Είναι γνωστή η λαϊκή ρήση «όταν μαλώνουν δύο, κερδίζει ο τρίτος». Υπάρχουν ανησυχητικά σημάδια, που πρέπει απαραιτήτως να ληφθούν σοβαρά υπόψη από τους αρμοδίους, έστω ως υπόθεση εργασίας.
Θεωρείται πλέον δεδομένο, ότι κάθε καλοκαίρι θα υπάρχουν πηχυαίοι τίτλοι στα ΜΜΕ που θα ενημερώνουν για «ένταση στο Αιγαίο». Όποιος ανατρέξει σε δημοσιεύματα προηγουμένων χρόνων θα το διαπιστώσει. Στις καλές εποχές της οικονομίας (πλαστές εικόνες μεν, αλλά με εισροή άφθονου χρήματος) υπήρχε πάντα η υπόνοια, ότι τεχνηέντως οξύνεται η κατάσταση, ώστε να αιτιολογηθεί στο λαό η αναγκαιότητα αγοράς εξοπλισμού, χωρίς να υπάρχουν μεγάλες αντιδράσεις αφού «υπάρχει ένταση στο Αιγαίο» και δεν πρέπει να βρεθούμε σε υποδεέστερη θέση.
Τώρα δεν μπορούμε να το πούμε αυτό, όχι μόνον επειδή ελλείπουν τα χρήματα, αλλά και επειδή το ΝΑΤΟ έπαψε να πιέζει για αγορά οπλικών συστημάτων, τουλάχιστον από χώρες των Βαλκανίων και της π. Σοβιετικής Ένωσης, με εμφανή σκοπό -κατά την εκτίμησή μου- να είναι πλήρως εξαρτώμενες από αυτό έναντι μιας υποτιθέμενης ρωσικής απειλής. Και φυσικά η στρατιωτική εξάρτηση, συνοδεύεται και από πολιτικο-οικονομική.
Το ζήτημα όμως που ανακύπτει τώρα, θεωρώ πως δεν είναι η εκδήλωση επίθεσης από πλευράς Τουρκίας κατ’ αυτό το χρονικό διάστημα, αφενός επειδή έχει πολλά ανοικτά μέτωπα, αφετέρου η ύπαρξη πλοίων του νατοϊκού στόλου αποτελεί αποτρεπτικόν παράγοντα. Αλλά, οι προπαρασκευαστικές ενέργειες της Τουρκίας για επίθεση, ίσως αποτελέσουν την αφορμή -ή το πρόσχημα- για διεθνοποίηση του Αιγαίου. Είναι σε όλους πλέον γνωστό, ότι το Αιγαίο Πέλαγος αποτελεί έναν από τους πλέον κρίσιμους κόμβους για την ασφάλεια του δυτικού κόσμου κατά τις επόμενες δεκαετίες.
Εδώ ακριβώς έγκειται ο προβληματισμός μου. Έναν τέτοιο «κρίσιμο κόμβο» θα επιτρέψουν οι ΗΠΑ, να βρίσκεται συνεχώς σε αναταραχή, ενώ διακυβεύονται ύψιστα συμφέροντά τους; Είναι φυσικό να αποτελεί επιδίωξη των ΗΠΑ να παραμείνει μονίμως το ΝΑΤΟ στην περιοχή και να επεκτείνει την ακτίνα δράσης του στη Μεσόγειο. Μόνον ο κ. Καμμένος πιστεύει πως το ΝΑΤΟ ήρθε αποκλειστικώς στο Αιγαίο για τους πρόσφυγες. Θεωρώ δε, πως είναι ειλικρινής όταν το υποστηρίζει, με δεδομένες και φανερές τις πολιτικές ικανότητές του.
Βεβαίως και οι ΗΠΑ θα ενδιαφερθούν για το μεταναστευτικό, όπου σε σύντομο χρονικό διάστημα θα πρέπει να ληφθεί πρόνοια για τα εκατομμύρια των νέο-προσφύγων από τις άλλες υποψήφιες προς διάλυση χώρες (η Αίγυπτος δεν απέχει πολύ από την Κρήτη). Και φυσικά, κάποιες ανεξέλεγκτες ομάδες τζιχαντιστών πρέπει να αντιμετωπιστούν για να υπάρξει πλήρης προστασία των ενεργειακών οδών που καθιστούν το Αιγαίο και την Ελλάδα μείζονος στρατηγικής σημασίας. Και αυτές οι ενεργειακοί οδοί, έχουν άμεση σχέση με τα αμερικανικά συμφέροντα.
Εκείνο όμως που καθιστά το Αιγαίο με καταλυτικό τρόπο χρήσιμο στις ΗΠΑ, είναι το μέγιστο ενδιαφέρον που επιδεικνύουν οι Ρώσοι για την περιοχή, με αναβαθμισμένες κινήσεις, αναγκαίες γι’ αυτούς, αν θέλουν να έχουν ενεργό συμμετοχή στα δρώμενα της Μ. Ανατολής. Και τούτο, επειδή ουσιαστικά είναι ο μόνος δρόμος για το ναυτικό τους. Θα αφήσουν ελεύθερους τους Ρώσους «να αλωνίζουν» χωρίς να αισθάνονται την «νατοϊκή ανάσα»;
Η «Καθημερινή» έγραψε, και έχω την ίδια άποψη, ότι «Καλά ενημερωμένος διπλωμάτης, που υπηρετεί σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, είπε πως υφίσταται ένας επιπλέον κίνδυνος για τη χώρα, καθώς οι μεγάλες αλλαγές που συντελούνται στους θεσμούς της Ε.Ε., η νέα συνοριοφυλακή, η δράση του ΝΑΤΟ και τα προβλήματα με την Τουρκία μπορεί να οδηγήσουν σε διεθνοποίηση ενός τμήματος του Αιγαίου, με προφανείς συνέπειες για την ελληνική κυριαρχία, ενδεχόμενο που το ελληνικό κράτος δεν πρέπει να υποτιμήσει και να δράσει τώρα, πριν διαμορφωθούν οι συνθήκες για επιβολή αποφάσεων».
Ότι προβληματίζονται οι ΗΠΑ δεν υπάρχει αμφιβολία. Σε άλλο άρθρο, στο «Βήμα», αναφέρεται ότι ανησυχούν οι Αμερικανοί για την ένταση στο Αιγαίο. Και ότι ο προβληματισμός φαίνεται να περιορίζεται προς το παρόν σε επίπεδο πρεσβείας στην Αθήνα, με την επίσκεψη του Ντέιβιντ Πιρς στον γενικό γραμματέα του υπουργείου Εξωτερικών, πρέσβη Δημήτρη Παρασκευόπουλο να λαμβάνει εκτεταμένη δημοσιότητα, παρά το γεγονός ότι τέτοιου είδους συναντήσεις είναι συνήθης διπλωματική πρακτική.
Η επίδειξη της σημαίας της Ατλαντικής Συμμαχίας στο Αιγαίο έχει να κάνει περισσότερο με την ενισχυμένη ρωσική ναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο, ιδιαίτερα μετά την ύπαρξη πλέον δύο βάσεων της Μόσχας στο ελεγχόμενο από τον Ασαντ συριακό έδαφος.
Όμως, επειδή καμιά εκδοχή δεν πρέπει να υποτιμάται, πάντα κρατώ στο πίσω μέρος του μυαλού, ότι μπορεί αυτή ακριβώς η ένταση στο Αιγαίο, να εξελιχθεί σε θερμό επεισόδιο μικρής μεν κλίμακας, αλλά αρκετό για να δώσει αφορμή να κλείσουν -για τους Ρώσους- τα Στενά του Βοσπόρου. Μεθοδευμένα; Τυχαία; Ποιος μπορεί να απαντήσει;
Αν αποφασιστεί η μόνιμη παρουσία του νατοϊκού στόλου στο Αιγαίο, τότε είναι προφανές πως «εν ονόματι της συμμαχίας» θα πάψουν να ερίζουν Έλληνες και Τούρκοι για την κυριότητα τμήματός του, εφόσον πλέον θα είναι νατοϊκό.
Μακεδών
Πηγή Voria
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
