Η πλημμυρισμένη από ευτυχία Ελλάς, ο “τα πανθ’ ορά” ηγέτης, και ο μεγάλος μας βάλτος

Του Παντελή Καρύκα

Μια υπέροχη ημέρα ξημέρωσε και πάλι στην πιο υπέροχη χώρα του κόσμου, στη χώρα που όλα πάνε πάρα πολύ καλά και όλοι είμαστε πάρα πολύ ευτυχισμένοι.

Όσοι δε απροσάρμοστοι εξακολουθούν να επιμένουν ότι τα ανωτέρω δεν συμβαίνουν απλώς οφείλουν, επιτέλους, να πάψουν να ομιλούν και να διαταράσσουν την υπέροχη νιρβάνα του υπέροχου αυτού τόπου όπου όλα πάνε πάρα πολύ καλά και όλοι είμαστε πάρα πολύ ευτυχισμένοι.

Άλλωστε ο ηγέτης – ένας είναι ο ηγέτης – διαβεβαίωσε ότι και η αξιολόγηση θα κλείσει και όλα καλά θα πάνε. Το ίδιο δε λένε και ορισμένοι εξ Εσπερίας που βρίσκουν θετικούς τους δείκτες του πτώματος που κατ’ ευφημισμό αποκαλούν ελληνική οικονομία;

Γιατί λοιπόν το κουράζουμε και υποχρεώνουμε τον ηγέτη που εργάστηκε – για πρώτη φορά στη ζωή του; – 17 ώρες για να φέρει ένα εξαιρετικό καθόλα μνημόνιο να επαναλαμβάνει κάθε μήνα ότι η αξιολόγηση θα κλείσει; Τι θέλουμε οι αχάριστοι και αγωνιούμε;

Ακόμα και ο μέγας υπουργός κατανάλωσης φραπέ μας διαβεβαίωσε; Έλεος πια σε αυτή τη χώρα! Τι κι αν κάποιοι εργάζονται 16 ώρες την ημέρα για να επιβιώσουν απλώς; Φταίει ο ηγέτης; Όχι βέβαια. Η κ. Γιάμαλη το ξεκαθάρισε. Φταίνε οι ίδιοι που δεν απείργησαν και δεν διεκδίκησαν τα διπλά από τους εργοδότες τους οι οποίοι, εντός του εξαίρετου για την επιχειρηματικότητα περιβάλλοντος που έχει δημιουργήσει η λαοπρόβλητος κυβέρνηση του ηγέτη, όφειλαν, αν δεν ήταν καπιταλιστικά σκουλήκια και κουλάκοι, να τα έχουν δώσει.

Ακούσαμε με προσοχή την ομιλία του ηγέτη στη Βουλή να κεραυνοβολεί την αντιπολίτευση, κατά βάσει την αξιωματική, χρεώνοντάς της όσα έχουν συμβεί στη Γη από καταβολής κόσμου. Είναι αθώα; Φυσικότατα και όχι. Για αυτό άλλωστε ο σοφός ελληνικός έδωσε την εξουσία στον ηγέτη.

Και πως αυτός την αξιοποιεί; Μα φυσικά παραδοσιακά, διορίζοντας, ακόμα και με απόλυτα φωτογραφικές προκηρύξεις – μόνο την ομάδα αίματος του προορισμένου να καταλάβει τη θέση δεν αναγράφει η προκήρυξη – επιτρέποντας, έστω, την ανατροπή δικών του αποφάσεων προς χάρη του κόμματος – βλέπε ερώτηση βουλευτών ΣΥΡΙΖΑ για ελληνικό – και κυρίως μη κυβερνώντας, αφού κανένα, μα κανένα μεγάλο θέμα δεν έχει προχωρήσει από την ημέρα που ο ηγέτης ανέλαβε την αρχή, πάντα χάρη στον σοφό ελληνικό λαό, τον λαό με το αλάνθαστο πολιτικό κριτήριο.

Τι κι αν βουλευτής της ελάσσονος αντιπολίτευσης ερωτά τον υπουργό των Οικονομικών για την πορεία της αξιολόγησης; Αυτός είχε σημαντικότερα να κάνει από το να απαντά για πράγματα δεδομένα – είπαμε θα κλείσει. Έτσι μετέβη στη Θεσσαλονίκη για να παρακολουθήσει το κοσμοϊστορικής σημασίας γεγονός του ποδοσφαιρικού αγώνα ΠΑΟΚ – Σάλκε και μάλιστα παρά το πλευρό του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ, επιχειρηματία και υποψηφίου καναλάρχη.

Όλα αυτά αποτελούν πταίσματα μπροστά στο μεγαλείο που όλοι, οι μη αντιδραστικοί, δηλαδή, οφείλουμε να νιώθουμε σε μια χώρα που όλα πάνε πάρα πολύ καλά και όλοι είμαστε πάρα πολύ ευτυχισμένοι, αλλά που έχει σαπίσει πεσμένη στα βαλτόνερα του νέου, μετά τα αντίστοιχα του παλιού και απλώς αναμένει να πεθάνει μόνη, ή με τη βοήθεια των βαρβάρων που καραδοκούν, με ευρώ, δολάριο, δραχμή, ρούβλι ή πούλα Μποτσουάνας.

Διότι δεν είναι το νόμισμα, μόνο, που μετρά. Είναι κυρίως η νοοτροπία ενός ολόκληρου λαού και η ιδεοληψία από την οποία η ηγεσία του λαού αυτού διακατέχεται. Κατά τα άλλα οι Ευρωπαίοι μας λένε ότι μέχρι να κλείσει η αξιολόγηση προλαβαίνουμε να πάμε για σκι – στις Άλπεις;

Αν κλείσει, κάποια στιγμή, στο μεσοδιάστημα η χώρα θα σέρνεται… αλλά θα είναι όλα καλά και όλοι θα είμαστε απολύτως ευτυχισμένοι.

Πηγή MIgnatiou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Τo Εurogroup εντόπισε σοβαρά λάθη στους υπολογισμούς Τόμσεν για την ελληνική οικονομία

Το Συμβούλιο των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το Εurogroup είναι σε θέση να γνωρίζουν ότι τα πρόσθετα μέτρα που απαίτησε το ΔΝΤ και πλέον σύσσωμη η ΕΕ ζητά από την Ελλάδα δεν πρόκειται να εισπραχθούν και στην πραγματικότητα δεν είναι απαραίτητα.

Και αυτό διότι ο Πολ Τόμσεν, η Ντέλια Βελκουλέσκου και οι άλλοι υπηρεσιακοί παράγοντες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, έχουν υποπέσει σε σωρεία λαθών, κακών υπολογισμών, ασαφειών και αντιφάσεων κατά τη συγγραφή της περίφημης έκθεσης του ΔΝΤ για την Ελλάδα.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με έγγραφο του Συμβουλίου, η ομάδα Τόμσεν έχει κάνει χονδροειδή λάθη στον υπολογισμό του ελλείμματος, του πληθωρισμού, του ρυθμού ανάπτυξης, της είσπραξης εσόδων, της οροφής των δαπανών του δημοσίου, αλλά και σε θέματα όπως η εκτέλεση των μεταρρυθμίσεων, το είδος και η απόδοση των εισφορών των ασφαλισμένων, η εξοικονόμηση από τους ασφαλιστικούς νόμους και άλλα.

Αναλυτικά σε σχέση με τη σημερινή οικονομική κατάσταση, το έγγραφο αναφέρει ότι το ΔΝΤ έχει κάνει τα εξής λάθη:

“Η διαφορά στην εκτίμηση οφείλεται σε υπερβολικά συντηρητικές παραδοχές που εφαρμόζονται συστηματικά από το Ταμείο τόσο επί των εσόδων, όσο και στο σκέλος των δαπανών”

“Από την πλευρά των εσόδων: οι προβλέψεις της έκθεσης προϋποθέτουν ότι οι ελαστικότητες των εσόδων παραμένουν κάτω από τις ελαστικότητες του ΟΟΣΑ που χρησιμοποιούνται συνήθως για τις προβλέψεις των εσόδων. Επιπλέον, το ΔΝΤ υπολογίζει την ελαχιστοποίηση της μεταφοράς στα επόμενα των πρόσφατων εσόδων των υπερ-επιδόσεων για λογαριασμό των διαφόρων παραγόντων ως εφάπαξ, κάτι που στερείται τεχνικής βάσης. Οι προβλέψεις της έκθεσης, εν μέρει ή πλήρως υποτιμούν διάφορα έσοδα από την πλευρά των παραμετρικών μέτρων που νομοθετήθηκαν τόσο το 2015 όσο και το 2016, συμπεριλαμβανομένων των φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα, των φόρων κατανάλωσης στα τσιγάρα και το αλκοόλ, τη φορολογία των ξενοδοχείων, φόρους οχημάτων και άλλα”.

“Από την πλευρά των δαπανών, οι προβλέψεις της έκθεσης υποθέτουν ότι τα ανώτατα όρια δαπανών δεν θα γίνουν σεβαστά, συσσωρεύοντας διολίσθηση 1,3% του ΑΕΠ μέχρι το 2018. Αυτή η παραδοχή αντιβαίνει στα πρότυπα του ΔΝΤ που θεωρούν πως οι λειτουργικές δαπάνες θα αυξηθούν ανάλογα με τον πληθωρισμό και ότι τα ανώτατα όρια του προϋπολογισμού θα πρέπει να τηρούνται. Αυτό είναι ιστορικά ανακριβές για την Ελλάδα καθώς ο στόχος των πρωτογενών δαπανών δεν έχει υπερβεί το συνολικό ανώτατο όριο, ούτε και το 2016. Είναι λάθος να προεκτείνουν σχετικά μικρές υπερβάσεις σε ορισμένους τομείς (υγεία) στο βασικό σενάριο κατά τη διάρκεια του προγράμματος”.

“Οι προβλέψεις έκθεσης άλλωστε δεν λαμβάνουν δεόντως υπόψη τα πρόσφατα στοιχεία για την εκτέλεση του προϋπολογισμού, τα οποία προσδιορίζουν μια σημαντική υπεραπόδοση το 2016, και η οποία είναι πιθανό να μεταφερθεί εν μέρει στο 2017 και το 2018. Ο κρατικός προϋπολογισμός θα φτάσει σε ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 1,3% του του ΑΕΠ το 2016, υπερβαίνοντας σημαντικά το στόχο του 0,1% του ΑΕΠ, παρά το εφάπαξ επίδομα συνταξιοδότησης αξίας 0,3% του ΑΕΠ που τέθηκε σε εφαρμογή το Δεκέμβριο. Με βάση τις διαθέσιμες μέχρι σήμερα ενδείξεις η ΕΕ θα προβάλει ένα πρωτογενές πλεόνασμα της τάξης του 2% του ΑΕΠ, δηλαδή 1½ ποσοστιαίες μονάδες πάνω από το στόχο”.

Παρά τις εξελίξεις αυτές, και παρά τη σημαντική υποτίμηση του εντός-του-έτους δημοσιονομικού αποτελέσματος για το 2015 και μια σημαντική ανοδική αναθεώρηση του υπολοίπου του 2016 από το περασμένο φθινόπωρο, το ΔΝΤ δεν έχει αναθεωρηθεί την πρόβλεψή του για μετά το 2018 από το 1,5% του ΑΕΠ.

Σε σχέση με τα δημοσιονομικά μετά το 2018 αναφέρεται ότι συμφωνούμε με την αξιολόγηση του Ταμείου πως μια πιο φιλική προς την ανάπτυξη σύνθεση των ελληνικών δημόσιων εσόδων και των δημόσιων δαπανών θα ήταν επιθυμητή. Ενώ η έκθεση είναι πολύ συγκεκριμένη για τα μέτρα του ισοζυγίου βελτίωσης, παραμένει αρκετά γενική ως προς τη χρήση του δημοσιονομικού χώρου που προκύπτει.

Ταυτόχρονα, στο έγγραφο αναφέρεται ότι “διαφωνούμε με την εκτίμηση του Ταμείου ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να φτάσει το 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2018 και να το διατηρήσεο για μερικά χρόνια πέρα ​​από αυτό. Πράγματι, διάφοροι παράγοντες θα διευκολύνουν τη διατήρηση του πρωτογενούς ισοζυγίου στα επίπεδα του 2018, πέρα ​​από τον ορίζοντα του προγράμματος. Το ένα είναι η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος που εγκρίθηκε στο πλαίσιο της 1ης αναθεώρησης και τώρα υλοποιείται, αναμένεται να αποφέρει πρόσθετη εξοικονόμηση 0,7% του ΑΕΠ κατά τη διάρκεια του 2019 ως 2021. Επιπλέον, το παραγωγικό κενό αναμένεται να είναι ελαφρά αρνητικό το 2018. Μετά όμως θα υπάρξει κλείσιμο του παραγωγικού κενού (περίπου το 2021) από την είσπραξη των εσόδων, και ως εκ τούτου το δημοσιονομικό ισοζύγιο αναμένεται να βελτιωθεί αυτόματα σημαντικά υπό αμετάβλητες πολιτικές. Ως εκ τούτου, απλά διατηρώντας το ίδιο ονομαστικό πρωτογενές ισοζύγιο του 3,5% του ΑΕΠ επιτρέπουμε στην πραγματικότητα μια διαρθρωτική δημοσιονομική επέκταση κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.”

Για την ίδια την ποιότητα των δημοσίων οικονομικών της Ελλάδας σημειώνεται πως η έκθεση είναι παραπλανητική στον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται η πρόκληση. Αναφέρεται σε 11% των μεταφορών του ΑΕΠ προς τα ασφαλιστικά ταμεία: ωστόσο, η χρηματοδότηση των συνταξιοδοτικών ταμείων είναι διαφορετική από χώρα σε χώρα και, επομένως, οι συγκρίσεις μεταξύ των χωρών θα πρέπει να γίνονται με προσοχή. Μεγάλο μέρος αυτού του χρηματοδοτικού κενού οφείλεται στο πολύ υψηλό ποσοστό ανεργίας, που είναι αναμφισβήτητα κυκλικό: με την ανεργία σε επίπεδο σταθερής κατάστασης, αυτό το χάσμα αναμένεται να είναι 3,5% του ΑΕΠ.

Για τις συντάξεις αναφέρεται ότι η έκθεση του ΔΝΤ υποβαθμίζει το μέγεθος των συνταξιοδοτικών μεταρρυθμίσεων που εγκρίθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος. Λαμβάνοντας όλα τα στοιχεία υπόψη, η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος θα δημιουργήσει συνολική καθαρή εξοικονόμηση ύψους 1,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2018 και 2,6% του ΑΕΠ μέχρι το 2026 με περικοπές δαπανών που συμβάλλουν τα δύο τρίτα των αποταμιεύσεων μέχρι το 2018 και περισσότερο από 90% από το 2026 . Σε αντίθεση με όλες τις πρόσφατες μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών συστημάτων σε άλλες χώρες της ΕΕ που είχαν καταργηθεί με μεταβατικές περιόδους για τη διατήρηση των κεκτημένων δικαιωμάτων των σημερινών εργαζομένων, η ελληνική μεταρρύθμιση δεν έχει κατ `αναλογία εφαρμογή των κεκτημένων συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων για τους σημερινούς εργαζόμενους. Αυτό θα οδηγήσει σε αυξανόμενη εξοικονόμηση πάροδο του χρόνου καθώς τα κεκτημένα δικαιώματα των νέων συνταξιούχων μειωθεί κατά περίπου 10% αμέσως.

Όπως προτείνεται από την έκθεση του ΔΝΤ, υπάρχει μια υπόθεση από τη σκοπιά της διαγενεακής δικαιοσύνης, για τη μείωση της μεταβατικής περιόδου για την κύρια σύνταξη και τον εκ νέου υπολογισμό της από το 2019. Στο σχεδιασμό αυτό, ωστόσο, οι διανεμητικές συνέπειες πρέπει να εξεταστούν. Το ξεπάγωμα των κύριων συντάξεων και ο άμεσος εκ υπολογισμός τους, από την 1η Ιανουαρίου 2019 θα παράγει περίπου εξοικονόμηση 1% ΑΕΠ εάν εφαρμοστεί πλήρως το 2019, αλλά επηρεάζει τουλάχιστον 1,2 εκατομμύρια συνταξιούχους, με μέση ονομαστική περικοπή του 14% και σημαντική διακύμανση μεταξύ των διαφορετικών συνταξιούχων.

Η έκθεση τάσσεται υπέρ των περικοπών στις συντάξεις και βασίζεται στην παρατήρηση ότι τα ποσοστά φτώχειας μεταξύ του πληθυσμού σε ηλικία εργασίας έχουν αυξηθεί κατά τη διάρκεια της κρίσης, ενώ παρέμειναν σε γενικές γραμμές σταθερά μεταξύ των συνταξιούχων. Θα πρέπει, ωστόσο, να επισημανθεί, ότι, ενώ όσοι είναι ηλικία εργασίας εξακολουθούν να έχουν τη δυνατότητα να βγουν από τη φτώχεια με την εύρεση θέσεων εργασίας όταν ξεκινήσει η ανάκαμψη, οι φτωχοί συνταξιούχοι δεν έχουν αυτή τη δυνατότητα, η οποία απαιτεί μια πιο διαφοροποιημένη μεταχείριση της φτώχειας μεταξύ των συνταξιούχων .

Σε ότι αφορά το αφορολόγητο, στο έγγραφο σημειώνεται ότι τα επιχειρήματα ότι η υψηλή προσωπική έκπτωση φόρου εισοδήματος στην Ελλάδα οδηγεί το 50% των φορολογουμένων να μην πληρώνουν κανένα φόρο είναι εσφαλμένη. Η τυπική προσέγγιση είναι να κοιτάξουμε τη συνολική φορολογική επιβάρυνση στο εισόδημα. Όλοι οι φορολογούμενοι στην Ελλάδα υποχρεούνται να καταβάλλουν εισφορές κοινωνικής ασφάλισης που είναι σημαντικά υψηλότερες από ό, τι σε ορισμένες άλλες χώρες της ΕΕ. Ένα άτομο με το 67% των μέσων αποδοχών και δύο παιδιά έχει μια φορολογική επιβάρυνση 15% στην Ελλάδα, το οποίο είναι διπλάσιο από αυτό της Πορτογαλίας και περισσότερες από τρεις φορές μεγαλύτερπ από αυτό της Ισπανίας, του μέσου όρου της ΕΕ ή της Ιρλανδίας.

Αναδιανεμητικές συνέπειες, ιδίως στο κάτω άκρο των βραχιόνων του εισοδήματος, πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη. Ελλείψει αντισταθμιστικών μέτρων, μειώνοντας την προσωπική πίστωση φόρου εισοδήματος κατά μέσο όρο κατά € 600 θα αποτελέσει οπισθοδρόμηση. Το μεγαλύτερο ποσοστό μείωσης στα μετά-φόρου “take-home” έσοδα (-7,2%) θα επιβαρύνει τα άτομα με ετήσια εισοδήματα ακριβώς πάνω από τον κατώτατο μισθό, ενώ η αρνητική επίδραση μειώνεται όσο αυξάνεται το εισόδημα

Για το λάθος για τη βιωσιμότητα του Χρέους, τονίζεται ότι η εξαιρετικά αρνητική έκθεση βιωσιμότητας του ΔΝΤ βασίζεται σε μια σειρά υποθέσεων που εμφανίζονται υπερβολικά συντηρητικές και δεν υποστηρίζονται σωστά από αναλυτικά στοιχεία.

– Επιτόκια: Το ΔΝΤ έχει πλέον ενσωματωθεί μια πιο ρεαλιστική πορεία ρυθμό μεταβολής των επιτοκίων σε σταθερή κατάσταση επίπεδο των δανείων ΕΜΣ / ΕΤΧΣ. Αυτή η μείωση των επιτοκίων έχει βελτιωθεί DSA του Ταμείου. Ωστόσο, η μακροπρόθεσμη επίπεδο των ποσοστών ESM / EFSF εξακολουθεί να είναι υψηλότερη από εκείνη που χρησιμοποιείται από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Η μοντελοποίηση των επιτοκίων της αγοράς έχει, επίσης, δεν έχει αλλάξει από το Μάιο. Το ΔΝΤ επίσης δεν φαίνεται να έχει ληφθεί πλήρως υπόψη την επίπτωση των μέτρων βραχυπρόθεσμου χρέους που συμφωνήθηκε από τον ΕΜΣ, τον Ιανουάριο.

– Μακροοικονομικά δεδομένα: Το ΔΝΤ αναθεώρησε προς τα κάτω τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη και τις προοπτικές του πληθωρισμού από το Μάιο του 2016 από μισή εκατοστιαία μονάδα του ΑΕΠ ετησίως. Η αναθεώρηση του ετήσιου ρυθμού αύξησης επιδεινώνει το λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ κατά σχεδόν 40% το 2060.

Δεν είναι σαφές ποιες εξελίξεις κατά τους τελευταίους έξι μήνες θα υποστηρίξουν μια τέτοια σημαντική αλλαγή στη μακροπρόθεσμη προοπτική. Το ΔΝΤ επισημαίνει υποτιθέμενες αδυναμίες στην εφαρμογή του προγράμματος, αλλά είναι δύσκολο να δούμε πώς αυτό θα υποστηρίξει την αναθεώρηση της αυξητικής τάσης του ΑΕΠ μέχρι το 2060. Η υπόθεση για μακροχρόνια απόκλιση από στόχο της σταθερότητας των τιμών της ΕΚΤ, επίσης, έρχεται σε αντίθεση με τις καθιερωμένες οικονομικές μεθόδους.

– Φορολογικά: Το ΔΝΤ έχει διατηρήσει την πρωτογενή υπόθεση του ισοζυγίου του στο 1,5% του ΑΕΠ από το 2018 σε όλο τον ορίζοντα προβολής. Αυτή είναι η κύρια διαφορά με το DSA των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, εξηγώντας περίπου τα δύο τρίτα της συνολικής διαφοράς. Ενώ κάποιος θα συμφωνούσε ότι η κύρια διαδρομή πλεόνασμα πρέπει να είναι ρεαλιστική και αξιόπιστη με τις αγορές, ένα υψηλότερο πρωτογενές ισοζύγιο για την Ελλάδα θα ήταν επιθυμητό και εφικτό.

– Άλλες παραδοχές: Οι παραδοχές σχετικά με τις ιδιωτικοποιήσεις έχουν παραμείνει αμετάβλητα σε πολύ συντηρητικά επίπεδα (και δεν λαμβάνουν υπόψη ορισμένα στοιχεία, όπως η επικείμενη αποπληρωμή των 2 δισ ευρώ στον ESM ή τη σύναψη πολλών προσφορών). Το ΔΝΤ επίσης, εξακολουθεί να προϋποθέτει την ανάγκη των 10 δισ ευρώ για την πρόσθετη ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών το 2018. Η έκθεση δεν παρέχει μια δικαιολογία για αυτή την υπόθεση, η οποία δεν είναι σύμφωνη με την εκτίμηση των αρμόδιων εποπτικών Αρχών.

Πηγή MIgnatiou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η Μέρκελ ομολόγησε χειραγώγηση της τιμής του €υρώ;

Απολογητική Μέρκελ στο Μόναχο για το ευρώ, τι συμβαίνει;

Εξέπληξε το διεθνές ακροατήριο η Άγκελα Μέρκελ πριν από λίγες ώρες στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου, καθώς απαντώντας προφανώς σε αναφορά συμβούλου του Ντόναλντ Τραμπ ότι η Γερμανία αποκομίζει κέρδος από το υποτιμημένο ευρώ, στην ουσία παραδέχθηκε πως υπάρχει ζήτημα με την αξία του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.

Η δικαιολογία της Μέρκελ ήταν ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) προσαρμόζει τη νομισματική πολιτική της στις ανάγκες των πιο αδύναμων χωρών της ζώνης του ευρώ (υπονοώντας σαφέστατα την Ελλάδα, η οποία δε μπήκε μόνη της και όχι σε αυτές της στην Ευρωζώνη…) και όχι της Γερμανίας, με τη Μέρκελ να κρύβεται πίσω από την ανεξαρτησία της ΕΚΤ, κάτι που ασφαλώς αποτελεί μισή αλήθεια.

Με όρους διεθνούς εμπορικού δικαίου όμως, μήπως θα μπορούσε να μας εξηγήσει η καγκελάριος αν η αξία του ευρώ είναι χειραγωγημένη ή όχι; Διότι πριν λίγες ώρες έφτασαν στα αυτιά μας κάποιες καταγγελίες για την όλη υπόθεση. Ανεξαρτήτως της οικονομικής κατάστασης ενός κράτους της Ευρωζώνης, το κράτος αυτό έχει περιουσιακά στοιχεία, τα οποία δίνουν ή όχι αξία στο κοινό νόμισμα; Αποτελούν ή όχι περιουσία του;

Αν έχεις μια εταιρία που έχει μείνει από ρευστό αλλά έχει αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία, παίρνει δάνειο από την τράπεζα ή όχι; Θεωρείται αξιόχρεη ή όχι; Έχει «πρόσωπο»; Αν ισχύει, που ισχύει η ίδια λογική δηλαδή και με τα κράτη, με τη διαφορά ότι τα δάνεια εδώ βγαίνουν από τις διεθνείς αγορές, η Ελλάδα γιατί είναι μπατιρισμένη;

Ασχέτως αν από τους ρεμπεσκέδες πολιτικούς, που δεν είναι ικανοί να διοικήσουν ούτε περίπτερο, η διαχείριση είναι άθλια και εξασφαλίζει το ότι θα πνιγούμε στα χρέη διότι ξέρουν μόνο να δαπανούν ξένο χρήμα, όχι να νοικοκυρεύουν μαγαζιά και να δημιουργούν πλούτο, αυτά δεν γίνονται με Καρανίκες.

Άρα οφείλει να απαντήσει ποια ήταν τα περιουσιακά στοιχεία από την πλευρά της Ελλάδας που έδιναν αξία στο ευρώ, πόσο και από ποιον αποτιμήθηκαν, διότι με αυτό τον τρόποι θα καταλήξουμε σε συμπέρασμα εάν οι Αμερικανοί φωνάζουν δίκαια ή άδικα.

Εάν προκύπτει χειραγώγηση της τιμής του κοινού νομίσματος τότε με ό,ποιο δίκαιο και να το πιάσεις είναι έγκλημα και κακούργημα, για το οποίο κάποιοι έχουν ευθύνες, είτε είναι πολιτικοί, είτε είναι τραπεζίτες, είτε οτιδήποτε άλλο... Κάνουμε λάθος;

Κι εάν έχουν χρησιμοποιηθεί τα περιουσιακά στοιχεία της Ελλάδας που θα αποτελούσαν εγγύηση και για το νόμισμα της Ευρωζώνης όπου συμμετέχουμε, και για το ελληνικό χρέος, σε ποια τιμή αποτιμήθηκαν αυτά (για να μην προστεθεί και υποτιμητική κερδοσκοπία σε όλα τα ανωτέρω καταλογιζόμενα) και ποιος τα καρπούται, αφού δεν αποτελούν εγγύηση για την εξυπηρέτηση του χρέους;

Διότι στην πολιτισμένη Ευρώπη τα κράτη αντιμετωπίζονται με τον ίδιον τρόπο. Αν υπάρχει πρόβλημα, είναι στάνταρ οι τρόποι αντιμετώπισής του. Δεν μπορείς να αποκόψεις από το κυρίως σώμα –της Ευρωζώνης– μια «αμαρτωλή» χώρα –ας την ονομάσουμε… «τυχαία» Ελλάδα– και να δημιουργήσεις έναν μηχανισμό πέραν του υπάρχοντος!

Βάζοντας, επί παραδείγματι, μια εγγυήτρια τράπεζα να ξεκοκαλίσει τα περιουσιακά στοιχεία του κράτους, στην οποία όλως τυχαίως εσύ –Γερμανίδα καγκελάριε Μέρκελ– ελέγχεις το 67% βάζοντας χέρι στην περιουσία του κράτους ως κράτος, ενώ παριστάνεις ότι το διασώζει η Ένωση, τη στιγμή που έχεις στήσει μηχανισμό εκτός Ευρωζώνης;

Κάπως δηλαδή σα να το έκανες σε μια εταιρία με «διπλά βιβλία», το οποίο συνιστά απάτη «καραμπινάτη»! Και μάλιστα μπροστά βγαίνει το Eurogroup για να δίνεται η εντύπωση ότι «μπάλα» παίζει η ΕΕ, το οποίο όμως από τις συνθήκες δεν έχει εξουσιοδότηση να λαμβάνει και να επιβάλει αποφάσεις. Περιμένουμε τις διαψεύσεις και τις διορθώσεις. Εμάς αυτά μας καταγγέλθηκαν αυτά μεταφέρουμε.

Κι αν αυτά που μας καταγγέλθηκαν ισχύουν, αν λέμε, άρα πρέπει να απαντήσουν και μάλιστα δημόσια, ποια είναι η ισχύ που έχουν οι όποιες συμβάσεις υπογράφτηκαν την τελευταία πενταετία από όλους όσοι συνεργάστηκαν χωρίς να αντιλαμβάνονται με αυτό που μας καταγγέλλεται ως έγκλημα, είτε με πρόθεση. Αδιάφορο, διότι υπάρχουν εγκληματικές ενέργειες από αμέλεια, αν και όλα αυτά υπό συζήτηση είναι αν και όταν έρθει η ώρα.

Τι διάβολο συμβάσεις υπέγραφαν στο ελληνικό δίκαιο αν τα περιουσιακά στοιχεία είχαν ήδη εκχωρηθεί; Δεν θα χρειαζόντουσαν εξουσιοδότηση από αυτόν που τα ελέγχει; Τόσες φωνές για εκποίηση και υποθήκευση της περιουσίας από την Ελληνική Αριστερά και πριν λίγες μέρες συζητούσαμε την εν κρυπτώ μετάβαση του πρωθυπουργού στο Παρίσι και τις διαβουλεύσεις με τη Ρόθτσαϊλντ;

Ρε τι γίνεται εδώ; Γι’ αυτό μας δουλεύουν όλοι με το Ελληνικό όπου διαφημιστικές καμπάνιες βλέπουμε, οι μπουλντόζες μπαίνουν μας έλεγαν από τον Σεπτέμβριο και αυτές χάθηκαν στο δρόμο; Κοίτα να δεις που δε θυμόμαστε τι φώναζε ο μακαρίτης ο Ντίνος Ηλιόπουλος που έκανε τον τίμιο λογιστή, σε μια ταινία με τον έτερο μακαρίτη, τον υπέροχο Διονύση Παπαγιαννόπουλο.

Πηγή Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Σφοδρή επίθεση Τσακαλώτου εναντίον ΔΝΤ και Σόιμπλε

Κριτική στη στάση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε κάνει ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, αποκαλύπτοντας συγχρόνως πώς προέκυψε η πίεση για μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων.

Ερωτηθείς, από την «Εφημερίδα των Συντακτών» αν η καθυστέρηση στο κλείσιμο της αξιολόγησης προκάλεσε νέες απαιτήσεις, ο υπουργός απαντά: «Δεν έχει παίξει σε αυτό το θέμα ρόλο η όποια καθυστέρηση. Ήδη από το φθινόπωρο το ΔΝΤ ζητούσε 2% μέτρα διότι εκτιμούσε ότι το 2019 δεν θα φτάσουμε το στόχο για 3,5% πρωτογενές πλεόνασμα. Από τον Δεκέμβριο, όταν πλέον φαινόταν ότι θα πιάναμε το στόχο, άλλαξε το τροπάριο και ζήτησε μέτρα για μείωση του αφορολογήτου και των συντάξεων, με το επιχείρημα ότι αυτά είναι ποιοτικά διαρθρωτικά μέτρα που χρειάζεται η ελληνική οικονομία».

Και η δήλωση του υπουργού Οικονομικών προς την «Εφημερίδα των Συντακτών» καταλήγει: «Αυτά τα επιχειρήματα συνοδεύτηκαν με την επωδό ότι αν αυτά δεν σας αρέσουν υπάρχουν και άλλα! Πώς είναι λοιπόν δυνατό να μην υπάρχει καθυστέρηση με αυτή την τακτική και με έναν Σόιμπλε που παραμένει σφίγγα σε ό,τι αφορά το χρέος;», είπε ο Ευκλ. Τσακαλώτος.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα: Μια απαγορευμένη συζήτηση

Της Μαρίας Νεγρεπόντη - Δελιβάνη
Οικονομολόγος
Πρ. πρύτανης και καθηγήτρια στο ΠΑΜΑΚ

Το περιεχόμενο των δύο πρόσφατων εκθέσεων του ΔΝΤ, δηλαδή αυτής που κυκλοφόρησε ευρέως, αλλά και της εμπιστευτικής[1], αποκλείει οποιασδήποτε μορφής αισιοδοξία, για την τύχη της Ελλάδας, αφού τα οδυνηρά και χωρίς περιστροφές συμπεράσματά τους προειδοποιούν ότι "η Ελλάδα οδηγείται σε κατάρρευση", και ακόμη ότι "έστω και αν η Ελλάδα εφαρμόσει και νέες επώδυνες μεταρρυθμίσεις το χρέος δεν θα καταστεί βιώσιμο".
Η ανάλυση του ΔΝΤ, σχετικά με τα αίτια που μας οδήγησαν στην καταστροφή, σχετικά με το ποιοί ευθύνονται για αυτήν, αλλά και σχετικά με το τι θα έπρεπε να γίνει εφεξής για να σωθούμε, είναι ασαφής και πλήρης εσωτερικών αντιφάσεων. Είναι ξεκάθαρο ότι το ΔΝΤ επιθυμεί, διακαώς, να μην είναι παρόν στην τελευταία πράξη του ελληνικού δράματος, τώρα που αποδείχθηκε περίτρανα πια ότι το σύνολο των μέτρων δικής του έμπνευσης, που ήδη εφαρμόστηκαν πειθήνια από τις κυβερνήσεις των 7 τελευταίων ετών, έφεραν τα εντελώς αντίθετα αποτελέσματα των αναμενόμενων. Το χρέος εξακολουθεί να αναρριχάται σε απρόσιτα ύψη (προβλέπεται από το ΔΝΤ τριπλασιασμός του, στις προσεχείς δεκαετίες, ως ποσοστό στο τότε ΑΕΠ).
Κατανάλωση, αποταμίευση και επένδυση κυριολεκτικά καταποντίζονται. Οι νέοι, κυρίως οι μορφωμένοι, που εγκατέλειψαν την Ελλάδα ανέρχονται ήδη σε 426.000. Οι επιχειρήσεις εξαφανίζονται σε καθημερινή βάση κατά δεκάδες. Η οικοδομική δραστηριότητα και οι σχετικές συναλλαγές βρίσκονται από καιρό σε διαρκή χειμερία νάρκη. Η ανεργία που εξακολουθεί να ανέρχεται, ξεγελάει, ωστόσο, όσους αναζητούν ψευδείς ενδείξεις αισιοδοξίας, πρώτον εξαιτίας της αθρόας μετανάστευσης των νέων μας, που περιορίζει τον ενεργό πληθυσμό, και δεύτερον εξαιτίας αυτών που εκλαμβάνονται ως "απασχολούμενοι", με μηνιαία αμοιβή 100-300€.

ΔΝΤ και Commission δίνουν την απατηλή εντύπωση έντονων διαφωνιών αναμεταξύ τους, για το πως θα "εξακολουθήσουν να σώζουν την Ελλάδα", με αποτέλεσμα να επινοούν μέτρα άγνωστης θεωρητικής πατρότητας, όπως λ.χ. "προληπτικά μέτρα λιτότητας", όπως "μειώσεις φόρων με παράλληλη μείωση του αφορολόγητου ορίου", όπως "διαχρονικά περιφερόμενος κόφτης" και πολλά ανάλογα.

Οι Βρυξέλλες, σε αντίθεση με το ΔΝΤ, επιδεικνύουν αισιοδοξία προς τα έξω. Μεταξύ άλλων, αναμένουν ρυθμούς ανάπτυξης, για την ετοιμοθάνατη Ελλάδα, τόσο φαντασμαγορικούς, ώστε να ξεπερνούν και τα 2.5% (φροντίζοντας, βέβαια, να τονίσουν ότι αυτά τα "θαύματα" απαιτούν κάποιες προϋποθέσεις). Ακόμη, οι Βρυξέλλες, αρνούνται κατηγορηματικά να δεχθούν το χαρακτηρισμό του ΔΝΤ, για το ελληνικό χρέος, ως "εξαιρετικά μη βιώσιμου", διότι απλώς η Ευρώπη το "θέλει" και το "επιβάλλει" ως βιώσιμο!

Αυτήν την αδιέξοδη, από καιρό, κατάσταση που ωστόσο επιδεινώνεται σημαντικά μετά το πέρας της κάθε "αξιολόγησης", αρνείται πεισματικά, θα πρόσθετα και εθελοτυφλικά, να την αποδεχθεί ολόκληρο το πολιτικό φάσμα του τόπου μας. Αντιθέτως, αναμένει επί 7 χρόνια με υπομονή και εμμονή βελτιώσεις από το πουθενά (αφού όλες μα όλες οι βασικές παραχωρήσεις και υποχωρήσεις φέρουν τις υπογραφές Ελλήνων πολιτικών). Η εκάστοτε κυβέρνηση, λοιπόν, αποθέτει τις ελπίδες της στην έλευση θαυμάτων, καθώς επιδίδεται στις ατελεύτητες και χωρίς προοπτική διαπραγματεύσεις. Η μοναδική συμβολή αυτών των αξιολογήσεων είναι ίσως η εκχώρηση κάποιων ελευθεριών, προς τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, ώστε να μπορούν να επιλέγουν τον τρόπο της ευθανασίας των διαδοχικών κοινωνικό-επαγγελματικών κατηγοριών, όταν έρχεται η σειρά τους.

Σε ότι αφορά στην αξιωματική αντιπολίτευση, η αισιοδοξία της στηρίζεται σε δύο πυλώνες. Ο πρώτος είναι, φυσικά, ο ενθουσιασμός της αναμονής για την εξουσία, που συγκαλύπτει την πραγματικότητα με λαμπερή χρυσόσκονη. Και ο δεύτερος αναφέρεται στην εφευρετική επινόηση μέτρων, υφεσιακών πάντοτε, των οποίων η εφαρμογή δεν έχει εξαντληθεί, και συνεπώς διαθέτουν ακόμη περιθώρια εντατικοποίησης. Τα σωτήρια, λοιπόν, μέτρα που προτείνονται είναι ο περιορισμός του φορολογικού βάρους (που χωρίς αμφιβολία είναι, όχι απλά υπερβολικός, αλλά και αναποτελεσματικός) σε συνδυασμό με τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών, που αναμένεται να υποκαταστήσει τα, έτσι, απολεσθέντα δημόσια έσοδα.
Πρόκειται, δηλαδή, για μετωπική επίθεση εναντίον της τελευταίας κοινωνικό-επαγγελματικής κατηγορίας, αυτής των δημοσίων υπαλλήλων, της οποίας τα μέχρι τώρα χτυπήματα απλώς την ακρωτηρίασαν, χωρίς και να την αποτελειώσουν. Τα αποτελέσματα αυτής της "σωτηρίας" θα είναι η επιπλέον αναρρίχηση της ανεργίας σε δυσθεώρητα ύψη, οι ελλείψεις σε νοσοκομεία, (που θα ολοκληρώσουν τις ήδη υπάρχουσες) σε γάζες, βασικά φάρμακα, κρεβάτια εντατικής θεραπείας και ιατρικό προσωπικό, καθώς και η εντατικοποίηση των ελλείψεων σε διδακτικό προσωπικό όλων των βαθμίδων, σε ερευνητικά κονδύλια (είμαστε ήδη στον πάτο), κ.ο.κ. Αλλά, βέβαια, σε ότι αφορά το μέτρο μείωσης των φόρων, όταν η ΝΔ θα έρθει στην εξουσία, θα έχει ήδη αποφασιστεί και βεβαιότατα θα παραμείνει σε ισχύ το άθλιο μέτρο της μείωσης του αφορολόγητου ορίου στα 5.000-6.000€ εισόδημα το χρόνο. Για τι είδους λοιπόν μείωση φόρων θα πρόκειται;

Η πιο τραγική, ωστόσο, πλευρά της ελληνικής πορείας προς την εξαθλίωση είναι η εφαρμογή ενός προγράμματος που εν γνώσει όλων μας είναι αδιέξοδο και φονικό. Η αδιανόητη και η, παντελώς, εξευτελιστική μας κατάσταση έγκειται στο αναμφισβήτητο πια γεγονός ότι το πρόγραμμα που μας δόθηκε είναι παντελώς εσφαλμένο, κατά γενική πια ομολογία και αναγνώριση[2]. Αλλά, ωστόσο, αυτοί που διοικούν αυτόν τον άμοιρο τόπο, πέρα από κάθε λογική, συνεχίζουν να εφαρμόζουν το ένα μετά το άλλο τα υφεσιακά αυτά μέτρα, αν και αποκλείεται να μη γνωρίζουν, ότι έτσι καταδικάζουν την Ελλάδα σε εξαφάνιση για πολλές-πολλές δεκαετίες. Ομιλούν με άνεση για τη δήθεν ανάγκη εφαρμογής αυτών των άθλιων "μεταρρυθμίσεων", που έχουν μετατρέψει μια ευρωπαϊκή χώρα του 21ου αιώνα σε τριτοκοσμική. Συστήνονται χωρίς δισταγμό ως "οικονομολόγοι", αγνοώντας ωστόσο, (ηθελημένα;;;) όλα τα πρόσφατα και πολυάριθμα βιβλία και άρθρα που γράφονται για την Ελλάδα, από νομπελίστες και σοβαρούς Έλληνες και ξένους οικονομολόγους, και που αναλύουν με απολύτως πειστικά μέσα το ανίερο αυτό ελληνικό πρόγραμμα. Αρνούνται να κατανοήσουν ακόμη και το περιεχόμενο των εκθέσεων του ΔΝΤ (και όχι μόνο), που έμμεσα φωνάζει ¨"σταματήστε λοιπόν", SOS, γιατί οδηγείτε τη χώρα σας στην άβυσσο.

Πως εξηγείται αυτή η τόσο θλιβερή αυτή συμπεριφορά των Ελλήνων πολιτικών; Εμπιστεύονται, άραγε, βελτιώσεις, που όμως κινούνται μονίμως στο χώρο της φαντασίας ή που είναι τόσο οριακές ώστε να είναι ανίκανες να επηρεάσουν την, σε βάθος, κατεστραμμένη οικονομία μας; Έχουν, άραγε, πειστεί ότι η καταστροφή της χώρας είναι μονόδρομος, που τίποτε δεν μπορεί να τον σταματήσει; Ή, απλώς, φοβούνται να διερευνήσουν και να συζητήσουν ακόμη, τη δυνατότητα εφαρμογής μιας διαφορετικής μακροοικονομικής πολιτικής, επειδή έχουν πειστεί ότι "δεν υπάρχει ζωή εκτός του ευρώ"; Οπωσδήποτε, για όλους αυτούς τους λόγους, και ίσως και για κάποιους άλλους, δέχονται να εφαρμόζουν, και μάλιστα χωρίς ημερομηνία λήξης, αυτό το αδιέξοδο πρόγραμμα συμφοράς των δανειστών.

Η άλλη λύση, που με τις παρούσες συνθήκες που επικρατούν σχετικά, χρειάζεται θάρρος για να εκφωνηθεί, είναι η επιστροφή στο εθνικό μας νόμισμα. Πρόκειται, ασφαλώς, για δύσκολο μονοπάτι, τουλάχιστον για τους πρώτους μήνες εφαρμογής, κυρίως γιατί δεν υπάρχει προηγούμενο οικονομίας που να ήταν μέλος της Ευρωζώνης και να εξήλθε από αυτήν. Πρόκειται, ωστόσο, ταυτόχρονα, για λύση που υπόσχεται τη σωτηρία της Ελλάδας, ασφαλώς, κάτω από προϋποθέσεις. Οι οικονομολόγοι γνωρίζουν το τι μπορεί να προσφέρει ένα εθνικό νόμισμα, σε όρους δυνατότητας επιλογής της κατάλληλης μακροοικονομικής πολιτικής, ταχείας ανάπτυξης, δικαιότερης κατανομής του εισοδήματος, εξασφάλισης απρόσκοπτης ρευστότητας και σε βάθος χρόνου απόκτησης μεγαλύτερης ανταγωνιστικότητας. Οι οικονομολόγοι γνωρίζουν ακόμη, ή θα έπρεπε να γνωρίζουν, το πόσο ανόητη είναι η φράση, που ωστόσο ακούγεται πολύ συχνά: "τι δραχμή, τι ευρώ-τι μας φταίει το ευρώ, και τι θα μας προσφέρει η δραχμή"!!!

Το περίεργο και το ανεξήγητο, ωστόσο είναι, ότι ενώ βρισκόμαστε αναμφίβολα στο χείλος του γκρεμού[3], αρνούμαστε κατηγορηματικά να εξετάσουμε, με τη δέουσα σοβαρότητα που απαιτεί η απελπιστική κατάστασή μας, τη λύση της δραχμής ή όπως θα ονομάσουμε το εθνικό μας νόμισμα. Με περισσή επιπολαιότητα, και χωρίς να έχει προηγηθεί μια σοβαρή μελέτη, από ειδικούς οικονομολόγους-νομισματολόγους-μακροοικονομολόγους, που:

⏩ να συγκρίνουν το που οδεύουμε με τα μνημόνια, τις αξιολογήσεις, τις "μεταρρυθμίσεις" και τα συμπαρομαρτούντα της καταστροφής, και τι μπορούμε να περιμένουμε από το εθνικό μας νόμισμα,
⏩ να εξετάσουν με ποιούς τρόπους θα είναι δυνατόν να περιοριστούν οι δυσμενείς συνέπειες του αρχικού σταδίου της μετάβασης,
⏩ να ερευνήσουν με ποιά διαδικασία, με τι όρους και τι συμφωνίες θα είναι προτιμότερο να εγκαταλείψουμε την Ευρωζώνη,
⏩ να καθορίσουν ποιές θα πρέπει να είναι οι προτεραιότητές μας, για την ανάπτυξη, την ελάφρυνση των αρνητικών συνεπειών, για την φροντίδα των ευάλωτων κοινωνικών κατηγοριών κ.ο.κ.[4]

Αυτή η υπεύθυνη, η ολοκληρωμένη, η εθνική μελέτη μετάβασης, από όσο γνωρίζω δεν έγινε ποτέ. Αντιθέτως, η αντιμετώπιση αυτής της λύσης, που είναι η μόνη, εκτός της ολοσχερούς μας καταστροφής, έχει αφεθεί στην ιλαροτραγωδία δηλώσεων, όπως: "θα πεθάνουμε από την πείνα, το κρύο και την έλλειψη φαρμάκων", "ο πληθωρισμός θα φθάσει στα 500% στα 600%", "πηγαίνετε να δείτε τι γίνεται στη Βόρεια Κορέα για να καταλάβετε", "θα γίνουν πλούσιοι όσοι έχουν χρήματα στο εξωτερικό" κ.ο.κ.

Αν εξαιρεθούν οι ολίγοι (όπως θα ήθελα να πιστεύω) που επιλέγουν αυτής της μορφής τα φαιδρά επιχειρήματα εναντίον του εθνικού μας νομίσματος, επειδή έχουν ίσως κάποια συμφέροντα, οι υπόλοιποι πολλοί που ενστερνίζονται ανάλογες κραυγές χωρίς περιεχόμενο, έχουν μάλλον πειστεί ότι εμείς οι Έλληνες, είμαστε ανίκανοι να σταθούμε στα πόδια μας και να ξαναφτιάξουμε την πατρίδα μας με νύχια και δόντια. Και αν είναι έτσι, είναι το χειρότερο που θα μπορούσε να μας συμβεί.

Και να ληφθεί υπόψη ότι η παρούσα διεθνής συγκυρία ευνοεί αποφασιστικά μια αλλαγή οικονομικής πορείας της Ελλάδας. Γιατί έχει προηγηθεί το GREXIT, η ιταλική οικονομία είναι σε κρίσιμη καμπή, οι σωρευμένες δυσλειτουργίες της ΕΕ-Ευρωζώνης προβάλλουν έντονες, οι εκλογές σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες απειλούν να αναδείξουν στην εξουσία τα λεγόμενα "λαϊκίστικα κόμματα", που είναι αντιευρωπαϊκά, και πάνω από όλα η εκλογή του νέου πλανητάρχη, που εκτός από την εξαγγελία του περιορισμού της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης, είναι και δηλωμένος εχθρός της Γερμανίας και του ευρώ.

Σε πείσμα των πολύ σημαντικών αυτών διεξόδων, εμείς αγωνιούμε για το πότε θα υπογραφεί η προς το παρόν τελευταία "αξιολόγηση", που θα μας βυθίσει ακόμη πιο βαθιά στη φτώχεια και τη δυστυχία. Και από την πλευρά τους τα ΜΜΕ, (εκτός ελάχιστων εξαιρέσεων) τρέμουν να ανοίξουν μια σοβαρή και υπεύθυνη συζήτηση για τη δραχμή, αλλά αρκούνται στην υπόθαλψη των ανούσιων κραυγών που βλέπουν να έρχεται ο Αρμαγεδδών με τη δραχμή, αλλά όχι με τη συνέχιση της γενοκτονικής αυτής κατάστασης.

Υποσημειώσεις:
[1] Του Lexander Mercouris, Duran http://www.freepen.gr/2017/01/blog-post_5480.html (συντάχθηκε από το προσωπικό του ΔΝΤ)
[2] Ακόμη και του ίδιου του Olivier Blanchard, πρ. επικεφαλής του ΔΝΤ και, προφανώς, εμπνευστή του αυτοκτονικού αυτού προγράμματος
[3] Ας εντρυφήσουμε στο περιεχόμενο των τελευταίων εκθέσεων για την Ελλάδα
[4] Να προλάβω αντιδράσεις συναδέλφων, λέγοντας ότι υπάρχουν ήδη σχετικές μελέτες για τη μετάβαση, που όμως δεν προβλήθηκαν αρκετά, δεν είναι ολοκληρωμένες, δεν έχουν υιοθετηθεί ως εθνική προσπάθεια, και θα ήταν σκόπιμο να συμπεριληφθούν οι καλές τους ιδέες σε μια πιο επίσημη μελέτη

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Επίκαιρα"



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Προ των πυλών του χάους

H διάλυση της ΕΕ, την οποία εγκαινίασε η Μ. Βρετανία, είναι μάλλον δεδομένη – πολύ περισσότερο της Ευρωζώνης, η οποία είναι αδύνατον να διατηρηθεί χωρίς την πολιτική, δημοσιονομική και τραπεζική της ένωση που όμως κανένα κράτος δεν επιθυμεί.

Γράφει ο Άρης Οικονόμου

Οι Γερμανοί είναι ένας «διεστραμμένος» από την ιστορία του λαός, με πάρα πολύ χαμηλή ευφυΐα. Κατορθώνουν όμως πάντοτε να υπερισχύουν των άλλων ευρωπαϊκών κρατών, επειδή είναι εξαιρετικά μεθοδικοί και πραγματιστές, ενώ παίρνουν αποφασιστικά τη μοίρα τους στα δικά τους χέρια – χωρίς να αφήνονται στον από μηχανής Θεό, στην τύχη ή στις αποφάσεις άλλων, όπως δυστυχώς συμβαίνει με εμάς τους Έλληνες. Προτιμούν δε πάντοτε το οδυνηρό τέλος, από την οδύνη δίχως τέλος – ενώ στα δισεπίλυτα προβλήματα συμπεριφέρονται συνήθως όπως ο Μ. Αλέξανδρος με το γόρδιο δεσμό.

Στα πλαίσια αυτά, εάν μας ρωτούσε κανείς ποιά χώρα θα άνοιγε πρώτη την ερμητικά κλειστή φυλακή του ευρώ, δεν θα απαντούσαμε πως θα ήταν η Ελλάδα, η Ιταλία ή, όπως όλα δείχνουν, η Γαλλία εάν τυχόν κερδίσει τις εκλογές το Εθνικό Μέτωπο – αλλά η Γερμανία, εάν δεν αλλάξει η σημερινή κυβέρνηση, η οποία έχει από καρό τώρα έτοιμο στα συρτάρια της ένα «σχέδιο εκτάκτου ανάγκης» για την επιστροφή της στο μάρκο (ανάλυση).

Το πιθανότερο είναι βέβαια να μην κάνει αυτή την πρώτη κίνηση, αλλά να ακολουθήσει κάποια άλλη χώρα, την οποία θα έχει προηγουμένως η ίδια υποκινήσει με έμμεσο τρόπο – αφού ασφαλώς δεν θέλει να επωμισθεί την ενοχή της διάλυσης της νομισματικής ένωσης, προσποιούμενη ότι δεν δρα, αλλά αντιδρά, όντας αναγκασμένη εκ των πραγμάτων.

Φυσικά έχει πλήρη επίγνωση των προβλημάτων της Ευρωζώνης που, μεταξύ άλλων, η ίδια προκάλεσε με την πολιτική της φτωχοποίησης του γείτονα – την οποία υιοθέτησε με το ρεαλισμό που τη διακρίνει, αμέσως μετά την εισαγωγή του ευρώ. Με την πολιτική όμως αυτή βοηθήθηκε έμμεσα από τις άλλες χώρες να ανταπεξέλθει με το τεράστιο κόστος της προσάρτησης της πρώην Ανατολικής Γερμανίας – το οποίο υπολογίζεται στα 150 δις € ετήσια, για πάνω από δέκα χρόνια.

Παράλληλα κατάφερε να αποδεσμευθεί από την υποχρέωση καταβολής των πολεμικών επανορθώσεων, οι οποίες έπρεπε να πληρωθούν όταν της επετράπη η ένωση της, με αντάλλαγμα τη συγκατάθεση της στη συμμετοχή της στη νομισματική ένωση – όπου όμως επέβαλλε την εγκατάσταση της καρδιάς του κυκλοφοριακού συστήματος της Ευρωζώνης, της ΕΚΤ, σε δικό της έδαφος. Φυσικά δε γνώριζε καλύτερα από κάθε άλλον ότι, το ευρώ ήταν θνησιγενές, αφού δεν είχε προηγηθεί η πολιτική, δημοσιονομική και τραπεζική ένωση των χωρών-μελών του, όπως ήταν απολύτως αναγκαίο.

Τέλος, οι ιμπεριαλιστικές της διαθέσεις δεν έπαψαν ποτέ να υπάρχουν, ειδικά μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Απλά άλλαξε τα όπλα της από στρατιωτικά σε οικονομικά, εκμεταλλευόμενη την αμυντική προστασία που της παρείχαν οι Η.Π.Α. στη διαμάχη τους με τη Σοβιετική Ένωση – λόγω της οποίας διατήρησε σχεδόν μηδενικές τις εξοπλιστικές της δαπάνες, χρησιμοποιώντας τα χρήματα (επίσης τα κλεμμένα) για την οικονομική της ισχύ.

Περαιτέρω, εάν διαβάσει κανείς τις στατιστικές της Eurostat, θα συμπεράνει πως η ΕΕ είναι ένα πολύ επιτυχημένο μοντέλο μόνο στο Βορά. Ειδικότερα, σε σχέση με τη «γενική ικανοποίηση» οι Δανοί, οι Σουηδοί και οι Φιλανδοί βρίσκονται στην κορυφή, βαθμολογούμενοι με 8 σε μία κλίμακα με άριστα το 10 – ενώ στο κατώτερο σημείο της κλίμακας είναι οι Βούλγαροι με 4,8 βαθμούς, ακολουθούμενοι από τους Έλληνες, τους Πορτογάλους, τους Κροάτες, καθώς επίσης από τους κατοίκους των χωρών της Βαλτικής.

Όσον αφορά μόνο την ικανοποίηση για την οικονομική κατάσταση των χωρών τους, ο βαθμός των Βουλγάρων είναι μόλις 3,7 – των Ελλήνων 4,3 των Πορτογάλων 4,5 και των Κροατών 4,6. Λογικά βέβαια, αφού ο μέσος ετήσιος μισθός ενός Δανού ανέρχεται στα 28.364 €, ενός Σουηδού στα 26.640 €, ενός Φιλανδού στα 23.763 € και ενός Γερμανού στα 20.668 € – όταν ενός Βούλγαρου είναι μετά βίας 3.332 € ή, ακόμη χειρότερα, ενός Ρουμάνου 2.315 € (ο μέσος ελληνικός μισθός είναι ακόμη σχετικά υψηλός, στα 14.628 € μικτά ετησίως).

Συνεχίζοντας, η λογική της Ευρώπης ήταν η σύγκλιση των μισθών, έτσι ώστε να κλείνει συνεχώς η ψαλίδα μεταξύ των διαφόρων κρατών της – κάτι που ασφαλώς δεν συμβαίνει, αφού ο μέσος μισθός των Σουηδών, για παράδειγμα, αυξήθηκε κατά 35% μεταξύ των ετών 2010 και 2015, των Βουλγάρων 10% και των Ρουμάνων 14%. Ακόμη χειρότερα, ο ονομαστικός μισθός (μη αφαιρουμένου του πληθωρισμού) ορισμένων χωρών μειώθηκε το 2015 σε σχέση με το 2010 – όπως των Κροατών κατά 6%, των Ιταλών 1%, των Πορτογάλων 3%, των Ισπανών 9%, των Κυπρίων 15% και, στην κορυφή της κατάταξης, των Ελλήνων κατά 37%!

Όσον αφορά το επίπεδο της φτώχειας, στη Σουηδία, στη Δανία και στη Φινλανδία υπολογίζεται στο 15% – όταν στη Ρουμανία έχει φτάσει στο 37,4% και στη Βουλγαρία στο 41,3%. Εν προκειμένω πολύ πιο προβληματική είναι η τάση, η οποία αυξάνεται αντί να μειώνεται σε όλα σχεδόν τα κράτη – για παράδειγμα στην Ιρλανδία από το 15,5% στο 19,9%, στην Ιταλία από 18,9% στο 25,6%, στην Ισπανία από 19,8% στο 29,9% και στην Ελλάδα από 20,1% στο 48%! Ένα ακόμη πιο τρομακτικό νούμερο για την Ελλάδα είναι το ότι, κάθε δεύτερο ελληνικό νοικοκυριό έχει εισόδημα λιγότερο από το 60% των Τσέχων – κάτι που δύσκολα το φανταζόταν κανείς, πριν από μερικά χρόνια.

Περαιτέρω, οι καταναλωτικές δαπάνες των Ελλήνων μειώθηκαν κατά 27% σε σχέση με το 2008 – των Ισπανών κατά 8%, των Κροατών κατά 13%, των Ιταλών κατά 5%, των Κυπρίων κατά 9% και των Πορτογάλων κατά 6%.

Φυσικά η ανεργία σε όλες αυτές τις χώρες αυξήθηκε, όταν στο Βορά μειώθηκε – ενώ, όσον αφορά τις επενδύσεις, στην Ελλάδα κατέρρευσαν κυριολεκτικά (-67%), στην Κροατία (-41%) και στην Κύπρο (-53%) επίσης, στην Πορτογαλία μειώθηκαν κατά 33%, όταν στην Ισπανία και στην Ιταλία περιορίσθηκαν κατά 28%. Ακόμη όμως και στις χώρες πρότυπα οι επενδύσεις μειώθηκαν – όπως στη Σλοβενία (-42%), στη Φινλανδία (-15%) και στη Γερμανία (-3%) – γεγονός που σημαίνει πως η οικονομία γενικότερα της Ευρώπης έχει πάψει πια να αναπτύσσεται υγιώς.

Συνοψίζοντας, η απόσταση μεταξύ των περιοχών της γνωστής «μπλε μπανάνας», του ευρωπαϊκού πυρήνα δηλαδή (φωτογραφία), καθώς επίσης των υπολοίπων κρατών αυξάνεται χρόνο με το χρόνο, αντί να μειώνεται – ενώ η περιφέρεια συρρικνώνεται με εξαιρετικά υψηλούς ρυθμούς.

Επεξήγηση γραφήματος: Η περιοχές της μπλε μπανάνας στην Ευρώπη – αυτές δηλαδή με το μεγαλύτερο πλούτο και ανάπτυξη.

Λογικά συμπεραίνεται λοιπόν πως τόσο η Ευρωζώνη, όσο και η ΕΕ, δεν πρόκειται να επιβιώσουν κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις – ενώ κανένας δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται πραγματικά για το μέλλον της περιοχής «συλλογικά και όχι ατομικά». Ως εκ τούτου η διάλυση της ΕΕ, την οποία εγκαινίασε η Μ. Βρετανία, είναι μάλλον δεδομένη – πολύ περισσότερο της Ευρωζώνης, η οποία είναι αδύνατον να διατηρηθεί, χωρίς την πολιτική, δημοσιονομική και τραπεζική της ένωση, την οποία όμως σχεδόν κανένα κράτος δεν επιθυμεί.

Ολοκληρώνοντας, η Γερμανία έχει συνειδητοποιήσει επακριβώς το τι πρόκειται να συμβεί, οπότε έχει ασφαλώς λάβει τα μέτρα της με τη μεθοδικότητα και τον πραγματισμό που τη διακρίνει – εξασφαλίζοντας παράλληλα τα δάνεια της προς χώρες όπως η Ελλάδα και η Πορτογαλία, με τη βοήθεια των δανειακών συμβάσεων που συνοδεύουν τα μνημόνια.

Αντίθετα, κανένα άλλο κράτος δεν αντιλαμβάνεται τι θα αντιμετωπίσει στο άμεσο μέλλον, οπότε το πιθανότερο σενάριο είναι το «ο σώζων εαυτόν σωθήτω» – το οποίο μάλλον δεν θα αργήσει πολύ, ενώ θα μοιάζει με την έκρηξη μία χρηματοπιστωτικής πυρηνικής βόμβας μεγατόνων που προφανώς θα βυθίσει τον πλανήτη στο χάος.

Πηγή Analyst


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Κρατούμενος τζιχαντιστής: «Φυσιολογικές» ενέργειες οι ομαδικοί βιασμοί και οι εκτελέσεις

Καθισμένος στο μικροσκοπικό κελί του, ο Άμαρ Χουσέιν, μαχητής του Ισλαμικού Κράτους, παραδέχεται ότι έχει βιάσει περισσότερες από 200 γυναίκες, μέλη μειονοτήτων του Ιράκ, κι έχει σκοτώσει τουλάχιστον 500 ανθρώπους. Είναι μόλις 21 ετών και δεν δείχνει να έχει ιδιαίτερες ενοχές για τις πράξεις του αυτές. Λέει πως διαβάζει καθημερινά το Κοράνι για να γίνει καλύτερος άνθρωπος.

Σε μια σπάνια κίνησή τους, οι υπηρεσίες πληροφοριών του Κουρδιστάν έδωσαν στο πρακτορείο ειδήσεων Reuters πρόσβαση στον Χουσέιν και σε άλλον έναν μαχητή του ΙΚ που συνελήφθηκαν τον Οκτώβριο στο Κιρκούκ, κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης στην οποία έχασαν τη ζωή τους 99 άμαχοι και μέλη των δυνάμεων ασφαλείας. Σκοτώθηκαν επίσης 63 τζιχαντιστές.

Ο Χουσέιν υποστηρίζει ότι οι "εμίρηδες", δηλαδή οι τοπικοί διοικητές του ΙΚ, είχαν δώσει στον ίδιο και στους άλλους μαχητές την άδεια να βιάζουν όσες Γιαζίντι και άλλες γυναίκες θέλουν. "Οι νέοι άνδρες το χρειάζονται. Είναι φυσιολογικό", υποστήριξε μιλώντας στους δημοσιογράφους του πρακτορείου αφού ένας πράκτορας της υπηρεσίας αντικατασκοπείας του έβγαλε τη μαύρη κουκούλα που κάλυπτε το κεφάλι του.

Ο Χουσέιν είπε ότι την εποχή που το Ισλαμικό Κράτος άρπαζε ολοένα και περισσότερα εδάφη στο Ιράκ, ο ίδιος πήγαινε από σπίτι σε σπίτι, σε πολλές ιρακινές πόλεις και βίαζε γυναίκες Γιαζίντι ή από άλλες μειονότητες. Κούρδοι αξιωματούχοι των υπηρεσιών ασφαλείας λένε ότι έχουν αποδείξεις για τους βιασμούς και τις δολοφονίες που διέπραξε αλλά δεν γνωρίζουν την ακριβή κλίμακα των εγκλημάτων του.

Το Reuters δεν ήταν σε θέση να επαληθεύσει τους ισχυρισμούς του κρατούμενου.

Αυτόπτες μάρτυρες και Ιρακινοί αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι οι τζιχαντιστές βίασαν πολλές Γιαζίντι μετά την κατάληψη του βόρειου Ιράκ, το 2014. Πολλές γυναίκες απήχθησαν και πουλήθηκαν ως σκλάβες του σεξ ενώ οι άνδρες συγγενείς τους δολοφονήθηκαν.

Ο Χουσέιν είπε επίσης ότι από το 2013, όταν εντάχθηκε στο ΙΚ, έχει σκοτώσει περίπου 500 ανθρώπους. "Πυροβολούσαμε όποιον έπρεπε να πυροβολήσουμε και αποκεφαλίζαμε όποιον χρειαζόταν να αποκεφαλίσουμε" ανέφερε. Αφηγήθηκε επίσης πώς τον εκπαίδευσαν οι "εμίρηδες" να σκοτώνει: στην αρχή δυσκολευόταν, όταν του έφερναν να σκοτώσει κάποιον για να εξασκηθεί, αλλά μέρα με την ημέρα έγινε πιο εύκολο.

"Επτά, οκτώ, δέκα τη φορά. Τριάντα ή και σαράντα ανθρώπους. Τους πηγαίναμε στην έρημο και τους σκοτώναμε" πρόσθεσε. Τελικά, έγινε πολύ καλός και δεν δίσταζε ποτέ να δολοφονεί ανθρώπους. "Τους κάθιζα κάτω, τους έδενα τα μάτια και τους πυροβολούσα στο κεφάλι. Ήταν φυσιολογικό", εξήγησε.

Ο ίδιος θεωρεί ότι είναι θύμα των δυσκολιών της ζωής, της διαλυμένης οικογένειάς του και της φτώχειας στη γενέτειρά του, τη Μοσούλη. "Δεν είχα χρήματα. (Δεν είχα) κανέναν να μου πει αυτό είναι λάθος, εκείνο είναι σωστό. Δεν υπήρχαν δουλειές. Είχα φίλους αλλά κανέναν για να με συμβουλεύσει" πρόσθεσε.

Ο Χουσέιν είναι σήμερα 21 ετών. Ξεκίνησε την "καριέρα" του ως τζιχαντιστής στα 14. Υποστηρίζει ότι το μύησε στον τζιχάντ ο ιεροκήρυκας ενός τεμένους. Αρχικά εντάχθηκε στην Αλ Κάιντα, τώρα διώκεται ως μέλος του Ισλαμικού Κράτους.

Οι Κούρδοι πράκτορες περιέγραψαν ότι ο δεύτερος κρατούμενος, ο 31χρονος Γάφαρ Άμπντελ Ραχμάν, δεν είναι τόσο "κοινωνικός" και δεν έχει αποκαλύψει πολλά πράγματα για τα όσα έζησε όταν ήταν υπεύθυνος για την επιμελητεία του ΙΚ. Μιλώντας στο Reuters ο Άμπντελ Ράχμαν παραδέχτηκε ότι άνοιξε πυρ εναντίον των δυνάμεων ασφαλείας στο Κιρκούκ αλλά υποστήριξε ότι δεν σκότωσε ποτέ κανέναν. Είπε επίσης ότι ο ίδιος και ο αδελφός του εντάχθηκαν στο ΙΚ επειδή ήταν δημόσιοι υπάλληλοι και αν δεν προσχωρούσαν στην οργάνωση θα τους εκτελούσαν. Οι Κούρδοι δεν σχολίασαν τους ισχυρισμούς του, όμως οι ιρακινές αρχές εκφράζουν πολλές επιφυλάξεις για τους μαχητές που δηλώνουν ότι ακολούθησαν το ΙΚ γιατί δεν είχαν άλλη επιλογή.

Ο Άμπντελ Ράχμαν εξέφρασε θυμό μόνο όταν ρωτήθηκε ποια είναι η άποψή του για τον σιίτη πρωθυπουργό Χάιντερ αλ Αμπάντι. Απάντησε ότι το Ιράκ θα μαστίζεται πάντα από αστάθεια επειδή στη χώρα ζουν πολλές αιρέσεις. Ο Αμπάντι "δεν παρέχει δικαιοσύνη στους ανθρώπους", είπε.

Πηγή "Ημερησία"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η ηγεσία του ΙΚ αποχωρεί από τη Ράκα καθώς ο διεθνής συνασπισμός την περικυκλώνει

Τα ηγετικά στελέχη του Ισλαμικού Κράτους έχουν αρχίσει να εγκαταλείπουν τη Ράκα, την ντε φάκτο πρωτεύουσα της οργάνωσης στη Συρία, λόγω της προέλασης της αραβοκουρδικής συμμαχίας που στηρίζεται από τον διεθνή συνασπισμό που μάχεται τους τζιχαντιστές, ανέφερε σήμερα το Πεντάγωνο.

"Βλέπουμε ότι πολλά υψηλόβαθμα στελέχη του ΙΚ, πολλοί από την ηγεσία, αρχίζουν να εγκαταλείπουν τη Ράκα" είπε ο πλοίαρχος Τζεφ Ντέιβις, ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου. "Προφανώς έχουν αντιληφθεί ότι πλησιάζει το τέλος τους στη Ράκα", πρόσθεσε, κάνοντας λόγο για μια "πολύ οργανωμένη, πολύ τακτική" υποχώρηση.

Η Μοσούλη στο Ιράκ και η Ράκα της Συρίας είναι οι δύο μεγάλοι στόχοι του διεθνούς συνασπισμού.

Οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις, η αραβοκουρδική συμμαχία, ξεκίνησαν στις 6 Νοεμβρίου την επιχείρησή τους για την ανακατάληψη της Ράκας. Αρχικός στόχος είναι να "απομονώσουν" την πόλη, αποκόπτοντας όλες τις διόδους πρόσβασης σ' αυτήν.

Σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ, ο στόχος αυτός έχει σχεδόν επιτευχθεί. Οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις ανέφεραν ότι οι τζιχαντιστές έχουν πλέον μόνο μία δίοδο διαφυγής, στα νοτιοανατολικά της πόλης.

Ο Ντέιβις πάντως δεν έδωσε περισσότερες διευκρινίσεις για το πού ακριβώς κατευθύνονται οι τζιχαντιστές που φεύγουν από την πόλη.

Οι διάδρομοι προς τα βόρεια και τα δυτικά είναι αποκλεισμένοι από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις ενώ στα νότια οι γέφυρες στον ποταμό Ευφράτη έχουν καταστραφεί, είπε.

Μολονότι η επιχείρηση "απομόνωσης" της πόλης προχωρά, ο συνασπισμός δεν έχει ακόμη αποκαλύψει ποιο είναι το σχέδιό του για την ανακατάληψή της. Ασαφής παραμένει ο ρόλος που θα κληθούν να παίξουν οι Κούρδοι των Δυνάμεων Προστασίας του Λαού (YPG) που έχουν αποδείξει ότι είναι αποτελεσματικοί στις μάχες αλλά η Τουρκία τους θεωρεί τρομοκράτες. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν πρότεινε μάλιστα στον διεθνή συνασπισμό να σταλούν στη θέση τους τουρκικές δυνάμεις.

Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Τζέιμς Μάτις συναντήθηκε την Πέμπτη στις Βρυξέλλες με τον Τούρκο ομόλογό του Φικρί Ισίκ. Για σήμερα είναι προγραμματισμένη μια συνάντηση του αρχηγού του γενικού επιτελείου ενόπλων δυνάμεων των ΗΠΑ, του Τζο Ντάνφορντ, με τον Τούρκο ομόλογό του στην Τουρκία.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο μεγαλομουφτής του Ερντογάν δεν ξέρει, δεν άκουσε…

Ο επικεφαλής της Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας (Diyanet) αποπειράθηκε να υπερασπίσει του ιμάμηδες της Γερμανίας που κατηγορούνται από τις γερμανικές υπηρεσίες ότι εξελίχθηκαν σε ρουφιάνοι – καταδότες και πληροφοριοδότες, για Τούρκους που βρίσκονται στη Γερμανία και δεν διάκεινται φιλικά στον Ερντογάν, δηλαδή, με πιο απλά λόγια, είναι οπαδοί του Φετουλάχ Γκιουλέν.

Πρόκειται για τον πολύ Μεχμέτ Γκορμέζ, ο οποίος έκανε λόγο για αστήριχτες δηλώσεις, ιστορίες και ισχυρισμούς… που θα προκαλέσουν μη αποκαταστάσιμο τραύμα στις αθώες και θρησκευόμενες μάζες», μιλώντας για τα 3 εκατομμύρια Τούρκους και συνολικά 5 εκατομμύρια των μουσουλμάνων της Γερμανίας! Τώρα μας… κατεδάφισε από λύπη.

Η παρέμβασή του κρίθηκε απαραίτητη, καθώς μόλις προχθές οι γερμανικές αρχές εξέδωσαν εισαγγελική εντολή και προχώρησαν στη διενέργεια έρευνας στα σπίτια τεσσάρων Τούρκων μουφτήδων, παρά το γεγονός της ανάκλησης άλλων έξι, προφανώς διότι κατάλαβαν οι Τούρκοι ότι το μέλλον τους πρόβαλλε χλωμό, κάτι για το οποίο προειδοποίησε η Μέρκελ τον Ερντογάν σε συνάντησή τους…

Πηγή Defence-Point


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Έμμεσες απειλές Τσαβούσογλου για το Κυπριακό: «Θα πράξουμε τα δέοντα...»

Τα προβλήματα στις διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό προέρχονται από την ελληνοκυπριακή πλευρά, υποστήριξε ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου, σε δηλώσεις του μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό ομόλογό του, Ρεξ Τίλερσον, στο περιθώριο της συνόδου των υπουργών Εξωτερικών των G20, στη Βόννη.

Όπως μεταδίδουν τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο κ. Τσαβούσογλου αναφέρθηκε στην απόφαση για την επέτειο της ψηφοφορίας για την Ένωση.

«Αυτή (η απόφαση) επί της ουσίας δείχνει την προσέγγιση της ελλληνοκυπριακής πλευράς στις διαπραγματεύσεις. Επιπλέον η απόφαση της ελληνοκυπριακής Βουλής για την Ένωση, είναι απαράδεκτη για την Τουρκία και τους Τουρκοκυπρίους», ανέφερε ο Τούρκος υπουργός και προσέθεσε:

«Αυτή η κρίση δεν ξεκίνησε με την σημερινή αποχώρηση του Αναστασιάδη από το τραπέζι, αλλά με την απόφαση αυτή της Βουλής. Ακόμη συζητάνε την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, και παίρνουν αποφάσεις. Δεν έχουν δηλαδή εγκαταλείψει τις φιλοδοξίες τους. Από την μία ζητάτε Ένωση κι από την άλλη ζητάτε την άρση των εγγυήσεων από την Τουρκία. Με αυτή την προσέγγιση έχουν αποκαλυφθεί οι πραγματικές τους προθέσεις».

Ο κ. Τσαβούσογλου συνέχισε λέγοντας: «Αν επιθυμούν διαπραγματεύσεις θα γυρίσουν στο τραπέζι αυτό (των διαπραγματεύσεων). Αν δεν επιθυμούν, εκείνοι ξέρουν. Πλέον δεν θα υπάρξει για ακόμη μια φορά τέτοια διαπραγμάτευση. Θα πράξουμε τα δέοντα».


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μιθριδατισμός, τουρκική προκλητικότητα και αποτροπή

Του Στέλιου Φενέκου

Το επεισόδιο με το Τουρκικό περιπολικό “Κουσάντασι” και τα πυρά σε περιοχή ασκήσεων που περιλάμβανε και Ελληνικά Χωρικά Ύδατα (ΕΧΥ), είναι προφανές ότι έγινε ηθελημένα από την Τουρκική πλευρά για να προκαλέσει. Ταυτόχρονα αποτελεί και έμπρακτη δήλωση των προθέσεών της να διευρύνει τις διεκδικήσεις της αξιοποιώντας την λογική του μιθριδατισμού.

Αυξάνει δηλαδή σταδιακά την ποσότητα του “εγχεόμενου δηλητηρίου” (διεκδικήσεων-πιέσεων-προκλήσεων) ξεπερνώντας τα όρια της μέχρι τώρα ανοχής μας και λίγο πάνω από αυτά, ώστε να μας κάνει να το αποδεχθούμε.

Η διεξαγωγή πυρών εντός των ΕΧΥ απαγορεύεται σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Η κατεύθυνση όμως που επέλεξε για την διεξαγωγή των πυρών, προς τα ανατολικά και όχι προς το Φαρμακονήσι, έχει ως σκοπό να λειτουργήσει ως προσχηματική δικαιολογητική βάση για την εχθρική αυτή ενέργεια και επιδιώκει ταυτόχρονα στο να μας προσφέρει ένα πρόσχημα για να την υποβαθμίσουμε και να την “καταπιούμε”, μέχρι το επόμενο προκλητικό βήμα που εκτιμάται ότι θα είναι και πιο σοβαρό.

Εάν από την άλλη πλευρά τους ακολουθήσουμε στην επιχειρούμενη κλιμάκωση με φανερά στρατιωτικά μέσα, τότε θα επέλθει αύξηση της έντασης, η οποία θα λειτουργήσει υπέρ της προσπάθεια της Τουρκίας να γκριζάρει συγκεκριμένες περιοχές του Αιγαίου.

Για είναι αποτελεσματική η οιαδήποτε προσπάθεια αποτροπής με δυναμικά μέσα θα πρέπει να είναι: “Δριμεία”, “Σαφής”, “Αξιόπιστη”, “Επαρκής” και “Βεβαία”.

Λύση αποτελεσματική η οποία να σταματάει άμεσα την προκλητικότητα, χωρίς να είναι αρκούντως δυναμική και να έχει τα χαρακτηριστικά αυτά ώστε να είναι πραγματικά αποτρεπτική, δεν υπάρχει.

Γι’ αυτό αυτή την στιγμή είναι μονόδρομος ο συνδυασμός ψύχραιμων και συντονισμένων πολιτικο-στρατιωτικών και διπλωματικών ενεργειών, με ταυτόχρονη αύξηση της αφανούς ετοιμότητας των στρατιωτικών μέσων.

Απαιτούνται καλά προετοιμασμένες παραστάσεις των εθνικών μας αντιπροσώπων στους διεθνείς οργανισμούς (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, και ΕΕ) και ενημέρωση των χωρών που παρουσιάζουν ενδιαφέρον για μας (ΗΠΑ, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Ρωσία), από τους πρέσβεις μας για το επεισόδιο.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να κληθεί ο Τούρκος πρέσβης για να δώσει εξηγήσεις και να κάνει διάβημα ο δικός μας πρέσβης στην Τουρκία.

Θα πρέπει να αυξηθούν οι κατάλληλες αφανείς ενέργειες ετοιμότητας των περιπολικών και των Α/Φ για αεροπορικό και θαλάσσιο έλεγχο της περιοχής και θα πρέπει με λιτότητα και σταθερότητα να διαμηνύσουμε ότι η συγκεκριμένη πράξη αποτελεί εχθρική ενέργεια σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο και ότι η Ελλάς θα προβεί σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες για να διαφυλάξει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Όπως επίσης θα πρέπει να αυξηθεί και η ετοιμότητα του συστήματος χειρισμού κρίσεων, πληροφοριών και λήψης πολιτικο-στρατιωτικών αποφάσεων.

Σε ότι αφορά την ανακοίνωση που έγινε από το ΓΕΕΘΑ για τον χειρισμό της πρόκλησης, αποτελεί έκπληξη ότι αναφέρεται σε “εντολή του Υπουργού Εθνικής Άμυνας” για να αναλάβει τις τυπικές και δέουσες ενέργειες, τόσο από πλευράς έκδοσης του Ελληνικού NAVTEX όσο και σε ότι αφορά στις επιχειρησιακές ενέργειες της κανονιοφόρου “Νικηφόρος” στην περιοχή.

Για μία ακόμη φορά ο κ. Καμμένος υποκαθιστά την επίσημη επιχειρησιακή αρχή των ενόπλων δυνάμεων και υπερβαίνει τις αρμοδιότητές του, αφού ο χειρισμός κρίσεων και οι αντίστοιχες εντολές αφορούν το ΣΑΓΕ, το ΣΑΜ και το ΚΥΣΕΑ και όχι προσωπικά τον ΥΕΘΑ.

* Ο κ. Στέλιος Φενέκος είναι Υποναύαρχος ε.α. και Προέδρος της «Κοινωνίας Αξιών»
Πηγή Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου