Η τουρκική περικύκλωση είναι το γεγονός

Η επένδυση στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη είναι γουρούνι στο σακί!

Του Κώστα Βενιζέλου

Τα όσα διαδραματίζονται στα ελληνοτουρκικά σύνορα, στο Αιγαίο, στην κυπριακή ΑΟΖ, συνιστούν μέρος της τουρκικής προέλασης στην ευρύτερη περιοχή. Η Ελλάδα και η Κύπρος είναι μέρος, ίσως το σημαντικότερο, μέρος αυτού του σχεδιασμού.

Με τις κινήσεις της, η Τουρκία διαμορφώνει έναν κύκλο γύρω από την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, τη Σαουδική Αραβία, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Λιβύη και το Ισραήλ.

Στόχος να περικυκλώσει αυτές τις χώρες και, στον βαθμό που θα τα καταφέρει, να τις ελέγξει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Τούτο βέβαια δεν είναι καθόλου εύκολο. Παράλληλα επιχειρεί να υλοποιήσει μια στρατηγική ελέγχου, που ξεκινά από τη Θράκη, Αιγαίο και φθάνει μέχρι την Κύπρο και τη Συρία. Όταν αυτός ο σχεδιασμός παρουσιαστεί σε χάρτη, θα γίνει αντιληπτό το μεγαλεπήβολο του «οράματος» Ερντογάν.

Σε αυτή τη φάση, η προσοχή είναι στραμμένη στα ελληνοτουρκικά σύνορα και στη Συρία. Σε σχέση με την εισβολή στη Συρία, δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη η ρητορική που επιστρατεύει ο Ερντογάν και η οποία παραπέμπει σε μια νέα γενοκτονία.


Απευθυνόμενος στο συριακό καθεστώς, ο Ερντογάν είπε ότι οι απώλειες σε στρατιώτες και στρατιωτικό εξοπλισμό που έχει υποστεί μέχρι τώρα λόγω των επιθέσεων της Τουρκίας και των ανταρτών «είναι απλώς η αρχή». Κάλεσε τις συριακές δυνάμεις να αποσυρθούν στις γραμμές που έχει καθορίσει η Άγκυρα απειλώντας πως αν δεν το κάνουν «δεν θα μείνει κεφάλι στους ώμους τους».

Δηλαδή, προειδοποιεί με σφαγή. Θα κόψει, στην κυριολεξία, κεφάλια.

Και την ίδια ώρα, χρησιμοποιεί χιλιάδες ανθρώπους, οι οποίοι αναζητούν ένα καλύτερο μέλλον για τη ζωή τους, για να εκβιάσει και να πιέσει την Ε.Ε., κυρίως όμως, σε αυτή τη φάση την Ελλάδα. Χρησιμοποιεί αυτούς τους ανθρώπους για να υλοποιήσει τους σχεδιασμούς του. Σαφώς και δεν είναι οι άνθρωποι αυτοί το πρόβλημα, αλλά ο Ερντογάν, ο οποίος τους εργαλειοποιεί, τους χρησιμοποιεί ως όχημα για προώθηση των δικών του πολιτικών.

Η κατοχική Τουρκία παραβιάζει για μια ακόμη φορά τα συμφωνηθέντα. Η αλά καρτ εφαρμογή συμφωνιών και υποχρεώσεων είναι ίδιον της ηγεσίας της χώρας αυτής.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη δώσει 3,2 δισ. ευρώ από το ποσό των 6 δισ. ευρώ που είχε αποφασιστεί, το 2016, να εκταμιεύσει. Μάλλον η Ένωση θα βάλει βαθύτερα το χέρι στην τσέπη υποκύπτοντας στα τουρκικά τερτίπια. Προφανώς και αυτά τα νέα δώρα θα έχουν ημερομηνία λήξης καθώς η Άγκυρα θα επανέλθει με αναβαθμισμένες αξιώσεις. Δεν είναι, όμως, μόνο τα χρήματα που απασχολούν την Τουρκία αλλά η εκπλήρωση των σχεδιασμών, με ή χωρίς οικονομική βοήθεια.

Η παρουσία της ηγεσίας της Ε.Ε. χθες στην περιοχή του Έβρου είχε περισσότερο συμβολικού χαρακτήρα και σημασίας. Στήριξαν την κυβέρνηση Μητσοτάκη, διαβεβαίωσαν πώς τα σύνορα της Ευρώπης είναι εκεί, αλλά πέραν τούτου, δεν φαίνεται να προκύπτει. Γι αυτό και δεν μπορεί ο οποίος σχεδιασμός αποτροπής να στηριχθεί στην… ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση