Κυβερνητικός “θρίαμβος”: Θα πεθάνουμε χωρίς “νέα μέτρα”

Γράφει ο Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ

Η προπαγάνδα και η εξαπάτηση των Ελλήνων οργιάζει . Ο κ. Σαμαράς έγινε «εθνικός ήρωας» «αρνούμενος ηρωικά» και «βροντοφωνάζοντας» εν όψει εκλογών (και τώρα που «καθαρίσαμε»; με τη Χρυσή Αυγή), όχι άλλα μέτρα.
Περίπου ο κ. Σαμαράς, μας λέει ότι είμαστε μια χαρά με:

• Με 45% πραγματικούς ανέργους.
• Με  180% χρέος ως προς το ΑΕΠ.
• Με ΑΕΠ μειωμένο πέραν του 25% από το αντίστοιχο του 2009.
• Με χρηματοδοτικό αδιέξοδο και 2014 που το ήξεραν από το 2010
• Με υπό απάνθρωπη και ανάλγητη χωρίς λόγο απόλυση των πάντων.
• Με καταχρεωμένους όλους τους Έλληνες με επιτόκια μέχρι 20%
• Με ίσως πέραν των 100.000 άστεγων σε όλη την χώρα,
• Με εν εξελίξει γενοκτονία και ανθρωπιστική κρίση του Ελληνισμού.
• Με υπό εκποίηση-ξεπούλημα των πάντων (κλοπή, ιδιωτικοποίηση)
• Με υπόδουλη την Ελλάδα σε μία τρόικα
• Με υποθηκευμένο τον Εθνικό και ιδιωτικό πλούτο στα μνημόνια που δεν τα καταγγέλλει ο κ. Σαμαράς,
• Με κλειστές τις περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις
• Με εξοντωτική φορολογία, χαράτσια κτλ
• Με τον Ελληνικό λαό να ξεπαγιάζει, όχι λόγω ειδικού φόρου αλλά επειδή τον καταληστεύουν και δεν έχει χρήματα.
• Με εκποίηση από την εφορία των σπιτιών των Ελλήνων που αδυνατούν να πληρώσουν την εφορία.
• Με κατάσχεση για τον ίδιο λόγο μισθών και συντάξεων
• Με ξεγύμνωμα της άμυνας της Ελλάδας και με το κλείσιμο των Αμυντικών μας βιομηχανιών.
• Και άπειρα, κάθε Έλληνας και μία δραματική ιστορία.

Επομένως λέει ο κ. Σαμαράς ότι το μόνον που θέλει,

• ελπίζοντας με αυτό να «πείσει» ως το έκανε με την «επαναδιαπραγμάτευση»,
• είναι ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ

Θυμίζει την περίπτωση του μύθου του Καραγκιόζη (δεν υπονοώ ότι ο κ. Σαμαράς είναι Καραγκιόζης),

• όπου ο Πασάς αφού του έβαλε στην καλύβα του τα πάντα (κατσίκα, γάιδαρο κτλ)
• τον έκανε μετά πολύ ευχαριστημένο,
• αφαιρώντας (δήθεν, στην περίπτωση του κ. Σαμαρά, τα όχι άλλα μέτρα) ελάχιστα από όσα του είχε φορτώσει.
  

Ο κ. Σαμαράς είναι με τη δήλωση του δεσμευμένος προς Ντράγκι.

• Και να μην αφαιρέσει τίποτε και άλλα μέτρα να ΕΠΙΒΑΛΕΙ.
• Μέχρι τελικής εξόντωσης των Ελλήνων για να καταληστευθεί η περιουσία τους.
• ΠΑΡΑ ΤΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥ «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ» ΤΟΥ.

Κύριοι της βουλευτές της ΝΔ το πρόβλημα δεν είναι να κερδίσει η ΝΔ τις εκλογές εξαπατώντας τον Ελληνισμό για να συνεχίσει την ανωτέρω περιγραφείσα  πολιτική της «παρέας».
Απαιτείται καταγγελία μνημονίων, κούρεμα του χρέους κτλ.
Και οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος με τις δηλώσεις υπακοής τους,  υπέγραψαν τη «σωτηρία» μας στην οποία επιμένουν με το «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ».
Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό αποτελεί ΝΤΡΟΠΗ.
Παρακαλείστε να δώσετε άμεσα λύση χάριν της Ελλάδας και του Ελληνισμού.

Οι Τούρκοι "κάρφωσαν" δίκτυο ισραηλινών κατασκόπων

Οι μυστικοί πράκτορες δρούσαν στο Ιράν στις αρχές του 2012

Αρχίζει να αποκαλύπτεται ο σκοτεινός ρόλος και οι ενέργειες του Ερντογάν και του αρχηγού της ΜΙΤ

Η κυβέρνηση της Τουρκίας φέρεται ότι αποκάλυψε εσκεμμένα την ύπαρξη ενός δικτύου ισραηλινών κατασκόπων το οποίο δρούσε εντός του Ιράν στις αρχές του 2012, καταφέρνοντας ένα σημαντικό πλήγμα στη συλλογή πληροφοριών από τις μυστικές Υπηρεσίες του Ισραήλ, σύμφωνα με δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας Washington Post.

Δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής κανένα επίσημο σχόλιο από μέρους του Ισραήλ ή της Τουρκίας για το συγκεκριμένο δημοσίευμα, αλλά οι Ισραηλινοί υπουργοί έχουν κατηγορήσει τον Τούρκο πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ότι έχει υιοθετήσει αντιισραηλινή στάση τα τελευταία χρόνια, για να ενισχύσει τη θέση της χώρας του στον μουσουλμανικό κόσμο.

Οι άλλοτε ισχυρές σχέσεις ανάμεσα στην Τουρκία και στο Ισραήλ έπεσαν στα βράχια το 2010, όταν άνδρες των ισραηλινών ειδικών δυνάμεων σκότωσαν εννιά Τούρκους ακτιβιστές οι οποίοι επιδίωκαν να σπάσουν τον μακρόχρονιο ναυτικό αποκλεισμό του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας.

Ο σχολιογράφος της Ουάσινγκτον Ποστ Ντέιβιντ Ιγκνάτιους έγραψε ότι το Ισραήλ κατά τα φαινόμενα στο πρόσφατο παρελθόν είχε εγκαταστήσει μέρος του δικτύου του για τη συγκέντρωση πληροφοριών για το Ιράν στο έδαφος της Τουρκίας, δίνοντας στις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες την δυνατότητα να καταγράφουν τις κινήσεις των ανθρώπων που εργάζονταν γι' αυτό. Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα, η οποία επικαλείται αξιωματούχους της κυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, το Ισραήλ πίστευε ότι οι Τούρκοι δεν θα στρέφονταν εναντίον του εβραϊκού κράτους έπειτα από χρόνια διμερούς συνεργασίας.

Όμως, αναφέρεται στο σχόλιο, στις αρχές του 2012 ο Ερντογάν αποκάλυψε στην Τεχεράνη τις ταυτότητες 10 Ιρανών οι οποίοι είχαν ταξιδέψει στην Τουρκία για να συναντηθούν με Ισραηλινούς πράκτορες.

Τον Απρίλιο του 2012 το Ιράν ανακοίνωσε ότι εξάρθρωσε ένα μεγάλο ισραηλινό δίκτυο κατασκοπείας και ότι συνέλαβε 15 υπόπτους. Δεν είναι ξεκάθαρο το εάν η εξέλιξη αυτή σχετίζεται με την διαρροή που φέρονται να έκαναν οι Τούρκοι.

Το Ιράν κατηγορεί εδώ και χρόνια το Ισραήλ ότι κατασκοπεύει την Ισλαμική Δημοκρατία και ότι έχει δολοφονήσει μια σειρά Ιρανούς πυρηνικούς επιστήμονες, τον τελευταίο εξ αυτών τον Ιανουάριο του 2012. Το Ισραήλ και η Δύση κατηγορούν το Ιράν ότι επιδιώκει να κατασκευάσει πυρηνικά όπλα. Η Τεχεράνη το διαψεύδει.

Ο υφυπουργός Εξωτερικών Ζεέβ Ελκίν απέφυγε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο για το δημοσίευμα της Ουάσινγκτον Ποστ, αλλά σημείωσε ότι οι σχέσεις με την Τουρκία είναι «πολύ περίπλοκες».

«Οι Τούρκοι έλαβαν μία στρατηγική απόφαση. Να επιδιώξουν την ηγεσία στην περιοχή, στην Μέση Ανατολή, και επέλεξαν το βολικό χαρτί της αντιισραηλινής στάσης ώστε να οικοδομήσουν αυτήν την ηγεσία», είπε μιλώντας στην Ισραηλινή Ραδιοφωνία.

Ο υπουργός Ενέργειας Σιλβάν Σαλόμ επίσης απέφυγε να κάνει οποιοδήποτε σχόλιο, αλλά υποστήριξε μιλώντας στον ίδιο ραδιοφωνικό σταθμό ότι μετά την αναταραχή που ξέσπασε στον αραβικό κόσμο το 2011, ο Ερντογάν επιδίωξε να αποκτήσει «νομιμοποίηση ως ο αδιαφιλονίκητος ηγέτης της νέας επανάστασης».

Οι ΗΠΑ προσπάθησαν να διαμεσολαβήσουν για να επιτευχθεί συμφιλίωση ανάμεσα στα δύο κράτη-συμμάχους, τον Μάρτιο, πείθοντας τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου να ζητήσει συγγνώμη για τους θανάτους των ακτιβιστών το 2010.

Όμως, Ισραηλινοί αξιωματούχοι είπαν ότι οι προσπάθειες οι οποίες ακολούθησαν για να οικοδομηθούν γέφυρες, περιλαμβανομένης της διαπραγμάτευσης για να δοθούν αποζημιώσεις στις οικογένειες των ανθρώπων οι οποίοι σκοτώθηκαν στην επιδρομή των ισραηλινών ειδικών δυνάμεων, δεν καρποφόρησαν.

«Το μόνο πράγμα το οποίο επιτύχαμε από τον Μάρτιο είναι να δείξουμε στους Αμερικανούς ότι ο Ερντογάν δεν ενδιαφέρεται καν για τη συμφιλίωση», δήλωσε Ισραηλινός διπλωμάτης, ο οποίος ζήτησε να μην κατονομαστεί λόγω της λεπτής φύσης του ζητήματος.

Ο Εχούντ Μπαράκ, τότε υπουργός Άμυνας του Ισραήλ, είχε εκφράσει την ανησυχία λίγο καιρό μετά το επεισόδιο του 2010 ότι η Τουρκία θα παρέδιδε απόρρητες πληροφορίες σχετικά με την δράση των ισραηλινών υπηρεσιών πληροφοριών στο Ιράν.

«Υπάρχουν πολλά δικά μας μυστικά (που έχουμε εμπιστευτεί στην Τουρκία) και η σκέψη ότι θα μπορούσαν να δοθούν στους Ιρανούς τους επόμενους μήνες... είναι ιδιαίτερα ανησυχητική», είχε δηλώσει, σύμφωνα με τη Ραδιοφωνία του Ισραηλινού Στρατού τον Αύγουστο του 2010.

Γιατί επιμένουν σε εμπλοκή της ΕΥΠ στις τηλεφωνικές παρακολουθήσεις;

Η ΕΥΠ στη «φόρα», η ΕΛ.ΑΣ στο «σκοτάδι»;

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Είναι γνωστό και ιστορικά επιβεβαιωμένο πως οι τηλεφωνικές παρακολουθήσεις από μυστικές υπηρεσίες είναι ένα θέμα που αναστατώνει τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας και αποτελεί πρώτου μεγέθους είδηση, όποτε προκύπτει από… δημοσιογραφικές πληροφορίες (η δημοσιογραφική έρευνα έχει προ πολλών ετών αποδημήσει, αφού έχει εδραιωθεί πλέον η μέθοδος των «διαρροών» η οποία μεταμορφώνεται σε «δημοσιογραφική πηγή», ικανοποιώντας πάντα άγνωστες σκοπιμότητες του «διαρρέοντα»).

Τις τελευταίες ημέρες έχει γενικευθεί ένα κύμα συκοφάντησης του τρόπου λειτουργίας της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, μετά την περίφημη εσωκομματική δήλωση (αλλά και διαρροή της) του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα, σχετικά με παρακολουθήσεις των τηλεφωνικών επικοινωνιών των στελεχών του κόμματός του.

Από εκείνη την ημέρα, άρχισαν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας ποικίλου τύπου δημοσιεύματα. Οι συντάκτες τους, μάλιστα, διαφάνηκε ότι είτε προτιμούσαν να αμφισβητήσουν με πολιτικά κριτήρια τον ρόλο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (π.χ. Κατρούγκαλος), είτε όντας αδαείς προσπαθούσαν να καταγράψουν τα αποκυήματα της φαντασίας τους…

Κατ’ αρχήν κανένας δεν αναφέρθηκε στο νόμο 3649/2008 που αφορά την λειτουργία της ΕΥΠ, όπου με σαφήνεια καταγράφεται ο ρόλος και εν γένει οι δραστηριότητες – παρεμβάσεις που μπορεί να αναπτύσσει η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών.

Εκτός από αυτό, όμως, κανείς δεν αναφέρθηκε πως σύστημα επισύνδεσης (υποκλοπής τηλεφωνικών και άλλων επικοινωνιών) που διαθέτει από τις αρχές του 2009 και η ΕΛΑΣ η οποία προμηθεύτηκε το δικό της σύστημα επισυνδέσεων (παρόμοιο ή και καλύτερο από αυτό της ΕΥΠ), άρα διαθέτει τα μέσα προκειμένου να παρακολουθήσει τηλεφωνικές συνδιαλέξεις και άλλου είδους επικοινωνίες, χωρίς να το γνωρίζει η ΕΥΠ.

Επίσης, κανείς δεν ασχολήθηκε επί της ουσίας με τα περίφημα «βαλιτσάκια» παρακολουθήσεων και όσοι το έκαναν δεν γνωρίζουν καν τον πραγματικό τρόπο εφαρμογής – λειτουργίας τους. Η ΕΥΠ, κατά της διάρκεια της πρωθυπουργίας Παπανδρέου φέρεται σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής (κατά την επίσκεψή του στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης) να προμηθεύτηκε 5-6 βαλιτσάκια παρακολουθήσεων, εκ των οποίων τα δύο (σύμφωνα πάντα με πρόσφατα δημοσιεύματα) έχουν «εξαφανιστεί», ενώ υπάρχουν δημοσιεύματα στο Τύπο που αναφέρονται στην παράδοση του ενός στα κεντρικά γραφεία του ΠΑΣΟΚ, ενώ το δεύτερο δεν παραδόθηκε ποτέ στην αρμόδια διεύθυνση της ΕΥΠ (σύμφωνα με πληροφορίες κανένας από αυτά τα βαλιτσάκια δεν παραδόθηκε στην σημερινή ηγεσία της ΕΥΠ)! Για το θέμα αυτό -και σύμφωνα πάντα με δημοσιεύματα- έχει κληθεί τουλάχιστον ένας υπάλληλος του ΠΑΣΟΚ να καταθέσει στη Δικαιοσύνη. Επίσης λέγεται ότι το βαλιτσάκι χειριζόταν αρμόδιος τμηματάρχης της ΕΥΠ που δεν εμφανίζονταν καν στην Κατεχάκη και είχε συγγενική σχέση με συνεργάτη του Γιώργου Παπανδρέου και ο τμηματάρχης αυτός έφυγε από την ΕΥΠ μόλις άλλαξε η κυβέρνηση. Όσο για το δεύτερο “βαλιτσάκι” οι πληροφορίες μιλάνε ότι… το πήρε μαζί του πρώην ανώτερο στέλεχος της τότε διοίκησης ΕΥΠ!

Πρόσφατα, πρώην διοικητής της ΕΥΠ φέρεται να αναφέρθηκε σε σχετικές υποθέσεις και εκδηλώνοντας την διάθεσή του να καταθέσει στις αρχές σχετικά για τα περίφημα αυτά βαλιτσάκια, είπε: «επιτέλους, πόσα βαλιτσάκια κυκλοφορούν;» και συμπλήρωσε πως «είναι τόσο καλής τεχνολογίας που ούτε η τηλεφωνική εταιρεία πάροχος δεν μπορεί να διαπιστώσει την παρακολούθηση»!!!

Επιπλέον, σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, φέρεται βαλιτσάκια παρακολουθήσεων να έχουν εισαχθεί και να έχουν αγορασθεί από ιδιώτες μεγαλο-επιχειρηματίες.

Από όλα τα παραπάνω προκύπτει πως ο «ύποπτος» για τυχόν παρακολουθήσεις δεν είναι ένας, αλλά μπορεί να είναι πολλοί και μόνο η ΕΥΠ μπορεί να αναλάβει την έρευνα σύμφωνα και με τις παρ. 7 και 8 του άρθρου 4 του ν. 3649/2008, προκειμένου να βρεθεί ποιος τελικά είναι αυτός που κάνει τις παρακολουθήσεις, αφού η ΕΥΠ σύμφωνα και με ανακοίνωση της ΑΔΑΕ μετά από σχετικούς ελέγχους που έγιναν στα συστήματά της δεν έχει διαπιστωθεί να έχει προβεί σε παράνομες παρακολουθήσεις.

Και όμως, ενώ υπάρχει ένα «πλήθος» γνωστών και αγνώστων που έχουν στην κατοχή τους (παράνομα ή νόμιμα, πρέπει να ελεγχθεί από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές) εξοπλισμό τηλεφωνικών παρακολουθήσεων, για άγνωστο λόγο έχει στοχοποιηθεί η ΕΥΠ, της οποίας ο διοικητής κ. Δραβίλλας ζήτησε τον άμεσο (επαν)έλεγχο της υπηρεσίας προκειμένου να διαπιστωθεί η νομιμότητα και η διαφάνεια της επιχειρησιακής της δράσης της υπηρεσίας που προΐσταται και δη του τμήματος παρακολουθήσεων.

Τι συμβαίνει λοιπόν;

• Ποιοι, με ποια στοιχεία και γιατί επιμένουν στην ύπαρξη τηλεφωνικών υποκλοπών και στην εμπλοκή σε αυτές της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών;
• Ποιοι και γιατί προσπαθούν να αποδομήσουν την ευαίσθητη αυτή υπηρεσία, η οποία είναι επιφορτισμένη με την ασφάλεια της χώρας;
• Ποιοι φοβούνται ή έχουν πανικοβληθεί από την πιθανότητα ανεύρεσης εμπλοκής τους σε δραστηριότητες οι οποίες σαφέστατα εμπίπτουν στον θεσμικό ρόλο της ΕΥΠ;
• Ποιοί και γιατί κόπτονται ακόμη και για τον αριθμό συνακροάσεων της ΕΥΠ, ενώ τηρούν -για άγνωστο λόγο- σιγή ιχθύος για τις ανάλογες δραστηριότητες της ΕΛ.ΑΣ.; 
• Ποιοί και γιατί σήμερα φωνασκούν για τηλεφωνικές παρακολουθήσεις, ενώ προσπερνούν -προφανώς ως φυσικό φαινόμενο- την παρακολούθηση των τηλεφώνων πρώην πρωθυπουργού της χώρας;
• Ποιοί και γιατί σήμερα φωνάζουν για τα βαλιτσάκια, ενώ παλαιότερα και επί πρωθυπουργίας Γεωργίου Παπανδρέου σφύριζαν αδιάφορα, θεωρώντας προφανώς φυσιολογική την ύπαρξη και λειτουργία τους;

Η όλη εμμονή να παραταθεί το συγκεκριμένο θέμα στην δημοσιότητα, δημιουργεί υποψίες πως κάτι πολύ μεγαλύτερο συμβαίνει πίσω από το ενδιαφέρον δημοσιογράφων και μη, που επιμένουν στην ύπαρξη παρακολουθήσεων, ενώ δεν υπάρχουν ούτε καν αποχρώσες ενδείξεις για κάτι τέτοιο, πέρα από τις δηλωμένες – νόμιμες παρακολουθήσεις που γίνονται από την ΕΥΠ με άδεια ειδικού Εισαγγελέα.

• Είναι άραγε πιο σημαντική η ανάδειξη ενός τέτοιου θέματος για το οποίο υπάρχουν μόνο φήμες, και δεν είναι σημαντικές για τους δημοσιογράφους οι προ εξαμήνου καταθέσεις υπαλλήλων της ΕΥΠ μέσα σε αίθουσα δικαστηρίου, με βάσει τις οποίες υπήρξε διαρροή της άκρως απόρρητης ενημέρωσης του τότε πρωθυπουργού (Κ. Καραμανλή) από τον τότε διοικητή της ΕΥΠ;
• Είναι άραγε πιο σημαντικό το θέμα των υποτιθέμενων (μέχρι στιγμής) τηλεφωνικών συνδιαλέξεων από την διαρροή στα wikileaks του πρώην αμερικανού πρέσβη Ρις, ο οποίος δήλωσε πως υπάρχουν «δυσαρεστημένοι ΠΑΣΟΚοι υπάλληλοι του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, επιρρεπείς στις διαρροές» (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό);
• Είναι άραγε πιο σημαντικό να ασχολούμαστε με ένα θέμα που πιθανότατα δεν υφίσταται, τη στιγμή που αγοράστηκε και δεν λειτούργησε ποτέ ειδικό δορυφυρικό – γεωγγραφικό διασυνοριακό σύστημα επιτήρησης (με ευθύνη της κυβέρνησης Παπανδρέου και του τότε διοικητή της ΕΥΠ), το οποίο θα εξασφάλιζε την δραστική μείωση της εισόδου λαθρομεταναστών (και όχι μόνο) στην χώρα μας;

Τελικά, ή κάποιοι τρέμουν για πιθανή υποκλοπή τηλεφωνικών τους επικοινωνιών ή επιθυμούν να κυνηγάμε ανεμόμυλους για να μην ασχολούμαστε με ζητήματα πολύ σοβαρότερα, τα οποία αυτή τη στιγμή συμβαίνουν εντός και εκτός της Ελλάδας.

Ενδεχομένως, να επιθυμούν να μειώσουν ή και να ακυρώσουν επιχειρησιακές δράσεις της ΕΥΠ που αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε εξέλιξη εντός της Ελληνικής Επικράτειας και οι οποίες αφορούν (πέρα από παρακρατικές ομάδες) παρακολουθήσεις ξένων τρομοκρατικών ομάδων και υπηρεσιών που δραστηριοποιούνται με ιδιαίτερη έμφαση τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας.

Τέλος, επειδή και η γελοιότητα πρέπει να έχει τα όριά της, κάποιοι σοβαρότατοι και έγκριτοι δημοσιογράφοι θα πρέπει να αρχίσουν να λειτουργούν στηριζόμενοι στις βασικές αρχές της δημοσιογραφίας, ξεκινώντας από το «γεγονός» (fact) και όχι από τον μύθο…

Μπορεί, ενδεχομένως γι αρκετούς, οι πολιτικές σκοπιμότητες να είναι ύψιστης προτεραιότητας, αλλά είναι οι ίδιοι που δεν θα πρέπει να ξεχνούν σε καμία περίπτωση πως βάλλοντας επί παντός επιστητού και με μοναδικό στοιχείο την οργιάζουσα φαντασία τους, το μόνο που τελικά κατορθώνουν είναι να δημιουργούν προβλήματα στην εύρυθμη λειτουργία θεσμικών οργάνων. Και αυτού του είδους τα προβλήματα απαιτείται να αποφεύγονται, γιατί είναι υπεράνω κομμάτων, αμφιβόλου προέλευσης, ποιότητας και σταθερότητας συμφερόντων…

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους

Η αναδημοσίευση ενυπόγραφων άρθρων και μεταφράσεων του ιστολογίου επιτρέπεται μόνο με έγγραφη ενεργή αναφορά στο ιστολόγιο, ως ένδειξη σεβασμού προς τον γράφοντα, αλλά και ως αναγνώριση, έστω και δια της αντιγραφής, πως γινόμαστε καλύτεροι...

 

Μπροστά στον εφιάλτη

Οκτώβρης 2013, και μάλιστα προχωρημένος στη χώρα του ΠΟΤΕ.

Τη χώρα, που οι κυβερνήσεις της την ξεζουμίζουν, εξαφανίζοντας κάθε τι «εθνικό» αλλά και ατομικό, ότι τους ξέφυγε δηλαδή από τους ιθαγενείς.

Στη χώρα του ΠΟΤΕ δεν υπάρχει βασικά ΜΙΑ κυβέρνηση, και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε.

Υπάρχει η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ κυβέρνηση, εκείνη των μεγάλων και ισχυρών ΞΕΝΩΝ που βρίσκεται αλλού, μακριά, υπάρχουν οι «επιθεωρητές» της που πάνε και έρχονται κάθε τόσο μεταφέροντας τις ΔΙΑΤΑΓΕΣ των μεγάλων, της ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ δηλαδή κυβέρνησης, και στη χώρα του ΠΟΤΕ, υπάρχουν και οι καρπαζοεισπράκτορες, εκείνοι που συστήνονται σαν η «εκλεγμένη από το λαό κυβέρνηση», μόνο που καμία σχέση δεν υπάρχει με την πραγματικότητα.

Στη χώρα του ΠΟΤΕ λοιπόν χειμωνιάζει, και ΤΩΡΑ που φτάσαμε στο αμήν, οι περισσότεροι βλέπουν ότι αυτός ο χειμώνας θα είναι εφιαλτικός ΚΑΙ γι αυτούς γιατί ΔΕΝ θα ζεσταθούν.

Το πετρέλαιο, στα ύψη, τα καυσόξυλα το ίδιο, ο βερεσές από τους βενζιναδες κομμένος, και φέτος τα δόντια θα βαρούν «καστανιέτες» από το ψοφόκρυο.

Η υποτιθέμενη κυβέρνηση είπε ότι ΘΑ δώσει επίδομα θέρμανσης, αλλά, ακόμα δεν είναι έτοιμη.

Πέρσι, η μισή χώρα πάγωσε.

Οι υπόλοιποι που είχαν κάτι «ψιλά» στην άκρη, πήραν λίγο πετρέλαιο η μερικά ξύλα, και έλπιζαν ότι φέτος θα γίνει κάποιο θαύμα, και θα πέσει η τιμή του πετρελαίου για να ζεστάνουν το κοκαλάκι τους.

Αντί λοιπόν να σηκωθούν και να στρώσουν στο κυνήγι ΟΛΟΥΣ αυτούς τους ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ στέλνοντας τους στον αγύριστο και ακόμα παραπέρα, δεν έκαναν τίποτα, και φτάσαμε στο σήμερα……

Και τα «ζόρια» όπως ήταν φυσικό είναι τα ίδια και χειρότερα με πέρσι.

Ο χειμώνας που έρχεται δείχνει τα δόντια του και προειδοποιεί ότι Δεν θα δείξει έλεος σε κανέναν!

Και προσέξτε, ΚΑΝΕΝΑΣ από όλα αυτά τα γραβατωμενα γαϊδούρια (να με συγχωρήσουν τα καημένα τα γαϊδουράκια που τα προσβάλω) δεν παίρνει χαμπάρι αν όλοι εμείς κρυώνουμε, αν πέθαναν πέρσι, και θα πεθάνουν και φέτος άνθρωποι από το κρύο.

Δεν τους νοιάζει.

Εκείνοι και οι οικογένειες τους δεν κρυώνουν.

Ζεσταίνονται από το αίμα που μας ρουφανε, και ούτε τους νοιάζει αν το πετρέλαιο θα πάει στα 10 ευρώ το λίτρο γιατί ΔΕΝ το πληρώνουν αυτό που καίνε από την τσέπη τους!

ΔΕΝ ανάβουν αυτοί αυτοσχέδια μαγκάλια για να ζεσταθούν…

Για να μην ξεχνάμε τους φονιάδες που δεν τιμωρήθηκαν ΠΟΤΕ.

Όλοι αυτοί, και όλοι οι γυμνοσάλιαγκες που τους ακολουθουν με σπασμένη τη μέση είναι βολεμένοι έχουν θέρμανση, έχουν παιδεία, έχουν υγεία ΟΛΟΙ τους μέχρι τριακοστής γενεάς σε αντίθεση με τους υπόλοιπους.

Τους υπόλοιπους που βρίσκονται ήδη μπροστά στον… «εφιάλτη» του χειμώνα, μπροστά στους εφιάλτες που συστήνονται ως «κυβέρνηση» και μετά ξύπνησαν.

Βασίλης Τσούγκαρης

Ο Τέρενς Κουίκ καταγγέλλει την «δραστηριότητα» του Βενιζέλου

«Γιατί αρνείται ο υπουργός να μου απαντήσει για την Στρογγύλη και γιατί αρνείται να συγκαλέσει το εθνικό συμβούλιο της εξωτερικής πολιτικής;»

Μυστική Επιτροπή και επιπλέον με ηχηρές απουσίες Ελλήνων που θεωρούνται κορυφαίοι σε θέματα Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ), δημιούργησε ο Υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος.

Αυτό καταγγέλλει με Ερώτησή του προς τον αρμόδιο Υπουργό ο Βουλευτής Επικρατείας και Τομέαρχης Εξωτερικών των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ Τέρενς Κουίκ.

Σύμφωνα με άρθρο του έγκριτου και καλά ενημερωμένου επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής Δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου, στις πληροφορίες του οποίου βασίστηκε η Ερώτηση του Τέρενς Κουίκ:

«Η προαναφερομένη Επιτροπή, αποτελείται από τέσσερις ανώτερους υπαλλήλους του Υπουργείου Εξωτερικών που είναι πιστοί στη γραμμή ότι δεν πρέπει να «προκληθεί» η Τουρκία με μια μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ».

Ωστόσο, προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση ότι στην Επιτροπή αυτή δεν συμμετέχει κανείς από τους Έλληνες που γνωρίζουν, για χρόνια τώρα, το θέμα της ΑΟΖ, και τους οποίους χρησιμοποιούν άλλες χώρες ή Ινστιτούτα ή Οργανισμοί.

«Αληθεύουν οι πληροφορίες περί σύστασης μυστικής Επιτροπής που θα ασχολείται με ζητήματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ); Πώς είναι δυνατόν να εξαιρείτε Έλληνες που γνωρίζουν, για χρόνια τώρα, το θέμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και τους οποίους χρησιμοποιούν άλλες χώρες, ή Ινστιτούτα ή Οργανισμοί;» 

ερωτά τον αρμόδιο Υπουργό ο Τέρενς Κουίκ και ζητά εξηγήσεις για την απουσία διαβούλευσης μεταξύ ΥΠΕΞ και Τομεαρχών Εξωτερικών-Ενέργειας των κομμάτων προ της δημιουργίας της Επιτροπής.

Και ο Τέρενς Κουίκ προσθέτει:

«Γιατί ακόμα δεν μου έχετε απαντήσει στο μείζον ερώτημά μου για το μείζον θέμα της Στρογγύλης; Γιατί αρνείστε να συγκαλέσετε την Εθνική Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων όπου φυσικά θα συζητηθεί και το θέμα της ΑΟΖ;».

Ακολουθεί το κείμενο της Ερώτησης.

Κύριε Υπουργέ,

Με ιδιαίτερη προσοχή, διάβασα άρθρο του έγκριτου και καλά ενημερωμένου επί θεμάτων εξωτερικής πολιτικής Δημοσιογράφου Μιχάλη Εγνατίου, σύμφωνα με το οποίο με πλήρη μυστικότητα, δημιουργήσατε μία Επιτροπή που θα ασχολείται με ζητήματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).

Όπως αποκαλύπτει ο Μιχάλης Ιγνατίου, «η προαναφερομένη Επιτροπή, αποτελείται από τέσσερις ανώτερους υπαλλήλους του υπουργείου Εξωτερικών που είναι πιστοί στη γραμμή ότι δεν πρέπει να «προκληθεί» η Τουρκία με μια μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ».

Είναι βεβαίως γεγονός ότι γνωρίζετε πολύ καλά το θέμα της ΑΟΖ, μια και είχατε για χρόνια άτυπο σύμβουλό σας τον πιο ειδικό Έλληνα στα θέματα της ΑΟΖ, τον καθηγητή Θεόδωρο Καρυώτη, ο οποίος ήταν και υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ.

Ωστόσο, σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, «προκαλεί ιδιαίτερη ότι στην Επιτροπή αυτή δεν συμμετέχει κανείς από τους Έλληνες που γνωρίζουν, για χρόνια τώρα, το θέμα της ΑΟΖ, και τους οποίους χρησιμοποιούν άλλες χώρες, Ινστιτούτα ή Οργανισμοί, για να διαφωτίσουν τους αξιωματούχους τους σ’ αυτό το μείζον εθνικό θέμα».

Η σύνθεση της Επιτροπής ΑΟΖ είναι η ακόλουθη:

• Πρέσβης Δημήτρης Χρονόπουλος, Διευθυντής Δ1 (ΟΗΕ και Διεθνείς Οργανισμοί)

• Πρέσβης Αλέκξανδρος Κουγιού, Διευθυντής Α4 (Θέματα Τουρκίας)

• Μάνια Δελαλιάν, Διευθύντρια Ειδικής Νομικής Υπηρεσίας

• Αναστασία Στρατή, Εμπειρογνώμον Δίκαιου Θάλασσας

Κατόπιν τούτων, ερωτάσθε κ. Υπουργέ:

1. Αληθεύουν οι πληροφορίες περί σύστασης μυστικής Επιτροπής που θα ασχολείται με ζητήματα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ);

2. Πώς είναι δυνατόν να εξαιρείτε Έλληνες που γνωρίζουν, για χρόνια τώρα, το θέμα της ΑΟΖ, και τους οποίους χρησιμοποιούν άλλες χώρες, ή Ινστιτούτα ή Οργανισμοί;

3. Πριν λάβετε την απόφασή σας, δεν σκεφθήκατε ότι θα έπρεπε να διαβουλευτείτε τα Κόμματα συνεργαζόμενος με τους Εκπροσώπους τους, όπως Π.χ. οι Τομεάρχες Εξωτερικών, αλλά και Ενέργειας;

4. Είναι δυνατόν εμείς να κάνουμε πολιτική με το τι συμφέρει την Τουρκία ή όχι;

5. Θα μου απαντήσετε επιτέλους για το θέμα της Στρογγύλης, το οποίο σας το έθεσα και στην Διαρκή Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών;

6. Θα συγκαλέσετε επιτέλους τον Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, όπου θα συζητηθεί και το θέμα της ΑΟΖ;

Ο Ερωτών Βουλευτής

Τέρενς-Νικόλαος Κουίκ

Παγκόσμια τζιχάντ: θρησκεία, πολιτική ή μπίζνες; (μέρος δεύτερο)

Κατά τα προσεχή έτη, «καυτό σημείο» του ριζοσπαστικού Ισλάμ στην Ευρώπη μπορεί να γίνουν τα Βαλκάνια. Στο κέντρο προσοχής των εμπειρογνωμόνων κατά τους τελευταίους μήνες βρισκόταν το Μαυροβούνιο. Απ’ αυτή την ήσυχη χώρα-θέρετρο με αξιοσημείωτη συνέπεια άρχισαν να φθάνουν πληροφορίες για τη δραστηριότητα του ριζοσπαστικού Ισλάμ.

Έτσι, πριν από λίγο καιρό εμφανίστηκαν πληροφορίες για την κράτηση μιας οικογένειας Σέρβων που έχουν υιοθετήσει την ιδεολογία και έθιμα των Βαχαβιτών. Κατά την έρευνά τους στον οικογενιάρχη και τον γαμπρό του βρήκαν όπλα και τα πυρομαχικά . Όπως αποδείχθηκε, οι άνδρες αυτοί περιοδικά «πήγαιναν στον πόλεμο στη Συρία» για να υποστηρίξουν τους ομοιδεάτες τους στον αγώνα κατά του Μπασάρ Άσαντ.

Περίπου την ίδια ώρα, στο βόρειο τμήμα του Μαυροβουνίου, κοντά στα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο, πραγματοποιήθηκε η παραδοσιακή «συγκέντρωση» Βαχαβιτών υπό τις σημαίες της Τουρκίας και της Σαουδικής Αραβίας. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, σήμερα στις βόρειοανατολικές περιοχές του Μαυροβουνίου (κυρίως μουσουλμανικές, που είναι οι φτωχότερες στη χώρα), υπάρχουν τουλάχιστον 200 οπαδοί του ριζοσπαστικού Ισλάμ. Δεν είναι και τόσο πολλοί, όπως θα έλεγε κανείς, αλλά η Εθνική Υπηρεσία Ασφαλείας ανησυχεί ενώπιον τυχόν επέκτασης τέτοιων διαθέσεων και επισημαίνει την ύπαρξη άμεσης απειλής για τη χώρα.

Εν τω μεταξύ, στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βαχαβίτες εκπαιδεύονται συχνά σε σχολικά γυμναστήρια. Είναι αποδεδειγμένο ότι οι εκπαιδευμένοι στο έδαφος της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης μαχητές έχουν άμεση σχέση με τις βομβιστικές επιθέσεις στα τρένα στη Μαδρίτη το 2004. Στους σκοτωμένους στη Συρία άνδρες της αντιπολίτευσης βρίσκουν συχνά βοσνιακά διαβατήρια. Η τελευταία τέτοια πληροφορία έχει την ημερομηνία της 27ης Σεπτεμβρίου του τρέχοντος έτους.

Εξοικειωμένη με τον ριζοσπαστικό ισλαμισμό είναι και η πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Σύμφωνα με τον Μακεδόνιο εμπειρογνώμονα στα ζητήματα της ασφάλειας Ιβάν Μπαμπανόφσκι, στρατόπεδα της Αλ Κάιντα βρίσκονταν σε εκείνο το μέρος της Δημοκρατίας, που ελεγχόταν από τους τρομοκράτες, του «Εθνικού Απελευθερωτικού Στρατού». Πρόκειται για τα στρατιωτικά τμήματα που εισέβαλαν από το Κοσσυφοπέδιο στην ΠΓΔΜ το 2001. Εδώ που τα λέμε, και σήμερα ακόμα στο Κοσσυφοπέδιο - στο μεγάλο στρατόπεδο στο Κατσάνικ εκπαιδεύονται εθελοντές, που πηγαίνουν μετά στον πόλεμο στη Συρία.

Σε σχέση με όλα αυτά θα θέλαμε να υπενθυμίσουμε ότι το «Ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο» είναι το σχέδιο των ΗΠΑ και των συμμάχων τους και είναι αμφίβολο αν συμβαίνει κάτι σ’αυτό το έδαφος χωρίς τη γνώση τους. Και αυτό, δυστυχώς, είναι μόνο ένα σημείο στην πλατιά γεωγραφία των στρατοπέδων εκπαίδευσης μαχητών, τα οποία χρηματοδοτούνται από τη Δύση, - είπε σε συνέντευξή του στο ΡΣ «Η Φωνή της Ρωσίας» ο Γερμανός εμπειρογνώμονας, Δρ Χανς Κρεχ.

- Με το θέμα αυτό δημοσιεύθηκε πριν από δύο περίπου μήνες μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση του σεβαστού περιοδικού των ΗΠΑ Defense and Foreign Affair Strategic Policy. Αν πιστεύψουμε σ΄αυτή την έκθεση, οι ειδικές υπηρεσίες των ΗΠΑ εδώ και πολλούς μήνες εκπαιδεύουν στην Ιορδανία 3000 μαχητές για να σταλούν μετά στη Δαμασκό. Μια φορά έχουν ήδη προσπαθήσει να το κάνουν αυτό, αλλά κόλλησαν στις μάχες με άλλες ομάδες στασιαστών, οι οποίοι τους εμπόδισαν να προελάσουν πιο πέρα. Σε αραβικά περιοδικά διάβασα ότι οι γαλλικές μυστικές υπηρεσίες, επίσης είναι μπλεγμένες στην εκπαίδευση τέτοιων μαχητών.

Πηγή

Από την κατάθλιψη στην αντίσταση

Μια γενικευμένη πεποίθηση –εμπειρικά διαπιστώσιμη και διαπιστωμένη– είναι πως οι Έλληνες υποφέρουν συλλογικά από μια βαθύτατη κατάθλιψη. Οι αυτοκτονίες αυξάνονται –παράλληλα με τα ποσοστά της Χ.Α.–, το κύμα φυγής μεταξύ των νέων μεγαλώνει, τα ψυχοφάρμακα, παρ’ ό,τι ακριβά, κάνουν θραύση. Και ίσως οι μόνοι επαγγελματίες που δεν υποφέρουν ιδιαίτερα από την κρίση είναι εκείνοι της ψυχικής υγιεινής.

Δύο χρόνια πριν, και κατ’ εξοχήν στη διάρκεια του 2011, με αποκορύφωμα τις διαδηλώσεις της 28ης Οκτωβρίου, οι Έλληνες πλημμύριζαν τους δρόμους και τις πλατείες, πυροδοτώντας το μεγαλύτερο κίνημα «Αγανακτισμένων» όλου του κόσμου, που κατέληξε και στην πτώση του Γεωργίου Παπανδρέου. Και το κύμα της αγανάκτησης θα συνεχιστεί μέχρι τον χειμώνα του 2012. Πώς και γιατί λοιπόν πέρασαν, δύο χρόνια μετά, από την αγανάκτηση στην κατάθλιψη;

Η απάντηση είναι εν τέλει απλή. Αλλά, ίσως δεν θέλουμε να την παραδεχτούμε. Μέχρι τότε, δίναμε μία αμυντική μάχη ενάντια στον απρόκλητο και αιφνίδιο πόλεμο που μας κήρυξαν οι αγορές και η γερμανική Ευρώπη. Μια μάχη που είχε ως συνέπεια τον βίαιο καταποντισμό του ΠΑΣΟΚ (και ας μην ξεχνάμε το 43% των εκλογών του 2009) και τη γενικευμένη απογοήτευση, μίσος και δυσπιστία απέναντι στο πολιτικό σύστημα, τους βουλευτές, τις ελίτ. Έκτοτε, το κλίμα αρχίζει να μεταβάλλεται. Οι συγκεντρώσεις γίνονται όλο και πιο άμαζες, οι μπαχαλάκηδες και τα δακρυγόνα περνάνε και πάλι στην πρώτη γραμμή και οι Έλληνες προσανατολίζονται μάλλον προς την εσωστρέφεια ή, στην καλύτερη περίπτωση, προς το… εκλογικό παραβάν. Αμέσως μετά δε, μετά τη στιγμιαία έξαψη των εκλογών, όλο και περισσότερο η αποστράτευση, η θλίψη, η αποχώρηση στα ενδότερα του εαυτού. Η αγανάκτηση θα πάρει μορφή καρικατούρας. Θα γίνει Χρυσή Αυγή!

Στο πραγματολογικό επίπεδο, τα γεγονότα υπήρξαν καταιγιστικά. Ο Αντώνης Σαμαράς, που μέχρι τον Νοέμβριο του 2011 ήταν αντιμνημονιακός, ανοίγοντας τον δρόμο και στη συντριπτική πλειοψηφία των δεξιών πολιτών να μπορούν να συμπορευτούν για πρώτη φορά σε τέτοια έκταση και για τόσο μεγάλο διάστημα με τους προερχόμενους από την αριστερά και την κεντροαριστερά, θα διαβεί τον Νοέμβριο του 2011 τον Ρουβικώνα του Μνημονίου.
Αμέσως μετά, με την κυβέρνηση Παπαδήμου, θα υπογραφεί το PSI που θα καταστρέψει τις ελληνικές τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, θα μεταφέρει το χρέος στο αγγλικό δίκαιο και θα το μετατρέψει, από χρέος έναντι ιδιωτών, σε χρέος έναντι κρατών. Οι μισθοί και τα ημερομίσθια θα πέσουν κατά 30%, οι άνεργοι θα εκτιναχθούν στο ενάμισι εκατομμύριο σχεδόν, το κοινωνικό κράτος θα αποσυντεθεί.

Η μετακίνηση του μεγαλύτερου μέρους της Δεξιάς προς το μνημονιακό στρατόπεδο θα ενισχύσει θεαματικά τη δεξαμενή των καθεστωτικών δυνάμεων. Από την άλλη πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ, που αποτέλεσε, μαζί με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, το εκλογικό καταφύγιο ενός μεγάλου μέρους των Αγανακτισμένων, όχι μόνο δεν θα μπορέσει να ανέλθει στην εξουσία, αλλά προπαντός, στη συνέχεια, θα αποδειχτεί ανίκανος να πείσει πως μπορεί να προσφέρει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για την αντιμετώπιση της μνημονιακής λαίλαπας. Και αυτό καταδεικνύεται όχι μόνο από τη δημοσκοπική στασιμότητά του ενάμιση χρόνο μετά, αλλά και από το γεγονός ότι ένα όλο και μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων κατέφευγε τουλάχιστον δημοσκοπικά στη Χ.Α. – που αποτέλεσε το μόνο κόμμα που έβλεπε την επιρροή του να μεγαλώνει. Εξάλλου, τι χαρακτηριστικότερο από τους κλειστούς ορίζοντες των Ελλήνων, από την άρνησή τους, που καταγράφεται σ’ όλες τις δημοσκοπήσεις, να απαιτήσουν νέες εκλογές. Σ’ αυτές τις συνθήκες, μόνο κάποιος από μηχανής θεός, έξω από το κοινοβουλευτικό σύστημα, θα μπορούσε να εμφανιστεί ως εναλλακτική πρόταση. Και μια και αυτός έμοιαζε να απουσιάζει, ένα δέκα με δεκαπέντε τοις εκατό των Ελλήνων επέλεξαν ως νεαντερντάλειο υποκατάστατό του τον Μιχαλολιάκο.

Τι άραγε δηλούν όλα αυτά; Ότι απλούστατα οι Έλληνες έχασαν τη μάχη που δινόταν μέχρι τα τέλη του 2011, ή στην καλύτερη περίπτωση μέχρι το καλοκαίρι του ’12. Τα στρατεύματα κατοχής έχουν πλέον στρογγυλοκαθίσει στη χώρα με τους Τόμσεν, τους Φούχτελ και Ράινχεμπαχ, και έχουν εγκαταστήσει και τα εγχώρια ανδρείκελα Σαμαρά, Στουρνάρα και… Βενιζέλο. Μέχρι το 2011 δινόταν ακόμη μία μάχη για να αποκρουστούν τα μνημόνια και το χειροπόδαρο δέσιμο της χώρας. Τώρα πια έχουμε χάσει τη μάχη, η ελληνική κοινωνία έχει μετασχηματιστεί βίαια και δραματικά σε μία κοινωνία των δύο τρίτων (με αντίστροφο νόημα απ’ ό,τι στο παρελθόν, μια και τα 2/3 ή ίσως και το 80% αντιπροσωπεύει την εκπτωχευμένη μάζα). Το μεγαλύτερο μέρος των μεσαίων τάξεων έχει προλεταριοποιηθεί, η πλειοψηφία των νέων είναι άνεργοι, το κοινωνικό κράτος που κουτσά στραβά είχε οικοδομηθεί, έστω και με παρασιτικό τρόπο και δανεικά τα προηγούμενα χρόνια, έχει κατεδαφιστεί. Η Ελλάδα, ακολουθώντας το… χρηματιστήριο των Αθηνών, κατέβηκε απότομα κατηγορία, περνώντας σε κείνη των «αναδυομένων» χωρών. Η βαθύτερη αποικιακή υπόσταση της χώρας, που φτιασιδωνόταν για τριάντα πέντε χρόνια, αναδύθηκε προφανής και αδιαμφισβήτητη.

Γι’ αυτό λοιπόν και η αποστράτευση, η συνωμοσιολογία (τριάντα τοις εκατό των Ελλήνων πιστεύει ότι μας ψεκάζουν τα αεροπλάνα), η ανίσχυρη λύσσα, η σιωπή.

Το ότι όμως χάσαμε την μάχη των μνημονίων, που εξάλλου σε λίγο καιρό θα έχουν ολοκληρώσει το έργο τους, έχοντας αλυσοδέσει τη χώρα, σημαίνει άραγε και το τέλος της ιστορίας; Σηματοδοτεί την εξαφάνιση κάθε αντίστασης; Όχι βέβαια! Διότι όταν ο στρατός κατοχής έχει εγκατασταθεί, όταν μία ιστορική περίοδος έχει κλείσει με μία ήττα, μια νέα φάση ανοίγεται. Η φάση της αντίστασης, του ανταρτοπόλεμου. Οι κάτοικοι της Ιερισσού στις Σκουριές, οι χιλιάδες νέοι και λιγότερο νέοι που εγκαθίστανται στα χωριά, επανακκινώντας αυτοί την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, τα εκατοντάδες κοινωνικά ιατρεία, τα εκατοντάδες χιλιάδες γεύματα που μοιράζονται κάθε μέρα από τις εκκλησίες της χώρας, οι συνεταιριστικές απόπειρες και η επέκταση των εναλλακτικών πρωτοβουλιών, οι μικρές ή μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις, η άρνηση των κατοίκων της Μυτιλήνης να επιτρέψουν να βγει στο σφυρί έστω και ένα υπερχρεωμένο σπίτι, οι πολιτιστικές πρωτοβουλίες αντίστασης, η μεγάλη μείωση των πωλήσεων των γερμανικών προϊόντων και χιλιάδες άλλα γεγονότα, για να μην ξεχάσουμε και τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις ενάντια στη Χ.Α. ή για την υπεράσπιση της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης (παρ’ όλο που όλοι γνωρίζαμε το ποιόν της), όλα αυτά μαζί αποτελούν στοιχεία αυτής της πολύμορφης αντίστασης που εκδηλώνεται καθημερινά.

Το ότι αυτή ακόμα δεν έχει πάρει τη μορφή ενός ενιαίου απελευθερωτικού μετώπου δεν σημαίνει τίποτα άλλο, πέραν του ότι είναι ακόμα στην αρχή, δοκιμάζει τα όπλα και τις δυνάμεις της. Το ερώτημα ακριβώς είναι πώς τα επόμενα χρόνια θα αποκτήσει και εκείνα τα ιδεολογικά και πολιτικά εργαλεία που θα της επιτρέψουν να μεταβληθεί σε ηγεμονική δύναμη, δύναμη που θα σαρώσει τη νέα κατοχή.

Εμείς, παρ’ ό,τι συμμετείχαμε με όσες δυνάμεις είχαμε –υλικές και πνευματικές– στο κίνημα των Αγανακτισμένων από την αρχή του, γνωρίζαμε πολύ καλά πως η μάχη ήταν άνιση. Γιατί είχαμε απέναντί μας όλο το διεθνές σύστημα, ενώ στο εσωτερικό, είκοσι τουλάχιστον χρόνια κυριαρχίας του πιο βλακώδους ψευδοεκσυγχρονισμού και η χυδαία ενσωμάτωση των ελίτ στην μονοκρατορία του χρήματος και της κατανάλωσης, είχαν καταστήσει εξαιρετικά αδύναμο το λαϊκό σώμα, που δεν διέθετε ούτε αυτόνομη οικονομία, ούτε ρωμαλέα παιδεία, ούτε αντάξια πολιτικά κόμματα, για να μπορεί να αντισταθεί αποτελεσματικά. Γνωρίζουμε ωστόσο πως ο δρόμος φτιάχνεται περπατώντας και ο μόνος πραγματικός δάσκαλος είναι η ίδια η εμπειρία των ανθρώπων, γι’ αυτό και συμμετείχαμε χωρίς αναστολές σ’ αυτό το κίνημα, χωρίς όμως να εκπλαγούμε όταν είδαμε ότι δεν μπορέσαμε να νικήσουμε.

Χωρίς αυταπάτες λοιπόν, αλλά με πίστη στις δυνάμεις ενός λαού που, μέσα σε τέσσερα χρόνια, υποχρεώθηκε «να ξεμάθει και να μάθει» σε μία κλίμακα χωρίς ιστορικό προηγούμενο, τουλάχιστον στη μετεμφυλιακή εποχή, έχουμε μπει σ’ αυτή την καινούργια περίοδο της συγκρότησης των αντιστάσεων και των υποκειμένων, που θα μας επιτρέψουν αύριο να συγκροτήσουμε αυτό το πραγματικά ενιαίο μέτωπο και να συνάψουμε συμμαχίες τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και έξω από αυτή.

Πριν από μερικά χρόνια, στις αρχές της κρίσης, η έννοια του μετώπου είχε ένα συγκεκριμένο νόημα: επρόκειτο για ένα αμυντικό μέτωπο ενάντια στον εισβολέα. Όταν έγινε η ιταλική εισβολή, όλοι πήγαν στο μέτωπο κάτω από την κυβέρνηση Μεταξά. Στη συνέχεια όμως, όταν πια η εισβολή είχε λάβει χώρα, όχι μόνο έπρεπε να διευκρινιστεί «τι είναι και τι θέλει το ΕΑΜ» –όπως επιγράφεται το κείμενο που είχε γράψει ο Δημήτρης Γληνός–, αλλά, ακόμα περισσότερο, χρειαζόταν τα πολιτικά κόμματα που θα αναλάμβαναν να συγκροτήσουν αυτό το μέτωπο.

Γι’ αυτό και τονίζουμε σε όλους τους φίλους μας, πως το πρώτο βήμα, είναι ακριβώς η διευκρίνιση των στόχων και των βημάτων της αντίστασης, γιατί στο εξής θα πρέπει να αρχίσουμε να διαμορφώνουμε ένα μέτωπο που δεν θα είναι πλέον αμυντικό, αλλά ένα μέτωπο επίθεσης, να «διώξουμε τους ξένους κατακτητές». Εξ ου και η οικοδόμηση μετώπων, χωρίς πραγματική συμφωνία γύρω από «το τι είναι και τι θέλει» αυτό το μέτωπο, ήταν μια απάτη ή, στην καλύτερη περίπτωση, μια αυταπάτη.

Εμείς επιμένουμε για δεκαετίες πως, για να μπορέσει η Ελλάδα να βγει από το αδιέξοδο που την έχει οδηγήσει η παγκοσμιοποίηση, ο «εκσυγχρονισμός» και ο χυδαίος εκχρηματισμός των συνειδήσεων, απαιτείται μια ολόκληρη ιδεολογική επανάσταση. Και ακριβώς επειδή αυτή δεν έγινε, καταλήξαμε στην καταστροφή. Επομένως, δεν μπορούμε με τα ιδεολογικά εργαλεία και τη συναισθηματική και ψυχική δομή της ύστερης μεταπολίτευσης να οικοδομήσουμε ένα νέο πρόταγμα.
Τα τέσσερα χρόνια που πέρασαν, μαζί με την παρασιτική ελληνική οικονομία κατέστρεψαν εν πολλοίς τον παλιό Έλληνα.
Σήμερα, μέσα από τις αντιστάσεις που έχουν αρχίσει να διαμορφώνονται, και μέσα από εκείνες που μέλλεται να έλθουν, θα πρέπει να οικοδομήσουμε τον καινούργιο.

Κίνηση Πολιτών "ΑΡΔΗΝ"

Η πολιτική της έντασης

Μετά από τόσα χαστούκια που δέχθηκε το success story τη κυβέρνησης, με τα συνεχή δημοσιεύματα για επιπρόσθετα μέτρα, για “πρόγραμμα που δεν βγαίνει”, για μη επίτευξη των στόχων και όλα όσα ακούμε μήνες τώρα να επαναλαμβάνονται σαν καφκικό σπιράλ, έπρεπε να υπάρχει μια στροφή στο εσωτερικό. Στόχος να μετατεθεί η ατζέντα από την αποτυχία στο οικονομικό πεδίο, στην (αν)ασφάλεια.

Μετά την υποτιθέμενη εξάρθρωση της Χρυσής Αυγής, ο Σαμαράς με την προτροπή του ακροδεξιού λόμπι που έχει γύρω του, αποφάσισε να επιτεθεί στο “άλλο άκρο”. Στην επικαιρότητα ξαφνικά μπήκαν η Marfin και οι Σκουριές, με σκοπό να “δεθούν” ως υποθέσεις με την Αριστερά γενικά κι αόριστα, αλλά και πιο συγκεκριμένα με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ας θυμίσουμε σ’ αυτούς που κάνουν πως δεν θυμούνται, ότι την μέρα που κάηκε η Marfin και δολοφονήθηκαν, χάθηκαν αθώοι άνθρωποι βρισκόταν σε εξέλιξη μια από τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις της Μεταπολίτευσης. Χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους ενάντια στα μέτρα της κυβέρνησης, που μόλις βρισκόταν στην αρχή της εφαρμογής του νεοφιλελεύθερου προγράμματος. Η μαύρη στιγμή του άδικου χαμού των ανθρώπων στην Marfin, μετατόπισε το ενδιαφέρον από την ίδια την διαδήλωση όπως ήταν φυσικό στην τραγωδία.

Το timing ήταν κομβικό. Η οργή έγινε θλίψη, τα συναισθήματα άλλαξαν και η Αριστερά μπήκε στην θέση του απολογούμενου, ενώ η κυβέρνηση βρήκε ευκαιρία για να σπιλώσει με αφορμή αυτό το συμβάν κάθε διαδήλωση, υπό τον φόβο μήπως ξανασυμβεί κάτι αντίστοιχο. Κανένας δεν είχε κέρδος εκτός από την κυβέρνηση που το αξιοποίησε επικοινωνιακά και αφήνει σκιές μέχρι και σήμερα. Όλοι θέλουμε να μάθουμε ποιοι ήταν επιτέλους οι εμπρηστές της Marfin. Γιατί διαφορετικά ο καθένας μπορεί να λέει ότι θέλει. Ποιον εξυπηρετεί η μη διαλεύκανση της υπόθεσης; Να σημειωθεί εδώ ότι τότε η πυροσβεστική στην έκθεσή της είχε επισημάνει σημαντικές ελλείψεις για την ασφάλεια του κτιρίου της τράπεζας.

Από την άλλη έχουμε την υπόθεση στις Σκουριές, όπου ουσιαστικά μπορεί να περιγραφεί ως μια απελπισμένη και ίσως και ανορθόδοξη μάχη των κατοίκων με τα συμφέροντα της Eldorado Gold. H εξόρυξη χρυσού στην περιοχή θα επιβάρυνε σημαντικά το περιβάλλον, υπονομεύοντας την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Αφού η Eldorado Gold θα έκανε χρήση κυανίου και θα εφάρμοζε μια μέθοδο που δεν έχει δοκιμαστεί ξανά.

Επίσης η καναδική εταιρεία απειλούσε με αγωγές όποιον αμφισβητήσει τα δεδομένα της. Να μην αναφέρουμε και την αμέριστη συμπαράσταση της κυβέρνησης προς την εταιρεία, χαρακτηρίζοντας μάλιστα όσους αντιδρούν εκεί ως “προδότες”. Οι τρομοκρατικού τύπου εισβολές της ασφάλειας σε σπίτια κατοίκων ψάχνοντας για υπόπτους μέσα στην νύχτα δείχνουν το πόσο ενδιαφέρεται το καθεστώς για “επενδύσεις” που μετατρέπουν την χώρα σε αποικία.

Γιατί όμως επιλέγεται τώρα αυτή η στρατηγική; Πολύ απλά γιατί σε όλα τα αυταρχικά και παρανοϊκά καθεστώτα, στόχος είναι η κατάπνιξη της κοινωνικής αντίδρασης και η ανακοπή της όποιας δυναμικής μπορεί να έχει η Αριστερά.

Είναι η προσπάθεια για καταδίκη της βίας πριν καν αυτή υπάρξει, να μην γεννηθεί ούτε καν ως φαντασίωση. Το μήνυμα είναι απλό: Μην διεκδικείτε. Γιατί θα μπείτε τότε στο στόχαστρο των “φρουρών της νομιμότητας”, του “συνταγματικού τόξου”, που αφού διέλυσε επί δεκαετίες την χώρα τώρα απαιτεί να συνεχίσει να εξουσιάζει και μάλιστα να χειροκροτείται.

Στην Ελλάδα της κρίσης η Δημοκρατία μοιάζει με κακοπαιγμένη θεατρική παράσταση. Οι ελίτ επιζητούν την κατασκευή νέων συναινέσεων βάζοντας ως επικεφαλίδα, “η νόμιμη βία του κράτους”. Εκεί ποντάρουν, σ’ αυτή την αποδοχή αρχικά, με την υιοθέτηση της γενικής καταδίκης της βίας, άρα και της δικής σου αν κινδυνεύει ακόμα και η ύπαρξή σου.

Με τα πρόσθετα μέτρα που έρχονται για να δικαιολογήσουν ένα εικονικό πρωτογενές πλεόνασμα που χρειάστηκε αίμα για να διασώσει καρέκλες, πρέπει να πειστεί ο μέσος τηλεθεατής και νοικοκυραίος ότι για την σωτηρία της χώρας (sic) μπορεί να χρειαστεί να μείνει ακόμα και σε χαρτόκουτο. Κανείς δεν είναι ασφαλής.

Πηγή

Πανελλήνια συγκίνηση για Στουρνάρα και Σαμαρά

- Πανελλήνια συγκίνηση προκάλεσε η ειλικρινής και ανθρώπινη εξομολόγηση του κυρίου Στουρνάρα σχετικά με τις οικονομικές δυσκολίες που περνούν δύο στενά συγγενικά του πρόσωπα.
- Τα αντανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας, παρ’ όλες τις δυσκολίες που περνάει, από τις οποίες, πάρα πολλές φέρουν την υπογραφή του υπουργού, λειτούργησαν ακαριαία.

- Ήδη, οι εγγεγραμμένοι στον ΟΑΕΔ άνεργοι της χώρας προχώρησαν στην ίδρυση συλλόγου με την ονομασία Πανελλήνιος Σύλλογος Στήριξης Συγγενών Υπουργών (ΠανΣΣτηΣΥ).

- Πρώτη δράση του ΠανΣΣτηΣΥ θα είναι η υποχρεωτική εισφορά των μελών του, μετά από ομόφωνη απόφαση, του 20% του επιδόματος ανεργίας. Τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν θα δοθούν στις δύο ενδιαφερόμενες.

- Η επόμενη προγραμματισμένη δράση θα είναι η προετοιμασία για μία μεγάλη συναυλία αλληλεγγύης προς τον υπουργό που περνά δύσκολες, οικονομικές, ώρες. Δεν θα συμμετέχει ο Γιώργος Νταλάρας.

- Τη συναυλία θα παρουσιάσει ο Μπάμπης, θερμός υποστηρικτής του υπουργού. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας, ο παλιός φίλος του υπουργού, Κώστας Σημίτης, θα απαγγείλει το νέο του ποίημα: «Το μακέτο κι οι κροτίδες».

- Χαιρετισμό, επίσης, θα απευθύνει ο πρώην υπουργός οικονομικών κύριος Αλογοσκούφης, ο οποίος κατά το παρελθόν αντιμετώπισε ακριβώς το ίδιο πρόβλημα. Φαίνεται το’ χει η μοίρα των υπουργών των οικονομικών.

- Στη συναυλία θα παρευρεθούν οι υπουργοί οικονομικών και πολλών άλλων τριτοκοσμικών χωρών, σε ένδειξη συμπαράστασης προς τον δικό μας υπουργό. Στο τέλος, θα ανταλλάξουν απόψεις επικοινωνιακής πολιτικής.

- Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων Ελλάδας πάρει, επίσης, μέρος στη συναυλία με τη μεικτή χορωδία της. Τα τραγούδια που θα ακουστούν είναι το «Γιε μου» και το «Γιάννη μου το μαντήλι σου».

- Παρόμοια συγκίνηση έχει προκαλέσει και η δήλωση του πρωθυπουργού μας ότι καταδικάζει τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται σε μια προσπάθεια να στηρίξει την περίφημη θεωρία των δύο άκρων.

- Η δήλωση αυτή ήταν η αιτία ώστε ο πρωθυπουργός να γίνει αποδέκτης πολλών έντονων επιθέσεων και διαμαρτυριών από πλευρές που ο ελληνικός λαός θεωρεί ότι ασκούν βία.

- Ο κύριος Σαμαράς, με αφορμή αυτή του τη δήλωση, δέχτηκε λυσσαλέα επίθεση από φίλους και πολύ φίλους οι οποίοι του ζητούν εξηγήσεις.

- Πρώτη και καλύτερη, η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, ζητάει από τον κύριο Σαμαρά να διευκρινίσει ότι δεν εννοεί την ψυχολογική βία που ασκούν οι τράπεζες στους δανειολήπτες που αδυνατούν να πληρώσουν τα δάνεια.

- «Τι ζητάει, επιτέλους ο κύριος Σαμαράς; Να σταματήσουμε να πιέζουμε και να απαιτούμε από τους ασυνεπείς δανειολήπτες να μας επιστρέψουν τα δανεικά; Ε, όχι! Έχουμε κι εμείς οικογένειες να θρέψουμε».

- Ακολούθησε ο ΣΕΒ και πολλές άλλες εργοδοτικές οργανώσεις οι οποίες θεωρούν ότι πρέπει να εξαιρεθούν από όσους θεωρεί ο πρωθυπουργός ότι ασκούν βία καθώς η απειλή της απόλυσης δεν αποτελεί βία.

- Ο ίδιος ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ ζήτησε κι αυτός παρόμοια εξαίρεση λέγοντας: «Το γεγονός ότι ο ΕΟΠΥΥ έπαψε να καλύπτει πολλές εξετάσεις και παροχές σε ασθενείς είναι εξορθολογισμός και όχι βία».

- Το ΔΝΤ εξέδωσε εσπευσμένα ανακοίνωση με την οποία θέτει στον κύριο Σαμαρά το εξής ερώτημα: «Οι περισσότεροι Έλληνες μας θεωρούν πηγή ψυχολογικής βίας. Μήπως ο κύριος Σαμαράς έγινε αριστερός;»

- Ακόμη και ο κύριος Δένδιας, απαίτησε να ξεκαθαριστεί από τον πρωθυπουργό ότι οι «απωθήσεις», τα μασάζ με γκλοπς και «οι ψεκασμοί» με τα αιθέρια αποσμητικά των ΜΑΤ, αποτελούν κοινωνικό έργο και όχι βία.

- Ως παράδειγμα ανέφερε τις «επιχειρήσεις» των ΜΑΤ στις διάφορες διαδηλώσεις, στη Κερατέα και στις Σκουριές Χαλκιδικής.

- Ο γνωστός δημοσιογράφος κύριος Πρετεντέρης, κάλεσε από την εκπομπή του τον πρωθυπουργό να ξεκαθαρίσει ρητά ότι κάθε μορφή εθιμικής βίας (π.χ πέταγμα μπουκαλιού στο γήπεδο) πρέπει να εξαιρεθεί.

- Ο επικεφαλής της τρόικας κύριος Τόμσεν, με ηλεκτρονικό μήνυμα προς τον πρωθυπουργό αναφέρει με νόημα: «Εγώ δεν ασκώ βία στον ελληνικό λαό. Απλώς ελέγχω την υλοποίηση των μνημονιακών δεσμεύσεων που ψηφίσατε».

- Με ανακοίνωσή του ο ΣυΡιζΑ κατηγορεί τον πρωθυπουργό ότι θέλει να φανεί περισσότερο αντιμνημονιακός απ’ ότι ο ΣυΡιζΑ σε μια προσπάθειά του να ανεβάσει τα ποσοστά της ΝΔ τα οποία εμφανίζουν καθοδική πορεία.

- Ως ανακριβείς ελέγχονται οι πληροφορίες που θέλουν τον πρωθυπουργό να βλέπει κάθε βράδυ στον ύπνο του τον Κολοκοτρώνη, τον Βελουχιώτη και μερικούς αγωνιστές του Πολυτεχνείου.

- Όπως δήλωσε ο ίδιος, το μόνο όνειρο που βλέπει είναι μια μαύρη γριά που λέει πως είναι η θεωρία των δύο άκρων, να τον σέρνει πότε δεξιά και πότε αριστερά αλλά ταυτόχρονα να μετακινείται όλο και πιο δεξιά.

- Στα δεξιά του, υπάρχει σκοτεινό βάραθρο το οποίο τελικά δεν μπορεί να αποφύγει και ξυπνάει, όπως ισχυρίζεται, λίγο πριν φτάσει στο τέλος του γκρεμού.

Εκείνος μόνο ξέρει αν όντως ξυπνάει…

Γράφει ο σΑτΥρΟπΡόΚος

Μοντάζ Γρέκι