Ο δρόμος της ''ανανέωσης''...

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος

Επιστήθιος φίλος του blog τού τηλεφώνησε προχθές και του ζήτησε να γράψει κάτι για όλους αυτούς τους καραγκιόζηδες, όπως τους χαρακτήρισε, που έχουν ταράξει τον κόσμο στην μπαρούφα της ''νέας αρχής'', και της ''ανανέωσης'', και του ''φρέσκου'' και του ''καινούργιου'', και της ''αναδιάρθρωσης'', και πάει λέγοντας.

Το blog, αφού ενδόμυχα συγχώρεσε τον φίλο του για την μέχρι βλακείας αγαθοσύνη του, και την απέδωσε στον ψηλό πυρετό που για κάτι μέρες τώρα τον βασάνισε, καταπιάστηκε να σκέφτεται την ουσία αυτών που ο φίλος του του είχε υποδείξει.
Συμπέρασμα: Θοδωρή κάνεις λάθος!

Όλοι αυτοί που εσύ αβασάνιστα ονόμασες καραγκιόζηδες, αλλά που είναι μόνον αισχροί προδότες, όχι μόνον ευαγγελίστηκαν το ''νέο'', την ''καινούργια αρχή'', την ''αναδιάρθρωση'', μιά  ''άλλη ζωή'', αλλά και τα έκαναν πράξη!

Φανταζόταν κανείς π.Μ. (προ μνημονίων) ότι θα ψάχνει ο κόσμος στα σκουπίδια;
Πώς θ' αυτοκτονούν από απελπισία κάθε μέρα;
Πως θα μειωθούν οι συντάξεις έντεκα φορές, ώστε όπως είπε και ο κυβερνητικός ογκόλιθος Μουνιός (ή κάπως έτσι) ''τί πειράζει να μειωθεί κι αλλη μία'';
Ή όπως είπε ο έτερος κοπρόλιθος Συννεφούδης (ή κάπως έτσι) ''τί είναι 50 ευρώ λιγότερα στην σύνταξη των 870 ευρώ'';

Περίμενες εσύ Θοδωρή ποτέ, πως τα παιδιά σου θα φύγουν μετανάστες στην χώρα των ναζί;
Πώς καρκινοπαθείς θα πεθαίνουν μέσα στα νοσοκομεία από έλλειψη φαρμάκων;
Έλεγες ποτέ πως οι τράπεζες με την εντολή της πολιτείας θα αντικαθιστούσαν την Δικαιοσύνη και θα σε έκριναν ως ''συνεργάσιμο'' ή μή;
Πως δεν θα σου έδιναν όλο τον μσθό σου, παρά σταγόνα-σταγόνα, για να μη θιχτούν οι λαθρέμποροι καυσίμων, όπλων, και ιδεών;
Πως θα πούλαγαν μπιρ-παρά το δάνειό σου στους τοκογλύφους, μαζί με το ένα και μοναδικό σου σπίτι και τα όνειρά σου;

Περίμενες άραγε πως θα δουλεύεις ως τα 67 επειδή οι ορδές των πασόκων έπαιρναν σύνταξη απ' τα 40 (μαζί με την κυρία Φώφη);
Έλπιζες πως έξη στους δέκα νέους θα περιφέρονται άνεργοι κοπρίζοντας απ' την καφετέρια στον καναπέ; Πως αυτοί δεν θάχουν ποτέ την ευκαιρία και την δυνατότητα να αποκτήσουν οικογένεια και παιδιά, και θα ψοφήσουν σαν το σκυλί στ' αμπέλι μόνοι κι έρημοι;
Φοιτητάκια να πεθαίνουν από μαγκάλια επειδή το εγκληματικό Στουρνάρι είναι ανίκανο και βρωμερό;

Ονειρεύτηκες ποτέ να μην έχεις όνειρα κι ελπίδα;
Να είσαι κατηφής και θλιμμένος μέχρι να πεθάνεις;

Δεν είναι όλα αυτά μιά καινούργια ζωή;
Γιατί είσαι τόσο αχάριστος;
Τόσα καινούργια πράγματα έφεραν όλοι αυτοί! Τόσες αναδιαρθρώσεις στην ζωή μας.
Ήρθε το ''νέο'' το ''καινούργιο'' και το ''φρέσκο''.

Και γιατί τους λές καραγκιόζηδες; Ο καραγκιόζης ήταν ένας φτωχοπρόδρομος που απ' την πείνα και την ανέχεια αναγκαζόταν να κάνει και καμιά πονηριά.
Τούτοι είναι πλούσιοι χαραμοφάηδες, απατεώνες και αλήτες, που την βρωμιά και την απληστία και την αγυρτεία την έχουν στο αίμα τους και που τον βόθρο της ψυχής τους τον έχουν διάπλατα ανοικτό, να δώσει τα αρώματα και την ευωδία σ' όλη την κοινωνία, σ' όλη την χώρα. 

Αν δεν μπορούμε εμείς να διακρίνουμε το ''νέο'', το ''καινούργιο'', και την ''ανανέωση'', πρόβλημά μας!
Είμαστε άξιοι της μοίρας μας!...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Το «μεγάλο κόλπο» της Σαουδικής Αραβίας με το Ιράν είναι «πυρηνικό»

Του Ζαχαρία Μίχα 

Κι ενώ η κόντρα σε όλα τα μέτωπα μεταξύ της σουνιτικής Σαουδικής Αραβίας και του σιιτικού Ιράν συνεχίζεται με αμείωτη ένταση, ένα ταξίδι του αναπληρωτή βασιλιά και υπουργού Άμυνας του βασιλείου των Σαούντ στο Πακιστάν προκαλεί εύλογο ενδιαφέρον, καθώς οι συνειρμοί που δημιουργοί είναι πολλοί και η αναγωγή τους στο πεδίο της διεθνούς ασφάλειας εφιαλτικοί.

Το ταξίδι του Mohammad bin Salman Al Saud πραγματοποιήθηκε στις 10 Ιανουαρίου, σε μια σουνιτική ισλαμική χώρα που θεωρείται στενός σύμμαχος του Ριάντ επί τη βάση του κοινού δόγματος (Σουνίτες) και της απειλής που ενδεχομένως αισθάνεται και το Ισλαμαμπάντ από ενδεχόμενη ανάπτυξη πυρηνικού οπλοστασίου από την Τεχεράνη.

Σε αυτό να προστεθεί και η εμπλοκή των Ιρανών στις υποθέσεις του Αφγανιστάν, που αποτελεί εκ των κορυφαίων ζητημάτων εθνικής ασφαλείας των Πακιστανών. Το δε Ιράν διατηρεί εκτεταμένες ενεργειακές - εμπορικές σχέσεις με την Ινδία, η οποία επίσης επιδιώκει παγίως να αποκόψει τη χώρα από τον ασφυκτικό «εναγκαλισμό» του Πακιστάν, για το οποίο η χώρα της κεντρικής Ασίας συνιστά στρατηγικό βάθος. Άρα ανακατεύονται στα «χωράφια» του και θεωρεί πως νομιμοποιείται να αντιδράσει. 

Υεμένη, Πακιστάν και ένας κινεζικός αγωγός... 

Η πιο άμεση όμως εμπλοκή του Ισλαμαμπάντ στις μεσανατολικές υποθέσεις στο πλευρό του Ριάντ αφορά τη φημολογία έμμεσης συμμετοχής του στις στρατιωτικές επιχειρήσεις στην Υεμένη, αν και το Πακιστάν απορρίπτει μετά βδελυγμίας τις συγκεκριμένες αναφορές. Αυτό που δεν έχει γίνει γνωστό είναι εάν οι συμφωνίες που υπογράφτηκαν κατά τη διάρκεια της παραμονής του Σαουδάραβα διαδόχου περιλαμβάνουν κάποια αλλαγή στη στάση των Πακιστανών στο ζήτημα, αν και οι Σαουδάραβες αντιμετωπίζουν τη στάση τους «με κατανόηση».

Άλλες αναφορές θέλουν τους Πακιστανούς να έχουν εξετάσει σοβαρά τη συμμετοχή τους, αλλά να έχουν αποθαρρυνθεί με κινεζική παρέμβαση, αφού το Πεκίνο, εμπορικός εταίρος της Τεχεράνης, ενδιαφέρεται για έναν αγωγό φυσικού αερίου που θα συνδέσει το Ιράν με το Πακιστάν και μέσω Ινδίας να φθάσει στην Κίνα. Σε αυτό το πλαίσιο, ενέργειες που θα αναζωπύρωναν τις σχέσεις μεταξύ των εμπλεκομένων χωρών θα λειτουργούσαν αποσταθεροποιητικά και ανασταλτικά στην υλοποίηση των σχεδίων.

Επιστρέφοντας στην επίσκεψη του διαδόχου του σαουδαραβικού θρόνου, είχε την ευκαιρία ενημέρωσης από τον αρχηγό των πακιστανικών ενόπλων δυνάμεων στο αρχηγείο του Στρατού στην πόλη Ραουαλπίντι, αφού πρώτα είχε συναντηθεί με τον Πακιστανό πρωθυπουργό, Nawaz Sharif, στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ. Όπως μεταφέρουν τοπικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης, ο αρχηγός των πακιστανικών ενόπλων δυνάμεων εξέπεμψε αποτρεπτικό μήνυμα με παραλήπτη την Τεχεράνη, λέγοντας ότι οποιαδήποτε απειλή σε βάρος της εδαφικής ακεραιότητα του βασιλείου των Σαούντ θα προκαλέσει την ισχυρή αντίδραση του Πακιστάν.

Πρόκειται κατά πάσα πιθανότητα για μια προσπάθεια αφενός να «καλύψει» την αδυναμία συμμετοχής στις επιχειρήσεις κατά των υποστηριζόμενων από το Ιράν Σιιτών ανταρτών Χούτι στην Υεμένη και αφετέρου να επεκτείνει αποτρεπτική «ομπρέλα» προστασίας του βασιλείου, απειλώντας με το άνοιγμα ανατολικού μετώπου στους Ιρανούς σε περίπτωσης στρατιωτικής ενέργειας σε βάρος της Σαουδικής Αραβίας.

Ωστόσο, η αναφορά αυτή θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα του Ιράν για την ανάγκη ανάπτυξης πυρηνικού οπλοστασίου, ενώ οι πρόσφατες εξελίξεις και οι στοχεύσεις ανάληψης περιφερειακού ρόλου στην υπό ανάδυση αρχιτεκτονική ασφαλείας της περιοχής της Μέσης Ανατολής από την πλευρά της Τεχεράνης είναι φυσιολογικό να έχουν ανησυχήσει το Ισλαμαμπάντ, που χρησιμοποιεί ασφαλώς και το Πεκίνο στην προσπάθεια ελέγχου των ιρανικών φιλοδοξιών. 

Συναρπαστική πυρηνική Ιστορία... 

Οι υποψίες για την εμβάθυνση της συνεργασίας που παρατηρείται στις αμυντικές σχέσεις Σαουδικής Αραβίας και Πακιστάν στρέφονται στον τομέα της πυρηνικής τεχνολογίας, με το Ριάντ να είναι λογικό να επιχειρεί την εξισορρόπηση ενδεχόμενης απόκτησης πυρηνικών από το Ιράν με τη σχεδόν ταυτόχρονη σαουδαραβική πυρηνικοποίηση, σε μια επανάληψη όσων έγιναν το 1998, όποτε την ινδική πυρηνικοποίηση ακολούθησε το Πακιστάν, εντός διαστήματος μόλις δύο εβδομάδων.

Εξάλλου, έναν μόλις χρόνο αργότερα, το 1999, εις ένδειξη ευγνωμοσύνης των Πακιστανών για την υποστήριξη που ελάμβαναν από το Ριάντ μετά τις πυρηνικές δοκιμές και την επιβολή κυρώσεων από τις Ηνωμένες Πολιτείες (πηγές αναφέρουν ότι οι Σαουδάραβες είχαν ενημερωθεί εμπιστευτικά εκ των προτέρων για τις δοκιμές), ο τότε υπουργός Άμυνας της Σαουδικής Αραβίας πρίγκιπας Sultan bin Abdulaziz Al Saud είχε επισκεφθεί το Πακιστάν και είχε προκαλέσει αντιδράσεις με την περιήγησή του σε απόρρητη πυρηνική εγκατάσταση της χώρας (Kahuta Research Laboratories - KRL).

Εκεί, ο «πατέρας της ισλαμικής βόμβας», ο περιβόητος Dr. Abdul Qadir Khan (που ενοχοποιήθηκε αργότερα για τη διατήρηση δικτύου πυρηνικής διασποράς - proliferation) συνέχιζε τη δράση του στο πλαίσιο του πακιστανικού πυρηνικού προγράμματος. Αργότερα, αποκαλυπτικό ήταν το ρεπορτάζ του Arnaud de Borchgrave στους Washington Times, στις 22 Οκτωβρίου 2003, με αντικείμενο απόρρητη συμφωνία του Ριάντ με το Ισλαμαμπάντ...

Ένας προσεκτικός παρατηρητής θα μπορούσε να εικάσει, ότι εάν οι Ιρανοί δεν είχαν τρόπο να πληροφορηθούν τη δραστηριότητα και τις προθέσεις των Σαουδαράβων, αυτή η επίσκεψη θα μπορούσε να έχει αποτελέσει κίνητρο υπέρβασης κάθε ενδεχόμενης αμφιβολίας για το εγχείρημα ανάπτυξης πυρηνικών όπλων.

Το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης δεν ξεκίνησε ασφαλώς τότε, ενώ και η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 και εντεύθεν προκαλούσε αρκετή ανασφάλεια, τόση που να οδηγήσει στην απόφαση απόπειρας πυρηνικοποίησης. 

Όλα τα πυρηνικά προγράμματα ειρηνικά ξεκινούν... 

Ας μην ξεχνούμε βέβαια ότι Ινδία και Πακιστάν δραστηριοποιούνταν στον τομέα από τη δεκαετία του 1970, με την πυρηνική δοκιμή της Ινδίας το 1974 να οδηγεί την Ίντιρα Γκάντι να ισχυρίζεται σε όλους τους τόνους ότι είναι για ειρηνικούς σκοπούς, για να διαψευσθεί μόλις το 1998, δυόμισι σχεδόν δεκαετίες αργότερα. Οι διαθέσιμες πληροφορίες τοποθετούν το πρώτο σαουδαραβικό «πυρηνικό» ενδιαφέρον προς το Πακιστάν επίσης το ίδιο διάστημα, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, επί πρωθυπουργίας Zulfikar Ali Bhutto, με αντάλλαγμα για τις πακιστανικές πληροφορίες, την πρόσβαση στο σαουδαραβικό πετρέλαιο σε προνομιακές τιμές...

Τούτων λεχθέντων, η συνεργασία του πυρηνικού Πακιστάν με την «ενδιαφερόμενη» Σαουδική Αραβία είναι λογικό να οδηγεί σε εστίαση της προσοχής πολλών «παραγόντων», καθώς οι δυνητικές επιπτώσεις στο επίπεδο της περιφερειακής και της παγκόσμιας ασφάλειας θα είναι σημαντικές. 

Το σπάσιμο του μονοπωλίου... 

Από τη στιγμή που σταμάτησε να υφίσταται το «πυρηνικό μονοπώλιο» από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα, Βρετανία, Γαλλία), με τους Ισραηλινούς να μην το έχουν παραδεχθεί, αλλά να θεωρείται δεδομένη η κατοχή 200 πυρηνικών κεφαλών το λιγότερο, με δυνατότητα εξαπόλυσής τους ακόμα και από υποβρύχια με βαλλιστικούς πυραύλους (SLBM: Submarine Launched Ballistic Missiles), εκτός από χερσαία συστήματα και βομβαρδιστικά αεροσκάφη που εξασφαλίζει την «πυρηνική τριάδα» (nuclear triad), καθώς επίσης και την προσθήκη Ινδίας, Πακιστάν (και σε ένα αρχικό στάδιο της Βορείου Κορέας), η πρόθεση μιας φιλόδοξης δύναμης με τα χαρακτηριστικά του Ιράν για πυρηνικοποίηση, θα πρέπει μάλλον να θεωρείται δεδομένη, ενώ η εμπειρία δείχνει ότι οι αντιδράσεις δεν φέρνουν το επιθυμητό αποτέλεσμα σε βάθος χρόνου, ιδίως όταν η περιοχή έχει άλλα κράτη εξοπλισμένα με πυρηνικά.

Αυτό όμως σημαίνει ότι και η Σαουδική Αραβία είναι λογικό να ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο πυρηνικοποίησης του Ιράν, την οποία λογικά θα πρέπει να θεωρούν νομοτελειακή σε βάθος χρόνου, αν και δεν μπορούν να προσδιορίσουν επακριβώς το πότε. Κατά συνέπεια, με τις πιέσεις απλώς κερδίζουν χρόνο ώστε να είναι έτοιμοι και αυτοί την κρίσιμη στιγμή, αν και αυτό προϋποθέτει το ότι η δυναστεία των Σαούντ θα συνεχίσει να κυβερνά τη Σαουδική Αραβία.

Να επισημανθεί εδώ, ότι ο Πακιστανός αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων βρισκόταν στη Σαουδική Αραβία όταν η χώρα παρουσίασε βαλλιστικούς πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς με δυνατότητα να φέρουν μη συμβατικές κεφαλές, σε μια προσπάθεια ενίσχυσης του αποτρεπτικού μηνύματος έναντι του Ιράν.

Οι δραστηριότητες της Σαουδικής Αραβίας στον πυρηνικό τομέα θα συγκεντρώσουν τα χρόνια που ακολουθούν την προσοχή της διεθνούς κοινότητας και παρότι το κέντρο βάρος του διεθνούς συστήματος μετακινείται διαρκώς προς την περιοχή Ασίας-Ειρηνικού, όλα τα δεδομένα συντείνουν στην εκτίμηση ότι η Μέση Ανατολή δεν θα σταματήσει να χαρίζει «συγκινήσεις» και εκπλήξεις στους αναλυτές διεθνούς ασφάλειας, με τις δεύτερες να αφορούν ενδεχομένως και την πρώτη αγοραπωλησία πυρηνικών κεφαλών, όπως έχει κατά καιρούς αναφερθεί, σε περίπτωση πυρηνικοποίησης της Τεχεράνης και της ανάγκης άμεσης απάντησης εκ μέρους του Ριάντ...

* Ο κ. Ζαχαρίας Μίχας είναι Διευθυντής Μελετών του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας (ΙΑΑΑ-ISDA).

Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Η Μόσχα εξακολουθεί να δείχνει την Άγκυρα για ανεφοδιασμό των τζιχαντιστών

Οι τρομοκρατικές οργανώσεις που δρουν στην Συρία συνεχίζουν να λαμβάνουν ενισχύσεις μέσω της Τουρκίας, κατήγγειλε ο αντιστράτηγος Σεργκέι Ρουντσκόι, επικεφαλής της διεύθυνσης επιχειρήσεων του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας.
«Παρ' όλες τις προσπάθειες της διεθνούς κοινότητας να αποτραπεί ο εφοδιασμός των τρομοκρατών, οι ενισχύσεις προς τους αντάρτες στέλνονται σε τακτική βάση στο βορειοανατολικό τμήμα (σ.σ. της Συρίας) στην επαρχία Λαττάκεια μέσω του εδάφους της Τουρκίας» σημείωσε ο Ρουντσκόι.

Ο ίδιος πρόσθεσε πως η Πολεμική Αεροπορία από την Πρωτοχρονιά εξαπέλυσε πάνω από 300 αεροπορικές επιδρομές στη Συρία, πλήττοντας περίπου 1.100 στόχους «τρομοκρατών» σε δέκα επαρχίες.

Συμπλήρωσε ότι πάνω από 150 πόλεις και χωριά της Συρίας έχουν «απελευθερωθεί» τον τελευταίο 1,5 μήνα, χάρη και στην υποστήριξη που παρέχουν τα αεροσκάφη της ρωσικής ΠΑ στα συριακά στρατεύματα.

«Κατά τη διάρκεια του Δεκεμβρίου του 2015, οι αντάρτες εκδιώχθηκαν από 134 πόλεις και χωριά και από ακόμη 19 τις πρώτες μέρες αυτού του χρόνου. Η μεγαλύτερη επιτυχία σημειώθηκε στις επαρχίες Χαλέπι, Λαττάκεια, Χάμα, Χομς και Ράκα» διευκρίνισε.

Εν τω μεταξύ, ο συντονιστής της συριακής αντιπολίτευσης, πρώην πρωθυπουργός, Ριάντ Χιτζάμπ κατηγόρησε την Ρωσία για το θάνατο δεκάδων παιδιών έπειτα από τον βομβαρδισμό που εξαπέλυσαν σήμερα φερόμενα ρωσικά πολεμικά αεροσκάφη έναντι σχολεία σε πόλη που τελεί υπό τον έλεγχο των ανταρτών στην επαρχία Χαλέπι.

Όπως είπε, ρωσικά αεροσκάφη διέπραξαν «σφαγή» στην Ιντζάρα, στο βορειοανατολικό Χαλέπι, όπου τρία σχολεία έγιναν στόχος βομβαρδισμών, με αποτέλεσμα 35 παιδιά να χάσουν τη ζωή τους και δεκάδες να τραυματιστούν.

Από την μεριά του ο Ολάντ επανέλαβε πως δεν υπάρχει μέλλον για τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ, καλώντας να διανεμηθεί άμεσα ανθρωπιστικής βοήθειας σε πολιορκημένες περιοχές της Συρίας, κυρίως την Μαντάγια.

Πηγή "Το Βήμα"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Stratfor: Οι επιλογές της Άγκυρας απέναντι στο ISIS

Μια ισχυρή έκρηξη σημειώθηκε στην Κωνσταντινούπολη στις 12 Ιανουαρίου δίπλα στα πιο σημαντικά τουριστικά αξιοθέατα της πόλης, προκαλώντας τον θάνατο τουλάχιστον 10 ανθρώπων και τον τραυματισμό έξι ξένων τουριστών.

Η επίθεση, που έγινε μπροστά από τον αρχαίο αιγυπτιακό οβελίσκο του Θεοδόσιου και κοντά στο Μπλε Τζαμί στην περιοχή Σουλτάν Αχμέτ, φέρεται πως πραγματοποιήθηκε από βομβιστή αυτοκτονίας. Αν και η τουρκική κυβέρνηση βρίσκεται αυτήν την στιγμή σε ανοιχτή σύγκρουση με πολυάριθμες τρομοκρατικές και παρακρατικές οργανώσεις, η τοποθεσία, ο στόχος και η μέθοδος της επίθεσης δείχνουν το Ισλαμικό Κράτος ως τον βασικό ύποπτο πίσω από την επιχείρηση.

Με την ανάληψη δράσης κατά του Ισλαμικού Κράτους και την ενεργή στήριξη επιχειρήσεων των ανταρτών που μάχονται κατά των τζιχαντιστών στην Συρία, η Τουρκία έχει εν γνώσει της μετατραπεί σε στόχο πολλών ομάδων που είναι πιστές στο Ισλαμικό Κράτος. Εξοργισμένοι από τις διαταραχές στις ζωτικές γραμμές τροφοδότησης μέσω της Τουρκίας, που έχουν γίνει πιο έντονες μετά τον Ιούλιο του 2015, ηγέτες του Ισλαμικού Κράτους έχουν υποσχεθεί να απαντήσουν με αντίποινα.

Η πρώτη σοβαρή επίθεση πραγματοποιήθηκε την περασμένη χρονιά στις 20 Ιουλίου, όταν οι τζιχαντιστές οργάνωσαν επίθεση αυτοκτονίας στην τουρκική πόλη Σουρούκ, κοντά στα σύνορα με την Συρία.

Επιδρομές και συλλήψεις των τουρκικών αρχών απέτρεψαν και άλλες προγραμματισμένες επιθέσεις, αλλά όχι όλες. Στις 10 Οκτωβρίου, μια ομάδα τζιχαντιστών χτύπησε ξανά στην Άγκυρα.

Η τελευταία επίθεση, που χτύπησε την καρδία της παλιότερης συνοικίας της Κωνσταντινούπολης, μπορεί να οδηγήσει τελικά στην ενίσχυση των τουρκικών δράσεων κατά του Ισλαμικού Κράτους. Πράγματι, η Άγκυρα έχει ήδη αρχίσει να πιέζει τους συμμάχους της να την στηρίξουν σε μια επιχείρηση στην βόρεια επαρχία της Συρίας, Χαλέπι, με στόχο να δημιουργηθεί μια ζώνη απομόνωσης στην περιοχή Αζάζ - Ζαραμπλούς. Μια επιτυχημένη επιχείρηση θα εξυπηρετούσε τα συμφέροντα της Τουρκίας επιφέροντας πλήγμα στο Ισλαμικό Κράτος, ενισχύοντας την θέση τον ανταρτών στην Βόρεια Συρία, αποτρέποντας την επέκταση των μονάδων των Κούρδων μαχητών του YPG προς τα δυτικά και – επειδή η Τουρκία δεν θέλει να το κάνει μόνη της – εμπλέκοντας ακόμα πιο βαθιά στον πόλεμο τις ΗΠΑ.

Ωστόσο, η επέμβαση της Ρωσίας στην Συρία έχει περιπλέξει σημαντικά τα σχέδια της Τουρκίας για την εν λόγω επιχείρηση. Εν τω μεταξύ, μετά την κατάρριψη του ρωσικού SU-24 από την Τουρκία, η Μόσχα συνεχίζει να παρεμποδίζει τις τουρκικές επιδιώξεις στην χώρα. Οι Ρώσοι για παράδειγμα, έχουν ενισχύσει τις αντιαεροπορικές της δυνάμεις και σε συνέντευξη που έδωσε στις 17 Δεκεμβρίου, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν προκάλεσε τους Τούρκους να πετάξουν πάνω από τον συριακό εναέριο χώρο, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το αεροσκάφος τους θα καταρριφθεί εφόσον το τολμήσουν.

Αντιμέτωπη με το ενδεχόμενο ενός πιθανού πολέμου με την Ρωσία σε περίπτωση που προχωρούσε σε μια εισβολή στην Συρία, η Άγκυρα αναγκάστηκε να αναθεωρήσει τα σχέδια της στο βόρειο Χαλέπι.

Η Τουρκία ωστόσο μπορεί να αυξήσει την εμπλοκή της στην Συρία παρά τους κινδύνους που εγκυμονούν από την κόντρα με την Ρωσία. Αυτή η τελευταία επίθεση του Ισλαμικού Κράτους σε τουρκική πόλη έγινε σε μια στιγμή όπου οι συριακές δημοκρατικές δυνάμεις, στις οποίες πρωτοστατούν Κούρδοι, έχουν περάσει τον ποταμό Ευφράτη και επιθέσεις των καθεστωτικών – με την βοήθεια της Ρωσίας και του Ιράν – έχουν αυξήσει την πίεση στους αντάρτες που στηρίζονται από τους Τούρκους.

Οι Τούρκοι μπορεί να επιλέξουν να κάνουν επιθέσεις με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς από την ασφάλεια των συνόρων τους, αλλά μεγαλύτερη τουρκική εισβολή στην Συρία δεν μπορεί να αποκλειστεί.

Πηγή Euro2day


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ένας στους δέκα τούρκους δεν θεωρεί τους ισλαμιστές τρομοκράτες

Σχεδόν ο ένας στους δέκα Τούρκους δεν θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση το Ισλαμικό Κράτος και πάνω από το 5% συμφωνεί με τις ενέργειες των τζιχαντιστών, σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.

Τα στοιχεία αυτά ανακοινώθηκαν την ίδια ημέρα που ένας βομβιστής αυτοκτονίας, συριακής καταγωγής σύμφωνα με τις αρχές, εξαπέλυσε επίθεση στην καρδιά της Κωνσταντινούπολης σκοτώνοντας τουλάχιστον 10 ανθρώπους.
Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν χαρακτηρίσει τρομοκρατική οργάνωση το Ισλαμικό Κράτος.

Η έρευνα αυτή, που τιτλοφορείται «Αποτύπωση των Κοινωνικών Τάσεων στην Τουρκία», έγινε τον Νοέμβριο από ένα ινστιτούτο που εδρεύει στην Άγκυρα με τη συμμετοχή περισσότερων από 1.500 ανθρώπων απ’ όλη τη χώρα.

Απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις, το 9,3% είπε ότι το Ισλαμικό Κράτος δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση και το 5,4% ότι στηρίζει τη δράση του. Σχεδόν οι δύο στους δέκα (ποσοστό 21%) απάντησαν ότι το ΙΚ εκπροσωπεί το Ισλάμ ενώ το 8,9% πιστεύει ότι η οργάνωση αποτελεί «χώρα» ή «κράτος».

Ωστόσο, ο φόβος της τρομοκρατίας, τόσο γενικά όσο και συγκεκριμένα από το ΙΚ και το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) κυριαρχεί στον κατάλογο με τα ζητήματα που ανησυχούν περισσότερο τους Τούρκους πολίτες.

«Έχουμε εδώ δύο αντικρουόμενες θέσεις», είπε ο Σουλεϊμάν Οζερέν, ο πρόεδρος του ινστιτούτου «Παγκόσμια Πολιτική και Στρατηγική», μιλώντας στο πρακτορείο Ρόιτερς. «Όμως ο υψηλός αριθμός των ανθρώπων που στηρίζουν τις ενέργειες του ΙΚ θα πρέπει να μας ανησυχήσει. Μας λέει επίσης ότι η πρόληψη της ριζοσπαστικοποίησης θα πρέπει να αποτελέσει τη βασική προτεραιότητα της κυβέρνησης. Από τη στιγμή που ριζοσπαστικοποιηθεί κάποιος είναι πολύ δύσκολο να αποριζοσπαστικοποιηθεί», εξήγησε.

Η έρευνα αυτή αφορούσε ευρεία γκάμα θεμάτων, συμπεριλαμβανομένης και της πρόθεσης του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να τροποποιήσει το Σύνταγμα για να δώσει μεγαλύτερες εξουσίες στον πρόεδρο. Περίπου ένας στους δύο είπε ότι στηρίζει το σημερινό κοινοβουλευτικό σύστημα ενώ το 28,6% θα προτιμούσε ένα προεδρικό σύστημα. Όμως το 22% απάντησε ότι δεν έχει άποψη ή δεν θέλει να απαντήσει στο ερώτημα αυτό.

Πηγή Tribune


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Η Τουρκία ούτε θέλει ούτε πρόκειται να αποχωρήσει ο στρατός της από την Κύπρο

Αυταπατώνται οικτρά όσοι πιστεύουν
πως θα αποχωρήσει ο τουρκικός στρατός

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Την πλήρη διάψευση όσων πιστεύουν και ελπίζουν ότι με την αναμενόμενη επίλυση του κυπριακού προβλήματος που τοποθετείται μέσα στο 2016, θα επέλθει η αν όχι άμεση, σταδιακή αποχώρηση των κατοχικών τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο, προβάλλει η τουρκική εφημερίδα Zaman.

Οι λόγοι για τους οποίους η Τουρκία ποτέ δεν θα αποδεχτεί μια τέτοια κίνηση είναι πολλοί, όπως τους αναλύει ο Mehmet Çetingüleç, έγκριτος Τούρκος αρθρογράφος της εφημερίδας Zaman.

Σύμφωνα με τον Τούρκο αρθρογράφο, ο κυριότερος λόγος για τον οποίο η Τουρκία βιάζεται να επέλθει η επίλυση του κυπριακού είναι η εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων της κυπριακής ΑΟΖ στην οποία θα βάλει «χέρι», ενώ παράλληλα θα προωθείται η συνεργασία με το Ισραήλ για την διοχέτευση των ενεργειακών κοιτασμάτων του Ισραήλ και της Κύπρου μέσω Τουρκίας στην Ευρώπη.

Αλλά πέραν τούτου, λόγοι καθαρά στρατηγικής φύσεως επιβάλλουν στην Τουρκία όχι μόνο να αποχωρήσει στρατιωτικά από την νήσο, αλλά αντίθετα να ενισχύσει και άλλο την στρατιωτική της παρουσία εκεί.

Όπως αναφέρει ο Mehmet Çetingüleç, η ανατολική Μεσόγειος έχει αποβεί σαν μια από τις πιο «καυτές» περιοχές του πλανήτη. Αυτή την περίοδο συγκεκριμένα στην περιοχή πλέουν πολεμικά πλοία 11 χωρών. Ο ρωσικός στόλος με 11 πολεμικά πλοία. Οι Αμερικανοί με ένα αεροπλανοφόρο και άλλα εννέα πολεμικά πλοία. Η Γαλλία με ένα αεροπλανοφόρο και τέσσερα πολεμικά πλοία. Η Ιταλία με δυο πολεμικά πλοία, ενώ υπάρχει ναυτική παρουσία της Ελλάδας, Πορτογαλίας, Αγγλίας, Καναδά, Ισπανίας, Βελγίου και Ολλανδίας.

Με αυτή την κατάσταση είναι αδύνατο οι Τούρκοι να αγνοήσουν την στρατηγική σημασία της Κύπρου, που αυτή την στιγμή είναι το μεγαλύτερο αεροπλανοφόρο στην Α. Μεσογείου. Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά, το αμερικανικό αεροπλανοφόρο Enterprise έχει μήκος 342 μέτρα και μεταφέρει 60 πολεμικά αεροσκάφη. Το μεγαλύτερο ρωσικό αεροπλανοφόρο, το Sovetskogo Soyza Kuznetsov, έχει μήκος 305 μέτρα. Το κινεζικό αεροπλανοφόρο Vargav έχει μήκος 306 μέτρα.

Απέναντι σε όλα αυτά η Τουρκία έχει να αντιπαραθέσει το "αεροπλανοφόρο" της κατεχόμενης Κύπρου με 3.355 τετραγωνικά χιλιόμετρα και τις μεγαλύτερες δυνατότητες αεροπορικής παρουσίας.

Η Άγκυρα, σύμφωνα με τον Τούρκο αρθρογράφο, έχει αναβαθμίσει πολύ ψηλά την στρατηγική σημασία της Κύπρου και να μην ελπίζει κανείς ότι θα υπάρξει κάποια προοπτική να αποχωρήσουν τα τουρκικά στρατεύματα από το νησί, ιδιαίτερα στην σύγχρονη συγκυρία όπου στην περιοχή παίζονται τα μεγαλύτερα στρατηγικά παιχνίδια με φόντο τα τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα.

«Ας… πανηγυρίζουν οι Γιουνάνηδες, πιστοί στους δυτικούς αφέντες τους ότι φέτος θα επιλυθεί το κυπριακό αλλά με την τουρκική κατοχή μόνιμα πάνω από το κεφάλι τους!».

Aferin!

Πηγή ΝikosΧeiladakis


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Τουρκία: Υπό κράτηση τρεις Ρώσοι για διασυνδέσεις με την ISIS

Τρεις ρώσους υπηκόους έθεσαν υπό κράτηση οι τουρκικές αρχές κατά τη διάρκεια επιδρομής με στόχο «πυρήνα» που είχε διασυνδέσεις με την ISIS, σύμφωνα με τη Μόσχα.

Η έφοδος έγινε τα ξημερώματα της Τετάρτης στον απόηχο της τρομοκρατικής επίθεσης στην τουριστική καρδιά της Κωνσταντινούπολης. Η αστυνομία στην Αντάλια κατέσχεσε έγγραφα και CD κατά την έρευνα που πραγματοποίησε στο κατάλυμα των τριών υπόπτων, σύμφωνα με το πρακτορείο ειδήσεων. Δεν έχει διευκρινισθεί πού έγιναν οι συλλήψεις. Το ρωσικό προξενείο επιβεβαίωσε την κράτηση τριών Ρώσων πολιτών υπόπτων για διασυνδέσεις με την τζιχαντιστική οργάνωση.

Τις αρχικές αναφορές για τους τρεις ρώσους υπηκόους στα τουρκικά ΜΜΕ επιβεβαίωσε και το ρωσικό προξενείο στην Κωνσταντινούπολη, σύμφωνα με το Reuters.

To τουρκικό πρακτορείο ειδήσεων Ανατολή υποστηρίζει, επικαλούμενο πηγές του, πως οι τρεις θεωρούνται ύποπτοι για επαφές με τζιχαντιστές στις θερμές ζώνες της Συρίας και πως παρείχαν επιμελητειακή υποστήριξη στις ομάδες.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου