Top Social Icons

Menu Right

Left Sidebar
Left Sidebar
Featured News
Right Sidebar
Right Sidebar

Η κατηγορια που επιλεξατε...

30 Σεπ 2013

Μετά τον θόρυβο που ξέσπασε εσχάτως εξαιτίας του πολέμου που κήρυξε η κορυφαία μας επιστήμων και διανοούμενη Μαρία Ρεπούση κατά του σκοταδιστικού μαθήματος των Θρησκευτικών, εμείς σήμερα σας αποκαλύπτουμε ότι μετά από προσεκτική σκέψη των κυβερνώντων αποφασίστηκε η αναβάθμισή του επί το προοδευτικότερον. Και φυσικά σε ποιον άλλο θα μπορούσε να ανατεθεί η σχετική προσπάθεια, αν όχι στην ίδια τη Ρεπούση; Η αρχή γίνεται με την Α΄ Γυμνασίου και σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες η περίλαμπρη επιστήμων έχει ήδη αναλάβει τη συγγραφή του σχετικού εγχειριδίου. Και για του λόγου μάλιστα το ασφαλές, εμείς βρήκαμε και σας παραθέτουμε σήμερα εδώ αυτούσιο το κεφάλαιο που αφορά στα Πάθη του Κυρίου (ε, ήτανε και του Σταυρού χτές και το θυμηθήκαμε), τα οποία όπως θα διαπιστώσετε, καταγράφονται με ενάργεια και παροιμιώδη ακριβολογία, συγχρόνως δε και με χαρακτηριστική ιστορική ευσυνειδησία (ε πώς, μην ξεχάσει και την επιστήμη στην οποία είναι…ειδική!) δια της παραλλήλου παραθέσεως κειμένων από ιστορικές πηγές:

Όπως όλοι μας γνωρίζουμε, ο ιδρυτής της χριστιανικής θρησκείας ήταν ο Ιησούς. Ο Ιησούς όμως ήταν ταυτόχρονα και Εβραίος. Οι Εβραίοι ήταν ένας σπουδαίος λαός που για πολλούς αιώνες είχε μεγαλουργήσει στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, συγχρόνως όμως υπήρξε ανέκαθεν και λαός απίστευτα βασανισμένος, καθώς κατά καιρούς βρέθηκε κάτω από τη βάρβαρη κατοχή πολλών αιμοσταγών κατακτητών (Αιγυπτίων, Φιλισταίων, Βαβυλωνίων, Περσών, Ελλήνων και Ρωμαίων), όθεν και υπέστη τα πάνδεινα. Η κατάσταση αυτή συνεχίστηκε και τους επόμενους αιώνες, τόσο από τους τυραννικούς αυτοκράτορες της σκοταδιστικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, όσο και από τους βασιλιάδες της Ευρώπης, στην οποία είχαν σταδιακά διασκορπιστεί. Ώσπου φτάσαμε στην 4η δεκαετία του 20ού αιώνα, όταν το ουσιαστικά διαχρονικώς επιτελούμενο έγκλημα της εβραϊκής γενοκτονίας ολοκληρώθηκε με το αποτρόπαιο Ολοκαύτωμα, κατά το οποίο βρήκαν φρικιαστικό τέλος πολλά εκατομμύρια Εβραίων (Παράθεμα 1: 1.767 σελίδες με καταλόγους κρατουμένων του Άουσβιτς και 750 φωτογραφίες νεκρών από το στρατόπεδο στη Ρίγα Λετονίας).

Κατά την εποχή τώρα του Ιησού (που βεβαίως αποτελεί το κύριο θέμα μας), οι Εβραίοι βρίσκονταν κάτω από την τυραννική ρωμαϊκή κυριαρχία, την οποία φυσικά προσπαθούσαν να αποτινάξουν αναζητώντας την ανεξαρτησία τους (Παράθεμα 2: Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όπως μας διασώθηκε από τον ευγενικό ιδεολόγο επαναστάτη Βαρραβά). Παρά την αβάσταχτη σκλαβιά όμως, ήταν από τότε ένας λαός πολύ προοδευτικός, όπως δείχνουν π.χ. και τα τεράστια άλματα που είχε πραγματοποιήσει στο ζήτημα της γυναικείας χειραφέτησης (Παράθεμα 3: 27 σελίδες με βιογραφικά της Ηρωδιάδας και της Σαλώμης), στην οποία ευτυχώς δεν μπορούσαν να θέσουν τροχοπέδη ούτε οι οπισθοδρομικές φωνές κάποιων θρησκόληπτων φανατικών (Παράθεμα 4: Ζωγραφιά με τον αποκεφαλισμό του Προδρόμου).

Όσο για τον Ιησού (ο οποίος επαναλαμβάνουμε ότι αποτελεί το κύριο θέμα μας), ήταν βεβαίως ένας πολύ καλός άνθρωπος, που δίδαξε στον κόσμο την καλοσύνη και την ανεκτικότητα. (Παράθεμα 5: Δυόμιση σειρές από την «Επί του Όρους Ομιλία»). Αυτά θα πρέπει λοιπόν κι εμάς σήμερα να μας διακρίνουν στις σχέσεις μας με τους γειτονικούς λαούς, όπως π.χ. οι Τούρκοι. Οι Τούρκοι είναι ένας άλλος σπουδαίος λαός, που από τη στιγμή της έλευσής του στον χώρο της Εγγύς Ανατολής μετέφερε τα φώτα του πολιτισμού και τα μετέδωσε στους λαούς της Μικράς Ασίας και των Βαλκανίων (Παράθεμα 6: 1.500 σελίδες Τουρκικής Ιστορίας του Πανεπιστημίου της Άγκυρας). Έδωσαν μάλιστα ώθηση και στους παρηκμασμένους κατοίκους του ελλαδικού χώρου (πολύ πριν εννοείται οι τελευταίοι συγκροτήσουν περί τα τέλη του 19ου αι. το λεγόμενο ελληνικό έθνος), με τη μακραίωνη σχέση συνυπάρξεως και συνεργασίας που καθιέρωσαν μετά το 1453, σχέση που αποτελεί άμεσο συμφέρον μας να την επανεμπεδώσουμε (Παράθεμα 7: αυτούσιο το βιβλίο του Κώστα Σημίτη «Στόχοι-Προοπτικές», συν το DVD με το γνωστό ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΙ, καθώς και φωτογραφίες των Νάσου Θεοδωρίδη και Δάμωνα Δαμιανού).

Κατά τη στιγμή πάντως εκείνη που ο Ιησούς βρισκόταν στην Ιερουσαλήμ (γεγονός που δεν ξέρουμε αν το αντιληφθήκατε, αλλά είναι και το κύριο θέμα μας), όλα ήταν όμορφα και ειδυλλιακά. Ήταν μάλιστα και εορταστικά, καθώς μόλις είχε συνέλθει και κάποιος γνωστός Εβραίος της περιοχής από τετραήμερη νεκροφάνεια (Παράθεμα 8: Φωτογραφία της Μονής Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη – δυστυχώς πορτρέτο του ίδιου του Λάζαρου στάθηκε αδύνατο να βρεθεί). Ο Ιησούς έκανε βόλτες μέσα στην πόλη, προέβαινε σε πολιτισμένες συζητήσεις με τους Φαρισαίους και τους Σαδδουκαίους, κάποιο βράδυ έφαγε και με τους φίλους του σε γνωστή κοσμική ταβέρνα, ενώ η όλη γιορτινή ατμόσφαιρα ολοκληρώθηκε λίγο αργότερα, όταν ξαφνικά παρατηρήθηκε συνωστισμός σ’ έναν κήπο (Παράθεμα 9: Ζωγραφιά του ραβίνου Μπεν Σαλόμ Γκολντστάιν με πολυπληθές πικ-νικ στη Γεθσημανή). Ενώ όμως όλοι οι Εβραίοι τον αγαπούσαν, οι Ρωμαίοι φοβόντουσαν την επιρροή του στον λαό και έτσι στην πρώτη ευκαιρία τον συνέλαβαν. Ο έπαρχος Πιλάτος τον ανέκρινε και μετά έπλυνε τα χέρια του, όπως το είχε συνήθεια – όχι βεβαίως για άλλο λόγο, αλλά επειδή ήταν όλη μέρα μες στα χώματα, μια και είχε κακιά μανία με την κηπουρική (γι’ αυτό άλλωστε έκανε και την ανάκριση σε δόσεις: δεν έβγαινε έξω ενδιάμεσα για να μιλήσει με κανένα υποτιθέμενο συγκεντρωμένο πλήθος, αλλά απλώς έκανε μια ερώτηση, μετά πήγαινε στο μπαξέ, έριχνε δυο τσαπιές και ξαναγύριζε). Στη συνέχεια ο Ιησούς μάλλον καταδικάστηκε σε κάποιου είδους τιμωρία. Για το τι ακριβώς έγινε όμως μετά, δεν μπορούμε να είμαστε απολύτως σίγουροι…

Ο ΕΞ ΑΠΟΒΛΗΤΩΝ

ΥΓ 1. Διευκρινίζεται ρητώς ότι όποιος τολμήσει και αναρωτηθεί σε ποιο ακριβώς σημείο του παραπάνω κειμένου υπάρχει αναφορά στα…Θεία Πάθη, είναι βλαξ, φανατικός, αμόρφωτος, μισαλλόδοξος, σκοταδιστής, γελοίος θρησκόληπτος και καθυστερημένος!

ΥΓ 2. Για να πούμε τώρα βεβαίως και την πάσα αλήθεια, στην προαναφερθείσα ιστορία μοιάζει να υπήρξε και ένα άλλο περίεργο επεισόδιο, όταν ένα μεσημέρι πλήθος κόσμου άρχισε να συνωστίζεται γύρω από ένα λόφο με κάτι καρφωμένα ξύλα απάνω. Το παραλείψαμε όμως, γιατί μάλλον επρόκειτο περί ειρηνικής διαδηλώσεως των Φαρισαίων για τα προβλήματα ύδρευσης στην Ιερουσαλήμ. Εμ, πλύνε-πλύνε κι εκείνος ο ερίφης ο Πιλάτος, τούς το ’χε φάει, φαίνεται, όλο το νερό…

Πηγή Αντιφωνητής

Kάποιοι παίζουν με τη φωτιά και την ασφάλεια της χώρας! Για πρώτη φορά, από την 21η Απριλίου 1967, έχουμε συλλήψεις πολιτικών. Είναι προφανές πως οι ανεγκέφαλοι της "Χρυσής Αυγής" και τα ακραία της στοιχεία, με τη δολοφονία Φύσσα έδωσαν την ιδανική αφορμή στο "σύστημα" να διαλύσει το κόμμα τους, αφού μυστικές δημοσκοπήσεις τους έφεραν δεύτερο κόμμα.
Εμείς είμαστε ξεκάθαροι: Ισόβια στο κάθε Ρουπακιά αν κριθεί ένοχος, αλλά ο Μιχαλολιάκος γιατί; 
Και με τους ακροαριστερούς δολοφόνους της "Μαρφίν";
Μόνο η ακροδεξιά βία στο κατηγορητήριο;
Με την συστημική κλεπτοκρατία τι γίνεται;
Και πως γίνεται να δρουν όλοι (πολιτικό σύστημα, δικαιοσύνη, ασφάλεια) αστραπιαία στα "έργα και ημέρες" της "Χρυσής Αυγής" και για κάποιους άλλους να ισχύει μια ιδιότυπη ασυλία επί χρόνια;

Παραθέτουμε δύο σχόλια πολιτών από το νεοδημοκρατικό "Antinews", που καλύπτουν και εμάς:

- "Ποτέ δεν περίμενα οτι θα υπερασπιζόμουνα την Χρυσή Αυγή. Αλλά αυτά που συμβαίνουν μέρες τώρα με την μονόπλευρη πληροφόρηση, τους διωγμούς εναντίον πρωτοκλασάτων στελεχών της -όποιοι κι αν είναι- δείχνει ότι το σύστημα την φοβάται. Κρίμα. Κι εγώ νόμιζα οτι η ελευθερία του λόγου και οι άλλες αρχές που διέπουν την αστική δημοκρατία είναι ισχυρότερες απο τις εθνικοσοσιαλιστικές που ασπάζεται η ηγεσία της Χ.Α. και επομένως θα επικρατούσαν σε μια ανοικτή αντιπαράθεση.
Όμως, οι ψήφοι της ΧΑ είναι πολύτιμοι για την ΝΔ, και η αντιπαλότητα των αριστερών κομμάτων που έχασαν το μονοπώλιο της βίας στους δρόμους
είναι πολύ πιο ισχυρή".

- "Όταν και αν η ΝΔ αποφασίσει να συλλάβει τους γνωστούς δολοφόνους της Μαρφίν και δώσει στη δημοσιότητα τα προσωπάκια τους, τα ονοματάκια τους και τις σχέσεις τους με συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους -όπως έκανε με την ΧΑ-,τότε θα επιστρέψουν κάποιοι ψηφοφόροι.
Όταν και αν η ΝΔ αποσύρει τον νόμο Καστανίδη, σύμφωνα με τον οποίο κατηγορούμενοι για κακουργηματικές πράξεις κυκλοφορούν ελεύθεροι με την υπόσχεση να εμφανίζονται στο... τοπικό ΑΤ, τότε θα επιστρέψουν και άλλοι ψηφοφόροι.
Όταν και αν η ΝΔ κάνει πραγματικό Ξένιο Δία -γιατί με τον υφιστάμενο μετά από 1 χρόνο έχει ανακαλύψει μόλις 5.500 λαθρομετανάστες από το 1 εκ.- τότε θα επιστρέψουν ακόμα περισσότεροι ψηφοφόροι.
Όταν και αν η ΝΔ μαζέψει τη Βούλτεψη που δεν συνεργάζεται με τον Γεωργιάδη και επιτίθεται στον Λαζαρίδη, τότε η επιστροφή θα συνεχιστεί.
Όταν και αν η ΝΔ αρχίσει να συλλαμβάνει τους αριστερούς που καίνε την Αθήνα, που έχουν μετατρέψει την ΑΣΟΕΕ σε υπαίθριο παζάρι για λαθρομετανάστες, που επιτίθενται σε όποιον είναι γυμνασμένος ή φορά μπλούζα με την ελληνική σημαία, τότε θα βρίσκεται σε καλό δρόμο.
Όταν και αν η ΝΔ πιέσει, θεσμικά, τα ΜΜΕ που δικαιολογούν τους κουκουλοφόρους με τις μολότωφ και τα αναγκάσει να τους χαρακτηρίσουν όπως πραγματικά είναι, δηλαδή συμμορίες και εγκληματικές ομάδες, τότε η ΧΑ θα πάψει να υπάρχει.
Μέχρι τότε όμως δεν…"

Πηγή: ΕΛΚΕΔΑ

Ισχυρό χτύπημα - μήνυμα των πορτογάλων προς την μνημονιακή κυβέρνηση Κοέλιο

Πανωλεθρία υπέστη το συντηρητικό κυβερνητικό κόμμα της Πορτογαλίας στις δημοτικές εκλογές, πληρώνοντας το τίμημα της πολιτικής των μνημονίων.


Οι Πορτογάλοι επιβεβαίωσαν τη θεωρία της «τιμωρητικής» ψήφου της κυβέρνησης στις δημοτικές εκλογές, συντρίβοντας τα ποσοστά του συντηρητικού κόμματος.

Ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας, Πέδρο Πάσος Κοέλιο, αναγνώρισε μάλιστα τη βαριά ήττα του κόμματός του στις δημοτικές εκλογές, αργά χθες το βράδυ.

Το κεντροδεξιό PSD του Κοέλιο υπέστη πανωλεθρία στις δημοτικές εκλογές, που διεξήχθησαν στη χώρα και οι οποίες ανέδειξαν θριαμβευτές τους αντιπολιτευόμενους Σοσιαλιστές.

«Στόχος μας ήταν να παραμείνει η πλειοψηφία του αριθμού των δήμων στην κυριαρχία μας, αλλά αυτό δεν θα συμβεί», είπε ο πρωθυπουργός της Πορτογαλίας στο μήνυμά του, συγχαίροντας το Σοσιαλιστικό κόμμα για τη «μεγάλη νίκη του» σε εθνικό επίπεδο.

«Ως πρωθυπουργός», είπε ο Κοέλιο, «θα συνεχίσω την μέχρι σήμερα πορεία, η οποία είναι απαραίτητη για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και της ανάπτυξης για την Πορτογαλία».Παραδέχτηκε, μάλιστα, ότι το κόμμα του «έχει τα χειρότερα αποτελέσματά του σε δημοτικές εκλογές», γεγονός που, όπως ήταν αναμενόμενο, απέδωσε στη δημόσια αλλά «αναγκαία» πολιτική του, μιλώντας για το «τίμημα που πληρώνει το κόμμα» του.

Κατά τις τελευταίες δημοτικές εκλογές του 2009, το PSD, μαζί με άλλα δεξιά κόμματα, κέρδισαν τότε την πλειοψηφία των δήμων και κοινοτήτων, κατακτώντας 139 δήμους έναντι 132 για τους Σοσιαλιστές.


Η φράση του τίτλου ήταν μία από τις αγαπημένες του Ουίνστον Τσόρτσιλ. Τη χρησιμοποιούσε για να δείξει ότι ένα εποικοδόμημα, ένας σχεδιασμός ή μια συλλογική προσπάθεια μπορεί εύκολα να καταρρεύσουν, αν υπάρχουν μικρά ψεγάδια σε καίρια σημεία του όποιου εγχειρήματος. Τις τελευταίες ημέρες οι «διάβολοι» που έχουν κάνει την εμφάνισή τους στην υπόθεση της δίωξης βουλευτών και μελών της Χρυσής Αυγής είναι τόσο πολλοί, που μπορούν να σχηματίσουν λεγεώνες.

Οι Αρχές ασφαλείας του κράτους, καθώς και οι δικαστικές Αρχές εργάζονται προς την κατεύθυνση της εξιχνίασης της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα και την προσαγωγή του δράστη και των ηθικών αυτουργών στη Δικαιοσύνη.

Επίσης, φέρουν εις πέρας τις προβλεπόμενες διαδικασίες για να αποδείξουν την ευστάθεια του χαρακτηρισμού της Χρυσής Αυγής «εγκληματική οργάνωση». Αυτές είναι ενέργειες που προβλέπονται από τη νομοθεσία και επιβάλλεται να διεξαχθούν όπως πρέπει. Ωστόσο, απουσιάζουν πολλές από τις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά ανάμεσα σε μια ευνομούμενη δημοκρατική Πολιτεία και ένα έκτακτο μιντιακό και πολιτικό «στρατοδικείο».

Οι κατηγορούμενοι, στις μεταγωγές τους, δεν είχαν καν την «τύχη» να αντιμετωπιστούν με την προσοχή και τη μέθοδο που ακολούθησαν οι Αρχές ασφαλείας στα συλληφθέντα μέλη της 17 Νοέμβρη. Ούτε αλεξίσφαιρα γιλέκα ούτε τήρηση αποστάσεων... ασφαλείας από τις καραδοκούσες τηλεοπτικές κάμερες. Οι συλληφθέντες χρυσαυγίτες επιδεικνύονταν από το κράτος ως θηράματα.

Η αντιμετώπιση του ζητήματος από τα ΜΜΕ (όπως το Mega, για παράδειγμα) δεν προσιδίαζε σε δημοσιογραφία αλλά σε γηπεδική εξέδρα γεμάτη με χούλιγκαν. Πού είναι γραμμένο, σε ποιον κώδικα δεοντολογίας, ότι ο δημοσιογράφος αποφαίνεται εκ των προτέρων για τη συνολική ενοχή όλων των κατηγορουμένων - δίχως να έχει διαβάσει καν τη δικογραφία;

Πώς είναι δυνατόν ένας λειτουργός του Τύπου, αντί να μεταδίδει γεγονότα και ρεπορτάζ, να λέει -με ολοκόκκινες τις παρειές του από την έξαψη- ότι είναι «η πρώτη φορά στη ζωή του που χαίρεται να βλέπει κόσμο με χειροπέδες»;

Πολλές, θλιβερές λεπτομέρειες...


Ένα απο τα μεγαλύτερα ερωτηματικά είναι το πως η Ε.Ε. θα μπορούσε να αντέξει χωρίς να έχει την στρατιωτική ομπρέλα του ΝΑΤΟ, ειδικά απέναντι στην ανερχόμενη Ρωσία, αλλά και απέναντι στην Ισλαμική απειλή που διόλου ευκαταφρόνητη δεν είναι.

Εδώ και μερικά χρόνια υπάρχει μια κινητικότητα στο θέμα, ειδικότερα στο πως η Ε.Ε. θα μπορεί να έχει μια αυτόνομη στρατιωτική δύναμη που θα λειτουργεί βάση του κοινού συμφέροντος των χωρών μελών, όταν και εφόσον χρειαστεί. Όμως κάπου εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα καθώς η Ένωση έχει πάψει απο καιρό να είναι ένωση.

π.χ. Είναι γνωστό πως η πολιτική της .Ε.Ε έχει πλέον ταυτιστεί με την εθνική πολιτική της Γερμανίας κάτι που ουσιαστικά αφήνει πολλά ερωτηματικά και διλήματα στο γιατί οι χώρες θα πρέπει να διαθέσουν τις δυνάμεις τους σε ενα όργανο που περιγράφεται στο αγγλικό άρθρο και θα είναι διαχειρίσιμο απο τις Βρυξέλλες πολιτικά.

Επίσης τι θα γίνει αν τα συμφέροντα δύο χωρών μελών έρθουν σε ανοιχτή κόντρα;... Δεν είναι άλλωστε πάνω από μήνας όπου η Ισπανία και η Βρεττανία είχαν μια κόντρα στο θέμα του Γιβραλτάρ. Πως θα ήταν διαχειρίσιμο αυτό αν δεν είχε λυθεί πολιτικά; Ειδικα΄σε μια ένωση όπου οι περισσότερες χώρες έχουν πάνω κάτω ίδιες δυνάμεις και δεν υπάρχει ισχυρή διαιτησία όπως είναι αυτή των ΗΠΑ εντός του ΝΑΤΟ.

Με προφανείς αιτίες τα παραπάνω (φυσικά όχι μόνο αυτά), η Γαλλία και η Βρεττανία προ εβδομάδων συνέταξαν στρατιωτικό σύμφωνο εκπαίδευσης που δείχνει μια εν γέννει διαφωνία παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας και δυνάμεων στην Γερμανία που εμφανώς πλέον έχει αποδειχτεί οτι κινείται σε πολιτικο-οικονομικό Ράιχ. Κάτι που έχει ήδη δημιουργήσει και σφοδρές αντιδράσεις.

Θα έχει ενδιαφέρον σίγουρα να δούμε πως θα εξελιχθεί η όλη κατάσταση , ειδικά με ενα πλανήτη σε ανάστατη κατάσταση , εφάμιλη αυτής που υπήρχε μόνο προ πολέμων. Πόλεμος Πατήρ Πάντων έλεγε ο Ηράκλειτος... Θα προσθέσω εδώ και τις φράσεις του Π. Κονδύλη, πως πρώτα έρχεται η απώλεια κοινωνικών αξιών, μετά η οικονομική κρίση και στο τέλος η πολεμική αντιπαράθεση. Άλλωστε έτσι δημιουργήθηκαν δυστυχώς και τα σημερινά σύνορα, όχι με οικονομίες και λογιστές.



Με τη μείωση του ποσοστού που απαιτείται να λάβει ένα κόμμα στις εκλογές, όχι για να μπει στο Κοινοβούλιο, αλλά για να δικαιούται κρατικής χρηματοδότησης, από το 7% στο 3% επιχειρεί ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν να κερδίσει χρόνο, αφού το πλαφόν εισόδου στο Κοινοβούλιο δεν μειώνεται.

Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν, ο Ερντογάν ανοίγει το θέμα σε διαπραγμάτευση – διαβούλευση βάζοντας στο τραπέζι τρεις εναλλακτικές λύσεις, μία εκ των οποίων είναι να παραμείνει το σημερινό 10% για το οποίο είπε ότι το βρήκε, δεν το εισήγαγε ο ίδιος.

Οι προστάσεις είναι κάπως πολύπλοκες, αφού εισαγάγει μονοεδρικές περιφέρειες με παράλληλη μείωση του ποσοστού στο 5%, ενώ στο τραπέζι μπαίνει και η πλήρης κατάργηση με παράλληλη θέσπιση συστήματος μονοεδρικών περιφερειών. Όταν θέμα απλό περιπλέκεται, είναι δεδομένο ότι πίσω από τις προτάσεις υπάρχουν πολιτικοί υπολογισμοί και σκέψεις που δεν σχετίζονται με τον στόχο του εκδημοκρατισμού, αλά με την προστασία της πολιτικής ηγεμονίας…

Παράλληλα, ανέφερε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στον δρόμο της Τουρκίας για τον εκδημοκρατισμό, είναι το πραξικόπημα στις 27 Μαΐου 1960 που οδήγησε στην κρεμάλα τον πρωθυπουργό Μεντερές! Πολλές αναλογίες βλέπει με τη δική του περίπτωση (όπως π.χ. την κατηγορία που είχε προσαφθεί στον Μεντερές, ότι γινόταν ολοένα και πιο αυταρχικός ο τρόπος διακυβέρνησης…) και προφανώς επιθυμεί να αποφύγει την ίδια κατάληξη…

Ο Ερντογάν προσπαθεί επίσης να κατευνάσει την οργή της πολυάριθμης κοινότητας των Αλεβιτών της χώρας, δίνοντας σε πανεπιστήμιο το όνομα προσωπικότητας που λατρεύεται από τη θρησκευτική μειονότητα. Φυσικά, δεν πρόκειται να μετονομάσει και τη άλλη μια γέφυρα που σκοπεύει να φτιάξει στον Βόσπορο, η οποία θα λάβει το όνομα Σουλτάνου που κατάσφαξε τους Αλεβίτες…

Θα επανέλθουμε… Ελεύθερη και η ισλαμική μαντίλα. Για τη Χάλκη βέβαια, ούτε λόγος. Ο Ανατολίτης τα κρατάει όλα για αν ζητήσει ανταλλάγματα.

Πηγή Defence-Point



Είναι άκρως κολλητικός και μεταδοτικός και εξαπλώνεται σαν πύρινη λαίλαπα που κατασπαράσσει τα πάντα! Ο θυμός, η αδηφάγος φλόγα των οργισμένων και κακών συναισθημάτων απλώνεται στο διαδίκτυο με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Από χρήστη σε χρήστη, από μέσο σε μέσο.

Σύμφωνα με μια νέα κινεζική έρευνα του πανεπιστημίου του Μπεϊχάνγκ, αρκεί να ανεβούν ολιγάριθμα θυμωμένα μηνύματα online για κάποιο θέμα ή συμβάν και αμέσως το συναίσθημα αρχίζει να διαχέεται σαν τη φωτιά. Οι ερευνητές ανέλυσαν περίπου 70 εκατ. μηνύματα (tweets) του μεγάλου κινεζικού κοινωνικού δικτύου Weibo, αντίστοιχου του Twitter, τα οποία προέρχονταν από περισσότερους από 200.000 χρήστες και αφορούσαν μια περίοδο έξι μηνών.

Τα μηνύματα κατηγοριοποιήθηκαν ανάλογα με το κύριο συναισθηματικό τους περιεχόμενο: οργή, λύπη, χαρά, αηδία και μετρήθηκε σε ποιο βαθμό επηρέαζαν άλλους χρήστες να εκφράσουν ανάλογα συναισθήματα με δικά τους πλέον μηνύματα. Το βασικό συμπέρασμα ήταν ότι στον ψηφιακό κόσμο κανένα άλλο συναίσθημα δεν έχει τόσο μεγάλη επιρροή όσο ο θυμός. Η ερώτηση η δική μας είναι: γιατί στο φυσικό κόσμο, το ίδιο δεν συμβαίνει;

Μετά το θυμό ακολουθεί σε επιρροή η χαρά, ενώ η λύπη έχει μάλλον μηδαμινή επιρροή. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ο θυμός "εξαπλώνεται με ταχύτητα και σε εύρος στο διαδίκτυο", πράγμα που, όπως αναφέρουν, "μπορεί να εξηγήσει γιατί πραγματικά γεγονότα όπως η έλλειψη τροφίμων, η δωροδοκία κυβερνητικών αξιωματούχων ή κάποιο άλλο σκάνδαλο αποτελούν πάντα "καυτά" θέματα online συζήτησης στην Κίνα" - και στις άλλες χώρες θα πρόσθετε κανείς.

Η μελέτη καταλήγει με το συμπέρασμα ότι "ο θυμός παίζει ένα μη αμελητέο ρόλο στην μαζική προπαγάνδιση αρνητικών ειδήσεων για την κοινωνία".

Πηγή




Την περίοδο του Εθνικού διχασμού στην Κρήτη, ένας επιθεωρητής δημοτικής εκπαίδευσης ανέβαινε μ’ ένα μουλάρι σ’ ένα ορεινό και δύσβατο χωριό, για να επιθεωρήσει τον εκεί δάσκαλο.

Στο δρόμο που πήγαινε συναντά έναν αγωγιάτη και τον ρωτά:

«Δε μου λες, πατριώτη, ο δάσκαλος τι είναι; Βενιζελικός ή βασιλικός;».

«Βενιζελικός», απαντά ο αγωγιάτης.

«Α, το γαϊδούρι» σχολίασε ο επιθεωρητής.

Ο αγωγιάτης όμως ήταν Βενιζελικός και φίλος του δασκάλου και έτρεξε να μεταφέρει στο δάσκαλο τη στιχομυθία.

«Το και το, δάσκαλε. Σε είπε γαϊδούρι».

Την επομένη μπαίνει ο επιθεωρητής στην τάξη και ρωτά το δάσκαλο ποιο είναι το μάθημα της ημέρας.

«Τα σημεία της στίξεως», απαντά ο δάσκαλος.

«Ας δούμε, λοιπόν, τι ξέρουν τα παιδιά», λέει ο επιθεωρητής.

Ο δάσκαλος σήκωσε ένα μαθητή στον πίνακα, τον Σήφη, και του είπε να γράψει τη φράση: Ο επιθεωρητής είπε, ο δάσκαλος είναι γαϊδούρι.

Αφού, έκπληκτος ο μαθητής, το έγραψε, τον ρωτά ο δάσκαλος: «Ποιος είναι, παιδί μου, γαϊδούρι;».

«Ο δάσκαλος», ψέλλισε ο μαθητής.

«Και ποιος το είπε;».

«Ο επιθεωρητής, κύριε».

«Ωραία», είπε ο δάσκαλος. «Βάλε ακόμα ένα κόμμα».

Ο επιθεωρητής, είπε ο δάσκαλος, είναι γαϊδούρι.

Μόλις τελείωσε ο μαθητής, τον ρωτά ο δάσκαλος: «Ποιος είναι τώρα, παιδί μου, το γαϊδούρι;».

«Ο επιθεωρητής», απαντά δειλά ο μαθητής.

«Και ποιος το είπε;»

«Ο δάσκαλος», απαντά ο μαθητής.

Οπότε στρέφεται ο δάσκαλος στην τάξη και λέει: «Είδατε παιδιά τι κάνουν τα κόμματα; Πότε βγάζουν γάιδαρο τον επιθεωρητή και πότε το δάσκαλο»!

Στις μέρες μας, ο Σήφης, παππούς πλέον, καθισμένος στην πολυθρόνα του μπροστά στη τηλεόραση άκουγε για νέες μειώσεις στις συντάξεις και μονολογεί:

-Όταν ήμουν μαθητής, άκουγα κάθε τόσο το δάσκαλο να μας λέει:«Να προσέχετε τα κόμματα! Ένα λάθος κόμμα μπορεί να σας χαλάσει τελείως τη σύνταξη!»

Έπρεπε να περάσουν εξήντα χρόνια για να καταλάβω τι εννοούσε. 


 Πηγή: Τόνοι και Πνεύματα 



Προς σημαντικές πολιτικές εξελίξεις, αν η κυβέρνηση αποτύχει να αποτρέψει την παραίτηση των βουλευτών του νεοναζιστικού κόμματος


Από αυτό που θα αποφασίσει ο Νίκος Μιχαλολιάκος και στον βαθμό που θα υπακούσουν στις αποφάσεις του τόσο οι βουλευτές της ΧΑ όσο και όλοι όσοι συμμετείχαν στα ψηφοδέλτια του ακροδεξιού αυτού κόμματος στις εκλογές τουΙουνίου του 2012 -πράγμα καθόλου βέβαιο, πρέπει να υπογραμμίσουμε- ενδέχεται να κριθεί ακόμη και το αν θα παραμείνει στην εξουσία η κυβέρνηση Σαμαρά!

Οχι από κοινοβουλευτική, αλλά από πολιτική καθαρά σκοπιά. Ας κάνουμε τα πράγματα σαφέστερα. Η Χρυσή Αυγή έχει 18 βουλευτές. Εναν Επικρατείας, 3 στη Β' Αθηνών και από έναν βουλευτή στην Α' Αθήνας, Α' Πειραιά, Β' Πειραιά, υπόλοιπο Αττικής, Α' Θεσσαλονίκης, Β' Θεσσαλονίκης, Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας, Λάρισας, Μαγνησίας, Μεσσηνίας, Κορινθίας, Ευβοίας, Σερρών(συνολικά 14 στις 14 αυτές περιφέρειες).

Από κοινοβουλευτική σκοπιά, ακόμη και αν γίνονταν αναπληρωματικές εκλογές και στις 15 περιφέρειες, ακόμη και αν -θεωρητικά μιλώντας- ο ΣΥΡΙΖΑ έπαιρνε και τις 18 έδρες που έχει σήμερα η Χρυσή Αυγή, η κοινοβουλευτική πλειοψηφία της κυβέρνησης ΝΔ - ΠΑΣΟΚ δεν θα διαταρασσόταν, θα παρέμενε ακριβώς ως έχει σήμερα.

Και να έπαιρνε δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ σχεδόν όλες τις έδρες της ΧΑ και να έφτανε περίπου στις 90 έδρες, καμιά απολύτως συνέπεια δεν θα είχε η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου από κοινοβουλευτική καθαρά σκοπιά. Δεν χάνει δηλαδή η κυβέρνηση την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία κατά κανένα τρόπο, αν παραιτηθούν οι βουλευτές της ΧΑ και πάρει όλες τις έδρες της ο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτά από κοινοβουλευτική σκοπιά - γιατί από πολιτική σκοπιά τα πράγματα βεβαίως είναι πολύ διαφορετικά.

Στις 14 περιφέρειες όπου η ΧΑ έχει 1 βουλευτή, αν γίνουν αναπληρωματικές εκλογές σε κάποιες ή σε όλες, τη μία έδρα θα την παίρνει στην κάθε μία περιφέρεια όποιο κόμμα έρθει πρώτο. Στη Β' Αθήνας θα πάρουν έδρα πιθανότατα τα 3 πρώτα κόμματα, ενώ για την ώρα είναι απροσδιόριστο το τι θα γίνει με τη μία έδρα Επικρατείας. Αν προκληθούν λόγω ομαδικής παραίτησης των βουλευτών της ΧΑ αναπληρωματικές εκλογές στην Αθήνα, στον Πειραιά, στην Αττική, στη Θεσσαλονίκη και στους μεγαλύτερους νομούς της χώρας (Αιτωλοακαρνανία, Αχαΐα, Λάρισα) και ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανιστεί σχεδόν παντού πρώτο κόμμα, η κυβέρνηση Σαμαρά θα περιέλθει σε εξαιρετικά δυσχερή θέση από πολιτική, όχι από κοινοβουλευτική σκοπιά. Πολιτικά θα θεωρείται "τελειωμένη" από τους πάντες.

Ο χρόνος μέχρι τη λήξη της θητείας της θα θεωρείται πλέον από όλους ως διαδικαστική φάση. Οι ξένες χώρες, οι επιχειρηματικοί κύκλοι, οι άλλοι εσωτερικοί και ξένοι κύκλοι εξουσίας θα λαμβάνουν θέσεις για τη... "μετασαμαροβενιζελική" εποχή, πράγμα που δεν αποκλείεται να συντομεύσει τον βίο της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου, αν και τότε αυτό θα είναι αδιάφορο. "Οχι εκλογές" διαμήνυσε κατηγορηματικά ο πρωθυπουργός, έχοντας κατά νου ότι αν γίνονταν σήμερα αναπληρωματικές εκλογές σε κάποιες ή και στις 15 εκλογικές περιφέρειες όπου ζει περισσότερος από τον μισό πληθυσμό της χώρας, είναι εξαιρετικά αυξημένες οι πιθανότητες ο ΣΥΡΙΖΑ να καθιερωνόταν στη συνείδηση του ελληνικού λαού ως το πρώτο κόμμα.

Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, από τους πιο μετριοπαθείς βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, το είπε άλλωστε πολύ καθαρά: "Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μετατρέψει αυτές τις εκλογές σε ένα διπλό δημοψήφισμα εναντίον του ναζισμού και εναντίον του Μνημονίου, καθώς και σε ένα σκαλοπάτι για να γίνουν επιτέλους εθνικές εκλογές και να υπάρξει μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία". Το διακύβευμα, λοιπόν, για τον πρωθυπουργό είναι αν θα κατορθώσει να πειθαναγκάσει τον Μιχαλολιάκο να μη διατάξει παραίτηση των βουλευτών της Χρυσής Αυγής ή αν το κάνει, να μπορέσει η κυβέρνηση να μην αφήσει τους βουλευτές της ΧΑ και τους αποτυχόντες υποψήφιους του νεοναζιστικού κόμματος στις εκλογές του Ιουνίου 2012 να μην υπακούσουν στον αρχηγό τους και να παραμείνουν ή να μπουν στη Βουλή. Διαφορετικά, θα έχουμε σημαντικές πολιτικές εξελίξεις.

Γιατί απέφυγαν την αναδιαπραγμάτευση των δανείων οι "διασώστες" μας;

Με τον ν. 4111/2013 (ΦΕΚ Α 18/25-1-2013) η τρικομματική κυβέρνηση (Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) παραιτήθηκε και de jure από την εθνική μας κυριαρχία και την αναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης και ανέλαβε τη δέσμευση να χορηγήσει γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (σελ. 358 επ.) περί αυτού.

Η γνωμοδότηση βεβαιώνει:

● ότι το δικαιούχο κράτος-μέλος με τη σύναψη της σύμβασης (κύριας ή τροποποιητικής) έχει έγκυρα και αμετάκλητα δεσμευτεί να εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις του,

• ότι η εκ μέρους του δικαιούχου κράτους-μέλους σύναψη, παράδοση και εκπλήρωση των συμβάσεων δεν έχουν και δεν πρόκειται να παραβιάσουν οποιονδήποτε εφαρμοστέο κανόνα δικαίου, κανονισμό ή απόφαση αρμόδιας Αρχής ή οποιαδήποτε δεσμευτική συμφωνία ή συνθήκη που εκπορεύεται από κάποιο διεθνή οργανισμό,

• ότι η εκτέλεση της σύμβασης δεν είναι αντίθετη με ελληνικές διατάξεις αναγκαστικού δικαίου, με τη δημόσια τάξη του δικαιούχου κράτους-μέλους, με τις διεθνείς συνθήκες ή τις γενικώς παραδεδεγμένες αρχές του διεθνούς δικαίου που δεσμεύουν το δικαιούχο κράτος-μέλος και την ΤτΕ,

• ότι, προκειμένου να διασφαλιστεί η νομιμότητα, η εγκυρότητα ή η εκτελεστότητα της τροποποίησης, δεν είναι απαραίτητο αυτή να κατατεθεί, να καταχωρηθεί ή να εγγραφεί ενώπιον οποιασδήποτε δικαστικής ή άλλης Αρχής στο δικαιούχο κράτος-μέλος,

• ότι ο ορισμός του αγγλικού δικαίου ως εφαρμοστέου δικαίου, που δεσμεύει το δικαιούχο κράτος-μέλος, την Τράπεζα της Ελλάδος και το Ελληνικό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, αποτελεί έγκυρη επιλογή εφαρμοστέου δικαίου,

• ότι η σύμβαση τροποποίησης είναι στην κατάλληλη νομική μορφή, σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία, προκειμένου να εφαρμοστεί κατά του δικαιούχου κράτους-μέλους και της ΤτΕ,

• ότι η εφαρμογή της σύμβασης τροποποίησης δεν είναι αντίθετη με τους κανόνες δημόσιας τάξης του ελληνικού δικαίου, με τη δημόσια τάξη στην ελληνική δημοκρατία, με τις διεθνείς συνθήκες ή τις γενικώς παραδεδεγμένες αρχές του διεθνούς δικαίου που δεσμεύουν το δικαιούχο κράτος-μέλος,

• ότι ούτε το δικαιούχο κράτος-μέλος, ούτε η ΤτΕ, ούτε κανένα από τα αντίστοιχα περιουσιακά τους στοιχεία εξαιρούνται, λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για άλλον λόγο, της δικαιοδοσίας κατάσχεσης -πριν ή μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης(!)- ή εκτέλεσης σε σχέση με οποιοδήποτε ένδικο βοήθημα ή διαδικασία σχετικά με τη σύμβαση τροποποίησης,

• ότι, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο, το Κοινοβούλιο δεν απαιτείται να κυρώσει την παρούσα σύμβαση, προκειμένου αυτή να είναι δεσμευτική».

Με όσα παραπάνω έχει δεχθεί αμετάκλητα και δεσμευτικά η χώρα μας, που οι μελετητές συναντάμε μόνο στα πρωτόκολλα παράδοσης αποικιών του προπερασμένου αιώνα («ρήτρα αποικίας»), έχει παραιτηθεί του δικαιώματος της αναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης.

Κατ’ ασφαλείς πληροφορίες, οι δανειστές έχουν ήδη στα χέρια τους αυτή τη γνωμοδότηση της υποτέλειας και της υποταγής, γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσαν να κάνουν εκταμίευση των ποσών που έχουν συμφωνηθεί!

Γι’ αυτό με την από 23-9-2013 αίτησή μας ζητήσαμε να μας χορηγηθεί η ως άνω γνωμοδότηση του ΝΣΚ που δέχεται όλες τις θέσεις που υπαγόρευσε η τρόικα.

Με τη χορήγηση της γνωμοδότησης από το ΝΣΚ οι δανειστές στόχευσαν να στερήσουν και από τη μελλοντική κυβέρνηση της Αριστεράς τη δυνατότητα επαναδιαπραγμάτευσης της δανειακής σύμβασης.

Ποντάροντας στο ότι οι Ελληνες πολίτες, με την παραπληροφόρηση της ευρύτατης μνημονιακής δημοσιολογίας, δεν διαβάζουν τα σχετικά ΦΕΚ, αποκρύπτουν τα σοβαρά δεσμευτικά έγγραφα που αποκαλύπτουν ότι οι δανειστές έχουν απαγορεύσει στους παράγοντες της κυβέρνησης ακόμη και το να ψελλίσουν τη λέξη «επαναδιαπραγμάτευση».

Ετσι συντηρείται σε ορισμένους καλόπιστους, αλλά ελάχιστα ενημερωμένους, πολίτες ο μύθος της επαναδιαπραγμάτευσης, ενώ στην πραγματικότητα η υλοποίηση των καταστροφικών μνημονιακών δεσμεύσεων προχωρά με ραγδαίους ρυθμούς.

Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει στη δημοσιότητα τις δεσμευτικές γνωμοδοτήσεις. Πρέπει να παραδεχθεί δημόσια ότι δανείστηκε με ρήτρα παράδοσης της εθνικής μας κυριαρχίας. Πρέπει να ανακαλέσει άμεσα τη γνωμοδότηση του ΝΣΚ και να ακυρώσει τον νόμο που την προέβλεψε (ν. 4111/2013).

Πρέπει ο λαός να μάθει την αλήθεια, ώστε να αποτινάξει τα πρωτοφανή αυτά δεσμά… Να θυμηθεί την αντιστασιακή και απελευθερωτική ελληνική παράδοση, ώστε να αρχίσει η ανασύνταξη της χώρας και η κυρίαρχη χάραξη μιας πορείας ελπίδας και προόδου!

* Ο Αλέξης Π. Μητρόπουλος είναι βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρος της Ενωσης για την Υπεράσπιση της Εργασίας και του Κοινωνικού Κράτους – ΕΝΥΠΕΚΚ (amitropoulos@parliament.gr)


Του Θύμιου Παπανικολάου

Για το τι είναι η Χρυσή Αυγή, ποιος ο ρόλος της, για ποιο λόγο την κατασκεύασαν, την επιδότησαν πολιτικά (αλλά και οικονομικά), καθώς και για ποιο λόγο «φούσκωσε» εκλογικά (τη «φούσκωσαν») έχουμε γράψει άπειρα κείμενα.

Εδώ θα περιοριστούμε στην «αριστερή» μυθολογία για το «αυγό του φιδιού»: Στην αναγωγή της Χρυσής Αυγής» σε «φασιστική απειλή», από τους μαρξίζοντες, σοσιαλίζοντες, «κομμουνιστές» (της σταλινικής σκέψης) και από τους επαγγελματίες (επιδοτούμενους) του «αντιφασισμού» και «αντιρατσισμού»…

Έχουμε, φυσικά, αναλύσει διεξοδικά το φαινόμενο του φασισμού και τεκμηριώσει το εξής: Ότι σήμερα σε καθεστώς Παγκοσμιοποίησης (της κυριαρχίας των πολυεθνικών) δεν μπορεί να υπάρξει ΦΑΣΙΣΜΟΣ σε «εθνικό πλαίσιο», αλλά σε πλανητικό.

Και αυτός υπάρχει και επελαύνει. Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ της Νέας Τάξης, με τα «εθνικά» δωσίλογα ανδρείκελά της: Τους κυβερνητικούς διαχειριστές της το κράτος-προτεκτοράτο της, τη Βουλή της, τα κόμματά της, τα ΜΜΕ και CIA…

Οι ακροδεξιές, «φασιστικές» και «ναζιστικές» ομάδες και συμμορίες που υπάρχουν αποτελούν τα «κλούβια αυγά» του παλιού παρωχημένου φασισμού, απλά εκτελεστικά και διατεταγμένα πιόνια («ομάδες κρούσης») του νέου πολυεθνικού φασισμού και των «εθνικών» μηχανισμών του.

Πιο αναλυτικά για όλα αυτά και για το τι είναι φασισμός.

Η «εξάρθρωση» της Χρυσής Αυγής, αποτελεί το πλέον ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ και κατηγορηματικό γεγονός που αποδεικνύει (εκτός των άλλων που έχουμε επισημάνει) ότι η συμμορία αυτή δεν «διέθετε» τα ΟΥΣΙΩΔΗ κοινωνικά και πολιτικά χαρακτηριστικά της «φασιστικής απειλής».

Ποια είναι αυτά: Το μαζικό, σαρωτικό, ψυχωτικό ΚΙΝΗΜΑ της μικροαστικής ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ (κοινωνικό χαρακτηριστικό) ΚΑΙ η ΟΡΓΑΝΩΣΗ αυτής της ψυχωτικής, μικροαστικής απελπισίας (πολιτικό χαρακτηριστικό).

Αν υπήρχαν αυτά τα ΚΕΝΤΡΙΚΑ χαρακτηριστικά που φασισμού, καμία μαζική «εξάρθρωση» της Χρυσής Αυγής δεν θα μπορούσε να γίνει.

Ούτε οι ηγέτες της θα πήγαιναν μόνοι τους να …παραδοθούν…

Το πιο σημαντικό: ΔΕΝ θα βλέπαμε αυτή τη θλιβερή εικόνα έξω από τη ΓΑΔΑ και τα δικαστήρια: 200 ή 300 άτομα να συγκεντρώνονται, αμήχανα «κουρέλια» διαμαρτυρίας, για τη σύλληψη του αρχηγού τους και των ηγετών τους…

Η πλέον μικρή «αριστερίστικη» σέχτα συγκεντρώνει πολλαπλάσιο αριθμό ατόμων, «δια ασήμαντον αφορμήν»…

Αυτός ο μίζερος και θλιβερός θίασος των συγκεντρωμένων χρυσαυγιτών αποκαλύπτει περίτρανα ότι η παρακρατική αυτή συμμορία ΟΥΔΕΜΙΑ σχέση έχει με τα ΟΥΣΙΩΔΗ και ΣΑΡΩΤΙΚΑ χαρακτηριστικά (κοινωνικά και πολιτικά) του φασισμού.

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι ΚΙΝΗΜΑ ψυχωτικής υστερίας και ΟΧΙ μια οργάνωση-ΑΠΟΘΗΚΗ ψηφοφόρων…

Μια παρακρατική «ομάδα κρούσης» του καθεστώτος και των μυστικών υπηρεσιών, κατασκευασμένη για να συλλέγει ψηφοδέλτια διαμαρτυρομένων και για να τη χρησιμοποιούν τα αφεντικά τους, ανάλογα με τη συγκυρία και τα συμφέροντά τους…

Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ δεν είναι μια εκλογική «σαμπρέλα» που τη «φουσκώνουν» ή την «ξεφουσκώνουν» οι σπόνσορές της ανάλογα με τις ανάγκες τους και τα πολιτικά τους παιχνίδια…

ΟΛΗ αυτή, συνεπώς, η «αντιφασιστική» υστερία είναι μια ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ: Είναι ο ΜΥΘΟΣ του πλανητικού φασισμού που ανάγει σε «Φασισμό» τα θλιβερά υποχείριά του, τους παρακρατικούς μπράβους του…

Βεβαίως, ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ του 4ου Ράιχ και τα ανδρείκελά τους κάνουν τη δουλειά τους…

Το πολιτικό παράδοξο και επικίνδυνο είναι άλλο: Να ανάγουν σε «φασιστική απειλή» τη Χρυσή Αυγή, εκείνοι που μιλούν στο όνομα της Αριστεράς και του Μαρξισμού, καρατομώντας βάρβαρα τη μαρξιστική ΘΕΩΡΙΑ και την ΙΣΤΟΡΙΚΗ γνώση περί ΦΑΣΙΣΜΟΥ: Να ανάγουν σε «ΦΑΣΙΣΜΟ» μια πυώδη φουσκάλα του ΦΑΣΙΣΜΟΥ που ζούμε, δίνοντας, έτσι, ισχυρό άλλοθι στα δωσίλογα ανδρείκελα του 4ου Ράιχ και ξεπλένοντάς τα κυριολεκτικά…

Φυσικά δεν υπάρχει καμία παραδοξολογία για τον απλό λόγο ότι αυτή η «αριστερά» αποτελεί πλέον εξαπτέρυγο του καθεστώτος. Ένα εξαπτέρυγο που ΕΞΑΠΑΤΑ και διαβρώνει τα λαϊκά κινήματα και τους αγωνιστές τους, με το να δίνει κύρος στα νέα φασιστικά («αντιφασιστικά») ιδεολογήματα, να τα αναπαράγει και να τα «τεκμηριώνει» με συνθηματολογικά «αντιφασιστικά» στερεότυπα και παρωχημένη εκλογική ρητορεία…

Και ακόμα. Να προλειαίνει το έδαφος του «αντιφασιστικού» και «αντιρατσιστικού» εμπορίου: Το έδαφος των επιδοτούμενων εστιών και παραρτημάτων…
Ο «αγώνας» της τώρα δικαιώνεται…

Πηγή Ρεσάλτο
Διαβάστε επίσης

Το μοντάζ είναι από το "Γρέκι"

Οι δύο εκδοχές που εξετάζει το Μαξίμου μετά τις συλλήψεις της Χρυσής Αυγής
Εκτροπή του πολιτεύματος και πολιτειακό ζήτημα από τον πανικόβλητο Σαμαρά 

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ», στα ενδότερα του Μεγάρου Μαξίμου βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη δύο στρατηγικές: H πρώτη αφορά αποκλειστικά στη Χρυσή Αυγή, τις δικαστικές εξελίξεις και την όποια αντίδρασή της και η δεύτερη στην πολιτική αξιοποίηση των τελευταίων, ραγδαίων εξελίξεων.

Με πολιορκητικό κριό το υφιστάμενο νομικό «οπλοστάσιο», «χειρουργικές» βελτιώσεις στην κατεύθυνση της αυστηροποίησης του ποινικού κώδικα και όπλο την απόφαση για «άμεση εφαρμογή του νόμου προς κάθε κατεύθυνση», κορυφώνει η κυβέρνηση την προσπάθεια «τσακίσματος» της Χρυσής Αυγής, ως «συμμορίας εγκληματικής οργάνωσης». Τα επόμενα βήματα είναι η προετοιμασία του συνταγματικού της οπλοστασίου, προκειμένου να μην οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές –ακόμη και σε επαναληπτικές σε συγκεκριμένες περιφέρειες– με τυχόν πρωτοβουλία του κόμματος Μιχαλολιάκου για ομαδική παραίτηση των βουλευτών του. Πίσω από τις κλειστές θύρες, ωστόσο, εξετάζονται όλα τα σενάρια, ακόμη και αυτό της προσφυγής στις κάλπες.

Τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ενημέρωσε στο Μέγαρο Μαξίμου το πρωί του Σαββάτου ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Νίκος Δένδιας, ο οποίος είχε εισηγηθεί τη γραμμή πυγμής εναντίον της Χρυσής Αυγής.

Η σύλληψη τα ξημερώματα του Σαββάτου του αρχηγού της Νικ. Μιχαλολιάκου, βουλευτών, στελεχών, αλλά και αστυνομικών, η οποία έγινε μόλις δέκα ημέρες μετά τη στυγερή δολοφονία του 34χρονου Παύλου Φύσσα -χρόνος ρεκόρ στη μεταπολιτευτική δικαστική ιστορία της χώρας, ο οποίος αποδεικνύει ότι οι έρευνες είχαν αρχίσει πολύ νωρίτερα- σήμανε την αντίστροφη μέτρηση για πολιτική εξόντωση των εκφραστών του νεοναζιστικού μορφώματος διά της νομικής οδού. «Οφείλαμε να τους διαλύσουμε χωρίς να τους καταστήσουμε ήρωες», σημειώνει κορυφαία κυβερνητική πηγή.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ», στα ενδότερα του Μεγάρου Μαξίμου βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη δύο στρατηγικές: H πρώτη αφορά αποκλειστικά στη Χρυσή Αυγή, τις δικαστικές εξελίξεις και την όποια αντίδρασή της και η δεύτερη στην πολιτική αξιοποίηση των τελευταίων, ραγδαίων εξελίξεων.

«Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πώς θα αντιδράσουν, διότι δεν υπάρχει ανάλογο προηγούμενο» σημειώνουν κυβερνητικοί κύκλοι, οι οποίοι, πάντως, εξακολουθούν να θεωρούν λιγότερο πιθανή την επιλογή της ομαδικής παραίτησης των βουλευτών της Χρυσής Αυγής, ιδιαίτερα μετά τις χθεσινές εξελίξεις. Παρά ταύτα, και με δεδομένο ότι δεν επιθυμούν σε καμία περίπτωση να συρθούν σε εκλογική αναμέτρηση –μερική ή γενική– τουλάχιστον όχι με πρωτοβουλία της Χρυσής Αυγής, βρίσκονται ήδη σε διαβούλευση με κορυφαίους συνταγματολόγους, προκειμένου να ακυρώσουν αυτή την προοπτική.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, εξετάζονται δύο σενάρια. 
Το πρώτο και λιγότερο πιθανό είναι να εκδοθεί προεδρικό διάταγμα, με το οποίο θα ξεκαθαρίζεται ότι δεν τίθεται λόγος προσφυγής στις κάλπες όταν οι λόγοι είναι προφανείς και κινούνται μακράν του εθνικού συμφέροντος. 
Το δεύτερο και πιθανότερο είναι να στηριχθεί η κυβέρνηση στη δυνατότητα που προσφέρει το Σύνταγμα για λειτουργία της Βουλής με λιγότερα μέλη από το σύνολο των 300 βουλευτών. «Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Ελλάδας οι βουλευτές μπορεί να είναι από 200 έως 300. Ως εκ τούτου, η Βουλή μπορεί να πάρει την πρωτοβουλία και να ψηφίσει ένα νέο νόμο στον οποίον θα προβλέπεται ότι το Σώμα μπορεί να λειτουργήσει με το κενό των εδρών των βουλευτών που έχουν παραιτηθεί» σημειώνουν αρμόδιοι κύκλοι, προσθέτοντας ότι το ίδιο μπορεί να γίνει και με την έδρα του βουλευτή Επικρατείας, δηλαδή να υπάρξει αντίστοιχη πρόβλεψη σε ένα νέο εκλογικό νόμο ο οποίος θα εφαρμοστεί άμεσα.

Βεβαίως όλα τα παραπάνω παραμένουν σχέδια επί χάρτου, καθώς το πολιτικό τοπίο παραμένει ρευστό και ουδείς μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο να οδηγηθεί τελικά η χώρα σε εκλογές είτε με επιλογή της κυβέρνησης είτε γιατί η αντιπολίτευση, κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν θα αποδεχθεί έναν χειρισμό όπως τον παραπάνω σε περίπτωση παραίτησης των βουλευτών της Χρυσής Αυγής. 
Ο κ. Αντ. Σαμαράς, διά των συνεργατών του, διαβεβαιώνει σε όλους τους τόνους ότι η κυβέρνηση δεν θα αξιοποιήσει τη συγκυρία για προσφυγή στις κάλπες, διότι προέχει η ολοκλήρωση του προγράμματος διάσωσης. Υπάρχουν, ωστόσο, και εισηγήσεις που κινούνται στην αντίθετη κατεύθυνση από κορυφαία στελέχη που θεωρούν τη συγκυρία ως μοναδική ευκαιρία για εφ’ όλης της ύλης αναμέτρηση.

Σε νέο ανθελληνικό παραλήρημα επιδόθηκε ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Nikola Gruevski, από το βήμα της 68ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, προτρέποντας τη διεθνή κοινότητα να τιμωρήσει την Ελλάδα, η οποία «φέρει ακέραιη την ευθύνη για τη μη ένταξη της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς».

Ο Ν. Gruevski έκανε λόγο για επαναλαμβανόμενες παραβιάσεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας του 1995 και μηδενική αντίδραση της διεθνούς κοινότητας στους εκβιασμούς της Ελλάδας, παρά την αναγνώριση της «Δημοκρατίας της Μακεδονίας» από 135 κράτη-μέλη του ΟΗΕ. 
«Είμαστε “Μακεδόνες” με “Μακεδονική ταυτότητα και γλώσσα” και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ», δήλωσε ο Gruevski σε υψηλούς τόνους. «Ο λαός μας δεν θα δεχθεί ποτέ εκ νέου να μετονομασθεί και αν αυτό το ζήτημα δεν μπορεί να επιλυθεί τώρα, αν και μας αφορά, θα το αφήσουμε στη συνέχεια στην νέα γενιά, η οποία υπό άλλες συνθήκες θα είναι σε θέση να το λύσει», δήλωσε ο πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, ο οποίος νωρίτερα συζήτησε με τον γενικό γραμματέα των ΗΕ Ban Ki-moon τις προοπτικές για την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας, αλλά και τα αποτελέσματα της πρόσφατης επίσκεψης σε Ελλάδα και ΠΓΔΜ του προσωπικού απεσταλμένου του γενικού γραμματέα, Matthew Nimetz.

Είχε προηγηθεί συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Ευ. Βενιζέλου με τον Σκοπιανό ομόλογό του Nikola Popovski. O ΥΠΕΞ επανέλαβε στον Popovski τις θέσεις της Ελλάδας όπως παρουσιάστηκαν στον Μatthew Nimetz, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα. 

Όπως αναφέρει σε τηλεγράφημά του το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων της ΠΓΔΜ, ο Popovski δήλωσε, εμφανώς απογοητευμένος τα εξής:
«Οι θέσεις από το νότο (σ.σ. Ελλάδα) αποτελούν τη βάση του προβλήματος. Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι δεν έχουν διάθεση να αποτελέσουν μέρος της λύσης του προβλήματος. Για όλα τα άλλα μπορούμε να συνεργαστούμε, όμως για το πρόβλημα (της ονομασίας) μας χωρίζουν βουνά».
Πηγή: Strategy Reports



Μπορεί τα γραφεία επιθεώρησης εργασίας να μη δουλεύουν καθόλου, αλλά οι μηχανισμοί παρακολούθησης, φακελλώματος, συλλήψεων, δουλεύουν ολημερίς

Γράφει ο Νίκος Μπογιόπουλος 


Ένα κράτος που δουλεύει με τέτοιο συγχρονισμό, με τέτοια ταχύτητα και με τέτοια αποτελεσματικότητα, όπως έδειξε στην περίπτωση της ναζιστικής συμμορίας,  θα πρέπει να είχε κάποιο λόγο που τόσο καιρό δεν αντιδρούσε απέναντι στη Χρυσή Αυγή... 

Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 1ο: Έχει ακόμα υποστηρικτές η αφελής και αστεία θεωρία που διατείνεται ότι «το κράτος είναι μπάχαλο»; Το κράτος, αντιθέτως, διαπιστώσαμε ότι δουλεύει ρολόι. Όταν θέλει είναι πανταχού παρόν. Μπορεί, για παράδειγμα, τα ταμεία ανεργίας του κράτους να μη δουλεύουν καλά, αλλά οι υπερκοριοί του κράτους δουλεύουν στην εντέλεια. Μπορεί τα γραφεία επιθεώρησης εργασίας να μη δουλεύουν καθόλου, αλλά οι μηχανισμοί παρακολούθησης, φακελλώματος, συλλήψεων, δουλεύουν ολημερίς. 


Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 2ο: Ένα κράτος που δουλεύει με τέτοιο συγχρονισμό, με τέτοια ταχύτητα και με τέτοια αποτελεσματικότητα, όπως έδειξε στην περίπτωση της ναζιστικής συμμορίας,  θα πρέπει να είχε κάποιο λόγο που τόσο καιρό δεν αντιδρούσε απέναντι στη Χρυσή Αυγή. Αλλά ποιό λόγο άραγε είχε το κράτος και δεν αντιδρούσε;  Μάλιστα, αντί να προστατεύει την κοινωνία από τη Χρυσή Αυγή, κατηγορούσε την κοινωνία και συκοφαντούσε  τους λαϊκούς αγώνες, ανεμίζοντας τη σημαία της θεωρίας των «δυο άκρων». Τί να υποθέσουμε; Ότι το κράτος δεν αντιδρούσε γιατί η Χρυσή Αυγή ήταν, τελικά, χρήσιμη στο κράτος; Ότι την άφηνε να υπάρχει ώστε να παίζει με τη θεωρία των «δυο άκρων»;


Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 3ο: Από τη στιγμή που το κράτος αντέδρασε, πάλι κάποιος λόγος θα υπήρξε για να αντιδράσει, δεδομένου ότι πολύ καιρό πριν -αν και θα μπορούσε- δεν το έπραξε. Γιατί; Περίμενε πρώτα να δολοφονήσουν; Αλλά τότε η προηγούμενη δολοφονία στα Πετράλωνα του μετανάστη ήταν λιγότερο δολοφονία; Τί να σκεφτούμε; Μπας και το κράτος έδρασε τώρα, πολύ απλά γιατί τώρα είναι που του χρειάζεται πια όχι μια ανεξέλεγκτη (με την ανοχή του κράτους) Χρυσή Αυγή, αλλά μια «εξαρθρωμένη από το κράτος» Χρυσή Αυγή;   


Ερώτημα (ή και συμπέρασμα) 4ο: Το προηγούμενο διάστημα τέθηκαν στο λαό από το κράτος και από τις πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν πολλά και απειλητικά διλήμματα. Από το «μνημόνιο ή χάος» μέχρι το «μνημόνιο ή τανκς».  Προφανώς δεν θα ήταν ευχάριστο για το κράτος και για τις πολιτικές δυνάμεις που το υπηρετούν  να πάει ο λαός σε εκλογές, έχοντας στο μυαλό του τη φτώχεια του, την ανεργία του, την εξαθλίωσή του. Αντί για τα προηγούμενα, ένα δίλημμα του τύπου «ή Τρίτο Ράιχ ή Τρίτο Μνημόνιο», μάλλον θα ήταν προτιμότερο για όσους ετοιμάζουν το... Τρίτο Μνημόνιο. 


Ερώτημα (και εν αναμονή του συμπεράσματος) 5ο: Ο λαός θα επιτρέψει σε όσους του έχουν επιβάλει δύο μνημόνια παριστάνοντας τους «σωτήρες», να του επιβάλουν και τρίτο παριστάνοντας μάλιστα αυτή τη φορά και τους «αντιφασίστες»;  


Πηγή: unfollow 

Το μοντάζ είναι από το "Γρέκι"