Το νέο στρατηγικό δόγμα της Ρωσίας

Του Νίκου Νικήτογλου

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ο Βλαντιμίρ Πούτιν έστειλε το δικό του μήνυμα από το Κρεμλίνο. Ευχαρίστησε όλους όσοι βρίσκονται σε υπηρεσία και δεν κατάφεραν να βρεθούν με τις οικογένειές τους, ενώ έκανε ιδιαίτερη μνεία στους άνδρες και τις γυναίκες που αντιμετωπίζουν την πρόκληση της διεθνούς τρομοκρατίας υπερασπιζόμενοι τα ρωσικά εθνικά συμφέροντα σε μακρινά μέτωπα, εννοώντας, βέβαια, τον πόλεμο και τις επιχειρήσεις στη Συρία.
Για τον πρόεδρο της Ρωσίας το 2015 αποτέλεσε έτος – σταθμό, καθώς συμπληρώθηκαν εβδομήντα χρόνια από τα τέλος του «μεγάλου πατριωτικού πολέμου» και τη νίκη του ρωσικού λαού απέναντι στη ναζιστική πρόκληση. Μέσα, λοιπόν, από το πρωτοχρονιάτικο διάγγελμά του ευχήθηκε στον ρωσικό λαό να ακολουθήσει το παράδειγμα των προγόνων του και να παρουσιαστεί ενωμένος απέναντι στις σύγχρονες προκλήσεις.

Λίγες όμως ώρες πριν ο Βλαντιμίρ Πούτιν είχε υπογράψει το διάταγμα για την Εθνική Στρατηγική Ασφαλείας, το οποίο εισήγαγε στην ατζέντα με τις προτεραιότητες και τους στόχους της Ρωσίας με ορίζοντα το 2020. Το συγκεκριμένο διάταγμα αποτελεί ουσιαστικά την ανανέωση του προηγούμενου σχεδίου που είχε εγκριθεί το 2009.. Οι ανακατατάξεις στο διεθνές περιβάλλον, η κρίση στην Ουκρανία, οι λεπτές ισορροπίες στη Μέση Ανατολή και η εμπλοκή στη Συρία οδήγησαν σε αναθεώρηση και το στρατηγικό δόγμα της Ρωσικής Ομοσπονδίας.

Τα εφτά σημεία – κλειδιά

1. Οι χρωματιστές επαναστάσεις
Ανάμεσα στις απειλές για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας στο νέο σχέδιο συμπεριλαμβάνονται, πέρα από τις ξένες μυστικές υπηρεσίες και τις τρομοκρατικές οργανώσεις, οι «χρωματιστές» επαναστάσεις. Σύμφωνα με το κείμενο, υπάρχουν ριζοσπαστικές ομάδες που μπορούν να υποκινήσουν ταραχές στο εσωτερικό της ρωσικής κοινωνίας, χρησιμοποιώντας μία ιδεολογική ή θρησκευτική ατζέντα και αξιοποιώντας άτομα και διεθνείς ΜΚΟ, με απώτερο στόχο την κλιμάκωση των κοινωνικών εντάσεων (στο ρωσικό στρατιωτικό φόρουμ του 2015 τέτοιου είδους επαναστάσεις είχαν χαρακτηριστεί η «αραβική άνοιξη» στη Λιβύη και στη Συρία αλλά και η ουκρανική κρίση που ξεκίνησε το 2014.

2. Τα βιολογικά όπλα
Τα προηγούμενα χρόνια το ζήτημα των πυρηνικών όπλων κυριαρχούσε στη διεθνή ατζέντα. Πλέον, το ρίσκο αυξάνεται, καθώς όλο και περισσότερες χώρες μπορεί να βρεθούν με χημικά και βιολογικά όπλα στην κατοχή τους. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις ρωσικές υπηρεσίες, το δίκτυο των αμερικανικών εργαστηρίων επεκτείνεται σε χώρες γειτονικές προς τη Ρωσία κι αυτό αποτελεί μία αντίδραση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που προσπαθούν να διατηρήσουν την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές περιβάλλον.

3. Η επέκταση του ΝΑΤΟ
Η Βορειοατλαντική Συμμαχία επεκτάθηκε τα τελευταία χρόνια σε χώρες που γειτνιάζουν γεωγραφικά με τη Ρωσία. Οι διαδικασίες στρατιωτικοποίησης και η ενίσχυση των πολεμικών εξοπλισμών σε αυτές τις γειτονικές περιφέρειες αποτελούν άμεση απειλή για τη Ρωσική Ομοσπονδία. Παρ’ όλα αυτά, η Μόσχα στοχεύει σε έναν διάλογο επί ίσοις όροις και στις καλές σχέσεις με το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ, την ΕΕ, θέτοντας στόχο την ενίσχυση των μηχανισμών διαβούλευσης και συνεργασίας.

4. Η κατάσταση στην Ουκρανία
Σύμφωνα με το κείμενο, ΗΠΑ και ΕΕ υποστήριξαν το πραξικόπημα στην Ουκρανία, δημιουργώντας βαθύ χάσμα στο πλαίσιο της ουκρανικής κοινωνίας, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα μία ένοπλη σύγκρουση. Η άνοδος της ακροδεξιάς και εθνικιστικής ιδεολογίας στην Ουκρανία αλλά και ο χαρακτηρισμός της Ρωσίας ως εχθρού του ουκρανικού λαού είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία μίας πηγής αποσταθεροποίησης για την Ευρώπη, δίπλα ακριβώς στα ρωσικά σύνορα.

5. Πυρηνικά όπλα
Η Ρωσία μπορεί να εμφανίζεται θετική στον περιορισμό του πυρηνικού της οπλοστασίου, αλλά αυτό πρόκειται να συμβεί μόνο στη βάση μιάς διεθνούς συμφωνίας. Σύμφωνα με το κείμενο, η Μόσχα είναι διατεθειμένη να συνδράμει στη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για τον περιορισμό των πυρηνικών οπλοστασίων, αλλά χωρίς αυτό να πλήξει τη διεθνή ασφάλεια και στρατηγική σταθερότητα. Άλλωστε, η χρήση πυρηνικών όπλων αποτελεί για τους Ρώσους την ύστατη επιλογή και θα καταφύγουν σε αυτή μόνο στην περίπτωση που όλες οι άλλες οδοί θα έχουν αποτύχει.

6. Η χρήση στρατιωτικών μέσων
Η χρήση στρατιωτικών μέσων εγκρίνεται μόνο στην περίπτωση που τα άλλα μέσα για την προστασία των ρωσικών εθνικών συμφερόντων θα έχουν αποτύχει. Κάτι τέτοιο, άλλωστε, έγινε και τον περασμένο Σεπτέμβριο, όταν η ρωσική Βουλή έδωσε ομόφωνα τη συγκατάθεσή της στον πρόεδρο Πούτιν για χρήση της ρωσικής πολεμικής μηχανής στη Συρία, απαντώντας στο αίτημα του Σύρου προέδρου Άσαντ.

7. Η οικονομία
Ένα από τα κεντρικά ζητήματα είναι η ανταγωνιστικότητα αλλά και η εξάρτηση της ρωσικής οικονομίας από τις πρώτες ύλες, όπως το πετρέλαιο. Η πτώση των τιμών του προκάλεσε τεκτονικές μεταβολές στο εσωτερικό και η παγκόσμια ενεργειακή κρίση αποτέλεσμα μεγάλη πρόκληση για τις ρωσικές «αντοχές». Με βάση το ίδιο κείμενο, το Κρεμλίνο σκοπεύει να αντιμετωπίσει τους κινδύνους και τα προβλήματα της οικονομίας εξισορροπώντας τις κρατικές δαπάνες, περιορίζοντας τον πληθωρισμό και εμποδίζοντας τη φυγή κεφαλαίων και καταθέσεων.
Ως εκ τούτου, η ενίσχυση του ρωσικού χρηματοπιστωτικού συστήματος, η θωράκιση της ανεξαρτησίας του και η ενίσχυση του εθνικού νομίσματος αποτελούν βασικές στρατηγικές στοχεύσεις για τη ρωσική κυβέρνηση. Τέλος, η παρουσία της Μόσχας σε περιφέρεις του πλανήτη όπως η Λατινική Αμερική, η Αφρική, αλλά και η Νοτιοανατολική Ασία κρίνεται ως ζωτικής σημασίας.

Πάρα πολλές προκλήσεις

Το 2016 αποτελεί μία πολύ κρίσιμη χρονιά για τους παγκόσμιους γεωπολιτικούς συσχετισμούς. Η κρίση στη Μέση Ανατολή, ιδιαίτερα μετά την εκτροπή στις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας και Ιράν, αλλά και η κατάσταση στη Συρία, με την πρόκληση της τρομοκρατίας, αποτελούν ορισμένες μόνο πτυχές της παγκόσμιας γεωπολιτικής σκακιέρας. Η πρωτοκαθεδρία της «Δύσης» βιώνει μία πρωτοφανή κρίση στο μεταψυχροπολεμικό περιβάλλον. Η Τουρκία φαίνεται να έκανε την υπέρβαση, αλλά τα εσωτερικά της προβλήματα δεν θα αργήσουν να έρθουν στην επιφάνεια. Η κατάσταση στην Ουκρανία παραμένει έκρυθμη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι βυθισμένη σε μία δομική κρίση. Οι μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές έχουν ανοίξει νέα ζητήματα, τα οποία επιζητούν επίλυση.

Σε αυτό το πλαίσιο, η Ρωσία έχε να αντιμετωπίσει πάρα πολλές προκλήσεις και, όπως είναι λογικό, το στρατηγικό της δόγμα για την εθνική της ασφάλεια και για την προστασία των εθνικών της συμφερόντων απαιτούσε αρκετές αλλαγές, σύμφωνες με τις πρόσφατες εξελίξεις. Παρ’ όλα αυτά, οι προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει το Κρεμλίνο δεν περιορίζονται στο στρατιωτικό επίπεδο, αλλά αναπτύσσονται κυρίως στο πολιτικό, το οικονομικό και το τεχνολογικό. Με λίγα λόγια, η Ρωσία θέλει να θωρακιστεί πολιτικά, οικονομικά, παραγωγικά μέσα σε όλο αυτό το ρευστό περιβάλλον. Βέβαια, η έκβαση της στρατιωτικής της εμπλοκής στη Συρία κρίνει πολλά για το μέλλον των γεωπολιτικών συσχετισμών στην Ευρασία, αλλά αυτό είναι κάτι το οποίο θα το κρίνει ο χρόνος.

* Ο Νίκος Νικήτογλου είναι υποψήφιος διδάκτορας στο Τμήμα Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου
Πηγή περιοδικό «Επίκαιρα», τεύχος 322


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ο Ερντογάν "βλέπει" έναν "ανώτερο νου" που προκαλεί συγκρούσεις στον ισλαμικό κόσμο!

“Συνωμοσία” κατά του ισλαμικού κόσμου βλέπει ο Ερντογάν που μίλησε για έναν “ανώτερο νου” ο οποίος προκαλεί τις συγκρούσεις στον ισλαμικό κόσμο. Δεν τον κατονόμασε τον “ανώτερο νου”,αλλά είναι πλέον σαφές ότι ο Ερντογάν έχει αρχίσει να χάνει τον έλεγχο.
Αυτές τις…εκτιμήσεις τις έκανε αφού πρώτα χαρακτήρισε εσωτερικό ζήτημα της Σαουδικής Αραβίας τις εκτελέσεις 47 αντιφρονούντων τις οποίες “δικαιολόγησε” ως εξής:

«Οι 46 από τους εκτελεσθέντες ήταν σουνίτες και εκτελέστηκαν εξαιτίας των δεσμών τους με τη Αλ Κάιντα. Ένας εξ αυτών ήταν σιίτης κληρικός. Την απόφαση έλαβε και εφάρμοσε η Σαουδική Αραβία. Το αν το εγκρίνουμε ή δεν το εγκρίνουμε είναι άλλο ζήτημα. Αλλά αυτό είναι ένα ζήτημα εσωτερικού δικαίου της Σαουδικής Αραβίας»,

δήλωσε και τόνισε ότι πολλές χώρες ανά τον κόσμο όπως η Σαουδική Αραβία, το Ιράν, η Ρωσία και οι ΗΠΑ εξακολουθούν να εφαρμόζουν την θανατική ποινή.
Προσέθεσε ότι κανείς δεν αντέδρασε όταν δόθηκε η θανατική ποινή σε πάνω από 1000 άτομα στην Αίγυπτο καθώς και στον εκλεγμένο με το 52% των ψήφων πρόεδρο Μόρσι. Δήλωσε επίσης ότι υπάρχει ένας ‘ανώτερος νους’ πίσω από όλες τις σεκταριστικές συγκρούσεις στον ισλαμικό κόσμο χωρίς να σχολιάσει περαιτέρω. Δήλωσε ότι αυτός ο ‘ανώτερος νους’ προσπαθεί να διασπάσει τον ισλαμικό κόσμο με το να πυροδοτεί συγκρούσεις σε χώρες όπως στη Συρία, στο Ιράκ, στην Υεμένη και στο Λίβανο σε μια προσπάθεια να κυριαρχήσει στην περιοχή!

Και βέβαια δεν ξέχασε την εμμονή του με τον Άσαντ:
«Δίνετε στήριξη στο καθεστώς της Συρίας είτε φανερά είτε κρυφά. Δίνετε χρηματική και στρατιωτική στήριξη στον δολοφόνο Άσαντ". Δήλωσε επίσης ότι μόνο το 10% των ρωσικών αεροπορικών επιδρομών στη Συρία είχαν ως στόχο το ISIL και ότι το 90% στόχευσαν στους Τουρκομάνους κοντά στα σύνορα με την Τουρκία.

Αναφορικά με την τρομοκρατία στο εσωτερικό της χώρας, δήλωσε ότι ο στρατός και η αστυνομία φροντίζουν να μην πληγούν ‘αθώοι πολίτες’ στις συγκρούσεις που μαίνονται στις πόλεις στις οποίες έχει επιβληθεί στρατιωτικός νόμος. «Αυτό φυσικά, έχει σαν αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις που θα μπορούσαν να λήξουν σύντομα, να απαιτείται μεγαλύτερη χρονική περίοδος».
Δεν μας είπε όμως πόσα παιδιά έχουν σκοτωθεί από πυρά Τούρκων τα τελευταία 24ωρα.

Δήλωσε επίσης ότι το κοινοβούλιο και η Δικαιοσύνη θα πρέπει να αναλάβουν δράση εναντίον των βουλευτών που ενεργούν ως μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων καθώς και εναντίον των δημάρχων που χρησιμοποιούν τα κονδύλια του δήμου για να βοηθήσουν τους τρομοκράτες. «Δεν υπάρχει καμία διαφορά ανάμεσα σε αυτούς που σκάβουν χαρακώματα και σε αυτούς που τα υπερασπίζονται. Το κοινοβούλιο δεν θα πρέπει να ανεχτεί την κατάχρηση της ασυλίας».
Ήδη έγιναν έφοδοι και συλλήψεις στα γραφεία του κουρδικού κόμματος HDP.

Πηγή OnAlert


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Μέρκελ: "Όσοι πρόσφυγες παρανομούν θα διώχνονται από τη Γερμανία"

Η καγκελάριος της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ τάχθηκε σήμερα υπέρ της αυστηροποίησης της νομοθεσίας που αφορά τις απελάσεις προσφύγων που έχουν αιτηθεί άσυλο στη χώρα αλλά καταδικάζονται από γερμανικά δικαστήρια για διάφορα αδικήματα, ακόμη και αν η καταδίκη αυτή είναι με αναστολή.

"Αν οι πρόσφυγες διέπραξαν ένα αδίκημα", αυτό "θα πρέπει να έχει συνέπειες (...) αυτό σημαίνει ότι το δικαίωμα (παραμονής τους στη Γερμανία) θα πρέπει να τερματίζεται αν καταδικαστούν σε φυλάκιση ή ακόμη και με αναστολή", είπε η καγκελάριος, με αφορμή τις επιθέσεις εναντίον γυναικών που σημειώθηκαν τη νύχτα της Πρωτοχρονιάς στην Κολονία.

Η ηγεσία του συντηρητικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (CDU) της Μέρκελ, που συνεδρίασε σήμερα στο Μάιντς, συμφώνησε να ζητήσει να ανακαλείται η χορήγηση ασύλου στην περίπτωση καταδίκης για κάποιο αδίκημα. Το ζήτημα αυτό ωστόσο θα πρέπει να συζητηθεί με το συγκυβερνών κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών (SPD).

"Είναι σημαντικό εκεί όπου δεν επαρκεί ο νόμος, να τροποποιηθεί", τόνισε σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η Άγγελα Μέρκελ η οποία θεωρεί ότι αυτό είναι "προς το συμφέρον της μεγάλης πλειονότητας των προσφύγων".

Με βάση τη γερμανική νομοθεσία, ένας άνθρωπος στον οποίο έχει χορηγηθεί άσυλο μπορεί να απελαθεί από τη Γερμανία εφόσον έχει καταδικαστεί σε φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών, υπό τον όρο όμως ότι η ζωή του ή η υγεία του δεν θα διατρέξουν κίνδυνο στη χώρα καταγωγής του.

Εκατοντάδες χιλιάδες ευρωπαϊκά διαβατήρια έχουν κλαπεί!

Την στιγμή που πολλές ευρωπαϊκές χώρες στρέφονται εναντίον της χώρας μας για το μεταναστευτικό και για τις συνθήκες αστυνόμευσης αλλά, και για την ασφάλεια της διαδικασίας φύλαξης και της χορήγησης διαβατηρίων ευρωπαϊκά ΜΜΕ αποκαλύπτουν ότι εκατοντάδες χιλιάδες διαβατήρια Βορειοευρωπαϊκών χωρών έχουν κλαπεί τα τελευταία χρόνια.

Η είδηση αυτή προκαλεί εντονότατη ανησυχία καθώς τα κλεμμένα διαβατήρια καταλήγουν τελικά στα κυκλώματα του οργανωμένου εγκλήματος και των δουλεμπόρων που μεταφέρουν χιλιάδες παράνομους μετανάστες εντός των ευρωπαϊκών συνόρων, προσφέροντας  πολλές φορές το αναγκαίο κώλυμα που αναζητούν οι τζιχαντιστές και τα μέλη άλλων τρομοκρατικών οργανώσεων.

Σύμφωνα με στοιχεία που αποκαλύφθηκαν από το EuObserver μόνο το  2013 έχουν χαθεί η κλαπεί σχεδόν μισό εκατομμύριο γερμανικά διαβατήρια ενώ μεγάλος αριθμός διαβατήριων έχει χαθεί και στις Σκανδιναβικές χώρες.

Οι αποκαλύψεις έγιναν από το Σουηδικό Υπουργείο Εσωτερικών  που ανακοίνωσε νέο πλαίσιο ενέχυσες της ασφάλειας του συστήματος έκδοσης  διαβατηρίων ,στο πλαίσιο των μέτρων για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία των Σουηδών το 2013 χάθηκαν η κλάπηκαν 477.000 γερμανικά διαβατήρια, 195.000 δανέζικα, 177.000 Σουηδικά  και 44.000 Φιλανδικά.

Στα μέτρα που λαμβάνουν οι Σουηδικές αρχές είναι η λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων, οι ιδιαίτεροι έλεγχοι για όσους ταξιδεύουν από την Τουρκία  με σουηδικά διαβατήρια, αλλά και ο περιορισμός σε τρία των διαβατηρίων που δικαιούνται να εκδώσουν σε διάστημα πέντε ετών οι σουηδοί πολίτες ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο της ψευδούς δήλωσης απώλειας  διαβατηρίου τα οποία κατόπιν  πωλούνται στα κυκλώματα των δουλεμπόρων.

Πάντως κερδίζει έδαφος η πρόταση για δημιουργία μεγάλου αρχείου δακτυλικών αποτυπωμάτων ,καθώς και η συμπερίληψη σκαναρισμένης φωτογραφίας και άλλων βιομετρικών στοιχείων  στο διαβατήριο των πολιτών της Ζώνης Σένγκεν ,την οποία είχε παρουσιάσει τον Οκτώβριο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο η γαλλική αντιπροσωπεία, καθώς θεωρείται ότι  μονό έτσι μπορεί να αντιμετωπισθεί η χρήση «νομίμων» διαβατήριων   για την  διακίνηση παράνομων μεταναστών μεταξύ των οποίων  κρύβονται και  τζιχαντιστές. 

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

"Όχι σε πρόσφυγες" από τη Σλοβακία λόγω όσων έγιναν στη Γερμανία

H Σλοβακία με δικαιολογία το σκάνδαλο με τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις που συνέβησαν την πρωτοχρονιά στην Κολωνία, δεν θα επιτρέπει την είσοδο μουσουλμάνων προσφύγων στην χώρα. Ο πρωθυπουργός Ρόμπερτ Φίτζο σε δήλωση που έκανε στην πρωτεύουσα της χώρας Μπρατισλάβα δήλωσε πως "δεν θέλουμε να συμβούν στην Μπρατισλάβα αυτά που συνέβησαν στην Γερμανία" και έκλεισε την πόρτα στους μουσουλμάνους πρόσφυγες.

Σύμφωνα με είδηση από την ιστοσελίδα της γερμανικής Die Zeit ο πρωθυπουργός της Σλοβακίας δήλωσε πως "η ομαλή ένταξη των προσφύγων είναι αδύνατη" και ότι "το ιδανικό της πολυπολιτισμικής Ευρώπης τελείωσε".

Η Σλοβακία τον περασμένο Δεκέμβριο είχε εκφράσει αντιρρήσεις για την κατανομή των προσφύγων με κάποιο ποσοστό σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Η Zeit Online ανέφερε πως εντός του 2015 στην Σλοβακία υπέβαλλαν αίτημα ασύλου μόνο 169 άτομα και εξ αυτών έγιναν δεκτοί μόνο οι 8. Επίσης αναφέρεται πως απάντηση περιμένουν και οι 149 χριστιανοί που ήρθαν από το Ιράκ και υπέβαλλαν αίτημα.

Η κυβέρνηση της Σλοβακίας δήλωσε πως πλέον δεν θα συμβάλλει χρηματικά για τους πρόσφυγες και ότι θα παράσχει βοήθεια μόνο για την ασφάλεια των συνόρων. Ο Ρόμπερτ Φίτζο δήλωσε πως "η οικονομική μας βοήθεια θα κατευθύνεται στην προστασία των συνόρων της συνθήκης Σένγκεν. Ζητάμε η βοήθεια που δίνουμε να μην πηγαίνει σε χρήματα για τρόφιμα αλλά στην συνοριακή ασφάλεια".

Η Σλοβακία τον Ιούλιο αναλαμβάνει την περιοδική προεδρία της Ε.Ε.

Μαθήματα σεβασμού γυναικών σε πρόσφυγες και μετανάστες

To Βέλγιο αναμένεται να γενικεύσει τα μαθήματα που θα παραδίδει στους αιτούντες άσυλο με τα οποία θα τους εξηγεί πώς να συμπεριφέρονται με σεβασμό στις γυναίκες, ανακοίνωσε ο υφυπουργός Ασύλου και Μετανάστευσης της χώρας, μετά τις σεξουαλικές επιθέσεις εναντίον γυναικών στη Γερμανία.

«Θα αντιγράψουμε το νορβηγικό μοντέλο και θα εισαγάγουμε μαθήματα εντός των επόμενων εβδομάδων σε όλα τα κέντρα φιλοξενίας» δήλωσε στον βελγικό Τύπο ο Τέο Φράνκεν διευκρινίζοντας ότι τέτοιου είδους μαθήματα παραδίδονται ήδη σε πολλά κέντρα υποδοχής και φιλοξενίας προσφύγων.

«Το περιεχόμενο θα μπορούσε να είναι ευρύτερο από το θέμα του σεβασμού των γυναικών. Πρόκειται καταρχάς για κανόνες που πρέπει να γίνονται σεβαστοί, ευρωπαϊκές αξίες, τη συμπεριφορά που αναμένουμε από κάποιον…» επισήμανε η εκπρόσωπος τύπου του Φράνκεν, Ντάτριεν Γιάνσεν, όπως έγραψε χθες η εφημερίδα Le Soir.

H πρωτοβουλία του Φράνκεν, στελέχους του εθνικιστικού φλαμανδικού κόμματος N-VA, μόνο ενθουσιασμό δεν προκάλεσε στην υπουργό Δικαιωμάτων των Γυναικών και Ισότητας των Ευκαιριών στο γαλλόφωνο τμήμα του Βελγίου, την σοσιαλίστρια Ιζαμπέλ Σιμονί.

«Το να προτείνεται ένα τέτοιο μέτρο στο Βέλγιο, είναι σα να γίνεται ένας παραλληλισμός μεταξύ των ενδείξεων που υπάρχουν στο πλαίσιο μιας έρευνας των γερμανικών αρχών και των προσώπων που έχουν εγκαταλείψει τις χώρες τους για να γλιτώσουν από τον πόλεμο και την πείνα. Πρόκειται για μια ακατάλληλη χρονική συγκυρία που κρύβει έναν ρατσισμό το λιγότερο συγκεκαλυμμένο» τόνισε η υπουργός σε ένα δελτίο Τύπου.

Η Νορβηγία ανακοίνωσε ότι προσφέρει «μαθήματα» στους αιτούντες άσυλο ώστε να τους βοηθήσει να ενταχθούν ευκολότερα σε μια χώρα, τα ήθη της οποίας μπορεί να τους φαίνονται πολύ φιλελεύθερα.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ο ΣΥΡΙΖΑ και τα «ρουσφέτια»

Του Γιάννη Σιδέρη

Όταν ήρθε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, ήρθε ως παρένθεση, κατά την άποψη της τότε καθεστηκυίας πολιτικής τάξης. Ο κρατικός μηχανισμός επί 150 χρόνια ήταν στελεχωμένος από την γνωστή ιστορική Δεξιά, τη Δεξιά των κοινωνικών φρονημάτων, σε όλο του το σώμα, και φυσικά στους κρίσιμους αρμούς του, τις θέσεις ευθύνης.

Φυσικά ο μεταχουντικός Καραμανλής, εμπλουτισμένος με την ευρωπαϊκή πείρα και τον στόχο της εθνικής συμφιλίωσης, έκανε ανοίγματα, άρχισαν να εισέρχονται στο Δημόσιο οπαδοί και των άλλων κομμάτων, αλλά ως νέοι, στις παρυφές του κρατικού μηχανισμού.

Η επέλαση του ΠΑΣΟΚ

Το ΠΑΣΟΚ αντιμετώπισε εξ αρχής το ανυπόκριτο σαμποτάζ των υψηλόβαθμων υπαλλήλων της κρατικής γραφειοκρατίας. Συνειδητοποίησε την ανάγκη να εισέλθουν δικά του στελέχη στον κρατικό μηχανισμό, και δη στις θέσεις αποφασιστικής ευθύνης. Στην κίνηση αυτή δόθηκε και «θεωρητική» κάλυψη, με την εύσχημη αγωνιστική ορολογία ότι «το λαϊκό κίνημα εισέρχεται στους αρμούς του κράτους για να το αλλάξει.

Η κίνηση για όσους δεν έχουν παρωπίδες ήταν επιβεβλημένη, παρότι κατήργησε τους γενικούς διευθυντές των υπουργείων, οι οποίοι ήταν φορείς της θεσμικής μνήμης της γραφειοκρατικής λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης.

Όμως αφού πλήρωσε τις - αναγκαίες για την λειτουργία του κρατικού μηχανισμού - πολιτικές θέσεις, άρχισε ο εκφυλισμός της διαδικασίας. Πλέον ο δεύτερος κύκλος των προσλήψεων δεν αφορούσε πολιτικά στελέχη για κρίσιμες θέσεις (πολιτικά στελέχη βεβαίως χωρίς καμιά επιστημονική συνάφεια με το αντικείμενο της ευθύνης τους), αλλά τα στελέχη και τα μέλη του κινήματος. Ο τρίτος κύκλος, πιο ευρύς, αποδέχτηκε στους κρατικούς κόλπους τους ψηφοφόρους και ο τέταρτος, το κάθε έναν, κάθε πολιτικής τοποθέτησης, που απλώς είχε πρόσβαση σε πρόσωπα της νέας εξουσίας (ο γράφων δεν κομίζει γλαύκα ες Αθήνας έχει αναφερθεί και παλιότερα σε αυτό).

Ο ΣΥΡΙΖΑ στον ίδιο δρόμο

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήλθε στην εξουσία υπό άλλες συνθήκες. Τα πρόσωπα του κρατικού μηχανισμού ήταν φίλιος χώρος - το μεγαλύτερο μέρος του και θερμά υποστηρικτικό. Όταν άρχισαν αν βγαίνουν καταγγελτικά δημοσιεύματα για την στελέχωση των πολιτικών γραφείων και των διευθυντικών θέσεων με ημέτερους, ο γράφων με κείμενό του υποστήριξε τη νέα κυβέρνηση. Τα πολιτικά γραφεία και κάποιες διευθυντικές θέσεις, έχουν ως απαραίτητο στοιχείο την εμπιστοσύνη και την εχεμύθεια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν καβαλήσει τον αφρό του αντιμνημονίου, παρέπαιε μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, για χρόνια ( ως ΣΥΝ,ΕΑΡ και ΚΚΕες), λίγοι άνθρωποι, μαζεύονταν στις ολιγάριθμες οργανώσεις του, λίγοι στις αναιμικές συγκεντρώσεις και πορείες του. Λογικό ήταν αφού μοιράζονταν το ίδιο όραμα, να αναπτυχθούν μεταξύ τους και ανθρώπινες σχέσεις (αυτές που κατήγγειλαν τα δημοσιεύματα).

Ωστόσο η διαχείριση της εξουσίας χωρίς να υποπέσεις σε πολιτικοδιοικητικό εκφυλισμό, απαιτεί Παιδεία, όραμα, κατανόηση των αντοχών της εποχής. Ο ΣΥΡΙΖΑ αφού πλήρωσε τις αναγκαίες πολιτικές θέσεις με στενά δικούς του, θα έπρεπε να ξανοιχτεί στο ευρύ πεδίο των ειδικών, των μάνατζερ ( παρότι η λέξη του φέρνει ανατριχίλα), από τους οποίους θα αντλούσε τους κατάλληλους για τον ευρύτεροι δημόσιο τομέα, και θα απαιτούσε παραγωγή έργου και μετρήσιμου αποτελέσματος.

Ο σύντροφος της συντρόφισσας

Δυστυχώς το τελευταίο επεισόδιο με τον σύζυγο της βουλευτού κας Καφαντάρη, Αργύρη Αργυρίου, δείχνει πως εν σπέρματι αρχίζει ο πολιτικός εκφυλισμός. Ο κ Αργυρίου με τις ψήφους των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ διορίστηκε Διευθύνων Σύμβουλος της Δημόσιας Επιχείρησης Ενεργειακών Επενδύσεων (ΔΕΠΕΝΕ Α.Ε.). Προφανώς θα έχει τα τυπικά προσόντα.

Το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι θα περνούσε εν κρυπτώ η ιδιότητα του συζύγου της βουλευτού, αν δεν επέμενε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Γιάννης Μανιάτης

Τελικά (όπως έγραψε χθες το liberal) παραδέχτηκε, δίχως ιδιαίτερη… διάθεση ότι η κυρία Καφαντάρη είναι γυναίκα του, με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να αποσιωπούν το ζήτημα.

Το πρόβλημα επίσης είναι ότι η εν λόγω εταιρία δεν φαίνεται να έχει προς το παρόν λόγο ύπαρξης. Όπως διαβάσαμε, έγινε διορισμός Δ.Σ. χωρίς να υπάρχει καταστατικό, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους αρνήθηκε να δώσει νούμερο για το κόστος λειτουργίας της, και η εταιρεία θα έχει στο τιμόνι της τρία πρόσωπα (Πρόεδρο, αντιπρόεδρο και Διευθύνοντα Σύμβουλο), ενώ αρκούσε μόνο ένας.

Το πιο ωραίο είναι ότι η νέα ΔΕΚΟ δεν θα έχει αντικείμενο, αφού έχει ματαιωθεί η κατασκευή αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από την Ρωσία στην Ελλάδα μέσω Τουρκίας, στην κατασκευή του οπίου θα συμμετείχε. Ο κ. Σκουρλέτης θα μπορούσε να αναμένει αλλαγή των πραγμάτων και να την συστήσει, αλλά πώς θα έκανε το ρουσφέτι στον σύντροφο της συντρόφισσας;

Πηγή Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Μετά τη Μέση Ανατολή η Τουρκία χάνει και την Κεντρική Ασία

Η Τουρκία, η οποία μετά την επιδείνωση των σχέσεών της με τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, την Αίγυπτο και το Ισραήλ έχασε την οικονομική, πολιτική και διπλωματική επιρροή της στην Μέση Ανατολή, βρίσκεται στα πρόθυρα της απώλειας και της Κεντρικής Ασίας, λόγω της κρίσης με τη Ρωσία.

Του Zülfikar Doğan
Μετάφραση - Απόδοση Σωτήρης Δημόπουλος

Οι κυρώσεις της Μόσχας, που ακολούθησαν την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους στις 24 Νοεμβρίου, επεκτείνονται και στις ρωσικές σφαίρες επιρροής στην Κεντρική Ασία και στον Καύκασο, καθώς οι κεντροασιατικές χώρες που είχαν δημιουργήσει στενές σχέσεις με την Άγκυρα μετά τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, φαίνεται ότι ετοιμάζονται να αποστασιοποιηθούν από τη Τουρκία.

Στις 15 Δεκεμβρίου 2015, στην Μόσχα, η σύνοδος της Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ) –που συμπεριλαμβάνει και τα τουρκικά(sic) κράτη της Κιργιζίας, του Καζαχστάν, του Ουζμπεκιστάν και του Τατζικιστάν, μαζί με τη Ρωσία, το Αζερμπαϊτζάν, την Μολδαβία, την Λευκορωσία και την Αρμενία- κάλεσε την Τουρκία να απολογηθεί στη Ρωσία.

Η Αρμενία έχει στην παρούσα φάση την προεδρία του ΟΣΣΑ (Οργανισμός για τη Διακυβερνητική Συνθήκη Συλλογικής Ασφάλειας-CSTO), μια στρατιωτική συμμαχία των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών. Οι αρχηγοί των στρατών των κρατών-μελών συναντήθηκαν πριν από την συνάντηση των αρχηγών των κρατών για να ακούσουν τον προεδρεύοντα Στρατηγό Γιούρι Χατσατούρωφ, τον Αρμένιο αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, να επικρίνει σφοδρά την Τουρκία.

Ο Χατσατούρωφ τόνισε ότι «οι αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων όλων των κρατών-μελών του Οργανισμού υποστηρίζουν τις ρωσικές ενέργειες και καταγγέλλουν την τουρκική επίθεση εναντίον του Su-24, που τη θεωρούμε ως πράξη εμπρηστική και ως επαίσχυντη επίθεση. Όπως είπε η Ρωσία αμέσως μετά την επίθεση, βλέπουμε σ’ αυτή μία πισώπλατη μαχαιριά».

Ο Αρμένιος πρόεδρος Σερζ Σαρκισιάν, προεδρεύων της ΚΑΚ, ζήτησε επίσης από την σύνοδο κορυφής να στηρίξει τη Ρωσία και να καταγγείλει την Τουρκία: «ως κράτη μέλη, δηλώσαμε την υποστήριξή μας προς τη ρωσική θέση και αποφασίσαμε να διακηρύξουμε επειγόντως την ενότητά μας στη μάχη με την τρομοκρατία. Η συμπεριφορά της Τουρκίας και η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους αποτέλεσε μια οπισθοδρόμηση στον αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας».

Ωστόσο, το πραγματικό σοκ για την Άγκυρα δεν ήταν τα λόγια του Σαρκισιάν, αλλά αυτά του προέδρου της Κιργιζίας, Αλμπαζέκ Αταμπάγιεφ, ο οποίος στο παρελθόν είχε απευθυνθεί προς τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν αναφέροντάς τον ως τον «μεγαλύτερο αδελφό» του. Μετά τις προεδρικές εκλογές του Αυγούστου του 2014, ο Αταμπάγιεφ είχε εμφανιστεί με τον Ερντογάν, κατά την εκφώνηση του νικητήριου λόγου του, και τον είχε επαινέσει χωρίς να τσιγκουνευτεί στα λόγια του. Στη σύνοδο της ΚΑΚ, ο Αταμπάγιεφ εξέφρασε την υποστήριξή του στην Μόσχα και στον Πούτιν και ζήτησε ο Ερντογάν και η Τουρκία να απολογηθούν στην Ρωσία.

Η υποστήριξη της Ρωσίας εκ μέρους των κεντροασιατικών τουρκικών δημοκρατιών, που έχουν δεχθεί δισεκατομμύρια δολάρια σε δάνεια και χρηματοδοτική στήριξη από την Τουρκία και η προτροπή του Αταμπάγιεφ να απολογηθεί η Άγκυρα σόκαραν την Τουρκία και έβγαλαν από τις αυταπάτες τους τον Ερντογάν και την κυβέρνηση του ΑΚΡ. Το 2014, η Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού της Τουρκίας είχε παράσχει στις κεντροασιατικές δημοκρατίες περισσότερα από 3,5 δις δολ. Όταν ρωτήθηκε για το σχόλιο του Αταμπάγιεφ, ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, ο Ιμπραήμ Καλίν, είπε: «Αν μη τι άλλο, ήταν μια ατυχής δήλωση».

Το πάγωμα της Ρωσίας, από τον Οκτώβριο, στην έκδοση αδειών διέλευσης για τα τουρκικά φορτηγά έχει κλονίσει τις τουρκικές εξαγωγές προς τις κεντροασιατικές δημοκρατίες. Η Άγκυρα ανησυχώντας από την πιθανότητα να χαθούν οι κεντροασιατικές αγορές, όπου η Τουρκία έχει μεγάλα κατασκευαστικά συμβόλαια και επενδύσεις, άρχισε να χρησιμοποιεί την Κασπία Θάλασσα για τις εξαγωγές της, χάριν στο άνοιγμα των πυλών του Αζερμπαϊτζάν.

Ο Αζέρος πρόεδρος Ιλχάμ Αλίεφ διέταξε να αυξηθεί η δυνατότητα διεκπεραίωσης των πλοίων στα λιμάνια της Κασπίας και να καταργηθεί η διαδικασία έκδοσης άδειας για τη διέλευση των τουρκικών φορτηγών. Ωστόσο, ακόμη και αν τα τουρκικά φορτηγά μέσω της Κασπίας φθάσουν τα 50 χιλιάδες ετησίως δεν μπορούν να καλύψουν το μέγεθος των τουρκικών εξαγωγών των προηγούμενων ετών προς τις αγορές της Κεντρικής Ασίας.

Επίσης, με την ραγδαία πτώση των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, το Αζερμπαϊτζάν έχει υποτιμήσει το νόμισμά του κατά 47% έναντι του δολαρίου και του ευρώ. Δεδομένων, επομένως, των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος ότι η χώρα θα μπορεί επ’ αόριστον να συνεισφέρει στις εμπορικές και ενεργειακές ανάγκες της Τουρκίας.

Επιπλέον, μια συνάντηση του Αλίεφ με τον Σαρκισιάν στην Ελβετία στις 19 Δεκεμβρίου δεν κατέληξε σε κάποια απόφαση για το Ναγκόρνο Καραμπάχ. Αντιθέτως, οι δύο χώρες ανακοίνωσαν ότι η κατάπαυση πυρός μεταξύ τους έχει λήξει. Αυτή η εξέλιξη ανησυχεί πολύ την Τουρκία, επειδή θα μπορούσε να επηρεάσει αρνητικά τη χρήση της αζερικής διαδρομής για τις εξαγωγές της. Εν τω μεταξύ, η Ρωσία και η Αρμενία, οι οποίες έχουν ενισχύσει τους πολιτικούς και τους οικονομικούς δεσμούς τους, στα τέλη του Δεκεμβρίου αποφάσισαν να επεκτείνουν και τη στρατιωτική τους συνεργασία.

Παράλληλα, στα μέσα του Δεκεμβρίου, ο Πούτιν ανακοίνωσε ότι η διαδικασία στην έκδοση βίζας για τους Γεωργιανούς θα χαλαρώσει και σύντομα θα καταργηθεί. Έτσι γίνεται φανερό ότι η ρωσο-αρμενική συμφωνία στο πεδίο της αεράμυνας, η εξομάλυνση των ρωσο-γεωργιανών σχέσεων και η επανάληψη των αψιμαχιών μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και της Αρμενίας θα εμποδίσουν την πρόσβαση της Τουρκίας στον Καύκασο.

Υπάρχουν επίσης φόβοι ότι η Ρωσία, η οποία έχει εκτοξεύσει πύραυλους κρουζ από τα πλοία της στην Κασπία, θα μπορούσε να μπλοκάρει τη διέλευση της Τουρκίας από τη θάλασσα αυτή, περιορίζοντας έτσι την πρόσβασή της προς την Κεντρική Ασία μέσω αυτής της διαδρομής. Η Ρωσία επίσης χρησιμοποιεί την «Ευρασιατική Οικονομική Ένωση» (EEU) για να προκαλέσει πρόβλημα στις σχέσεις της Τουρκίας με τις τουρκικές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας. Οι συνομιλίες της Τουρκίας με την EEU για τη δημιουργία μιας ελεύθερης ζώνης εμπορίου ανεστάλησαν, κι αντιθέτως ο Πούτιν ανακοίνωσε ότι η EEU θα ξεκινήσει συνομιλίες με το Ιράν.

Κατ’ αυτόν τον τρόπο, η Ρωσία βοηθά στην προώθηση των ιρανικών οικονομικών συμφερόντων στην Κεντρική Ασία κλείνοντας τις πόρτες στην Τουρκία, που υποστηρίζει μια τελωνειακή ένωση και μια περιφερειακή ελεύθερη ζώνη εμπορίου. Δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι όλα αυτά φέρνουν την Τουρκία, και στον απόηχο της απομόνωσής της στην Μέση Ανατολή, ένα βήμα εγγύτερα στην απώλεια της Κεντρικής Ασίας.

Πηγή SotiriosDemopoulos


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Η Τουρκία απειλεί την παγκόσμια ειρήνη

Τουρκία. Η χώρα που είναι πάντα «ουδέτερη», που αριστοτεχνικά φροντίζει να συντάσσεται πάντα με το νικητή και που βρίσκεται σε μόνιμη αναζήτηση χρήσιμων ηλιθίων (ηγετών κρατών), πρόθυμων πολιτικών μισθοφόρων (πρώην αρχηγοί κρατών).
Επιπλέον, η Τουρκία είναι η χώρα που δεν αναγνωρίζει κανέναν νόμο (διεθνή) ή υποχρέωση από συμμετοχή της σε παγκόσμιους οργανισμούς (π.χ. ΝΑΤΟ, ΟΗΕ) αν δεν εξυπηρετούνται πρωτίστως τα δικά της συμφέροντα.

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ 

Η Τουρκία είναι μία χώρα που έχει σαν διεθνή κανόνα τον τυχοδιωκτισμό και η εξωτερική της πολιτική είναι μόνιμος παράγοντας δημιουργίας προβλημάτων με τις γειτονικές της χώρες. Η εσωτερική της πολιτική χαρακτηρίζεται από καθεστωτική έως απολυταρχική και, ιστορικά, σε πολλές περιπτώσεις έως και γενοκτόνος…
Η Τουρκία είναι επίσης μία χώρα που από τοπικός ταραξίας έχει μεταβληθεί (στην περίοδο του «σουλτάνου» Ερντογάν και στις σχέσεις που έχει αναπτύξει με τους τζιχαντιστές) σε κίνδυνο διασάλευσης της παγκόσμιας ειρήνης και ασφάλειας, προς τέρψιν του μεγαλοϊδεατισμού και του οράματος επανάκαμψης της «Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».
H Τουρκία είναι μία χώρα που βυθίζεται στο πολιτικό Ισλάμ, του φονταμενταλιστικού Ισλάμ, με ό,τι αυτό μπορεί να σημαίνει για την θέση της στον δυτικό κόσμο ή για την θέση της απέναντι στον δυτικό κόσμο των... "απίστων".

Η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του Νταβούτογλου, κινείται με εκβιαστικά χαρακτηριστικά τόσο απέναντι στις ΗΠΑ («πόλεμος» κατά του ΙΚ και αναδιαμόρφωση του χάρτη της Μέσης Ανατολής), όσο και απέναντι στην Ευρώπη (εκβιασμός στον έλεγχο διακίνησης λαθρομεταναστών - προσφύγων), επιβεβαιώνοντας την περιγραφή της ως "χώρα που δεν έχει ιστορία, αλλά έχει πλούσιο ποινικό μητρώο". Ταυτόχρονα, η σημερινή Τουρκία, ακολουθώντας τα ιστορικά της χαρακτηριστικά, δεν σέβεται τους γείτονές της και δεν διστάζει να χρησιμοποιήσει στρατιωτικές δυνάμεις για να παραβιάσει τα σύνορα, δημιουργώντας επιπρόσθετα προβλήματα, προσλαμβάνοντας τον χαρακτηρισμό της χώρας τρομοκράτη.

Η ισλαμική ατζέντα του Ταγίπ Ερντογάν

Σε ένα ακόμη βήμα για το ξεδίπλωμα της ισλαμικής ατζέντας του Ταγίπ Ερντογάν, η κυβέρνηση με απόφαση του Α. Νταβούτογλου προβλέπει μεσημεριανό διάλειμμα την Παρασκευή για την προσευχή των Δημόσιων Υπαλλήλων.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο που τίθεται σε εφαρμογή τις επόμενες εβδομάδες παρατείνεται ο προβλεπόμενος χρόνος διαλείμματος για μεσημεριανό ώστε να μπορούν οι δημόσιοι υπάλληλοι να προσευχηθούν. Η προσευχή της Παρασκευής διαρκεί σχεδόν 45 λεπτά και για τους άνδρες είναι υποχρεωτική η μετάβαση σε τζαμί και το πρόσχημα για την έκδοση της απόφασης είναι ο «σεβασμός της θρησκευτικής ελευθερίας» των δημοσίων υπαλλήλων.

Το θέμα της προσευχής των τριών εκατομμυρίων δημοσίων υπαλλήλων ήταν μόνιμο σημείο τριβής μεταξύ των πιστών και της διοίκησης που θεωρούσε ότι η νέκρωση της κρατικής μηχανής για μια ώρα δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στην λειτουργία των υπηρεσιών αλλά όπως δήλωσε ο ίδιος ο κ. Νταβούτογλου η απόφαση αυτή θα συμβάλλει τόσο στην ελευθερία άσκησης θρησκευτικών καθηκόντων των υπαλλήλων αλλά και για την «ανάπτυξη σχέσεων αδελφοσύνης»

Ήδη πάντως στην δημόσια συζήτηση έχει τεθεί το αίτημα για επέκταση του μεσημεριανού διαλείμματος ώστε να διαρκεί τουλάχιστον μιάμιση ώρα, αλλά και η μετάθεση της επίσημης εβδομαδιαίας αργίας από την Κυριακή στην Παρασκευή.

Η Παρασκευή ήταν επίσημη αργία με βάση νόμο που είχε υιοθετηθεί το 1924 λίγο πριν την διάλυση του Χαλιφάτου .Μέχρι τότε δεν υπήρχε κοινή επίσημη αργία, καθώς υπήρχε η αργία της Παρασκευής για τους μουσουλμάνους, του Σαββάτου για τους Εβραίους και της Κυριακή για τους Χριστιανούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Όμως από το 1935 στο πλαίσιο των μεταρρυθμίσεων για την μετατροπή της Τουρκίας σε κοσμικό κράτος καθιερώθηκε ως εβδομαδιαία αργία η Κυριακή.

Σήμερα μόνο σε κάποιες μουσουλμανικές χώρες όπως το Ιράν, η Αλγερία, το Αφγανιστάν, το Κατάρ κ.α., η Παρασκευή είναι επίσημη αργία.

Πριν μια εβδομάδα ο Διευθυντής Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας με φετφά απαγόρευε στους αρραβωνιασμένους να κυκλοφορούν σε δημοσίους χώρους πιασμένοι από το χέρι ,ένα ακόμη δείγμα από την συντηρητικοποίηση την οποία επιχειρεί να επιβάλλει στην τουρκική κοινωνία η κυβέρνηση του ΑΚΡ που ποτέ δεν έκρυψε τις ισλαμικές ρίζες του.

Η Άγκυρα απειλεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ

Με έκπληξη, όσοι παρακολουθούν και γνωρίζουν τα δρώμενα στον χώρο της Μέσης Ανατολής, είδαν προ ημερών μία δημοσίευση από την Τουρκία που ανέφερε πως στρατεύματά της που βρίσκονται στο βόρειο Ιράκ, απώθησαν επίθεση τζιχαντιστών σε στρατιωτική βάση της Τουρκίας μέσα στο Ιρακινό έδαφος…!
Μάλιστα, στην τουρκική ανακοίνωση αναφερόταν ρητά πως δεν υπήρξε καμία απώλεια ή τραυματισμός τούρκου στρατιώτη…! Καμία άλλη πηγή (χώρα ή ΜΚΟ) δεν επιβεβαίωνε την συγκεκριμένη «μάχη», αλλά και κανένας δεν σχολίασε την παράνομη ύπαρξη και δραστηριότητα του τουρκικού στρατού μέσα στο Ιράκ, ενώ είναι γνωστή η αρνητική θέση της Βαγδάτης σε οποιαδήποτε τουρκική δραστηριότητα εντός των εδαφών του Ιράκ…!

Φυσικά, η τουρκική αυτή ανακοίνωση ήταν μία επικοινωνιακή προβοκάτσια και έγινε μέσα στα πλαίσια δημιουργίας εντυπώσεων περί χρησιμότητας της Τουρκίας στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών και του Ισλαμικού Κράτους. Και αυτή την ανακοίνωση έσπευσε να διαψεύσει η κυβέρνηση του Ιράκ μετά την πάροδο 48 ωρών (απόδειξη που επιβεβαιώνει έρευνα που προηγήθηκε).

Έτσι, λοιπόν, ο στρατός του Ιράκ αρνήθηκε ρητά πως τουρκικά στρατεύματα στο βόρειο Ιράκ έγιναν στόχος επίθεσης τζιχαντιστών της οργάνωσης Ισλαμικό Κράτος (ΙΚ) ή ότι ενεπλάκησαν σε μάχη με τα μέλη της. Και η διάψευση αυτή ουσιαστικά διαψεύδει τις δηλώσεις που έκανε σχετικά ο ίδιος ο πρόεδρος της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
«Η κοινή επιχειρησιακή διοίκηση διαψεύδει ότι υπήρξε τρομοκρατική επίθεση εναντίον των θέσεων των τουρκικών δυνάμεων στην Μπασίκα από το Ντάες (σ.σ. αραβικό ακρώνυμο του ΙΚ) πρόσφατα», ανέφερε η ιρακινή κρατική τηλεόραση. Οι θέσεις του τουρκικού αγήματος στο βόρειο Ιράκ βρίσκονται κοντά στη Μοσούλη.

«Η κοινή επιχειρησιακή διοίκηση αρνείται αυτό που μετέδωσαν ορισμένα μέσα ενημέρωσης επικαλούμενα τον Τούρκο πρόεδρο περί συγκρούσεων ανάμεσα στις τουρκικές δυνάμεις που βρίσκονται μέσα στην ιρακινή επικράτεια και τους τρομοκράτες του Ντάες είτε στη Μπασίκα, ή σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή», μετέδωσε ακόμη η ιρακινή κρατική τηλεόραση.
Ο Ερντογάν δήλωσε χθες ότι μια επίθεση που εξαπέλυσαν τζιχαντιστές του ΙΚ εναντίον της στρατιωτικής βάσης όπου οι τουρκικές δυνάμεις εκπαιδεύουν μια ιρακινή σουνιτική παραστρατιωτική οργάνωση δείχνει ότι η απόφαση της Άγκυρας να αναπτύξει τακτικό στρατό πέραν των εκπαιδευτών ήταν δικαιολογημένη.

Μόνο που ο «σουλτάνος Ταγίπ» (λάτρης του συστήματος διακυβέρνησης της Γερμανίας από τον Χίτλερ...) ξεχνά πως η κυβέρνηση της Βαγδάτης δεν επιθυμεί την ύπαρξη του τουρκικού στρατού εντός του Ιρακινού εδάφους και ως εκ τούτου, η Τουρκία έχει εισβάλει σε ξένη χώρα, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Και η εισβολή αυτή δημιουργεί πλείστα όσα προβλήματα στον αμερικανικό παράγοντα, ο οποίος γνωρίζει την σοβαρή πιθανότητα μεταστροφής της Ιρακινής κυβέρνησης προς τη Μόσχα, αφού οι ΗΠΑ δεν μπορούν να διαχειριστούν την Τουρκία, η οποία σαν σκοπό έχει την υφαρπαγή ιρακινού εδάφους.

Απειλή για την παγκόσμια ειρήνη

Το τι θα κάνει και ποια ακριβώς θα είναι η απάντηση της κυβέρνησης του Ιράκ στην Τουρκία του ημιπαράφρονα Ερντογάν, είναι άγνωστο. Εάν, όμως, για οποιοδήποτε λόγο ζητήσει από την Μόσχα να αναλάβει δραστηριότητα και στο Ιράκ, άρα και να «καθαρίσει» τους τούρκους εισβολείς, τότε οι ΗΠΑ θα βρεθούν σε πάρα πολύ δύσκολη θέση (αφού στην ουσία θα παραμερίζονται από το Ιράκ) και λόγω του ΝΑΤΟ θα πρέπει να υποστηρίξει την Τουρκία απέναντι στην μαινόμενη (μετά την κατάρριψη του μαχητικού της) Ρωσία, ενώ η Τουρκία θα βρεθεί αυτομάτως αντιμέτωπη με τα αποτελέσματα της αλαζονικής πολιτικής του «σουλτάνου» που λειτουργεί ως τρομοκράτης…

Αυτή τη χώρα, την Τουρκία, που δεν διστάζει να δολοφονεί τους πολίτες της (Κούρδοι) και που δεν διστάζει να απειλεί την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια απειλώντας με πρόκληση παγκοσμίου πολέμου προκειμένου να ικανοποιηθούν οι παράλογες και παράνομες απαιτήσεις της, θα πρέπει να την αντιμετωπίσουν με ιδιαίτερη σοβαρότητα και σκεπτικισμό τόσο οι ισχυροί της σύμμαχοι αλλά και όλοι οι γείτονές της. Κι αυτό όχι λόγω του «απρόβλεπτου» χαρακτήρα του «σουλτάνου Ταγίπ», αλλά κυρίως, λόγω του ότι η πολιτική ηγεσία της Τουρκίας αναζητά εναγωνίως «μία νίκη» απέναντι στον οποιονδήποτε για να μπορέσει να διατηρηθεί στην εξουσία, ειδάλλως απειλεί να πατήσει το κουμπί έναρξης του τρίτου παγκοσμίου πολέμου…

Πληροφορίες από Milliyet, Hurriyet, Liberal, BBC, Tribune


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Αρχίζει "πόλεμος" για το μάθημα των θρησκευτικών;

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης
Δημοσιογράφος - Συγγραφέας - Τουρκολόγος

Κάποιοι θερμοκέφαλοι με «διαθλασμένες» ιδεοληψίες που δεν αντιλαμβάνονται την σκληρή πραγματικότητα που υφίσταται ο ελληνικός λαός από τα δικά τους λάθη, φαίνεται πως σκοπεύουν να ανοίξουν νέους ασκούς του Αίολου. Καυχόμενοι πως είναι άθεοι (δικαίωμά τους ), διακηρύττουν πως θα καταργήσουν το μάθημα των θρησκευτικών χωρίς να έχουν συνείδηση(;) ότι αυτό πλήττει καίρια την ελληνορθόδοξη ταυτότητα και να επιβάλλουν μάθημα «αόριστης» θρησκειολογίας κατά παράβαση του ίδιου του ελληνικού συντάγματος.
Είναι αλήθεια κ Φίλη;

Το θέμα έχει ήδη θορυβήσει την εκκλησιαστική ιεραρχία και παρά τους χαμηλούς της τόνους και της μη ουσιαστικής της αντίδρασης στην αντιχριστιανική λαίλαπα των τελευταίων ετών, αναγκάζεται τώρα να ανασκουμπωθεί και με ανακοίνωσή της μιλά για έκτακτη σύγκλησή της γι αυτό το καυτό θέμα.

Σημειωτόν, όπως αναφέρει το ιστολόγιο Κατάνυξης, για να υπάρξει απογευματινή έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου θα πρέπει να συμβαίνουν εξαιρετικά κρίσιμα εκκλησιαστικά θέματα. Για παράδειγμα, μια τέτοια απογευματινή συνεδρίαση έγινε την περίοδο των ταυτοτήτων επί εποχής μακαριστού Χριστοδούλου. Τώρα έχει προγραμματισθεί για τις 12 Ιανουαρίου έκτακτη συνεδρίαση της Ιεράς Συνόδου με μοναδικό θέμα συζήτησης… το μάθημα των Θρησκευτικών.

Τι άραγε συνέβη και οι ιεράρχες ανησύχησαν και ζητούν να υπάρξει συζήτηση για το θέμα των Θρησκευτικών;
Τι μπορεί να έχει αλλάξει από τότε που ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε προσωπικά τον Αρχιεπίσκοπο κ. Ιερώνυμο ότι τίποτε, όσο αυτός είναι Πρωθυπουργός, δεν πρόκειται να αλλάξει στη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών;
Γιατί, τέλος, οι ιεράρχες κάνουν λόγο για ιερό casus belli και, το σημαντικότερο, για ιερό πόλεμο;

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ο μεν Αρχιεπίσκοπος έχει βεβαίως την προφορική διαβεβαίωση του Πρωθυπουργού ότι δεν πρόκειται να καταργηθεί η διδασκαλία των Θρησκευτικών στα σχολεία, αλλά κάποιες πληροφορίες που έγιναν γνωστές στους ιεράρχες ότι ο υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης ετοιμάζει σχέδιο για κατάργηση εντός του 2016 του μαθήματος των Θρησκευτικών και αντικατάστασή του με ένα μάθημα Θρησκειολογίας, αγνώστου περιεχομένου και αγνώστων συγγραφέων, τον έκαναν να ανησυχήσει.
"Τι ετοιμάζει αλήθεια ο κ. Φίλης και δεν ενημερώνει κανέναν;" διερωτήθηκαν οι ιεράρχες.

Ο υπουργός Παιδείας δηλώνει πλέον δημοσίως ότι σκοπεύει να αλλάξει το μάθημα των Θρησκευτικών χωρίς να δίνει όμως λεπτομέρειες, λέγοντας μάλιστα ότι δεν έχει ιδέα αν υπάρχει ή όχι δέσμευση Πρωθυπουργού προς τον Αρχιεπίσκοπο να μην αντικατασταθεί το μάθημα. «Ζούμε σε μια σύγχρονη κοινωνία, ορισμένα πράγματα πρέπει να αλλάξουν…» λέει αορίστως.
Αυτά έκαναν την Ιερά Σύνοδο να καλέσει τους ιεράρχες που μετέχουν στην Ιερά Σύνοδο του Ιανουαρίου να παραστούν σε μια απογευματινή έκτακτη συνεδρίαση.

Σε αυτήν έχουν κληθεί να παραστούν: ο Μητροπολίτης Καισαριανής κ. Δανιήλ, ο οποίος είναι και πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής και Επιμόρφωσης Εφημεριακού Κλήρου, οι κοσμήτορες των Θεολογικών Σχολών Αθηνών – Θεσσαλονίκης και οι πρόεδροι των διοικητικών συμβουλίων δύο ενώσεων θεολόγων. Εισηγητής στη συνεδρίαση θα είναι ο Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος, ένας ιεράρχης με βαθιά γνώση της Ορθοδοξίας. Διευρυμένη δηλαδή συνεδρίαση, πράγμα που σημαίνει ότι αυτή τη φορά οι ιεράρχες δεν πρόκειται να συζητήσουν αορίστως, ούτε και να αναβάλουν οποιαδήποτε απόφαση...

Εμείς ελπίζουμε να μην επικρατήσουν οι «ιδεοληπτικές» προκαταλήψεις κάποιων θερμοκέφαλων κυβερνώντων και να μην τολμήσουν να προχωρήσουν, γιατί θα προκαλέσουν μια νέα μεγάλη «θύελλα» στο ήδη πολύ ταραγμένο τοπίο και θα καταλάβουν ότι δεν μπορούν να παίζουν με την ελληνορθόδοξη ταυτότητα.
Είναι το λιγότερο που χρειαζόμαστε αυτή την ταραγμένη περίοδο και ενόψει πολύ «σημαντικών» εξελίξεων στην ευρύτερη περιοχή μας.

Ίδωμεν!

Πηγή ΝikosΧeiladakis


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου