Στις 24 Ιανουαρίου 2016, η Μολδαβία προετοιμάστηκε για άλλο ένα μεγάλο κύμα διαδηλώσεων κατά του καθεστώτος των ολιγαρχών που την κυβερνούν. Στην ανάλυση αυτή, επιχειρούμε μια συνοπτική αναφορά στην ιστορία και τις ρίζες των συγκρούσεων, καθώς και στη σημερινή εκρηκτική κατάσταση στη Μολδαβία.
Οι μεγάλες δυνάμεις, ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία, αλλά και ο ΟΗΕ, θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη προσοχή στην περιοχή αυτή, λόγω της ανεξέλεγκτης διαφθοράς και εξάπλωσης της ανομίας. Τα εκατομμύρια απλών ανθρώπων που ζουν μόνιμα εκεί έχουν ήδη ανεχθεί πολλά, αφού οδηγούνται σε απόγνωση από το φεουδαρχικό-ολιγαρχικό καθεστώς που καταστρέφει το μέλλον τους. Η φλόγα στο φυτίλι πλησιάζει τα εκρηκτικά...
Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"
Η Μολδαβία, μια μικρή χώρα της Ανατολικής Ευρώπης, βιώνει μια βαθιά οικονομική και πολιτική κρίση. Η χώρα ταλανίζεται από ένα γιγάντιο σκάνδαλο που ξέσπασε όταν διαπιστώθηκε ότι ένα δισεκατομμύριο δολάρια “εξαφανίστηκαν” από το τραπεζικό σύστημα. Μαζικές διαδηλώσεις ξεκίνησαν τις τελευταίες ημέρες.
Η κατάσταση στη Μολδαβία έχει επιδεινωθεί τα τελευταία χρόνια, καθώς ο πληθυσμός που ζει κάτω από το όριο της φτώχειας αυξήθηκε δραματικά. Η κατάρρευση άρχισε το 2009, μετά την «Πορτοκαλί Επανάσταση» της 9ης Απριλίου, όταν το κτίριο του κοινοβουλίου στο Κισινάου πυρπολήθηκε, ενώ το γραφείο του προέδρου της Μολδαβίας και ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος, Βλαντίμιρ Βορόνιν, καταστράφηκε.
Διάφοροι Δυτικοί πολιτικοί έσπευσαν να χαρακτηρίσουν την διακυβέρνηση της νέας αυτής “Συμμαχίας για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση” (απαρτιζόμενης από το Φιλελεύθερο-Δημοκρατικό Κόμμα, το Δημοκρατικό Κόμμα και το Φιλελεύθερο Κόμμα) ως το “success story” της Μολδαβίας, στα πλαίσια του νέου “ορίζοντα” που διαφαινόταν εντός της Ανατολικής Εταιρικής Σχέσης μεταξύ της ΕΕ και των ανατολικών κρατών της μετα-σοβιετικής εποχής. Δεδομένου δε ότι ο μόνος πραγματικός σκοπός του προγράμματος αυτού ήταν η ρήξη των δεσμών των χωρών αυτών με τη Ρωσία, οι Ευρωπαίοι επόπτες της Μολδαβίας δεν έδωσαν την δέουσα προσοχή – πόσο μάλλον να ανησυχήσουν – για τον έλεγχο της πραγματικής κατάστασης που επικρατούσε στην κοινωνία της χώρας.
Στο πλαίσιο των εξεγέρσεων στην πλατεία Μαϊντάν του Κιέβου το 2013-2014, που έληξαν με ένα αιματηρό πραξικόπημα, μια παρατεταμένη πολιτική κρίση στην Ουκρανία και την αποτυχία Σαακασβίλι στη Γεωργία, η Ουάσιγκτον και οι Βρυξέλλες θεώρησαν σημαντικό όχι μόνο το να διατηρήσουν τη Μολδαβία υπό την επιρροή τους, αλλά το να την παρουσιάσουν στις Δυτικές κοινωνίες ως παράδειγμα επιτυχούς εφαρμογής των "αρχών φιλελεύθερης πολιτικής". Αγνόησαν την απουσία μεταρρυθμίσεων και την καταστροφική επιδείνωση της οικονομίας της χώρας, οι οποίες συνοδεύτηκαν από τη θέσπιση μιας διακυβέρνησης από ολιγάρχες. Το πιο σημαντικό πράγμα γι’ αυτούς ήταν η επισημοποίηση της "συνεργασίας" μέσω της επικύρωσης της Συμφωνίας Σύνδεσης, η οποία έγινε στα μέσα του 2014. Εν συνεχεία, οι αξιωματούχοι της ΕΕ αποφάσισαν ότι το “μολδαβικό παιχνίδι” τους είχε πάρει τέλος. Στο ακριβώς επόμενο διάστημα, η προσοχή της ΕΕ στράφηκε εξ ολοκλήρου στην “ελληνική κρίση” και στο “προσφυγικό”, με αποτέλεσμα να ξεχαστεί το ζήτημα της Μολδαβίας.
Το δίκτυο διαφθοράς στο οποίο εμπλέκεται ο” νονός” Πλαχότνιουκ
Ωστόσο, η κατάσταση στη Μολδαβία συνέχισε να επιδεινώνεται. Υπήρξε μια κλιμάκωση συγκρούσεων ανάμεσα στις δύο κυρίαρχες ολιγαρχικές φατρίες, οι οποίες αντιπροσωπεύονται από το Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα, υπό τον Μολδαβό ολιγάρχη Βλαντίμιρ Φιλάτ, και το Δημοκρατικό Κόμμα της Μολδαβίας, με “παντρόνε” τον απεχθή ολιγάρχη Βλαντίμιρ Πλαχότνιουκ, ο οποίος ελέγχει επίσης το γραφείο του γενικού εισαγγελέα και του υπόλοιπου δικαστικού συστήματος. Αυτός ο ανταγωνισμός μεταξύ των δύο φατριών κλιμακώθηκε με το τεράστιο σκάνδαλο υπεξαίρεσης ύψους περίπου 1 δις δολαρίων, που έκαναν φτερά από το τραπεζικό σύστημα της Μολδαβίας το 2014.
Ένα άλλο αίτημα είναι η απελευθέρωση οκτώ πολιτικών κρατουμένων του καθεστώτος, ανάμεσα στους οποίους είναι το επίτιμο μέλος της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, Γκριγκόρι Πετρένκο. Το καθεστώς προσπαθεί να τους καταδικάσει σε διάφορες ποινές φυλάκισης, με την κατηγορία ότι οργάνωσαν μια ειρηνική διαμαρτυρία τον Σεπτέμβριο του 2015 κατά των παράνομων ενεργειών των αστυνομικών αρχών.
Ο Πλαχότνιουκ, ο οποίος κατάφερε σύντομα να απαλλαγεί από τον κύριο ανταγωνιστή του, τον Φιλάτ, και είναι σήμερα ο απόλυτος "άρχοντας" της Μολδαβίας, έχει την πλήρη υποστήριξη της Δύσης. Οι ΗΠΑ, μέσω του πρέσβη τους στο Kισινάου, Τζέιμς Πέτιτ, και οι χώρες της ΕΕ, μέσω των εκπροσώπων τους, είναι ενάντια στην ιδέα των πρόωρων εκλογών, λόγω ανησυχιών ότι θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε σημαντική άνοδο – ή και σχηματισμό κυβέρνησης – από κόμματα τα οποία τάσσονται υπέρ της ουδετερότητας της χώρας.
Το επικίνδυνο στοιχείο στην υπόθεση είναι ότι, αυτή τη στιγμή, το καθεστώς της Μολδαβίας ετοιμάζεται να χρησιμοποιήσει τον στρατό εναντίον των διαδηλωτών στο Κισινάου.
Στο νοτιοανατολικό άκρο της ΕΕ έχει αναδυθεί μια νέα εύφλεκτη ζώνη κρίσης, η οποία είναι ικανή να εξελιχθεί, ανά πάσα στιγμή, σε ένοπλη σύγκρουση.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
