Πού πηγαίνουν όλα αυτά και τι ετοιμάζουν;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Αυτές τις μέρες συμβαίνουν πολύ «περίεργα» πράγματα όπως αποκαλύπτει το Russian TV αλλά και κάποιοι μπλόγκερς από την Ιταλία και την Γερμανία.

Ατέλειωτα κομβόι με νατοϊκά άρματα μάχης σε μη ανακοινώσιμη κατεύθυνση. Επίσης από τους σιδηροδρομικούς σταθμούς της Ιταλίας αλλά και της Γερμανίας φεύγουν συνέχεια συρμοί με άρματα μάχης προς άγνωστη κατεύθυνση.

Αυτές οι εικόνες είχαν να ειδωθούν από την εποχή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου γι’ αυτό και ένας Ιταλός αποφάσισε να πάρει κάποιες φωτογραφίες και να μας τις προβάλλει.

Γεννιούνται πολλά ερωτήματα για το τι υπάρχει αυτή η περίεργη κινητικότητα μέσα στην Ευρώπη;
Που πάνε όλα αυτά τα άρματα μάχης;
Με ποιων εντολές κινούνται και κυρίως που πηγαίνουν;
Τι ετοιμάζουν;

Ζούμε σε πολύ πονηρούς καιρούς και σίγουρα κάθε τι το απρόοπτο και περίεργο προκαλεί πολλά ερωτηματικά.
Το 2016 ήρθε με ανησυχητικούς οιωνούς.



Το NATO είναι και επίσημα «απειλή» για τη Ρωσία

Την αναθεωρημένη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας (ΣΕΑ) της Ρωσίας, η οποία περιγράφει το NATO ως «απειλή» για τη Μόσχα, υπέγραψε ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν.

Στην επικαιροποιημένη ΣΕΑ αναφέρεται ότι η «ανεξάρτητη εσωτερική και εξωτερική πολιτική» που ακολουθεί η Μόσχα έχει προκαλέσει την αντίδραση των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμάχων τους, κατηγορώντας τη Δύση ότι επιδιώκει ηγεμονική θέση στις διεθνείς υποθέσεις.

«Η ανάπτυξη των στρατιωτικών δυνατοτήτων του NATO [...] με την αύξηση των στρατιωτικών δραστηριοτήτων των κρατών-μελών, την περαιτέρω επέκταση της συμμαχίας και το πλησίασμα των στρατιωτικών υποδομών της στα ρωσικά σύνορα δημιουργούν μία απειλή για την εθνική ασφάλεια», αναφέρεται.

Το έγγραφο στην ουσία υπογραμμίζει τις συνεχιζόμενες δυσκολίες στη σχέση μεταξύ της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και της Ρωσίας, εν μέσω της συνεχιζόμενης κρίσης στην Ουκρανία αλλά και στον απόηχο της ρήξης στις ρωσο-τουρκικές σχέσεις λόγω της κατάρριψης ενός ρωσικού μαχητικού από τουρκικά F-16.

Η Μόσχα έχει καταστήσει επανειλημμένα σαφές ότι αντιλαμβάνεται την επέκταση του NATO στα εδάφη του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας ως απειλή για την ασφάλεια και τα συμφέροντα της, ειδικά στην περιοχή της Ανατολικής Ευρώπης, την οποία αντιλαμβάνεται ως τμήμα της ιστορικής ζώνης επιρροής της.

Ωστόσο, η εμπλοκή της Ρωσίας στην ουκρανική εμφύλια σύρραξη – εμπλοκή την οποία το Κρεμλίνο αρνείται – έχει προκαλέσει ανησυχίες στα ανατολικοευρωπαϊκά μέλη της Συμμαχίας για ρωσικό επεκτατισμό.

Η κατάσταση στην Ουκρανία έχει προκαλέσει τη σημαντική ενίσχυση του NATO στην Ανατολική Ευρώπη, με τη συγκρότηση δύναμης ταχείας αντίδρασης, την τοποθέτηση βαρέων όπλων στην περιοχή και τη δημιουργία τοπικών αρχηγείων.

Ήδη από το 2014 η Μόσχα ανακοίνωσε πως τροποποιεί το στρατιωτικό της δόγμα προκειμένου να λάβει υπόψη της την κρίση στην Ουκρανία και τη NATOϊκή παρουσία στην Ανατολική Ευρώπη.

Πριν από λίγες εβδομάδες, ο αρχηγός των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων ανακοίνωσε μεγάλο εξοπλιστικό πρόγραμμα για την ενίσχυση των αεροναυτικών αλλά και των επίγειων δυνάμεων της Ρωσίας.



Πηγή ΝikosΧeiladakis


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ο Χίτλερ το πρότυπο του ισλαμοφασίστα Ερντογάν

Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος θέλει να αποκτήσει εκτελεστικές εξουσίες, παρέθεσε τη Γερμανία του Χίτλερ ως ένα παράδειγμα αποτελεσματικού προεδρικού συστήματος, σύμφωνα με τουρκικά μέσα ενημέρωσης.

Ο Ερντογάν θέλει να αλλάξει το τουρκικό Σύνταγμα ώστε ο τελετουργικός ρόλος του προέδρου να μετατραπεί σε εκτελεστικός, σε μια τουρκική εκδοχή του συστήματος που ισχύει στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Γαλλία ή στη Ρωσία.

Απαντώντας σε ερώτηση κατά την επιστροφή του από μια επίσκεψη στη Σαουδική Αραβία αργά χθες, αν ένα εκτελεστικό προεδρικό σύστημα είναι δυνατό παράλληλα με τη διατήρηση της ενιαίας δομής του κράτους είπε: «Υπάρχουν ήδη παραδείγματα στον κόσμο. Μπορείτε να το δείτε αν κοιτάξετε τη Γερμανία του Χίτλερ. Υπάρχουν μεταγενέστερα παραδείγματα σε διάφορες άλλες χώρες», είπε στους δημοσιογράφους, σύμφωνα με την ηχογράφηση που μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Dogan.

Το κυβερνών κόμμα AK, το οποίο ίδρυσε ο Ερντογάν, έχει θέσει τη σύνταξη ενός νέου Συντάγματος στην καρδιά της ατζέντας του μετά τη νίκη του με απόλυτη πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές του Νοεμβρίου. Συμφώνησε την Τετάρτη με το αντιπολιτευόμενο CHP να αναβιώσουν τις προσπάθειες για τη σύνταξη ενός νέου Συντάγματος.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης συμφωνούν στην ανάγκη να αλλάξει το Σύνταγμα, το οποίο συντάχθηκε μετά το πραξικόπημα του 1980 και φέρει ακόμη τη σφραγίδα των στρατιωτικών, αλλά δεν τάσσονται υπέρ του προεδρικού συστήματος που οραματίζεται ο Ερντογάν, φοβούμενα ότι θα συγκεντρώσει υπερβολικά πολλές εξουσίες στα χέρια ενός αυταρχικού ηγέτη.

Reuters, Αθηναϊκό Πρακτορείο, Κωνσταντινούπολη, Τουρκία
Πηγή MIgnatiou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Περνάει ο καιρός κι ο χρόνος μετράει ανάποδα...

Πέρασε καιρός.

Αλλά θέλω να πω έναν λόγο. Νομίζω οτι αφορά τους εξουσιαστές. Εδώ και έξω από δω. Αλλά και τους αντι-εξουσιαστές. Κι έχει να κάνει με το σε τι κατάσταση είναι τώρα ο Ελληνας.

Χάλια είναι. Το γνωρίζουμε όλοι. Είναι φοβισμένος και μουδιασμένος. Ζαρωμένος στη γωνία του. Είναι νικημένος για άλλη μια φορά.

Τον Ελληνα τον νίκησαν οι εχθροί του. Τον νίκησαν και οι «φίλοι» του. Οι ίδιοι οι «πρόμαχοί» του. Που εκείνος με τα χεράκια του τους όρισε προμάχους. Οι πρόμαχοί του τον πούλησαν για δούλο. Στεγνά. «Πέντε κρίκοι ένα τάληρο».

Για τον Ελληνα δεν μένει τώρα πια τίποτε άλλο από το να υποταχθεί. Να δεχθεί την πικρή του μοίρα. Σκέφτονται οι εξουσιαστές, και τρίβουν τα χέρια τους, περιμένοντας και τα κέρδη. Το ίδιο σκέφτονται και οι αντι-εξουσιαστές για τον Ελληνα, που τον μισούν και περισσότερο, και που μόνο κέρδος τους είναι η χαρά από την ικανοποίηση του μισελληνισμού τους.

Και που να πάει τώρα ο Ελληνας να ζητήσει βοήθεια; Να πάει στους ιερείς του, θα του πούνε πως αυτές τις συμφορές τις στέλνει ο θεός για λόγους που μόνο εκείνος γνωρίζει. Να πάει στους στρατηγούς του, θα του πούνε πως δεν μας κύρηξε κανένας εχθρός τον πόλεμο. Να πάει στους δικαστές του, θα του πούνε πως όλα γίνονται σύμφωνα με τον νόμο.

Το νόμο τους…

Στον Ελληνα δεν μένει καμμία διέξοδος, σκέφτονται όλοι. Εξουσιαστές και αντι-εξουσιαστές. Εδώ και έξω απο ‘δω. Μόνο η υποταγή. Και μαζί μ’ όλους αυτούς το ίδιο σκέφτομαι κι εγώ καμμιά φορά.

Ελλάδα τέλος. Πάει ο Ελληνας. Παραδόθηκε. Τα «τέντωσε τα πόδια».

Ναι, αλλά... κάνουμε όλοι λάθος.

Γιατί ο Ελληνας δεν είναι φτιαγμένος από «την ζύμη της υποταγής». Η ιστορία του το λέει. Οχι η σχολική όμως. Το λέει εκείνη η ιστορία που κατέγραψε τις αδιάκοπες εξεγέρσεις του από την αρχαιότητα μέχρι πρόσφατα. Εξεγέρσεις. Απέναντι σε κάθε κατακτητή και εξουσιαστή. Στους Μακεδόνες βασιλιάδες, στους Ρωμαίους επικυρίαρχους, στους Βυζαντινούς τσιφλικάδες και την απίθανη κρατική φορολογία, στους Τούρκους μπέηδες και τα χαράτσια, στους Γερμανούς.

Αλλοι μπορεί όταν δεν έχουν αφέντη να φτιάχνουν έναν. Ισως ακόμα να του επιτρέπουν να ορίζει και τους νόμους τους. Να τους ορίζει τα δικαιώματά τους. Να τους ορίζει πόση ελευθερία δικαιούνται. Ο Ελληνας όχι.

Ο Ελληνας πρέπει να νιώθει πως είναι ελεύθερος. Κι ας μην είναι. Και γνωρίζει (στο «πίσω μέρος του κεφαλιού του» έστω) πως η εξουσία είναι εμπόδιο στην ελευθερία του. Δεν θεωρεί κανέναν πιο άξιο από τον εαυτό του για πρόεδρο και αρχηγό. Κανέναν. Θέλει την ελευθερία του. Θέλει την εξουσία ο ίδιος. Επειδή θέλει να είναι ελεύθερος.

Ο Ελληνας είναι ανυπότακτος. Είναι αναρχικός. Στην εξουσία των άλλων, όποιοι κι αν είναι, δεν θα υποταγεί ποτέ. Ετσι είναι.

Δεν το συνειδητοποιεί βέβαια καλά όλο αυτό. Την σχέση ελευθερίας και εξουσίας. Αλλά εδώ υπάρχουν πολλοί που κάνουν οτι μπορούν για να το συνειδητοποιήσει (μαζί και η αφεντιά μου).

Ο Ελληνας, από το 1821 και μετά, «το μόνο που κατάφερε είναι να ανασαίνει». Νομίζει οτι ελευθερώθηκε.

Στολές δεν βλέπει. Ακούει όμως διαταγές. Κατοχή δεν νιώθει. Του παίρνουν όμως το σπίτι. Αγάς δεν υπάρχει. Χαράτσι όμως πληρώνει. Εκτελέσεις δεν γίνονται. Τα σπίτια όμως αδειάζουν και οι νέοι ξενιτεύονται.

Θα τα συνειδητοποιήσει όλα. Θα του πάρει καιρό. Μια γενιά. Δυο γενιές. Περισσότερο… Κανείς δεν το ξέρει.

Οσο για το πως θα αντιδράσει, δεν μπορεί κανείς να το προβλέψει. Ο Ελληνας είναι η επιτομή της αντίφασης. Ασφαλείς προβλέψεις για τον Ελληνα δεν μπορούν να γίνουν. Μόνο οι εξουσιαστές το πιστεύουν αυτό. Ισως και οι αντιεξουσιαστές.

Ο Ελληνας είναι ξεροκέφαλος και πεισματάρης. Είναι ανοιχτόμυαλος και ευπροσάρμοστος. Είναι καλός και κακός. Είναι φοβιτσιάρης και ήρωας.

Πολλές χιλιάδες χρόνια κολυμπάει σε έναν ωκεανό αφρισμένο. Συχνά, ίσα που έχει τη μύτη έξω από νερό. Πάει λες, χάθηκε. Πνίγηκε. Χιλιάδες χρόνια κι ακόμα οι Ελληνες δεν είναι ούτε δέκα εκατομμύρια. Οποιος περνάει από δω, σφάζει. Σφάζει. Εθνοκτονεί. Ξεθεμελιώνει. Καίει, γκρεμίζει…

Αλλά, με κάποιο τρόπο, ο Ελληνας συνεχίζει να υπάρχει.

Αυτή είναι η νίκη του. Το ότι υπάρχει. Είναι νικητής επειδή υπάρχει ακόμα.

Και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο [*].

Θραξ Αναρμόδιος

* Είναι επικίνδυνο για εκείνους που εχθρεύονται την ελευθερία και την δημοκρατία.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Το ISIS και οι στρατηγικές για την αντιμετώπισή του

Γράφει η Δάφνη Νούση
Δόκιμη Αναλύτρια ΚΕΔΙΣΑ

Ένα από τα ζητήματα που απασχόλησαν πολύ την διεθνή κοινότητα ειδικά μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου είναι το φαινόμενο της Ισλαμιστικής τρομοκρατίας. Με αφορμή τις τρομοκρατικές επιθέσεις του ISIS στο Παρίσι, το ζήτημα αυτό επανήλθε δραματικά στο προσκήνιο έχοντας προκαλέσει το ενδιαφέρον και την ανησυχία της διεθνούς κοινής γνώμης.

Το Παρίσι επιλέχθηκε ως στόχος των τρομοκρατικών επιθέσεων από τους Τζιχαντιστές για πολλούς λογούς. Οι σημαντικότεροι είναι οι εξής:

1) Καταρχάς, οι Γάλλοι λίγο καιρό πριν από τις τρομοκρατικές επιθέσεις είχαν πραγματοποιήσει αεροπορικές επιδρομές κατά του ISIS. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι αφενός στόχευαν στο να πειθαναγκάσουν την γαλλική κοινή γνώμη να ασκήσει πίεση στην κυβέρνηση της για αποχώρηση από τον αντιτρομοκρατικό συνασπισμό υπό την ηγεσία των ΗΠΑ καθώς επίσης και να αποθαρρύνει την συμμετοχή άλλων κρατών από το να συμμετάσχουν στον ίδιο συνασπισμό. Παρ’ όλα αυτά όπως αποδείχθηκε τέτοιες ενέργειες μπορεί να φέρουν εντελώς αντίθετα αποτελέσματα όπως στην περίπτωση της Γαλλίας η οποία ενέτεινε τους βομβαρδισμούς στην Συρία στον απόηχο των τρομοκρατικών επιθέσεων στο Παρίσι.

2) Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού της Γαλλίας είναι Μουσουλμάνοι (υπολογίζετε περίπου το 5-10%) και το 1/3 εξ’ αυτών ζει στο Παρίσι. Είναι κυρίως Σουνίτες Μουσουλμάνοι, και είναι πιο επιρρεπείς στον προσηλυτισμό (convert) και στρατολόγηση (recruitment) από εξτρεμιστικές Σουνιτικές οργανώσεις όπως η Al Qaeda και το ISIS. Αυτά τα δεδομένα βοηθούν τους υποψήφιους τρομοκράτες οι οποίοι δεν είναι Γάλλοι πολίτες (διότι υπάρχουν και Γάλλοι Μουσουλμάνοι πολίτες υποψήφιοι τρομοκράτες) να μην γίνονται εύκολα αντιληπτοί διότι αναμιγνύονται με τον εγχώριο Μουσουλμανικό πληθυσμό και συνεργάζονται με το ριζοσπαστικοποιημένο τμήμα του τελευταίου. Επιπλέον εδώ και καιρό οι αστυνομικές και μυστικές υπηρεσίες από διάφορες χώρες τις ΕΕ αναφέρουν ότι ενδεχομένως στις επιθέσεις να εμπλέκονται και Ευρωπαίοι Μουσουλμάνοι πολίτες.

Για να αντιμετωπιστεί το ISIS και η Ισλαμιστική τρομοκρατία γενικότερα χρειάζεται ακόμα στενότερος από τον υπάρχοντα συντονισμό μεταξύ των κρατικών υπηρεσιών ασφαλείας, των μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών (σε HUMINT, SIGINT και IMINT) και των ενόπλων δυνάμεων των κρατών μελών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ. Ωστόσο ο συντονισμός και η συνεργασία δεν πρέπει να περιοριστεί μόνο στα Δυτικά κράτη που ήδη έχουν στενή συνεργασία αλλά να επεκταθεί και με χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα και το Ιράν (ένα κράτος που βελτιώνει τη σχέση του με την Δύση).

Η Ρωσία και η Κίνα κινδυνεύουν από τη δράση εξτρεμιστικών στοιχείων που υπάρχουν εντός των πολυπληθών μουσουλμανικών μειονοτήτων που κατοικούν εντός της επικράτειά τους. Το Ιράν όντας το ισχυρότερο Σιιτικό κράτος της Μέσης Ανατολής κινδυνεύει από τον Σουνιτικό εξτρεμισμό, ο οποίος θεωρώντας την ηγεσία και τους κατοίκους του Ιράν αιρετικούς, στοχοποιεί κάθε Σιίτη στον Αραβικό κόσμο και δημιουργεί εμπόδια στην αύξηση της Ιρανικής επιρροής στη Μέση Ανατολή.

Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι τα γεγονότα στο Παρίσι και η εξτρεμιστική δράση των Τζιχαντιστών στην Ευρώπη γενικότερα ενισχύουν ένα τμήμα των Ευρωπαϊκών κρατών εκείνων που εδώ και μήνες αμφισβητούν τη συνθήκη του Σένγκεν. Η συζήτηση σχετικά με την έμμεση-άμεση προσέγγιση για την αντιμετώπιση του ISIS επανέρχεται στο προσκήνιο.

Η έμμεση προσέγγιση προκρίνει την από αέρος υποστήριξη τοπικών χερσαίων δυνάμεων- συμμάχων και οικονομική εξουθένωση του ISIS. Η άμεση προσέγγιση υποστηρίζει κυρίως την Δυτική χερσαία επέμβαση(όπως συνέβη στην περίπτωση του Αφγανιστάν 2001-2014). Το ISIS , το οποίο σε αντίθεση με την Al-Qaeda δίνει σημασία στην κατοχή εδαφικής επικράτειας είναι πιο ευάλωτο σε χερσαία πλήγματα διότι, η απώλεια ζωτικών εδαφών μπορεί να σημάνει και το τέλος του.

Για αυτό το λόγο, και δεδομένης της πρόσφατης απώλειας εδαφών του ISIS, τρομοκρατικές επιθέσεις όπως αυτή στο Παρίσι δεν πραγματοποιήθηκαν χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό, διότι το ISIS μπορεί έτσι να μετατραπεί σε μια δεύτερη Al-Qaeda στρατολογώντας οπαδούς παγκοσμίως. Ωστόσο πολλά Δυτικά κράτη θεωρούν πως δεν υπάρχει πλέον περιθώριο να διεξάγουν έναν ακόμη πόλεμο στην Μέση Ανατολή και ότι η στρατηγική που θα πρέπει να ακολουθήσουν πρέπει να περιοριστεί στην οικονομική εξουθένωση του ISIS.

Γι’ αυτό το λόγο η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμάνια είναι σε στενή συνεργασία για την ανάσχεση της επέκτασης του Ισλαμικού χαλιφάτου. Επιπλέον, και οι ΗΠΑ στηρίζουν ακόμα την έμμεση προσέγγιση, που περιλαμβάνει οικονομική εξουθένωση του ISIS, αεροπορικές επιδρομές, επιχειρήσεις των ειδικών δυνάμεων και τη στήριξη τοπικών συμμάχων και των λεγόμενων «μετριοπαθών» ανταρτών της Συρίας. Ωστόσο, δεν αποκλείεται οι ΗΠΑ να στραφούν μελλοντικά στην άμεση χερσαία επέμβαση όπως και στους πολέμους του Ιράκ και του Αφγανιστάν στην περίπτωση εκλογής Ρεπουμπλικάνου Προέδρου το 2016.

Κέντρο Διεθνών Στρατηγικών Αναλύσεων
Πηγή ΚΕΔΙΣΑ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Σοβαρός κίνδυνος για τους χριστιανούς στη Μέση Ανατολή

Οι εναγώνιες εκκλήσεις των χριστιανών της Μέσης Ανατολής, που απεγνωσμένα ζητούν την συμπαράστασή μας στο δράμα που ζουν

Τέτοιες μέρες, χριστουγεννιάτικες, θέλεις δεν θέλεις θα κάνει σκέψεις σχετικές. Αλλά και να μη είναι στις προθέσεις σου, έρχονται οι ειδήσεις, οι αναλύσεις, αλλά και οι εναγώνιες εκκλήσεις των χριστιανών της Μέσης Ανατολής, που απεγνωσμένα ζητούν την συμπαράστασή μας στο δράμα που ζουν.

Απορούν, πώς είναι δυνατόν τα χριστιανικά κράτη της Δύσης, όχι μόνο να ανέχονται αλλά και να βοηθούν τους τζιχαντιστές στην εξολόθρευση των χριστιανών. Προφανώς, αγνοούν τι έγραψαν οι βυζαντινοί χρονικογράφοι, οι οποίοι περιέγραψαν μεν τις φρικαλεότητες των Οθωμανών κατά την άλωση της ΚΠόλης, πρόσθεσαν όμως πως αυτές οι φρικαλεότητες «ωχριούν εμπρός σ’ εκείνες που διέπραξαν οι Σταυροφόροι», κατά την Δ΄ Σταυροφορία.

Όπου κατευθυνόμενοι προς τους Αγίους Τόπους προς εκδίωξη των μουσουλμάνων, παρέμειναν επί 57 συναπτά έτη στην ΚΠολη την οποία κατέστρεψαν, με βιαιοπραγίες φυσικά κατά των Ελλήνων, και ούτε λόγος να γίνεται για Ιεροσόλυμα. Επί τρεις μέρες περιέφεραν τα λάφυρα στο Λάτιο, και πολλά από αυτά που θαυμάζουν οι τουρίστες στην Ιταλία, κλεμμένα από την ΚΠολη είναι.

Ας μη περιμένουν οι χριστιανοί της Μ. Ανατολής βοήθεια από την Δύση. Οι τζιχαντιστές τις αποφάσεις της εκτελούν. Δεν θα αφήσουν δεξαμενή χριστιανών από την οποία να τροφοδοτείται φιλορωσικό πνεύμα. Απόσπασμα από το χθεσινό σημείωμα σ’ αυτήν την στήλη, από την ανάλυση του Ισραηλινού Ινστιτούτου Σπουδών Εθνικής Ασφάλειας (ΙNSS.IL), είναι χαρακτηριστικό:

«Ακόμα κι αν λήξει η τρέχουσα κρίση μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, η Τουρκία θα συνεχίσει να αποτελεί, κατά κάποιο τρόπο, τροχοπέδη στην επιρροή της Ρωσίας στην περιοχή γύρω από το Ισραήλ. Παρά τις καλές σχέσεις Ισραήλ - Ρωσίας, το Ισραήλ έχει συμφέρον στη μείωση της παρουσίας και της επιρροής (της Ρωσίας) στην περιοχή». (Επιρροή ρωσική χωρίς χριστιανούς στη Μ. Ανατολή και χωρίς σλάβους στα Βαλκάνια, δεν νοείται).

Για την ιστορία, οι Ασσύριοι Χριστιανοί στη Συρία, πριν από την έναρξη των συγκρούσεων ήσαν περισσότεροι από 200 χιλιάδες Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, βρίσκονται στην Συρία 15 περίπου χιλιάδες. Πολλοί σκοτώθηκαν, γυναίκες πουλήθηκαν για σκλάβες και πολλοί εγκατέλειψαν την χώρα. Μάλιστα, το «εμπορικό» πνεύμα των τζιχαντιστών τους οδηγεί να συλλαμβάνουν χριστιανούς και να ζητούν λύτρα για την απελευθέρωσή τους, και μετά τους ξανασυλλαμβάνουν, αν δεν τους σκοτώσουν.

Αυτά συμβαίνουν, όχι μόνον στη Συρία, αλλά και στο Ιράκ. Ο υπουργός Μετανάστευσης, κ. Νταρμπάζ Μοχάμεντ σε δήλωσή του την Δευτέρα, τόνισε ότι είναι καιρός να αντιμετωπισθούν οι τραγωδίες -στη Σινιάρ και την Μοσούλη, στο βόρειο Ιράκ- των χριστιανικών κοινοτήτων, που έχουν υποστεί φοβερά πλήγματα με την εμφάνιση του Ντάες.

«Ο αριθμός των Χριστιανών που μεταναστεύουν από το Ιράκ στο εξωτερικό, είναι ένας δείκτης που κρούει των κώδωνα του κινδύνου τόσο για το Ιράκ όσο και την Κουρδική Περιφέρεια», είπε.
Οι τζιχαντιστές είναι φυσικό να έχουν αποθρασυνθεί από την προστασία που τους παρέχει η Δύση και η Τουρκία. Γι’ αυτό και επεξέτειναν την δραστηριότητά τους και στην Ευρώπη. Είναι αποφασισμένοι για ισλαμοποίηση της Ηπείρου και εξολόθρευση των χριστιανών. Διαβάστε την είδηση από το Βερολίνο:

Τέσσερις Χριστιανοί ξυλοκοπήθηκαν στο Βερολίνο, καθώς έφευγαν από την πολυσύχναστη περιοχή Potzdamer Platz, όταν προκλήθηκαν από ένα άτομο που αναφώνησε: «Είμαι ένας μουσουλμάνος! Τι είσαι εσύ;», πριν τους επιτεθεί. Φέρεται να τον βοηθούσαν τέσσερις πιο ηλικιωμένοι συνεργοί.

Η αστυνομία ερευνά τώρα το περιστατικό, ως πολιτικά υποκινούμενη επίθεση, και τουλάχιστον πέντε άνθρωποι έχουν τραυματιστεί στην μάχη σώμα με σώμα, μεταξύ των οποίων ένας περαστικός ο οποίος προσπάθησε να διευθετήσει τη διαφορά. Οι δράστες τράπηκαν σε φυγή πριν από την άφιξη της αστυνομίας.

Δεν βρίσκονται μόνον στο Παρίσι ή τις Βρυξέλλες. Οι αρμόδιες υπηρεσίες των ΗΠΑ παρακολουθούν… ένα εκατομμύριο (1.000.000) μουσουλμάνους στην χώρα τους, υπόπτους για διάπραξη τρομοκρατικών ενεργειών. Η επιδημία έχει εξαπλωθεί. Εδώ βέβαια, δεν έχουμε κίνδυνο, επειδή απλώς… λιάζονται.

Πηγή Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου