Ιμάμηδες και τζάμια - Ποιοι υποκινούν το θρησκευτικό μίσος

Γράφει ο Ιμάμ Αχμέτ 
 
Κάποτε είχα διαβάσει, ότι στην Κύπρο, πριν από τον καιρό της εισβολής των τουρκικών στρατευμάτων (1974), ο αρχι-Μουφτής Λευκωσίας είχε δώσει εντολή στους ιμάμηδες, η ένταση των μεγάφωνων να είναι στη διαπασών, για να υποδηλώνουν στους ελληνο-Κύπριους την παρουσία τους και για να τους εκνευρίζουν...

Όλως περιέργως, κατά το έτος 2012, όταν εκτελούσα χρέη γραμματέως της ιεράς Μουφτείας Ξάνθης, προ-εκλογικά και μετεκλογικά δόθηκαν πάνω από είκοσι (20) άδειες για μιναρέδες σε διάφορα τεμένη της Ξάνθης. Τα περισσότερα από αυτά δεν είχαν καθόλου μουσουλμάνους κατοίκους. Τότε, δεν μπορούσα να δώσω μία λογική εξήγηση.

Προ ημερών, διερχόμενος από ένα πεδινό χωριό της Ξάνθης, άκουσα από το μιναρέ τον μουεζίνη να απαγγέλει το μεσημεριανό προσκλητήριο για προσευχή. Επειδή ήταν γνωστός μου, σταμάτησα στο τζαμί. Μέχρι να πλυθώ- κατά το ισλαμικό τυπικό- ο μουεζίνης τελείωσε το εζάνι (κάλεσμα σε προσευχή), βγήκε βιαστικός από το τζαμί και έβαλε μπρος στο αυτοκίνητό του για να φύγει. 
Τον φώναξα και τον ρώτησα γιατί φεύγει χωρίς να τελέσει την μεσημεριανή προσευχή. Μου απάντησε ότι κανένας δεν πάει να προσευχηθεί το μεσημέρι και γι αυτό δεν ανοίγει το τζαμί. Τότε, ποιος ο λόγος για το κάλεσμα από το μεγάφωνο και στη διαπασών μέρα μεσημέρι; Η απάντηση ήταν όμοια με αυτήν της Κύπρου: «Παίρνω εντολές από αυτούς που με πληρώνουν» μου είπε (τους ψευτομουφτήδες δηλαδή). Του υπενθύμισα ότι τα τζαμιά και οι μιναρέδες δεν είναι χώροι επίδειξης δύναμης και πολιτικής, αλλά ιεροί χώροι λατρείας.

Είναι απαράδεκτο σε θρησκευτικούς χώρους, είτε πρόκειται για εκκλησίες είτε για τζαμιά, να γίνεται πολιτική και μάλιστα να προκαλούνται οι πιστοί σε εκδηλώσεις μίσους εναντίον αλλοθρήσκων. Οι χώροι λατρείας πρέπει να είναι χώροι αγάπης και ομόνοιας μεταξύ όλων των ανθρώπων που κατοικούμε στη Θράκη.

Για άλλη μία φορά θέλω να επικροτήσω την ενέργεια των Ελλήνων Βουλευτών να ψηφίσουν το νόμο για τους ιμάμηδες στη Θράκη. Οι ιμάμηδες πρέπει να έχουν σωστή θρησκευτική παιδεία και να διδάσκουν το Κοράνι στα παιδιά μας, όχι να διδάσκουν τον τουρκισμό και τον εκτουρκισμό των Πομάκων.

Ο προξενικός «Αγάς» της της Άγκυρας, με πρωτοστατούντες τους δύο ψευτομουφτήδες και τους μουσουλμάνους βουλευτές, κάθε Παρασκευή με όλο το σκυλολόι του, πηγαίνει και «προσεύχεται» σε διαφορετικά τζαμιά της Θράκης κάνοντας τουρκική προπαγάνδα. Ο ιερός άμβωνας έγινε βήμα εκστόμισης πύρινης λαύρας κατά της Ελλάδος, επειδή θέλει να διορίσει δικούς του ιμάμηδες στα τεμένη της Θράκης. Ο «Αγάς» της περιοχής παριστάνει τον θεοσεβούμενο μουσουλμάνο, ενώ στην χώρα του είναι κεμαλιστής μέχρι το κόκκαλο.

Δεν θέλω να μιλήσω για τις θρησκευτικές ελευθερίες των μειονοτήτων που ζουν στην Τουρκία. Θα μιλήσω και θα γράψω για τους ίδιους τους Τούρκους, που ο ίδιος ο πρωθυπουργός τους δεν μπορεί να προφέρει την λέξη Bismillah (στο όνομα του Αλλάχ) στο κοινοβούλιο! Μέσα σε 90 χρόνια δεν αναγνώστηκε ούτε ένα εδάφιο από το Κοράνι στην τουρκική εθνοσυνέλευση. Μέχρι σήμερα, μόνο μία γυναίκα βουλευτής τόλμησε να μπει με μαντίλα στη βουλή και έχασε την ιθαγένεια της, ενώ το Κοράνιο ήταν απαγορευμένο στα σχολεία και μόνο από φέτος θα είναι προαιρετική η διδασκαλία του.

Η κεμαλική δικτατορία ζει και βασιλεύει. Όταν θα ακούσω να απαγγέλλεται Κοράνιο στην τουρκική βουλή τότε θα πιστέψω ότι οι Τούρκοι είναι μουσουλμάνοι. Στους τρεις αριστερούς (;) μουσουλμάνους βουλευτές της Ελληνικής Θράκης υπενθυμίζω ότι ορκίστηκαν στο ιερό Κοράνιο. Στην Τουρκία θα μπορούσαν να ορκισθούν στο ιερό Κοράνιο; Αναμένω απάντηση και εξήγηση.
Προστατέψτε τα τζαμιά να μείνουν χώροι λατρείας και όχι χώροι εθνικιστικής αντιπαράθεσης και πολιτικής διαμάχης.

Εφόσον σέβονται τις μειονότητες να συνεννοηθούν να ανοίξει η Σχολή της Χάλκης εκεί, και, εδώ, να ιδρυθεί ανώτερη Θεολογική Σχολή στο τοπικό Πανεπιστήμιο, για να αποφοιτούν οι θρησκευτικοί λειτουργοί από τον τόπο τους και να μην είναι καλούπια από τα τουρκικά χυτήρια, για να εκτελούν μόνο εντολές Αγάδων και να αγνοούν το Θεό.

Πηγή Πομαμική εφημερίδα "Ζαγάλισα"

Ποια λεπτομέρεια δεν αναφέρουν τα ΜΜΕ σχετικά με το φύλλο επίταξης των εκπαιδευτικών!

Χτες κυκλοφόρησε στο διαδύκτιο ένα φύλλο πορείας -δείγμα των σημερινών που άρχισαν να μοιράζονται. Σήμερα τα ΜΜΕ του διαδυκτίου λένε 'να, αυτό είναι το φύλλο πορείας' κλπ σε μια φωτογραφία που δεν μεγεθύνεται και στην περιγραφή ξεχνούν την πιο βασική και ουσιαστική λεπτομέρεια.

Το φύλλο αναφέρει τον αριθμό ΦΕΚ της απόφασης του Πρωθυπουργού, αριθμ. εξουσιοδότησης της απόφασης του υπουργού Παιδείας και Θρησκ. Πολιτ. και Αθλητισμού. Στη συνέχεια γράφει:

ΕΠΙΤΑΣΣΕΤΑΙ
Από 12η μεσημβρινή ώρα της Τετάρτης 15 Μαΐου 2013 μέχρι νεωτέρας ο/η:

Τι δεν καταλάβατε;

..."μέχρι νεωτέρας"!!! 

Νομίζετε ότι είναι μικρή λεπτομέρεια και τυχαία παράλειψη; Μάλλον θα πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Το 'μέχρι νεωτέρας' μπορεί να σημαίνει και ουδέν μονιμότερο του προσωρινού! Και το πιο ανησυχητικό είναι η ανύπαρκτη αναφορά σ' αυτή την τόοοοσο μικρή λεπτομέρεια!

Όπως αυτή τη στιγμή παρουσιάζεται η κατάσταση, η επίταξη του κλάδου των εκπαιδευτικών μοιάζει να μην έχει τέλος...

Πηγή: AllNewz 

Η Τουρκία ως διαρκής απειλή και ο κρυπτόμενος Σαμαράς

Ολες οι πράξεις εξευμενισμού του αδηφάγου τέρατος της Τουρκίας, από την πλευρά των ελληνικών κυβερνήσεων, έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα από το προσδοκώμενο: ανοίγουν την όρεξη της Αγκυρας, δεν την κατευνάζουν. Διαρκείς και διακηρυγμένοι στόχοι της τελευταίας είναι ο έλεγχος του Αιγαίου, η εξάπλωση της επιρροής και της κυριαρχίας της στη Θράκη, η διαιώνιση της κατοχής στην Κύπρο, ο αφελληνισμός της Μεγαλονήσου και η πολιτισμική επέκταση στην ελληνική κοινωνία, μέσω της προβολής του «υγιούς τουρκικού τρόπου ζωής» που προπαγανδίζουν τα κατάπτυστα τουρκικά σίριαλ, τα οποία προβάλλονται από τους ελληνόφωνους τηλεοπτικούς σταθμούς.

Ακόμα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αμετακίνητης στάσης των νατοϊκών «συμμάχων» μας είναι οι επίσημες απαντήσεις που έδωσε ο υπουργός Εξωτερικών της γείτονος Αχμέτ Νταβούτογλου στις ερωτήσεις της Ντιλέκ Ακαγκιούν Γιλμάζ, βουλευτού του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος.

Οπως έγραψε σχετικά η «δημοκρατία», ο Αχμέτ Νταβούτογλου τοποθετήθηκε απολύτως εχθρικά προς τη χώρα μας απαντώντας στη γραπτή ερώτηση της κυρίας Γιλμάζ για την κυριότητα νησίδων στο Αιγαίο. Μεταξύ άλλων, είπε και τα εξής: «Υπάρχει στο Αιγαίο μια σειρά από αλληλένδετα προβλήματα, συμπεριλαμβανομένου του γεγονότος ότι στο Αιγαίο δεν υπάρχουν οριοθετημένα σύνορα μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας».

Ούτε λίγο ούτε πολύ, ο θεωρητικός του νεοοθωμανικού επεκτατισμού έθεσε στο τραπέζι των... διαπραγματεύσεων το σύνολο του ελληνικού αρχιπελάγους!

Ισχυρίστηκε ότι, αφού δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για το τι ανήκει σε ποιον, όλα είναι θέμα ερμηνείας των Συνθηκών της Λωζάννης (1923) και των Παρισίων (1947).

Αυτή η συμπεριφορά έναντι της Ελλάδας, η οποία είναι ο αυτόκλητος «ανάδοχος» της ενταξιακής υποψηφιότητας της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, είναι πάγια. Δεν αλλάζει ούτε με τις κουμπαριές, ούτε με τα ζεϊμπέκικα, ούτε με τα υποκριτικά χαμόγελα των διπλωματών, ούτε με τις καταθέσεις στεφανιών στο μαυσωλείο του γενοκτόνου των Ελλήνων Κεμάλ Ατατούρκ.

Αφού το ξεχνάνε εμείς, φροντίζουν να μας το θυμίζουν από καιρού εις καιρόν οι απόγονοι του... Σουλεϊμάν, οι οποίοι θέλουν να τον μιμηθούν.

Πηγή

Ο κρυπτόμενος Σαμαράς

Σχόλιο ιστολογίου: Προφανώς η κυβέρνηση της Αθήνας δεν έχει κατανοήσει ή για άγνωστους λόγους δεν μπορεί να κατανοήσει την φράση "casus belli", με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Γενικότερα, η (λαθρο)κυβέρνηση του κρυπτόμενου Σαμαρά, που κυβερνά με διατάγματα και πολυνομοσχέδια καταργώντας την Δημοκρατία -ως εκ τούτου και τον ίδιο του τον εαυτό-, δεν μπορεί ή δεν θέλει να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, των ειδικών συνθηκών που έχουν δημιουργηθεί και που απειλούν σήμερα το σύνολο των συμφερόντων της Ελλάδας (και όχι του Κονγκό ή της Μαδαγασκάρης), ενώ αποσυνθέτουν κάθε θεσμό και διαλύουν την κοινωνία. 

Ο κύριος Σαμαράς μπορεί να ζει κάτω από την απειλή του πρώην πρωθυπουργού Γ. Παπανδρέου (ο οποίος τον είχε κατ' επανάληψη αποκαλέσει ως "πρωθυπουργό της δραχμής"), αλλά καλό θα ήταν για τον ίδιο και τους διάφορους συμβούλους του να σκέφτονται πολύ σοβαρά πλέον πως δεν έχουν απλώς προσπεραστεί από τον λαό και τις εξελίξεις, αλλά αντιμετωπίζουν ευθέως -πλέον- το ενδεχόμενο να καθίσουν ως κατηγορούμενοι με την κατηγορία της "εσχάτης προδοσίας", αφού κινδυνεύει να μετατραπεί σε "πρωθυπουργό της εθνικής ντροπής". 

Εάν μία κυβέρνηση, εάν ένας πρωθυπουργός, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν την Τουρκία που κραυγάζει θέτοντας ευθέως ζήτημα αρπαγής μέρους της Ελληνικής επικράτειας (θαλάσσιου ή και χερσαίου), καλό θα είναι να παραιτηθούν πάραυτα για να αφήσουν άλλους, ικανότερους να αναλάβουν την διαχείριση και την σωτηρία της χώρας. Και δεν πρόκειται να σωθεί ποτέ η Ελλάδα οικονομικά, εάν δεν εξασφαλίσει πρώτα την εδαφική της ακεραιότητα και δεν επανακτήσει την εθνική της αυτοκυριαρχία και ανεξαρτησία. 

Χρέος των εκάστοτε κυβερνώντων είναι να σέβονται και να τηρούν το Σύνταγμα της χώρας, αλλά και να την υπερασπίζονται έναντι οποιουδήποτε προσπαθεί με οιονδήποτε τρόπο να αφαιρέσει μέρος της Ελληνικής επικράτειας. 

Και σήμερα ο κ. Σαμαράς με την παρέα του, συντελούν προς την δημιουργία μίας επελαύνουσας εθνικής ήττας, χωρίς να ανταποκρίνονται στις ευθύνες με τις οποίες έχουν επιφορτισθεί από το Σύνταγμα (όσο από αυτό απέμεινε...). Δυστυχώς για την χώρα και τους πολίτες της, η σημερινή κυβέρνηση είναι επιεικώς ακατάλληλη να διαχειριστεί δημόσιες τουαλέτες, πόσο δε μάλλον μία ολόκληρη χώρα...

Οφείλει ο κ. Σαμαράς είτε να παραιτηθεί είτε να στείλει ένα σαφέστατο μήνυμα προς τον κάθε Νταβούτογλου μέσω της διεθνούς κοινότητας (ΝΑΤΟ, ΟΗΕ, Ευρωκοινοβούλιο κ.α.), πως η Ελλάδα δεν πρόκειται να ανεχτεί ούτε λεκτική αναφορά εναντίον της εθνικής της ακεραιότητα από ένα κράτος που λειτουργεί ως νταβατζής, πειρατής και εκβιαστής. Ας σταλεί το μήνυμα και ας αποφασίσει έπειτα η Τουρκία αν θέλει να ανοίξει την πόρτα του τρελλάδικου στην περιοχή... Casus Belli, λοιπόν, για να αρχίσει να μπαίνει ο κάθε κατεργάρης στον... πάγκο του  

Κρανίου τόπος και «Χρυσή Αυγή»

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Τα τρία τελευταία χρόνια των μνημονίων και των δανειακών συμβάσεων, καταργήθηκε το κοινωνικό κράτος, το κράτος πρόνοιας και το εργατικό δίκαιο, παραβιάστηκε κατάφορα το Σύνταγμα, διαλύθηκε η εναπομείνασα πρωτογενής παραγωγή και η μικρομεσαία επιχειρηματικότητα, ισοπεδώθηκε ο κοινωνικός ιστός της πατρίδας μας, η ραχοκοκαλιά της κοινωνίας μας που είναι η μεσαία αστική τάξη. 
Ο λαός μας ζει πλέον, στην απόλυτη εξαθλίωση, χωρίς το κράτος να μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια της ζωής του, η οποία είναι έρμαιο των κακοποιών στοιχείων λόγω της αθρόας λαθρομετανάστευσης. 
Αυτή η βίαιη προσαρμογή της ζωής μας στην πολιτική των μνημονίων εξαθλίωσε τις Ελληνικές οικογένειες και χιλιάδες συμπολίτες μας έβαλαν τέλος στη ζωή τους, μη αντέχοντας την εξαθλίωση. Αυτές οι πολιτικές αύξησαν επικίνδυνα την υπογεννητικότητα, που μαζί με την αθρόα μετανάστευση συνελλήνων σε άλλες χώρες, φαντάζουν ως ο υπ΄ αριθμόν ένας κίνδυνος του Έθνους μας. 
Οι ίδιες πολιτικές, παραχώρησαν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στους τροϊκανούς και διέλυσαν την Άμυνα της χώρας είτε μέσω της περικοπής κατά 50% των αποδοχών των αξιωματικών μας, είτε μέσω των λουκέτων πολλών στρατοπέδων, αλλά και της κατάργησης Σωμάτων Στρατού.

Έτσι, αυτό το χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης, που υπηρετήθηκε από πολιτικούς διεφθαρμένους, τιμητές της ανομίας, φαύλους, δοσίλογους, κλέφτες και σε πολλές περιπτώσεις προδότες των Ιερών και Οσίων του λαού μας, εξακολουθεί να βιάζει τον λαό μας με αποτέλεσμα να δημιουργεί Γενοκτονία του Έθνους των Ελλήνων. 
Ήδη, τη στιγμή που ο λαός μας αιμορραγεί, ο Στουρνάρας ανακοινώνει πως δεν θα μειωθεί ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης, αλλά ούτε ο ΦΠΑ εστίασης, παρ΄ότι είχε δεσμευτεί για άρση των παραπάνω φορομπηχτικών μέτρων. Ταυτόχρονα, προαλείφονται νέες μειώσεις των κυρίων συντάξεων αλλά και των επικουρικών.

Σήμερα, λοιπόν, αυτή η συγκυβέρνηση της υποταγής και της εξαθλίωσης του ελληνικού λαού, αλλά και πολλά από τα κόμματα της αντιπολιτεύσεως, συνεπικουρούμενα από τους «άθλιους» λαθρολάγνους Δημάρχους Αθηνών και Θεσσαλονίκης, στρουθοκαμηλίζοντας, παρουσιάζουν ως το μεγαλύτερο κίνδυνο της χώρας τον αυξανόμενο ρατσισμό των Ελλήνων έναντι των λαθρομεταναστών. Για τον λόγο αυτό έχουν κατά νου να θεσπίσουν νόμο, που τον ονομάζουν "αντιρατσιστικό νομοσχέδιο", προκειμένου να περιορίσουν τη ραγδαία άνοδο της Χρυσής Αυγής, σύμφωνα με όλες τις δημοσκοπικές έρευνες. 
Βέβαια, δεν τους ενοχλεί δι΄ όλου, ο ρατσισμός κατά των Ελλήνων, από τη στιγμή που βιάζεται καθημερινώς η ποιότητα της ζωής τους και δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν σε πολλές περιοχές της πατρίδας μας μετά το σούρουπο, γιατί αυτές οι περιοχές λαθροκρατούνται. Δεν τους ενοχλεί που Έλληνες καθημερινά ληστεύονται και δολοφονούνται από ξένους εγκληματίες.

Ωστόσο, αυτό το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα της μεταπολιτεύσεως, επειδή έχει υποστεί απώλεια μνήμης, όρασης και ακοής, δεν μπόρεσε να εισπράξει και να αναλύσει το «σεισμικό» αποτέλεσμα των Δημοτικών εκλογών του 2010 στο Δήμο Αθηναίων, όταν ο Νίκος Μιχαλολιάκος, έλαβε ποσοστό 5,26%.

Έτσι, στις Εθνικές εκλογές του Μαΐου 2012, η Χρυσή Αυγή κατέγραψε το απίστευτο για τους περισσότερους, ποσοστό του 6,97% έναντι του 0,29% των προηγούμενων Εθνικών εκλογών του 2009. Προφανώς, όμως, ούτε αυτό το εκλογικό αποτέλεσμα θορύβησε το πολιτικό σύστημα της πατρίδας μας ή θέλησε προφανώς να το απαξιώσει, γιατί πως αλλιώς μπορεί να εκληφθεί το γεγονός πως ο πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, με πραξικοπηματικό τρόπο απέκλεισε την Χρυσή Αυγή από την συνάντηση στο Προεδρικό μέγαρο, της τελευταίας προσπάθειας σχηματισμού κυβέρνησης μετά την αποτυχία των διερευνητικών εντολών; 
Δεν υπέπεσε ο ανώτατος άρχων σε βαρύτατο συνταγματικό ατόπημα από τη στιγμή που ο κ. Μιχαλολιάκος εκπροσωπούσε το 6,97% του κυρίαρχου Ελληνικού λαού; 
Δεν ήταν αυτή η ενέργεια βάναυση επίθεση κατά των θεσμών που πυροδοτούσε την ομαλότητα της ζωής των πολιτών και θα έπρεπε, ο θεματοφύλακας του Συντάγματος, να είναι πιο προσεκτικός; 
Σε τέτοιους αποκλεισμούς πιστεύει «η Δημοκρατία» του κ. Παπούλια;

Ακολουθούν οι επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου και η Χρυσή Αυγή συντηρεί τα ποσοστά της (6,92%). Όμως, για άλλη μια φορά, το διαβρωμένο μέχρι «τα μπούνια», πολιτικό σύστημα, θεωρεί πως θα περιθωριοποιήσει την Χρυσή Αυγή από την κοινωνία μέσω πολιτικών αποκλεισμών. 
Έτσι, αυτή τη φορά απαγορεύουν με πολιτικά τερτίπια, στη Χρυσή Αυγή να εκλέξει αντιπρόεδρο για το Προεδρείο της Βουλής και η προβλεπόμενη θέση του έβδομου αντιπροέδρου που προοριζόταν για το πέμπτο κόμμα θα παραμείνει κενή.

Από τον Ιούνιο έχουν περάσει 11 μήνες και όλες οι δημοσκοπήσεις παρουσιάζουν το κόμμα της Χρυσής Αυγής, να καταγράφει πολύ υψηλά ποσοστά, της τάξεως του 10%-15%. Μυστικές, δε δημοσκοπήσεις, που όπως λέγεται γνωρίζουν στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ, αγγίζει το 20%. 
Η εξήγηση αυτού του πολιτικού φαινομένου είναι απόλυτα λογική και πάρα πολύ εύκολα μπορεί να κατανοηθεί. Δηλαδή, όταν το κράτος αδυνατεί ή αρνείται να επιτελέσει την κατ΄ εξοχήν βασική αποστολή του, η οποία είναι η προστασία του πολίτη (υπό την ευρεία έννοια) με την παροχή στοιχειωδών υπηρεσιών, σ΄ αυτόν, όπως η ασφάλεια, η υγεία, η περίθαλψη, η παιδεία κοκ, τότε η ίδια η Κοινωνία αναλαμβάνει την αναπλήρωση των απαραιτήτων αυτών λειτουργιών, που απαιτούνται για τη διατήρησή της. 
Επίσης, ενισχυτικό των υψηλών ποσοστών της Χρυσής Αυγής, είναι η πανθομολογούμενη κατάργηση της Δημοκρατίας από μέρους της τρικομματικής κυβέρνησης, η οποία δεν διστάζει να καταπατεί επανειλημμένα το Σύνταγμα, να προωθεί στη Βουλή θέματα υψίστης ανάγκης για την κοινωνία, συμπεριλαμβάνοντάς τα σε πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, σε ένα και μόνο άρθρο, προκειμένου να μην διεξαχθεί διάλογος, να ακυρώνει στη Βουλή την «ώρα του Πρωθυπουργού» με την παντελή απουσία του Αντώνη Σαμαρά, να αποφασίζει επανειλημμένως πολιτικές επιστρατεύσεις κατά κοινωνικών ομάδων, καταλύοντας έτσι, την νόμιμη μορφή αγώνα των εργαζομένων, που είναι η απεργία.

Άλλωστε, είναι ξεκάθαρο πως η τρικομματική-προδοτική κυβέρνηση είναι απέναντι από την Κοινωνία, ενώ αντίθετα η Χρυσή Αυγή είναι κοντά στην Κοινωνία. Γι΄ αυτό η Κοινωνία μας επικροτεί τη διανομή τροφίμων, αλλά και την διάθεση αίματος, μόνο σε Έλληνες. Και έχει η Χρυσή Αυγή, αυτό το δικαίωμα της επιλογής, από τη στιγμή που η Χρυσή Αυγή είναι πολιτικό κόμμα, δεν είναι ούτε ευαγές ίδρυμα, ούτε φιλανθρωπικό σωματείο. Συνεπώς, ως πολιτικό κόμμα μπορεί να δίνει όπου θέλει και το αίμα που συλλέγει από Χρυσαυγίτες, αλλά και τα τρόφιμα που προέρχονται από την κρατική επιχορήγηση του κόμματός τους.

Θεωρώ, λοιπόν, εκ των ουκ άνευ, δεδομένο πως δε θα τολμήσουν να προωθήσουν το "αντιρατσιστικό νομοσχέδιο" και θα πρυτανεύσουν πιο λογικές φωνές. 
Γιατί στην αντίθετη περίπτωση, θα έχει περιφρονηθεί η πολιτική επιλογή εκατομμυρίων Ελλήνων, οι οποίοι βεβαίως και δεν είναι ακροδεξιοί. 
Μια τέτοια απόφαση θα διχάσει το λαό μας και οι εξελίξεις θα είναι απρόβλεπτες. 
Σ΄ αυτή την περίπτωση, οι τρικομματικοί ρατσιστές των Ελλήνων, θα ψάχνουν αεροπλάνο για να σωθούν, όπως άλλωστε, έπραξε παλαιότερα ο «Εθνάρχης τους», Κωνσταντίνος Καραμανλής. 

Επικοινωνία με τον συντάκτη

Oι Αμερικανοί ρίχνουν την κυβέρνηση Σαμαρά;

Από τον Βασίλη Μπόνιο

Όταν η γερμανική πολυεθνική Siemens  επιχείρησε να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία της General Electric στην Κίνα και ειδικότερα στους αξονικούς τομογράφους χρησιμοποιώντας τις γνωστές μεθόδους της μίζας, θα προκαλούσε την οργή των ΗΠΑ. Λίγο αργότερα θα ξεσπούσε το παγκόσμιο σκάνδαλο με τις περίφημες μίζες της Siemens. Δεν ήταν παρά μια αμερικανογερμανική σύγκρουση σε οικονομικό επίπεδο με τις δύο χώρες να χρησιμοποιούν κάθε μέσο ώστε να υπερασπισθούν τα συμφέροντα των εταιρειών τους.

Η Ελλάδα υπέστη στο πετσί της το τεράστιο αυτό σκάνδαλο το οποίο ανέδειξε στην συνείδηση της κοινής γνώμης και την βαθιά σήψη μέσα στην οποία έχει παραδοθεί το πολιτικό προσωπικό της μεταπολίτευσης.
Στα κιτάπια του Χριστοφοράκου, του Γεωργίου, του Καραβέλα και πολλών άλλων στελεχών της εταιρείας έχουν καταγραφεί οι διευθύνσεις και τα ποσά εξαγοράς συνειδήσεων διεκεκριμένων ελλήνων πολιτικών ολόκληρου του πολιτικού φάσματος. Από την δεξιά ως την Αριστερά.

Σε ποιο βαθμό σκάνδαλα σαν κι αυτό της Siemens συνέβαλαν ώστε να φθάσει η Ελλάδα για μια ακόμη φορά γονατιστή και ρακένδυτη να εκπλιπαρεί ελεημοσύνη πιθανόν να το αποδείξουν μαθηματικά και οι οικονομολόγοι του μέλλοντος.

Όσο για τους Αμερικανούς και την εμπλοκή Ελλήνων πολιτικών στο σκάνδαλο της Siemens και άλλων γερμανικών εταιρειών δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. H νομική φίρμα Debevoice & Plimpton (η οποία ερεύνησε την υπόθεση και με ανεξάρτητη ομάδα πέρα από την συνεργασία της με το γραφείο του κ. Λυκουρέζου) καθώς και η περίφημη Blackrock  συγκέντρωσαν για λογαριασμό του State Department, όλα εκείνα τα στοιχεία (λογαριαμοί κλπ) που αποδεκνύουν την εμπλοκή Ελλήνων πολιτικών στα σκάνδαλα των γερμανικών πολυεθνικών στην Ελλάδα.
Η ένταξη της χώρας στο Μνημόνιο την Άνοιξη του 2010 έδωσε για μια στιγμή την εντύπωση στις ΗΠΑ ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να αλλάξει και να βγει κερδισμένη στο τέλος από την επώδυνη περιπέτεια. 

Με απογοήτευση σήμερα  οι Αμερικανοί διαπιστώνουν ότι το μόνο που άλλαξε τελικά στην Ελλάδα είναι οι μισθοί και οι συντάξεις οι οποίες και κατακρεουργήθηκαν. Οι νταβατζήδες (πρώην και νυν πράκτορες των Ρώσων και των Γερμανών) παραμένουν στην θέση τους, όπως επίσης και οι συμμορίες του παρακράτους οι οποίες ελέγχουν την Δικαιοσύνη με τις ευλογίες ενός νοσηρού συστήματος με απολήξεις στην κεντρική εξουσία.

Σκοτεινές αναθέσεις δημοσίων έργων (βλέπε Δομοκός κλπ), κομματικοί εγκάθετοι σε θέσεις κλειδιά, νοσηρά παιγνίδια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και μια εκτεταμένη σήψη η οποία σαρώνει τα πάντα στο άγγιγμά της.
Ρατσισμός, επέλαση των νεοναζί, κατάλυση της δημοκρατίας, διαπλοκή ολιγαρχών και πολιτικής σε ένα αέναο τανγκό. Από την άλλη τεχνητές ενέσεις αισιοδοξίας κάθε φορά που πλησιάζει η ώρα να πάρουμε τη δόση. Όπως συμβαίνει ακριβώς τώρα. Ειδικά τώρα που απέχουμε ελάχιστα από τις γερμανικές εκλογές στις οποίες πρέπει να βάλουμε πλάτη για να κατακτήσει η Αγγελική απερίσπαστη μία ακόμη νίκη.

Με 30% του πληθυσμού ανέργους ποιος πιστεύει ότι η Ελλάδα θα σωθεί επειδή το καλοκαίρι θα φθάσουν 17 (;) εκατομμύρια φτωχοτουρίστες για να πιούνε μπίρες και να αφοδεύσουν στα φτηνά κάμπινγκ της επικράτειας, σε μια χώρα που ψάχνεις με το κιάλι τα πραγματικά πεντάστερα ξενοδοχεία;
Το ευχάριστο διάλειμμα θα μπορούσε να κρατήσει ως τον Οκτώβριο αν δεν είχε προηγηθεί η μεγαλύτερη εκδήλωση οργής από την μεριά των ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια. Κι αυτή δεν είναι άλλη από την άρνηση του Ομπάμα να συναντήσει έστω και στα όρθια τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Οι Αμερικανοί είναι οργισμένοι με τον Σαμαρά και το χειρότερο:Tο δείχνουν! Δεν τον δέχονται στις ΗΠΑ και μάλιστα αφού τον έχουν αφήσει στο περίμενε, ως το πάρα 5, για ένα ραντεβού με τον Ομπάμα. Δεν ξέρουμε πότε άλλοτε συνέβη κάτι παρόμοιο με Ελληνα πρωθυπουργό. Ακόμη και τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που μας έβγαλε από το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ, τον αποδέχθηκαν στο τέλος. Με τον Σαμαρά τα πράγματα δεν είναι καθόλου εύκολα και η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει χαρτογραφηθεί ως «όμηρος στην αυλή της Μέρκελ»!
Έτσι τον αντιμετωπίζουν οι Αμερικανοί και οι εξελίξεις μετά το ναυάγιο του ταξιδιού  στις Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν μη αναστέψιμες. Ο Σαμαράς ο οποίος να μη τι άλλο λόγω της εμπειρίας του διαθέτει πολιτικό ένστικτο καθόλου τυχαία πριν λίγες ώρες δεν έκανε ιδιαίτερη μνεία στην προσοχή που πρέπει να δώσουμε ώστε να αποφευχθεί η πύρινη λαίλαπα (της Ηλείας- θα συμπληρώναμε εμείς).
Μια λαίλαπα την οποία το περιβάλον Καραμανλή αποδίδει πλέον σε έργο ξένων μυστικών υπηρεσιών. Ένας Καραμανλής, ο οποίος σύμφωνα με αφήγηση καλού φίλου και έγκριτου δημοσιογράφου, γνώριζε ότι οι Αμερικανοί θα τον «τέλειωναν» από την στιγμή που τους πήγε κόντρα στο σχέδιο Ανάν.
-Παιδιά αυτό  ήταν, ας τα μαζεύουμε...,
είπε στους δικούς ανθρώπους στο Μέγαρο Μαξίμου ο Κώστας Καραμανλής με το που επέστρεψε από το Μπούργκενστοκ της Λουκέρνης και το “ηρωικό ΟΧΙ” στο σχέδιο Ανάν.
Στην ίδια θέση βρίσκεται σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος-σημειώστε-ακόμη δεν έχει συμπληρώσει ένα χρόνο στην εξουσία. Τι διαφοροποιεί όμως-υπέρ του Σαμαρά-εκείνη την συγκυρία από την σημερινή; Το γεγονός ότι στην ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν υπάρχει ένας ηγέτης που οι Αμερικανοί να τον θεωρούν δικό τους και αξιόπιστο για τους ίδιους, ώστε να κινήσουν άμεσα τις διαδικασίες «βίαιης αποπομπής» του Σαμαρά. Όλα όμως από την μια στιγμή στην άλλη μπορούν να αλλάξουν καθώς νέα πρόσωπα είναι έτοιμα να μπουν στον κομματικό και πολιτικο χάρτη της χώρας.
Εμείς είμασταν το μοναδικό ΜΜΕ το οποίο επέμενε ότι ο Λευκός Οίκος, για πολλούς λόγους, δεν θεωρεί τον Έλληνα πρωθυπουργό ευπρόσδεκτο στις ΗΠΑ. Κι αυτό παρότι ο Σαμαράς έκανε ότι μπορούσε το τελευταίο διάστημα για να επιτύχει μια συνάντηση, έστω και στα όρθια, με τον Ομπάμα.
Στην προσπάθεια αυτή ο πρωθυπουργός ζήτησε και την Εβραική συνδρομή και πράγματι ο Εβραισμός ανταποκρίθηκε και τον έχρισε ομιλητή στο AJC Global Forum 2013  που θα γίνει στις 2,3 και 4 Ιουνίου στο Grand Hyatt στην Ουάσινγκτον. Ιδού η σχετική ανακοίνωση:
The AJC Global Forum 2013 will give you the information and inspiration to take your place on the world stage.
The prime minister of Greece and foreign ministers of Azerbaijan, the Czech Republic, and Poland are already confirmed to address the distinguished crowd.
Ambassadors throughout Washington will once again open their residences and embassies to AJC for exclusive diplomatic encounters.
Τελικά όμως ο Σαμαράς δεν κατάφερε να πετύχει ραντεβού με τον Ομπάμα με αποτέλεσμα να αναβάλει το πολυσυζητημένο ταξίδι στην Αμερική κι όχι μόνο αυτό αλλά και να ακυρώσει την παρουσία του στο AJC Global Forum 2013  ρισκάροντας μια ανεπανόρθωτη ζημιά για τον ίδιο και στις σχέσεις του με τους Εβραίους-έχει προηγηθεί και η πρωτοβουλία του να εντάξει στη ΝΔ το δίδυμο Βορίδη-Γεωργιάδη.
(Για τους Χρυσαυγίτες τα φιλοναζιστικά βιβλία των εκδόσεων Πλεύρη και Γεωργιάδη, όπως και οι ίδιοι παραδέχονται αποτέλεσαν την πρώτη ιδεολογική τους πανοπλία)

Το ταξίδι λοιπόν αυτό δεν θα πραγατοποιηθεί τελικά όπως σημειώνει σήμερα το ΒΗΜΑ.
Η επιδίωξη του Πρωθυπουργού να διαβεί το κατώφλι του Λευκού Οίκου και να συναντηθεί με τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα δεν κατέστη εφικτή, σε αντίθεση με τον Πρωθυπουργό της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν που θα βρίσκεται την Πέμπτη 16 Μαϊου στην αμερικανική πρωτεύουσα για εφ' όλης της ύλης συνομιλίες στον Λευκό Οίκο.
Η αδυναμία να εξασφαλιστεί μια συνάντηση με τον αμερικανό πρόεδρο είναι και ο λόγος που ήδη δόθηκε εντολή από το Μέγαρο Μαξίμου να ματαιωθεί η εμφάνιση του κ. Σαμαρά στο Παγκόσμιο Φόρουμ της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής (American Jewish Committee - AJC), το διάστημα 2 - 4 Ιουνίου. 
Η ακύρωση της συνάντησης με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, την οποία επεδίωκε σφόδρα ο Πρωθυπουργός, τον αναγκάζει να μεταβάλλει το πρόγραμμά του και ουσιαστικά δεν θα είναι ο κεντρικός ομιλητής στην παγκόσμια σύναξη των Αμερικανοεβραίων, παρά το γεγονός ότι ήταν ο επίσημος καλεσμένος.
Εξαιτίας της μη επίσκεψης στη Νέα Υόρκη, δεν θα παραστεί τελικά και στο επενδυτικό φόρουμ του Ελληνικού Χρηματιστηρίου Α.Ε. (ΕΧΑΕ), όπου θα είχε την ευκαιρία να συναντηθεί με κεντρικά στελέχη μεγάλων αμερικανικών πολυεθνικών εταιρειών.
Στη θέση του κ. Σαμαρά στο Παγκόσμιο Φόρουμ της Αμερικανοεβραϊκής Επιτροπής αναμένεται να παρευρεθεί ο κ. Δ. Αβραμόπουλος. Ο υπουργός Εξωτερικών ενδέχεται μάλιστα να έχει και συνάντηση με τον αμερικανό ομόλογό του Τζον Κέρι στο Στέητ Ντιπάρτμεντ.
Σε αυτή τη συνάντηση δεν αποκλείεται μάλιστα να τεθεί ξανά το θέμα μίας επίσκεψης Σαμαρά, καθώς η ελληνική πλευρά δεν θέλει να υπάρχει η εντύπωση πως υπάρχει ψυχρότητα μεταξύ Ελλάδας και ΗΠΑ. Άλλωστε, δεν είναι λίγοι όσοι σχολιάζουν αρνητικά το γεγονός ότι ο κ. Σαμαράς δεν έχει ακόμη μεταβεί στις ΗΠΑ, ούτε ως Πρωθυπουργός τους τελευταίους 11 μήνες, ούτε ως αρχηγός της ΝΔ επί 3,5 χρόνια.
Σύμφωνα με διπλωματικούς και κυβερνητικούς κύκλους, η μετάβαση του κ. Σαμαρά στις Ηνωμένες Πολιτείες και η παρουσία του στο φόρουμ του AJC είχαν εξαρχής τη στόχευση να κλειστεί ένα ραντεβού με τον κ. Ομπάμα. Προς τον σκοπό αυτό είχαν κινητοποιηθεί πολλοί παράγοντες, όχι μόνο μέσω διπλωματικών διαύλων, αλλά επίσης από την ομογένεια και την Αρχιεπισκοπή Βορείου Αμερικής.
Τελικά όμως, το βαρύ πρόγραμμα του αμερικανού προέδρου εξαιτίας των εξελίξεων στη Συρία, αλλά και το πυκνό πρόγραμμα συναντήσεών του εντός του καλοκαιριού (όταν και αναμένεται να επισκεφθεί το Βερολίνο για να συναντηθεί με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, καθώς και στη Μόσχα για τη Σύνοδο Κορυφής του G8, όπου θα συναντηθεί επίσης με τον Βλαντίμιρ Πούτιν) δεν θα επιτρέψουν την υλοποίηση μίας συνάντησης. 
Αυτά γράφει το ΒΗΜΑ για να πουδράρει με κάποιο τρόπο το γεγονός ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι σχεδόν ανεπιθύμητος για τον Λευκό Οίκο κάτι που μπορεί να προκαλέσει καταιγιστικές εξελίξεις.
Εμείς δεν πάψαμε από την πρώτη στιγμή να υπογραμμίζει το γεγονός ότι ο Σαμαράς αδικεί τον εαυτό του αλλά και τη χώρα, παραμένοντας αιχμάλωτος σε ένα "γερμανοκίνητο παρακράτος με απολήξεις στο Μαξίμου" το οποίο έχει βαθιές τις ρίζες του στη χώρα μας.
Μόλις χθες γράφαμε:
Πανικό προκαλεί στο Μέγαρο Μαξίμου το καψόνι του Ομπάμα στον Αντώνη Σαμαρά. Κι αυτό γιατί ενώ μόλις 3 βδομάδες χωρίζουν τον πρωθυπουργό από το πολυπόθητο ταξίδι στην Ουάσινγκτον, δεν έχει κανονισθεί ακόμη συνάντηση με τον ένοικο του Λευκού Οίκου.
Σαν να μην έφτανε αυτό, ένα άρθρο του Αλέξη Παπαχελά διευθυντή της Καθημερινής (εφημερίδα που στηρίζει παραδοσιακά την αστική κεντροδεξιά) και δημοσιογράφου με προσβάσεις στο πολιτικό και μηντιακό κατεστημένο των ΗΠΑ, έρχεται να κατακερευνώσει το Μαξίμου και τον πρωθυπουργό στον οποίο καταλογίζει έλλειψη οράματος για τη χώρα. Γράφει ο Αλέξης Παπαχελάς:
"Στην περίπτωση του κ. Σαμαρά έχει κανείς την εντύπωση πως η «μεταμόρφωση» του περασμένου καλοκαιριού παραμένει ατελής. Νιώθει, δηλαδή, πως έπειτα από μια σύσκεψη για το πώς θα ολοκληρωθούν οι μεταρρυθμίσεις, ανοίγει ξαφνικά μια «κομματική μπουκαπόρτα» στο γραφείο του στο Μαξίμου μέσα από την οποία «μπουκάρουν» μερικοί κλασικοί παλαιοκομματικοί σύμβουλοι. Και εκεί αρχίζουν το μπίρι μπίρι: «Μα πρέπει να βολέψουμε τον τάδε συνδικαλιστή που ήταν μαζί μας χρόνια», «και τι θα κάνουμε με αυτήν τη θέση; Πρέπει να βάλουμε κάποιον δικό μας γιατί θα τον χρειασθούμε αν πάμε σε εκλογές». Το διφυές σύστημα διακυβέρνησης του Μαξίμου κουβαλάει μαζί του και το τεχνοκρατικό, καινούργιο και το φαύλο, παλαιοκομματικό χθες. Το πού και πότε επικρατεί το χθες φαίνεται από μια απλή ανάγνωση βιογραφικών διορισμένων στελεχών σε καίριες θέσεις. Κρίμα, πολύ κρίμα.
Ενα δεύτερο στοιχείο που λείπει από τη διακυβέρνηση Σαμαρά είναι αυτό που αποκαλούσε ο Κλίντον «the vision thing», το όραμα. Εχει κανείς την εντύπωση ότι η χώρα κυβερνάται από μέρα σε μέρα ή το πολύ πολύ από εβδομάδα σε εβδομάδα. Αν κάποιος ρωτήσει «και πού θέλετε, κ. πρόεδρε, να βρίσκεται η χώρα σε δέκα χρόνια, ποιο είναι το “στόρι” της ανάπτυξης στο οποίο πιστεύετε;», φοβάμαι πως η απάντηση θα είναι επίπεδη...
Εμείς μετά και το ναυάγιο της επίσκεψης Σαμαρά στις ΗΠΑ σας καλούμε να δείτε με προσοχή την σημασία της ολικής επαναφοράς της Γιάννας Αγγελοπούλου στο πολιτικό παιγνίδι. Οι Αμερικανοί αφού "μέτρησαν" όλο αυτό το διάστημα τον Τσίπρα, διαπίστωσαν ότι δεν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική πολιτική λύση και έπαψαν να επενδύουν πάνω του αναζητώντας άλλες λύσεις.
Η Γιάννα μοιάζει θείο δώρο για τους ίδιους.
Για όσους από τους αναγνώστες μας πιστεύουν ότι μπορεί να σταθεί Έλληνας πρωθυπουργός χωρίς στηρίγματα σε μία από τις δύο χώρες (ΗΠΑ-Γερμανία) που πάνω από έναν αιώνα "τοποθετούν" τις κυβερνήσεις στιν Ελλάδα, ας δουν τι έχει συμβεί στη διάρκεια της μεταπολίτευσης και ειδικά τα τελευταία 3 χρόνια.
Όπως και νάχει οι εξελίξεις που προκαλεί το ναυάγιο του συγκεκριμένου ταξιδιού θα είναι καταιγιστικές...

Πηγή

Καλωσόρισες Τουρκία στη Μέση Ανατολή

Του Μανώλη Κωστίδη

Οι τρομοκρατικές επιθέσεις του Σαββάτου στην πόλη Ρεϊχανλι της Τουρκίας όπου σκοτώθηκαν τουλάχιστον 50 άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι 100 προκαλούν μεγάλο σκεπτικισμό.

Η Άγκυρα με μεγάλη ευκολία ρίχνει την ευθύνη της επίθεσης στον Άσαντ και η Δαμασκός επιστρέφει τις ευθύνες στον Ερντογάν.

Αυτό που μπορούμε να διαπιστώσουμε πάντως εικόνα της πόλης Ρείχανλι, με νεκρούς, τραυματίες, δεκάδες κτίρια κατεστραμμένα , θυμίζει Λίβανο και η Τουρκία με την επιθετική και προκλητική πολιτική της εναντίον του Άσαντ, ουσιαστικά έχει εμπλακεί στον πόλεμο της περιοχής.

Από το 2012 πολλοί σύλλογοι και οργανώσεις της Αντιόχειας, είχαν προειδοποιήσει πως τα σύνορα Συρίας-Τουρκία ήταν εκτός ελέγχου και οι ένοπλοι ισλαμιστές αντάρτες περνούσαν τα σύνορα ανενόχλητοι, κυκλοφορούσαν στην Αντιόχεια και πως η ευρύτερη περιοχή είχε μετατραπεί σε κέντρο προμηθειών της Αλ Κάιντα.

Κανείς δεν έδωσε σημασία.

Οι διαδηλώσεις για να σταματήσει αυτή η κατάσταση καταδικάστηκαν από τον Ερντογάν που χαρακτήρισε τους διαδηλωτές ως «υποστηρικτές του Άσαντ»!

Τώρα πληρώνει το τίμημα.

Όπως και πριν από 3 μήνες στο συνοριακό φυλάκιο Τζιλβέγκιοζου όπου είχαν σκοτωθεί 14 άνθρωποι, έτσι και τώρα έσκασαν οι βόμβες μέσα στην πόλη. Αν δεχθούμε τη θεωρία της Άγκυρας πως οι επιθέσεις είναι έργο του Άσαντ, τότε η κυβέρνηρη Ερντογάν έχει γίνει όχι ηγέτης, αλλά «ο σάκος του μποξ» της Μέσης Ανατολής.

Το καλοκαίρι τους 2012 είχε καταρριφθεί το τουρκικό RF-4 από την αεράμυνα της Συρίας. Η Τουρκία είχε δηλώσει πως θα απαντήσει με κατάλληλο τρόπο. Δεν έκανε τίποτα.

Μέσα στο 2012 δυο φορές οβίδες από το πυροβολικό της Συρίας έπεσαν σε τουρκικό έδαφος με αποτέλεσμα να σκοτωθούν δεκάδες άνθρωποι. Η Άγκυρα δεν απάντησε.

Στις βομβιστικές επιθέσεις συνέβη ακριβώς το ίδιο, λεκτικές απειλές.

Η Τουρκία εδώ και μήνες απομακρύνεται από την Ευρώπη. Έχει στρέψει την προσοχή της στην Μέση Ανατολή. Το «τόξο Σουνιτών» που ονειρεύεται να δημιουργήσει στην ευρύτερη περιοχή ο Αχμέτ Νταβούτογλου έχει γίνει βασικός στόχος της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Και τελευταίες βομβιστικές επιθέσεις , όπως και οι καταρρίψεις αεροσκαφών, οβίδων που πέφτουν στα εδάφη της είναι το τίμημα του ρόλου του ηγέτη που θέλει να παίξει η Τουρκία στη Μέση Ανατολή.

Στην περιοχή αυτή δυστυχώς δεν υπάρχει ήθος, δίκαιο, διαφάνεια. Υπάρχει μια θολούρα και αβεβαιότητα. Το σημαντικότερο, στη Μέση Ανατολή δοκιμάζουν με τον πιο σκληρό τρόπο τη δύναμη όσων θέλουν να ισχυρίζονται πως είναι ισχυροί.

Καλωσόρισες Τουρκία, στη Μέση Ανατολή!

Πηγή

Κόσοβο: 60 εκατ. δολάρια από την Ισλαμική Τράπεζα για την εθνική οδό Πρίστινα - Μιτρόβιτσα

- Την ίδια ώρα οι ιμάμηδες του Κοσόβου ζητούν μερίδιο της πολιτικής εξουσίας! 

Ο Πρωθυπουργός του Κοσσυφοπεδίου Χασίμ Θάτσι δήλωσε στη Μιτρόβιτσα ότι Ισλαμική Τράπεζα έδωσε στην κυβέρνηση 60 εκατομμύρια δολάρια με στόχο την οικοδόμηση της εθνικής οδού Πρίστινα - Μιτρόβιτσα.

«Η κυβέρνηση έχει καταλήξει σε συμφωνία με την Ισλαμική Τράπεζα για ένα δάνειο ύψους 60 εκατ. δολαρίων, ποσό το οποίο θα επενδυθεί για την οικοδόμηση της εθνικής οδού Μιτρόβιτσα-Πρίστινας», δήλωσε ο Θάτσι σε μια συνάντηση με τις δομές του κόμματός του.

Αξίζει να υπενθυμίσουμε πως προ ημερών, ο επικεφαλής της Ισλαμικής Κοινότητας του Κοσσυφοπεδίου, Sabri Bajgora, ζήτησε την ανάμειξη των μουσουλμάνων θρησκευτικών ηγετών στην πολιτική ζωή της χώρας.

Οι Αλβανοί του Κοσσυφοπεδίου κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες έχουν υιοθετήσει το δυτικό όραμα του κοσμικού κράτους και το επέλεξαν από το να έχουν ένα μουσουλμανικό κράτος.

Το γεγονός αυτό δεν πτοεί τους μουσουλμάνους ηγέτες, αφού βλέπουν να αποκτούν ισχύ οι ισλαμικές πολιτικές δυνάμεις στη χώρα.

Το δίλημμα που τίθεται -σημειώνει κοσοβάρικο δημοσίευμα- είναι αν πρέπει να εισέλθουν στην πολιτική οι εκπρόσωποι της ισλαμικής κοινότητας χρωματίζοντας έτσι το Κοσσυφοπέδιο ως κράτος με ισλαμική πολιτική.

Με την είσοδο στην πολιτική του κόμματος LISB και κατόπιν του PD (Partisë së Drejtësisë- Κόμμα της Δικαιοσύνης), η χώρα οδηγείται στην ισλαμική πολιτική.

Να σημειώσουμε πως οι Αλβανοί εδώ και αιώνες έχουν συνδέσει την ταυτότητά τους με το Ισλάμ.

Πηγή: Αυτόνομη

Η επιστροφή του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία

Πολλές φορές έχει αναστατώσει την επιβληθείσα κυβερνητική νηνεμία των Ελληνοτουρκικών. Τα άρθρα του συζητήθηκαν έντονα και δεν ήταν λίγες οι φορές που κατέδειξαν την άλλη όψη του νομίσματος, τόσο από την τουρκική πολιτική όσο και των ελληνόφωνων (δια)κυβερνώντων.

Ο Νίκος Χειλαδάκης έχει αποδείξει πως δεν διστάζει να αγγίζει τις "πληγές", αλλά προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα, προσπαθεί να κάνει ορατά τα αίτια και να καταδείξει πρακτικές και τακτικές που προσβάλουν τις ηθικές αξίες και την ιστορία της Ελλάδας.

Μέσα στα πλαίσια της διερεύνησης και ανάδειξης της ιστορικής αλήθειας ο Νίκος Χειλαδάκης παρουσιάζει το νέο του βιβλίο στη Θεσσαλονίκη.
Τίτλος του βιβλίου του "Η επιστροφή του Ελληνισμού στη Μικρασία".
Η παρουσίαση θα γίνει την Δευτέρα 27 Μαϊου 2013 7.30 μ.μ. στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών.

Δείτε την πρόσκληση

Στην μπούκα οι Σύριοι χριστιανοί

Επί ξύλου κρεμάμενοι βρίσκονται οι χριστιανοί της Συρίας, παγιδευμένοι περισσότερο ίσως από όλο τον υπόλοιπο πληθυσμό στη θανάσιμη δίνη του εμφυλίου που σπαράζει και καταστρέφει τη χώρα τους, το μέλλον τους και τις ζωές τους.

Μέλη των αρχαιότερων εκκλησιών της Μέσης Ανατολής, οι Σύροι χριστιανοί, σε αντιστοιχία με τους ομοθρήσκους τους στο Ιράκ, προδιαγράφονται ως οι μεγάλοι χαμένοι του πολέμου, όποιο και αν είναι το τέλος του. Όποιο αποτέλεσμα προκύψει για το μεταπολεμικό μέλλον της χώρας που επί αιώνες υπήρξε μωσαϊκό συνυπαρχόντων εθνοτήτων, θρησκειών και δογμάτων, λίγες είναι οι ευνοϊκές για εκείνους προοπτικές.

Κυριολεκτικά βρίσκονται μεταξύ δύο πυρών – ισλαμιστές περισσότερο ή λιγότερο ακραίοι από τη μία και το απολυταρχικό καθεστώς του Μπασάρ Αλ Άσαντ από την άλλη, και αυτό στηριγμένο σε ισλαμικές δομές, παρά τον δεδηλωμένα κοσμικό του χαρακτήρα. Πρακτικά τελούν υπό διωγμό.

Στο σκοτάδι
Στο ξεχωριστό τους δράμα έπεσαν τα φώτα των προβολέων της διεθνούς δημοσιότητας με την πρόσφατη, στις 22 Απριλίου, απαγωγή - μυστήριο των δύο υψηλόβαθμων ιεραρχών, του Ελληνορθόδοξου μητροπολίτη Χαλεπίου Παύλου (Μπούλος Γιαζίτζι) και του Συρο-Ιακωβίτη μητροπολίτη Χαλεπίου Ιωάννη (Γιοχάννα Ιμπραήμ).

Το γεγονός, του οποίου η εξέλιξη ακόμη παραμένει άδηλη, έλαβε χώρα σε ένα περιβάλλον χαώδους και βίαιης ανομίας και συμπίπτει με τη μέχρι υπερβολής κλιμάκωση του τονισμού των ακραία ισλαμιστικών παραμέτρων της σύγκρουσης από την πλευρά του καθεστώτος Άσαντ. Αναπόφευκτα δε, προκαλεί αυξημένες ανησυχίες και εντάσεις μεταξύ χριστιανών και μουσουλμάνων στη Συρία: ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης Αντιοχείας και Πάσης Ανατολής Ιωάννης είναι αδελφός του μητροπολίτη Παύλου.

Μέρες μετά την απαγωγή τους (στη διάρκεια της οποίας σκοτώθηκε ο οδηγός του μητροπολίτη Παύλου) ουδεμία επίσημη πληροφόρηση για την τύχη τους έχει υπάρξει. Ανεπισήμως φέρονται ζωντανοί και κρατούμενοι σε κάποιο συριακό χωριό κοντά στα σύνορα με την Τουρκία. Όμως το ποιοι τους απήγαγαν και τι ζητούν παραμένει άγνωστο, αφού ουδείς έχει αναλάβει την ευθύνη.

Την εκδοχή που αμέσως είχε σπεύσει να προβάλει το υπουργείο Θρησκευτικών Υποθέσεων στη Δαμασκό, ότι για την απαγωγή ευθύνονται «Τσετσένοι τζιχαντιστές τού – συνεργαζόμενου με την Αλ Κάιντα – Μετώπου Αλ Νούσρα», που συμμετέχει στο συριακό αντάρτικο, είχε αρχικά επαναλάβει και ο πατριάρχης Ιωάννης. Η συριακή αντιπολίτευση, που καταδίκασε την ενέργεια αυτήν, απέδωσε τα περί Τσετσένων σε καθεστωτική προβοκάτσια.

Στο μεταξύ, σκότος καλύπτει και τις διαπραγματεύσεις για την απελευθέρωση των δύο ιεραρχών, στις οποίες έχουν εμπλακεί υπουργεία Εξωτερικών ή/και μυστικές υπηρεσίες αρκετών χωρών, όπως της Ρωσίας, της Τουρκίας, αλλά και το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών.
Πέντε μέρες μετά την απαγωγή, το Σάββατο (του Λαζάρου) 27 Απριλίου, είχε ταξιδέψει στη Βηρυτό για «επαφές» ο υφυπουργός Εξωτερικών Κώστας Τσιάρας. Αποτέλεσμα... μηδέν.

Το ίδιο Σάββατο ο πατριάρχης Αντιοχείας και Πάσης Ανατολής Ιωάννης ανέφερε σε ποιμαντορική εγκύκλιό του: «Το να μας δολοφονούν ή να μας απάγουν ή να καταστρέφουν τα ιδρύματά μας, αυτό καθόλου δεν μειώνει την απόφασή μας να είμαστε προσκολλημένοι στον πατριωτισμό μας, στην κοινή συμβίωσή μας, στην παραμονή μας στα εδάφη μας και στην αναζήτηση της αληθείας και του δικαίου της πατρίδας μας».

Η συγκεκριμένη απαγωγή συνέπεσε επίσης χρονικά (άραγε τυχαία;) με καθοριστικές αλλαγές στην ηγεσία του Συριακού Εθνικού Συμβουλίου, του συντονιστικού οργάνου - ομπρέλα των οργανώσεων της αντιπολίτευσης και μόνου αποδεκτού πολιτικού μορφώματος των Σύρων αντιφρονούντων από τους συμμάχους τους σε Δύση και Ανατολή.

Στις 21 Απριλίου, στη σύνοδο των «Φίλων της Συρίας» στην Κωνσταντινούπολη, υπέβαλε την παραίτησή του ο μέχρι τότε προεδρεύων του Συμβουλίου Μόαζ Αλ Χατίμπ (σουνίτης μουσουλμάνος και πρώην ιμάμης στο Μεγάλο Τζαμί των Ομεϋαδών στη Δαμασκό), εκφράζοντας απογοήτευση επειδή ΗΠΑ και Ε.Ε. εξακολουθούν να δείχνουν απρόθυμες να εφοδιάσουν με όπλα τους αντάρτες, παρά μόνο με χρήματα και «μη φονικό» επιχειρησιακό υλικό.

Την επομένη, τη μέρα της απαγωγής των δύο επισκόπων, την προεδρία ανέλαβε ο Ζορζ Σάμπρα, χριστιανός Ελληνορθόδοξος – και παλαίμαχος κομμουνιστής, από το 1985 μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του τελούντος υπό καθεστωτική απαγόρευση Συριακού Κομμουνιστικού Κόμματος. Εντύπωση δε προκάλεσε το άμεσο σχόλιο του Μόαζ Αλ Χατίμπ για την εκλογή του διαδόχου του, την οποία, μέσω της προσωπικής του σελίδας στο Facebook χαρακτήρισε «επαίσχυντη και παράνομη».

Προσφυγιά
Μέχρι το ξέσπασμα της συριακής εξέγερσης τον Μάρτιο του 2011, οι Σύροι χριστιανοί αναλογούσαν σε λίγο πάνω από το 10% του υπολογιζόμενου σε 23 εκατομμύρια περίπου πληθυσμού της χώρας, με πλειοψηφούντες κατά 74% τους μουσουλμάνους σουνίτες, ενώ 13% ήταν μουσουλμάνοι επίσης σιίτες (αλαουίτες και ισμαηλίτες) και σε μικρότερα ακόμα πληθυσμιακά ποσοστά άλλες θρησκείες, κυρίως δρούζοι και γεζίντι - ζωροαστριστές.
Σε απόλυτους αριθμούς οι χριστιανοί έφθαναν τα 2,5 εκατομμύρια υπολογίζοντας και τους ομοθρήσκους Παλαιστίνιους από τον συνολικό προσφυγικό πληθυσμό των 450.000 περίπου στη χώρα. Ο ΟΗΕ υπολογίζει πλέον σε 1,4 εκατομμύριο τους Σύρους πρόσφυγες. Οι χριστιανοί Σύροι που εγκατέλειψαν τη χώρα έφθασαν τους 300.000 περίπου.

Δεν υπάρχει κάτοικος της Συρίας, σε όποια πολιτική, εθνική, θρησκευτική, κοινωνική και οικογενειακή φατρία και αν ανήκει, που να μην έχει υποστεί τις συνέπειες του εμφυλίου πολέμου. Όμως η άκρως επίφοβη κατάσταση στην οποία έχουν βρεθεί οι χριστιανοί κατά μία εκδοχή οφείλεται στο ότι, στην συντριπτική τους πλειονότητα, απέφυγαν να πάρουν τα όπλα και να στηρίξουν ανοιχτά είτε τους αντάρτες είτε το καθεστώς.

Έχει απτή υπόσταση ο φόβος τους ότι μία κυβέρνηση - διάδοχος του Άσαντ, στην οποία θα υπερισχύουν οι ισλαμιστές, θα θέσει σε κίνδυνο ή και θα καταργήσει ακόμη και τις θρησκευτικές ελευθερίες που παραδοσιακά απολάμβαναν οι χριστιανοί στη Συρία.

Υπάρχει και το προηγούμενο του Ιράκ: Σύμφωνα με στοιχεία διεθνών χριστιανικών ΜΚΟ, όπως η Open Doors, μόλις 330.000 - 350.000 χριστιανοί έχουν πλέον απομείνει στο Ιράκ από τα 1,2 εκατομμύρια που ζούσαν εκεί πριν από την αμερικανική εισβολή του 2003 και τον σεχταριστικό όλεθρο που έκτοτε ακολούθησε.

Αντίστοιχη κατάσταση εξελίσσεται και στη Συρία. Ο μελκίτης ελληνοκαθολικός πατριάρχης Γρηγόριος ΙΙΙ Λάχαμ έλεγε προσφάτως ότι περισσότεροι από χίλιοι χριστιανοί έχουν σκοτωθεί και πως «ολόκληρα χωριά έχουν εκκαθαριστεί από τους χριστιανούς κατοίκους τους». Πάνω από 40 δε εκκλησίες όλων των δογμάτων έχουν καταστραφεί.

Ακραίο παράδειγμα, η πόλη Χομς (η ελληνιστική Έμεσσα), της οποίας ο χριστιανικός πληθυσμός (κάπου 40.000 υπολογιζόταν στην πόλη και την ευρύτερη περιφέρεια) έχει σχεδόν εκμηδενιστεί. Κυβερνητικοί βομβαρδισμοί, στοχευμένες δολοφονίες, απαγωγές και εκβιασμοί οδήγησαν τους μη μουσουλμάνους κατοίκους της πόλης στον θάνατο ή τη φυγή.

Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, το εναντίον των χριστιανών μένος οφείλεται στο ότι εξέχοντα στελέχη των χριστιανικών κοινοτήτων εκμεταλλεύτηκαν σε βαθμό προνομιακό το μειονοτικό τους καθεστώς, συμμαχώντας με τη μειονοτική επίσης ελίτ της εξουσίας των αλαουιτών.

• Ουδενός διαφεύγει στη Συρία ότι Ελληνορθόδοξος χριστιανός ήταν και ο Μισέλ Άφλακ, εκ των συνιδρυτών του κυβερνώντος κόμματος Μπάαθ.
• Χριστιανοί είχαν ανέλθει αρκετά ψηλά στην ιεραρχία του κόμματος, της κυβέρνησης και του στρατού, όμως γενικά ουδέποτε είχε θεωρηθεί ότι κατείχαν αρκετά μεγάλη δύναμη σε σύγκριση με αλαουίτες και σουνίτες ακόμα ομοεθνείς τους.
• Στη μεσαία τάξη οι περισσότεροι διαθέτουν υψηλότερο του μέσου όρου μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο. Φυσικά δε, όπως οι πάντες στη χώρα, είχαν άκρως περιορισμένες πολιτικές ελευθερίες.

Η καθημερινότητα στη Μέση Ανατολή, όπου θρήσκευμα και δόγμα λειτουργούν σε βαθμό υπερθετικό στον προσδιορισμό της κοινωνικής (συχνά και εθνικής) ταυτότητας των ατόμων, είναι εξαιρετικά πολύπλοκη. Προς αποφυγή στερεοτύπων, σκόπιμη είναι η μνεία τού ότι μέρος της ανώτερης μεσαίας τάξης των σουνιτών παραμένει πιστή στο καθεστώς.
Αλαουίτες έχουν προσχωρήσει στην αντίσταση. Μάλιστα αποκήρυξαν δημοσίως το καθεστώς του ομοδόξου τους Μπασάρ Αλ Άσαντ σε συνέδριό τους στο Κάιρο, στις 24 Μαρτίου, με διακήρυξη που ανέγνωσε ο εκπρόσωπός τους Άλι Νταϊούμπ. Χριστιανοί ακτιβιστές έχουν επανδρώσει τις γραμμές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού και μάχονται εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων. Κορυφαίος δε ιδεολογικός εκπρόσωπος της αντιπολίτευσης θεωρείται ο – χριστιανός επίσης – δημοσιογράφος και συγγραφέας Μισέλ Κίλο.

Ιστορία 2.000 χρόνων
Ο συριακός χριστιανισμός έχει δύο χιλιετιών ιστορία: Ο Aπόστολος Παύλος, θεωρούμενος και ιδρυτής της χριστιανικής εκκλησίας της Συρίας, λέγεται ότι είδε το φως του Χριστού στον δρόμο για τη Δαμασκό το 34 μ.Χ. Στη μικρή ορεινή πόλη Μααλούλα, στη Νότια Συρία, οι κάτοικοι μιλούν ακόμα αρχαία αραμαϊκά, τη γλώσσα του Ιησού, ενώ εκεί υπάρχουν δύο σημαντικά μοναστήρια, το ελληνορθόδοξο της Αγίας Θέκλας (Μαρ Θέκλα) και το ελληνοκαθολικό των Αγίου Σεργίου και Βάκχου (Μαρ Σάρκις).

Κοντά βρίσκεται η Σεντνάγια, η πόλη που πήρε το όνομά της από το μοναστήρι της Σεντνάγια (της Παναγίας Δέσποινας) που έχτισε ο Βυζαντινός αυτοκράτορας Ιουστινιανός το 547 μ.Χ. και όπου γυναίκες χριστιανές αλλά και μουσουλμάνες επί αιώνες το επισκέπτονται με την εδραιωμένη πίστη ότι ένα φιτίλι ή βαμβάκι με λάδι από το καντήλι του εικονίσματος της Παναγίας μπορεί να τις βοηθήσει να τεκνοποιήσουν. Κοντά στο Χαλέπι βρίσκεται ο ναός του Αγίου Συμεών του Στηλίτη και τα υπολείμματα της αναχωρητικής του στήλης.

Το Ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Αντιοχείας κρατά τα πρωτεία του χριστιανικού πληθυσμού. Σύμφωνα με στοιχεία του BBC, σήμερα έχει 503.000 μέλη, η Αρμενική Αποστολική Εκκλησία 160.000, η Συριακή Ιακωβιτική Εκκλησία 89.000. Μεταξύ των ουνιτικών Εκκλησιών που ακολουθούν τη Ρώμη, η μεγαλύτερη είναι η Ελληνοκαθολική Μελκιτική Εκκλησία με 240.000 μέλη και ακολουθούν η Συριακή Μαρωνιτική Εκκλησία της Αντιόχειας (60.000), η Αρμενική Καθολική Εκκλησία, η Συριακή Καθολική Εκκλησία και η Χαλδαϊκή Καθολική Εκκλησία.

Πηγή

Φόρος και τρόμος!

Γράφει ο Στέλιος Κράλογλου

Φόρος και τρόμος έρχονται σε περίπου 8.500.000 φορολογουμένους, που θα δουν τους ελεγκτές του υπουργείου Οικονομικών να μπαίνουν στα σπίτια τους προκειμένου να φακελώσουν την κινητή και ακίνητη περιουσία τους, ώστε μετά η Εφορία να τους φορολογήσει με βάση τα περιουσιακά στοιχεία και τις δαπάνες που πραγματοποίησαν και όχι με βάση όσα εισέπραξαν την περασμένη χρονιά.

Χθες ο υφυπουργός Οικονομικών Γιώργος Μαυραγάνης υπέγραψε μια εφιαλτική απόφαση, που εισάγει στην Ελλάδα τις «τρομοκρατικές» τακτικές ελέγχου τις οποίες εφαρμόζει το αμερικανικό IRS.

Με βάση την απόφαση αυτή, ο ελεγκτής του υπουργείου Οικονομικών θα μπορεί να εισβάλλει στην οικία ή στον χώρο εργασίας του φορολογούμένου. Θα ζητά από τον ελεγχόμενο και τα συγγενικά του πρόσωπα ακριβή εικόνα της περιουσιακής κατάστασης, δηλαδή των εσόδων και των δαπανών.

Θα καταγράφει κινητή περιουσία, ακίνητη, κοσμήματα, καταθέσεις, δάνεια, υποθήκες, μετρητά, κινήσεις πιστωτικών καρτών, γονικές παροχές, κληρονομιές κ.λπ. Με τα στοιχεία αυτά θα δημιουργείται ο «φάκελος» του φορολογουμένου, ο οποίος θα στέλνεται στην Εφορία για να προσδιοριστεί το τεκμαρτό εισόδημα. Εφόσον το τεκμαρτό εισόδημα ξεπερνά το δηλωθέν, τότε ο ελεγχόμενος θα κληθεί να πληρώνει εξτρά φόρο 40%-45%. Δηλαδή θα επιβάλλεται επιπλέον φόρος επειδή υπάρχουν περιουσιακά στοιχεία ανεξάρτητα από το αν παράγουν ή όχι εισόδημα!

Αυτές οι τεχνικές, κατά το υπουργείο Οικονομικών, θα εφαρμοστούν:

• Σε όλες τις ανέλεγκτες υποθέσεις φορολογίας εισοδήματος,
• σε περιπτώσεις που παρατηρείται αδικαιολόγητος πλουτισμός,
• σε περιπτώσεις που υπάρχουν μεγάλες δαπάνες οι οποίες δεν δικαιολογούνται από τα δηλωμένα εισοδήματα,
• σε περιπτώσεις που παρατηρείται ότι τα ατομικά εισοδήματα είναι πάντα κοντά ή κάτω από το αφορολόγητο όριο,
• σε περιπτώσεις που υπάρχουν πληροφορίες για παράνομα ή αδήλωτα εισοδήματα.

Με τις «έμμεσες τεχνικές ελέγχου» οι εφορίες θα φτιάξουν ατομικούς φακέλους και έναν πίνακα με δύο στήλες για κάθε ελεγχόμενο φορολογούμενο, με βάση το ΑΦΜ. Στη μία στήλη θα προστίθενται τα πάσης φύσεως έσοδα που βλέπει η Εφορία ότι είχε ο υπόχρεος («πηγές εσόδων»). Σε αυτά θα προστίθεται και ό,τι εισπράττει κάποιος από πωλήσεις περιουσιακών στοιχείων.

Στην άλλη στήλη οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών θα καταγράφουν όλες τις δαπάνες και τα έξοδα της χρονιάς («αναλώσεις κεφαλαίων/εσόδων»). Θα προστίθενται και οι αναλήψεις καταθέσεων. Στο τέλος θα αφαιρείται η διαφορά «ενεργητικού» και «παθητικού». Η διαφορά μεταξύ στήλης «Αναλώσεις Κεφαλαίων/Εσόδων» και στήλης «Πηγές Κεφαλαίων/Εσόδων» θεωρείται η «καθαρή θέση» (πόσα κέρδισε) για κάθε ελεγχόμενο και, εφόσον δεν αιτιολογείται, υπόκειται σε φορολόγηση. 

Ολα αυτά, μαζί με τις ατομικές και οικογενειακές δαπάνες κάθε είδους, θα συγκρίνονται με τα δηλωθέντα εισοδήματα. Οι προκύπτουσες διαφορές θα θεωρούνται μη δηλούμενο εισόδημα και εφόσον δεν αιτιολογούνται θα υπόκεινται σε φορολόγηση.

Πηγή

Στο πλευρό της ΟΛΜΕ οι δάσκαλοι, εξήγγειλαν απεργία

Να συμπορευθούν με τους καθηγητές και να προχωρήσουν σε απεργία ίδιας μορφής με εκείνη της ΟΛΜΕ αποφάσισαν σε έκτακτη συνεδρίαση τους οι δάσκαλοι.

Το Δ.Σ. της ΔΟΕ αποφάσισε ομοφώνως τη «συμπόρευση με την ΟΛΜΕ και κήρυξη απεργιακής κινητοποίησης ίδιας μορφής με της ΟΛΜΕ, η οποία ενεργοποιείται άμεσα με το κάλεσμα της ΟΛΜΕ προς τα μέλη της για "σπάσιμο" της επιστράτευσης στην πράξη», αναφέρεται σε ανακοίνωση.

«Η επιστράτευση των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης είναι ένα ακόμη δείγμα αυταρχισμού, μια ακόμη επίθεση στο κοινωνικό κράτος που οικοδομήθηκε με αγώνες των εργαζομένων όλα αυτά τα χρόνια» επισημαίνουν οι δάσκαλοι.

Όπως σημειώνει χαρακτηριστικά η ΔΟΕ, 

...«μπροστά σε όλα αυτά τα τραγικά που συμβαίνουν στην εκπαίδευση, δηλώνει την αλληλεγγύη της στον αγώνα των συναδέλφων της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, αντιλαμβανόμενη πως η επίθεση που εξελίσσεται και, προσωρινά, δεν στοχοποιεί το χώρο της Πρωτοβάθμιας, είναι επίθεση που, σε κάθε περίπτωση, την αφορά».

Πηγή: News IT

Η τρομοκράτηση και η παιδαγωγική της υπακοής ως μέθοδος διακυβέρνησης

Γράφει ο Γιάννης Μακρυγιάννης

Όποιος πιστεύει ότι το θέμα είναι οι καθηγητές, οι μαθητές και οι εξετάσεις, πλανάται οικτρά. Στην πραγματικότητα δεκάρα τσακιστή δεν δίνουν οι κυβερνώντες, χρόνια τώρα, για τους καθηγητές, τους μαθητές και τις εξετάσεις. Γι’ αυτό και οι καθηγητές, οι μαθητές και όλο το εκπαιδευτικό σύστημα είναι στο συγκεκριμένο χάλι. Με την κατάσταση να γίνεται όλο και χειρότερη, γι’ αυτό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία.

Εντάξει υπάρχει μία σκοπιμότητα: Να γλιτώσει η κυβέρνηση την πρόσληψη 10 χιλιάδων καθηγητών την επόμενη χρονιά – με την περιβόητη αύξηση των διδακτικών ωρών - με ό,τι σημαίνει αυτό για τα δημοσιονομικά του κράτους και φυσικά να υποβαθμιστεί ακόμη περισσότερο η δημόσια εκπαίδευση, προς όφελος της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας.

Όμως δεν πρόκειται κυρίως γι’ αυτό. Πρόκειται για την επιβολή ενός νέου μοντέλου διακυβέρνησης, που ελάχιστη σχέση έχει με την προστασία των συνταγματικών ελευθεριών, το δικαίωμα της διεκδίκησης, την ελευθερία έκφρασης των κοινωνικών ομάδων, την τέχνη της διαβούλευσης, όπως οφείλει να εφαρμόζει κάθε πολιτισμένη και δημοκρατικά διαρθρωμένη κοινωνία. Γι’ αυτό και η τακτική της επιστράτευσης από εξαίρεση και σπάνιο φαινόμενο έγινε κανόνας και μάλιστα «χρήσιμος».

Το "αποφασίζομεν και διατάσσομεν" έχει αντικαταστήσει πια οποιαδήποτε άλλη μορφή και τρόπο διακυβέρνησης.

Αρέσκονται να κυβερνούν με την οικονομική τρομοκρατία. Κάνοντας τις δικές τους αδυναμίες και αποτυχίες, όπλα κατά των εργαζομένων, των επαγγελματιών, των μικροεπιχειρηματιών και των συνταξιούχων, που έχουν πληρώσει το κόστος της κρίσης. «Αποτύχαμε εμείς να πιάσουμε τους στόχους, ετοιμαστείτε εσείς να πληρώσετε» δεν είναι η μόνιμη επωδός τους;

Αρέσκονται να κυβερνούν προκαλώντας κοινωνικό εμφύλιο. Φέρνοντας κάθε ομάδα εργαζομένων, που αντιδρά στην ανελέητη πολιτική του μνημονίου, απέναντι στην κοινωνία. Εκμεταλλευόμενοι την απελπισία και την ανάγκη, στις οποίες οι ίδιοι έχουν σπρώξει την κοινωνία.

Έχουν κατασυκοφαντήσει σχεδόν όλες οι κοινωνικές ομάδες και τους επαγγελματικούς κλάδους. Έχουν βαφτίσει συντεχνία κάθε επαγγελματική κατηγορία, που διεκδικεί το παραμικρό δικαίωμα. Όποιος τολμήσει να καταθέσει μία διεκδίκηση γίνεται αμέσως «εχθρός της πατρίδας και της σωτηρίας της». Προωθούν μία ιδιότυπη κουλτούρα μίσους κατά οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας «απεργεί, προκαλώντας προβλήματα», «έχει προνόμια», «είναι διεφθαρμένη» - όπως είναι τα συνηθέστερα επιχειρήματά τους, όταν ρίχνουν τους «αντιδρώντες» στην αρένα του αλαλάζοντος πλήθους.

Η τρομοκράτηση έγινε μέθοδος και επιλογή διακυβέρνησης. Η παιδαγωγική της υπακοής έγινε δεύτερη φύση για τους κυβερνώντες. Όπως αυτοί δεν λένε ΟΧΙ στους δανειστές, έτσι θέλουν και οι πολίτες, τους οποίους κυβερνούν, να μην τους λένε ΟΧΙ.

Τους γοητεύει η ιδέα ότι θα ελέγξουν μία ολόκληρη κοινωνία, ότι θα τιμωρήσουν κάθε διαφορετική φωνή, ότι θα πατάξουν κάθε κοινωνική αντίδραση. Απενοχοποιούν και εμφανίζουν τη δική τους στάση υποταγής ως φυσιολογική, όταν καταφέρνουν να επιβάλλουν την ίδια στάση και στην κοινωνία.

Και δεν ξέρω τι είναι χειρότερο. Η οικονομική εξαθλίωση, στην οποία οδηγούν τη χώρα και τους εργαζόμενους ή το μίσος που ενσταλάζουν στην κοινωνία, οδηγώντας την σε καταστάσεις υποβόσκοντος ή και ανοιχτού διαρκούς εμφυλίου; Εκτός κι αν το ένα συνοδεύεται εκ των πραγμάτων από το άλλο…

Το ερώτημα είναι, για πόσο καιρό μπορούν να κυβερνηθούν οι λαοί με τέτοιες μεθόδους;

Πηγή: Πρώτο Θέμα