ερντογάν έχει δείξει ότι δεν είναι διατεθειμένος να μοιραστεί την εξουσία με κανέναν, πόσο μάλλον με την Ευρωπαϊκή Ένωση", σχολιάζει ένας Τούρκος αναλυτής.

Πηγή Euro2day


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ερώτηση Μπακογιάννη σε Κοτζιά για τη Συνθήκη Σένγκεν

Ο ΥΠΕΞ ερωτάται από τη βουλευτή της ΝΔ 
«αν υπάρχουν συζητήσεις περί επανεξέτασής της»

Ερώτηση προς τον υπ. Εξωτερικών, Νίκο Κοτζιά κατέθεσε η Ντόρα Μπακογιάννη.
Σε αυτήν ο ΥΠΕΞ ερωτάται «αν υπάρχουν συζητήσεις περί επανεξέτασης της Συνθήκης Σένγκεν, τι προτίθεται να πράξει το υπουργείο ώστε να σταματήσουν οι συζητήσεις για πιθανή έξοδο και για ποιο λόγο η κυβέρνηση απέρριψε την αποστολή 400 ανθρώπων της Front ex που θα ενίσχυαν τα σύνορα με την ΠΓΔΜ; Γιατί επιμένει να μη χρησιμοποιεί τις ομάδες γρήγορης παρέμβασης “Rabid” της Front ex και γιατί δεν θέλει 300 ειδικά μηχανήματα για την καταγραφή των δακτυλικών αποτυπωμάτων των μεταναστών και την ενσωμάτωσή τους στην κοινή βάση δεδομένων της Ε.Ε. και τέλος αν αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση τον κίνδυνο, τον οποίο συνεπάγεται για τη χώρα μας η άρνησή της να συνεργαστεί με τις ευρωπαϊκές δομές;»

Αναλυτικά:

«ΕΡΩΤΗΣΗ
Στον Υπουργό Εξωτερικών
κ. Νίκο Κοτζιά

Θέμα: Επανεξέταση καθεστώτος της Συνθήκης Σένγκεν

Στις 4 Νοεμβρίου 2015, σας απέστειλα την υπ’ αριθμόν 831 ερώτηση, εκφράζοντας την ανησυχία μου για τις συζητήσεις, οι οποίες γίνονται περί επανεξέτασης του καθεστώτος της Συνθήκης Σένγκεν για την Ελλάδα. Απάντηση δεν έλαβα και προς τούτο επαναλαμβάνω σήμερα.

Ερωτάται ο κ. Υπουργός Εξωτερικών:

1. Υπάρχουν συζητήσεις περί επανεξέτασης του καθεστώτος της Συνθήκης Σένγκεν για την Ελλάδα, τις οποίες το ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών οφείλει να αντιμετωπίσει;

2. Για ποιο λόγο η κυβέρνηση απέρριψε την αποστολή 400 ανθρώπων της Frontex που θα ενίσχυαν τα σύνορα με την ΠΓΔΜ; Γιατί επιμένει να μη χρησιμοποιεί τις ομάδες γρήγορης παρέμβασης “Rabid” της Frontex και γιατί δεν θέλει 300 ειδικά μηχανήματα για την καταγραφή των δακτυλικών αποτυπωμάτων των μεταναστών και την ενσωμάτωσή τους στην κοινή βάση δεδομένων της Ε.Ε.;

3. Αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση τον κίνδυνο, τον οποίο συνεπάγεται για τη χώρα μας η άρνησή της να συνεργαστεί με τις ευρωπαϊκές δομές;

4. Τι προτίθεται να πράξει το Υπουργείο Εξωτερικών ώστε να σταματήσουν οι συζητήσεις για πιθανή έξοδο της Ελλάδας από τη Συνθήκη Σένγκεν;»

Από την πλευρά μας ελπίζουμε πως ο κ. Κοτζιάς στην απάντησή του στην επίκαιρη ερώτηση της κυρίας Μπακογιάννη, δεν θα αρκεστεί σε σχολιασμούς που θα αφορούν νεανικούς έρωτας και άλλα φαιδρά, αλλά θα τοποθετηθεί με την σοβαρότητα της θέσης του υπουργού και της κρισιμότητας του συγκεκριμένου θέματος...


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

H συμφωνία Ευρώπης - Τουρκίας για τους πρόσφυγες είναι μόνο η αρχή

Η συμφωνία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την Τουρκία για τους πρόσφυγες θεωρήθηκε ευρέως, μετά το φιλτράρισμα, ως δωροδοκία προς τον Πρόεδρο Recep Tayyip Erdogan. Σε σημαντικές υποθέσεις κρατών, αυτό το είδος της δωροδοκίας είναι συνηθισμένο και μπορεί να θεωρηθεί ακόμη και σωστό, υπό την προϋπόθεση ότι φέρνει αποτελέσματα.

Η Τουρκία καλείται να ελέγχει τα σύνορά της πιο αποτελεσματικά, να δεχτεί πίσω του αιτούντες άσυλο που απορρίπτει η Ευρώπη και να είναι πιο γενναιόδωρη στη στήριξή της προς τους Σύρους της Τουρκίας -σε αντάλλαγμα για βοήθεια 3 δισ. ευρώ και επιτάχυνση της συμφωνίας που θα επιτρέπει στους Τούρκους πολίτες να ταξιδεύουν χωρίς θεώρηση στην ΕΕ. Όλα αυτά είναι μια χαρά. Το πρόβλημα είναι πως δεν είναι αρκετά.

Η χρηματοδότηση αραβόφωνων σχολείων για τους Σύρους πρόσφυγες και η δυνατότητα να βρίσκουν θέσεις εργασίας στην Τουρκία, αντί να μεταφέρονται στην ΕΕ θα ήταν δύο καλοί τρόποι να πιάσουν τόπο τα χρήματα της Ευρώπης. Στο μεταξύ, η Τουρκία είναι από καιρό σε τελωνειακή ένωση με την ΕΕ, γεγονός που ισχυροποιεί την αξίωσή της για ταξίδια άνευ βίζα έναντι άλλων χωρών που απέκτησαν το δικαίωμα. Ωστόσο η συμφωνία δεν είναι αρκετή για να θέσει υπό έλεγχο τη ροή των προσφύγων.

Αυτό απαιτεί ένα πρόγραμμα επανεγκατάστασης ικανό να φροντίζει τους πρόσφυγες στην Τουρκία, την Ιορδανία και το Λίβανο –αντί να τους ενθαρρύνει να κάνουν το παράνομο, ταξίδι προς την Ευρώπη.

Η Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Σταθερότητας, ένα think tank, εκτιμά ότι κάθε χρόνο θα πρέπει να επανεγκαθίστανται στην ΕΕ 500.000 έως 700.000 πρόσφυγες για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Για να μπορέσει το πρόγραμμα να αντικαταστήσει αντί να αυξάνει απλά τον αριθμό προσφύγων που πληρώνουν για να μεταβούν λαθραία στην ΕΕ, οι ηγέτες του μπλοκ πρέπει να διαπραγματευτούν με την Τουρκία, ώστε να μπορέσει να χαρακτηριστεί "ασφαλής" χώρα για τους αιτούντες άσυλο. Η ΕΕ θα πρέπει επίσης να ενισχύσει τα ελληνικά νησιά που λειτουργούν ως κέντρα υποδοχής προσφύγων: όλοι πλην ορισμένων περιπτώσεων θα πρέπει να οδηγηθούν πίσω στην Τουρκία για να κάνουν εκ νέου αίτηση στο πρόγραμμα επανεγκατάστασης. Αυτό, με τη σειρά του, θα απαιτούσε χρήματα και προσωπικό της ΕΕ για τη διαχείριση κατ 'εκτίμηση 150.000 έως 200.000 προσφύγων που περιμένουν στα νησιά για την καταγραφή τους.

Η συμφωνία θα "ξεπαγώσει" επίσης τμήματα των συνομιλιών για ενδεχόμενη ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ, μια διαπραγμάτευση που σταμάτησε γρήγορα μετά την εκκίνησή της το 2005. Το να πειστεί η Τουρκία να δεχτεί ορισμένους κανόνες της ΕΕ, σε τομείς όπως οι συνοριακοί έλεγχοι θα εξυπηρετούσε ένα χρήσιμο σκοπό για την EE. Αλλά η Τουρκία είναι απίθανο να αποδεχθεί τέτοιου είδους υποχρεώσεις, εκτός και αν πιστέψει πως η προοπτική ένταξης στην ΕΕ είναι πραγματική. Προς το παρόν, η Τουρκία έχει κάθε λόγο να αμφιβάλλει για αυτό, διότι η Ευρώπη δεν αντιμετωπίζει ξεκάθαρα το μήνυμα. Παρά τις δωροδοκίες, η ανανέωση των ενταξιακών συνομιλιών σε αβέβαιη βάση θα είναι μια κενή χειρονομία καλής θέλησης.

Προς το παρόν, η προτεραιότητα εντοπίζεται αλλού. Η Ευρώπη πρέπει να ενισχύσει περαιτέρω τους πόρους του προγράμματος για τους πρόσφυγες προκειμένου το σχέδιο να έχει μια αξιόλογη πιθανότητα επιτυχίας.

BloombergView
Πηγή Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Κατήφορου και διεθνούς απαξίωσης συνέχεια…

Του Σωτήρη Δημόπουλου

Η κατάσταση της χώρας περιέρχεται πλέον σε μια δραματική φάση. Και δεν είναι μόνον το εσωτερικό αδιέξοδο, το οποίο αποτυπώθηκε σ’ αυτήν την καταθλιπτική φωτογραφία του πρόσφατου συμβουλίου των «αρχηγών». Το πλέον ανησυχητικό στοιχείο είναι η θέση της Ελλάδας στο διεθνές σύστημα. Εκεί ο κατήφορος δείχνει να μην έχει τέρμα. Μετά την εικόνα του χρεοκοπημένου «ζήτουλα», τώρα εμπεδώνεται και αυτή της χώρας-μαύρης τρύπας των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης.

Ο φράχτης που ύψωσαν τα Σκόπια -αύριο ίσως και η Βουλγαρία- οι λοιδορίες της Ουγγαρίας, οι παραινέσεις από τη Σλοβακία για αποβολή της Ελλάδας από τη συνθήκη Σένγκεν, η απαξίωση από τα υπόλοιπα κεντροευρωπαϊκά και βαλκανικά κράτη, των οποίων οι κάτοικοι μέχρι και από πριν λίγα χρόνια είχαν ως όνειρο την κάθοδο στη χώρα μας, η συμπεριφορά του Βερολίνου που μας αντιμετωπίζει ως οικόπεδο στο άθλιο παζάρι της με την Τουρκία, η ποδοπάτηση από το ιερατείο των Βρυξελλών των ενστάσεων της Κύπρου στην ενταξιακή πορεία της Άγκυρας∙ αυτή είναι η «αλήθεια» του Ελληνισμού σήμερα. Αλήθεια σκληρή, ίσως άδικη, αλλά η μόνη ισχύουσα.

Τα όσα, ειδικότερα, συνέβησαν στη Σύνοδο Ε.Ε.-Τουρκίας κατέδειξαν με τον πιο επίσημο τρόπο τον υποβιβασμό της Ελλάδας στα όρια ενός σχεδόν ανυπόληπτου κράτους. Κι αυτήν την υποβάθμιση φρόντισε κι ο ίδιος ο πρωθυπουργός μας να την επιβεβαιώσει με το φιάσκο των tweets. Έχει καταστεί προφανές ότι η κυβερνητική παραλυσία, εκκωφαντική από την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του συγκεκριμένου κυβερνητικού σχήματος, λόγω της εξοργιστικής ανεπάρκειας και της έλλειψης επαφής με την εν γένει πραγματικότητα, γίνεται ανεκτή, εκτός των ξένων και εξωθεσμικών κέντρων, και εκ της καθολικής καταρρεύσεως του πολιτικού συστήματος και της απουσίας αξιόπιστων εναλλακτικών λύσεων.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση σε εντεινόμενη αποσύνθεση

Το πρόβλημα, ωστόσο, δεν αφορά μόνον στα πρόσωπα και στις ηγεσίες. Είναι πολύ βαθύτερο καθώς σχετίζεται με τις βασικές συνισταμένες που διέπουν το ιδεολογικό πλαίσιο των πολιτικών, οικονομικών και πνευματικών ελίτ της χώρας. Και οι οποίες αδυνατούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Τα τελευταία χρόνια, βιώνουμε μια συνεχή κατεδάφιση όλων των βασικών πολιτικών και ιδεολογικών βεβαιοτήτων που είχαν οικοδομηθεί με τεράστια επιμονή για είκοσι-εικοσιπέντε χρόνια. Κι αυτό συνέβη όχι μόνον εξαιτίας των εγχώριων παθογενειών, αλλά και λόγω της δομικής κρίσης της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το ευρωπαϊκό οικοδόμημα υφίσταται μια εντεινόμενη αποσύνθεση, καθώς εκδηλώνει όχι μόνον βαθύτατη κόπωση από την παρατεταμένη οικονομική δυσπραγία αλλά και στοιχεία πανικού απέναντι στην τρομοκρατική απειλή και το μεταναστευτικό τσουνάμι. Έτσι τόσο η προσπάθεια υποταγής στις απαιτήσεις της μνημονίων, και πολύ περισσότερο η ολιγόμηνη δονκιχωτική χίμαιρα της αλλαγής του ευρωπαϊκού μοντέλου πέραν της γερμανικής προτεσταντικής ορθότητας δεν αρκούν πια να αποτρέψουν τη διολίσθηση της Ελλάδας στο ρόλο του διεθνούς παρία.

Αν στην περίπτωση της αντιμετώπισης της ελληνικής χρεωκοπίας είχαν διατηρηθεί κάποιες αμυδρές ακόμη ελπίδες για την ινδοευρωπαϊκή αλληλεγγύη, η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος τις εξαλείφει ολοκληρωτικά. Οι συρμάτινοι φράχτες και οι σκληροί όροι που επιβάλλουν στην Ελλάδα οι εταίροι μας μάς αφήνουν μόνους με εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες, τον μεγαλομανή «σουλτάνο» και τις …«ηθικοπλαστικές» μας φαντασιώσεις.

Το «αφήγημα» -κατά τον όρο του συρμού- του προοδευτισμού, σε όλες του τις αποχρώσεις, έχει γίνει πια «κουρέλι». Και το να παριστάνει κάποιος τη στρουθοκάμηλο δεν τον γλυτώνει. Σε αντίθεση με αυτό που υποστηρίζει, για παράδειγμα, ο Στέλιος Ράμφος, η Ελλάδα δεν αρκεί να συντονιστεί με την Ευρώπη για να «απογειωθεί». Γιατί δεν υπάρχει πια τέτοια Ευρώπη. Υπάρχουν κράτη που προωθούν τα δικά τους συμφέροντα και που σε πολλές περιπτώσεις είναι αντίθετα και αντίπαλα από αυτά άλλων κρατών-μελών. Κορυφαίο παράδειγμα αυτού συνιστά η στάση του Βερολίνου απέναντι στη Τουρκία, και ο ρόλος που καλείται να παίξει η Ελλάδα με γνώμονα τις εσωτερικές πολιτικές ανάγκες της καγκελαρίου και τα ευρύτερα συμφέροντα της Γερμανίας στην ανατολική Μεσόγειο.

Ριζικός αποπροσανατολισμός με στόχο την επιβίωση του έθνους

Γι’ αυτό, επομένως, κι αν ακόμη η χώρα μας περάσει στην εφαρμογή κάποιων επώδυνων μεταρρυθμίσεων κανείς δεν εγγυάται την επιβίωσή της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να επαφίεται για την ασφάλειά της, για την ύπαρξή της σε έναν υπερεθνικό θεσμό ο οποίος, αν δεν ψυχορραγεί, τουλάχιστον δείχνει να μην τον απασχολεί η προστασία ενός μέλους της από έναν έξωθεν επιβολέα, που μάλιστα τον αναγάγει σε εταίρο. Κι αυτό ισχύει εν μέρει και για το ΝΑΤΟ, όπου εκεί ο γείτονας είναι και επιφανές μέλος, αν και, προσωρινά, οι αμερικανικοί σχεδιασμοί κινούνται σε διαφορετική κατεύθυνση με αυτούς του Βερολίνου.

Στο σημείο μηδέν που έχουμε καταλήξει, καθίσταται λοιπόν εκ των ων ουκ άνευ ένας άμεσος ριζικός αναπροσανατολισμός της χώρας, με υπέρτατο στόχο την ίδια την επιβίωση του έθνους. Το ελληνικό κράτος οφείλει να αλλάξει εκ βάθρων και στο σύνολό του. Η όποια αλλαγή, όμως, προϋποθέτει την αποδοχή της αδήριτης πραγματικότητας, η οποία «βροντοφωνάζει» ότι η χώρα απειλείται άμεσα με «απορρόφηση» από τη νεο-οθωμανική Τουρκία και ταυτόχρονα από τη ταχύτατη επέκταση του ισλαμισμού.

Οι περισπούδαστες αναλύσεις για τις γενεσιουργές αιτίες των ισλαμιστικών εκρήξεων, που αποδίδονται στην αντίδραση των μουσουλμάνων στις αποικιοκρατικές ή ιμπεριαλιστικές πολιτικές, ακόμη κι αν έχουν πραγματική ιστορική βάση, όταν λειτουργούν ως πρόφαση παραίτησης στην αντιμετώπιση του φαινομένου, έχουν εντέλει μόνον αρνητικά αποτελέσματα.

Κάτι ανάλογο δηλαδή που συνέβη, εν μέσω της οικονομικής κρίσης, με την καταγγελία του παγκόσμιου «αρπακτικού» καπιταλισμού και της επίθεσης των παγκόσμιων κέντρων του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Το κύμα της αμφισβήτησης, με τους όρους βεβαίως που εκδηλώθηκε, άνευ σχεδίου και ρεαλιστικής συναίσθησης των συσχετισμών, είχε ως αποτέλεσμα την περαιτέρω εξάρτηση του ελληνικού κράτους από τα καταγγελλόμενα κέντρα, την απόλυτη αποσάθρωση των θεσμών του, και συνάμα την όξυνση της οικονομικής κρίσης.

Το ίδιο κινδυνεύουμε να πάθουμε και όσον αφορά τον ισλαμιστικό κίνδυνο και τη νεο-οθωμανική απειλή. Το να ξορκίζεις τον «πόλεμο των πολιτισμών» ή των θρησκειών, το να εμμένεις σε μια ηθικολογικού χαρακτήρα «καθαρή» ιδεολογία, που υποκρύπτει την άρνηση ανάληψης της ευθύνης σου ή ακόμη και την εξυπηρέτηση συμφερόντων τρίτων, οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη μετατροπή της Ελλάδας σε εύκολο θύμα ενός πολέμου που έχει, ανεπαισθήτως, ήδη αρχίσει.

Καμία αναστολή από την πλευρά της Τουρκίας στον δρόμο προς την ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας

Ιδιαίτερα για τη Τουρκία, τα όσα έχουν συμβεί το τελευταίο διάστημα δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για τη φύση του πολιτικού της συστήματος, και τις επιδιώξεις της κυρίαρχης τουρκικής ελίτ. Μιλάμε πλέον ανοιχτά για ένα αναθεωρητικό κράτος το οποίο έχει ως στόχο την ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, με κάθε μέσο. Αν σε κάποιους εγχώριους φιλειρηνιστές αυτή η θέση φαντάζει «εθνικισμός», παντού αλλού δεν υπάρχει ένας αναλυτής, ένας δημοσιογράφος, ένας πολιτικός παράγοντας που να περιγράφει τα τεκταινόμενα στην Εγγύς και Μέση Ανατολή και να μην αναφέρει ως δεδομένο το στοιχείο αυτό της σύγχρονης Τουρκίας.

Όσα έχει κάνει η Άγκυρα στη Συρία αποδεικνύουν ότι μπροστά την κατάκτηση του τελικού στόχου δεν υπάρχουν προσκόμματα, ηθικά ή υλικά. Η στήριξη των ισλαμιστών είτε του «Ισλαμικού Κράτους» είτε των κλάδων της Αλ Κάιντα -με όπλα, με εκπαίδευση και αποστολή μαχητών, με το λαθρεμπόριο πετρελαίου, με το συντονισμό μαζί τους εναντίον των Κούρδων στο Ιράκ και στη Συρία, με τη δράση Τούρκων παρακρατικών και της ΜΙΤ στις ομάδες των Τουρκομάνων- μιλά από μόνη της. Η έλλειψη αναστολών της τουρκικής ηγεσίας στη στήριξη μιας οργάνωσης που σκορπά το θάνατο και τον τρόμο στην Ευρώπη, στον οργανωμένο εκβιασμό με την προώθηση των εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών, στην κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους, μόνον τυφλωμένους από ιδεοληψίες και ευσεβείς πόθους δεν πείθουν για τις πραγματικές προθέσεις.

Και δεν πείθουν τα παραπάνω, γιατί δεν επιθυμούν να παραδεχθούν την ανοιχτά «κατακτητική» τουρκική πολιτική έναντι της Ελλάδας, εντασσόμενη και αυτή στο σχέδιο του νέο-οθωμανισμού. Η Άγκυρα το δείχνει ξεκάθαρα στη Θράκη, όπου πλέον υφίσταται κατάπτυστη διαρχία, με ελληνική συνέργεια∙ με τις συμμαχίες που έχει συνάψει με την Αλβανία και τα Σκόπια με στόχο την Ελλάδα, καθώς ενισχύει ανοιχτά και παρασκηνιακά τον εθνικισμό τους απέναντί της∙ στο Αιγαίο με τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων∙ με την προώθηση των μεταναστευτικών ροών στα ελληνικά νησιά∙ με την αποστολή τζιχαντιστών –ας μην ζούμε με παραμύθια ότι εδώ οι ισλαμιστές θα είναι τράνζιτ…∙ Απλώς, σε αντίθεση με τη Συρία, η Τουρκία προχωρά, αργά αλλά σταθερά, σε όλα τα μέτωπα. Και τα θέλει όλα, όχι τμήμα, όχι κομμάτι επιρροής. Δεν της φθάνει μόνον η συγκυριαρχία στο Αιγαίο, ούτε μόνον η Θράκη, επιθυμεί το όλον. Όπως και στην Κύπρο, και εκεί στοχεύει όταν στηρίζει τα βρετανικής εμπνεύσεως σχέδια της υποτιθέμενης «επίλυσης».

Η αδράνεια φέρνει την Αθήνα πιο κοντά στο «τέλος» της

Όλη η παγκόσμια ιστορία διδάσκει ότι τα κράτη δεν διαμορφώνονται μόνον ως αποτέλεσμα των εσωτερικών κοινωνικών τους αντιθέσεων αλλά και ανάλογα των εξωτερικών εξαρτήσεων και απειλών που αντιμετωπίζουν. Και όταν λέμε προσαρμόζονται εννοούμε οικονομικά, στρατιωτικά και πολιτικά. Και βεβαίως, καθορίζουν ανάλογα τις συμμαχίες τους. Όταν αποτυγχάνουν σ’ αυτήν την προσαρμογή –όπως το Βυζάντιο για παράδειγμα- τότε η τραγική τους μοίρα είναι προδιαγεγραμμένη. Το να κάθεται η Αθήνα «στα αυγά της», όπως την καλούν περιδεείς εγχώριοι αναλυτές, παριστάνοντας το καλό παιδί στο μεταναστευτικό, στο Κυπριακό, στο Σκοπιανό, στο Αιγαίο, απλώς φέρνει πιο κοντά το «τέλος» της.

Ούτε επιτρέπεται να καλλιεργείται η ψευδαίσθηση ότι το ζήτημα περιορίζεται σε έναν επηρμένο Ερντογάν- την πολιτική του επικροτεί ανοιχτά η μεγάλη πλειοψηφία του τουρκικού λαού. Και αυτό που ξεκίνησε στη Συρία είναι μόνον η αρχή. Το κουτί της Πανδώρας άνοιξε. Έφθασε, λοιπόν, η ώρα των γενναίων αποφάσεων. Κανείς δανειστής, κανείς τοκογλύφος δεν έχει το δικαίωμα να ζητά από έναν λαό να «αυτοκτονήσει» ή να μετατραπεί σε «Ιφιγένεια» για μια ηττημένη στα νότια σύνορά της Τουρκία. Με το ποιους θα πάμε, σε ποια μέτωπα, με ποιους όρους δεν μπορεί να κανείς να μας το επιβάλλει, γιατί αφορά τη σωτηρία της χώρας μας.

Κάποιος θα αναρωτηθεί και δικαίως: η λήψη τέτοιων ιστορικών αποφάσεων μπορεί να γίνει από ανθρώπους που μέσα στο γενικό ορυμαγδό θεωρούν ως προτεραιότητα να «εξαλείψουν» το «παπαρηγοπούλειο αφήγημα», δηλαδή ότι οι Έλληνες ως Έλληνες έχουν παρουσία σε αυτά τα χώματα από την πρώιμη αρχαιότητα ως σήμερα; Την απάντηση ήλθε ο καιρός να τη δώσει ο κάθε Έλληνας ξεχωριστά, αφού αφήσει στην άκρη την αμεριμνησία, το θυμικό και το μικροσυμφέρον του…

* Ο Σωτήρης Δημόπουλος είναι Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και Πτυχιούχος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Κιέβου
Πηγή Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου