Πώς ετοιμάζουν οι ΗΠΑ τους υπερστρατιώτες της επόμενης γενιάς

Η τροποποίηση των ανθρώπινων όντων «εκ των έσω» με τη χρήση διαφόρων τεχνικών μέσων προκειμένου να εξελιχθούν σε πιο αποτελεσματικούς στρατιώτες αποτελεί ήδη πραγματικότητα. Είναι ένας τομέας που αναπτύσσουν εδώ και χρόνια οι Αμερικάνοι, αλλά πλέον θεωρείται βέβαιο ότι στο επικίνδυνο αυτό «παιχνίδι» έχουν ήδη μπει τόσο οι Ρώσοι όσο και οι Κινέζοι, οι οποίοι φιλοδοξούν να αποκτήσουν σύντομα τους δικούς τους «υπερστρατιώτες».
Πώς, λοιπόν, δημιουργείται μια ανθρώπινη πολεμική μηχανή;

Εξωσκελετοί

Η πρώτη δημόσια τοποθέτηση πάνω στο ενδεχόμενο χρήσης εξωσκελετών για τη δημιουργία «σούπερ στρατιωτών» από τις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις χρονολογείται από το 1985 κι έγινε από τον στρατηγό Paul F. Goodman. Σύμφωνα με τα όσα είχε αναφέρει τότε ο Goodman, o εξωσκελετός τον οποίο θα κληθεί να αναπτύξει η DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency,, η υπηρεσία ερευνών του αμερικανικού υπουργείου Αμύνης) θα προστατεύει τους στρατιώτες από χημικές, βιολογικές, ηλεκτρομαγνητικές και βαλιστικές απειλές Ο βασικός εξοπλισμός ενός εξωσκελετού μάχης θα περιλαμβάνει οπτικούς και ηχητικούς σένσορες, αλλά και αισθητήρες αφής.

Τα τελευταία χρόνια, η ηγεσία του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού επανέφερε στο προσκήνιο το θέμα χρήσης εξωσκελετών εν πλω, ως ένα χρήσιμο μέσο που θα βοηθά το πλήρωμα του εκάστοτε πλοίου στην εκτέλεση δύσκολων κι επικίνδυνων καθηκόντων όπως η μετακίνηση και μεταφορά μεγάλων φορτίων και η κατάσβεση πυρκαγιών. Ήδη από το 2013, η DARPA συνεργάζεται στενά με την ηγεσία των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ για την ανάπτυξη ενός ελαφριού εξωσκελετού με την ονομασία TALOS (τα αρχικά από τις λέξεις Tactical Assault Light Operator Suit που μεταφράζεται περίπου σε «Ελαφριά Στολή Τακτικής Επίθεσης»).
Ναι, η στιγμή που o Iron Man θα «παίζει μπάλα» στις εμπόλεμες ζώνες του πλανήτη φαίνεται να πλησιάζει...

Φάρμακα και εμβόλια

Τους τελευταίους μήνες έχει βγει στη δημοσιότητα η είδηση ότι ο ISIS «ντοπάρει» τους άντρες του προκειμένου να τους κάνει πιο αποτελεσματικούς στο πεδίο της μάχης ή στην τέλεση τρομοκρατικών ενεργειών. Αυτό που ίσως δεν γνωρίζεις είναι ότι η φαρμακευτική «υποβοήθηση» των στρατιωτών βρίσκεται στο επίκεντρο των ερευνών του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας εδώ και δεκαετίες.

Σύμφωνα με τα όσα έχουν γίνει γνωστά λοιπόν, οι ερευνητές του DARPA έχουν καταφέρει να αναπτύξουν ένα είδος εμβολίου το οποίο, αφού βρεθεί μέσα στο σώμα κάποιου τραυματισμένου στρατιώτη, δρα εναντίον της φλεγμονής και του οιδήματος εντός 30 δευτερολέπτων, ενώ ο λήπτης παύει να αισθάνεται πόνο για 30 (!) ολόκληρες ημέρες.

Να σημειώσουμε ακόμη ότι μια από τις έρευνες του DARPA εστιάζει στη μελέτη θαλασσίων θηλαστικών όπως οι φάλαινες και τα δελφίνια - θηλαστικά τα οποία είναι γνωστό ότι, σε αντίθεση με τον άνθρωπο, δεν χρειάζονται πολύ ύπνο για την επιβίωσή τους- προκειμένου να βρουν έναν ασφαλή τρόπο ώστε να κάνουν τους στρατιώτες του αμερικανικού στρατού να παραμένουν μάχιμοι και σε εγρήγορση όντες άυπνοι ακόμη και για διάστημα που ξεπερνά τη μια εβδομάδα.

Μέχρι στιγμής, είναι γνωστό ότι οι έρευνες των Αμερικανών επιστημόνων έχουν «γεννήσει» μια σειρά ισχυρών φαρμάκων που δρουν ενάντια στην κούραση και την υπνηλία, με πρώτη και καλύτερη τη μοδαφινίλη.

Εγκεφαλικά εμφυτεύματα

Εννοείται πως η ενίσχυση της αντοχής και των δυνατοτήτων των στρατιωτών δεν περιορίζεται στους εξωσκελετούς ή στη χορήγηση ιατρικών σκευασμάτων. Με βάση τα όσα έχουν γίνει γνωστά, οι επιστήμονες της DARPA έχουν προβεί σε μια σειρά πειραμάτων με σκοπό την εξακρίβωση του αν και πώς η χρήση εγκεφαλικών εμφυτευμάτων μπορεί να βελτιώσει τη γνωστική ικανότητα του ατόμου.

Για να το πετύχουν αυτό, οι ερευνητές προέβησαν σε μια σειρά πειραμάτων κατά οποία τοποθέτησαν μικροτσίπ στους εγκεφάλους ποντικών, στοχεύοντας στον έλεγχο των κινήσεων τους από απόσταση. Όπως υποψιάζεσαι (και όσο απίστευτο κι αν ακούγεται αυτό) απώτερος σκοπός των επιστημόνων ήταν η δημιουργία ενός μηχανισμού που θα επιτρέπει τον έλεγχο των κινήσεων των στρατιωτών στο πεδίο της μάχης εξ αποστάσεως. Μάλιστα, φημολογείται ότι το ίδιο πρόγραμμα είχε ως στόχο του ακόμη την ανάπτυξη τηλεπαθητικής επικοινωνίας μεταξύ των στρατιωτών.

Φυσικά, δε θα πρέπει να αποκλείουμε ποτέ το ενδεχόμενο η DARPA (ή ο αντίστοιχος φορέας φορέας οποιουδήποτε άλλου ισχυρού κράτους) να έχει σημειώσει πρόοδο και στο κομμάτι του «προγραμματισμού» του ανθρώπινου εγκεφάλου, περίπου με τον τρόπο που παρουσιάζεται σε ταινίες όπως η τριλογία του Bourne - είναι γνωστό εξάλλου ότι η έρευνα πάνω στο συγκεκριμένο θέμα δεν είναι «καινούργιο φρούτο» αλλά χρονολογείται από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τα σχετικά πειράματα των Ναζί...

Το συμπέρασμα όλων αυτών; Φαίνεται πως η ημέρα που οι πρώτοι «υπερστρατιώτες» θα κάνουν την εμφάνισή τους στα πεδία των μαχών δεν είναι πολύ μακριά και πως το μόνο που χρειάζεται είναι να ξεπεραστούν κάποιες μικρές (με δεδομένη την αλματώδη πρόοδο των επιστημών, φυσικά) δυσκολίες. Πόσο άμεσα προβλέπεται να συμβαίνει αυτό; Άγνωστο. Περίπου όπως ισχύει και για την έκβαση κάθε αμφίρροπης μάχης....

Πηγή AskMen

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Πως επιλέγονται και εγκρίνονται οι έμπιστες και αφοσιωμένες «μαριονέτες»

Η στρατηγική και οι προσπάθειες των μεγάλων δυνάμεων για τον απόλυτο έλεγχο καίριων κυβερνητικών και υπηρεσιακών θέσεων στην Ελλάδα

Του Σπύρου Νάννου

Η διεθνής πολιτική μοιάζει με κουκλοθέατρο στο οποίο οι μεγάλες δυνάμεις κινούν τα νήματα σε πολλές «μαριονέτες» που έχουν στις υπό έλεγχο πιο αδύναμες και μικρές χώρες – συμμάχους. Φυσικά η προσπάθεια αυτή να κινούν «μαριονέτες» - πολιτικούς ή στελέχη της κρατικής μηχανής επεκτείνεται σε κράτη που ανήκουν στο αντίπαλο στρατόπεδο. Έτσι γινόταν πάντα! Στον Ψυχρό Πόλεμο, αλλά και τώρα που ζούμε έναν δεύτερο ψυχρό πόλεμο με την αντιπαράθεση Δύσης και Ρωσίας.

Έχει τεράστιο ενδιαφέρον το πω προκρίνονται, επιλέγονται, εγκρίνονται, προσεγγίζονται και ελέγχονται τα πολιτικά πρόσωπα που καταλαμβάνουν καίριες θέσεις στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες μικρές χώρες.

Υπάρχουν κάποιες θέσεις – «κλειδιά» στην κυβερνητική μηχανή όπου για να τοποθετηθεί ένα πρόσωπο πρέπει να έχει ουσιαστικά την απόλυτη έγκριση των συμμάχων μας. Ας πούμε στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας δεν μπορεί να τοποθετηθεί υπουργός έτοιμος να συνεργαστεί με τη Μόσχα ή με εχθρικές προς τις ΗΠΑ και την ΕΕ κυβερνήσεις. Είτε είναι επάνω ο Καραμανλής, είτε ο Παπανδρέου, είτε ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλέξη Τσίπρα. Κάθε φορά που σχηματίζεται μία κυβέρνηση, οι πρεσβείες των χωρών – μελών του ΝΑΤΟ, με πρώτη την Αμερική, ενημερώνονται για τις προθέσεις του νέου πρωθυπουργού και τα πρόσωπα που πρόκειται να ορκιστούν υπουργοί ή επικεφαλής στο Άμυνας, στο Προστασίας του Πολίτη, στο Εξωτερικών, στην ΕΥΠ και στην Αστυνομία.

Η CIA, η NSA, h MI6, όσο και οι υπόλοιπες υπηρεσίες ξεσκονίζουν τα προφίλ των υποψηφίων να καταλάβουν αυτές τις θέσεις, εξετάζουν τους φακέλους τους και όλες τις δυνατότητες επιρροής και ελέγχου που μπορούν να έχουν πάνω τους. Άλλωστε, πρέπει να γίνει σαφές ότι οι πάντες επιδιώκουν (όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε άλλες ευαίσθητες χώρες), να έχουν «δικούς τους ανθρώπους» σε καίριες θέσεις, στις οποίες οι τοποθετούμενοι κα κατέχοντες μπορούν να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις και να προβούν σε ενέργειες, οι οποίες πιθανόν να πλήξουν κάποιους ή να ωφελήσουν κάποιους άλλους λιγότερο ή περισσότερο. Αυτές είναι οι λεγόμενες «θέσεις κλειδιά», που λίγο – πολύ είναι οι ίδιες σε όλες τις κυβερνήσεις, δημοκρατικές ή όχι, και κυρίως έχουν σχέση με την άμυνα της χώρας, την εξωτερική πολιτική της, την ασφάλεια και τάξη στο εσωτερικό της, ενώ εκείνες στον οικονομικό τομέα μπορεί να είναι σημαντικές, αλλά οι σχετικές αποφάσεις και ενέργειες είναι αποκλειστικά συλλογικές. Οι διαφορές αυτών των θέσεων, από χώρα σε χώρα, εντοπίζονται περισσότερο στους αριθμούς αυτών, που είναι οπωσδήποτε μικτές και μάλλον ουδόλως ουσιαστικά διαφοροποιούν την όλη γενική αντίληψη και σημασία τους.

Η ουσιαστική διαφορά που υπάρχει σε αυτές τις θέσεις και μεταξύ των διαφόρων χωρών είναι ότι στις μεγάλες χώρες – δυνάμεις οι συγκεκριμένες επιλογές αποφασίζονται από τις κυβερνήσεις τους ή από τυχόν εσωτερικούς παράγοντες και τα πιθανά κέντρα που επηρεάζουν τις επιλογές και τις κατευθύνσεις της χώρας, ενώ στις μικρότερες χώρες και ειδικότερα σε εκείνες που σύρονται πίσω από τα άρματα μεγάλων στρατιωτικών συμμαχιών ή ελέγχονται οικονομικά από μεγάλα παγκόσμια κέντρα, οι επιλογές και οι τοποθετήσεις σε αυτές τις θέσεις ελάχιστα αποτελούν ανεπηρέαστες και αποκλειστικές αποφάσεις της κυβέρνησης.

Η Ελλάδα, όπως είναι φυσικό, εντάσσεται προφανώς στη δεύτερη κατηγορία – περίπτωση, οπότε κάποιες κρίσιμες αποφάσεις για τοποθετήσεις και διορισμούς σε συγκεκριμένες θέσεις επηρεάζονται ή επιβάλλονται από άλλες χώρες, μεγάλες δυνάμεις ή ξένα κέντρα συμφερόντων. Αυτό συνέβαινε πάντοτε στις μεταπολεμικές ελληνικές κυβερνήσεις, άλλοτε σε μεγάλο και απόλυτο βαθμό και σε κάποιες άλλες χρονικές περιόδους κάπως περιορισμένα και με κάποιον διακριτικό τρόπο.

Δυστυχώς για τη χώρα μας, εδώ και μερικά χρόνια και στη διαδρομή της οικονομικής μας κατάρρευσης, οι κυβερνήσεις μας μάλλον άβουλα και μοιρολατρικά αποδέχονται υποδείξεις και απαιτήσεις και για πολλά άλλα πέραν των συγκεκριμένων θέσεων θέματα από διάφορους εξωτερικούς ισχυρούς παράγοντες.

Επιχειρώντας μία συγκεκριμένα αναφορά, αποκάλυψη και κριτική επί αυτών των διαχρονικών κυβερνητικών επιλογών αυτών των θέσεων και τοποθετήσεων στη χώρα μας, θα πρέπει να τις συγκεκριμενοποιήσουμε και να τις αξιολογήσουμε, ως προς τη σημασία και την αξία που διαθέτουν και ενδιαφέρουν.

Υπουργείο Εξωτερικών

Η θέση του υπουργού Εξωτερικών αποτελεί σίγουρα μία ενδιαφέρουσα περίπτωση, αφού είναι το πρόσωπο που συζητά και διαπραγματεύεται σοβαρά θέματα σχέσεων και διεθνών πολιτικών αποφάσεων και ενεργειών, οι απόψεις και οι εισηγήσεις του οποίου επηρεάζουν καθοριστικά τις σχετικές κινήσεις και θέσεις της κυβέρνησης επί μεγάλων διεθνών προβλημάτων, τις οποίες οι μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες και γενικά οι δυτικοί σύμμαχοί μας επιθυμούν να ταυτίζονται πλήρως με τις δικές τους. Επομένως, είναι φυσικό να διαβιβασθούν, εντέχνως και μέσω διακριτικών γραμμών και διαθέσιμων μέσων και επαφών, οι σχετικές εισηγήσεις των ενδιαφερομένων προς τον όποιον Έλληνα πρωθυπουργό ή πρόσωπο του στενού περιβάλλοντός του, σε χρόνο που συζητείται και αποφασίζεται η σύνθεση της κυβέρνησης ή κάποια αλλαγή στο κυβερνητικό σχήμα.

Επιπρόσθετα, προς την κατεύθυνση υλοποίησης των συγκεκριμένων επιδιώξεων επιστρατεύονται και χρησιμοποιούνται κατάλληλα πρόσωπα του εγχώριου πολιτικού και επιχειρηματικού χώρου, καθώς και διεθνείς προσωπικότητες που συμβαίνει να διατηρούν σχέσεις και θετική αναγνωρισιμότητα σε ανάλογους ελληνικούς κύκλους.

Για τη συγκεκριμένη επιλογή και τοποθέτηση, το πλέον έντονο ενδιαφέρον επιδεικνύεται κυρίως από τις μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες, για να εξασφαλίζεται πρωτίστως η κοινή γραμμή της ΕΕ σε καίρια διεθνή ζητήματα, και συγχρόνως να εξασφαλίζεται η προώθηση των σχετικών πολιτικών θέσεών της, μέσα από τις όποιες διεθνείς επαφές του και ακόμα τις οποιεσδήποτε τοποθετήσεις και δηλώσεις του, ενώ οι πέραν του Ατλαντικού μεγάλοι σύμμαχοί μας δεν φαίνεται να αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία και βαρύτητα στη συγκεκριμένη θέση.

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας

Η επιλογή του Έλληνα υπουργού Άμυνας ενδιαφέρει, επίσης, ιδιαίτερα μεγάλες χώρες και, βεβαίως, τη μεγάλη στρατιωτική συμμαχία στην οποία ανήκει και η χώρα μας. Ο υπουργός Άμυνας επηρεάζει σημαντικά, αν όχι κατευθύνει σε απόλυτο βαθμό, τον τρόπο συμμετοχής των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων σε διάφορες ασκήσεις, περιπολίες, πάσης φύσεως στρατιωτικές συνομιλίες και συνεργασίες με άλλες χώρες και κυρίως εντός του ΝΑΤΟ, όπου επιβάλλεται να λαμβάνονται ομόφωνες αποφάσεις και να αποφεύγονται οποιεσδήποτε αντιρρήσεις, διαφωνίες ή αμφισβητήσεις.

Επίσης, είναι ο βασικός εισηγητής για ελληνική συμμετοχή ή όχι στις διάφορες στρατιωτικές αποστολές της συμμαχίας και των Ηνωμένων Εθνών, σε πολλές χώρες και σε σημεία του πλανήτη. Ξεχωριστό στοιχείο ενδιαφέροντος επικεντρώνεται στο πρόσωπο του υπουργού Άμυνας, επειδή και πάλι αποτελεί τον κύριο εισηγητή για όλους τους εξοπλισμούς και τις προμήθειες των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, που ανέκαθεν αποτελούσε δελεαστική αποστολή για κάθε χώρα παραγωγής και εμπορίας στρατιωτικών όπλων, υλικών και προμηθειών, για εύλογους και άκρως επικερδείς ως προς το μέγεθος και της όλης σημασίας τους λόγους, που κυρίως λόγω των σχετικών μεγάλων οικονομικών μεγεθών – κερδών και αντίστοιχων πλεονεκτημάτων αποτέλεσε και αποτελεί σε πολλές περιπτώσεις αντικείμενο και πεδίο ερίδων κα απροκάλυπτων αντιπαραθέσεων μεταξύ μεγάλων συμμαχικών χωρών – δυνάμεων.

Στην περίπτωση του Έλληνα υπουργού Άμυνας, η τοποθέτησή του ενδιαφέρει κατά πολύ περισσότερο τους αμερικανούς, αφού αποτελούν την μεγάλη δύναμη της συμμαχίας, την οποία επιθυμούν να ελέγχουν απόλυτα και να την κατευθύνουν προς εξυπηρέτηση των πολλών και μεγάλων στρατηγικών συμφερόντων τους, αποδίδοντας, βεβαίως, την ανάλογη σημασία και το ενδιαφέρον τους στον ξεχωριστό στόχο και το μεγάλο γενικό πλεονέκτημα των ελληνικών εξοπλιστικών προγραμμάτων και στρατιωτικών προμηθειών.

Υπουργείο Δημόσιας Τάξης

Ο υπουργός Δημόσιας Τάξης θεωρείται, επίσης, μία πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση για όλες τις μεγάλες χώρες, που έχουν και διατηρούν ικανές παρουσίες στη χώρα μας και τις οποίες επιθυμούν να διατηρούν ασφαλείς. Για να επιτευχθεί η αποστολή αυτών των επισήμων ή όχι παρουσιών τους στη χώρα μας, απαιτείται η ασφαλής διαβίωση και δραστηριοποίηση των προσώπων και των εγκαταστάσεων που τις συγκροτούν, επιδίωξη που κυρίως εξασφαλίζεται μέσω των ελληνικών αρχών ασφαλείας και ειδικότερα των υπηρεσιών της ελληνικής αστυνομίας, οι οποίες υφίστανται και λειτουργούν κάτω από τον έλεγχο κα την αποδεδειγμένη επιρροή του προϊσταμένου τους υπουργού. Πιο συγκεκριμένα και όσον αφορά τις μεγάλες δυτικές χώρες και πρωτίστως τις ΗΠΑ, οι όλες τους εκπροσωπήσεις και αποστολές ανέκαθεν παρουσίαζαν μία ξεχωριστή σημασία και διακρίνονταν από μία πρόσθετη ευαισθησία, κυρίως επειδή κάποιες από αυτές έχουν στοχοποιηθεί, πληγεί και συνεχίζουν να απειλούνται από οργανώσεις, ομάδες και κινήσεις, που φαίνεται ότι εξακολουθούν να υπάρχουν και να δημιουργούνται, ακόμα και μετά τη 17Ν και τον ΕΛΑ, που ιστορικά αποτέλεσαν την μεγάλη τους σχετική απειλή. Για λόγους ασφαλείας, λοιπόν, ο Έλληνας υπουργός Δημόσιας Τάξης αποτελεί σημαντικό στόχο προσέγγισης και επηρεασμού από πολλές μεγάλες δυτικές χώρες και το Ισραήλ, οι οποίες πέραν των ποικίλων προσπαθειών τους για προώθηση της δικής τους επιλογής κατά την αρχική τοποθέτησή του, που φροντίζουν στη συνέχεια και εξαντλώντας κάθε δυνατότητα για την προσέγγισή του και τον μετέπειτα επηρεασμό του προς την επιθυμητή γ αυτές κατεύθυνση.

Ένας δελεαστικός τρόπος επίτευξης της πρώτης επαφής, που χρησιμοποιείται συχνά από τους Βρετανούς και περισσότερο από τους Αμερικανούς, είναι η προβαλλόμενη προσπάθεια οργάνωσης παροχής ενδιαφερουσών πληροφοριών γύρω από θέματα ασφάλειας στον ελληνικό χώρο και η ανάλογο βοήθεια με τεχνικά μέσα προς αυτήν την κατεύθυνση, χρησιμοποιώντας κυρίως τους προϊσταμένους των εδώ σταθμών και κλιμακίων των υπηρεσιών πληροφοριών τους (CIA – MI6), προσπάθεια και ενέργεια που μάλλον σίγουρα εξασφαλίζει την πρώτη επαφή μαζί του. Οι προμήθειες της Ελληνικής Αστυνομίας και του πυροσβεστικού σώματος, σε μέσα και υλικά, αποτελούν επίσης σοβαρούς λόγους επιλογής προσώπου της αρεσκείας τους.

Οι Αμερικανοί στην περίπτωση του υπουργού Δημόσιας Τάξης φέρονται να ενδιαφέρονται περισσότερο για την προσέγγισή του, ενώ θα πρέπει να τονισθεί ότι αποδεδειγμένο θεωρείται το σχετικό ενδιαφέρον των Βρετανών και των Ισραηλινών.

Πέρα από τις υπουργικές θέσεις, υπάρχουν και μερικές υπηρεσιακές θέσεις που επίσης ενδιαφέρουν πολλούς υψηλόβαθμους ξένους αξιωματούχους δυτικών πρωτίστως χωρών, που θεωρούνται ικανές να διευκολύνουν σημαντικά τις επίσημες παρουσίες και πολλαπλές δραστηριότητές τους στη χώρα μας.

Μία από αυτές είναι εκείνη του αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, για την τοποθέτηση του οποίου, όμως, δεν εκδηλώνεται μία τόσο άμεση και έντονη προσπάθεια σχεδόν από καμία πλευρά κατά τον χρόνο επιλογής του, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις έχουν εντοπισθεί έμμεσες ενέργειες ξένων, μέσω πολιτικών προσώπων και μεγαλοεπιχειρηματιών, για επιλογή συγκεκριμένων προσώπων. Επίσης, έχει διαπιστωθεί ότι πρέσβεις και επικεφαλής κλιμακίων υπηρεσιών πληροφοριών δυτικών χωρών κατά καιρούς προσπάθησαν πλαγίως και εντέχνως, μέσα από συζητήσεις που φρόντισαν να έχουν με τους αρμόδιους υπουργούς Δημόσιας Τάξης, κατά την κρίσιμη χρονική περίοδο των επικείμενων κρίσεων – αποφάσεων, να αναφερθούν κολακευτικά για πρόσωπα της αρεσκείας τους ή απαξιωτικά για κάποια άλλα, κατά τέτοιον τρόπο που ουσιαστικά έφερναν σε δύσκολη θέση τους συνομιλητές τους υπουργούς, τόσο ως προς την ουσία και κατεύθυνση της όλης συζήτησης όσο κυρίως και ως προς τις σχετικές αποφάσεις τους.

Στις περισσότερες, πάντως, περιπτώσεις προσπάθειας για προσέγγιση και επηρεασμό του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ. εκ μέρους κάποιων δυτικών αξιωματούχων, η σχετική επιχείρηση οργανώνεται και αρχίζει να εκδηλώνεται αρκετό χρόνο πριν από τις μάλλον χρονικά προκαθορισμένες κρίσεις και όταν στοχοποιούνται οι μνηστήρες και επίδοξοι αρχηγοί στις προηγούμενες θέσεις τους, στα ανώτερα ιεραρχικά επίπεδα του αστυνομικού σώματος. Η προσέγγιση και η καλή γνωριμία μαζί τους, όταν αυτοί ευρίσκονται σε χαμηλότερες θέσεις, είναι εύκολη υπόθεση για πολλούς δυτικούς αξιωματούχους, κυρίως υπηρεσιών πληροφοριών, μέσα από διάφορες σχετικές ευκαιρίες (συναντήσεις εργασίας, εορταστικές εκδηλώσεις, κοινή συμμετοχή σε διάφορες ασκήσεις, επισκέψεις ξένων αποστολών ομόλογων υπηρεσιών, κοινά συμπτωματικά ή μεθοδευμένα ταξίδια στο εξωτερικό κ.λ.π.).

Η συγκεκριμένη μέθοδος - επιχείρηση οργανώνεται στοχεύοντας τρία ή τέσσερα πρόσωπα, ένα από τα οποία εκτιμάται ότι θα επιλεγεί ως αρχηγός, ενώ το αποτέλεσμα στις περισσότερες περιπτώσεις είναι απόλυτα θετικό, τουλάχιστον προς τη δημιουργηθείσα γνωριμία και καλή επαφή με το νέο αρχηγό. Το όφελος του κάθε ξένου αξιωματούχου από μία καλή γνωριμία με τον αρχηγό της ΕΛ.ΑΣ. είναι ευνόητο και έχει σχέση με την επιθυμητή σε αριθμούς, μέσα και χρόνο ασφάλεια εγκαταστάσεων και προσωπικού της ξένης χώρας, καθώς και με τη δυνατότητα που διαθέτει ο εκάστοτε αρχηγός να υποστηρίξει και να προωθεί προμήθειες τεχνικών μέσων και οπλισμό από συγκεκριμένες χώρες και αγορές. Ως δελεαστικά στοιχεία σε αυτού του είδους τις προσεγγίσεις και επαφές τους, οι συγκεκριμένοι μεθοδικοί δυτικοί αξιωματούχοι χρησιμοποιούν και την παροχή πληροφοριών που σχετίζονται με τα θέματα εσωτερικής ασφάλειας κα αστυνόμευσης απέναντι στα οποία δελεάζεται και είναι δύσκολο να αδιαφορήσει κάθε υψηλόβαθμος και ευσυνείδητος αξιωματικός της ΕΛ.ΑΣ.

Οι Αμερικανοί και απέναντι στην προσέγγιση και καλή επαφή με τον Έλληνα αρχηγό της αστυνομίας εμφανίζονται ανέκαθεν να εκδηλώνουν το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τους άλλος δυτικούς, ίσως επηρεαζόμενοι και από την έντονη και απόλυτα δικαιολογημένη επιθυμία τους για να αντιμετωπισθούν οι διαχρονικές ενέργειες και απειλές σε βάρος τους στο ελληνικό έδαφος.

Άλλη σημαντική και κρίσιμη θέση, για την οποία επίσης ενδιαφέρονται οι δυτικοί αξιωματούχοι, είναι αυτή του αρχηγού του Λιμενικού Σώματος. Η καλή συνεργασία τους με τον τελευταίο εξασφαλίζει την καλύτερη ενημέρωση επί της ναυσιπλοΐας στις ελληνικές θάλασσες, ενώ συγχρόνως διευκολύνονται κινήσεις δικών τους σκαφών και θαλάσσιες επιχειρήσεις τους. Παράλληλα, δημιουργείται η έμμεση δυνατότητά τους να ελέγχουν οποιοδήποτε σκάφος κινείται σε ελληνικά ύδατα ή προσεγγίζει ελληνικές ακτές. Παραδοσιακά, οι Αμερικανοί είχαν πάντοτε εξασφαλισμένη τη μόνιμη καλή γνωριμία και σχετική επιρροή τους επί του εκάστοτε αρχηγού του Λιμενικού Σώματος.

Διεύθυνση αντιμετώπισης ειδικών εγκλημάτων βίας

Η θέση του διευθυντή της Διεύθυνσης Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας (ΔΑΕΕΒ) αποτελεί, επίσης, μία υπηρεσιακή θέση που ενδιαφέρει πολλούς δυτικούς και όχι μόνο ξένους αξιωματούχους, κυρίως εκείνους των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας.

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον τους για τη συγκεκριμένη υπηρεσία της ΕΛ.ΑΣ., που υπάγεται απευθείας στον αρχηγό, δικαιολογείται απόλυτα από το γεγονός ότι αυτή ασχολείται με την οποιασδήποτε μορφής τρομοκρατία και γενικότερα βίαιης ενέργειας στο ελληνικό έδαφος, ενώ αποδεικνύεται από το γεγονός ότι υπάρχουν και πολλοί αξιωματούχοι – σύνδεσμοι πολλών υπηρεσιών ασφάλειας στην Αθήνα, ειδικά για τις απαιτήσεις συνεργασίας τους με τη ΔΑΕΕΒ.

Η συνεργασία εντοπίζεται, κυρίως, στην ανταλλαγή σχετικών πληροφοριών, αναλύσεων και εκτιμήσεων, ενώ σε πολλές περιπτώσεις επεκτείνεται και σε κοινές επιχειρήσεις, στα οποίες οι όποιοι ξένοι συμμετέχουν παρακολουθώντας και χωρίς να αναλαμβάνουν ουδεμία δράση. Η καλή συνεργασία των συγκεκριμένων ξένων αξιωματούχων (συνήθως οργάνων ξένων υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας) με τη ΔΑΕΕΒ είναι εύλογα συνδεδεμένη με τον υψηλόβαθμο αξιωματικό διευθυντή της, με τον οποίο όλοι επιθυμούν και επιδιώκουν προσέγγιση, καλή γνωριμία και ανάλογη εκμετάλλευση.

Την καλύτερη συνεργασία με τον διευθυντή της ΔΑΕΕΒ, και γενικότερα ε ολόκληρη τη συγκεκριμένη αστυνομική υπηρεσία, φρόντιζαν ανέκαθεν να διατηρούν οι αμερικανοί της CIA και του FBI, ενώ ακολουθούν οι Βρετανοί και πιο πίσω οι Ισραηλινοί, οι Ρώσοι (FSB), οι Γάλλοι, οι Τούρκοι κ.α.

ΕΥΠ

Η θέση του διοικητή της παλαιάς ΚΥΠ και σημερινής ΕΥΠ παραμένει μακράν η περισσότερο ενδιαφέρουσα υπηρεσιακή θέση, η οποία ενδεχομένως ξεπερνά και αντίστοιχες υπουργικές. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της οφείλεται στην όλη αποστολή της, αφού, ως η κύρια και μοναδική υπηρεσία πληροφοριών και ασφάλειας της χώρας, διαχειρίζεται μεγάλο όγκο εξαιρετικά ευαίσθητων και κρίσιμων πληροφοριών. Ως εκ τούτου, η ό,ποια σχέση και επαφή με το προσωπικό της και ιδιαίτερα με τον διοικητή της, αποτελεί τον πρώτο στόχο κάθε αξιωματούχου ξένης υπηρεσίας πληροφοριών που βρίσκεται στη χώρα μας.

Η τυπική σχέση και υπηρεσιακή επαφή με τον διοικητή και κάποια συγκεκριμένα στελέχη της επιτρέπεται, προβλέπεται, επιβάλλεται και πραγματοποιείται εκ μέρους πολλών αξιωματούχων ξένων υπηρεσιών πληροφοριών που υπηρετούν στην Ελλάδα, με βάση τα σε κάθε περίπτωση προβλεπόμενα πρωτόκολλα συνεργασίας και προς αμοιβαίο όφελος. Όμως, το μεγάλο ενδιαφέρον και πλέον σημαντικό όφελος για όλους τους ενδιαφερομένους βρίσκεται πέρα από τα όρια της τυπικής και επιβεβλημένης συνεργασίας και πιθανόν μπορεί να προκύψει μόνον ως προέκταση της άριστης σχέσης και του ξεχωριστού κλίματος της εκατέρωθεν καλής διάθεσης και φιλίας που μπορούν να αναπτυχθούν μόνο μεταξύ του επικεφαλής του κλιμακίου της ξένης υπηρεσίας με τον διοικητή της ΕΥΠ. Η δυνατότητα να καλλιεργηθεί και να αποδώσει ικανοποιητικά αποτελέσματα μία τέτοια σχέση και επαφή θεωρείται εξαιρετικά περιορισμένη, κυρίως λόγω του γεγονότος ότι είναι δύσκολο να παρασυρθεί ο οποιοσδήποτε διοικητής να ξεπεράσει τα προβλεπόμενα όρια συνεργασίας, ακόμα και απέναντι σε παραδοσιακούς συμμάχους μας. Γι αυτούς τους λόγους, οι μεγάλες υπηρεσίες πληροφοριών, που δραστηριοποιούνται και επενδύουν πολλά στη χώρα μας, εξαντλούν κάθε δυνατή προσπάθειά τους τόσο προς την κατεύθυνση μίας ελεγχόμενης επιλογής όσο και στην προσπάθεια επηρεασμού με κάθε μέσο και τρόπο του κάθε διοικητή της ΕΥΠ. Αμερικανοί και Βρετανοί φέρονται να είχαν εμπλοκή σε κάποιες σχεδιαζόμενες ή πραγματοποιηθείσες επιλογές και τοποθετήσεις στην κορυφή της ΕΥΠ, παρά τις προσπάθειές τους να μην αποκαλυφθούν οι ενέργειες και οι επιδιώξεις τους. Κάποιες άλλες φορές, δεν προέκυψε σχετικό ενδιαφέρον από καμία πλευρά, ενώ σε ελάχιστες περιπτώσεις απαιτήθηκαν, με ικανή δόση θράσους, μάλιστα, συγκεκριμένες επιλογές και τοποθετήσεις τόσο στη σύνθεση της διοίκησης όσο καις ε ενδιαφέρουσες διευθυντικές θέσεις.

Η προσπάθεια των μεγάλων δυτικών δυνάμεων προς αυτή την πολύ ενδιαφέρουσα γι αυτές κατεύθυνση ουσιαστικά αρχίζει με την ορκωμοσία της ό,ποιας νέας κυβέρνησης, την οποία συνήθως ακολουθεί η αντικατάσταση της διοίκησης της ΕΥΠ, μέσα σε λίγες ημέρες. Αν έχει ήδη υπάρξει γνωριμία ή προσέγγιση με τον πρωθυπουργό ή το νέο αρμόδιο υπουργό, η προσπάθεια και η όλη σχετική επιχείρηση απλουστεύεται και κατά κανόνα επιτυγχάνει το πολυπόθητο αποτέλεσμα, δηλαδή την επιλογή προσώπου της δικής τους αρεσκείας και επιρροής, όπως συνέβη αρκετές φορές. Στην περίπτωση που δεν έχει ευοδωθεί η προσπάθεια έγκαιρης και ουσιαστικής προσέγγισης με τον πρωθυπουργό ή τον αρμόδιο υπουργό, επιστρατεύεται τυχόν γνωριμία ή σχέση με το νέο υπουργό Εξωτερικών ή εκείνον της Άμυνας, από τους οποίους απαιτείται η σχετική παρέμβασή τους. Εξυπακούεται ότι συγχρόνως εξαντλείται και κάθε ανάλογη και σχετική προσπάθεια από κυβερνητικά στελέχη της μεγάλης δυτικής χώρας. Αν, τελικά, με κανέναν τρόπο δεν εξασφαλισθούν οι ουσιαστικές προσβάσεις, η ευθύνη μεταφέρεται στους τοπικούς υπευθύνους και η αποστολή θεωρείται άκρως αποτυχημένη, με αποτέλεσμα τα κορυφαία τουλάχιστον μέλη των κλιμακίων των υπηρεσιών πληροφοριών να αντικαθίστανται, με τους αντικαταστάτες τους να προσπαθούν, έστω και καθυστερημένα, να εξεύρουν τρόπους προσέγγισης κα επηρεασμού του διοικητή της ΕΥΠ. Σε κάθε περίπτωση και εκ μέρους όλων σχεδόν των μεγάλων υπηρεσιών πληροφοριών, με πρώτους πάντοτε τους Αμερικανούς, καταβάλλεται μία συνεχής προσπάθεια διείσδυσης στην ελληνική μυστική υπηρεσία, με σκοπό τον έντεχνα σχεδιασμένο επηρεασμό βασικών επιχειρησιακών κυρίως στελεχών, προς τους επιθυμητούς στόχους και κατευθύνσεις.

Ως προς τους Αμερικανούς, θα πρέπει να επισημανθεί ότι στη μεταπολεμική Ελλάδα και περίπου μέχρι τη δεκαετία του ’90, μέσω των στενών σχέσεων και διασυνδέσεών τους στους κόλπους των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, κατάφερναν να επηρεάζουν τη στελέχωση της ΚΥΠ – ΕΥΠ, προωθώντας δικές τους επιλογές σε κρίσιμες θέσεις της υπηρεσίας. Ένα άλλο στοιχείο, που φέρονται να εκμεταλλεύονται πάντοτε οι Αμερικανοί είναι η τυχόν ικανή παραμονή και διαβίωση στις ΗΠΑ του οποιουδήποτε διοικητή της ΕΥΠ, αφού φέρονται να προβάλλουν, να ισχυρίζονται και να διαρρέουν, πάντοτε με κάποια διακριτικότητα, ότι διαθέτουν πάντοτε στοιχεία που θα έπειθαν ή θα υποχρέωναν τον οποιονδήποτε σε συνεργασία και χειραγώγηση.

Γενικά, η ΕΥΠ γα όλες τις μεγάλες υπηρεσίες πληροφοριών και ιδιαίτερα για τους Αμερικανούς θεωρείται σημαντικός και μάλλον αναγκαίος χώρος – στόχος για διείσδυση και επηρεασμό, ενώ πολλά από τα παραπάνω επαληθεύονται μέσα από τις αποκαλύψεις των Wikileaks. Πέρα από τις μεγάλες δυτικές χώρες και δυνάμεις, οι Σοβιετικοί και στη συνέχεια οι Ρώσοι επεδίωκαν πάντοτε να δημιουργήσουν επαφές και γνωριμίες με πρόσωπα που κατείχαν τις παραπάνω αναφερόμενες κυβερνητικές και υπηρεσιακές θέσεις, χωρίς ουσιαστικά ουδέποτε να επιτύχουν κάτι το ιδιαίτερο και ουσιαστικό.

Ειδικότερα, απέναντι στην παλαιά ΚΥΠ και μετέπειτα ΕΥΠ, οι Σοβιετικοί και οι Ρώσοι απέτυχαν σε όλες τις προσπάθειες προσέγγισης και διείσδυσης στους κόλπους της, όπως επίσημα έχουν εκτιμήσει και μέχρι κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή αρμόδιοι αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ, περίπτωση μοναδική για όλες τις υπηρεσίες πληροφοριών στους κόλπους της συμμαχίας.

Αντίθετα, οι Ισραηλινοί έχουν κατά καιρούς καταφέρει να προσεγγίσουν κάποιους από τους ευρισκόμενους στις θέσεις αυτές, τους οποίους όμως, επηρέασαν μόνο μερικώς και ως προς συγκεκριμένες και περιορισμένης έκτασης κατευθύνσεις.

Πηγή περιοδικό Crash Δεκεμβρίου 2015


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Είναι για χαρές και πανηγύρια ή «για τα πανηγύρια» οι εκλογές στην ΝΔ;

Γράφει ο Δημήτριος Κ. Φίλιππας 

κατά κόσμον Διογένης ο Κυνικός

Άλλο ένα σημείο των καιρών που ζούμε, της κατάπτωσης θεσμών, αξιών, της διάλυσης των πάντων είναι και οι εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.  Χαρές και πανηγύρια από σχεδόν όλα τα στελέχη της, αλλά για ποιο λόγο;  Λένε, λόγω αθρόας συμμετοχής του κόσμου…

Κοιτώντας στην επίσημη ιστοσελίδα της Νέας Δημοκρατίας την ιστορία του κόμματος διαβάσαμε ότι: «2009. Νέος Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας ο Αντώνης Σαμαράς. Στις 29 Νοεμβρίου 2009 διεξάγονται εσωκομματικές εκλογές, με τη συμμετοχή περίπου 800.000 μελών….».  Και χθες πόσοι συμμετείχαν στις εκλογές;  Σχεδόν 400.000 άτομα!!! Δηλαδή τα μισά από όσα είχαν ψηφίσει το 2009… Τεράστια επιτυχία…  Και αν σκεφθεί κανείς το πόσοι μη-Νεοδημοκράτες ψήφισαν χθες τον εκλεκτό του ΣΥΡΙΖΑ ή των Ανεξαρτήτων Ελλήνων, τότε κλάψε Χαράλαμπε!

Αλλά ακόμα και αν δεν σταθούμε στον αριθμό των ατόμων που ψήφισαν χθες, το αποτέλεσμα για εμάς είναι τραγικό.  Δείχνει για άλλη μία φορά το ότι οι πολίτες αυτής της χώρας ίσως δικαίως να βρίσκονται στην σημερινή κατάσταση που βρίσκονται.  Λόγω των κατά καιρούς επιλογών τους.   Για εμάς ο κύριος Μεϊμαράκης, κρίνοντας τον πάντοτε ως πολιτικό, είναι ότι πιο «χθεσινό» και «παλαιοκομματικό» μπορούσε να υπάρξει! Ένας πολιτικός που δεν έχει να προσφέρει τίποτα στον τόπο και την παράταξη…  Και αυτόν προτίμησαν στον πρώτο γύρο με μεγάλη πλειοψηφία όσοι ψήφισαν για την ανάδειξη προέδρου στην Νέα Δημοκρατία.

Για όλους εκείνους που πασχίζουν και αγωνίζονται για την πάταξη της διαφθοράς, της διαπλοκής, της μεγάλης φοροδιαφυγής στην Ελλάδα, ο κύριος Μεϊμαράκης είναι ο κουμπάρος του κ. Καρούζου.  Του μεγαλο-επιχειρηματία που ναύλωνε αεροπλάνα για τα βαφτίσια του παιδιού του, που έπαιρνε τα δάνεια αβέρτα, με ποιο τρόπο άραγε και με ποιες πλάτες, και που βρίσκεται σήμερα προφυλακισμένος μαζί με την σύζυγο του για απάτες.  Ήταν κουμπάρος και συνεργάτης και παιδικός φίλος του Κοτσαυτάκη που αυτοκτόνησε τον Δεκέμβριο του 2009.  Μάλιστα όπως διαβάσαμε στο ρεπορτάζ, στο σημείωμα που άφησε ο αυτόχειρας ενέπλεκε τον αδελφό της ιδιαιτέρας του Μεϊμαράκη σε κύκλωμα τοκογλυφίας και εκβιασμών. Tον κατονομάζει ως «αρχιτοκογλύφο» και τον «άνθρωπο που του όπλισε το χέρι». Του είχε δανείσει με επιταγές 68.000 ευρώ και στη συνέχεια του ζητούσε 1000% τόκο. «Με ανάγκασε να του κάνω προσημείωση και με εκβίαζε με πλειστηριασμούς», ανέφερε χαρακτηριστικά. Να σημειώσουμε ότι ο πρώην υπουργός Άμυνας κ. Μεϊμαράκης δεν πήγε στην κηδεία του παιδικού του φίλου, συνεργάτη του και κουμπάρου του.  Μάλιστα, όπως έχουμε ξαναγράψει, από το σημείωμα του αυτόχειρα έλειπε μια σελίδα.  Μια φράση της ιδιαιτέρας του υπουργού, «μην βγάλετε την 5η σελίδα γιατί θα κάψουμε τον Μεϊμαράκη», δεν μάθαμε ποτέ τι σήμαινε… Αλλά ποτέ δεν μάθαμε και το περιεχόμενο της σελίδας που έλειπε…

Φυσικά υπάρχει και η θητεία του στο υπουργείο Άμυνας… Τι να θυμηθούμε;  Την κατάθεση

του πρώην στενού του συνεργάτη και Γενικού Διευθυντή της ΓΔΑΕΕ, Ε.Βασιλάκου, στην επιτροπή Άμυνας της Βουλής, «η οποία διερευνούσε την εξέλιξη των συμβάσεων για τα γερμανικά υποβρύχια από το 2002 μέχρι το 2009, καθώς και την υλοποίηση των αντισταθμιστικών ωφελημάτων του προγράμματος των γερμανικών υποβρυχίων Type-214, τα οποία τον Ιούνιο του 2009 με εντολή του Ε.Μεϊμαράκη έλαβαν 150 εκατ. ευρώ χωρίς να παραληφθεί "ούτε βίδα" και εν συνεχεία οι Γερμανοί κατήγγειλαν την σύμβαση»!

Ο κ. Βασιλάκος όπως διαβάζουμε στα ρεπορτάζ, στην Επιτροπή της Βουλής είχε καταθέσει ότι:  "Ο Ε.Μεϊμαράκης αγνοούσε τις εξελίξεις στις διαπραγματεύσεις για το πρόγραμμα γιατί όταν διεξάγονταν οι διαπραγματεύσεις επί υπουργίας του το 2006-2009, ο ίδιος ήταν απών, αλλά έδειχνε ενδιαφέρον για τις πληρωμές προς την εταιρεία»….

Χρειάζεται να σχολιάσουμε εμείς κάτι άλλο; Τα λέει όλα ο πρώην στενός του συνεργάτης… Και πάλι αν ήταν να σχολιάσουμε εμείς κάτι άλλο μας κάλυψε ο κύριος Λεβέντης με τις σημερινές του δηλώσεις!  Τι είπε; Μιλώντας στο mononews.gr και στην Εύα Κακλειδάκη, ο κ. Λεβέντης ξεκαθάρισε ότι “αν ψήφιζα στις εκλογές της Ν.Δ., σίγουρα θα απέφευγα τα άκρα, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης”. Αν και αρχικά απέφευγε να τοποθετηθεί ξεκάθαρα για την επιλογή του, στο ενδεχόμενο που θα ψήφιζε για πρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τελικά έδωσε το στίγμα του: “Βαγγέλης Μεϊμαράκης”. Όπως είπε, είναι ο καταλληλότερος για να αναλάβει τα ηνία της Νέας Δημοκρατίας, διότι είναι αυτός με τον οποίο θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη συνεννόηση για το σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης»!!!!

Ελπίζουμε με αυτά που γράφουμε ανωτέρω να αντιλαμβάνονται οι πάντες, ότι το «σύστημα» έχει σχέδιο…  Δεν αφήνει τα πράγματα στην τύχη τους… Και για όσους απορούν ποιο είναι το «σύστημα» η απάντηση είναι απλή.  Είναι ότι παλιό, διεφθαρμένο, ξεπουλημένο, διαπλεκόμενο, που δεν θέλει να αλλάξει τίποτα σε αυτή την χώρα! Μαζί και οι δανειστές που θέλουν απλά να κάνουν την δουλειά τους και να αρπάξουν και αυτοί είτε ένα μερίδιο είτε όλο τον πλούτο της χώρας από τους προηγούμενους που τον νεμόντουσαν ή και τον νέμονται ακόμη!  Την κλίκα της ολιγαρχίας που κυβερνά την χώρα μας!

Αλλά η τραγική κατάσταση στην Νέα Δημοκρατία δεν σταματά εδώ.  Υπάρχουν και εκείνοι που πιστεύουν ακόμη στον σιωπηλό, τον αμίλητο, τον κάτοικο του παραθαλάσσιου οικισμού της Ραφήνας… Περιμένει να τους σώσει αυτός που δεν μπόρεσε να σώσει τον εαυτό του!!! Αυτός που εγκατέλειψε την διακυβέρνηση της χώρας την πλέον δύσκολη στιγμή.  Αυτός που πήγε να πάρει κάποιες αποφάσεις τις οποίες δεν είχε το θάρρος και το ειδικό βάρος να στηρίξει.  Γιατί για να πάρεις τέτοιες ιστορικές αποφάσεις δεν πρέπει να είσαι «τρύπιος από παντού»… Δεν πρέπει να σε κρατούν οι άλλοι από πουθενά… Πρέπει να κυβερνάς εσύ τον τόπο σου και όχι τα κολλητάρια σου… 

Η Νέα Δημοκρατία είναι χρεωκοπημένη οικονομικά, ηθικά και πολιτικά.  Τα τελευταία ειδικά χρόνια, λίγο πριν και στην διάρκεια της κρίσης, ασέλγησαν πολλοί επάνω της και την έφεραν στην σημερινή κατάντια της.  Κάποιοι δε εξακολουθούν να εθελοτυφλούν γιατί έτσι τους συμφέρει και νομίζουν ότι προσπαθούν να πείσουν ότι αναστήθηκε το ζόμπι!!!  Δυστυχώς το πολιτικό ζόμπι μπορεί να αναστηθεί μόνον εάν εξυπηρετεί κάποιες συγκεκριμένες καταστάσεις, και όχι αν εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού.  Γίνεται αυτή την στιγμή με το κόμμα αυτό ότι έγινε και με τον ΣΥΡΙΖΑ.  Όπου ο κόσμος ψήφισε αηδιασμένος από το ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ το κόμμα της Κουμουνδούρου και τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να τηρήσει τις υποσχέσεις του κάποιοι ξαναγυρνούν στην ΝΔ μπας και δουν φως… Αλλά που…

Για την Νέα Δημοκρατία το πλέον ολέθριο λάθος της ήταν η συνεργασία της με το ΠΑΣΟΚ.  Ήταν το τελειωτικό κτύπημα στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γιατί με αυτό τον τρόπο ταυτίστηκε με την διαφθορά και την διαπλοκή.  Με τον «εχθρό» του…. Εδώ, ο ΣΥΡΙΖΑ, που έκανε και σημαία του τον αγώνα ενάντια στην διαφθορά, την διαπλοκή, τα συμφέροντα μόλις τώρα άρχισε να αντιλαμβάνεται τι πραγματικά συμβαίνει στην χώρα!!!  Ναι, είναι αλήθεια αυτό, όσο και αν ακούγεται αστείο.  Άλλωστε το αποδεικνύουν και οι δηλώσεις του κυρίου Τσακαλώτου που είπε στον  Πολ Μέισον ότι «στην πρώτη μας θητεία δεν κάναμε πολλά για την αντιμετώπιση της διαφθοράς και την φοροδιαφυγή»…  Τίποτα δεν έκαναν, αλλά τι να πει και αυτός!

Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα νέο κόμμα, με στελέχη από την κοινωνία, όχι επαγγελματίες πολιτικούς που δεν ασχολούνται με τίποτα άλλο.  Ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα που είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν την κατάσταση στην Ελλάδα.  Και όταν λέμε να αλλάξει η κατάσταση στην Ελλάδα δεν εννοούμε να διαλύσουμε τα θεμέλια της χώρας μας.  Εννοούμε ότι πρέπει να εκσυγχρονιστεί, να παταχθεί η γραφειοκρατία και πάνω από όλα η διαφθορά και η διαπλοκή.  Μόνον έτσι μπορούμε να πάμε μπροστά.  Και όταν λέμε να εκσυγχρονιστεί αυτό περιλαμβάνει και τις τηλεομοιοτυπίες που περιμένουν εκεί στην Συγγρού για να ανακοινώσουν τα τελικά αποτελέσματα!!!!  Ξέρετε άραγε εκεί στην Συγγρού ότι έχει εφευρεθεί εδώ και καιρό το e-mail, τα συνημμένα, τα έξυπνα τηλέφωνα….  Ο κύριος Τραγικός, συγνώμη Τραγάκης μας ενημέρωσε ότι σε πολλά μέρη δεν έχουν μηχανήματα φαξ…  Σώσον Κύριε τον λαό Σου…. Αλλά πάνω από όλα το κατασταστικό… Ξέρετε με αυτό που ανέλαβε προσωρινός ο κ. Μεϊμαράκης, που στην συνέχεια επέλεξε για άλλο προσωρινό πρόεδρο τον κ. Πλακιωτάκη!!!  Είπαμε…. Πάνω από όλα το καταστατικό!!!

Όσοι θα ψηφίσουν και στον επόμενο γύρο για την ανάδειξη προέδρου στην ΝΔ ας σκεφθούν ποιος από τους δύο υποψηφίους μπορεί να κάνει την διαφορά…  Αν μπορεί να την κάνει κανείς και ας πράξει αναλόγως με γνώμονα μόνον το καλό του τόπου…. Τίποτα άλλο… Και ας μην περιμένει τους παραθαλάσσιους «ψευδομεσσίες» να τον σώσουν…  Και ο Θεός βοηθός…


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Stratfor: Η Ρωσία εξαναγκάζει τις ΗΠΑ σε αλλαγή στρατηγικής στη βόρεια Συρία

Η «επιθετική» γραμμή της Μόσχας από την κατάρριψη του Su-24 από τουρκικά μαχητικά στα σύνορα Συρίας – Τουρκίας και μετά έχει αρχίσει να επηρεάζει τις αεροπορικές επιχειρήσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας στη Συρία, σύμφωνα με ανάλυση της Stratfor.
Υπενθυμίζεται πως ο Ρώσος πρόεδρος, Βλάντιμιρ Πούτιν,   προκάλεσε την Τουρκία, «εάν τολμά», να πραγματοποιήσει πτήσεις στον συριακό εναέριο χώρο μετά την ενίσχυση των ρωσικών δυνάμεων αεράμυνας στην περιοχή, ενώ το Bloomberg, επικαλούμενο διαρροές από αξιωματούχους του Λευκού Οίκου, αναφέρει ότι οι ΗΠΑ φέρονται να έχουν σταματήσει προσωρινά τις αεροπορικές επιχειρήσεις (επανδρωμένων αεροσκαφών, όπως υπογραμμίζεται) στη ζώνη που χαρακτηρίζεται «Box 4», γνωστή επίσης ως «διάδρομος Αζάζ», στα δυτικά του Ευφράτη κατά μήκος των τουρκικών συνόρων. Σημειώνεται ότι στη συγκεκριμένη περιοχή αμερικανικά και τουρκικά αεροσκάφη πραγματοποιούσαν επιχειρήσεις υποστήριξης ανταρτών που μάχονταν κατά του Ισλαμικού Κράτους, όπως αναφέρεται στην ανάλυση.

Συνεχίζοντας, η Stratfor αναφέρει πως το Πεντάγωνο αναγκάστηκε να σταματήσει τις αεροπορικές επιχειρήσεις στη συγκεκριμένη ζώνη για όλα τα αεροσκάφη πλην των μη επανδρωμένων (UAV/ drones) μετά την ανάπτυξη ρωσικών αντιαεροπορικών συστημάτων SA-17 στην περιοχή. Τα εν λόγω συστήματα υποστηρίζονται από μακράς εμβέλειας συστήματα στη Λαττάκεια (S-400). Επίσης, η Ρωσία έχει αυξήσει τις αεροπορικές της επιχειρήσεις κοντά στα τουρκικά σύνορα, προκαλώντας προβλήματα στις επιχειρήσεις του συνασπισμού υπό τις ΗΠΑ προς στήριξη των ανταρτών στην περιοχή.

Στη συνέχεια της ανάλυσης σημειώνεται ότι το σύστημα που έχουν θέσει σε ισχύ οι ΗΠΑ με τη Ρωσία για την αποφυγή θερμών επεισοδίων στην περιοχή περιλαμβάνει τον διαμοιρασμό γενικών ζωνών επιχειρήσεων και διευκολύνει τις επικοινωνίες- ωστόσο η Ουάσινγκτον δεν δίνει στη Μόσχα λεπτομέρειες σχεδίων πτήσεων. 
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι οι ρωσικές δυνάμεις δεν είναι σε σχέση να διακρίνουν τα αμερικανικά από άλλα αεροσκάφη πάνω από τη Συρία, και αυτό- εκτιμάται από τη Stratfor- είναι μάλλον ο λόγος για τον οποίον τα SA-17 τείνουν να «κλειδώνουν» τα αμερικανικά αεροσκάφη. 
«Η Μόσχα φαίνεται να προσπαθεί να διαπιστώσει εάν τα αεροσκάφη είναι τουρκικά. Σε μια προσπάθεια να αποκλειστούν τα τουρκικά μαχητικά από τον συριακό εναέριο χώρο, τα ενεργητικά μέτρα αεράμυνας της Ρωσίας πιθανώς να περιλαμβάνουν το “κλείδωμα” αγνώστων αεροσκαφών, για να ακολουθήσουν παρεμβολές ή αναχαίτισή τους.
Οποιοδήποτε από αυτά τα μέτρα θα παρεμπόδιζε την αμερικανική και άλλη αεροπορική δραστηριότητα, αυξάνοντας τον κίνδυνο ενός περιστατικού και κλιμάκωσης. Η Ουάσινγκτον έχει επιλέξει να αποφύγει κάτι τέτοιο, αποσύροντας τα αεροσκάφη της από τον διάδρομο Αζάζ» αναφέρεται σχετικά.

Ακόμη, η αυξημένη ρωσική δραστηριότητα στην περιοχή κατά μήκος των τουρκικών συνόρων φαίνεται να «υπονομεύει» τις τουρκικές προσπάθειες για δημιουργία μιας «νεκρής ζώνης» (buffer zone), που πιθανώς θα περιελάμβανε μια διευρυμένη ζώνη απαγόρευσης πτήσεων (no fly zone). 
«Η Άγκυρα συνεργάζεται με την Ουάσινγκτον για να υποστηρίξει μια επίθεση από φιλικές αντάρτικες δυνάμεις, και πιθανώς τουρκικές δυνάμεις, σε μια περιοχή που εκτείνεται από την πόλη του Αζάζ ως τον Ευφράτη. Η επίθεση αυτή προορίζεται να απωθήσει το Ισλαμικό Κράτος, να εμποδίσει την επέκταση των Κούρδων και να ενισχύσει τους “εκπροσώπους” της Τουρκίας στις τάξεις των ανταρτών. Αλλά χωρίς εκτενή αεροπορική στήριξη και υπό την πίεση των ρωσικών αεροπορικών πληγμάτων, οι Σύριοι αντάρτες δεν θα ήταν σε θέση να καταβάλουν σημαντικές προσπάθειες κατά του Ισλαμικού Κράτους στην περιοχή. Αυτό θα μπορούσε να υπονομεύσει ή ακόμη και να σταματήσει τη σχεδιαζόμενη επιχείρηση».

Καταλήγοντας, η Stratfor εκτιμά πως η Μόσχα έχει υιοθετήσει μια ριψοκίνδυνη και επιθετική στρατηγική στη Συρία με αυτές τις ενέργειες, με απώτερο στόχο να φαίνεται να είναι να αποσπάσει στρατηγικά οφέλη, τα οποία θα προστάτευαν την κυβέρνηση Άσαντ. Αυτό έχει αρχίσει να αποδίδει καρπούς, σημειώνεται. 
Ωστόσο, όσον αφορά στα οφέλη εκτός Συρίας (όπως στο «μέτωπο» των δυτικών κυρώσεων), η Stratfor εκτιμά πως υπάρχουν όρια στο πόσο ο Πούτιν μπορεί να πιέσει τις ΗΠΑ.

Πηγή AnalystForChange


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Τζιχάντ – Σεξ: Το Ισλαμικό Κράτος προσελκύει «πόρνες» από τη Δύση

Διαδοχικά δημοσιεύματα –γράφει η «αλ Χαντάθ» αναφέρουν ότι η οργάνωση Ντάες έχει αρχίσει ένα πρόγραμμα πρόσληψης γυναικών και κοριτσιών, ιδιαίτερα από τις δυτικές χώρες και ηγετικά στελέχη της οργάνωσης, αποκάλυψαν ότι ακολουθούν το δόγμα του Σαουδικού Βαχαμπισμού για το σέξ, προκειμένου να προσελκύσουν μαχητές που θα μπορούν να κάνουν σέξ όπου και όποτε θέλουν.

«Η νέα αυτή δραστηριότητα του Ντάες, αποκαλύπτεται από αραβικά δημοσιεύματα, ιδιαίτερα του Ιράκ, σχετικά με το ρόλο που θα παίζουν αυτές οι «πόρνες» στην τρομοκρατική ομάδα, οι οποίες θα επιβλέπονται από το γυναικείο «τάγμα Χάνσα» που θα δρα στο Ιράκ και τη Συρία».

Το τάγμα αυτό, όπως περιγράφεται, θα επιφορτισθεί με καθήκοντα αστυνόμευσης των γυναικών- πορνών, και τα μέλη αυτού θα είναι γυναίκες που θα φορούν πέπλο και μαύρα ρούχα.

Η αναζήτηση των γυναικών θα γίνει στις δυτικές χώρες, τόσο μέσω του διαδικτύου, όσο και προσωπικά από γυναίκες που στέλνονται από το Ντάες για το σκοπό αυτό.

Στόχος τους είναι κάνουν πλύση εγκεφάλου σε νέες γυναίκες ώστε να ‘εκδίδονται’ στους μαχητές.

Οι Ευρωπαϊκές χώρες έχουν πληροφορηθεί για αυτήν την ενέργεια και προσπαθούν να ελέγξουν ή να σταματήσουν αυτή τη δράση, την πρόσληψη, δηλαδή, γυναικών για πορνεία στο Ιράκ και τη Συρία για την οργάνωση Ντάες.

«Η τρομοκρατική οργάνωση», συνεχίζει το δημοσίευμα, επιδιώκει μέσα από το πρόγραμμα αυτό να διατηρήσει τη ψυχική διάθεση των μαχητών, προκειμένου να τους κρατήσει στις τάξεις της και να εξασφαλίσει ‘σταθερότητα’ στο σώμα τους. Γιατί είναι αδύνατο να τους το βγάλει από τη σκέψη το σεξ!»

The Hellenic Information Team


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ανήλικοι Αλβανοί εκπαιδεύονται από τους τζιχαντιστές

Τον κώδωνα κινδύνου χτυπούν οι ενώσεις και η κοινωνία των πολιτών στην Αλβανία, τονίζοντας ότι τουλάχιστον 17 ανήλικοι Αλβανοί βρίσκονται στα χέρια των τρομοκρατών του Ντάες (ισλαμικό κράτος) και εκπαιδεύονται από αυτούς.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα του αλβανικού Oranews, 382 παιδιά από την Αλβανία έχουν διακινηθεί και χρησιμοποιούνται στους δρόμους του Λονδίνου για επαιτεία, ενώ άλλα 17 έχουν καταλήξει στα χέρια του Ντάες από συνεργάτες τους- διακινητές, μέλη του οργανωμένου εγκλήματος στα Βαλκάνια.

Ο πρόεδρος της Ένωσης Ορφανών Παιδιών, Ιλιρ Τσουμάνι, ζήτησε τη σύσταση μιας ομάδας εργασίας από τους θεσμούς ασφαλείας για την πρόληψη της εμπορίας και παιδικής κακοποίησης.

«Πρέπει να δημιουργηθεί μια μόνιμη ‘task force’ αποτελούμενη από τις δομές του υπουργείου Εσωτερικών, του υπουργείου Δικαιοσύνης, του υπουργείου Αυτοδιοίκησης και του υπουργείου Κοινωνικών Υποθέσεων και Νεολαίας και με τη συνδρομή του Εισαγγελέα να γίνεται μέριμνα και πρόληψη της κακομεταχείρισης και εμπορίας παιδιών», ανέφερε ο Τσουμάνι σε σχετική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε για το ζήτημα αυτό.

Στην ημερίδα που συμμετείχαν πολιτικοί και εκπρόσωποι κοινωνικών φορέων επισημάνθηκαν τα προβλήματα που προκύπτουν από την κακοποίηση και εμπορία παιδιών, τόσο στην προώθησή τους, στους κόλπους της ισλαμικής τρομοκρατίας, όσο και στη μεταφορά τους σε δρόμους ευρωπαϊκών πρωτευουσών για αποκόμιση κέρδους από την επαιτεία.

The Hellenic Information Team


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Η κυβέρνηση έτοιμη για... fast track εξωτερική πολιτική

Έτοιμη να ανοίξει το μέτωπο των εθνικών θεμάτων είναι η κυβέρνηση, αγνοώντας το δυσμενές περιβάλλον και την ιδιαίτερα αδύναμη διπλωματική θέση της χώρας, θεωρώντας ότι προσφέρεται η μοναδική ευκαιρία επίλυσης, έστω και με μεγάλο κόστος των θεμάτων αυτών.

Και αυτό, καθώς το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης έχει αμβλυνθεί, ενώ συγχρόνως ελπίζει στην... επιβράβευση από τον διεθνή παράγοντα, που θα ήταν έτοιμος να προσφέρει ανταλλάγματα για την επίλυση του Σκοπιανού, των ελληνοτουρκικών και του Κυπριακού.

Η κυβέρνηση έχοντας πάρει... φόρα από την αποδοχή των Μνημονίων, και με μια αδικαιολόγητα μεγάλη εμπιστοσύνη που επιδεικνύουν στον εαυτό τους οι κ. Τσίπρας και Κοτζιάς, θεωρεί ότι μπορεί να προχωρήσει σε fast track επίλυση των κρίσιμων αυτών εθνικών θεμάτων.

Στα ελληνοτουρκικά η κυβέρνηση περισσότερο από απειρία δείχνει να κολακεύεται από τα καλά λόγια του Τ. Ερντογάν και τα χαμόγελα του Α.Νταβουτογλου. Εξάλλου στο DNA της Αριστεράς στην Ελλάδα πάντοτε δίνονταν μια διεθνιστική και ιδεολογική ερμηνεία των προβλητών μεταξύ των δυο χωρών, που τελικά δικαιολογούσε τον τουρκικό αναθεωρητισμό.

Η κυβέρνηση, απροετοίμαστη, χωρίς συμμάχους πλέον, καθώς όλοι αντιμετωπίζουν την Τουρκία ως ιδιόμορφο περιφερειακό παράγοντα και ως βασικό μοχλό αντιμετώπισης του προσφυγικού, ετοιμάζεται να εμπλακεί σε μια διαδικασία διαλόγου με αφορμή το προσφυγικό που οδηγεί όμως σε αποδοχή και συζήτηση των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο.

Η μοναδική συζήτηση για το προσφυγικό με την Τουρκία περιορίζεται μόνο στην υποχρέωσή της για διακοπή των δρομολογίων των δουλεμπόρων από τις τουρκικές ακτές προς τα νησιά και στην εφαρμογή της συμφωνίας επανεισδοχής.

Πριν από το Αιγαίο όμως, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είχε αποδεχθεί τον παρεμβατικό ρόλο της Τουρκίας στην Θράκη, καθώς εκτός των ιδεοληψιών είχε εκτιμηθεί δεόντως η εκλογική στήριξη που προσέφερε το Προξενείο και στις δυο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015.

Με την πανηγυρική επανέναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Ε.Ε. με την Τουρκία, που συνδέθηκαν μόνο με την στάση της Τουρκίας στο προσφυγικό, η Αθήνα ουσιαστικά εγκατέλειψε μια πάγια πολιτική δυο δεκαετιών που συνέδεε την ενταξιακή πορεια της Τουρκίας με τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό.

Αφήνοντας έτσι το Ευρωπαϊκό πλαίσιο αντιμετώπισης των ελληνοτουρκικών, η Αθήνα αποδέχτηκε και την γερμανική απαίτηση για τριμερείς συζητήσεις για την ανάσχεση της προσφυγικής κρίσης, οι οποίες είναι προφανές ότι θα καταλήξουν σε διμερή διαπραγμάτευση για την διαχείριση κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο, όπου εκτός της τουρκικής πίεσης η Αθήνα θα υφίσταται και την πίεση της κ. Μέρκελ.

Στο Κυπριακό, η κυβέρνηση Αναστασιάδη έχει εγκαταλειφθεί πλήρως, με την Ελλάδα να σπεύδει να δηλώνει εξ αρχής ότι μόνο στο θέμα των εγγυήσεων θα έχει λόγο. Με τον τρόπο όμως που έθεσε το θέμα των Εγγυήσεων, το οποίο είναι δεδομένο ότι δεν θα επιβιώσει τουλάχιστον στην παρούσα μορφή του, η Τουρκική πλευρά έχει ήδη αρχίσει να απαιτεί πρόσθετα ανταλλάγματα σε κρίσιμα Κεφάλαια του Κυπριακού, όπως το εδαφικό και η διακυβέρνηση προκειμένου να ενισχυθεί η… ασφάλεια του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κρατιδίου.

Με την πραγματοποίηση μιας σειράς ελληνοτουρκικών συναντήσεων υψηλού επιπέδου (Κοτζιάς-Τσαβούσογλου, Τσίπρας-Νταβούτογλου-Μέρκελ, Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας) μέχρι τις αρχές Φεβρουαρίου και, ενώ θα κορυφώνεται η διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό, η Αθήνα έχει χρέος να αρθρώσει λόγο τουλάχιστον για ρυθμίσεις που ουσιαστικά ακυρώνουν την συμβατότητα της λύσης με το Ευρωπαϊκό Κεκτημένο.

Σε θέματα μάλιστα όπως είναι η αποδοχή από το νέο ομόσπονδο κράτος του Δικαίου της Θάλασσας, δεν μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να προσποιείται ότι δεν ενδιαφέρεται, γιατί από την επομένη μιας κακής λύσης θα είναι και η Ελλάδα η οποία θα υποστεί τις συνέπειες.

Στο θέμα της ονομασίας της πΓΔΜ είναι σαφής η στροφή της κυβέρνησης, η οποία επιβεβαιώθηκε και στην διάρκεια της επίσκεψης του σκοπιανού υπουργού εξωτερικών Νικόλα Ποποσκι στην Αθήνα, καθώς θεωρεί ότι στο Σκοπιανό υπάρχει δυνατότητα για την επίδειξη μιας πρώτης… «επιτυχίας».

Η Αθήνα από την επομένη των εκλογών του Ιανουαρίου δήλωσε ότι αυτό που προέχει είναι η αποκατάσταση των σχέσεων με την πΓΔΜ παρά την διάφορα του ονόματος και στο πλαίσιο αυτό ο Ν.Κοτζιάς εισηγήθηκε και προωθεί σειρά Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, τα οποία έχουν μικρή πρακτική αξία, αλλά όμως σε επίπεδο επικοινωνείς και ψυχολογίας δίνουν την εντύπωση ότι κάτι κινείται στις σχέσεις των δυο χωρών.

Τα ΜΟΕ αντιμετωπίσθηκαν με ιδιαίτερα αρνητική διάθεση από τον μεσολαβητή του ΟΗΕ Μάθιου Νιμιτς καθώς δίνεται η εντύπωση ότι η Αθήνα και τα Σκόπια μπορούν να συμβιώσουν πλέον βάζοντας στο ράφι την διαφορά της ονομασίας και αφήνοντας την διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών στο τέλμα των τελευταίων ετών.

Όμως η επιλογή αυτή απλώς εξουδετερώνει την ελληνική επιχειρηματολογία ότι η επιμονή του κ. Γκρουεφσκι στην αδιάλλακτη στάση του και το ανεπίλυτο της διαφοράς για το όνομα εμποδίζει την ανάπτυξη των διμερών σχέσεων και συνιστά μια ακόμη απειλή για την σταθερότητα όχι μόνο της πΓΔΜ αλλά και της περιοχής.

Η ψυχρολουσία την οποία υπέστη η ελληνική διπλωματία την περασμένη εβδομάδα κατά την διάρκεια της επίσκεψης του κ.Ποποσκι στην Αθήνα ήταν εντυπωσιακή.

Ο κ. Κοτζιάς έκανε φιλότιμη προσπάθεια να μιλήσει για τις προοπτικές των σχέσεων των δυο χωρών, με τον κ. Πόποσκι να σπεύδει να εξηγήσει ότι η βελτίωση των σχέσεων μπορεί να γίνει και η ευρωατλαντική πορεία της χώρα του να συνεχίζεται, με το θέμα του ονόματος όμως να παραμένει «βουνό».

Και ο σκοπιανός υπουργός πρόσθεσε ακόμη κάτι το οποίο ακούστηκε σαν προειδοποίηση προς την Αθήνα: εάν η λύση θίγει συνταγματικά χαρακτηριστικά της χώρας του, τότε δεν μπορεί παρά να υποβληθεί προς έγκριση σε δημοψήφισμα.

Αυτό το μήνυμα του κ. Ποποσκι σημαίνει πολύ απλά, ότι εάν η Ελλάδα επιμείνει σε μια συμφωνία που θα ρυθμίζει οριστικά τα θέματα της ταυτότητας και του μακεδονισμού, τότε η σκοπιανή πλευρά (και αυτό δεσμεύει πλέον και την αντιπολίτευση σε περίπτωση που υπάρξει κυβερνητική αλλαγή) θα θέσει την λύση σε δημοψήφισμα, όπου είναι προφανές ότι οι πιθανότητες έγκρισης της θα είναι περιορισμένες.

Έτσι η Αθήνα αντί να χρησιμοποιήσει τις διμερείς σχέσεις ως μέσο πίεσης προς τα Σκόπια, που ήδη αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα και με την Σερβία και με την Αλβανία, υπόσχεται ότι οι σχέσεις θα αναπτυχθούν παρακάμπτοντας την διαφορά της ονομασίας.

Έχει μάλιστα σταλεί στα Σκόπια το μήνυμα ότι η Αθήνα θα ήταν πρόθυμη να υπογράψει και συμφωνίες συνεργασίας έστω με το προσωρινό όνομα FYROM, κάτι που θα οδηγούσε πρακτικά όμως στην ντε φάκτο αποδοχή της διπλής ονομασίας, καθώς πλέον θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο για την Αθήνα να αρνηθεί την προώθηση των ευρωατλαντικων σχέσεων της πΓΔΜ με το όνομα FYROM.

Τους πειραματισμούς αυτούς η Αθήνα θα τους βρει μπροστά της καθώς εάν όλα εξελιχτούν ομαλά στις εκλογές του Απριλίου στα Σκόπια, τότε η πίεση προς την Ελλάδα για έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της πΓΔΜ με την Ε.Ε. και για ένταξη στο ΝΑΤΟ θα κορυφωθούν, στην Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε. τον Ιούνιο στις Βρυξέλλες και του ΝΑΤΟ τον Ιούλιο στην Βαρσοβία.

Στην Βαλκανική πολιτική, αρχικά η κυβέρνηση επεδίωξε να παίξει με τον αλβανικό παράγοντα υποσχόμενη την αναγνώριση του Κοσσόβου, προσδοκώντας ότι οι Αλβανοί των Σκοπίων θα πίεζαν την κυβέρνησή τους για αποδοχή ενός συμβιβασμού στο θέμα της ονομασίας.

Η Αθήνα έδειξε να αγνοεί ότι αυτή την στιγμή ο πλέον «επιθετικός» παράγοντας στα Βαλκάνια είναι ο αλβανικός εθνικισμός και μεγαλοϊδεατισμός, που τελικά ελάχιστα χρήσιμος αποδείχθηκε στην διαχείριση του θέματος της ονομασίας των Σκοπίων.

Αντιθέτως, σε διαρκείς επιδείξεις δύναμης τα Τίρανα έχουν πλέον ισοπεδώσει το μειονοτικό ζήτημα στην Βόρειο Ήπειρο και με ιταμό τρόπο έχουν επιβάλει στην Ελλάδα όχι μόνο αποδοχή της μονομερούς απόρριψης της Συμφωνίας για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, αλλά και την ματαίωση των ερευνών σε ελληνικό θαλάσσιο Οικόπεδο αμφισβητώντας έτσι εμπράκτως την ελληνική υφαλοκρηπίδα.

Σε ό,τι αφορά το Κόσσοβο η Αθήνα με τις διαρροές και τις επίσημες δηλώσεις ότι προτίθεται να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία του, το μόνο που έτυχε ήταν να διαρρήξει τις σχέσεις της με το Βελιγράδι και να διατηρήσει την καχυποψία με τον αλβανικό παράγοντα, καθώς η αναγνώριση του Κόσσοβου δεν έγινε ακόμη.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Χρεία ισχυρής ταυτότητας και ισχυρής βούλησης για αντίσταση

Του Στέλιου Παπαθεμελή

Η πτώση του Τείχους σηματοδότησε την παγκόσμια κυριαρχία του νεο-φιλελευθερισμού. Δεξιού, αλλά και αριστερού, αφότου η όπου γης πολιτευόμενη και κυβερνώσα αριστερά υιοθετεί τις πολιτικές της παγκοσμιοποίησης. Η Ευρώπη των εθνών, των λαών και των πολιτών που οραματίστηκαν οι πατέρες της Ένωσης διαστρεβλώθηκε σε Ευρώπη των αγορών και των κερδοσκοπικών αμοιβαίων κεφαλαίων.

Οι αγορές απεχθάνονται και φοβούνται την πολιτική ενοποίηση, επειδή αυτή θα οδηγούσε σε ένα ισχυρό γεωπολιτικό πόλο, προαγωγό μιας Ευρώπης δικαιοσύνης, αλληλεγγύης και ανάπτυξης. Γι’ αυτό και επέλεξαν, αντ’ αυτής, την Νομισματική Ένωση. Έτσι αναδείχθηκε η οικονομική ηγεμονία της Γερμανίας και τέθηκε έκτοτε σε δεινή δοκιμασία το ευρωπαϊκό πείραμα.

Αποκαλυπτικό το αιφνίδιο, αλλά τραγικά αργοπορημένο ξέσπασμα του αντικαγκελάριου Γκάμπριελ κατά της πολιτικής λιτότητας της Μέρκελ. Αυτή έφερε την Λεπέν και τους Τζιχαντιστές. Και είμαστε ακόμη στην αρχή…

Το έθνος είναι εμπόδιο στην ασυδοσία των αγορών. Πολιτισμική τους έκφραση είναι η (μετα)νεωτερικότητα, μέσω της οποίας υπονομεύεται και τελικά εξοστρακίζεται η αίσθηση ιστορικής συνέχειας, ενώ παραχαράσσεται η ιστορία και αποκόπτονται οι λαοί από τις ρίζες τους. Η «οργανικότητα» του παρελθόντος ενοχλεί γιατί αποτρέπει την ταύτιση του ορθού λόγου με τις παράλογες επιλογές της εκάστοτε εξουσίας και αντιμάχεται την κουλτούρα ανοιχτών συνόρων = σταδιακής κατάλυσης της εθνικής κυριαρχίας.

«Η ιστορία δεν ανήκει στον φυσικό κόσμο», έγραψε μετά λόγου γνώσεως ο Κωνσταντίνος Τσάτσος. «Είναι ο κόσμος της ελευθερίας και του πνεύματος. Και όλοι αυτοί οι τρανοί, άλλοι από αμβλυωπία, άλλοι από εχθρότητα δεν κοίταξαν το πρώτο και το κύριο, την ψυχή και την συνείδηση, τον άνθρωπο που στέκει πάνω από το σαρκίο του, τον άνθρωπο που έχει μνήμη και πλάθει μύθους, νόηση και πλάθει ιδέες και τέλος βούληση και πλάθει έργα» (Προεδρικά Κείμενα, σελ. 12).

Είναι αξιοσημείωτο πάντως ότι αντίθετα προς τους ελληνόφωνους εθνοαποδομητές μας, που δυστυχώς αυγαταίνουν διαρκώς, κορυφαίοι ξένοι διανοητές αναδεικνύουν τα ιστορικά πρότυπα του Ελληνισμού. Παράδειγμα «Η υψηλή στρατηγική της Βυζαντινής αυτοκρατορίας» του Edward Luttwak (έκδοση Τουρίκη).

Ο επιφανής εκπρόσωπος του (Ρεπουμπλικανικού) Κέντρου Στρατηγικών Μελετών της Ουάσινγκτον, ο οποίος τόλμησε να διαφωνήσει με τον Μπους για τον πόλεμο του Ιράκ, μας ταξιδεύει εκεί όπου κατά Καβάφην «ο νους [μας] πηαίνει σε τιμές μεγάλες της φυλής μας/στον ένδοξό μας Βυζαντινισμό». Η χιλιόχρονη Αυτοκρατορία του Βυζαντίου, η μακροβιότερη πασών, προβάλλεται ως παράδειγμα προς μίμηση στην αμερικανική. Κατάφερε να επιβιώσει σε ένα στρατηγικά δυσοίωνο περιβάλλον χωρίς ανεξάντλητους υλικούς και ανθρώπινους πόρους, χωρίς στρατηγικό βάθος, «με ένα στρατηγικό πλεονέκτημα: Ήταν η ισχυρή ηθική επιβεβαίωση μιας τριπλής ταυτότητας, πιο έντονα χριστιανικής από όσο μπορεί κανείς να φανταστεί σήμερα(…). Ήταν χαλκηδόνεια στο δόγμα και ελληνική στον πολιτισμό(…). Ήταν επιπλέον με περηφάνεια ρωμαϊκή» [στους δικαιϊκούς και διοικητικούς θεσμούς]» (ένθ. αν. σ. 616).

Και ο αμερικανός στρατηγιστής επιμένει και πάλιν και πολλάκις ότι: «Καθοριστικό ρόλο έπαιξε η τριπλή και ισχυρότατη ταυτότητα των Βυζαντινών, που ήταν ταυτόχρονα ελληνική, χριστιανική και ρωμαϊκή. Αυτή η ταυτότητα τους έκανε να αισθάνονται υπερήφανοι και δυνατοί εκπρόσωποι ενός σημαντικού πολιτισμού. Είχαν βαθιά γνώση της αρχαίας ελληνικής παιδείας, άρα ήταν σε θέση να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους. Ήταν βαθύτατα χριστιανοί: είχαν τόσο δυνατή πίστη στο χριστιανισμό, που εμείς οι μεταγενέστεροι με μεγάλη δυσκολία μπορούμε να την αντιληφθούμε. Και βασίζονταν στους ισχυρούς ρωμαϊκούς θεσμούς, τους νόμους, τον στρατό, το κράτος» («Καθημερινή» 28/3/2010).

Η κυβερνώσα αμερικανική ελίτ περιφρόνησε τον ξιφήρη λόγο του ειδήμονα. Όσο για τις ελλαδικές ελίτ, κυβερνώσες και αντιπολιτευόμενες, η διαπίστωση είναι αποκαρδιωτική. Προσπερνούν ανυποψίαστες, όταν δεν αποστρέφονται μετά βδελυγμίας παρόμοιες αναμετρήσεις με την αλήθεια. Και επειδή το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά, η κομματική κυβερνητική νεολαία ζητεί κατάργηση της …Προσευχής και αλλοίωση των Θρησκευτικών! Οι άσοφοι μεταρρυθμιστές της ταλαίπωρης Παιδείας μας, εξοβέλισαν ήδη από το πρόγραμμα τον Περικλέους Επιτάφιο και αφήρεσαν από τα Αναγνωστικά Δημοτικού και Γυμνασίου 35 Δημοτικά Τραγούδια που αντικατέστησαν με συνταγές… μαγειρικής(!) Ντροπή που οι λειτουργικώς αναλφάβητοι δεν γνωρίζουν ότι το δημοτικό μας τραγούδι «περιέχει αξίες ζωντανές και ακατάλυτες με ανυπολόγιστη παιδευτική δύναμη και σημασία» (Γιώργος Ιωάννου, Ερμής, σ. 23).

Ο πνευματικός αφοπλισμός των Ελλήνων συνεχίζεται ακάθεκτος. Κατεδαφίζονται ή παραχαράσσονται διαχρονικοί θεσμοί που επί αιώνες στήριξαν τις αντοχές μας, ων πρώτος ο γάμος ως «ανδρός και γυναικός συνάφεια και συγκλήρωσις του βίου παντός θείου τε, και ανθρωπίνου δικαίου κοινωνία» (Μοδεστίνος). Τώρα νομιμοποιούν το παρά φύσιν με νομότυπο αγοραπωλησίας…

Η αντιμετώπιση της πολύπλευρης κρίσης που βιώνουμε προϋποθέτει ισχυρή ταυτότητα και ισχυρή βούληση. Από τον εθνομηδενισμό «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος».

* Πρόεδρος Δημοκρατικής Αναγέννησης


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Σχολικά βιβλία που υμνούν τον Κεμάλ και αρνητές υπουργοί…

Γράφει ο Θ. Μαλκίδης
Μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών

Είναι ομολογουμένως εντυπωσιακό αυτό που συμβαίνει με το αποκαλούμενο “πολιτικό”, “ακαδημαϊκό”, “πνευματικό” προσωπικό στην Ελλάδα και ειδικότερα σε ότι έχει σχέση με τη στάση του έναντι της Γενοκτονίας που υπέστη ο Ελληνικός λαός στον Πόντο, στην Μικρά Ασία, στη Θράκη.

Η πρόταση από τον Βενιζέλο για Νόμπελ Ειρήνης στον σφαγέα των Ελλήνων (!), η παραχώρηση από τον Μεταξά του ψεύτικου σπιτιού του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη και ο οδυρμός του δικτάτορα για το θάνατό του, οι συναντήσεις της Χούντας στο όνομα του Κεμάλ, οι τιμές στο μαυσωλείο του από τους Κωνσταντίνο και Κώστα Καραμανλή καθώς και από τον Γιώργο Παπανδρέου, σε αντίθεση με την ιστορία, τους νόμους και τη βούληση του ελληνικού λαού που αναγνωρίζουν τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στη Γενοκτονία, η επίσημη παρουσία στα εγκαίνια του ψεύτικου σπιτιού του Κεμάλ στη Θεσσαλονίκη, η άρνηση δια του Υπουργού Παιδείας της Γενοκτονίας, η αναφορές για ιστορική και όχι εθνική ταυτότητα (!) και ότι τα ελληνικά σχολικά βιβλία της ιστορίας είναι πολύ «εθνικά», είναι η σκληρή πραγματικότητα .

Η λατρεία των ψευτοκαθηγητών, ψευτοπολιτικών και ψευτοδιανοούμενων για τον Μουσταφά Κεμάλ, το βασικό υπεύθυνο του μαζικού εγκλήματος εναντίων των Ελλήνων και Ελληνίδων ξεπερνά κάθε φαντασία. Αφού κατέθεσαν στεφάνια στο μαυσωλείο του δασκάλου του Χίτλερ- αυτά γράφουν για το Κεμάλ κορυφαία πανεπιστήμια όπως το Χάρβαρντ – αφού τον ύμνησαν και τον λάτρεψαν, αφού αρνήθηκαν τη Γενοκτονία, κατέληξαν να υποστηρίζουν στα σχολικά βιβλία το συνωστισμό, να γράφουν για τον “δημιουργό της σύγχρονης Τουρκίας” και να βγάζουν εκτός ύλης τη Γενοκτονία που διέπραξε.

Πέρα από το γεγονός της ύπαρξης των σημερινών σχολικών βιβλίων που αποτελούν οδηγούς μαγειρικής, οχήματα καταστροφής κάθε αξίας και αρχής που οικοδόμησε την παράδοσή μας και την πορεία μας ως δημοκρατικό και αντιστασιακό έθνος, τα συγκεκριμένα έντυπα εξελίσσονται σε μέσο εξύμνησης ότι πιο φασιστικού γέννησε ο χώρος της Μικράς Ασίας, του Πόντου, της Θράκης, του Κουρδιστάν, της Αρμενίας. Αποσιωπούνται ιστορικά γεγονότα που άλλαξαν τη διαδρομή του Ελληνικού λαού και διακόπτοντας την πορεία αιώνων, βγάζουν εκτός ύλης την ανάλυση της Γενοκτονίας που στοίχισε τη ζωή σε πάνω από 1.000.000 προγόνους μας και προβάλλουν τον Μουσταφά Κεμάλ με τρόπο απαράδεκτο για παιδιά, έφηβους και νέους και βεβαίως δολοφονημένους αδελφούς μας.

Για τις πράξεις αυτές που αποτελούν ύβρι για ζώντες και κεκοιμημένους, οι υπεύθυνοι οφείλουν και υποχρεούνται να ζητήσουν συγνώμη για να εξιλεωθούν. Όπως έπραξαν πολλοί σοβαροί, δημοκράτες και αληθινοί αγωνιστές, συναθλητές μας πλέον, στην προσπάθεια αναγνώρισης. Αυτούς τους έχουμε μαζί μας, οι αρνητές και οι υμνητές ας πορευτούν με το φασισμό του Μουσταφά Κεμάλ, του δασκάλου του Χίτλερ.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Κυβέρνηση Αυστρίας: Ή προσαρμόζεστε ή... δρόμο!

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Αυστηρό και ξεκάθαρο μήνυμα προς τους χιλιάδες μουσουλμάνους μετανάστες που έχουν κατακλύσει τελευταία και την Αυστρία κλονίζοντας την κοινωνική ισορροπία της χώρας, έστειλε η αυστριακή κυβέρνηση.

Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ ο πρωθυπουργός της Αυστρίας Werner Faymann της συντηρητικής κυβέρνησης συνασπισμού, μιλώντας στους δημοσιογράφους ανέφερε ότι η αυστριακή κυβέρνηση θα καταστήσει σαφές στους μετανάστες ότι αν δεν μπορούν να προσαρμοστούν στα αυστριακά πολιτιστικά δεδομένα τότε θα απελαύνονται πάραυτα.

Το μήνυμα του πρωθυπουργού της Αυστρίας έγινε γιατί διαπιστώθηκε ότι ανάμεσα στους μουσουλμάνους που έρχονται κατά κύματα υπάρχουν έντονες τάσεις ανάδειξης και επιβολής των μουσουλμανικών προτύπων στην εγχώρια κοινωνία, κάτι που για την αυστριακή κυβέρνηση είναι απαράδεκτο και για να αντιμετωπιστεί αυτό λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα.

Με λίγα λόγια, όσοι δεν γουστάρουν… ο δρόμος ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα!

Μπράβο Αυστρία!

Πηγή ΝikosΧeiladakis


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου