Είναι φανερό πλέον, δεν κρύβεται κι ούτε χρειάζεται ιδιαίτερη αιτιολόγηση, ότι το κυβερνητικό κόμμα στρέφεται φανερά -στα όρια του νόμου, αλλά με πολλές υποσημειώσεις αδιαφάνειας- εναντίον όποιου εμποδίζει το κόμμα να εφαρμόσει την κρατικιστική πολιτική του.
Στην ΔΕΘ, μόλις έξυσε κάποιος το δέρμα του Α. Τσίπρα, βγήκε αμέσως η εικόνα του Πολάκη. Ο οποίος Πολάκης δεν είναι η εξαίρεση, απλώς δεν φοράει μάσκα όπως ο Α. Τσίπρας. Ο χαρακτήρας των συμπρωθυπουργών Τσίπρα-Παππά, διαφαινόταν φυσικά από νωρίς, αλλά προσπαθούσαν να τον κρύψουν. Τώρα που βρίσκονται σε πανικό, με τα αλλεπάλληλα λάθη, τις αποτυχίες παντού, και με τις προθεσμίες να τους πιέζουν, δεν μπορούν άλλο να κρυφτούν.
Αλλά και να ήθελαν, δεν μπορούν και επειδή έχουν διαπαιδαγωγηθεί με έναν ιδιαίτερα ασύμβατο τρόπο, τον οποίο μεταφέρουν από τον στίβο των μαθητικών και φοιτητικών καταλήψεων, των διαδηλώσεων και συγκρούσεων με την Αστυνομία, αλλά και των επιτυχιών τους απέναντι στους έμφοβους και συμβιβασμένους αστούς πολιτικούς, κι αυτούς τους οδήγησε στην απόκτηση μιας πολιτικής θρασύτητας, η οποία είναι διάχυτη σε κάθε βήμα τους.
Προσέξτε, τι είδους είναι το "ηθικό πλεονέκτημα" που επικαλούνται και προφανώς το πιστεύουν, δεν υποκρίνονται, μόνον που δεν έχουν συνειδητοποιήσει φαίνεται τι σημαίνει ήθος. Διοικητής Νοσοκομείου, σε θέση δηλαδή που τοποθετείται πολίτης με κύρος, ικανοποιώντας τον υπουργό Υγείας που τον προτίμησε γι’ αυτήν την θέση, επιτίθεται εναντίον όσων γελούν με τα καμώματα του υπουργού του, με αυτά τα λόγια: «Στα πλαίσια της μιντιοκρατούμενης "δημοκρατίας" που πρεσβεύουν, όντας αδίστακτοι και άνανδροι, αστοιχείωτοι και κούτσουρα, σέρνονται σαν τα φίδια καιροφυλακτώντας να δαγκώσουν». Και καταλήγει με αγοραία ύβρη.
Μάλιστα λέει, και ότι αυτός και οι σύντροφοί του της Αριστεράς, έφτασαν έως εδώ "μέσα από δύσκολες διαδρομές". Δεν καταλαβαίνω τι είδους δυσκολίες είχε η μεταπολιτευτική Αριστερά, ιδιαιτέρως όταν όσα στελέχη της γνωρίζω εκ του σύνεγγυς ή εκ του μακρόθεν, είναι διορισμένοι στο Δημόσιο από την "επάρατη Δεξιά", μάλιστα.
Μήπως βρήκε η Αριστερά κάποιο εμπόδιο να προπαγανδίσει τις ιδέες της; Σε τίνων χέρια είναι η ΕΡΤ από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα; Κι ενώ μάθαμε "απέξω κι ανακατωτά" όλες τις δραστηριότητες του αυτοαποκαλούμενου "Δημοκρατικού Στρατού" και το "ηθικό πλεονέκτημα" του Βελουχιώτη, ποτέ δεν ακούσαμε και την άποψη κατοίκου του Μελιγαλά, για τους 2.000 που έριξε στην πηγάδα το πρότυπο της Αριστεράς (με εκατοντάδες γυναίκες, υπέργηρους και ανήλικα).
Αντιλαμβανόμενοι προφανώς, ότι δεν έχουν πολύ χρόνο μπροστά τους, αφού δεν θα τους χρειάζονται οι δανειστές που τους προώθησαν, μόλις ολοκληρώσουν την λαοκτόνο νομοθεσία την οποία αποδέχθηκαν με το τρίτο Μνημόνιο, προσπαθούν να αλώσουν το Δημόσιο σε όποια έκταση μπορέσουν. Έτσι μόνο μπορώ να εξηγήσω την αδιαφορία τους για τις εντυπώσεις που δημιουργούν λόγω της αυταρχικής, αδιαφανούς και πολλές φορές αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς τους.
Ταυτοχρόνως, επιχειρούν να εμβάλουν τον φόβο σε όσους αντιδρούν, με ενέργειες που αφενός δύσκολα μπορούν να εκληφθούν ότι οφείλονται σε συμπτώσεις, αλλά και αφετέρου δημιουργώντας υπόνοιες περί χρησιμοποιήσεως από την Δικαιοσύνη φίλα προσκείμενων λειτουργών της. Το κακό είναι, πως και όλα όσα πράττουν κάποιοι δικαστικοί, όσο νόμιμα και να είναι, σημασία στον λαό έχει το πώς φαίνονται. Μάλιστα, η περίπτωση της κας Στουρνάρα, όπου στην "μυστική" αποστολή για έλεγχο στο γραφείο της, βρέθηκαν εκεί όλα τα ΜΜΕ, είναι θέμα προς διερεύνηση. Είναι γνωστή άλλωστε η ρήση με τον Καίσαρα και την γυναίκα του.
Αμφιβάλλω αν γνωρίζει εκ των προτέρων ο Α. Τσίπρας όλα όσα θα συμβούν. Φαίνεται ότι του έδωσαν το "δαχτυλίδι", δια του Αλαβάνου, λόγω επικοινωνιακής επάρκειας, αφού δεν δείχνει να έχει κάποιο άλλο προσόν. Ο καθένας και των αριστεριστών κυβερνητικών έχει το καπετανάτο του. Ο κοινός στόχος τους ενώνει, που δεν είναι άλλος από την πάση θυσία διατήρηση της εξουσίας, ακόμη και με «κωλοτούμπες», που βρίσκονται στην ημερησία διάταξη.
Μακεδών
Πηγή Voria
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
