Ότι και να κάνει ο Ερντογάν θα χάσει την Ιντλίμπ

Ο Πούτιν επιβάλλει τα “θέλω” του στη Συρία…

Του Στέφανου Κωνσταντινίδη

Η ένταση στις σχέσεις Άγκυρας-Μόσχας συνεχίζεται αμείωτη.
Ο Ταγίπ Ερντογάν βρίσκεται ενώπιον σκληρών διλημμάτων.

Αντιλαμβάνεται ότι στο Ιντλίμπ έχει μάλλον χάσει το παιχνίδι και οι Ρώσοι είναι αποφασισμένοι να αποκαταστήσουν σταδιακά την πλήρη κυριαρχία του συριακού κράτους στην περιοχή.

Σε μια κίνηση στροφής προς τη Δύση προσπάθησε να συγκαλέσει μια διάσκεψη στην Κωνσταντινούπολη για το θέμα αυτό με τη συμμετοχή της Γερμανίας και της Γαλλίας, ανακοινώνοντας μάλιστα και ημερομηνία για τις 5 Μαρτίου. Μολονότι Γερμανοί και Γάλλοι αποδέχτηκαν την πρόσκλησή του, η Μόσχα δεν φαίνεται να έχει δώσει μέχρι στιγμής τη συγκατάθεση της και θα προτιμούσε μάλλον μια τριμερή σύσκεψη, όπως και στο παρελθόν, ανάμεσα σε Τουρκία, Ιράν και Ρωσία.

Στο μεταξύ Άγκυρα και Μόσχα εξακολουθούν να συνομιλούν μέσω αντιπροσωπειών τους που πηγαινοέρχονται από τη μια πρωτεύουσα στην άλλη, αλλά απ΄ότι φαίνεται χωρίς αποτέλεσμα. Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος διαπραγματεύσεων με το ρωσικό κλιμάκιο που έφτασε στην Άγκυρα, τόσο για τη Συρία όσο και για τις εξελίξεις στη Λιβύη.

Την ίδια ώρα ο Ερντογάν δεν στράφηκε μόνο προς τον Μακρόν που έβριζε πριν λίγες μέρες, αλλά και προς τους φίλους του τους Αμερικανούς από τους οποίους ζήτησε πυραύλους Πάτριοτ για να εγκαταστήσει στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία! Θα τους στρέψει εναντίον των Ρώσων; Και τότε τι θα γίνει με το αντιπυραυλικό σύστημα των S-400 που άρχισαν να εγκαταθιστούν οι Ρώσοι στην Τουρκία; Τι θα γίνει με τον ρωσικό πυρηνικό αντιδραστήρα; Ασφαλώς δεν πρόκειται να πάρει Πάτριοτ, εκτός κι αν συμβεί το απίθανο της πλήρους ρήξης με τη Μόσχα.


Όμως οι Αμερικανοί τον στηρίζουν διπλωματικά και τον ενθαρρύνουν να αποδεσμευτεί από τη Μόσχα. Είναι χαρακτηριστική η τελευταία δήλωση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, ο οποίος αφού καυτηρίασε την προέλαση των Σύρων στο Ιντλίπ και εξέφρασε πλήρη υποστήριξη στην Τουρκία και τον Ερντογάν, είπε επί λέξει:

«Η επίθεση του συριακού καθεστώτος τις τελευταίες εβδομάδες υπογραμμίζει τον κίνδυνο σύγκρουσης με τη σύμμαχό μας στο ΝΑΤΟ, Τουρκία. Η απάντηση βρίσκεται σε μια μόνιμη εκεχειρία και σε διαπραγματεύσεις υπό την αιγίδα του ΟΗΕ».

Η σύμμαχος στο ΝΑΤΟ Τουρκία λοιπόν. Να το ακούνε αυτό κάποιοι στη Λευκωσία και την Αθήνα που εναπόθεσαν όλες τις ελπίδες τους στον υπερατλαντικό «στρατηγικό εταίρο» τους!

Το τοπίο είναι πολύ θολό και ρευστό και τα δεδομένα είναι δυνατόν να αλλάξουν από μέρα σε μέρα.

Με όσα όμως γνωρίζουμε αυτή τη στιγμή, οι Αμερικανοί και η Δύση γενικότερα δεν πρόκειται να δώσουν τίποτε περισσότερο από μιας μορφής διπλωματική υποστήριξη, ασκώντας του ταυτόχρονα και πίεση απαγκίστρωσής του από τη Μόσχα. Παραμονές προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ, ο Τραμπ δεν θα ήθελε περιπέτειες στη Μέση Ανατολή που μάλλον ζημιά θα του έκαναν.

Αυτό το γνωρίζει ο Ερντογάν και γι΄αυτό εναπόθεσε πολλές ελπίδες στους Γερμανούς και τους Γάλλους. Αυτό που επιδιώκει, με πρόσχημα τους πρόσφυγες, είναι να ανοίξει ξανά το Βερολίνο τις κάνουλες των δισεκατομμυρίων οικονομικής βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και για να μην υπάρξει αντίδραση από το Παρίσι, ο Τούρκος Πρόεδρος απευθύνθηκε και στον Μακρόν που λίγες μέρες πριν τον έβριζε. Το τι θα κάνει το Παρίσι, ο χρόνος θα δείξει.

Δεν υπάρχει όμως καμιά αμφιβολία ότι η Μέρκελ, όπως έκανε και στο παρελθόν, θα προσπαθήσει να εξαγοράσει με τα δισεκατομμύρια των Ευρωπαίων την ειρήνη με τον Ερντογάν. Κάτι που δεν θα το έβλεπαν με κακό μάτι ακόμη και οι Ρώσοι γιατί με τα χρήματα αυτά ο Ερντογάν θα πληρώνει τις υποχρεώσεις του και σ΄αυτούς: Για την προμήθεια του φυσικού αερίου που έχει ανάγκη η Τουρκία, για τους S-400 και για τον πυρηνικό αντιδραστήρα.

Η ρήξη με τους Ρώσους φαίνεται μάλλον απίθανη. Είναι πολλά τα κοινά συμφέροντα. Μια τέτοια ρήξη θα χαλούσε άλλωστε το παιχνίδι του Ερντογάν να εκβιάζει τη Δύση. Θα χαλούσε όμως και το παιχνίδι της Μόσχας να χρησιμοποιεί την Τουρκία σαν απειλή για τη συνοχή της νοτιανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ. Οι Ρώσοι δεν βιάζονται. Δίνουν κάτι κάθε φορά στον Ερντογάν, αλλά παραμένουν ανένδοτοι στον τελικό τους στόχο, να επιβάλουν την κυριαρχία του συριακού καθεστώτος σε ολόκληρο το συριακό έδαφος. Και προχωρούν από επιτυχία σε επιτυχία, ενώ ο Ερντογάν παγιδεύτηκε στη Συρία στον ιστό της ρωσικής αράχνης. Ο χρόνος θα δείξει προς τα πού θα οδηγηθούν οι εξελίξεις.

Το ερώτημα είναι τι κάνουν Αθήνα και Λευκωσία σε αυτό το θολό τοπίο. Σχεδόν τίποτε! Στην Αθήνα, ένας αδύναμος πολιτικός ηγέτης προσπαθεί να ικανοποιήσει τους ολιγάρχες του ποδοσφαίρου που ελέγχουν όμως και άλλα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, ενώ το προσφυγικό-μεταναστευτικό απειλεί συθέμελα την ελληνική αστική τάξη και την εξουσία της.

Έντρομη καταφεύγει στην αστυνομική βία της καταστολής μέσω της κυβέρνησης της ΝΔ, ενάντια στην εξέγερση των νησιωτών που θυσιάζονται για να μην ενοχληθεί η εκλογική πελατεία της Δεξιάς στην ηπειρωτική Ελλάδα. Για γεωπολιτικούς λόγους –και εθνικούς– τα νησιά θα έπρεπε να αποσυμφορηθούν. Και οι κλειστές δομές να γίνουν στην ηπειρωτική Ελλάδα.

Δεν γίνεται αυτό, γιατί το κρίσιμο ποσοστό ψηφοφόρων βρίσκεται στην ηπειρωτική Ελλάδα και δεν πρέπει να ενοχληθεί! Μια επικίνδυνη μικροκομματική πολιτική. Και φυσικά υπόκλιση και στην Ευρωπαϊκή Ένωση που αρνείται να αναλάβει τις ευθύνες της. Επιβεβαίωση ότι η Ελλάδα παραμένει αποικία χρέους.

Όσο για τη Λευκωσία αλλού τα κακαρίσματα κι αλλού γεννούν οι κότες! Έχουν τώρα να ασχοληθούν, μετά το καρναβάλι της Λεμεσού, και με την επίσημη επίσκεψη που θα πραγματοποιήσουν στην Κύπρο ο διάδοχος του εγγλέζικου θρόνου, πρίγκιπας της Ουαλίας Κάρολος και η δούκισσα της Κορνουάλης, Καμίλα.

Ύστερα είναι και οι «εκλογές» στα κατεχόμενα. Θα περιμένουν τα αποτελέσματα για να συρθούν μετά στις διαπραγματεύσεις της άγονης γραμμής που συνεχίζονται εδώ και σχεδόν μισό αιώνα για να χορέψουν ακόμη μια φορά τον χαβά που θα τους παίξει η Άγκυρα, με πίσκαλα από τους Εγγλέζους, το ΝΑΤΟ και τους Αμερικανούς. Κι ζωή θα τραβάει την ανηφόρα, αλλά χωρίς ταμπούρλα και σημαίες. Άντε με κανένα ακόμη κούρεμα, αν χρειαστεί, για την επιβίωση του συστήματος!

* Πανεπιστημιακός, διευθυντής του Κέντρου Ελληνικών Ερευνών Καναδά-ΚΕΕΚ, συγγραφέας της μυθιστορηματικής τριλογίας ΝΟΜΑΔΑΣ, Αθήνα, Εκδόσεις Βακχικόν, 2017-2019
E-mail stephanos.constantinides@gmail.com
HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση