Top Social Icons

Menu Right

Left Sidebar
Left Sidebar
Featured News
Right Sidebar
Right Sidebar

Η κατηγορια που επιλεξατε...

16 Φεβ 2015

Παραφράζοντας τον Κάτωνα, ο οποίος τελείωνε τις αγορεύσεις του στη Σύγκλητο με τη φράση «η Καρχηδών πρέπει να καταστραφεί» (Carthago delenda est), ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν σχολιάζει την κατάληξη του σημερινού Γιούρογκρουπ, σημειώνοντας ότι αυτό που λένε οι Ευρωπαίοι είναι «Athenae Delenda Est» (η Αθήνα πρέπει να καταστραφεί).

Ολόκληρο το άρθρο του Κρούγκμαν στους New York Times:

«Εντάξει, είναι εκπληκτικό, και όχι με την καλή έννοια. Οι συζητήσεις των ελλήνων με τους υπουργούς οικονομικών (της ευρωζώνης) οδήγησαν σε ρήξη σχετικά με το προσχέδιο της ανακοίνωσης, το οποίο η ελληνική πλευρά χαρακτηρίζει «παράλογο».

Είναι αξιοσημείωτο. Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι η φράση – κλειδί:

«Οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να εξασφαλίσουν τα απαραίτητα πρωτογενή πλεονάσματα και τη χρηματοδότηση, προκειμένου να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους σε συμφωνία με τους στόχους που συμφωνήθηκαν στην ανακοίνωση του Γιούρογκρουπ τον Δεκέμβρη του 2012.

Επιπλέον, οποιοδήποτε νέο μέτρο πρέπει να έχει πηγή χρηματοδότησης, και να μην διακινδυνεύουν την οικονομική σταθερότητα.»

Μετάφραση: Καμία υποχώρηση στις απαιτήσεις για πρωτογενές πλεόνασμα 4,5 τοις εκατό του ΑΕΠ.

Δεν υπήρχε απολύτως καμία περίπτωση ο Τσίπρας και η κυβέρνηση να υπογράψουν τέτοια ανακοίνωση, πράγμα που σε κάνει να αναρωτιέσαι τι νομίζουν πως κάνουν οι υπουργοί του Γιούρογκρουπ.

Υποθέτω ότι είναι πιθανό να είναι απλώς ανόητοι – ότι δεν αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα του 2015 δεν είναι η Ιρλανδία του 2010, και αυτό το είδος εκβιασμού δεν περνά.

Εναλλακτικά, και μάλλον πιθανότερα, αποφάσισαν να σπρώξουν την Ελλάδα στα άκρα. Αντί να κάνουν έστω και λίγο πίσω, προτιμούν να δουν την Ελλάδα να εξαναγκάζεται σε έξοδο από το ευρώ, με την υποτιθέμενη οικονομική συντριβή να αποτελεί ένα μάθημα για όποιον άλλον τολμήσει να απαιτήσει ανακούφιση.

Αυτό είναι, προσπαθούν να επιβάλουν μια οικονομική εκδοχή της «Καρχιδονιακής ειρήνης» που η Γαλλία επέβαλε στη Γερμανία μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο.

Σε κάθε περίπτωση, η έλλειψη σύνεσης είναι εκπληκτική και τρομακτική».

Πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Είναι πολλοί στην χώρα μας που θεωρούν την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ στην αρχή και στη συνέχεια στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μάλιστα στην Ευρωζώνη, ότι ήταν το μεγαλύτερο μεταπολεμικό επίτευγμα στην ελληνική ιστορία.

Σήμερα, που η Ελλάδα έφτασε στο πιο έσχατο σημείο με ένα λαό να αυτοκτονεί, με χιλιάδες παιδιά της να ξενιτεύονται απελπισμένα στο εξωτερικό, με μια οικονομία να έχει διαλυθεί και με μια κοινωνία να έχει καταστραφεί σε μεγάλο βαθμό, οι απόψεις αυτές μάλλον θα πρέπει να ιδωθούν κάτω από ένα διαφορετικό και ρεαλιστικό πρίσμα.
Ο σκοπός δεν είναι να κάνουμε στείρα αντίευρωπαϊκή πολιτική, αλλά η Ευρώπη αυτή όπως εξελίχτηκε, αποδείχτηκε πως είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μας, σε σημείο να απειλεί ακόμα και την ίδια την ταυτότητας μας, την ύπαρξη του έθνους και της πατρίδας μας.

Και για να αναφερθούμε με πιο αναλυτικά στοιχεία. Από τότε που μπήκαμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση καταστράφηκε ολοσχερώς η ελληνική βιομηχανία καθώς οι Ευρωπαίοι εταίροι μας δεν ήθελαν με τίποτα ελληνικά βιομηχανικά προϊόντα να ανταγωνίζονται τα δικά τους. Να θυμηθούμε κάποιες γνωστές φίρμες όπως, Πίτσος, Ιζόλα, Πειραϊκή-Πατραϊκή, μόνο πολύ λίγα από τα αμέτρητα παραδείγματα που θα μπορούσε να αναφέρει κάνεις σε αυτό το μεγάλο κυριολεκτικά οικονομικό ολοκαύτωμα. Όλα στον βωμό της ένταξης μας!
Καταστράφηκε ολοσχερώς η μεταποιητική βιοτεχνία που ήταν ένας από τους μεγαλύτερους οικονομικούς κολοσσούς μας και τροφοδοτούσε πολλές χώρες με τα ελληνικά προϊόντα. Την δεκαετία του ογδόντα ακόμα στην Θεσσαλονίκη, όπου έχω προσωπική εμπειρία, υπήρχαν εκατοντάδες βιοτεχνίες και απασχολούσαν χιλιάδες εργαζόμενους. Σήμερα το μόνο που τις θυμίζει είναι τεράστιες άδειες και αραχνιασμένες αίθουσες στον «βωμό» της ευρωπαϊκής μας πορείας. Καταστράφηκε η αγροτική παράγωγη μας.
Ενώ στην αρχή παραπλάνησαν τους αγρότες με τις επιδοτήσεις, στη συνέχεια τους έστειλαν στον καιάδα και πολλά προϊόντα απαγορεύτηκαν να παράγονται στην Ελλάδα που θα έπρεπε να είναι ο παράδεισος της διατροφικής αγροτικής παραγωγής. Έτσι σήμερα τρώμε πατάτες Αιγύπτου, ντομάτες και λεμόνια Τουρκίας, φιστίκια Ινδίας και δεν… συμμαζεύεται. Τ
έλος καταστράφηκε το μικρό εμπόριο που ήταν ένας από τους πιο μαζικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Τα μεγάλα ευρωπαϊκά πολυκαταστήματα, τελείως ανεξέλεγκτα και ασύδοτα λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης, σάρωσαν την ελληνική αγορά και έκλεισαν χιλιάδες μικροεπιχειρήσεις, το βασικό κύτταρο της ελληνικής οικονομίας, στέλνοντας χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία και στην απόγνωση.

Εκτός όμως από την οικονομία υπάρχει και η εθνική διάσταση. Στην μεγαλύτερη εθνική κρίση που πέρασε η χώρα μετά την ένταξη μας στην Ενωμένη Ευρώπη, στην κρίση των Ιμίων, οι Ευρωπαίοι εταίροι μας ξεπούλησαν κυριολεκτικά.
Αδιαφόρησαν τελείως για την εθνική εξ ανατολών διαχρονική απειλή, ενώ «τρίβουν» τα χέρια τους όταν μας ξεπουλούν όλα τα άχρηστα οπλικά τους συστήματα. Αλλά να ήταν μόνο αυτό!
Εδώ και δεκαπέντε περίπου χρόνια μας έχουν υποχρεώσει να είμαστε η «αποθήκη» όλου αυτού του «χειμάρρου» των απελπισμένων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών που έρχονται μαζικά εξ ανατολών και με την προδοτική συνθήκη του Δουβλίνου 2, που μας υποχρέωσαν να υπογράψουμε, όλοι αυτοί έχουν μπλοκαριστεί στο έδαφος μας σαν μια εκρηκτική πυριτιδαποθήκη που απειλεί να τινάξει στον αέρα την ίδια την εθνική μας ύπαρξη.
Τέλος να μην αναφερθούμε στα μνημόνια της προδοσίας και της ολοκληρωτικής καταστροφής της χώρας. Οι προδότες έχουν όνομα και κάποτε θα πρέπει να δώσουν λόγο για την «ευρωπαϊκή καταστροφή» και λεηλασία που επέφεραν σε αυτόν τον τόπο.

Μετά από όλα αυτά τα λίγα και όχι αναλυτικά που αναφέραμε, αναρωτιέται κάνεις σε τι μας ωφέλησε η ένταξη μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που κάποιοι την θεωρούν πανάκεια για όλες τις «ασθένειες» τους;
Αλήθεια σε τι μας ωφέλησε μια άθεη και αντιχριστιανική Ευρώπη;
Μια Ευρώπη που στην κυριολεξία μισεί κάθε τι το ελληνικό και το ελληνορθόδοξο;
Μια Ευρώπη που θεωρεί την επέκταση ενός βάρβαρου Ισλάμ σαν μεγάλη «πρόοδο»;
Μια Ευρώπη που «καίγεται» για την προώθηση της ομοφυλοφιλίας την ιδία ώρα που χιλιάδες άνεργοι αυτοκτονούν και σέρνονται χωρίς στέγη στους δρόμους των ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων;
Μια Ευρώπη που «λιβανίζει» τους τραπεζίτες και τα χρηματιστηριακά ληστρικά fund, αδιαφορώντας αν καταστρέφονται εθνικές οικονομίες και αν πτωχεύουν ολόκληρα κράτη;
Μια Ευρώπη που ο φασισμός όταν την εξυπηρετεί είναι καλός και «άγιος» και όταν δεν την εξυπηρετεί τότε τον καταδιώκει αμείλικτα ;

Αυτή η Ευρώπη δεν είναι η Ευρώπη που γεννήθηκε από ελληνικά ιδανικά. Αυτή η Ευρώπη είναι ο εχθρός μας και θα πρέπει να την καταδιώξουμε με όλα μας τα μέσα αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν έθνος κα σαν λαός!
Αλλιώς;



Πηγή NikosXeladakis


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Ο καλύτερος χρόνος είναι εδώ και τώρα και είναι η επιμήκυνση του προγράμματος, είπε ο επικεφαλής του Eurogroup - Μοσκοβισί:Η άποψη του ελληνικού λαού λαμβάνεται υπόψη, αλλά το υπάρχον πρόγραμμα λήγει στις 28 Φεβρουαρίου.

Ο επικεφαλής του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, μετά τη διακοπή της συνεδρίασης, έπειτα από την απόρριψη από τις ελληνικές αρχές το κείμενο που, σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση, ισοδυναμεί με εφαρμογή του Μνημονίου, στη συνέντευξη Τύπου δεν ξεκίνησε μιλώντας για το ελληνικό ζήτημα.

Προηγουμένως, ακούστηκε από τα μικρόφωνα να λέει ότι η φωνή του δεν είναι αρκετά δυνατή.

Σχετικά με την Πορτογαλία δήλωσε πως δείχνει πόσο γρήγορα μία χώρα μπορεί να σταθεί στα πόδια της μετά τις επιτυχείς μεταρρυθμίσεις.

Αναφορικά με το ελληνικό ζήτημα ο επικεφαλής του Eurogroup τόνισε πως δεν υπήρξε συμφωνία στην τελευταία συνάντηση.

Δήλωσε πως συνομίλησε με τον Αλέξη Τσίπρα και συμφωνήσανε ώστε να εξετάσουν το τεχνικό πρόγραμμα.

«Ζητήσαμε από τις αρχές να δουν μία πιθανή αντικατάσταση των μέτρων της ελληνικής κυβέρνησης. Στη συνεδρίαση αυτή αφού μας πληροφόρησαν οι φορείς για το που βρισκόμαστε στο σχήμα 70-30 και το γενικότερο αίσθημα του Eurogroup είναι να ζητήσουμε μία επέκταση του ισχύοντος προγράμματος. Ο καλύτερος χρόνος είναι εδώ και τώρα και είναι η επιμήκυνση του προγράμματος, η οποία θα μπορούσε να δώσει στους Έλληνες την ευκαιρία να κάνουν χρήση αυτού του προγράμματος.

Η επιμήκυνση του προγράμματος συνδέεται με μία σειρά δεσμεύσεων. Ναι σε μία ευελιξία του προγράμματος, όχι όμως με μονομερείς ενέργειες», δήλωσε ο Ντάισελμπλουμ.

«Δίνουμε περιθώριο μιας εβδομάδας για να υπάρξει αίτημα παράτασης του Μνημονίου» επισήμανε ο κ Ντάισελμπλουμ κλείνοντας την τοποθέτησή του.

«Είναι θέμα των ελληνικών αρχών αν θέλουν επιμήκυνση αυτού του προγράμματος αλλά και να δώσουν δεσμεύσεις για να εφαρμοστεί αυτό το πρόγραμμα

Οι ελληνικές αρχές πρέπει να δηλώσουν αν θέλουν την επιμήκυνση του προγράμματος. Σχετικά με τις διεργασίες λόγω των πιέσεων του διαλόγου μπορούμε να δώσουμε μία εβδομάδα, και αυτό είναι όλο», τόνισε ο επικεφαλής του Eurogroup.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Οι πολιτικές δηλώσεις και η αδιαλλαξία της γερμανικής Ευρώπης δημιουργούν σκηνικό ρήξης
Θέλουν να εμφανίσουν ως ένοχη την Ελλάδα επειδή δεν δέχεται να συνεχίσει το αποτυχημένο πρόγραμμα

H γερμανική Ευρώπη και το ευρω-ιερατείο αρνείται να υποχωρήσει και δεν επιθυμεί να υποκύψει στην ελληνική επιθυμία για μία ενδιάμεση γέφυρα μέχρις ότου κατατεθεί από την Ελληνική πλευρά πλήρες σχέδιο για την αντιμετώπιση της κρίσης. Έτσι, ήταν μαθηματικά βέβαιο πως δεν πρόκειται να υπάρξει συμφωνία, αλλά αντίθετα η Γερμανία θα επιδιώξει (μέσω των "εργαλείων" που διαθέτει) να δημιουργήσει ασφυκτικό περιβάλλον για την Ελλάδα (πολιτικά, διπλωματικά, οικονομικά και ενδεχομένως και με άλλα ιστορικά "εργαλεία" που διαθέτει το Βερολίνο) για να επιτύχει να κάμψει τις "αντιστάσεις".
Σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες στις 19:30 ώρα Ελλάδας υπάρχει διακοπή της συνεδρίασης του Eurogroup και δεν θα υπάρξει συνέχιση της συνεδρίασης.

Σύμφωνα με non paper της ελληνικής κυβέρνησης «στο Eurogroup παρουσιάστηκε ως βάση συζήτησης ένα κείμενο που αποτελεί ριζική υπαναχώρηση από την κοινή ανακοίνωση του κ. Ντάισελμπλουμ με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα, την προηγούμενη Πέμπτη. Η επιμονή ορισμένων κύκλων να εφαρμόσει η νέα ελληνική κυβέρνηση το Μνημόνιο είναι παράλογη και μη αποδεκτή. Η υλοποίηση του μνημονιακού προγράμματος «έφυγε» από το τραπέζι στη Σύνοδο Κορυφής. Όσοι την επαναφέρουν χάνουν το χρόνο τους.
Με αυτά τα δεδομένα δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία σήμερα».

Αξίζει να σημειωθεί πως άλλο κείμενο είχαν συμφωνήσει κυβέρνηση – Βρυξελλες άλλο παρουσιάστηκε σήμερα στο Eurogroup.
Με «ύπουλο» τρόπο, που σύμφωνα με πηγές από τις Βρυξελλες, είχε και «άρωμα» Βερολίνου, περιείχε στοιχεία και αναφορές που δεν υπήρχαν στο αρχικό non paper της συμφωνίας.

To κείμενο που απέρριψε η ελληνική πλευρά:

«Το Eurogroup συνεχίζει να εκτιμά τις αξιοσημείωτες προσπάθειες προσαρμογής που έχουν καταβληθεί από την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό τα τελευταία έτη. Κατά την προηγούμενη εβδομάδα, το Eurogroup και οι θεσμοί έχουν εμπλακεί σε έναν έντονο διάλογο με τις νέες ελληνικές αρχές.

Οι ελληνικές αρχές έχουν εκφράσει την ισχυρή τους δέσμευση για μία ευρύτερη και βαθύτερη διαδικασία μεταρρυθμίσεων που θα έχει ως στόχο τη διαρκή βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης και απασχόλησης και τη διασφάλιση της σταθερότητας και ανθεκτικότητας του χρηματοπιστωτικού κλάδου. Ειδικότερα, οι ελληνικές αρχές δεσμεύονται να εφαρμόσουν μακρόπνοες μεταρρυθμίσεις για την καταπολέμηση της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής και τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας της δημόσιας διοίκησης. Την ίδια στιγμή, οι ελληνικές αρχές διατήρησαν την αναμφισβήτητη δέσμευσή τους να τιμήσουν τις χρηματοοικονομικές τους υποχρεώσεις προς τους πιστωτές τους. Οι ελληνικές αρχές θα κάνουν την πιο αποτελεσματική χρήση της συνεχιζόμενης πρόβλεψης της τεχνικής βοήθειας.

Συζητήσαμε τις πολιτικές προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης στη βάση της δουλειάς που έχει αναληφθεί από τους θεσμούς και τις ελληνικές αργές. Καλωσορίζουμε ότι σε ορισμένους τομείς οι ελληνικές προτεραιότητες πολιτικής μπορούν να συμβάλουν σε μία ενδυνάμωση και καλύτερη εφαρμογή του τρέχοντος προγράμματος οικονομικής βοήθειας.
Οι ελληνικές αρχές έχουν δηλώσει ότι σκοπεύουν να ολοκληρώσουν επιτυχώς το πρόγραμμα λαμβάνοντας υπόψιν τα σχέδια της νέας κυβέρνηση».

Σε αυτό το πλαίσιο, σκοπεύουμε να κάνουμε την καλύτερη χρήση τις υπάρχουσας ενσωματωμένης ευελιξίας του τρέχοντος προγράμματος. Οι ελληνικές αρχές έδωσαν τη σταθερή τους δέσμευση πως αποφύγουν μονομερείς ενέργειας και θα εργαστούν σε στενή συμφωνία με τους ευρωπαίους και διεθνείς εταίρους τους, ειδικά το πεδίο της φορολογικής πολιτικής, των ιδιωτικοποιήσεων, των μεταρρυθμίσεων της αγοράς εργασίας, τον χρηματοπιστωτικό τομέα και τις συντάξεις.

Οι ελληνικές αρχές δεσμεύτηκαν να εξασφαλίσουν πρωτογενή δημοσιονομικά πλεονάσματα και χρηματοδότηση προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους σύμφωνα με τους στόχους που συμφωνήθηκαν στο ανακοινωθέν του Eurogroup του Νοεμβρίου 2012. Επιπλέον, οποιοδήποτε νέο μέτρο θα πρέπει να χρηματοδοτηθεί και να μην θέτει σε κίνδυνο την χρηματοπιστωτική σταθερότητα.

Σε αυτή τη βάση, οι ελληνικές αρχές εξέφρασαν την πρόθεσή τους να ζητήσουν εξάμηνη τεχνική παράταση του υφιστάμενου προγράμματος ως ένα ενδιάμεσο βήμα. Αυτό θα γεφυρώσει το χρόνο που χρειάζονται οι ελληνικές αρχές και το Eurogroup για να εργαστούν πάνω σε μία ακόλουθη συμφωνία. Συμφωνήσαμε επίσης πως το ΔΝΤ θα συνεχίσει να παίζει το ρόλο του στο νέο διακανονισμό. Το Eurogroup διάκειται ευνοϊκά απέναντι σε ένα τέτοιο αίτημα από τις ελληνικές αρχές.
Επιπρόσθετα, πληροφορηθήκαμε από την Κομισιόν, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ πως θα ήταν συνετό να επεκτείνουμε κατά έξι μήνες την περίοδο διάθεσης ομολόγων του EFSF στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, παράλληλα με την επέκταση του προγράμματος του EFSF. Το Eurogroup είναι θετικό απέναντι σε μία τέτοια παράταση. Κατόπιν αιτήματος της Ελλάδας, το EFSF μπορεί να κάνει τις απαραίτητες ρυθμίσεις. Το Eurogroup τονίζει ότι αυτά τα κεφάλαια μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την κεφαλαιοποίηση των τραπεζών και το κόστος εξυγίανσης και μπορούν μόνο να αποδεσμευθούν στη βάση μίας αξιολόγησης από τους θεσμούς και μία απόφαση του Eurogroup.
Παραμένουμε δεσμευμένοι στο παράσχουμε επαρκή στήριξη στην Ελλάδα έως ότου ανακτήσει πλήρη πρόσβαση στις αγορές εφόσον τιμά τις δεσμεύσεις της εντός του συμφωνηθέντος πλαισίου».




Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Νέο κείμενο έφερε ο Ντάισελμπλουμ - Απορρίπτεται από την ελληνική κυβέρνηση
Ραγδαίες είναι οι εξελίξεις στο Eurogroup, καθώς όπως αναφέρουν κυβερνητικές πηγές, καθώς παρουσιάστηκε ως βάση συζήτησης ένα κείμενο που αποτελεί ριζική υπαναχώρηση από την κοινή ανακοίνωση του κ. Ντάισελμπλουμ με τον Αλέξη Τσίπρα, την προηγούμενη Πέμπτη.

O κ. Ντάισεμπλουμ παρουσίασε ένα νέο «σκληρό» κείμενο, το οποίο δεν έγινε δεκτό από την ελληνική κυβέρνηση.

Σύμφωνα με non paper της ελληνικής κυβέρνησης «στο Eurogroup παρουσιάστηκε ως βάση συζήτησης ένα κείμενο που αποτελεί ριζική υπαναχώρηση από την κοινή ανακοίνωση του κ. Ντάισελμπλουμ με τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξη Τσίπρα, την προηγούμενη Πέμπτη.
Η επιμονή ορισμένων κύκλων να εφαρμόσει η νέα ελληνική κυβέρνηση το Μνημόνιο είναι παράλογη και μη αποδεκτή. Η υλοποίηση του μνημονιακού προγράμματος «έφυγε» από το τραπέζι στη Σύνοδο Κορυφής. Όσοι την επαναφέρουν χάνουν το χρόνο τους.
Με αυτά τα δεδομένα δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία σήμερα».

Τι δήλωσαν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρώζώνης προσερχόμενοι:

«Οσα έχω ακούσει μέχρι στιγμής δεν με κάνουν πιο αισιόδοξο για την Ελλάδα» δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προσερχόμενος στο Eurogroup. «Όσο η ελληνική κυβέρνηση δεν επιθυμεί πρόγραμμα, δεν χρειάζεται να εξετάσω τις επιλογές μου», σημείωσε.

Με διάθεση συναίνεσης και συνεργασίας προσέρχεται στο Eurogroup η Κομισιόν όπως δείχνουν οι δηλώσεις του Επιτρόπου Π.Μοσκοβισί που είπε ότι οι αρχές επί των οποίων θα εργαστούμε είναι υπευθυνότητα και αλληλεγγύη, με τη βούληση να φτάσουμε σε μια συμφωνία και να προχωρήσουμε σε μία νέα φάση μεταξύ της Ελλάδας και των εταίρων της.

Σύμφωνα με τον κοινοτικό επίτροπο, η Κομισιόν εργάζεται επί ενός μόνου σεναρίου, να καταλήξουμε σε μια καλή συμφωνία, που θα ανοίξει τον δρόμο για αυτήν τη νέα φάση στις σχέσεις των δύο πλευρών.

Ο Π. Μοσκοβισί σημείωσε ακόμη ότι πρόκειται για μια αποφασιστική συνεδρίαση, τόσο για την Ελλάδα, όσο και για την ευρωζώνη, με κοινή συνισταμένη την επιθυμία όλων να παραμείνει η Ελλάδα στην ζώνη του ευρώ. Συμπλήρωσε δε ότι είναι, επίσης, θεμελιώδες, η Ελλάδα να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα τελευταία χρόνια υπήρξε αλληλεγγύη από την Ευρωζώνη προς την Αθήνα, σ' ένα πρόγραμμα που ο κοινοτικός επίτροπος αρνήθηκε να το χαρακτηρίσει ως πρόγραμμα λιτότητας.

Υπάρχει μια νέα κυβέρνηση στην Ελλάδα, η οποία επιθυμεί ορισμένες αλλαγές, τις οποίες θα πρέπει να λάβουμε υπόψη, όπως τα κοινωνικά προγράμματα, μια πιο αποτελεσματική φορολογική διοίκηση, αλλά και πολλές μεταρρυθμίσεις κοινού ενδιαφέροντος, υπογράμμισε χαρακτηριστικά.

Επ' αυτών των θεμάτων θα συζητήσουμε, είπε ο γάλλος επίτροπος, ο οποίος προεξόφλησε, πάντως, ότι θα είναι μια δύσκολη συνεδρίαση.

Ο αυστριακός υπουργός Οικονομικών Χανς Σέλινγκ δήλωσε: «Η Ελλάδα δεν μπορεί να διαπραγματευτεί στο πλαίσιο του υπάρχοντος προγράμματος. Το Eurogroup θα προσπαθήσει να σημειώσει πρόοδο, αλλά ο χρόνος είναι περιορισμένος».

«Μια καλή λύση θα ήταν να παραταθεί το υπάρχον πρόγραμμα της Ελλάδας έτσι ώστε να κερδίσει χρόνο για συνομιλίες», δήλωσε ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Μισέλ Σαπέν.

«Τίποτα απ' ότι συνέβη μέσα στο Σαββατοκύριακο δεν μπορεί να θεωρηθεί «ανακάλυψη» για την Ελλάδα», ανέφερε ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών Μάικλ Νούναν, ενώ πρόσθεσε «ότι περιμένει από την ελληνική πλευρά να θέσει συγκεκριμένες προτάσεις στο τραπέζι. Περιμένουμε να ακούσουμε κάτι πέρα από τις γενικότητες στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ».

Ο λουξεμβούργιος υπουργός Οικονομικών Πιέρ Γκραμένα δήλωσε στους δημοσιογράφους ότι η Ελλάδα πρέπει να ξεκαθαρίσει τις θέσεις της. «Σήμερα θα ανακαλύψουμε τις κόκκινες γραμμές της ελληνικής πλευράς. Μέχρι στιγμής τίποτα δεν έχει πέσει στο τραπέζι».

Ο υπουργός Οικονομικών της Σλοβακίας Peter Kazimir ανέφερε ότι «θα χρειαστεί κι άλλο eurogroup για να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα και να βρεθεί λύση».

Σκληρή και η γραμμή της Φιλανδίας: «Δεν είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε για ένα νέο πρόγραμμα. Το υπάρχον είναι η βάση για την διαπραγμάτευση».

Ο υπουργός Οικονομικών της Λιθουανίας Rimantas Šadžius που αποτελεί και το νεότερο μέλος της ευρωζώνης εμφανίστηκε πιο θετικός. «Είμαι σε θετική διάθεση σήμερα» δήλωσε.

Ο υπουργός Οικονομικών της Ισπανίας Λουί Ντε Γκουίντος ανέφερε ότι όπως ο Βαρουβάκης έτσι και εμείς έχουμε μια κόκκινη γραμμή. «Η δική μας κόκκινη γραμμή είναι ότι τα δάνεια των Ελλήνων πρέπει να αποπληρωθούν στο ακέραιο» δήλωσε χαρακτηριστικά.

«Η επέκταση του υπάρχοντος προγράμματος είναι η πλέον ρεαλιστική λύση» δήλωσε ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, αρμόδιος για θέματα ευρώ, Βλάντις Ντομπρόβσκις, προσερχόμενος στη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup στις Βρυξέλλες.

Ο Βλ. Ντομπρόβσκις τόνισε ότι η βάση της διαπραγμάτευσης είναι ο σεβασμός των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η κάθε πλευρά και πρόσθεσε πως η θέση της Επιτροπής είναι ότι η πιο ρεαλιστική λύση είναι η επέκταση του υπάρχοντος προγράμματος, που θα δώσει περισσότερο χρόνο στις διαπραγματεύσεις.

«Είναι σημαντικό να φτάσουμε σε συμφωνία το συντομότερο δυνατό, λαμβάνοντας υπόψη ότι το πρόγραμμα λήγει τέλη Φεβρουαρίου» ανέφερε.

«Πρωτίστως, όμως, χρειαζόμαστε ένα σήμα από τις ελληνικές Αρχές ότι θα εκφράσουν τη δέσμευση να ολοκληρώσουν επιτυχώς αυτό το πρόγραμμα» συνέχισε ο Λετονός αντιπρόεδρος της Επιτροπής.

Σε ό,τι δε αφορά στη χρονική διάρκεια της παράτασης του προγράμματος, ο Βλ. Ντομπρόβσκις δήλωσε ότι θα είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης, εκτιμώντας ότι μια περίοδος δύο ως έξι μηνών θα ήταν κατάλληλη.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Πιστός στην θέση του Βερολίνου, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Β. Σόιμπλε, δήλωσε, λίγο πριν την έναρξη της συνεδρίασης του Eurogroup, ότι αν η ελληνική κυβέρνηση δεν επιθυμεί νέο πρόγραμμα, τότε δεν υπάρχει λόγος να εξεταστούν επιλογές, εκφράζοντας ακόμη μια φορά την απαισιοδοξία του για την εξεύρεση λύσης στο ζήτημα του ελληνικού χρέους. Άλλοι αξιωματούχοι της ευρωζώνης πάντως, τάχθηκαν υπέρ της παράτασης του υφιστάμενου προγράμματος, αρκεί να το ζητήσει η ελληνική κυβέρνηση.

Ο Β. Σόιμπλε, σημείωσε ότι όσα έχει ακούσει μέχρι στιγμής δεν έχουν ενισχύσει την αισιοδοξία του για εξεύρεση λύσης στο θέμα του χρέους.
Την γραμμή Βερολίνου φαίνεται ότι υιοθετεί και η Αυστρία, αφού νωρίτερα, ο υπουργός Οικονομικών της χώρας, Χανς Γ. Σέλινγκ, δήλωσε «δεν θα δεχθούμε εκβιασμούς από την Ελλάδα» και τόνισε ότι η χώρα μας δεν μπορεί απλώς να αναμένει ότι θα λάβει έξι μήνες χρονικό περιθώριο για να διαμορφώσει ένα νέο πρόγραμμα.

Πιο αισιόδοξος για επίτευξη συμφωνίας εμφανίστηκε ο ευρωπαίος επίτροπος Οικονομίας, Πιερ Μοσκοβισί, αποκλείοντας ωστόσο την συζήτηση για νέο πρόγραμμα διάσωσης, ενώ ο Γάλλος υπουργός Οικονομικών, Μισέλ Σαπέν, τόνισε ότι καλή λύση για την Ελλάδα θα ήταν η παράταση του τρέχοντος προγράμματος, ώστε να υπάρξει αρκετός χρόνος για διαπραγματεύσεις.

Υπέρ μιας παράτασης που θα μπορούσε να έχει διάρκεια έως και 6 μήνες τάχθηκε και ο ευρωπαίος Επίτροπος για το ευρώ και τον κοινωνικό διάλογο, Β. Ντομπρόφσκις, σημειώνοντας ότι «ο πιο ρεαλιστικός δρόμος για να προχωρήσουμε είναι η επέκταση του υφιστάμενου προγράμματος, ώστε να υπάρξει χρόνος για διαπραγματεύσεις».

«Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιιάνης Βαρουφάκης θα πρέπει να θέσει συγκεκριμένα αιτήματα για να δούμε τι ακριβώς θέλει η Αθήνα απο τους εταίρους τους στην ευρωζώνη, δήλωσε ο Ιρλανδός υπουργός Οικονομικών, Μάικλ Νούναν.

«Η παράταση του προγράμματος θα άρει πολλά εμπόδια. Υπάρχει συζήτηση για μια νέα συνάντηση του Eurogroup την Παρασκευή, συζητήθηκε το πρωί στο Euroworking Group», είπε χαρακτηριστικά.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Γράφει ο Σταύρος Λυγερός

Μπορεί τα μηνύματα τόσο από το ευρωιερατείο όσο και από την ελληνική πλευρά να εκφράζουν μία συγκρατημένη αισιοδοξία για το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων εν όψει της συνόδου του Eurogroup τη Δευτέρα, αλλά οι Αγορές έχουν ήδη αποφανθεί για τη θετική κατάληξη. Και δεν έχουν άδικο. Απέχουμε αρκετά ακόμα από μία συμφωνία, αλλά φαίνεται πως υπάρχουν και η αναγκαία πολιτική βούληση και κοινοί παρονομαστές.

Όλα δείχνουν, λοιπόν, ότι σ’ αυτή την πρώτη κρίσιμη δοκιμασία νικητής θα βγει το σενάριο των διαπραγματεύσεων με σκοπό ένα συμβιβασμό κι όχι το σενάριο της σύγκρουσης και της ρήξης. Αναμφίβολα, υπήρχαν ισχυροί πολιτικοί λόγοι που ωθούσαν το Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να τραβήξουν το χαλί κάτω από τα πόδια της κυβέρνησης Τσίπρα. Ο φόβος, όμως, μίας ανεξέλεγκτης αποσταθεροποίησης της Ευρωζώνης ως αποτέλεσμα της ρήξης με την Αθήνα και του Grexit, επέβαλε δεύτερες και πιο φρόνιμες σκέψεις στο ευρωιερατείο. Αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν καλά ενημερωμένες πηγές στις Βρυξέλλες.

Η Αθήνα, άλλωστε, φρόντισε εξαρχής να προβεί σε κάποιες κινήσεις καλής θέλησης, όπως ήταν η εγκατάλειψη του αιτήματος για άμεσο κούρεμα του χρέους και η δέσμευσή της για πρωτογενές πλεόνασμα 1,5%. Πρόθεσή της ήταν να διευκολύνει τις δυνάμεις στην Ευρωζώνη που προσπαθούν να αποτρέψουν τη ρήξη, αλλά και τον πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος επίσης πίεσε προς την ίδια κατεύθυνση.

Σ’ αυτή τη φάση κεντρικός στόχος της κυβέρνησης Τσίπρα είναι να ενταφιάσει το προηγούμενο μνημονιακό πρόγραμμα και την Τρόικα των υπαλλήλων ως μηχανισμό ελέγχου. Αυτό δεν έχει μόνο κρίσιμη σημασία στο επίπεδο του πολιτικού συμβολισμού. Έχει και πρακτική σημασία, αφού το Μνημόνιο συνεπάγεται επώδυνα μέτρα, τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ δεν είναι διατεθειμένοι ούτε να συζητήσουν.

Έχουν συνείδηση, όμως, πως όσο η Ελλάδα παραμένει αποκλεισμένη από τις Αγορές δεν έχει περιθώρια να απορρίψει κάθε πρόγραμμα προσαρμογής και να απαλλαγεί από κάθε εποπτεία. Γι’ αυτό και επιδιώκουν τη μεταβατική συμφωνία (συμφωνία-γέφυρα κατά Βαρουφάκη), η οποία θα εξασφαλίσει τον αναγκαίο χρόνο (μέχρι τον Ιούνιο ή τον Αύγουστο) για να διαπραγματευθούν με την Ευρωζώνη μία νέα συμφωνία-πακέτο (το αποκαλούμενο νέο συμβόλαιο), αλλά και τη χρηματοδοτική κάλυψή της Ελλάδας γι’ αυτό το διάστημα.

Στο πλαίσιο αυτό η Αθήνα αρνείται την τελευταία δόση των 7,2 δισ από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), επειδή η εκταμίευσή της είναι συνδεδεμένη με το μνημονιακό πρόγραμμα. Πιο συγκεκριμένα με την ολοκλήρωση της αξιολόγησης που εκκρεμεί από το φθινόπωρο, η οποία με τη σειρά της εξαρτάται από την υλοποίηση 18 προαπαιτουμένων. Για να μπορέσει η κυβέρνηση Τσίπρα να ανταποκριθεί στις δανειακές της ανάγκες ζητάει:

Πρώτον, να της επιστραφεί –όπως έχει συμφωνηθεί– το ύψους 1,9 δισ κέρδος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) από τη μέχρι τώρα αποπληρωμή στο ακέραιο των ελληνικών ομολόγων.

Δεύτερον, το πλαφόν για την έκδοση εντόκων γραμματίων του ελληνικού δημοσίου να αυξηθεί από τα 15 στα 25 δις, δεδομένου ότι η κυβέρνηση Σαμαρά είχε εξαντλήσει το όριο των 15 δισ.

Τρίτον, τα 11 δισ που είναι αδιάθετα στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας να χρησιμοποιηθούν για να καλύψουν τη ζημιά που θα προκύψει στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα από τη ρύθμιση για τα "κόκκινα δάνεια".

Η εν εξελίξει διαπραγματευτική μάχη, όμως, δεν αφορά τα παραπάνω ελληνικά αιτήματα. Όπως έχουμε προαναφέρει, αφορά την παραμονή στον δρόμο του Μνημονίου ή αντιθέτως τον ενταφιασμό του και την ομαλή μετάβαση σ’ ένα νέο πρόγραμμα, το οποίο θα προκύψει από διαπραγματεύσεις.
Την περασμένη Τετάρτη, στη σύνοδο του Eurogroup, ο Σόιμπλε και οι σύμμαχοί του άσκησαν ασφυκτικές πιέσεις για να κάμψουν την ελληνική αντιπροσωπεία και να την εγκλωβίσουν στο μνημονιακό πλαίσιο. Η απόρριψη, όμως, του σχεδίου της κοινής ανακοίνωσης που μιλούσε για παράταση και ολοκλήρωση του υφιστάμενου προγράμματος, ουσιαστικά κατέστησε παρελθόν και το Μνημόνιο και την Τρόικα των υπαλλήλων ως μηχανισμό ελέγχου.

Ο Σόιμπλε προσπαθεί να εμφανίσει τη δεδομένη πλέον αντικατάσταση της Τρόικας των υπαλλήλων ως μηχανισμού ελέγχου από την εποπτεία των ευρωπαϊκών θεσμών (με πρωτεύοντα τον ρόλο της Κομισιόν) σαν ανούσια μετονομασία που σκοπό έχει να ικανοποιήσει επικοινωνιακές ανάγκες της κυβέρνησης Τσίπρα. Στην Αθήνα, όμως, διαβεβαιώνουν ότι μαζί με το όνομα θα αλλάξει και η ουσία.

Με το προηγούμενο καθεστώς οι υπάλληλοι της Τρόικας όχι μόνο είχαν απόλυτη πρόσβαση στους κρατικούς μηχανισμούς, αλλά και έδιναν εντολές στους υπουργούς. Σ’ ορισμένες περιπτώσεις, μάλιστα, είχαν υποχρεώσει τη Βουλή να αναιρέσει αυτό που είχε ψηφίσει πριν μερικές ημέρες! Μόνο ο χρόνος θα δείξει εάν τελικώς θα αλλάξει πράγματι το καθεστώς των ελέγχων ή η αλλαγή θα περιορισθεί στο όνομα.

Το Βερολίνο και οι σύμμαχοί του απαιτούν ακόμα από την Αθήνα να υποβάλει αίτημα για παράταση. Οι Τσίπρας και οι επιτελείς του, όμως, αρνούνται. Το επιχείρημά τους είναι ότι εάν το υποβάλλουν τέτοιο αίτημα θα αναγνωρίσουν το Μνημόνιο, γεγονός που με τη σειρά του θα δώσει πολιτικό έρεισμα στην απαίτηση του ευρωιερατείου να ικανοποιηθούν και οι ανειλημμένες από την κυβέρνηση Σαμαρά δεσμεύσεις.

Αν και οι δύο πλευρές δεν έχουν μετακινηθεί επισήμως από τις θέσεις τους, είναι σαφές ότι αναζητούν μία συμβιβαστική φόρμουλα για τη μετάβαση από την προηγούμενη κατάσταση σε μία νέα. Η καγκελάριος έδωσε το στίγμα της πρόθεσής της να υποχωρήσει από τη μέχρι τώρα αδιάλλακτη θέση της, δηλώνοντας ότι αναζητείται ένας συμβιβασμός με την Ελλάδα.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το Eurogroup, δεν πρόκειται να δώσουν στην Αθήνα τον χρόνο και τη χρηματοδοτική κάλυψη που ζητάει, χωρίς να εξασφαλίσουν ανταλλάγματα. Γι’ αυτό και η συμφωνία-γέφυρα εκ των πραγμάτων τείνει να μετατραπεί σε ενδιάμεση συμφωνία, η οποία θα περιλαμβάνει και συγκεκριμένες ελληνικές δεσμεύσεις. Η κυβέρνηση δεν έχει αντίρρηση. Γι’ αυτό στη συνάντηση Τσίπρα-Ντάισελμπλουμ αποφασίσθηκε να συνεχισθούν οι διαπραγματεύσεις όχι μόνο για τη διαδικασία, αλλά και για την ουσία.

Ο επικεφαλής του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων Χουλιαράκης με συνεργάτες του παρέμειναν στις Βρυξέλλες για να κοστολογήσουν από κοινού με στελέχη της Κομισιόν και του Euroworking Group τις προγραμματικές δηλώσεις. Η διαδικασία αυτή, ωστόσο, είναι ολισθηρή. Όπως επισημαίνει έμπειρο στέλεχος της Κομισιόν, επιδιώκουν να εγκλωβίσουν την κυβέρνηση Τσίπρα σε μία διαπραγμάτευση λογιστικού κι όχι πολιτικού χαρακτήρα, όπου η ελευθερία της Αθήνας θα είναι να επιλέγει δημοσιονομικά ισοδύναμα, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα.

Οι τεχνοκράτες ήδη αναζητούν και τους κοινούς τόπους που υπάρχουν στις προγραμματικές δηλώσεις του Τσίπρα και στο Μνημόνιο. Υπενθυμίζουμε ότι ο Βαρουφάκης έχει δώσει και ποσοστά: 70% των μέτρων του Μνημονίου είναι αποδεκτά, ενώ τα υπόλοιπα 30% είναι απαράδεκτα ως τοξικά. Προφανώς, η δήλωσή του εντάσσεται στη δημόσια διπλωματία που ασκεί όλο αυτό το διάστημα. Δεν είναι, όμως, παντελώς αβάσιμη.

Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα λόγο να διαφωνήσει με μία σειρά μνημονιακών δεσμεύσεων, οι οποίες αφορούν αυτονόητους εκσυγχρονισμούς και βελτίωση της λειτουργίας των κρατικών μηχανισμών. Αυτό ισχύει περισσότερο με δεσμεύσεις που είναι και δικοί της στόχοι, όπως π.χ. η πάταξη του λαθρεμπορίου και της φοροδιαφυγής, η διάλυση των άτυπων καρτέλ στην αγορά, η καταπολέμηση της διαφθοράς και η επιβολή κανόνων που θα του συρρικνώσουν δραστικά το φαινόμενο της διαπλοκής και τη δύναμη των ολιγαρχών.

Εκεί που υπάρχει χάσμα μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης και των δανειστών είναι τα εργασιακά και τα μέτρα λιτότητας. Διαφωνίες υπάρχουν και για τις αποκρατικοποιήσεις, αλλά σ’ αυτό το ζήτημα κυβερνητική πηγή εμφανίζεται πιο αισιόδοξη, με την έννοια ότι δεν αποκλείει να βρεθούν κάποιες συμβιβαστικές φόρμουλες. Η ίδια πηγή χαρακτηρίζει τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης εκτός διαπραγμάτευσης και προεξοφλεί ότι δεν θα υπάρξει σοβαρό πρόβλημα στις διαπραγματεύσεις. Όπως είπε στο "Θέμα" «ακόμα και ο Σόιμπλε αποδέχεται ότι κάτι πρέπει να γίνει σ’ αυτό το επίπεδο».

Αν και ακόμα υπάρχει πολύς δρόμος για να διανυθεί και κατά πάσα πιθανότητα στη διαδρομή θα προκύψουν συγκρούσεις, οι πιθανότητες ενός ναυαγίου είναι λίγες. Η πείρα μας διδάσκει πως όταν οι ενδοευρωπαϊκές διαπραγματεύσεις φθάνουν σε τέτοιο σημείο σπανιότατα ναυαγούν.
Είναι κοινή η εκτίμηση σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ότι το ευρωιερατείο θα προσπαθήσει να κρατήσει όσο μπορεί πιο σφιχτά τα γκέμια της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά το σενάριο του στραγγαλισμού έχει απομακρυνθεί. Για την ακρίβεια, όπως διαβεβαιώνει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΚΤ, θα συνεχισθεί και μάλιστα πιο αυστηρά η τακτική "χρηματοδότηση και υποστήριξη έναντι μεταρρυθμίσεων".

Αναλυτές στα διεθνή ΜΜΕ παραλληλίζουν την εν εξελίξει διαπραγμάτευση μεταξύ Ελλάδας και ευρωιερατείου σαν το παιχνίδι όπου δύο αυτοκίνητα τρέχουν το ένα προς το άλλο και ο χαμένος είναι ο οδηγός που στρίβει πρώτος για να αποφύγει την επερχόμενη μετωπική σύγκρουση. Αν και ο παραλληλισμός έχει κάποια βάση δεν αποτυπώνει την ειδοποιό διαφορά.

Για το Βερολίνο η εν λόγω αναμέτρηση είναι πρωτίστως ζήτημα πολιτικού κύρους που συνδέεται με την ικανότητά του να επιβάλει τη βούλησή του στην ΕΕ. Για την πλειονότητα των Ελλήνων, όμως, η εν λόγω αναμέτρηση είναι κάτι ακόμα σημαντικότερο: είναι ζήτημα επιβίωσης. Δεν έχουν, άλλωστε, πολλά ακόμα να χάσουν. Μ’ αυτή την έννοια, σε μεγάλο βαθμό έχουν το πλεονέκτημα των βρεγμένων που δεν φοβούνται τη βροχή. Πολύ περισσότερο όταν έχουν ενισχυθεί οι δυνάμεις που δεν είναι διατεθειμένες να ρισκάρουν τη σταθερότητα της Ευρωζώνης για να παίξουν το παιχνίδι εξουσίας του Βερολίνου.

Και μόνο το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός απέφυγε να ζητήσει συνάντηση με τη Μέρκελ, όπως τον παρότρυναν πολλοί, είναι μία κίνηση με ισχυρό πολιτικό συμβολισμό. Όχι μόνο επειδή βρίσκεται στον αντίποδα της πρακτικής του Σαμαρά, αλλά κυρίως επειδή αμφισβητεί με καταλυτικό τρόπο την άτυπη πρωτοκαθεδρία της Γερμανίας στην Ευρώπη.

Η στάση του Τσίπρα υπαγορεύθηκε από τη θέση του ότι η Ελλάδα διαπραγματεύεται με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς κι όχι με το Βερολίνο. Θέση απολύτως σύμφωνη με τις ιδρυτικές συνθήκες της ΕΕ. Όπως προβλέπει, μάλιστα, πηγή στο Παρίσι, εάν ο Τσίπρας επιβιώσει στην πρωθυπουργία θα έχει δημιουργήσει ένα πολιτικό προηγούμενο, το οποίο αναπόφευκτα θα βρει μιμητές και σ’ άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες.

Τα ρήγματα, άλλωστε, στη "γερμανική Ευρώπη" είναι ήδη εμφανή, παρότι ακόμα είναι περιορισμένα. Το ελληνικό πρόβλημα έδωσε την ευκαιρία στη σύνοδο του Eurogroup να αμφισβητηθεί συνολικότερα το δόγμα της λιτότητας. Η στάση του Γάλλου και του Ιταλού υπουργού Οικονομικών έδειξε ότι χρησιμοποιούν διπλωματικά την "ανταρσία" του Τσίπρα ως διαπραγματευτικό όπλο στη διελκυστίνδα τους με το Βερολίνο αναφορικά με τη χαλάρωση ή όχι των μέτρων λιτότητας. Την επομένη ημέρα, μάλιστα, ο αυστριακός πρωθυπουργός Φάιμαν άσκησε δημόσια κριτική σ’ όσους περιμένουν να αποτύχει η νέα ελληνική κυβέρνηση (για την ακρίβεια επιδιώκουν την πτώση της).

Την πιο αδιάλλακτη γραμμή έναντι της ελληνικής πλευράς τηρούν οι κυβερνήσεις της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας. Έχουν συνείδηση πως εάν ο Τσίπρας τα καταφέρει θα καταρρεύσει το ιδεολόγημα του μνημονιακού μονόδρομου και οι ίδιες θα εκτεθούν ανεπανόρθωτα στους δικούς τους ψηφοφόρους. Γι’ αυτό και ακόμα πιέζουν το Βερολίνο να εμμείνει στην αρχική θέση του που συνοψίζεται στο δίλημμα "παράδοση άνευ όρων ή στραγγαλισμός". Κι αυτό παρά το γεγονός ότι εάν η νέα ελληνική κυβέρνηση τα καταφέρει εκ των πραγμάτων θα ευνοηθούν και οι δικές τους χώρες, ως αδύναμοι κρίκοι της Ευρωζώνης.

Πηγή εφημ. "Πρώτο Θέμα"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Δεν μου αρέσουν καθόλου οι συνωμοσιολογίες. Αλλά συμβαίνει στις μέρες μας η πραγματικότητα να βρίσκεται πολύ πιο μπροστά απ’ την οποιαδήποτε συνωμοσιολογία. Τόσο που κάποιοι να λένε ότι οι σκοτεινοί αρχιτέκτονες του διεθνούς εγκληματικού συνδικάτου έχουν πάρει τη δουλειά των αγγέλων του σκότους και τους έχουν καταδικάσει σε ανεργία.

Γεγονός που σημαίνει ότι ο φόβος μήπως κάποιοι μας κατηγορήσουν ως συνωμοσιολόγους δεν πρέπει να μας κάνει να κλείνουμε τα μάτια μας και τ’ αυτιά μας μπροστά στην πραγματικότητα.

Η διαχρονική, για παράδειγμα, πραγματικότητα μας λέει, ότι η Ορθοδοξία βρίσκεται στο στόχαστρο των σκοτεινών δυνάμεων τόσο της Ανατολής, όσο και της Δύσης. Ιδιαίτερα μάλιστα στις μέρες μας είναι απροκάλυπτη η σταδιακή υπονόμευση και ασφυκτική απομόνωση της Ρωσίας. Τη στιγμή, που η συμπόρευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη Ρωσία θα μπορούσε να δημιουργήσει μια πανίσχυρη αυτοκρατορία. Πράγμα βεβαίως, που σε καμιά περίπτωση δεν συμφέρει στις ΗΠΑ και στους όπισθεν αυτής αρχιτέκτονες των περισσότερων παγκόσμιων εγκλημάτων.

Την άποψη της καταδρομής εναντίον της Ορθοδοξίας ενισχύει και επιλεκτική καταστροφή, στα Βαλκάνια της ορθόδοξης Σερβίας. Καταστροφή, στην οποία παρείχε διευκολύνσεις και η σημιτική Ελλάδα. Παρότι για όσους μπορούν να μελετούν τα «σημεία των καιρών» την καταστροφή της ορθόδοξης Σερβίας ήταν ολοφάνερο ότι θα επακολουθούσε και η καταστροφή της ορθόδοξης Ελλάδας.

Βέβαια στην περίπτωση της Ελλάδας θα φαινόταν παράλογο να διεξαχθούν πολεμικές επιχειρήσεις εναντίον της εκ μέρους του ΝΑΤΟ. Παρότι και ως προς αυτή την παράμετρο δεν παραλείπουν να χρησιμοποιούν την «σύμμαχό» μας Τουρκία, από καιρού εις καιρόν, για να μας εκβιάζουν. Γι’ αυτό, προκειμένου να φτάσουν στην καταστροφή μας επέλεξαν, αντί του οπλικού, τη συνταγή του οικονομικού πολέμου. Αποτέλεσμα του οποίου είναι τα «σημεία και τέρατα» που ζούμε και βλέπουμε στις μέρες μας. Οπότε ολοένα και περισσότερο αποκαλύπτεται το σατανικό δολοφονικό σχέδιο εναντίον της πατρίδας μας και του λαού μας. Γεγονός που έκαμε και τους πλέον εύπιστους και αφελείς Έλληνες να καταλάβουν ότι το τυραννικό καθεστώς των μνημονιακών κυβερνήσεων δεν ήταν το αναγκαίο κακό, όπως προσπαθούσαν να μας το παρουσιάσουν, προκειμένου να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση. Αλλά ότι η «οικονομική κρίση» και το δόλιο χρέος ήταν ο Δούρειος Ίππος, που επινόησαν, προκειμένου να μας παγιδεύσουν και να μεθοδεύσουν την καταστροφή μας.

Βέβαια η τωρινή κυβέρνηση, για διπλωματικούς λόγους μιλάει, στην προκειμένη περίπτωση, για λάθος πρόγραμμα, που εφαρμόστηκε εκ μέρους της τρόικας. Αλλά η πραγματικότητα φωνάζει ότι δεν πρόκειται για λάθος. Πρόκειται για την εφαρμογή ενός προσχεδιασμένου και προμελετημένου δολοφονικού εκ μέρους του διεθνούς εγκληματικού συνδικάτου σε βάρος μας σχεδίου. Το οποίο αποκαλύπτεται ολοένα και περισσότερο τώρα, που τα ηνία της χώρας πέρασαν από τα χέρια των εγκάθετων και πειθήνιων εφιαλτών στα χέρια ανθρώπων, που αρνούνται να υπηρετήσουν το δολοφονικό τους σχέδιο.

Η τωρινή κυβέρνηση κατέστησε σαφές, για παράδειγμα, ότι το μνημονιακό καθεστώς, με το μη βιώσιμο χρέος είναι αδιέξοδο και καταστροφικό. Αλλά αυτοί αδυσώπητα επιμένουν να τηρήσουμε τις δεσμεύσεις μας. Που σημαίνει να παραμείνουμε ως, ιδανικοί αυτόχειρες, δέσμιοι στο σχέδιο καταστροφής, που χάλκευσαν σε βάρος μας. Η κυβέρνηση, λέει ότι είναι υποχρεωμένη να εκτελέσει την εντολή, που της έδωσε ο λαός. Αλλά εκείνοι απαντούν ότι και αυτοί είναι υποχρεωμένοι να εκτελέσουν την εντολή, που τους έδωσαν οι δικοί τους λαοί.

Και μπαίνει το ερώτημα: Υπάρχει σήμερα κάποιος λαός, που θα μπορούσε να δώσει εντολή στην κυβέρνησή του να δολοφονήσει έναν άλλο λαό; Γιατί τέτοιου είδους εντολές δίνει μόνο το συνδικάτο του διεθνούς εγκλήματος στις αλληλέγγυες με αυτό κυβερνήσεις. Όπως συνέβαινε μέχρι τώρα και με τις μνημονιακές κυβερνήσεις. Αλλά και αν ακόμη υποτεθεί ότι υπάρχει ένας τέτοιος απάνθρωπος λαός, εμείς σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσαμε να δεχτούμε την εγκληματική του αυτή επιλογή. Όπως δεν αποδεχτήκαμε και το εγκληματικό όργιο των Γερμανών ναζί στα χρόνια της κατοχής. Πολύ περισσότερο αφού, στην τωρινή συγκυρία, αντί, για μια Ευρώπη των νεοναζί, θέλουμε μια Ευρώπη, πριν απ’ όλα, δημοκρατική. Ή μήπως δεν μας φτάνουν οι δυο προηγούμενοι καταστροφικοί παγκόσμιοι πόλεμοι εκ μέρους της ναζιστικής Γερμανίας!…

Εγκαλούν, μάλιστα, τον κ. Τσίπρα, επειδή επιμένει να μένει πιστός στα όσα υποσχέθηκε προεκλογικά, αντί να εκτελεί τα όσα αυτοί του κανοναρχούν εκβιαστικά. Τη συνταγή, δηλαδή της απατεωνιάς και της προδοσίας, που εκτελούσαν οι προηγούμενοι απατεώνες και εφιάλτες πολιτικοί.

Και, για να αναγκαστούμε άρον-άρον να εκτελέσουμε τις απάνθρωπες εντολές τους ξεσηκώθηκε εναντίον μας η πολυκέφαλη Λερναία Ύδρα του διεθνούς τοκογλυφικού συνδικάτου. Με τους «οίκους αξιολόγησης» (=υπονόμευσης) και τους μιντιακούς και πολιτικούς εντολοδόχους τους. Έβγαλαν τα «φιλελληνικά» και «συμμαχικά» προσωπεία τους και μας αποκάλυψαν τα αποκρουστικά μισελληνικά πρόσωπα τους. Και χτυπούν απ’ όλες τις πλευρές το «καλυβάκι» της Ελλάδας.

Και βέβαια στην ίδια συχνότητα κινούνται και οι «πολύτιμοι υπηρέτες» τους, οι ντόπιοι γερμανοτσολιάδες. Οι οποίοι μας λένε ότι είμαστε καταδικασμένοι να επιλέξουμε ανάμεσα στη ρήξη ή την κωλοτούμπα. Κι αυτό όχι βέβαια, επειδή είναι προφήτες, αλλά επειδή γνωρίζουν το σατανικό δολοφονικό σχέδιο, του οποίου υπήρξαν συνειδητοί κοινωνοί και ασυνείδητοι εκτελεστές. Και εμμέσως, πλην σαφώς, υπαγορεύουν στην κυβέρνηση ν’ ακολουθήσει το δρόμο της απάτης και της προδοσίας!…
Και το πλέον τραγικό και οξύμωρο είναι ότι την πραγματοποίηση του δολοφονικού αυτού σχεδίου σε βάρος του ελληνισμού και της ορθοδοξίας υποστηρίζουν και κάποιοι κληρικοί και μάλιστα σούπερ -ορθόδοξοι δεσποτάδες…

παπα-Ηλίας


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Η Ευρώπη ματώνει από τα ανελέητα χτυπήματα της Μέρκελ 
Μέσα από την καταπάτηση των βασικών ανθρώπινων και πολιτικών δικαιωμάτων γεννιέται ένα πολιτικό τέρας που απειλεί τους ευρωπαϊκούς λαούς

Γράφει ο Παναγιώτης Μαυρουδής

Η πολιτική της Ευρώπης μεταλλάσσεται ραγδαία και μεταμορφώνεται σε ένα πολιτικό έκτρωμα που βιάζει συστηματικά τις βασικές αρχές δημιουργίας της ενωμένης Ευρώπης, τα ευρωπαϊκά ιδεώδη και την ίδια την δημοκρατία. Όλα αυτά συμβαίνουν δια χειρός της Γερμανίας της Μέρκελ και της ασφυκτικής οικονομικής πολιτικής που καταστρέφει χώρες με την βοήθεια πολιτικών νάνων, ανίκανων να υπερασπιστούν τους λαούς των χωρών που εκπροσωπούν και λακέδων ενός γερμανικού συστήματος που (χωρίς όπλα αυτά τη φορά, αλλά με οικονομικά μέτρα) επιχειρεί να καθυποτάξει την Ευρώπη στις εντολές του γερμανικού ευρω-ιερατείου.

Η «ηγεσία» της ευρωζώνης, η κυρία Μέρκελ, ανησυχεί ιδιαίτερα για την ενίσχυση των αποσχιστικών διαθέσεων, την άνοδο των ευρωσκεπτικιστών, των ακροδεξιών αλλά και των… «λαικίστικων» κομμάτων. Ανησυχεί για τους podemos και την Λεπέν… και την διάβρωση της θέσης της. Σε λίγο είναι πιθανόν να μην… υπάρχει λόγος ανησυχίας, αφού θα έχει όλους τους λαούς απέναντι της, ενώ οι συνομιλητές της θα είναι η Λεπέν και οι podemos.

Το παράδειγμα της Ισπανίας και του νόμου που ψήφισε η κυβέρνηση Ραχόι (ναι, αυτού που έφερε προεκλογικά ο Σαμαράς στην Ελλάδα για να ενισχύσει το… ευρωπαϊκό του προφίλ), είναι χαρακτηριστικό των διαθέσεων του εκτρωματικού πολιτεύματος και της αντιμετώπισης των πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ευρωπαϊκών λαών.

Μέσα, λοιπόν, στον ελληνικό πανικό των εκλογών μία σημαντική είδηση πέρασε μάλλον απαρατήρητη. Την καταθέτω με την ελπίδα να την προσέξετε και κυρίως να μην υιοθετηθεί από άλλες κυβερνήσεις: Νέος Ισπανικός νόμος ασφάλειας στην αντιμετώπιση των διαδηλωτών σε ολόκληρη τη χώρα…

Ο νέος τραγικός νόμος ονομάστηκε «ΦΙΜΩΤΡΟ» και παραπέμπει σε άλλες δεκαετίες και σε άλλα καθεστώτα. Η ειρωνεία είναι ότι αυτός ο νόμος - ντροπή ψηφίστηκε μόλις μία ημέρα μετά την Παγκόσμια Ημέρα Των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, εν μέσω ΘΥΕΛΛΩΔΩΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ στην Ισπανία, μία χώρα από την οποία 250.000 άνθρωποι μεταναστεύουν ΚΑΘΕ χρόνο, μία χώρα που η εμπιστοσύνη στο ευρωπαϊκό ιδεώδες έχει πέσει στο 31% από 64% που ήταν το ’07, με ανεργία στο 24% και 54% στους νέους.

Τι λέει, λοιπόν, αυτός ο νόμος;

- Αν φωτογραφήσεις αστυνομικό… ακόμα και αν εκείνος δείχνει «υπερβάλλοντα ζήλο» ασκώντας άσκοπη βία, κινδυνεύεις με πρόστιμο έως 30.000 ευρώ (δηλαδή απαγορεύεται η καταγραφή της κυβερνητικής βίας).
- Το ίδιο πρόστιμο, 30.000, επιβάλλεται και για «ανυπακοή στην εξουσία» ΑΚΟΜΑ και αν είναι ειρηνική (απαγορεύεται η οποιαδήποτε μορφή αντίστασης στην κυβερνητική βία).
- Αν διαμαρτυρηθείς χωρίς «άδεια», την οποία προφανώς θα πρέπει να έχεις πάρει από την… κυβέρνηση κατά της οποίας θα στρέφεται η διαμαρτυρία (!) άλλα 30.000 (απαγορεύεται να διαμαρτύρεσαι χωρίς έγκριση της κυβέρνησης, η οποία απαγορεύει ακόμη και το να διαμαρτύρεσαι!).
- Αν διαμαρτύρεσαι μπροστά από το Κογκρέσο… 30.000 (απαγορεύεται να ενοχλείς ακόμη και με την εμφάνισή σου εκείνους που σου καταστρέφουν την ζωή).
- Αν συμμετέχεις σε διαδήλωση και κριθεί ότι «παραβιάζεις την ειρήνη» το πρόστιμο μπορεί να φτάσει τις 600.000 (απαγορεύεται να διαδηλώνεις, γιατί η κυβέρνηση μπορεί να ισχυριστεί ότι παραβιάζεις την «ειρήνη» όπως η ίδια την αντιλαμβάνεται).
- Αν η κυβέρνηση κρίνει ότι διαταράσσεται η ειρήνη μπορεί να απαγορεύει κατά βούληση την δυνατότητα διαμαρτυρίας, επικαλούμενη την τάξη (απαγορεύεται να κάνεις οτιδήποτε που μπορεί να χαρακτηριστεί από την κυβέρνηση ως παραβίαση του νόμου και της τάξης).
- Η «απόπειρα αποτροπής κατάσχεσης» ή η παρεμπόδιση έξωσης, άλλα 30.000 (απαγορεύεται να συμπαραστέκεσαι στον συμπολίτη σου που έχει πέσει θύμα της κυβερνητικής πολιτικής).
- Η «προσβολή αστυνομικού» ο οποίος πλέον θα έχει την δυνατότητα άσκησης σωματικού ελέγχου κατά την κρίση του, τιμωρείται επίσης με πρόστιμο (απαγορεύεται να μιλάς ή να ζητάς τον λόγο της οποιασδήποτε αστυνομικής ενέργειας εναντίον της προσωπικότητάς σου).

Η ανικανότητα των ηγεσιών της ΕΕ, που έχουν χάσει πλέον τον έλεγχο, είναι απαράμιλλη και δεν αγγίζει αλλά προσπερνά ακόμη και την ηλιθιότητα. Η ευρωζώνη μπαίνει σε επικίνδυνα μονοπάτια. Κάνει βήματα, ή μάλλον άλματα, προς τα πίσω. Είναι… γνωστό πλέον, ότι αν είσαι χρεοκοπημένος δεν πρέπει να πολυ-κάνεις εκλογές «πλήττοντας έτσι την σταθερότητα». Οι εκλογές κάνουν κακό στην ανάπτυξη... Οι αποφάσεις της καγκελάριου και των κυβερνήσεων της πλάκας της κάνουν …καλό; Αλλά κάτι έπρεπε να γίνει και με τις διαμαρτυρίες που έχουν ενταθεί και «χαλάνε την τάξη».

Η κυβέρνηση θα απαγορεύει κατά βούληση τις διαμαρτυρίες στο όνομα της «τάξης»;
Μα όλες οι διαδηλώσεις, ειδικά οι ογκώδεις, διαταράσσουν την «τάξη» , γι αυτό εξάλλου γίνονται. Αν φωτογραφίσω έναν αστυνομικό που ασκεί περιττή βία, όπως έχουμε δει συγκλονισμένοι σε περιπτώσεις σε όλο τον κόσμο, κινδυνεύω εγώ με πρόστιμο;

Ούτε "αγανακτισμένος" είμαι, ούτε κουκουλοφόρος, ούτε συμμετέχω σε διαδηλώσεις, φυσικά είμαι 1.000% ενάντια στο κάψιμο σημαίας στο οποίο επίσης αναφέρεται ο νόμος, ούτε υποστηρίζω ότι καλώς 15 άτομα μπορούν να κλείνουν τον δρόμο σε χιλιάδες πολίτες, διαμαρτυρόμενοι. Αλλά η διαδήλωση και η διαμαρτυρία είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ σε ΟΛΟΥΣ τους χώρους και για ΟΛΟΥΣ τους λόγους και όταν κάποιος παρεκτρέπεται πρέπει να αντιμετωπίζει αυστηρές ποινές, οι οποίες όμως ΗΔΗ καθορίζονται, ΠΑΝΤΟΥ. Οι ισορροπίες, ανάμεσα στο δικαίωμα στην διαμαρτυρία που ΔΕΝ παραβιάζει τα δικαιώματα των υπολοίπων και την επιβολή του Νόμου, είναι λεπτές. Ο Νόμος πρέπει να σέβεται το αναφαίρετο δικαίωμα στην διαμαρτυρία ΕΙΔΙΚΑ μπροστά στο Κογκρέσο, διαμαρτυρία για την οποία δεν θα απαιτείται υποκριτικά «ειδική άδεια».

Πρόκειται σαφώς για μία προσπάθεια φίμωσης, για μία συγκεκαλυμμένη εκφοβιστική τακτική στο όνομα της «τάξης» με βαριά πρόστιμα αλλά και ασαφείς έννοιες όπως "παραβίαση της ειρήνης" , "προσβολή αστυνομικού" ή «ανυπακοή στην εξουσία». Πως οριοθετείται η προσβολή του αστυνομικού και το κυριότερο ΠΩΣ ΟΡΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ η παραβίαση ειρήνης;

Για παράδειγμα, ο νομοθέτης, προφανώς και δεν έχει στόχο να διασφαλίσει το ότι θα γίνει τελικά η κατάσχεση, η οποία θα γίνει ούτως ή άλλως. Είναι εντελώς ηλίθιο να απειλείς με πρόστιμο έναν απελπισμένο, χρεοκοπημένο πολίτη που χάνει τα πάντα και αντιδρά ανθρώπινα και αντανακλαστικά.
Αν όμως προχωρά μία κατάσχεση και εγώ διαδηλώνω εναντίον της ποιος μου εγγυάται ότι δεν θα θεωρηθεί "απόπειρα αποτροπής της κατάσχεσης"; Αν εγώ αυτό το... φοβάμαι, ΠΩΣ θα διαδηλώσω;

Εκείνος που θέλει απλά να συμμετέχει σε μία διαμαρτυρία και ΔΕΝ θέλει να παραβιάσει την ειρήνη αλλά απλά να διαμαρτυρηθεί, δεν θα συμμετέχει τελικά σε μία τέτοια διαδήλωση και θα κάτσει στα αυγά του, γιατί κανείς δεν θα του εγγυηθεί πως δεν θα συμβάλλει δήθεν με την διαμαρτυρία του στην ΑΣΑΦΗ «παραβίαση της ειρήνης και της τάξης».

Ξαναλέω εγώ ΔΕΝ είμαι ο "αγανακτισμένος διαδηλωτής", αλλά αυτός που… είναι, θα κινδυνεύει με πρόστιμα; Είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ να ξελαρρυγγιαστεί μέχρι να γίνει μωβ, ως το πρωί, οπουδήποτε, ειδικά έξω από το Κογκρέσο και όχι στο… Μπερναμπέου.

Κύριε Ραχόι, ετοιμαστείτε για τεράστια ήττα, πολύ μεγαλύτερης έκτασης από αυτή του φίλου σας, Αντώνη Σαμαρά. Όταν η πολιτική σου έχει αποτύχει παταγωδώς, όταν η αποτυχία σου είναι μνημειώδης, τότε αφού πλέον έχεις χάσει τον έλεγχο οφείλεις να αλλάξεις πολιτική και όχι να την επιβάλλεις φιμώνοντας και εκφοβίζοντας τους πολίτες που διαμαρτύρονται, παραβιάζοντας κατάφορα ανθρώπινα δικαιώματα.
Αν ο στόχος ήταν να φιμώσετε τα στόματα που διαμαρτύρονται πετύχατε το ακριβώς αντίθετο. Να μην εκπλαγείτε αν με τέτοιους γελοίους αλλά και επικίνδυνους νόμους στρέψετε τους πάντες εναντίον σας, αγνοώντας (προφανώς ηθελημένα) πως οι ανίκανες πολιτικές ηγεσίες (όπως αυτή της Ισπανίας του Ραχόι και της Ελλάδας του Σαμαρά) επί της ουσίας εργάζονται για να παραποιήσουν την έννοια της δημοκρατίας μέσα από μια μαζική παραβίαση των ανθρωπίνων και των πολιτικών δικαιωμάτων των Ευρωπαίων πολιτών, στρώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον δρόμο για μία Γερμανική Ευρώπη που δεν θα έχει να ζηλέψει σε τίποτε την βομβαρδισμένη και αιματοκυλισμένη Ευρώπη του Τρίτου Ράιχ!


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Καθώς ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας εστιάζει στα οικονομικά επιχειρήματα για μια νέα συμφωνία διάσωσης για την Ελλάδα, η στρατηγική σημασία της χώρας για την Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί να κάνει «πολλά» για να πείσει την Γερμανία να του χορηγήσει παραχωρήσεις, επισημαίνει το πρακτορείο Bloomberg.

Όπως τονίζεται χαρακτηριστικά στο δημοσίευμα, με τον πόλεμο στη Συρία στα ανατολικά, την κατάρρευση του κράτους της Λιβύης στα νότια και μια εκκολαπτόμενη κατάπαυση πυρός στα βόρεια να προσθέτουν τις πολυετείς εντάσεις μεταξύ του Ισραήλ και των γειτόνων του, η αξία της Ελλάδας ως μέλος του ΝΑΤΟ και τα λιμάνια της στην Ανατολική Μεσόγειο, αυξάνεται.

«Δικαιολογημένα θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς εάν η Ευρώπη, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να αντέξουν το να δημιουργηθεί κενό εξουσίας και μια μαύρη τρύπα σε μια κρίσιμη περιοχή», δήλωσε ο Θάνος Δόκος, διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής. «Ίσως αυτό να μην είναι μια αποδεκτή απώλεια για μια ΕΕ με φιλοδοξίες να διαδραματίσει ένα σημαντικό παγκόσμιο και περιφερειακό ρόλο».

Όπως τονίζεται ακόμη στο δημοσίευμα του Bloomberg, η διπλωματική προσπάθεια που έπεισε την Ρωσία να ανακόψει την βία στην Ουκρανία προκλήθηκε από την πολύ πιο φιλική ανταλλαγή μηνυμάτων μεταξύ του προέδρου Vladimir Putin με τον Έλληνα πρωθυπουργό. «Σηματοδότησε για την Γερμανίδα Καγκελάριο, ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις έχουν περισσότερα από τα 195 δισ. ευρώ σε κεφάλαια διάσωσης που κινδυνεύουν να χάσουν σε αυτή την αντιπαράθεση με την Ελλάδα».

Επίσης, το δημοσίευμα επισημαίνει ότι η Ελλάδα είναι μεταξύ των ελάχιστων που συμβαδίζουν με τις συστάσεις του ΝΑΤΟ για τις αμυντικές δαπάνες, και έχει τώρα περισσότερα από 200 μαχητικά αεροσκάφη και 1.000 άρματα μάχης. ΟΙ εγκαταστάσεις του ΝΑΤΟ περιλαμβάνουν μια στρατιωτική βάση στην Κρήτη που χρησιμοποιήθηκε στη διάρκεια των βομβαρδισμών της Λιβύης το 2011.

Αυτός ο ρόλος είναι ίσως το ισχυρότερο όπλο στα χέρια του Αλ. Τσίπρα κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την υπόλοιπη ευρωζώνη, σύμφωνα με τον πρώην αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών, Δ. Κούρκουλα.

Το Bloomberg αναφέρει ακόμη ότι ο Putin φλερτάρει με την Ελλάδα την ώρα που η Γερμανία παίζει σκληρό παιχνίδι για τις παραχωρήσεις που ζητάει ο Έλληνας πρωθυπουργός για το χρέος της Ελλάδας. «Στις 11 Φεβρουαρίου, καθώς ο Γ. Βαρουφάκης δεν κατόρθωνε να πετύχει μια συμφωνία και η Merkel σφυρηλατούσε μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός μετά από 18 ώρες συνομιλιών με τον Putin, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergei Lavrov δήλωσε ότι η χώρα του θα εξέταζε την παροχή οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα, εάν ο Αλ. Τσίπρας τη ζητούσε».

Στο μεταξύ, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς, υποβάθμισε την προοπτική περαιτέρω κυρώσεων εναντίον της Ρωσίας, που απαιτεί την ομόφωνη στήριξη όλων των κρατών μελών της ΕΕ. Η Ελλάδα πρέπει να είναι προσεκτική να μην θέσει σε κίνδυνο την διαπραγματευτική της θέση, δήλωσε ο Δ. Κούρκουλας, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών. Φλερτάροντας με τον Putin, ο Αλ. Τσίπρας ρισκάρει να υπονομεύσει την αξιοπιστία του με την υπόλοιπη ΕΕ, δήλωσε.

«Με τις κινήσεις τους τον τελευταίο καιρό, μπορεί να χάσουν αυτό το πλεονέκτημα. Μπορείς να έχεις εξαιρετικές σχέσεις με τη Ρωσία χωρίς να τροφοδοτείς ανησυχίες ότι παίζεις δύο παιχνίδια την ίδια στιγμή».

Handelsblatt: Οι πιστωτές της Ελλάδας μπορεί να παραιτηθούν από το αίτημα για παράταση
Οι πιστωτές της Ελλάδας ίσως εγκαταλείψουν την απαίτησή τους για παράταση του προγράμματος διάσωσης, αναφέρει η Handelsblatt, επικαλούμενη πηγές της ΕΕ που δεν κατονομάζει, ύστερα από τις συνομιλίες στη διάρκεια του Σαββατοκύριακου με τους εκπροσώπους της τρόικας.

Όπως αναφέρει το Bloomberg επικαλούμενο την Handelsblatt, οι αξιωματούχοι θα μπορούσαν να συμφωνήσουν στην μεταφορά ενός διψήφιου ποσού δισ. ευρώ από το αρχικό ελληνικό πρόγραμμα, σε ένα νέο πρόγραμμα, αναφέρει η γερμανική εφημερίδα.

Το νέο πρόγραμμα μπορεί να επιτρέπει στην Ελλάδα να διαπραγματευτεί νέους όρους, οι οποίοι θα πρέπει να συνοδεύονται από τις προσπάθειες της Ελλάδας για μεταρρυθμίσεις, δήλωσαν πηγές του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με την Handelsblatt.

Η γερμανική εφημερίδα αναφέρει ακόμη ότι οι επιχειρήσεις και οι καταθέτες, έχουν αποσύρει περί τα 21 δισ. ευρώ από τις ελληνικές τράπεζες τους τελευταίους τρεις μήνες.

Financial Times: Τεράστιο το χάσμα Ελλάδας - πιστωτών
Αντιμέτωπη με την σκληρή στάση των δανειστών που θα δοκιμάσει την αποφασιστικότητά της, θα βρεθεί απόψε στο Eurogroup η ελληνική κυβέρνηση, αναφέρουν οι Financial Times.

Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, οι συζητήσεις του Σαββατοκύριακου ανέδειξαν ένα μεγαλύτερο των εκτιμήσεων χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές, σηματοδοτώντας ένα δύσκολο αδιέξοδο ανάμεσα στον Γιάνη Βαρουφάκη και τους Ευρωπαίους ομολόγους του απόψε στις Βρυξέλλες.

Σύμφωνα με το πρακτορείο, πρόσωπα προσκείμενα στις προπαρασκευαστικές συζητήσεις, που είχαν στόχο τον καθορισμό και σύγκριση των δύο θέσεων, δήλωσαν πως η Αθήνα ήγειρε περισσότερες ενστάσεις στο εν λόγω πρόγραμμα σε σχέση με το 30% που έχει δηλώσει ότι διαφωνεί.

Αυτές οι διαφορές απομακρύνουν ακόμα περισσότερο την πιθανότητα επίτευξης συμφωνίας στο σημερινό Eurogroup, σημειώνουν οι FT, ενώ οι μετέχοντες στις διαπραγματεύσεις κάνουν λόγο για μια δύσκολη εβδομάδα.

Πηγή Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Γερμανία: "Ισχυρή για να αγνοηθεί, αδύναμη να επιβληθεί, σε μια ΕE που η Μέρκελ διέλυσε σε 10 χρόνια"

Οι απειλές για “στραγγαλισμό” της ελληνικής οικονομίας πέφτουν βροχή, όχι από την ΕΚΤ και τους Ευρωπαίους, αλλά από την Γερμανία. Το Βερολίνο χρησιμοποιεί την Ευρώπη και τους θεσμούς της ως μέσο, για να επιβάλλει την θέλησή του και χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το “πειραματόζωο” Ελλάδα να στείλει το μήνυμα σ΄ όλο τον ευρωπαϊκό νότο. Το μήνυμα ότι κουμάντο σ΄ αυτή την ήπειρο κάνει η Γερμανία. Αν κρίνουμε από τον πανικό και τις γραφικές αντιδράσεις του Ισπανού πρωθυπουργού, η πολιτική τρομοκρατία της Γερμανίας πιάνει προς το παρόν τόπο.

Παρακολουθώντας όμως τις αναλύσεις και τα ρεπορτάζ σε όλα τα μεγάλα ΜΜΕ του κόσμου και ειδικά σ΄ αυτά των ΗΠΑ, διαπιστώνει κανείς ότι οι απόψεις που θέλουν την Γερμανία να αισθάνεται στριμωγμένη και αμήχανη είναι πάρα πολλές. Και είναι απόψεις στοιχειοθετημένες.

Ο George Friedman, επικεφαλής του αμερικανικού think tank Stratfor, την περιγράφει με δυο λέξεις που τα λένε όλα: “Ισχυρή αλλά ανασφαλής”!

Η Ευρώπη της Μέρκελ καταρρέει

Ο Friedman γράφει ότι το 2005, όταν η Μέρκελ ανέλαβε τα καθήκοντά της η Ευρωπαϊκή Ένωση ήταν… ενωμένη. Η Σοβιετική Ένωση δεν υπήρχε πια ως “απειλή”, η “διάδοχος” Ρωσία βρισκόταν σε μια δύσκολη προσπάθεια ανάκαμψης και ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που υπήρχε ήταν η επιμονή πολλών κρατών να εισέλθουν κι αυτά στον… παράδεισο της ΕΕ.

Η Μέρκελ και η Γερμανία της κατόρθωσαν το ακατόρθωτο. Η ΕΕ σήμερα βρίσκεται σε βαθιά και κατά πολλούς μη αναστρέψιμη κρίση. Άπαντες -αν κι όχι όλοι δημόσια ακόμη- κατηγορούν την Γερμανία για την “επιθετική” της εξαγωγική πολιτική και για την χρησιμοποίηση του ευρώ για την εξυπηρέτηση ΜΟΝΟ των δικών της συμφερόντων. Και των γερμανικών εταιρειών εννοείται.

Ο Friedman σημειώνει ότι “το όραμα μιας καλοπροαίρετης Γερμανίας έχει “εξατμιστεί” σε μεγάλο μέρος μέρος της Ευρώπης, δίκαια ή άδικα”. Και το σκοτεινό παρελθόν της επανέρχεται όλο και συχνότερα στις δημόσιες συζητήσεις. Μετά από μια δεκαετία Μέρκελ, οι Ευρωπαίοι φοβούνται την Γερμανία και τα κράτη που θέλουν να εισέλθουν στην ΕΕ είναι πια ελάχιστα. Ποιος θέλει με την θέλησή του να μπει σε στρατόπεδο αιχμαλώτων;

Η Γερμανία εκτός από την οικονομική βόμβα που ενεργοποίησε και δεν ξέρει πως να σταματήσει την έκρηξή της, έχει να αντιμετωπίσει και τα γεωπολιτικά προβλήματα που έχουν προκληθεί. Όταν θέλεις να παριστάνεις την ηγέτιδα δύναμη δεν μπορείς να το κάνεις μόνο για να εισπράττεις.
Το “πρόβλημα” που λέγεται Ρωσία είναι μεγάλο. Η Γερμανία εξαρτάται από το φυσικό της αέριο. Αλλά πλέον η Ρωσία δεν είναι η χώρα που πάλευε για την ανάκαμψή της. Τώρα παλεύει για την ηγεμονία της. Έχει προσαρτήσει ήδη την Κριμαία και η Δύση προσπαθεί να σταματήσει αυτή τη προσπάθεια.

Η Ευρώπη που βρήκε η Μέρκελ το 2005 δεν υπάρχει πια. Καταρρέει. Ο εθνικισμός παντού αυξάνεται. Η Γερμανία δείχνει ανίσχυρη να παίξει τον ρολο που αναλογεί σε μια “ισχυρή δύναμη”, γιατί όπως φάνηκε δεν ήθελε ποτέ να αναλάβει ηγετικό πολιτικό ή στρατιωτικό ηγετικό ρόλο. Την ενδιέφερε μόνο το οικονομικό. Μόνο που τώρα το αδιέξοδο στο οποίο έφερε την Ευρώπη δεν της επιτρέπει τέτοιες… πολυτέλειες . Όπως γράφει ο Friedman η ευρωπαϊκή οικονομική κρίση μετρά ήδη επτά χρόνια. Και είναι πασιφανές ότι δεν πρόκειται πλέον για οικονομικό, αλλά για βαθύ πολιτικό πρόβλημα.

Όπως σημειώνει και στο θέμα της Ουκρανίας αλλά και στο ελληνικό ζήτημα η στάση της Γερμανίας είναι…αίνιγμα. Γιατί προσπαθεί μέσα από αντιφάσεις να αντιμετωπίσει τα προβλήματα μένοντας η ίδια απ΄ έξω.

Στην Ουκρανία για παράδειγμα. Έκαναν τα πάντα για να ρίξουν την κυβέρνηση και τοποθέτησαν άλλη της αρεσκείας τους. Κοντόφθαλμα είδαν μια ακόμη αγορά για να πουλάνε γερμανικά προϊόντα. Αλλά όταν τα όπλα πήραν τον λόγο το Βερολίνο προσπάθησε να απομακρυνθεί από την καυτή εστία της κρίσης. Συμμετέχουν στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας αλλά από την άλλη προσπαθούν απλά να παίξουν τον ρόλο του “συμφιλιωτή”.

Για την Ελλάδα τα πράγματα είναι ακόμη πιο ξεκάθαρα. Αφού επέβαλλε μια καθολικά καταστροφική πολιτική για την χώρα, τώρα αρνείται να κάνει πίσω όχι επειδή δεν έχει καταλάβει τι συνέβη. Θέλει με κάθε τρόπο να στείλει το μήνυμα ότι η Γερμανία δεν κάνει πίσω σ΄ ότι λέει, επειδή της το λέει όλος ο πλανήτης. Αδιαφορώντας ακόμη και για την καταστροφή του κόσμου ολόκληρου. Προς το παρόν καταστρέφει την Ευρώπη!

Ο Friedman όμως στην ανάλυσή του για το Stratfor επισημαίνει ότι μπορεί η Γερμανία να “βλέπει” στην Ελλάδα το παράδειγμα που θέλει να δώσει σ΄ όλους τους άλλους, θα πρέπει όμως να καταλάβει ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση αν θέλει να επιβιώσει δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνθηκολογήσει. “Η δύναμη της Γερμανίας”, γράφει στηρίζεται στην ικανότητα και στην προθυμία των άλλων χωρών να της δώσουν πρόσβαση στις αγορές τους. Χωρίς αυτή την πρόσβαση η γερμανική ισχύς θα καταρρεύσει. Με την Ελλάδα θέλουν να δείξουν στην υπόλοιπη Ευρώπη τις συνέπειες της αθέτησης των συμφωνιών. Αλλά αν η Ελλαδα πτωχεύσει το μόνο μάθημα που θα προκύψει είναι η στάση πληρωμών”! Και προς τους δανειστές.

Και ο Friedman καταλήγει:

“Οι Γερμανοί προσπαθούν να αναμορφώσουν την Ευρώπη, αλλά οι απειλές τους έχουν φθίνουσα αξία. Προσπάθησαν να αναμορφώσουν την Ουκρανία, αλλά παγιδεύτηκαν στη ρωσική αντίδραση… Σε αμφότερες τις περιπτώσεις, δεν είχαν επαρκή ισχύ και δεν αναζήτησαν την συναίνεση των άλλων… Αυτό είναι παλιό γερμανικό πρόβλημα: Η Γερμανία είναι πολύ ισχυρή για να αγνοηθεί και πολύ αδύναμη για να επιβάλει τη θέλησή της”.

Πηγή OnAlert


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Γράφει ο Γιώργος Μαλούχος

Γενικά, στο ελληνικό κοινοβουλευτικό πολίτευμα ο πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ένας θεσμός με μεγάλη αίγλη, αλλά μικρότερη θεσμική ισχύ. Αυτό, γενικά. Όμως, ισχύει άραγε σήμερα αυτός ο γενικός κανόνας, ή οι στιγμές που ζει η Ελλάδα απαιτούν άλλη λογική;

Η χώρα είναι μπροστά σε μία μεγάλη εθνική – όχι κομματική, ούτε καν κυβερνητική – διαπραγμάτευση, την οποία η κυβέρνηση έχει ήδη από την πρώτη ημέρα ξεκινήσει. Θα είναι μία διαπραγμάτευση πάρα πολύ δύσκολη και ένα είναι βέβαιο: ότι θα χρειαστεί μεγάλες αντοχές και εξίσου μεγάλη, πλατύτατη κοινωνική και πολιτική συναίνεση.

Με άλλα λόγια, είναι απολύτως απαραίτητο ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκφράζει έμπρακτα αυτό το άνοιγμα πέρα από την κυβερνητική πλειοψηφία και να επιτρέπει σε μεγάλα στρώματα των πολιτών να έρθουν με ασφάλεια κοντά στον μεγάλο εθνικό αγώνα.

Όμως, τα εθνικά χαρακτηριστικά που πρέπει να λάβει η διαπραγμάτευση, ιδίως αν η κυβέρνηση προσφύγει κάποια στιγμή στο λαό για την τελική απόφαση, δεν είναι το μόνο στοιχείο που απαιτείται να εκφραστεί μέσα από τον νέο πρόεδρο.

Εξίσου σημαντικό είναι το πρόσωπο που θα επιλεγεί να έχει ισχυρή παρουσία στα ευρωπαϊκά και διεθνή πράγματα: τον επόμενο πρόεδρο ο οποίος θα εκπροσωπεί τη χώρα στο εξωτερικό σε πολύ κρίσιμες ώρες, δεν μπορεί να τον μάθουν οι ξένοι τώρα, απ’ την αρχή.

Απαιτείται να είναι πρόσωπο ικανό να σηκώσει αμέσως τα τηλέφωνα και να λάβει απάντηση όχι απλώς θεσμική, αλλά από ανθρώπους που θα γνωρίζουν καλά σε ποιον μιλούν – κι όχι ένα, αλλά πολλά τηλέφωνα, σε πολλά μέρη. Αυτό είναι απολύτως απαραίτητο για να βοηθηθεί και η κυβέρνηση και, κυρίως, η χώρα, στα δύσκολα που έχει μπροστά της.

Αυτά είναι τα δύο πιο κρίσιμα πράγματα που πρέπει να έχει στο μυαλό της η κυβέρνηση πριν κάνει την επιλογή της – αλλά δεν είναι τα μόνα: πρέπει επίσης να πρόκειται για πρόσωπο που δεν είναι καμένο στην ελληνική κοινή γνώμη ή σε τμήμα της, αλλά πρόσωπο που να περνά οριζόντια καλά σε αυτήν.

Επίσης, η πρόταση για τον επόμενο πρόεδρο πρέπει να δείχνει καθαρά ότι η κυβέρνηση κάνει αυτό που έχει κατά νου να κάνει και ότι δεν γίνεται εύκολα όμηρος ούτε εντός, ούτε εκτός Ελλάδος από ισορροπίες είτε του κόμματος είτε ευρωπαϊκών ή άλλων κέντρων.

Αυτά που έρχονται είναι δύσκολα. Το φωνάζουμε απ’ την αρχή και, τώρα, σταδιακά, μετά τις πρώτες ημέρες της χαράς, το συνειδητοποιούν πλέον όλο καλύτερα όλο και περισσότεροι.

Η «εθνική ομάδα» που συγκροτεί την έκφραση της χώρας προς τα έξω, δηλαδή η κυβέρνηση και ο πρόεδρος της δημοκρατίας, πρέπει να είναι ότι καλύτερο και πιο ενεργό διαθέτουμε γι' αυτό το σκοπό.

Και κάθε παραχώρηση προς άλλη κατεύθυνση, για οποιοδήποτε λόγο, θα είναι ένα σημαντικό λάθος που δεν πρέπει να συμβεί.

Πηγή


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 




Η δήλωση του Τέρενς Κουίκ για τον Σόιμπλε που κάνει τον γύρο του διαδικτύου!

"Ένα είναι σίγουρο, η Ελλάδα μπαίνει σε μια νέα τροχιά ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας, σε μια τροχιά όπου δεν θα τολμήσει ξανά ο Σόιμπλε να κουνήσει το χέρι του απέναντι μας.
Εμείς θέλουμε να βρεθούνε λύσεις μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, θέλουμε να βρεθούνε λύσεις μέσα στην ευρωζώνη, αλλά θα πρέπει και όλοι να καταλάβουν ότι η Ευρώπη δεν μπορεί να είναι η Ευρώπη της Μέρκελ. Είναι η Ευρώπη των λαών-εθνών, αλληλεγγύης -και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες θα το παλέψουμε για να γίνει αυτό".
Απλώς μπράβο!

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Ίσως η Γερμανία έφτασε στο σημείο χωρίς επιστροφή, όπως είχε υποθέσει παλιότερα και ο κ. Βαρουφάκης ότι θα συμβεί κάποια στιγμή. Όλα τα σημάδια, όπως η διογκούμενη κρίση που της κτυπάει πλέον την πόρτα και η απόφαση της ΕΚΤ για παροχή ρευστότητας χωρίς τη θέληση της Γερμανίας, αυτό δείχνουν.

Έφτασε δηλαδή στο σημείο που, είτε η Γερμανία θα προχωρήσει σε
μεγαλύτερη ενοποίηση της Ευρωζώνης και επομένως σε απώλεια της ηγεμονικής θέσης της στην Ευρώπη και των κερδών της, είτε θα αποχωρήσει από το ευρώ, επιστρέφοντας σε ένα ισχυρότατο μάρκο με όλα τα κέρδη στην κατοχή της.

Πάντως, αν πράγματι έχει φτάσει σε αυτό το σημείο, τότε η Ελλάδα, που μέχρι τώρα τη χρησιμοποιούσε η Γερμανία μέσω της παραδειγματικής τιμωρίας για να επιβάλλεται η ίδια στην Ευρωζώνη, τώρα της προσφέρει τη μοναδική ευκαιρία για να διαλύσει την Ευρωζώνη ρίχνοντας το φταίξιμο στην Ελλάδα.

Αν δούμε λοιπόν στις διαπραγματεύσεις σήμερα και στις επόμενες μέρες μια ανένδοτη Γερμανία και κυρίως μια Γερμανία που θα επιδιώξει, όχι απλά να υποχρεώσει, αλλά και να ταπεινώσει την Ελλάδα και τους Έλληνες που πριν λίγες μέρες αποφασίσαμε, τότε ναι, η Γερμανία έχει αποφασίσει να διαλύσει την Ευρωζώνη και το παίζει "αρχάγγελος με τη ρομφαία". Να επιστρέψει δηλαδή στο μάρκο και να κρατήσει τα κέρδη που έχει αποκομίσει από τα υπόλοιπα κράτη, κυρίως του Νότου, χρησιμοποιώντας για μια ακόμα φορά στα σχέδιά της την Ελλάδα.

Αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι. Δεν φταίμε εμείς οι Έλληνες που πεθαίνουμε και ζητάμε δικαίωμα στη ζωή, αλλά οι Γερμανοί που μας χρησιμοποιούν για να φύγουν από το ευρώ, μαζί με τα περισσότερα χρήματα της Ευρωζώνης.

Πέτρος Χασάπης
Προεδρική Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Ενώ η επίσημη Τουρκία θέλει να προβάλλεται σαν παγκόσμια υπερδύναμη με ένα πανίσχυρο στρατό, οι δημοσιογραφικές πληροφορίες που έρχονται από την άλλη πλευρά του Αιγαίου αποκαλύπτουν μια διαφορετική και πολύ προβληματική εικόνα για τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.

Και ποια είναι η εικόνα αυτή; Σύμφωνα με μια πραγματικά πρωτοφανή δήλωση που έκανε ο ίδιος ο υπουργός Άμυνας της Τουρκίας, İsmet Yılmaz, που δημοσιεύτηκε στην τουρκική εφημερίδα Türkiye (16/2/2015), ομολόγησε ότι οι αυτοκτονίες στον τουρκικό στρατό τα τελευταία δέκα χρόνια ξεπέρασαν κάθε όριο και μάλιστα ξεπέρασαν ακόμα και τα θύματα των πολεμικών συγκρούσεων με τους Κούρδους αντάρτες καθώς και των πάσης φύσεως στρατιωτικών επιχειρήσεων της Τουρκίας στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.
Το φαινόμενο αυτό έχει ανησυχήσει έντονα την ηγεσία του τουρκικού υπουργείου Άμυνας και ανέθεσε στο πανεπιστήμιο της Άγκυρας να εξετάσει το θέμα. Το συμπέρασμα ήταν πολύ απλό. Ψυχολογικοί λόγοι που κυρίως συνδέονται με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις οδηγούν ένα αξιοσημείωτο μέρος των Τούρκων στρατιωτικών στην αυτοκτονία.

Εκτός όμως απ ότι αυτοκτονίες υπάρχει και ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα στον τουρκικό στρατό. Σύμφωνα με ένα εντυπωσιακό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Sabah, αποκαλύφτηκε ότι όλο και περισσότερο Τούρκοι στρατιωτικοί… τρελαίνονται.Η αποκάλυψη αυτή είναι άλλο ένα στοιχείο που καταδεικνύει το μεγάλο αδιέξοδο στο όποιο έχει περιέλθει η Τουρκία τα τελευταία χρόνια.
Σύμφωνα με την τουρκική εφημερίδα, παραπάνω από 6.000 Τούρκοι στρατιώτες και αξιωματικοί έχουν παρουσιάσει τα τελευταία χρόνια σημεία διανοητικής διαταραχής εξαιτίας της συμμετοχής τους σε πολεμικές συγκρούσεις στην νοτιοανατολική και όχι μόνο Τουρκία. Μάλιστα, όπως υποστήριξε ο πρόεδρος της «Ομοσπονδίας Θυμάτων του Πολέμου κατά των Κούρδων», Hamit Köse, στην ουσία κανένας Τούρκος στρατιωτικός που έχει πάρει μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις (οι οποίες συνήθως διεξάγονται με σκληρό και ανορθόδοξο τρόπο), είναι χωρίς διανοητικά προβλήματα, ενώ οι περισσότεροι παρουσιάζουν σημεία τρέλας και επικίνδυνης διανοητικής διαταραχής. Ο Köse ζήτησε από την τουρκική κυβέρνηση να επισπεύσει τις διαδικασίες ψήφισης ειδικού νομοσχέδιου που θα προβλέπει την διανοητική αλλά και υλική υποστήριξη όλων αυτών των διανοητικών θυμάτων ενός χρόνιου πολέμου με αμέτρητα θύματα. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι ο πρόεδρος της «Ομοσπονδίας Θυμάτων του Πολέμου κατά των Κούρδων» υποστήριξε πως ο αριθμός των 6.000 διανοητικά αναπήρων εξαιτίας του πολέμου είναι ο επίσημος, ενώ ο πραγματικός αριθμός είναι πολύ μεγαλύτερος.

Το θέμα πρόεκυψε μετά την δημοσιοποίηση της περίπτωσης ενός στρατιωτικού, με το όνομα Ριζά Γκιουλ (Rıza Gül), ο οποίος παρουσίασε μετά από την συμμετοχή του σε πολεμική επιχείρηση κατά των Κούρδων σοβαρά διανοητικά προβλήματα, με αποτέλεσμα να κριθεί διανοητικά ανάπηρος και στην ουσία ανίκανος να επιβιώσει με φυσιολογικό τρόπο, με αποτέλεσμα να χρειάζεται άμεση ψυχολογική και υλική υποστήριξη (η περίπτωση μας θυμίζει τους Αμερικανούς στρατιώτες που πολέμησαν στο Ιράκ και στη συνέχεια παρουσίασαν συμπτώματα έντονων διανοητικών διαταραχών).

Στο δημοσίευμα αναφέρεται ότι παράλληλα με τα διανοητικά προβλήματα που δημιουργούνται στον τουρκικό στρατό εξαιτίας των πολεμικών επιχειρήσεων που διεξάγει τα τελευταία χρόνια, υπάρχει και το πρόβλημα της συνειδητής άρνησης πολλών στρατιωτών να πάρουν μέρος στις πολεμικές επιχειρήσεις, επικαλούμενοι πρόβλημα συνείδησης, γεγονός που δημιουργεί άλλο μεγάλο ζήτημα στις τάξεις τουρκικού στρατού. Επίσης μεγάλο πρόβλημα είναι η αύξηση τα τελευταία χρόνια των περιστατικών λιποταξίας που έχουν σε ορισμένες περιπτώσεις αποδεκατίσει ακόμα και ολόκληρες μονάδες στα ανατολικά σύνορα.

Όλα αυτά αποκαλύπτουν μια άλλη εικόνα των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων τελείως διαφορετική από αυτή που η τουρκική ηγεσία θέλει να τις προβάλει σαν φόβητρο και στήριγμα στις τουρκικές διεκδικήσεις προς όλες σχεδόν τις γειτονικές χώρες.

Πηγή ΝikosΧeiladakis


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος 

Είπαμε.
Πολιτική, σημαίνει διπλωματία, συμβιβασμό και ''πολιτική''.
Μέχρις ενός σημείου όμως!
Μετά αρχίζει η κοινή λογική, και τα σκυλιά δεμένα!

Βάσει ποιάς κοινής λογικής θα πρέπει να καλοπιάσουμε την παράταξη που αποδοκίμασε ο λαός για τα εγκλήματά της, πριν από λιγότερο από έναν μήνα ή τους δανειστές-τοκογλύφους που ξέρουν να διαπραγματεύονται μόνον με απειλές και εκβιασμούς;

Πώς είναι δυνατόν να προσφέρει η νέα κυβέρνηση στούς πολίτες το πικρό ποτήρι της επιβράβευσης οποιουδήποτε φερέφωνου πολιτικού, που τόσα χρόνια τώρα ψήφιζε  ''ναι, σε όλα'' κι αυτό το ''όλα'' ήταν μόνον η εξαθλίωση του ελληνικού λαού;

Δηλαδή θα περάσουμε από την εποχή του δανειστή-υπογραφέα Πράξεων Νομοθετικού
Περιεχομένου, στην εποχή ενός (οποιουδήποτε) τζουτζέ της τρόϊκας;

Και τί σχέση μπορεί να έχει αυτό με την κοινή λογική, αλλά και με την κραυγή του κόσμου όπως αυτή εκφράστηκε μέσα απ' τις εκλογές;

Δεν έχει καμία σημασία ότι ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι αυτή την στιγμή διακοσμητικός.

Δεν είναι καθόλου διακοσμητικός όμως ο συμβολισμός που θα φέρει η εκλογή τούτου ή του άλλου προσώπου.

Και στις μέρες μας οι συμβολισμοί είναι πανίσχυροι.
Είναι δήλωση σεβασμού της λαϊκής βούλησης.
Είναι δήλωση προθέσεων.
Είναι δήλωση πίεσης και επιμονής στις διαπραγματεύσεις που γίνονται.
Είναι δήλωση αυτοσεβασμού για όσους και για όποιους αγώνες δώσαμε.

Καιρός να πρυτανεύσει η λογική έναντι οποιασδήποτε πολιτικής ''λείανσης''.
Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να ολοκληρώσει αυτό που ο λαός ξεκίνησε με την ψήφο του.

Άλλωστε υπάρχουν αρκετοί σοβαροί και όχι σοβαροφανείς αντιμνημονιακοί άνθρωποι πολύ υψηλού πνευματικού επιπέδου, αχρωμάτιστοι και ακομμάτιστοι, που θα ήταν τιμή για οποιαδήποτε χώρα να τους έχουν στην διακοσμητική έστω θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Περιμένουμε και ελπίζουμε σωστές κινήσεις, από μία λαϊκή κυβέρνηση μεγάλης αποδοχής.
Αλλιώς, θα σημειωθεί η πρώτη ρήξη με το λαϊκό κοινό συναίσθημα!...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"
 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Όσοι ψήφισαν τον Τσίπρα Ούτε τη ρήξη γουστάρουν, ούτε οι ιδεολογικές καθαρότητες τους ενδιαφέρουν, ζητούν μόνο ανάσες, επειδή κοντεύουν να σκάσουν μέσα στην οικονομική ασφυξία που είναι υποχρεωμένοι να ζουν

Φυσικά δεν έγινε ξαφνικά ΣΥΡΙΖΑ το 75%. Ούτε ο κόσμος αγάπησε τους κομμουνιστές. Δεν είναι καν αριστερή κυβέρνηση η σημερινή. Απλά έχει βάλει μπροστά πράγματα που αλλού τα κάνουν οι δεξιοί επειδή είναι πιο σοβαροί και λιγότερο διαπλεκόμενοι από τους δικούς μας. Τόσο απλό είναι το θέμα που συζητάμε τις τελευταίες μέρες...

Αυτό δείχνουν να θέλουν κι οι περισσότεροι από όσους ψήφισαν τον Τσίπρα. Ούτε τη ρήξη γουστάρουν, ούτε οι ιδεολογικές καθαρότητες τους ενδιαφέρουν, ούτε τα προεκλογικά προγράμματα που τα περισσότερα ξεχνιούνται την επομένη των εκλογών. Ζητούν μόνο ανάσες, επειδή κοντεύουν να σκάσουν μέσα στην οικονομική ασφυξία που είναι υποχρεωμένοι να ζουν. Γι’ αυτό στηρίζουν και γι’ αυτό συμφωνούν με την πιθανότητα να φύγει από πάνω τους έστω το 30% των μέτρων. Κατά βάθος μάλιστα ξέρουν ότι αργά ή γρήγορα και μόλις η σημερινή κατάσταση χτίσει το δικό της καθεστώς θα εμφανιστούν τα γνωστά κουσούρια των προηγούμενων και των προπροηγούμενων. Ως τότε όμως... έχουμε καιρό.

Από την άλλη, υπάρχει μια καρακραγμένη, πλέον, ελίτ δημοσιογράφων και διανοητών που στο πλαίσιο κάποιας «αντικειμενικής» και «ψύχραιμης» ανάλυσης της κατάστασης παίρνει το μέρος εκείνων που εξακολουθούν να μας βάζουν το μαχαίρι στον λαιμό. Βλέπουν τη μεγάλη εικόνα να αλλάζει, αλλά επιμένουν να κάθονται πάνω σε κομπιούτερ κι αριθμούς, αφήνοντας στην άκρη τους... χαζούς συναισθηματισμούς των πολλών. Και παραληρούν υπέρ του «μοναδικού» δρόμου, που είναι ένα μεγάλο «για» σε όλα, γιατί αλλιώς «καταστρεφόμαστε».

Φυσιολογικότατα, ξεχνούν μια σειρά από... μικρολεπτομέρειες. Αστεγους, άνεργους, συσσίτια, σκουπιδοτενεκέδες ή στην καλύτερη ανθρώπους που μένουν άφραγκοι γύρω στις 20 με 25 κάθε μήνα. Δεν τα ένιωσαν τέτοια πράγματα ποτέ στο πετσί τους, οπότε τους είναι αδύνατο να τα καταλάβουν. Μάλλον έχουν χρόνια να μπουν και σε λεωφορείο για να δουν εκεί στοιβαγμένη τη δυστυχία πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Σαν σαρδέλες διάφοροι ταλαιπωρημένοι. Δεν αποκλείεται μερικοί να είναι βλάκες, άχρηστοι, σούργελα, ανίκανοι, τεμπέληδες, αμόρφωτοι, αυτοκαταστροφικοί. Κάθονται όμως δίπλα στους πολλούς και αξιοπρεπείς.Και φυσικά, όλοι μαζί είναι άνθρωποι για τους οποίους κανένας δεν έδειξε την παραμικρή ευαισθησία...

Σίγουρα, αρκετούς δεν τους πολυνοιάζει αυτή η πλευρά της ζωής. Το μοναδικό που φαίνεται να τους απασχολεί είναι μην τυχόν και φτωχύνουν κάπως οι ίδιοι, αφού έκαναν με διάφορους τρόπους την καβάτζα τους τόσα χρόνια.

Μας φλόμωσαν λοιπόν στις αναλύσεις τους, που τις διαβάζεις και καταλαβαίνεις αμέσως ποιος είναι ο μικρόκοσμος που τους προσδιορίζει.

Μόλις τους ρωτήσεις αν οι ίδιοι γίνεται να ζουν με 400 τον μήνα, θα κάνουν πως δεν ακούνε. Την ανεργία την ξέρουν θεωρητικά, σαν στατιστική - λίγο πάνω ή κάτω από 20%. Δεν μπορούν να καταλάβουν τι είναι ο άνθρωπος που δεν έχει να χάσει τίποτα, γιατί ποτέ δεν βρέθηκαν στη θέση του και νομίζουν πως δεν θα βρεθούν. Προσπαθούν, λοιπόν, να κάνουν μαθήματα σε εκείνους που δεν μπορούν να ζήσουν για την ανάγκη να χωθούν κι άλλο εκεί που τους έχουν ρίξει. Και τους ακούς να αντιμετωπίζουν την Ελλάδα σαν ζημιογόνο εταιρεία και όχι ως ανθρώπους με ανάγκες. Γι’ αυτό είδαν τις θεωρίες τους να καταρρέουν μέσα από το αποτέλεσμα των εκλογών.

Φυσικά, την ίδια στιγμή, όλους αυτούς τους υποστηρικτές και απολογητές του συστήματος που μας χρεοκόπησε δεν τους ενοχλεί καθόλου το γεγονός ότι μέσα από τέτοιες λογικές το 90% του πλούτου έχει μαζευτεί σιγά σιγά στα χέρια ενός 10% ή ότι, αν πάει στράφι η σημερινή προσπάθεια, η Χρυσή Αυγή θα πάρει στις επόμενες εκλογές 30% και θα διαπραγματεύονται πλέον ο Παναγιώταρος με τον Καιάδα!

Μάλλον δεν τους ενδιαφέρει κιόλας. Όμως είναι κάτι τέτοιες μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά στον τρόπο που σκέφτεται ο καθένας, όσο «ανοιχτόμυαλος» ή «στενοκέφαλος» κι αν είναι, ανεξάρτητα από το πώς θα εξελιχτεί όλο αυτό το παράξενο που ξεκίνησε από τις εκλογές και μετά.
Γιατί μάλλον τα σημερινά χαμόγελα και οι ελπίδες θα κρατήσουν πολύ λίγο, όπως όλα τα ωραία... Γκρίνιες, παράπονα, πίκρες, απογοητεύσεις θα ξαναβγούν στην επιφάνεια.
Μπορεί κι από σήμερα, Δευτέρα... 

Νίκος Ασημακόπουλος από efsyn

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 


Ξεπέρασε τα όρια ο απαράδεκτος Σόιμπλε...

«Λυπάμαι για τους Έλληνες» δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ο οποίος έκανε λόγο για «ανεύθυνη» συμπεριφορά εκ μέρους της κυβέρνησης.

Σύμφωνα με την ανταποκρίτρια του ΑΠΕ στο Βερολίνο, Φ. Καραβίτη, σε συνέντευξή του νωρίτερα σήμερα στη Γερμανική Ραδιοφωνία ο κ. Σόιμπλε, σημείωσε ότι το θέμα κατά την αποψινή συνάντηση δεν είναι να βρεθεί κάποιος συμβιβασμός, αλλά «να κάνουμε την Ελλάδα και πάλι ανταγωνιστική» και πρόσθεσε ότι πολλοί συνάδελφοί του στην Ευρωπαϊκή Ένωση αναφέρουν στο μεταξύ ότι το βιοτικό επίπεδο στις χώρες τους είναι χαμηλότερο από αυτό της Ελλάδας.

Αναφερόμενος στα πανευρωπαϊκά κοινωνικά προγράμματα που προτείνει η ελληνική πλευρά, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών τόνισε ότι δεν τίθενται σε συζήτηση και τα χαρακτήρισε «χάσιμο χρόνου».

Η Γερμανία δεν θέλει έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, επισήμανε ο κ. Σόιμπλε, αλλά έσπευσε να διευκρινίσει ότι προκειμένου η Ελλάδα να αποφύγει κάτι τέτοιο και να λάβει περαιτέρω βοήθεια από την ΕΕ, θα πρέπει η κυβέρνηση να πληροί τουλάχιστον το μίνιμουμ των προϋποθέσεων. Σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης υπάρχει μεγάλη προθυμία να βοηθήσουν την Ελλάδα να βοηθήσει τον εαυτό της. «Το ζήτημα είναι εάν το θέλουν και οι Έλληνες» δήλωσε ο κ. Σόιμπλε και πρόσθεσε ότι θεωρεί ότι η νέα ελληνική κυβέρνηση αντιμετωπίζει το θέμα ως «ένα μεγάλο παιχνίδι πόκερ».

Εξάλλο, επιφυλακτικός και όχι ιδιαίτερα αισιόδοξος για την προοπτική επίτευξης συμφωνίας κατά τη σημερινή συνεδρίαση του Eurogroup, εμφανίστηκε ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, αναφερόμενος στις τεχνικές συνομιλίες που πραγματοποιήθηκαν τις προηγούμενες ημέρες, μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.

«Από ό,τι άκουσα σχετικά με τις τεχνικές συνομιλίες κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, είμαι πολύ επιφυλακτικός, αλλά θα πάρουμε σήμερα μια αναφορά και θα δούμε» δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών στο γερμανικό ραδιόφωνο.

Ο κ. Σόιμπλε επανέλαβε ότι η Γερμανία δεν θέλει μια έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, αλλά διευκρίνισε ότι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να υλοποιήσει το ελάχιστο των αξιώσεων.

Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες από το Βερολίνο, ο κ. Σόιμπλε είναι εξοργισμένος με το σκίτσο της “Αυγής”, που τον παρουσιάζει ως ναζί.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου