Μη παρεμβατική η στρατιωτική πολιτική του Τραμπ

Στη στρατιωτική πολιτική που θα ακολουθήσει αναφέρθηκε ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, σημειώνοντας πως θα αποφεύγει τις παρεμβάσεις σε ξένες συγκρούσεις και θα επικεντρώνεται στην καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους.

Παρουσιάζοντας την επιλογή του για τη θέση του υπουργού Άμυνας, τον Στρατηγό Τζέιμς Μάτις, δήλωσε ότι «θα σταματήσουμε να τρέχουμε να ανατρέψουμε ξένα καθεστώτα για τα οποία δεν γνωρίζουμε τίποτα, με τα οποία δεν θα πρέπει να εμπλεκόμαστε. Αντιθέτως, η προσοχή μας πρέπει να επικεντρωθεί στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την καταστροφή του Ισλαμικού Κράτους, και θα το κάνουμε».

Η ρητορική του στο Φαγιέτβιλ ήταν όμοια με αυτήν της προεκλογικής του εκστρατείας.

Ο Τραμπ δεσμεύτηκε για ισχυρή ανοικοδόμηση του αμερικανικού στρατού. Αντί να επενδύουμε στους πολέμους, είπε, θα δαπανήσουμε χρήματα για να χτίσουμε τους παλιούς δρόμους της Αμερικής, γέφυρες και αεροδρόμια.

Ωστόσο, ο ίδιος σημείωσε πως θέλει να αυξήσει τις δαπάνες στον στρατό. Για τον σκοπό αυτό, ο Τραμπ δεσμεύτηκε να ζητήσει έγκριση του Κογκρέσου για αύξηση των ορίων των αμυντικών δαπανών που αποτελούν μέρος της νομοθεσίας που εφαρμόζεται για την περικοπή δαπανών.

«Δεν θέλουμε να έχουμε έναν εξαντλημένο στρατό γιατί βρισκόμαστε παντού πολεμώντας σε περιοχές που δεν θα έπρεπε να πολεμάμε. Ο στρατός δεν θα είναι πλέον εξαντλημένος», είπε.

Κατά τον ίδιο, όποιο κράτος μοιράζεται αυτούς τους στόχους, θα πρέπει να θεωρείται εταίρος των ΗΠΑ. «Δεν ξεχνάμε. Θέλουμε να ενισχύσουμε παλιές φιλίες και να δημιουργήσουμε νέες φιλίες», ανέφερε. Σημείωσε πως η πολιτική της «παρέμβασης και του χάους» πρέπει να τελειώσει.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Ηθικώς επί χρήμασι νεκροί

Απ’ όταν η Αριστερά που Γονάτισε τα έκανε μαντάρα σε πολιτικό επίπεδο, αποδεικνύεται ότι πολλά από τα στελέχη της δεν έχουν κανένα πρόβλημα να τα κάνουν μαντάρα και σε ηθικό επίπεδο.

Κι έτσι, έχουν παραλάβει αυτό που οι ίδιοι με περισσή αλαζονεία αναγορεύουν για τον εαυτόν τους ως ηθικό πλεονέκτημα και το έχουν κάνει του αλατιού.

Στον ίδιο βαθμό που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εξυπηρετεί τους κρατικοδίαιτους ισχυρούς, στον ίδιο βαθμό βολεύει και τα κομματικά πελατάκια στις κρατικές δομές. Ντροπαλά στην αρχή, αναισχυντοεπαισχύντως πλέον.

Η κυρία Νοτοπούλου τακτοποιείται με 2.500 καθαρά συν τα εξτραδάκια στο γραφείο ρουσφετιών του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Εκτός των άλλων τίτλων, το βιογραφικό της κυρίας Νοτοπούλου κοσμείται από μια τρίμηνη απασχόληση στον δήμο Θεσσαλονίκης «στην αποκομιδή των απορριμμάτων και στο σάρωμα των οδών» (2012).

Θα ήταν τιμή δική της και καμάρι όλων μας, αν η κυρία Νοτοπούλου από τα σκουπίδια ανήρχετο κατ’ αξίαν στα χρυσοτρίκλινα της εξουσίας, πλην όμως, φευ, υπήρξε απλώς μια αργόμισθη. Εις υγείαν των κορόιδων που μεταναστεύουν για μια μπουκιά ψωμί.

Αργόμισθη είναι και τώρα!
Με 16 χωροφύλακες να τη φυλάνε!

Αργόμισθη και προτεζέ! Το ιδανικό δηλαδή της Τσιπραίικης Αριστεράς, όταν ομιλεί για το «νόμιμο και το ηθικόν». Όπως ο κ. Κοντονής, όταν διορίζει την κυρία Γιαννακάκη. Διότι, παρ’ ότι κατά Καρανίκα «η καριέρα είναι χολέρα», ουδείς χάνεται, αν είναι άνθρωπος αρχών, όπως η εκ ΔΗΜΑΡ ορμώμενη κυρία Γιαννακάκη.

Πολυσχιδής προσωπικότης, ανακατεμένη με εκδηλώσεις τουρκόφιλων μειονοτικών στη Θράκη με τις ευλογίες και του γνωστού κ. Δημητρά - να μην ακούσει η κυρία Γιαννακάκη το κάλεσμα της πατρίδας και στο κέλευσμα του κ. Κοντονή να υπηρετήσει τον λαό; Αυτόν τον λαϊκιστή λαό που δεν στέργει να παραδώσει το όνομα της Μακεδονίας ή να προδώσει τη Θράκη.

Ευτυχώς όμως που υπάρχουν και οι Συριζαίοι εκείνοι που αναλώνονται αφιλοκερδώς. Αφιλοκερδώς πέταξε ως την Κούβα και επέστρεψε η κυρία Νίνα Κασιμάτη. Αφιλοκερδώς επέστρεψε και ο κ. Μηλιός για να μοιράζει κονδύλια από το υπουργείο Πολιτισμού. Μάλιστα κάνοντας την καρδιά του πέτρα, διότι η κυβέρνηση που υπηρετεί είναι μια μνημονιακή κυβέρνηση, ένας μεταλλαγμένος μνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ, καθώς ο ίδιος ο κ. Μηλιός εξακολουθεί να λέει.

Οχι, μην τρελαίνεσθε! Ανηθικότητα χωρίς τον παραλογισμό που τη δικαιολογεί, δεν νοείται. Για παράδειγμα ο φιλοκυβερνητικός Τύπος, όταν γράφει εκστασιασμένος για την κυρία Αχτσιόγλου: «έχει γοητεύσει τα Βρυξέλλες». Βεβαίως! τον μισθό του Μήτσου τον κόβουμε στα καλλιστεία, το σπίτι του Θανασάκη αδύνατον να πάει αμακιγιάριστο, αυτοκτονίες χωρίς μανικιούρ δεν γίνονται.

Ο κατάλογος με τα καθημερινά κατορθώματα των Συριζαίων της Αριστεράς που Γονάτισε δεν έχει τέλος. Η κυρία Κασιμάτη (πάλι), αφού προσκύνησε τη σορό του Κάστρο στην Κούβα, προσκύνησε ύστερα και την παρουσία του κ. Κασιδιάρη στο Καστελόριζο. Δίπλα στον κ. Βίτσα! Ο φασίστας και ναζιστής Κασιδιάρης, με τον εγχάρακτο αγκυλωτό σταυρό στον ώμο, δίπλα στον Βίτσα κι ο Βίτσας δίπλα στον άλλο βουλευτή της Χρυσής Αυγής κ. Χρήστο Παππά! Χυδαίο; Αποτρόπαιο; Ζοφερό;
Με την κυρία Αυλωνίτου απόκοντα, στον κόσμο της οποίας, εκτός από διάφορα UFO, υπάρχει και νήσος Τω! Ισως και η νήσος των Τεράτων, αν κρίνω από τις κοινές πόζες των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ με τους φασίστες βουλευτές.
Τέλος, όμως, η ντροπή δεν έχει: Ολοι έχουμε βρεθεί σε δημόσια νοσοκομεία τα τελευταία χρόνια, είτε ως πάσχοντες, είτε ως επισκέπτες. Ολοι έχουμε διαπιστώσει ότι τα νοσοκομεία λειτουργούν ένεκεν του φιλότιμου και της υπερβάλλουσας προσπάθειας των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού - κατά τη συντριπτική τους πλειοψηφία. Μόνον ο αγροίκος και μισάνθρωπος Πολάκης αποφαίνεται ότι στα νοσοκομεία έρχονται «οι νοσηλεύτριες με το πλεκτό στο χέρι»…

Η Αριστερά που Γονάτισε είναι ήδη ηθικώς νεκρή. Οταν παίρνεις 6.000 μισθό για να κόψεις το επίδομα του ανάπηρου, είσαι αριστερός επί χρήμασι.

Κατά τα άλλα, ό,τι και να μας κάνουν οι Ευρωπαίοι, η ελληνική κυβέρνηση πανηγυρίζει! Ζητούν 3,5% πλεόνασμα και για μετά το 2018 οι Δανειστές; τον χορό της «μεγάλης εθνικής επιτυχίας» χορεύει ο κ. Τσακαλώτος (Το 3,5% θα περάσει πάνω απ’ το πτώμα μου, έλεγε ο Τσίπρας και τώρα ετοιμάζεται να το προσφέρει πεσκέσι θανάτου σε κάθε ελληνικό σπίτι) - τέτοιος είναι.

Κι ένας «προσκυνημένος», όπως τον αποκάλεσε ο Μίκης, δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
Τεμενάδες έκανε ο Ελληνας Πρωθυπουργός (δεν είναι «συναντήσεις» αυτές) μπροστά στον κ. Σταϊνμάγερ. Αυτόν που διατύπωσε το νέο αμυντικό δόγμα της Γερμανίας. Οτι, δηλαδή, η χώρα αυτή έχει πλέον «το δικαίωμα να προστατεύει και διά των όπλων τα οικονομικά της συμφέροντα παντού στον πλανήτη».

Αυτόν τον ιέρακα (τον Σταϊνμάγερ) επεχείρησε ο Τσίπρας να εμφανίσει ως τον αντίθετο πόλο στα κοράκια (του Σόιμπλε). Ετσι ξεδιάντροπα, έτσι χυδαία - διότι μας θεωρεί ηλίθιους.

Οπως ηλίθιους μας θεωρεί ο Τσίπρας και για το χρέος. Μας δίνουν οι δανειστές εφτά ψίχουλα ως το 2060, για να συνεχίσουν να έχουν οι ίδιοι πάνω στο τραπέζι και να περιδρομιάζουν το ψητό της Κυριακής.

Ψητό, συχνά-πυκνά, φτιαγμένο από ανθρώπους. Γυναίκες, άνδρες, γέροντες και παίδες που εφτά χρόνια τώρα (και για τα πολλά επόμενα) αποτελούν το ψητό των κανιβάλων.

Ο,τι και να μας κάνουν οι κανίβαλοι, οι Συριζαίοι «το βρίσκουν θετικό». Και ετοιμάζουν, κάθε μέρα, τους επόμενους από μας για το θεοστυγές «μεγάλο φαγοπότι» των τεμπέληδων από τις εύφορες τράπεζες και τα σκοτεινά δάση.

Στα τελευταία κατορθώματα της κυβέρνησης, για το πλεόνασμα και το χρέος, η Ν.Δ. αντιδρά σε χαμηλούς τόνους. Διότι, σου λέει, άσε να κάνει τη βρώμικη δουλειά η Αριστερά που Γονάτισε, έτσι τρώει ταυτοχρόνως και τα ψωμιά της.

Το τσιμπούσι δεν θα έχει τέλος. Και μετά τον Τσίπρα, θα το συνεχίσει ο Κυριάκος.
Προς τούτο, καλύτερα όλων εργάζονται οι ηθικώς νεκροί επί χρήμασι αριστεροί...

Στάθης
enikos

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Ο Μουζάλας ομολόγησε κατάρρευση της ασφάλειας στη χώρα

"300.000 μετανάστες στην χώρα μας δεν είναι καταγεγραμμένοι"

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ 

Σε μια δήλωση σοκ προέβη μιλώντας στη Βουλή ο αναπληρωτής Υπουργός, Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας. Ειδικότερα, υπογράμμισε ότι περί τους 300.000 μετάναστες που βρίσκονται στην χώρα μας είναι «φαντάσματα».

Δεν υπάρχουν δηλαδή σε κανένα σύστημα, δεν είναι πουθενά εγγεγραμμένοι.

«Προσέξτε τώρα, ένα εκατομμύριο άνθρωποι πέρασαν από το 2000 μέχρι το 2015 και ένα 30% παραπάνω, που δεν καταγράφηκε. Αυτό λέει η επιστήμη του μεταναστευτικού», είπε και ξεκαθάρισε ότι «σήμερα εμείς καταγράφουμε τριακόσιες χιλιάδες νόμιμους μετανάστες και υπολογίζουμε ότι υπάρχουν κι άλλες τριακόσιες χιλιάδες οι οποίες δεν έχουν καταγραφεί».

Σε ότι αφορά την εξέλιξη του Μεταναστευτικού ο ίδιος σημείωσε:

«Υπολογίζουμε ότι, εφόσον οι ροές δεν αυξηθούν και εφόσον οι συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμοστούν, μέχρι το τέλος του 2017 πάνω από είκοσι χιλιάδες πρόσφυγες θα έχουν μετεγκατασταθεί στην Ευρώπη. Στο ίδιο διάστημα εμείς θα πρέπει να εξασφαλίσουμε γι αυτούς, και για εμάς, συνθήκες ανθρώπινης αξιοπρέπειας, οι οποίες τιμούν και τη δική μας αξιοπρέπεια, και συνθήκες ασφάλειας και για αυτούς και για εμάς μέσα σε μια περιοχή έκδηλα ταραγμένη και ανασφαλή. Εννοώ τη λεκάνη της Μεσογείου, εννοώ το Αιγαίο, εννοώ τη Μεσόγειο από την πλευρά της Ιταλίας».

Τα όσα δήλωσε ο κ. Μουζάλας αποτελούν ομολογία τεράστιας αποτυχίας, αλλά και αποκάλυψη της μέχρι σήμερα κυβερνητικής συγκάλυψης στο θέμα των λαθρομεταναστών, οι οποίοι αρχικά ήταν πρόσφυγες, στη συνέχεια έγιναν ταλαιπωρημένοι μετανάστες και τελικά ομολογήθηκε πως περισσότεροι από 80% δεν είναι πρόσφυγες, αλλά "κάτι άλλο".

Στη συνέχεια, με σειρά -μπαράζ- κυβερνητικών δηλώσεων, οι οποίες στηριζόταν στην ευρωπαϊκή συμφωνία, η σημερινή κυβέρνηση επιχείρησε να "πείσει" -παραπλανώντας τους Έλληνες πολίτες- πως οι "πρόσφυγες" κυμαίνονταν μεταξύ 50 και 60 χιλιάδων, οι οποίοι διέμεναν -ελεγχόμενοι!- σε ανοικτά κέντρα κράτησης, όπου τους δίδονταν η απαραίτητη ανθρωπιστική βοήθεια.

Σήμερα, ο αρμόδιος υπουργός ομολόγησε πως οι καταμετρημένοι "πρόσφυγες" είναι 300.000(!!!), ενώ άλλες 300.000 υπάρχουν και κυκλοφορούν στην Ελλάδα, χωρίς οι κρατικές αρχές να γνωρίζουν που βρίσκονται. Δηλαδή, χωρίς να γνωρίζουν οι αρχές ασφαλείας ποιός τους σιτίζει, ποιός τους περιθάλπει, ποιός τους... ελέγχει! Και όλα αυτά, όταν η κυβέρνηση γνωρίζει πάρα πολύ καλά πως εκτός από τις διάφορες οργανώσεις επαγγελματιών ανθρωπιστών (βλ. ΜΚΟ), στην Ελλάδα δραστηριοποιούνται διάφορες μυστικές υπηρεσίες έως παρακρατικές και τρομοκρατικές οργανώσεις που λειτουργούν με δικό τους προγραμματισμό και "μοτίβο".

Επί της ουσίας, σήμερα ο κ. Μουζάλας ομολόγησε πως στην Ελλάδα υπάρχουν τουλάχιστον (το λιγότερο) 300.000 λαθρομετανάστες που κινούνται ανεξέλεγκτα και μπορούν να δημιουργήσουν οποιαδήποτε κατάσταση στο εσωτερικό της χώρας, εκθέτοντας σε μέγιστο κίνδυνο την ασφάλεια και τις ζωές των Ελλήνων πολιτών, καταλύοντας την εσωτερική ασφάλεια και κινούμενοι ενάντια και εις βάρος των ελληνικών συμφερόντων!!!

Αν αυτός δεν είναι λόγος για άμεση παραίτηση τόσο του κ. Μουζάλα, όσο και της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, που φέρει την απόλυτη ευθύνη αυτής της στυγνής ομολογίας ανικανότητας, με ό,τι αυτή συνεπάγεται για τις συνταγματικές ευθύνες των κυβερνώντων, τότε απορούμε τι, τελικά, πρέπει να συμβεί στην χώρα προκειμένου να παραιτηθεί αυτός ο εσμός των ιδεοληπτικά αγόμενων και φερόμενων που παριστάνουν την κυβέρνηση της Ελλάδας...!!!

Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Τσαβούσογλου: "Ζητάμε την έκδοση και των οχτώ τούρκων στρατιωτικών"

Την άμεση έκδοση των οκτώ τούρκων αξιωματικών που κατέφυγαν τον Ιούλιο στην Ελλάδα ζητώντας άσυλο μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, ζήτησε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Mevlut Cavusoglu.

Σύμφωνα με το Reuters, μετά την απόφαση του ελληνικού δικαστηρίου για την έκδοση τριών εξ αυτών και τη μη έκδοση τριών άλλων αξιωματικών, ο M. Cavusoglu δήλωσε πως όλοι οι στρατιωτικοί συνωμότησαν υπέρ του πραξικοπήματος.

“Αυτό που θέλουμε είναι η έκδοση όλων των στρατιωτικών στην Τουρκία”, δήλωσε.

Γερμανικός Τύπος: Όλο και πιο δύσκολη για την Αθήνα η υπόθεση των 8 Τούρκων στρατιωτικών

Τρεις από τους οκτώ τούρκους στρατιώτες που προσγειώθηκαν στις 16 Ιουλίου στην Αλεξανδρούπολη ζητώντας πολιτικό άσυλο θα εκδοθούν, όπως όλα δείχνουν, στην Τουρκία γράφει η εφημερίδα Tagespiegel σε άρθρο με τίτλο «Πίσω στην Τουρκία».

Όπως μεταδίδει η Deutsche Welle, η Tagespiegel επισημαίνει: «Την Δευτέρα η ελληνική δικαιοσύνη αρνήθηκε την έκδοση τριών άλλων στρατιωτών προκαλώντας την οργή της Άγκυρας. Η απόφαση για τους υπόλοιπους δύο τούρκους στρατιώτες θα ληφθεί εντός της εβδομάδας.

Για την Αθήνα η υπόθεση γίνεται ολοένα και πιο δυσάρεστη. Τις περασμένες εβδομάδες η τουρκική κυβέρνηση άρχισε να απειλεί. Την ώρα που περισσότερα τουρκικά μαχητικά πετούν πλέον πάνω από ελληνικά νησιά, ο πρόεδρος Ερντογάν αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάννης. Ακόμα και η ακύρωση της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας στο προσφυγικό φαίνεται να βρίσκεται στο τραπέζι.

Μέχρι σήμερα ωστόσο η ελληνική δικαιοσύνη δεν δείχνει να εντυπωσιάζεται από τις τουρκικές εντολές. Τα στοιχεία που προσκόμισε η Άγκυρα δεν αρκούν, διαπίστωσε η αρμόδια εισαγγελέας. Κατά συνέπεια δεν είναι δυνατή μια έκδοση για πολιτικούς λόγους. (…) Τα ονόματα των στρατιωτών που θα εκδοθούν και των οποίων η αίτηση ασύλου απορρίφθηκε παραμένουν απόρρητα. Κατά της μη έκδοσης των πρώτων τριών στρατιωτών η εισαγγελία της Αθήνας κατάθεσε την Τρίτη ένσταση. Επειδή σε όλες τις περιπτώσεις έχει κατατεθεί έφεση η διαδικασία αναμένεται να διαρκέσει μήνες. Την ίδια στιγμή τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία κάνουν λόγο για "σκανδαλώδη απόφαση " και ισχυρίζονται ότι η Ελλάδα στηρίζει το κίνημα Γκιουλέν».

Στην διαδικτυακή του έκδοση το περιοδικό Der Spiegel παρατηρεί: «Οι τούρκοι στρατιώτες επιβαρύνουν τις ελληνικοτουρκικές σχέσεις. Τώρα δικαστήριο στην Αθήνα έκανε δεκτό το αίτημα της τουρκικής δικαιοσύνης που ζητά έκδοση των τριών στρατιωτών. Νομικοί αναμένουν ότι οι τρεις στρατιώτες θα ασκήσουν έφεση, η οποία θα εξεταστεί από το ανώτατο ελληνικό δικαστήριο. Η όλη διαδικασία θα διαρκέσει μήνες».

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Γιατί δεν το κλείνετε;

Τόνοι χαρτιού και μελάνης και εκατομμύρια ψηφιακών χτυπημάτων έχουν ξοδευτεί για τις υπηρεσίες που υπάρχουν χωρίς να ανταποδίδουν στους φορολογούμενους το κόστος τους. Και δεκάδες στελέχη τους έχουν υπερασπιστεί κατά καιρούς την ύπαρξή τους. Πρώτη φορά, όμως, πρόεδρος παραδέχεται την ουσιαστική αχρηστία του οργανισμού του!

Όπως, ίσως, ξέρουν οι αναγνώστες, το ΚΚΕ έχει καταγγείλει εδώ και 10 μέρες παρεμβολή και συνακρόαση στο τηλεφωνικό του κέντρο με τα αντίστοιχα τηλεφωνικά κέντρα ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού. Που, κατά διαβολική σύμπτωση, είναι σχεδόν όλη η αντιπολίτευση.

Το ΚΚΕ ειδοποίησε επισήμως τα άλλα κόμματα, την κυβέρνηση και την Αρχή Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Η κυβέρνηση ειδοποίησε τον ΟΤΕ, που δεν είναι πλέον κρατικός, αλλά κατά πλειοψηφία γερμανικός, και η Αρχή ειδοποίησε μια «διευρυμένη ομάδα τεχνικών για διερεύνηση».

Επειδή το θέμα είναι σοβαρό, αν παρακολουθούνται τα κέντρα των αντιπολιτευόμενων κομμάτων, η υπόθεση κατέληξε και στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, στην οποία, για όσους δεν θυμούνται, προεδρεύει η κυρία Τασία Χριστοδουλοπούλου, γνωστή από τις θέσεις της για τους μετανάστες και από την κομματική αμεροληψία με την οποία διευθύνει τις ακροάσεις.

Παράλληλα, ο βουλευτής του ΚΚΕ κ Παφίλης, που συνήθως δεν μασάει τα λόγια του σ αυτά που λέει, δήλωσε ότι είναι γνωστά τα κέντρα, που συνήθως επιδίδονται σε τέτοιου είδους παρακολουθήσεις, χωρίς κανείς από τους παρόντες δημοσιογράφους να του ζητήσει να τα κατονομάσει, γιατί σπανίως ρωτάει κανείς τι κάνει νιάου- νιάου στα κεραμίδια.

Ο μεν ΟΤΕ, λοιπόν ανακοίνωσε ότι δε διαπίστωσε τίποτε προβληματικό και καμμία βλάβη στο κέντρο του ΚΚΕ ή άλλου κόμματος. Η δε Επιτροπή της Βουλής κάλεσε μεταξύ άλλων και τον πλέον αρμόδιο, τον πρόεδρο της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών για να φωτιστεί.

Δεν ξέρω αν το πρόσεξαν οι αναγνώστες, αλλά η Αρχή δεν είναι Εποπτείας ή Φροντίδας, αλλά ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ του Απορρήτου των Επικοινωνιών. Δηλαδή η δουλειά της είναι να ΔΙΑΣΦΑΛΙΖΕΙ ότι οι Επικοινωνίες είναι απόρρητες. Ότι δεν παρακολουθούνται. Διασφαλίζω σημαίνει δρω εκ των προτέρων, όχι εκ των υστέρων. Πώς θα το κάνει αυτό; Ας κόψει το κεφάλι της. Γι αυτό πληρώνεται κι αυτό οφείλει να κάνει. Αλλιώς ας πάει σπίτι της, να μην κοστίζει και στην τσέπη του πολίτη η λειτουργία της.

Στην Επιτροπή της Βουλής, λοιπόν, ο πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης πληροφόρησε τους εθνοπατέρες ότι έχει βάση μια παρατήρηση της κ Τασίας Χριστοδουλοπούλου, πως είτε μέσω δορυφόρου είτε με νέες τεχνολογίες μπορούν να γίνονται παρακολουθήσεις, που φθάνουν μέχρι αναγνώρισης φωνών, δηλαδή ταυτοποίηση των συνομιλητών, χωρίς η Αρχή να μπορεί να παρέμβει, προφανώς!

«Είμαστε εκτεθειμένοι μπροστά στην εξέλιξη των νέων τεχνολογικών δυνατοτήτων», είπε ο κ πρόεδρος στην Επιτροπή, και συμπλήρωσε σε δημοσιογράφους κατ ιδίαν ότι «εγώ αν ήθελα να πω κάτι ευαίσθητο, σημαντικό, δεν θα το έλεγα προφορικώς, αλλά γραπτώς»!

Και επί του συγκεκριμένου, που αφορά στις παρεμβολές κάποιου τρίτου στα κόμματα δήλωσε ότι οι τεχνικοί και η Αρχή συνεχίζουν τους ελέγχους, «χωρίς όμως χειροπιαστό αποτέλεσμα και χωρίς να έχουν εντοπίσει κάτι συγκεκριμένο». Μετά από αυτά, η κοινή διαπίστωση της Επιτροπής της Βουλής ήταν ότι «δεν υπάρχει ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ του απορρήτου των επικοινωνιών»! Δηλαδή, άχρηστη η Αρχή!

Η αλήθεια είναι ότι μήτε η Επιτροπή μήτε ο πρόεδρος της Αρχής μας είπαν τίποτε καινούργιο. Γιατί τα συστήματα παρακολούθησης που έχουν οι ξένες υπηρεσίες, όπως και η δική μας ΕΥΠ, είναι πολύ προχωρημένα για να μπορεί να τα προλάβει μια Αρχή με μερικούς τεχνικούς και διοικητικούς, που έχει συσταθεί για τα μάτια του κόσμου. Ίσα για να λέμε ότι εξασφαλίζουμε «τα απαράγραπτα δικαιώματα των πολιτών» και άλλες αερολογίες.

Και επ’ αυτού είναι το ερώτημα: Αφού όλοι οι βουλευτές της επιτροπής της Βουλής, αλλά και ο ίδιος ο πρόεδρος της Αρχής διαπιστώνουν ότι δεν μπορεί να ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΤΕΙ το απόρρητο των επικοινωνιών γιατί δεν την κλείνουν την Αρχή, να μην κοροϊδευόμαστε και να μην ξοδεύουμε και από τα λεφτά που δεν έχουμε;

Γιατί, η πιο αποτελεσματική κίνηση στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν είναι η διασφάλιση, αλλά η άρση του απορρήτου των επικοινωνιών για να βρεθεί το κέντρο που παρεμβάλλεται στα κόμματα. Κι αυτή την άρση δεν την έχει ζητήσει ακόμα καμιά εισαγγελική αρχή! Και φυσικά δεν έχει ζητήσει κανείς από την ΕΥΠ να δει μήπως κανένα γραφείο της δε λειτουργεί καλά ή μήπως παραλειτουργεί καλά για τους προϊσταμένους της.

Γ. Παπαδόπουλος- Τετράδης
Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Βάσει μυστικής συμφωνίας πλημμυρίζουν Μεξικό και ΗΠΑ με χιλιάδες Αφρικανούς “πρόσφυγες”

Τιχουάνα, όπως λέμε Λέσβος, αλλά μακριά από τις κάμερες... Βάσει μιας μυστικής συμφωνίας, που δεν δημοσιεύθηκε από κανένα μέσο ενημέρωσης, ορδές νεαρών μεταναστών από την Αφρική και το Πακιστάν καταφθάνουν καθημερινά στο Μεξικό, αφού έχουν διασχίσει άλλες λατινοαμερικανικές χώρες, και περιμένουν να τους χορηγηθεί άσυλο από τις ΗΠΑ για να εισέλθουν στην αμερικανική επικράτεια.

Αρκεί μια ανάγνωση των δεδομένων που παραθέτει το άρθρο και μια ματιά στο βίντεο που ακολουθεί, για να διαπιστώσει κανείς ότι οποιαδήποτε ομοιότητα με άλλες γεωγραφικές περιοχές του κόσμου και καταστάσεις αποκλείεται να είναι συμπτωματική.

Έρευνα: State of the Nation, Judicial Watch και Aaron Lujan
Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"

Από τις αρχές Σεπτεμβρίου, άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους μαρτυρίες, σύμφωνα με τα οποίες, ορδές Αφρικανών μεταναστών, αποκλειστικά νέων ανδρών, στεγάζονται σε ειδικά διαμορφωμένα κέντρα σε διάφορες χώρες της Λατινικής Αμερικής και από εκεί προωθούνται βόρεια, μέχρι την μεξικανική μεθοριακή πόλη Τιχουάνα. Όλες αυτές τις εβδομάδες η πληροφορία αυτή παρέμεινε συστηματικά κρυφή και εκτός ειδησεογραφίας, με μόνη εξαίρεση ένα άρθρο της αμερικανικής ιστοσελίδας Judicial Watch.

Εν συνεχεία, πληροφορηθήκαμε ότι οι χιλιάδες αυτοί Αφρικανοί εφοδιάζονται με πλαστά διαβατήρια και περιμένουν να περάσουν τα σύνορα με τις Ηνωμένες Πολιτείες, βάσει κάποιας μυστικής συμφωνίας μεταξύ της κυβέρνησης Ομπάμα και των κυβερνήσεων του Μεξικού και άλλων χωρών της Κεντρικής Αμερικής. Και πάλι τσιμουδιά από τα ΜΜΕ.


Τελικά, η πρώτη φουρνιά από αυτούς τους Αφρικανούς (12.000 περίπου) έχει λάβει την πολυπόθητη έγκριση προκειμένου να εισέλθει στις ΗΠΑ. Οι υπόλοιποι εξακολουθούν να φιλοξενούνται στον ασφυκτικά γεμάτο από έναν ολοένα αυξανόμενο αριθμό Αφρικανών μεταναστών χώρο στην Τιχουάνα, ενώ Μεξικανοί αξιωματούχοι κατηγορούν τις ΗΠΑ για τον υπερβολικά αργό ρυθμό, με τον οποίο οι αρχές της αμερικανικής Υπηρεσίας Μετανάστευσης εγκρίνουν την χορήγηση 50 αδειών εισόδου και ασύλου καθημερινά στην πύλη εισόδου του Σαν Ισίδρο. Όπως και στην περίπτωση της Ελλάδας, αποτέλεσμα είναι να "λιμνάζουν" όλο και περισσσότεροι "πρόσφυγες" στο Μεξικό.

Ελάχιστες (και επεξεργασμένες) λεπτομέρειες σχετικά με αυτό το ανησυχητικό φαινόμενο προέρχονται από την Υπηρεσία Μετανάστευσης του Μεξικού, Instituto Nacional de Migracion (INM), και δημοσιεύθηκαν αυτή την εβδομάδα σε άρθρο της πρώτης σε κυκλοφορία εφημερίδας της χώρας, El Universal: “Το Μεξικό υφίσταται τις συνέπειες της εισροής ενός κύματος παράνομων Αφρικανών μεταναστών, προφανώς λόγω της ανθρωπιστικής κρίσης που βιώνει αυτή η ήπειρος, με αποτέλεσμα να έχουν υπερχειλίσει το κέντρο της πόλης Tαπατσούλα του Τσιάπας, και να δημιουργείται πίεση στο κέντρο φιλοξενίας στην Τιχουάνα της Μπάχα Καλιφόρνια,” επισημαίνει το σχετικό άρθρο.

Το ταξίδι των Αφρικανών μεταναστών λένε ότι ξεκινά από την Βραζιλία, αλλά ο νεαρός από το Κονγκό σε αυτό το βίντεο μας πληροφορεί ότι το δικό του ξεκίνησε από το Περού!


Η “Οδύσσεια”, όπως ακούσατε στο παραπάνω βίντεο, μπορεί να διαρκέσει έως και οκτώ μήνες, και γίνεται βάσει μιας πολιτικής ορισμένων νοτιοαμερικανικών χωρών, η οποία επιτρέπει την “ελεύθερη διέλευση” μεταναστών σε ολόκληρη την ήπειρο. Συγκεκριμένα, ο Ισημερινός (Εκουαδόρ), η Κόστα Ρίκα, η Νικαράγουα και ο Παναμάς διευκολύνουν την διαδικασία, μεταφέροντας τα μπουλούκια των παράνομων μεταναστών προς το Μεξικό, βάσει μιας συμφωνίας, η οποία δίνει στο Μεξικό το δικαίωμα να διευκολύνει την είσοδό τους στις ΗΠΑ, όπου και θα είναι σε θέση να ζητούν άσυλο.

Οι Αφρικανοί εισέρχονται ως επί το πλείστον στο Μεξικό μέσω της νότιας μεξικανικής πολιτείας Τσιάπας, η οποία συνορεύει με την Γουατεμάλα. Σύμφωνα με στοιχεία που εξέδωσε η Υπηρεσία Μετανάστευσης του Μεξικού, την πρώτη εβδομάδα του Σεπτέμβρη, 424 Αφρικανοί κατέφθασαν στο κέντρο διέλευσης μεταναστών του Τσιάπας, το οποίο βρίσκεται στην πόλη Ταπατσούλα. Σήμερα, στο κέντρο φιλοξενίας της Τιχουάνα παραμένουν χιλιάδες μετανάστες από αφρικανικές χώρες, κυρίως από το Κονγκό και τη Νότια Αφρική, σε αναμονή για έκδοση ασύλου από τις ΗΠΑ.

“Όσοι δεν έχουν χαρτιά δεν θέλουν να μείνουν στο Μεξικό”, διευκρινίζει το δημοσίευμα. (Όπως κάπου αλλού, όπου κάποιοι τους βάζουν να φωνάζουν “Germany! Germany!”) “Θέλουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους μέχρι να μπουν στην επικράτεια των ΗΠΑ και να ζητήσουν άσυλο με δικαιολογία τις άθλιες συνθήκες ζωής που επικρατούν στην αφρικανική ήπειρο”. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι αρχές στην Τιχουάνα προσφέρουν στήριξη στους μετανάστες από το  Κονγκό, τη Νότια Αφρική, την Σομαλία, την Γκάνα και το Πακιστάν (είναι κι αυτό στην αφρικανική ήπειρο;) προκειμένου να διευκολυνθεί η είσοδός τους στις ΗΠΑ μέσω του κέντρου διέλευσης στο Σαν Ισίδρο. Από το Σαν Ισίδρο περνάει ο μεγαλύτερος όγκος οχημάτων στα χερσαία σύνορα μεταξύ του Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια και της Τιχουάνα του Μεξικού.


Από την πλευρά της, η κυβέρνηση Ομπάμα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για την προώθηση διαφόρων προγραμμάτων αμνηστίας από την πίσω πόρτα. Τα προγράμματα αυτά περιλαμβάνουν την επ’ αόριστον επέκταση της εφαρμογής ενός ανθρωπιστικού μέτρου, σχεδιασμένου με τέτοιο τρόπο, ώστε να προστατεύει προσωρινά τους παράνομους μετανάστες από την απέλαση σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης.

Το εν λόγω μέτρο είναι γνωστό ως Προσωρινό Καθεστώς Προστασίας (TPS) και τα τελευταία χρόνια οι μετανάστες από διάφορες χώρες της Αφρικής το έχουν εκμεταλλευθεί κατάλληλα. Συνεπώς, το πρωτόγνωρο αυτό είδος εισροής δεν θα πρέπει να αποτελεί έκπληξη. Στην Γουινέα, την Λιβερία και την Σιέρα Λεόνε το Προσωρινό Καθεστώς Προστασίας (TPS) ισχύει από το 2014, με αφορμή τις παρατεταμένες συνέπειες του ιού Έμπολα, ενώ στις αρχές του 2016, ο Αμερικανός υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας Τζέι Τζόνσον το παρέτεινε. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ προέβαλε ως δικαιολογία για την παράταση την “διαρκή προσπάθεια για επανάκαμψη” την οποία καταβάλλουν οι αφρικανικές χώρες.

Το περασμένο καλοκαίρι ο Τζόνσον παρέτεινε το Προσωρινό Καθεστώς Προστασίας (TPS) για τους Σομαλούς έως τις 17 Μαρτίου του 2017, γεγονός το οποίο ενδεχομένως να δικαιολογεί την απότομη αύξηση εισροής μέσω της Λατινικής Αμερικής.

Σύμφωνα με την σχετική επίσημη δήλωση του Αμερικανού υπουργού, η παράταση ήταν δικαιολογημένη, επειδή οι συνθήκες στη Σομαλία, οι οποίες κάνουν αναγκαία την επιβολή του Προσωρινού Καθεστώτος Προστασίας, εξακολουθούν να ισχύουν:  

“Εξακολουθούμε να παρατηρούμε μια σημαντική επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης στη Σομαλία λόγω των συνεχιζόμενων ενόπλων συγκρούσεων, γεγονός το οποίο ενδεχομένως να αποτελέσει σοβαρή απειλή για την προσωπική ασφάλεια των  Σομαλών υπηκόων, καθώς και κάποιες ακραίες συνθήκες στη χώρα, οι οποίες εμποδίζουν τους Σομαλούς από το να επιστρέψουν στην χώρα τους, λόγω έλλειψης ασφάλειας”.

Όλα αυτά από την χώρα που χρόνια τώρα οπλίζει διάφορους αντάρτες στην Σομαλία!

Ο υπουργός δεν παρέλειψε, φυσικά, να διαβεβαιώσει τους Αμερικανούς πολίτες ότι “η άδεια που δόθηκε σε επιλεγμένους υπηκόους της υπήκοοι Σομαλίας να παραμείνουν προσωρινά στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι αντίθετη προς το εθνικό συμφέρον των Ηνωμένων Πολιτειών”.

Στο βίντεο του Aaron Lujan που ακολουθεί, προσέξτε το χαρακτηριστικό μπλαζέ ύφος του “πρόσφυγα” από το Κονγκό, ο οποίος έμαθε λίγα ισπανικά, αρκετά για να δηλώσει ότι δεν τον ενδιαφέρει να ζητήσει πολιτικό άσυλο και δεν υπάρχει κανένα θέμα εισόδου του στις ΗΠΑ, αφού ήδη κάποιοι τον εφοδίασαν με πλαστά χαρτιά. Στο τέλος δεν παραλείπει και το γνωστό μας από την Ευρώπη “μήνυμα” με τον τεντωμένο αντίχειρα. Το βίντεο τελειώνει με έναν πίνακα με τους δείκτες τρομοκρατικών δραστηριοτήτων σε διάφορες χώρες:

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Υπερταμείο και Μνημόνιο για πάντα;

Του Παναγιώτη Γκλαβίνη

Η Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε., το κοινώς λεγόμενο «Υπερταμείο», ιδρύθηκε με το νόμο 4389, που ψηφίστηκε τον Μάιο του 2016 για να κλείσει η πρώτη αξιολόγηση. Το Υπερταμείο συμφωνήθηκε στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης της 12ης Ιουλίου 2015, όταν ο Έλληνας Πρωθυπουργός το παραχώρησε στην κυρία Merkel, η οποία ενέδωσε μεν στο να παραμείνει η Ελλάδα στο Ευρώ, παρά την αντίθετη άποψη του κυρίου Schäuble και 14 άλλων Υπουργών της Ευρωζώνης, πλην όμως διεκδίκησε και πήρε το Υπερταμείο, που ήταν το δεύτερο σκέλος της πρότασης Schäuble για προσωρινή έξοδο της Ελλάδας από το Ευρώ.

Η 12^η Ιουλίου 2015 θα μείνει στη σύγχρονη ιστορία της χώρας ως η μέρα που η Ελλάδα έβαλε τον πλούτο της ενέχυρο στους δανειστές της για να λάβει ένα νέο δάνειο που δεν χρειαζόταν λίγους μήνες πριν. Το Υπερταμείο που θα συμμάζευε όλο τον πλούτο του Ελληνικού Δημοσίου, προβλέφθηκε τότε να έχει ζωή όση και η διάρκεια αποπληρωμής των δανείων που θα λάβαινε η χώρα από τους δημόσιους δανειστές της (32,5 χρόνια).

Η δεύτερη σκηνή του δράματος παίχτηκε ένα χρόνο μετά, όταν η διάρκεια ζωής του Υπερταμείου επεκτάθηκε στα 99 χρόνια με το άρθρο 186 του νόμου 4389/2016. Έκτοτε, το Υπερταμείο έχει μείνει στα χαρτιά! Γιατί άραγε; Κι όμως, είναι κάτι που οι δανειστές μας επιδιώκουν μετά μανίας να αποσπάσουν από την Ελληνική Κυβέρνηση. Και μέχρι σήμερα δεν το έχουν πάρει. Γιατί; Διότι δεν τους το δίνει, προφανώς, ο Πρωθυπουργός, ο οποίος έχει επίγνωση, διότι ο ίδιος το διαπραγματεύτηκε, πόσο τρελά το θέλουν οι Ευρωπαίοι. Και το χρησιμοποιεί σαν τυράκι απέναντί τους, υποσχόμενος να τους δώσει ό,τι ξέρει (και ξέρουν) πως δεν το πήραν από κανέναν αστό Πρωθυπουργό πριν απ’ αυτόν, αν και το επεδίωξαν συστηματικά.

Το Υπερταμείο αποτελεί την ειδοποιό διαφορά του Τρίτου Μνημονίου σε σχέση με όλα τα προηγούμενα. Αν προσέξει κανείς τις εξελίξεις σχετικά με αυτό, θα καταλάβει πολλά στο παιγνίδι γάτας και ποντικιού που παίζουν εδώ και μήνες οι δανειστές μας με την Ελληνική Κυβέρνηση.

Όπως θα θυμάστε, στη συνάντηση του Eurogroup της 10^ης Οκτωβρίου 2016, οι Υπουργοί της Ευρωζώνης αποφάσισαν να μας κουρέψουν την τότε οφειλόμενη δόση στα μόλις 1,1 δις. Το μισό statement του Eurogroup είχε τότε αφιερωθεί στο Υπερταμείο! Εμμέσως πλην σαφώς, οι Ευρωπαίοι παραπονιόντουσαν γιατί η Ελληνική Κυβέρνηση δεν είχε ακόμη βάλει Διοικητικό Συμβούλιο στο Υπερταμείο, ώστε να το καταστήσει πλήρως λειτουργικό:

«The Eurogroup stresses that the appointment of the members of the Board of Directors of HCAP, including the Chairman and CEO positions, must be pursued as a matter of priority in order to make the fund fully operational before the end of 2016, in the context of the second review of the ESM programme.»

Και ενώ με το πέρας της πρώτης αξιολόγησης τον Ιούνιο, όταν είχε συμφωνηθεί από το περασμένο καλοκαίρι ακόμη πως το Υπερταμείο θα έπρεπε να είναι πλήρως λειτουργικό, ήρκεσε στους δανειστές μας η απλή θεσμοθέτησή του, μεταφέροντας την ενεργοποίησή του για το φθινόπωρο, μαζί με ό,τι είχε απομείνει από την πρώτη αξιολόγηση, στις 10 Οκτωβρίου δέχθηκαν να το παραπέμψουν στη δεύτερη αξιολόγηση, τονίζοντας, ωστόσο –όχι χωρίς ενόχληση, θα προσέθετα– ότι το ζήτημα αυτό θα έπρεπε να το δει κατά προτεραιότητα η Ελληνική Κυβέρνηση και να το τελειώσει πριν το τέλος του έτους.

Ήδη, με το προχθεσινό Eurogroup, οι δανειστές μας αποφάσισαν να παραπέμψουν το θέμα στο τέλος Ιανουαρίου 2017:

«In particular, the Eurogroup recalls that the appointment of the members of the Board of Directors of the Hellenic Corporation of Assets and Participations (HCAP) should be implemented before the end of January 2017 to make the fund fully operational.»

Το επόμενο meeting του Eurogroup έχει πράγματι προβλεφθεί για τις 26 Ιανουαρίου 2017.

Καμιά προηγούμενη αστική Κυβέρνηση δεν παραχώρησε το Υπερταμείο στους δημόσιους δανειστές μας. Προσωπικά, αυτό που μπορώ να διαβεβαιώσω γιατί το γνωρίζω, είναι ότι το ζητήσανε από τον Λουκά Παπαδήμο όταν ήταν Πρωθυπουργός και αυτός το αρνήθηκε. Η σχετική συζήτηση, μάλιστα, δεν κράτησε ούτε πέντε λεπτά! Μόλις έγινε γνωστό ότι παραχωρήσαμε το Υπερταμείο το καλοκαίρι του 2015, βγήκαν με δηλώσεις τους οι κύριοι Γιώργος Παπακωνσταντίνου, Βαγγέλης Βενιζέλος και Δημήτρης Σταμάτης και, με αυτή τη σειρά, επιβεβαίωσαν ότι είχε ζητηθεί και από τις δικές τους κυβερνήσεις να παραχωρήσουν στους δανειστές μας κάτι ανάλογο, αλλά το αρνήθηκαν.

Το γεγονός παραμένει ότι κανείς αστός πολιτικός που διαχειρίστηκε τις τύχες της χώρας σε περίοδο κρίσης, δεν δέχτηκε να παραχωρήσει μια τέτοια εξασφάλιση στους δανειστές μας προκειμένου να δανειστεί η χώρα. Η χώρα, όπως και κάθε χώρα, έχει λόγο στη διεθνή έννομη τάξη και μόνη η υπογραφή της για το σκοπό αυτό μετράει. Μετρούσε, τουλάχιστον, μέχρι τον Ιούλιο του 2015, όταν χρειάστηκε, για να δανειστούμε εκ νέου, ως μη οφείλαμε, να παραχωρήσουμε μέσω του Υπερταμείου τριακονταετή εξασφάλιση στους δανειστές μας. Η οποία ένα χρόνο μετά έγινε εκατονταετής!

Ήδη, στο προχθεσινό Eurogroup αποφασίστηκε εμμέσως πλην σαφώς η αιώνια επιτήρηση της χώρας και πέραν της ζωής του τρέχοντος προγράμματος:

«In order to ensure compliance with the fiscal targets in a sustainable manner after the completion of the programme, the Greek authorities commit to agree with the institutions on a mechanism and structural measures that would ensure this.»

Η αιώνια επιτήρηση πάει πακέτο με τη διάρκεια ζωής του Υπερταμείου. Επ’ αυτού να μην έχετε καμία αμφιβολία. Αυτό που δεν γνωρίζουμε ακόμη, αλλά το υποπτευόμαστε, είναι ότι το πακέτο θα συμπληρωθεί με τη νέα ρύθμιση του χρέους, που θα αποφασιστεί εν ευθέτω χρόνω με την ολοκλήρωση (ή μη) του τρέχοντος προγράμματος (επιτυχώς ή ανεπιτυχώς δεν είναι αδιάφορο). Η οποία ρύθμιση θα εμπνέεται ενδεχομένως από την σχετική πρόταση του ΔΝΤ, που διέρρευσε τον Μάιο του 2016 και προέβλεπε επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του δημοσίου κομματιού του χρέους μας μέχρι τα 2080, όπως πληρωθεί το ρηθέν διά Hσαΐου του προφήτου λέγοντος πως το Υπερταμείο θα έχει ζωή (όχι 32,5 χρόνια, όπως είχε αποφασιστεί τον Ιούλιο του 2015), αλλά 99 χρόνια (όπως αποφασίστηκε τον Μάιο του 2016, όταν διέρρευσε και η πρόταση του ΔΝΤ για το χρέος).

Στο μεταξύ, μαθαίνουμε από την κατακλείδα του προχθεσινού Eurogroup, πως το ΔΝΤ δεν θα μπει στο ελληνικό πρόγραμμα παρά μόνο με τους δικούς του όρους:

«The IMF staff reconfirmed today its intention to recommend to the Fund's Executive Board a new financing arrangement for Greece as soon as possible once staff-level agreement is reached in accordance with established Fund policies.»

Η αλήθεια βρίσκεται στις δυο τελευταίες λεξούλες.

Ραντεβού, λοιπόν, στις 26 Ιανουαρίου, όταν είναι προγραμματισμένο το επόμενο Eurogroup, για να δούμε αν οι εταίροι μας θα έχουν πάρει αυτό που διακαώς επιδιώκουν να λάβουν το τελευταίο εξάμηνο από τον Έλληνα Πρωθυπουργό, ο οποίος, όμως, δεν τους το δίνει, ακόμη τουλάχιστον, επειδή ξέρει ίσως ότι αν το δώσει, μπορεί να δει το πραγματικό τους πρόσωπο. Ίσως τελικά, ο κ. Τσίπρας να μην τους το δώσει ποτέ και τότε, την καυτή πατάτα θα παραλάβει ο Κυριάκος.

Μέχρι τότε, οι υποψίες που κατέγραψα μόλις είδα την πρόταση του ΔΝΤ για το χρέος, όταν διέρρευσε στο Bloomberg στις 20 Μαΐου 2016, δεν έχουν ακόμη διαψευσθεί πλήρως, όπως δεν διαψεύσθηκαν καθόλου τα όσα φέρεται να είπε ο François Hollande στους δυο συγγραφείς του βιβλίου που πρόσφατα κυκλοφόρησε γι’ αυτόν («Un Président ne doit pas dire ça») σχετικά με την αλλαγή στάσης της Christine Lagarde τον Ιούλιο του 2015, όταν υποτίθεται –κατά τον Γάλλο Πρόεδρο– πως η Διευθύντρια του ΔΝΤ συμφωνούσε με την κυρία Merkel να βγει η Ελλάδα απ’ το Ευρώ!

Σύντομα θα λυθούν όλες οι απορίες μας και για το κατά πόσο το ΔΝΤ διαφωνεί με την Γερμανία ή κάνει πως διαφωνεί. Αν πιστέψουμε, πάντως, τον κύριο Schäuble, το ΔΝΤ θα συμμετάσχει σίγουρα στο ελληνικό πρόγραμμα. Με όρους Γερμανίας ή ΔΝΤ;

* Ο κ. Γκλαβίνης είναι αν. καθηγητής Διεθνούς Οικονομικού Δικαίου Νομικής Σχολής ΑΠΘ

Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

"Λαϊκιστές" κι απατεώνες

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος

Δήλωσε ο Επίτροπος Τίποτας: "Δυστυχώς, ο λαϊκισμός και ο εθνικισμός κερδίζουν έδαφος, και αυτό δημιουργεί πρόβλημα στο Ευρωπαϊκό εγχείρημα" .
Θα βάλουμε το συμπέρασμα πρώτο, από την αρχή, και μετά θα το τεκμηριώσουμε.

Λοιπόν:  Όποιος πολιτικός κατηγορεί πολιτικό του αντίπαλο ως "λαϊκιστή", είναι ο ίδιος απατεώνας. 
Και μάλιστα, όπως ξέρουμε από την καθημερινή μας ζωή, ένας απατεώνας σπάνια περιορίζεται σε μία πλευρά, σε έναν τομέα του κοινωνικού βίου, αλλά  τις περισσότερες φορές είναι γενικά απατεώνας.

Κατηγορούν οι πολιτικοί που είναι απατεώνες λοιπόν, τους αντιπάλους τους και τους συνομιλητές τους σαν λαϊκιστές, όταν αυτοί που κατηγορούνται το μόνο που κάνουν είναι να αναρωτιούνται, να ψάχνουν, να κοινοποιούν και να εκφράζουν όπως έχουν κάθε δικαίωμα, την δυνατότητα εναλλακτικών λύσεων και πρακτικών που θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την οικονομική, ηθική και πολιτική κρίση που μας καταστρέφει σαν χώρα και σαν πολίτες.
Δεν κοροϊδεύουν κανέναν, δεν τάζουν, δεν απειλούν, δεν εκβιάζουν, παρά ισχυρίζονται τις δικές τους ιδέες (που τις περισσότερες φορές δεν είναι δικές τους, αλλά είναι συμπεράσματα και παραδοχές κορυφαίων οικονομικών επιστημόνων, και σύγχρονων φιλοσόφων) για να μας σώσουν απ' τον Καιάδα που μας έχουν ρίξει οι απατεώνες που κατηγορούν τους άλλους για λαϊκισμό.

Τολμούν να ταράξουν τα βρώμικα και σάπια νερά της "μίας και μόνης λύσης", των "μονοδρόμων", που πάνω τους έχουν στηρίξει καρέκλες και εξουσία οι απατεώνες που τους κατηγορούν ως λαϊκιστές.
Γνωρίζουν, οι απατεώνες, πως αν ο λαός αντιληφθεί πάνω σε ποιά σκ@τά και σε πόσα ψέματα έχουν χτίσει την καριέρα και την προσωπική τους ευημερία, τα μάγια θα λυθούν, και τα σκ@τολύματα των στάσιμων νερών που τους κρατούν στην επιφάνεια θα κινηθούν, και θα τους πνίξουν μέσα τους.

Χρησιμοποιούν λοιπόν οι απατεώνες τον όρο "λαϊκιστής" με πλήρη γνώση ότι ψεύδονται για να ξεγελάσουν τον λαό, να τον παρασύρουν με ψεύτικη διαλεκτική προς το μέρος τους, ώστε να μην κινδυνεύσουν οι καρέκλες εξουσίας που κατέχουν.
Χρησιμοποιούν έναν αρνητικά φορτισμένο όρο, ψευδώς, για να κατηγορήσουν τους αντιπάλους τους, και να δημαγωγήσουν ασύστολα.
Κάνουν δηλαδή οι ίδιοι αυτό για το οποίο κατηγορούν τους άλλους: δημαγωγούν, λαϊκίζουν!
Και απατεώνες και πραγματικοί λαϊκιστές δηλαδή. 
Και μάλιστα, επειδή από την απάτη τους έχουν ίδιο όφελος, δηλαδή τις θέσεις εξουσίας που τους παρέχουν μία άνετη και πλούσια ζωή, δεν πρόκειται απλώς για πολιτικούς απατεώνες, αλλά για κοινούς απατεώνες του ποινικού δικαίου.

Πρόκειται για σπουδασμένους ή ημισπουδασμένους ή και ημιαγράμματους αγύρτες, κουτοπόνηρους, τους οποίους ο κόσμος έχει προσπεράσει πολλές φορές κατά την διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας.
Αλλιώς θα ήμασταν ακόμη στα δέντρα, ή ακόμα χειρότερα στον Μεσαίωνα, των συχωροχαρτιών και της πυράς της Ιεράς Εξέτασης για όποιους τολμούσαν τον νεωτερισμό, την σκέψη, την αμφισβήτηση, το διαφορετικό, όλα αυτά δηλαδή που έφεραν την παγκόσμια άνθηση τεχνών, γραμμάτων και πολιτισμού.

Όσοι κατηγορούνται σήμερα για λαϊκισμό από το σύστημα και τους καθεστωτικούς εκπροσώπους του, αποτελούν στην πραγματικότητα την πρωτοπορία, αυτούς με τους οποίους υπάρχει ελπίδα τούτος ο λαός, όλοι οι λαοί, να απεγκλωβιστούν απ' την θανατηφόρα θεωρία της "μίας και μόνης λύσης", του "μονόδρομου", της μίας και μόνης "σωστής και εφικτής" άποψης, που οδηγούν τσιφ στην Παγκοσμιοποίηση, και στην δημιουργία από 'δω και στο εξής αμέτρητων γενεών σκλάβων, για να υπηρετούν τα συμφέροντα και να εξυπηρετούν τις ανάγκες των διεθνών και εγχώριων απατεώνων, που πλαισιώνουν και υλοποιούν την Νέα Τάξη του νεοφασισμού και του νεοναζισμού.

Γι αυτό κύριε Επίτροπε του κ@λου μας (εδώ λαϊκίζουμε ανοικτά και ασύστολα), καλύτερα "λαϊκιστές" παρά απατεώνες, σαν την φάρα σας!... 

Υ.Γ.  Και για να λαϊκίσουν ακόμη περισσότερο οι απατεώνες, κολλάνε δίπλα στις κατηγορίες τους για λαϊκισμό και τον εθνικισμό, συναθροίζοντας αυθαίρετα μήλα με πορτοκάλια, ώστε να κάνουν περισσότερη εντύπωση.
Αυτό που κάνουν όμως είναι ότι γίνονται περισσότερο απατεώνες.

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

«Μαχαίρι» σε μισθούς δημοσίου, συντάξεις και αφορολόγητο

Η κυβέρνηση μπορεί να πανηγυρίζει για την ραχυπρόθεσμη ρύθμιση του χρέους, αλλά η συμφωνία στο Eurogroup των Βρυξελλών κρύβει «παγίδες» και νέα μέτρα που θα τα «σηκώσει» ξανά στις πλάτες του ο δύσμοιρος ελληνικός λαός.

Στα «τάρταρα» πέφτουν μισθοί δημοσίου, συντάξεις και αφορολόγητο μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup αφού για να επιτευχθεί πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ στην Ελλάδα, όπως ζητούν οι Ευρωπαίοι. θα πέσει περαιτέρω κόψιμο. Επί της ουσίας αυτό μεταφράζεται σε περισσότερη λιτότητα και δέσμευση που αφορά το διάστημα μετά το 2018, όπου η κυβέρνηση ανέμενε και ήλπιζε… χαλάρωση!

Σύμφωνα με τα όσα έχουν διαρρεύσει για το τι μέτρα ζητούν οι δανειστές, οι πιέσεις εστιάζονται στα εξής μέτωπα:

Μείωση του αφορολόγητου ορίου. Αυτό θα σημάνει επιβαρύνσεις που θα μπορούσαν να φτάσουν τα 600 – 800 ευρώ ετησίως σε φόρους για εκατομμύρια Ελληνες. Αν δε υπάρξει και πλήρης κατάργηση του αφορολόγητου τότε το σοκ θα είναι τεράστιο.
Μείωση των καταβαλλόμενων συντάξεων. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί με κατάργηση της προσωπικής διαφοράς.

Ο υφυπουργός Τάσος Πετρόπουλος αποκάλυψε ότι το ΔΝΤ πιέζει για κάτι τέτοιο από το 2018 και μετά. Αν συμβεί κάτι τέτοιο θα μειωθούν σημαντικά, έως και 30% οι καταβαλλόμενες αλλά και οι μελλοντικές κύριες συντάξεις.
Μείωση των καταβαλλόμενων μισθών από το δημόσιο αλλά και απολύσεις. Θα πρόκειται για ένα μέτρο που θα αλλάξει τα δεδομένα στο δημόσιο τομέα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει και ο λεγόμενος δημοσιονομικός κόφτης. Αυτός θα μπορούσε να εφαρμοστεί από το 2018 αν δεν επιτευχθεί ο στόχος του 3,5%. Αυτό σημαίνει όλα τα παραπάνω μέτρα.

Ουσιαστικά το ΔΝΤ επαναφέρει στο τραπέζι όσα μέτρα προσπάθησαν να αποφύγουν οι Έλληνες υπουργοί στη διαπραγμάτευση και όσα μέτρα προσπάθησε η κυβέρνηση να τα… στείλει σε πολιτική διαπραγμάτευση.

Ουσιαστικά η απόφαση του Eurogroup μεταφράζεται με μια λέξη με κόφτη. Κόφτη σε ό,τι αφορά στις δαπάνες και με μια ακόμη, επικουρική (καθώς η φοροδοτική ικανότητα των Ελλήνων έχει πιάσει πάτο) σε αύξηση των εσόδων.

Αύξηση των εσόδων δεν μπορεί να υπάρξει παρά με μείωση του αφορολόγητου καθώς άμεση αύξηση φόρων μόνο τη φοροδιαφυγή θα εντείνει, ενώ η μείωση των δαπανών έχει να κάνει σε πρώτη φάση με τις καταβαλλόμενες δαπάνες για τις συντάξεις για τις οποίες του εταίροι και δανειστές λένε ότι κινούνται σε διπλάσιο ποσοστό του ΑΕΠ σε σχέση με τον μέσο όρο της Ένωσης.

Πηγή "Η Άποψη"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

«Χρέος 2060» όπως λέγαμε «Ολυμπιακοί 2004»;

Νέο  έτος ορόσημο το 2060 για την πατρίδα μας, είναι το έτος που θα δούμε το χρέος να μειώνεται κατά 45δις. Άγνωστο βέβαια ποιο θα είναι το ονομαστικό χρέος το 2060. Άγνωστο ποια θα είναι η γεωπολιτική κατάσταση εκείνο το μακρινό έτος. Σίγουρα εμείς δεν θα υπάρχουμε, αξία έχει όμως να δούμε αν θα υπάρχουν τουλάχιστον τα παιδιά μας.

Η εικόνα εξαθλίωσης και συνεχούς φτωχοποίησης της Ελλάδας, αποτυπώνεται σε όλους τους δείκτες. Η ελεύθερη οικονομία μόνο ελεύθερη δεν είναι όταν το μεροκάματο της κάθε μικρομεσαίας επιχείρησης είναι υποθηκευμένο (σε φόρους και εισφορές) πριν καν ξεκινήσει να δημιουργείται. Τούρκοι, Αλβανοί και Σκοπιανοί, ονειρεύονται εδάφη. Όποιο θέμα και αν κοιτάξει κάποιος νοσεί!

Η εθνική κατάθλιψη έχει γίνει συλλογικό συναίσθημα, κυρίαρχο.

Ο νέος προϋπολογισμός φέρνει νέα μέτρα και νέες περικοπές, ακόμη και η υποτιθέμενη ελάφρυνση του χρέους έχει ως αντάλλαγμα τρισχειρότερα πλεονάσματα που σημαίνουν μόνο μέτρα.

Η Ελλάδα φτιάχνει πλεονάσματα καίγοντας την πέτσα ενός πεθαμένου κορμιού.

Οι λαϊκιστές δεξιά και αριστερά, συνεχίζουν να λαϊκίζουν και ο δρόμος της λογικής και της μετριοπάθειας ανάγεται σε σκοτεινό μονοπάτι και όχι ως φωτεινός ορίζοντας.

Το Έθνος χάνεται. Ο λαός μας, η πατρίδα μας είναι πολύ πιο σπουδαία από το ίδιο το χρέος της και τα σχετικά επικοινωνιακά τεχνάσματα ιδεοληπτικών αριστεροδεξιών μνημονιακών κυβερνήσεων.

Ορόσημο δεν είναι το 2060, αλλά το 2017, το 2018. Κάπου εκεί ξαφνικά μπορεί να σταματήσει το ρολόι από τις εκδηλώσεις εμφυλίου μίσους, αλληλοσπαραγμού ή πολέμου με τους «γείτονες».

Να το σκεφτούμε καλά.

Πηγή «Ο Κεντροδεξιός»

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Πιθανή έξοδος της Ελλάδος από το ευρώ θα σημάνει το τέλος της λιτότητας;

Του Κωνσταντίνου Βέργου

Ο φον Σόιμπλε έχει επανειλημμένα «εκβιάσει» για έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Αυτή η απειλή, για πολλούς οικονομολόγους είναι ευχή. Πολλοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι η έξοδος της Ελλάδος από το ευρώ, θα είναι η καταστροφή, άλλοι, ότι θα είναι η πανάκεια. Τι ακριβώς ισχύει;

Παρότι η εποχή που διανύουμε διακρίνεται παγκοσμίως από βαθιά κρίση, ως αποτέλεσμα κυρίως ανισοτήτων, κακής μακροχρόνια επιτοκιακής πολιτικής, υπερδανεισμού και άθλιας διαχείρισης πόρων, αυτό δεν σημαίνει πολλά πράγματα για το ξεκίνημα των κρίσεων. Ιστορικά το 95% των σημαντικότερων απρόβλεπτων κρίσεων παγκοσμίως ξεκινάνε από δύο ανισορροπίες, στο συνάλλαγμα και στα επιτόκια.

Η δυνατότητα επομένως μιας χώρας να προσαρμόζεται σε απότομες αλλαγές των παγκόσμιων επιτοκίων, είτε προσαρμόζοντας τα επιτόκιά της, είτε διολισθαίνοντας το νόμισμα, της επιτρέπει να «απορροφάει σαν μαξιλάρι» πολλές από τις κρίσεις τις οποίες περνούν «δια πυρός και σιδήρου» χώρες που δε διαθέτουν δικό τους νόμισμα ή που διαθέτουν νόμισμα δεμένο στο «άρμα» ισχυρών νομισμάτων!

Η Αγγλία το 2008 όπως και οι ΗΠΑ, για παράδειγμα απορρόφησαν την κρίση με χαρακτηριστική άνεση, ενώ η Ευρωζώνη βγήκε η απόλυτα χαμένη.

Σε ενδεχόμενη επιστροφή της Ελλάδος στο εθνικό νόμισμα, η Ελλάς θα έχει ξανά στη φαρέτρα της τα βέλη, ή σωστότερα τα εργαλεία εκείνα, που θα τη βοηθήσουν να αντιμετωπίσει κρίσεις με μεγαλύτερη ευκολία από ότι τώρα, είτε κατεβάζοντας τα επιτόκια στις υφέσεις, κάτι που τώρα δεν μπορεί να κάνει, είτε αφήνοντας το νόμισμα να διολισθήσει 20-30% όπως κάνουν όλες οι κυρίαρχες χώρες αυτού του πλανήτη! Επιπλέον θα απαλλαγεί από τα εξωπραγματικά «κριτήρια σταθερότητας» που ουσιαστικά είναι μια τεχνητή συνταγή που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κυρίου Σοιμπλε και των εταιριών πίσω από αυτόν. Οι Ελληνικές επιχειρήσεις θα μπορούν να λαμβάνουν ξανά δανεισμό από τράπεζες. Η Ελλάς θα μπορεί να γίνει ξανά, σε βάθος χρόνου, μια φυσιολογική χώρα. Το χρήμα θα κινείται, θα γίνονται αγοραπωλησίες.

Αυτό όμως απέχει από το να υποστηρίξει κάποιος ότι η λιτότητα θα εξαφανιστεί. Χώρες με δικά τους νομίσματα, μη προσδεδεμένα στο άρμα άλλων σκληρών νομισμάτων, ανήκουν σε δύο κατηγορίες. Σε εκείνες με μεγάλα ελλείμματα, και εκείνες με μεσαία ελλείμματα (ως 3,5% του ΑΕΠ) ή σχεδόν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.

Οι χώρες με μεγάλα ελλείμματα, ελλείμματα πάνω από 4%, που ξεπερνούν το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ (που είναι 3% κατά μέσο όρο σε καλές εποχές και με δημογραφική ανάπτυξη) είναι χώρες με σοβαρό πρόβλημα πληθωρισμού και μικρή δυνατότητα εξωτερικού δανεισμού και μοιραία καταλήγουν στην αγκαλιά κορακιών όπως του ΔΝΤ ή της Παγκόσμιας Τράπεζας. Υψηλά ελλείμματα θα οδηγήσουν σε νομισματική ανισορροπία.

Αντίθετα, χώρες με μεσαία ελλείμματα ή ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, έχουν διολίσθηση σε εποχές που το χρειάζονται, αλλά γενικά πάνε εξαιρετικά καλά, καθώς δαπανούν σε επενδύσεις με πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα και έχουν δυνατότητα διεθνούς δανεισμού. Οι Ελληνικές κυβερνήσεις τα τελευταία 3-4 χρόνια έκαναν σοβαρή προσπάθεια να συμμαζέψουν τα κόστη. Όμως, η πολιτική μείωσης μισθών του ιδιωτικού τομέα, βαριάς φοροκαρπαζιάς, σκληρού νομίσματος, και ασφυξίας στις τράπεζες, που επιβλήθηκε δια ροπάλου από τη Γερμανία του κυρίου Σόιμπλε, για τα δικά της συμφέροντα, σαμπόταρε την ανάπτυξη.

Η Ελλάδα αν εγκαταλείψει το ευρώ θα έχει μια άμεσα μεγάλη υποτίμηση, της τάξης του 50%-70%, όμως αυτή θα συνοδευτεί στη συνέχεια από ανατίμηση και αναθέρμανση της οικονομίας εφόσον όμως τα δημοσιονομικά κρατηθούν σε λογαριασμό. Θα οδηγήσουν σε ταχεία ανάπτυξη χωρίς η χώρα να χάσει κανένα από τα πλεονεκτήματα δανεισμού, ενώ η ταυτόχρονη διαγραφή χρέους (πχ.50%), θα βοηθήσουν στο να ξεκολλήσει ταχύτατα η Ελλάς από την σημερινή κατάντια. Αυτό θα οφείλεται στο ότι μια χώρα με μικρά ελλείμματα μπορεί να εξυπηρετήσει άνετα το χρέος. Άρα, η έξοδος από το ευρώ δεν σημαίνει κατάργηση κάθε μορφής λιτότητας! Επιτρέπει όμως άσκηση μιας λογικής νομισματικής και φορολογικής πολιτικής και ανάπτυξη που με τη λογική των επίπλαστα υψηλών πλεονασμάτων εντός ευρώ, που προσπαθεί να επιβάλλει ο κάθε κύριος Σόιμπλε, και με την παρούσα νομισματική ασφυξία και τη φοροκαρπαζιά, δύσκολα δείχνει ότι θα επιτευχθεί...!

* Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία.
Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Όταν τα Εξάρχεια διατάζουν και η αστυνομία παρακολουθεί

Του Αντώνη Πανούτσου

Οι οδηγοί που πάρκαραν την Τρίτη πρωί στα Εξάρχεια βρήκαν στο παρμπρίζ του αυτοκινήτου τους ένα χαρτάκι.

«Τρίτη 6 Δεκέμβρη. Δεν ξεχνάμε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο. Αγαπητοί γείτονες και επισκέπτες αν η μικρή ιδιωτική φυλακή που λέγεται ΙΧ είναι αναγκαία για την επιβίωση σας μέσα στην μητροπολιτική φυλακή του κεφαλαίου, σας υπενθυμίζουμε την δυνατότητα να την απομακρύνετε τη συγκεκριμένη ημέρα που η γειτονιά μας γίνεται στόχος στρατιωτικών επιθέσεων του κράτους. Η συμμετοχή και η υλική προσφορά καθενός στην αντίσταση είναι η μοναδική διέξοδος. Σύντροφοι για την κοινωνική αυτοοργάνωση».

Πέστε ότι είχατε ένα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Θα το παίρνατε την ίδια στιγμή να το παρκάρετε αλλού ή θα εμπιστευόσαστε την αστυνομία που είχε αναλάβει την φύλαξη της περιοχής; Κανένας δεν πρόκειται να εμπιστευτεί μια αστυνομία που υπάρχει για να κάνει το στόχο των μολότοφ. Οπότε όλοι μπήκαν στη «μικρή ιδιωτική τους φυλακή» και πήγαν να παρκάρουν κάπου αλλού. Και αν κάποιος το άφησε το είδε να καίγεται, όπως κάηκε το αυτοκίνητο το βράδυ στη Στουρνάρη στα επεισόδια για τον Γρηγορόπουλο.

Η Αθήνα δεν σταματάει να υπενθυμίζει στον πολίτη ότι την εξουσία έχουν οι αντιεξουσιαστές και οι αυτοοργανωμένοι. Από το «στήστε μπλόκο στην έκδοση των πέντε αγωνιστών στην Ιταλία» που βλέπω καθημερινά βαμμένο στα ρολά ενός κλειστού υποκαταστήματος τράπεζας στην Μεσογείων, μέχρι τις αφίσες των Antifa που είναι κολλημένες στα κουτιά της ΔΕΗ στο Χαλάνδρι. Από τα συνθήματα κατά της βιομηχανίας κρέατος που ένας μερακλής έχει γεμίσει την Ακαδημίας και την Πατησίων αλλά και τα καλέσματα στον κόσμο να σηκωθεί από τον καναπέ, να κλείσει το κουτί και να επαναστατήσει, που γράφουν παντού οι εχθροί της τηλεόρασης.

Το Big Brother is watching you, του Οργουέλ στο 1984, ήταν αποτελεσματικό όχι επειδή ο Μεγάλος Αδελφός έβλεπε όλους, αλλά επειδή όλοι βλέποντας παντού στις τηλεοράσεις το Μεγάλο Αδελφό συν τω χρόνω πίστευαν ότι τα ξέρει όλα. Τα συνθήματα στους τοίχους δεν είναι σημαντικά επειδή τα κοιτάμε αλλά επειδή αυτά μας κοιτάνε. Ο πολίτης έμαθε ότι ακόμα και αν ο τοίχος είναι δικός του να μην τα πειράζει γιατί είναι ιερά. Εκεί τα γράφανε στην κατοχή (μουσική υπόκρουση Λοΐζος με φυσαρμόνικα), εκεί τώρα τα γράφουνε οι συνεχιστές της αντίστασης τα παιδιά που πολεμάνε τον φασισμό (εδώ Βασίλης). Μια ιερότητα που τα «παιδιά» δεν ξεχνάνε να υπενθυμίσουν. Όπως για παράδειγμα στον τοίχο του Νομισματικού Μουσείου στην Πανεπιστημίου, που όταν η διεύθυνση έβαλε υπαλλήλους να σβήσουν τα συνθήματα τα «παιδιά» τους είπαν ότι καλό είναι να μην το κάνουν.

Όπως το δίκιο ανήκει στον εργάτη, οι τοίχοι ανήκουν στα παιδιά. Και ένα από τα πρώτα βήματα της επόμενης κυβέρνησης είναι να πάρει του τοίχους, τους δρόμους, την πόλη και να την ξαναδώσει εκεί που ανήκει. Στους πολίτες της που κουράστηκαν να παίρνουν εντολές από αντιεξουσιαστές και αυτοοργανωμένους.

Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Μια χαμένη δεκαετία για την Ευρώπη

Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος

Οι «Πηγές της Ρώμης», όπως ζωντανεύουν στο τρίπτυχο αριστούργημα του μεγάλου Ιταλού συνθέτη Ρεσπίγκι, δεν δροσίζουν πια την ευρωπαική ιδέα στην πόλη που αυτή κάποτε γεννήθηκε. Τα «Πεύκα της Ρώμης», έτερο σκέλος του έργου, που οι Ιταλοί τα κουρεύουν έτσι ώστε να μοιάζουν με πανύψηλα μανιτάρια, δεν ρίχνουν πια τη σκιά τους στην ενωσιακή οντότητα που το 1957 είδε το φως στην Αιώνια Πόλη. Και μετά το δημοψήφισμα και το συντριπτικό «Όχι» στην Ιταλία πολλοί άρχισαν τις «Ρωμαικές Γιορτές» όπως στο άλλο σκέλος του εν λόγω έργου. Έτσι τώρα το πραγματικό ερώτημα που προκύπτει είναι ένα: θα καταλάβει επιτέλους η Ευρώπη, δηλαδή, ουσιαστικά, η Γερμανία, τι έχει κάνει κάτι λάθος όλα αυτά τα χρόνια; Ή θα συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση αγνοώντας για μία ακόμη φορά τι συμβαίνει γύρω της; Γιατί το έδαφος που χάνεται, πολύ δύσκολα μπορεί να ξανακερδηθεί.

Ο προβληματισμός αυτός δεν πρέπει να παραγνωρίσει ούτε το αποτέλεσμα των αυστριακών εκλογών. Ναι μεν ο υποψήφιος της άκρας δεξιάς ηττήθηκε, πλην όμως κατέγραψε τεράστια ποσοστά η σημασία των οποίων κάθε άλλο παρά αμελητέα είναι. Σε μικρότερο ίσως βαθμό, δεν πρέπει να παραγνωρίσει και το γεγονός ότι η επανάκαμψη των έμμεσων ή, ακόμα χειρότερα, άμεσων απειλών περί Grexit επίσης κάθε άλλο παρά βοηθά στην κατεύθυνση της σταθεροποίησης. Ο υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας και σύντομα επόμενος πρόεδρος της χώρας Στάινμαγερ έδειξε να το αντιλαμβάνεται, αλλά, ταυτόχρονα, δεν είναι εκείνος που έχει τον αποφασιστικό λόγο.

Η ουσία είναι ότι η κοινή Ευρώπη κλονίζεται πλέον συθέμελα. Μέσα σε λίγα χρόνια η άλλοτε κραταιή αισιόδοξη κοινότητα έχασε τόσο έδαφος ώστε πλέον σχεδόν κάθε κάλπη όπου κι αν στήνεται στην ευρωζώνη να θεωρείται υποψήφιο προσάναμμα μιας φωτιάς που μπορεί να κάψει τα πάντα. Στην αυγή της έβδομης δεκαετίας της η Ευρώπη της Δημοκρατίας τρέμει πια τους λαούς της. Γιατί;

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ξέσπασε η κρίση στην Ελλάδα. Άπαντες θυμούνται ότι από το 2010 και για καιρό μετά, η γερμανική και η ευρωπαική ρητορική, επίσημη και ανεπίσημη, έριχναν το ανάθεμα όλων των δεινών στη χώρα που αντιπροσώπευε περίπου το 2,0% του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Η διεφθαρμένη και σπάταλη Ελλάδα ήταν πηγή όλων των δεινών, μήτρα μέγιστων υπαρξιακών κινδύνων για την Ευρώπη και την επιβίωση της. Δυστυχώς, η αντίληψη αυτή είχε υιοθετηθεί και από πολλούς εντός της χώρας. Σήμερα, που όλη αυτή η ρητορική έχει ξεχαστεί εντελώς καθώς έκανε τη δουλειά της και δεν χρησιμεύει πια, φαίνεται πλέον εξόφθαλμα ο βαθμός υποκρισίας και ανεπάρκειάς της.

Ουσιαστικά, η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε τότε ως άλλοθι για την καθολική θεσμική, οικονομική και πολιτική επικράτηση της γερμανικής βούλησης στην ευρωζώνη, που, ταυτόχρονα, δίχαζε βαθιά. Μετά, ήρθαν το Brexit, ο γενικευμένος ευρωσκεπτικισμός, η ολική επαναφορά της εθνικής λογικής σε αντιδιαστολή με την ενωσιακή σε πλήθος χώρες. Τις πταίει λοιπόν για ότι συνέβη στην Ιταλία ή μπορεί αύριο να συμβεί στην Ολλανδία, τη Γαλλία και αλλού; Που οφείλεται το τεράστιο φυγόκεντρο κύμα αναδίπλωσης λαών και κρατών που απειλεί να σαρώσει τα πάντα;

Υπό τη στενόμυαλη εθνοκεντρική διοίκηση του Βερολίνου η Ευρώπη όχι μόνον διαιρέθηκε αντί να ενωθεί, αλλά έχασε μια εξαιρετικά κρίσιμη δεκαετία. Αντί να βαθύνει έναν γνήσιο ομοσπονδιακό χαρακτήρα μιας τίμιας για όλους Ένωσης, κόλλησε στην πολιτική που βολεύει τη γερμανική οικονομική ανάπτυξη εις βάρος σχεδόν όλων των άλλων. Ταυτόχρονα, εμφανίστηκε κατακερματισμένη, εντελώς ανέτοιμη για τις αληθινά μεγάλες κοινές προκλήσεις όπως το μεταναστευτικό αλλά και η συνολικά διεθνοποιημένη πραγματικότητα.

Η Γερμανία επέλεξε να ηγεμονεύσει στην Ευρώπη κι όχι να την ενώσει. Οφείλει να το αντιληφθεί όσο είναι καιρός. Γιατί έρχεται πλέον ο λογαριασμός σε μία Ένωση που, πολύ απλά, δεν μπορεί να πείσει ούτε τον εαυτό της, ούτε τους πολίτες της, αλλά ούτε και τους άλλους ότι θέλει να προχωρήσει ενιαία και ότι το μπορεί πραγματικά. Και ο μόνος που δεν φταίει είναι η ταλαίπωρη Ελλάδα...

Πηγή "Το Βήμα"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

"Η αξιολόγηση δεν έχει κλείσει λόγω της γερμανικής αδιαλλαξίας"

Η Ελλάδα έχει κάνει πολλά - Δεν είμασταν τόσο αυστηροί σε άλλα προγράμματα

Η Ελλάδα "έχει κάνει πολλά", είπε χθες πηγή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφερόμενη στα προαπαιτούμενα για την αξιολόγηση του προγράμματος της χώρας με τους εταίρους, προσθέτοντας ότι η αξιολόγηση θα μπορούσε να είχε επιτευχθεί νωρίτερα αν δεν ήταν η "αδιαλλαξία" της Γερμανίας.

"Θα μπορούσαμε να την είχαμε ολοκληρώσει μέχρι το τέλος του χρόνου, αλλά οι Γερμανοί ήταν αμετακίνητοι," είπε η πηγή όπως μεταδίδει το ΑΠΕ, προσθέτοντας, "Η Ελλάδα έχει κάνει πολλά. (...) Δεν ήμασταν τόσο αυστηροί με τα άλλα προγράμματα".

Η Αθήνα επιδιώκει την ολοκλήρωση της αξιολόγησης για να εκμεταλλευτεί την πώληση των ομολόγων στο πρόγραμμα της ποσοτικής χαλάρωσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Σόιμπλε: Μονόδρομος η λήψη σκληρών μέτρων για την Ελλάδα

Το μήνυμα του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προς την ελληνική κυβέρνηση είναι σαφές: «Η λήψη σκληρών μέτρων αποτελεί μονόδορομο, από τη στιγμή που η Ελλάδα αποφάσισε να παραμείνει στην Ευρωζώνη».

Μιλώντας μετά τη συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ (ECOFIN), που διεξήχθη στις Βρυξέλλες, ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ δήλωσε, σύμφωνα με την Καθημερινή, επίσης: «Η αποστολή να φέρουμε την Ελλάδα σε μια βιώσιμη, ανταγωνιστική πορεία, υπό τον όρο της συμμετοχής στη νομισματική ένωση το παραδέχομαι- είναι μακράς διαρκείας και πολιτικά φιλόδοξη». Και πρόσθεσε ότι όσο «όσο όμως οι υπεύθυνοι στην Ελλάδα το επιθυμούν, γιατί συζητήσαμε και εναλλακτικές προτάσεις, τρίτος δρόμος δεν υπάρχει» υπενθυμίζοντας εμμέσως ότι τόσο το 2012 όσο και το 2015 είχει προτείνει την έξοδο της χώρας από τη ζώνη του ευρώ.

Ο Σόιμπλε αποκάλυψε μέρος του παρασκηνίου του προχθεσινού Eurogroup, λέγοντας με... υπονοούμενα: «Ο Τσακαλώτος μου είπε πως αισθάνεται ότι έχει κολλήσει μεταξύ δύο ελεφάντων. Μάλλον βλέπει το ΔΝΤ σαν ελέφαντα, δεν ξέρω ποιος θα μπορούσε να είναι ο δεύτερος».

Κλιμάκωσε, δε, την κριτική που ασκεί στην ελληνική κυβέρνηση, λέγοντας ότι οι «Έλληνες ηγέτες καλό είναι να σταματήσουν να λένε στους Έλληνες πολίτες ότι "κάποιοι ξένοι" φταίνε για τα ελληνικά προβλήματα» και διεμήνυσε στον απόηχο της συμφωνίας του Eurogroup της Δευτέρας. «Θα χρειαστεί περισσότερος χρόνος για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης του ελληνικού προγράμματος».

Ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών προειδοποίησε ακόμη πως «η Ιταλία μπορεί να αντιμετωπίσει μια περίοδο αβεβαιότητας» μετά το δημοψήφισμα, παρότι ο ίδιος πιστεύει πως «εκείνοι που εποπτεύουν τις ιταλικές τράπεζες γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν».

Όσον αφορά στην παραίτηση του Ματέο Ρέντσι, τη χαρακτήρισε λυπηρή. «Διευκόλυνε αρκετές μεταρρυθμίσεις στην Ιταλία που ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση» σχολίσασε.

Πηγή "Το Βήμα"

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

 

Προσπάθεια εξαπάτησης και παραπλάνησης της Ελλάδος από την Τουρκία

Του Χρήστου Μηνάγια

Αν κάτι χαρακτηρίζει τους τακτικούς ελιγμούς των Τούρκων, αυτό είναι η προσπάθεια εξαπάτησης και παραπλάνησης της ελληνικής πλευράς μέσω της διεξαγωγής ψυχολογικών επιχειρήσεων, οι οποίες κλιμακώνονται σταδιακά το τελευταίο εξάμηνο.

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικό παράδειγμα της τουρκικής αντίληψης για το θέμα αυτό αποτελεί το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Sözcü, στις 05 Δεκεμβρίου 2016, με τίτλο: «Παρουσιάσθηκε ο τίτλος ιδιοκτησίας του νησιού που αφήσαμε τους Έλληνες να μας το αρπάξουν», το οποίο, δυστυχώς, έτυχε ευρείας αναδημοσίευσης από μεγάλο μέρος ελληνικών ΜΜΕ προβάλλοντας άθελα τους τα ψεύδη της τουρκικής προπαγάνδας.

Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, ο πρώην Γενικός Γραμματέας του τουρκικού υπουργείου Άμυνας συνταγματάρχης ε.α. Ümit Yalım επικοινώνησε με το Γραφείο του Ο.Η.Ε. στη Γενεύη και ζήτησε το έγγραφο που καθορίζει την κυριότητα του νησιού Μαράθι (Marathi), το οποίο σύμφωνα με αυτόν περιλαμβάνεται μεταξύ των 18 τουρκικών νησιών που τελούν υπό ελληνική κατοχή. Στη συνέχεια, το Γραφείο του Ο.Η.Ε. του διαβίβασε το εν λόγω έγγραφο, το οποίο παρουσίασε η εφημερίδα Sözcü και αφορά στη συμφωνία μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας για συγκεκριμένα νησιά του Αιγαίου που υπογράφηκε στις 04-01-1932 και δημοσιεύθηκε στην τουρκική εφημερίδα της κυβερνήσεως στις 25-01-1933.

Ας σημειωθεί ακόμη ότι, το τουρκικό άρθρο παραπέμπει στο ελληνικό νησί Μάραθος ή Μαράθι που βρίσκεται δυτικά της νήσου Αρκοί και βόρεια της νήσου Λειψοί και περιλαμβάνεται στα 152 EGAYDAAK (Egemenliği Anlaşmalarla Yunanistan’a devredilmemiş Ada Adacık ve Kayalıklar), δηλαδή νησιά-νησίδες και βραχονησίδες των οποίων η κυριότητα (σ.σ. σύμφωνα με τους τουρκικούς ισχυρισμούς) δεν παραχωρήθηκε στην Ελλάδα με συμφωνίες.

Ωστόσο, από την λεπτομερή εξέταση του συνολικού κειμένου της τουρκικής εφημερίδος της κυβερνήσεως (25-01-1933) διαπιστώνεται ότι, το νησί Marathi που αναγράφεται στη συμφωνία Τουρκίας-Ιταλίας του 1932 ευρίσκεται μεταξύ του Καστελόριζου και των τουρκικών ακτών και ουδεμία σχέση έχει με το νησί Marathi (Μάραθος ή Μαράθι) που αναφέρουν οι Τούρκοι και το οποίο ευρίσκεται στο σύμπλεγμα νήσων Αρκοί. Το ίδιο ισχύει και με το αντίστοιχο κείμενο του Ο.Η.Ε. που είναι γραμμένο στα γαλλικά.

Αναλυτικότερα, η εν λόγω συμφωνία αφορά στην κυριαρχία, αφενός των νησιών που ευρίσκονται μεταξύ των ακτών της Μικράς Ασίας (Anadolu) και της νήσου Καστελόριζου, αφετέρου της νήσου Karaada που ευρίσκεται στον Κόλπο του Bodrum. Επίσης, αναγράφεται εμφανώς ότι, η Τουρκία αναγνωρίζει την κυριαρχία της Ιταλίας στο Καστελόριζο, στις νησίδες Ψωράδια, Πολυφάδος, Ψωμί, Άγιος Γεώργιος, Αγριελαία, Μαύρο Ποινί και Μαύρο Ποινάκι, βραχονησίδες Κουτσουμπόρας, καθώς επίσης νησίδες Ρω (Άγιος Γεώργιος), Δραγονέρα, Ross και Στρογγυλή. Υπόψη ότι, στη συνέχεια, με τη Συμφωνία της 02-02-1947 τα νησιά αυτά εκχωρήθηκαν από την Ιταλία στην Ελλάδα και συνεπώς η Τουρκία δεν έχει κανένα κυριαρχικό δικαίωμα σε αυτά. Ακολούθως παρατίθεται απόσπασμα του κειμένου της τουρκικής εφημερίδος της κυβερνήσεως, το οποίο η εφημερίδα Sözcü εσκεμμένα δεν το παρουσίασε πλήρες, προκειμένου να εξαπατήσει και να παραπλανήσει την Ελλάδα στα πλαίσια της προσφιλούς της τακτικής δημιουργίας φοβικών συνδρόμων.

Πηγή Liberal

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου