Top Social Icons

Menu Right

Left Sidebar
Left Sidebar
Featured News
Right Sidebar
Right Sidebar

Η κατηγορια που επιλεξατε...

29 Απρ 2013

Δεν θα τους λυπηθεί ούτε ο βόθρος. Αυτή είναι η αλήθεια. Βρώμισαν την πατρίδα μας, την έβγαλαν στον τόκο και παρέδωσαν τα πάντα στους αφέντες τους, για να εξασφαλίσουν την δόση τους στην εξουσία.

Ο ένας μετά τον άλλον, παρελαύνουν από τα μπαλκόνια και επιδεικνύουν το πτώμα της βιασμένης δημοκρατίας. Το πολίτευμα έχει ανατραπεί. Οι νόμοι δεν ισχύουν και αντικαταστάθηκαν από βωμολοχίες κατά της λογικής και από εμέσματα υπανθρώπων.

Οι ανθρωποθυσίες δεν έχουν τελειωμό. Τα κτήνη δεν ικανοποιούνται με τίποτε. Τα θέλουν όλα…
Μην τους κοιτάτε άλλο να σας παίρνουν την ζωή. Μην τους πετάτε ντομάτες, κοστίζουν. Σκατά πετάξτε στα εκτρώματα, για να νιώθουν σαν στο σπίτι τους. Να πάρουν αυτό που τους αξίζει.

Ξέρουν πολύ καλά πως σύντομα θα έρθει η στιγμή να φύγουν τρέχοντας για να μην βρεθούν απέναντι στην Δικαιοσύνη που ποδοπάτησαν, απέναντι στους νόμους που αγνόησαν, απέναντι στον λαό που εξαθλίωσαν.
Ξέρουν πολύ καλά πως τους συνοδεύουν οι κατάρες εκατομμυρίων ανθρώπων και πως ούτε η γη θα ανεχτεί να σκεπάσει την βρωμιά που έχουν μέσα τους.
Ξέρουν πολύ καλά πως πλησιάζει η ώρα να αποκαλυφθούν τελείως και να παρατάξουν τις δυνάμεις τους για να σκορπίσουν πραγματικό τρόμο, αιματηρή βία, ελπίζοντας πως θα καταστείλουν την οργή, ελπίζοντας πως θα σταματήσουν τον χείμαρρο που θα ξεχυθεί προς το μέρος τους…

Μετρούν τις ώρες και τις μέρες, ελπίζοντας πως αυτοί, οι λίγοι, θα μπορέσουν να λυγίσουν τους πολλούς, και ξεχνάνε πως αυτός ο τόπος μπορεί να αλλοιώθηκε από την βρωμιά που τον πότιζαν, όμως η εξαθλίωση κάνει τους ανθρώπους θηρία…
Θα βάλουν τους κουκουλοφόρους τους να ρίξουν αίμα, θα βγάλουν τους πραίτορές τους να υπερασπιστούν την βρώμα, θα καλέσουν τους φίλους τους και τα αφεντικά τους από τα ξένα για να σωθούν οι ίδιοι και να κρατήσουν τα κλεμμένα…

Αλίμονο, οι άθλιοι, ξεχάσανε πως ετούτη η πατρίδα, αυτός ο τόπος, έχει μάθει να δίνει αγώνες… Ξεχάσανε οι μιαροί πως «η οργή του λαού είναι η φωνή του Θεού», επειδή θεό και σύμμαχό τους κάνανε τον διάολο, στον οποίο θυσιάζουνε καθημερινά ανθρώπινες ψυχές…
Η τιμωρία έρχεται καλπάζοντας και αυτή τη φορά κανένας τους δεν θα ξεφύγει. Ούτε ένας…


Στην εκπνοή του Απρίλη με το φρεσκοψηφισμένο πολυνομοσχέδιο και τις διατάξεις-νόμους-απειλές σαν την δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι μου αποφάσισα ΕΓΩ για μένα τα εξής μοναδικά καταπληκτικά ΔΙΚΑ μου βήματα, ενάντια σε όλους αυτούς που πο το 2009 προσπαθούν να με στείλουν στον άλλο κόσμο.

 Αποφάσισα να αποχαιρετίσω τον Απρίλη τραγουδώντας στεντόρεια το "Απρίλη μου καλέ" και ταυτόχρονα να υποδεχτώ το Μάη τον μυρωδάτο, αντέχοντας την βλακεία τους , την προδοσία τους την ανευθυνότητα τους, χωρίς να βγω στους δρόμους. 
Δεν θα φάω άλλα χημικά, αλλά δεν θα ανεχτώ και κανέναν χωροφυλακίσκο να με τρομοκρατεί. Τα... δικά μας παιδιά διάλεξαν μεριά και δυστυχώς είμαστε απέναντι.

 Οχι θα τους περιμένω εδώ, στο σπίτι μου και γαία πυρί μυχθήτω! Θα τους περιμένω στη γειτονιά μου, στους δρόμους που μεγάλωσα και ξέρω, με τους δικούς μου γύρω μου έτοιμους να αντιμετωπίσουμε τα κτήνη.

 Δεν υπακούω σε κανένα νόμο που ψηφίστηκε από προδότες, πουλημένους ανθέλληνες πολιτικάντηδες, που μόνο μέλημα τους είναι να με παραδώσουν στους σύγχρονους δουλεμπόρους των Βρυξελλών.

Νόμος τελικά είναι το δίκιο των τραπεζών, των δανειστών, των εγκάθετων. ΕΓΩ δεν έφαγα, δεν έκλεψα, δεν εξαπάτησα δεν επιβάρυνα τον κρατικό προϋπολογισμό ούτε για φάρμακα.

Πλήρωνα τα πάντα, φόρους, νοσοκομεία, σχολείο, πανεπιστήμιο, φώτα, νερά τους μισθούς των καρεκλοκένταυρων αλλά ήμουν αόρατος για όλους αυτούς που κυνηγούν τη ζωή μου!
Κάθε επαφή με το δημόσιο τελείωνε με ένα αί σιχτίρ χαρτογιακάδες και πάντα πλήρωνα. Χαρτόσημα, σπατόσημα, τέλη, διόδια, παπαδόσημα παράβολα, φόρο.

Γιατί χρωστάω ρε;
Δεν χρωστάω σε κανέναν, ίσως λίγο της Μιχαλούς, αλλά αυτή είναι καλή κυρία δεν τα θέλει πίσω.

 Ετσι λοιπόν αποφάσισα για ΜΕΝΑ πως είναι η ώρα να τους περιμένω. Τα 490 ευρώ με τα οποία κοστολόγησαν τη ζωή μου τους τα χαρίζω, σκλάβος στη χώρα μου δεν γίνομαι.
Επαίτης των αφεντάδων για μισή ζωή δεν θέλω να είμαι.

ΘΕΛΩ τη ζωή μου πίσω και την διεκδικώ, αλίμονο πια σε αυτόν που θα βρεθεί στη ρότα μου, αλίμονο σε αυτόν που θα προσπαθήσει να εφαρμόσει το δίκιο των αφεντάδων.

Δεν είμαστε δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι, δεν περιμένουμε σωτήρες, θα ζήσουμε για ΜΑΣ χωρίς εσας και επειδή πάντα πληρώνουμε θα πληρώσουμε το τελευταίο τίμημα αλλά για ΜΑΣ.
Γράφει ο Γιώργος Λεονταρίτης

Την αισιοδοξία του εξέφρασε την περασμένη εβδομάδα ο πρωθυπουργός, πως όλα πάνε καλά, ότι βαδίζουμε στην ανάκαμψη, ότι γίναμε παράδειγμα «καλών μαθητών» στις εντολές που δίνουν οι γερμανοί κατακτητές και παρέθεσε αριθμούς.

 Ανέφερε αριθμούς για να δείξει ότι θα υπάρξουν θέσεις εργασίας, αφού γίνουν οι πολυσυζητημένες απολύσεις στο Δημόσιο. Απ' όσα είπε, μόνον οι αριθμοί ευημερούν, ενώ οι άνθρωποι υποφέρουν… Και μόλις τελείωσε τις δηλώσεις του ο κ. Σαμαράς, σαν ντουέτο κακόγουστης επιθεωρήσεως, βγήκαν οι «δευτεραγωνιστές κωμικοί του κυβερνητικού θιάσου», οι Βενιζέλος και Κουβέλης, να παπαγαλίσουν τις ίδιες «θριαμβολογίες». 
Την πλήρη υποδούλωση της χώρας μας στους ξένους Σάιλοκ, θεωρεί η συγκυβέρνηση ως «επιτυχία» και κομπάζει. 
Το ότι έχουμε απολέσει πλήρως την εθνική ανεξαρτησία μας, ουδόλως την απασχολεί. Διότι, φθάσαμε στο κατάντημα, εξαιτίας του ευρώ, να αποφασίζει η Γερμανία για τις τύχες της Ελλάδος. 
Επαναλαμβάνεται ό,τι είχε συμβεί και το 1842, που οι ξένες δυνάμεις προσπαθούσαν να επωφεληθούν από τις οικονομικές δυσκολίες της χώρας μας και τότε ο άγγλος πρεσβευτής στην Αθήνα, ο Λάιονς, είπε κυνικά στον αυστριακό συνάδελφό του, τον Πρόκες Όστεν: 
«Ανεξάρτητη Ελλάδα, αποτελεί παραλογισμό. Η Ελλάδα είναι ή ρούσικη ή αγγλική. Κι επειδή δεν πρέπει να είναι ρούσικη, οφείλει να είναι αγγλική»! 
Έτσι και τώρα, η Ελλάδα «οφείλει» να είναι γερμανική αποικία. Τον Ιούλιο του 1845, ο γνωστός ανθέλλην άγγλος υπουργός, ο Πάλμερστον, μιλώντας στη βρετανική Βουλή, τόνισε τα εξής καταπληκτικά: 
«Είμεθα πιστωταί της Ελλάδος. Και όταν αυτή δεν αποδίδει τα οφειλόμενα χρέη της, έχομεν το δικαίωμα να επέμβωμεν διά να την καταναγκάσωμεν να πληρώσει»! 
Μετά 168 χρόνια, τα ίδια προκλητικά και προσβλητικά λόγια, επαναλαμβάνονται από τον πολιτικό αγύρτη του Βερολίνου, τον Σόιμπλε. 
Αποτελεί σύστημα των μνημονιακών να εμμένουν στην άποψη ότι, εφόσον είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρέπει να υπακούομε ασυζητητί στις «υποχρεώσεις» που μας έχει καθορίσει η μαντάμ Μέρκελ. 
Σ' αυτό το πλαίσιο, πάλι «οφείλουμε» να θυσιάζουμε τα εθνικά μας συμφέροντα στα γενικότερα συμφέροντα της Ευρώπης… 
Κάθε άνθρωπος, που δεν έχει αποβάλει από την ψυχή του το αίσθημα του πατριωτισμού, αποκρούει με αγανάκτηση αυτήν την αντίληψη περί «υποχρεώσεων» και αυτήν την ερμηνεία της εννοίας περί «συμμαχίας με τους εταίρους». Νοοτροπία υποτελούς διακατέχει μόνον την τριμερή συγκυβέρνηση. 
Το παρελθόν και το παρόν των μνημονιακών αρχηγών δικαιολογούν κάθε ανησυχία για το μέλλον. Για εκατοστή φορά θα το επαναλάβουμε: Τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος μας, δεν πρόκειται να αναπνεύσουν, εάν δεν χαραχθεί πολιτική έξω από το ευρώ και την Ευρωζώνη. 
Οι κινδυνολογίες περί «καταστροφής», σε μια τέτοια περίπτωση, είναι μύθος που τον καλλιεργούν οι Γερμανοί για τα δικά τους συμφέροντα. Εκείνοι θα ζημιωθούν από μια δική μας ηρωική έξοδο. 
Βλέποντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια και την ψυχρότητα με την οποία οι πολίτες ακούνε τις πρωθυπουργικές υποσχέσεις, ο κ. Σαμαράς μελετά ανασχηματισμό, λες κι αυτό που μας ενδιαφέρει είναι η μετακίνηση ορισμένων προσώπων. 
Η κυβέρνηση έχει την ψυχολογία κάποιων γυναικών περασμένης ηλικίας, που για να πιστέψουν οι ίδιες ότι μπορούν ακόμα να ελκύουν, καλύπτουν κάτω από τη μάσκα της Αποκριάς το μαραμένο τους πρόσωπο. 
Από την άλλη πλευρά, το Βερολίνο προβληματίζεται από το ενδεχόμενο εκλογών στην Ελλάδα, διότι θα μπορούσε να ανατρέψει τους σχεδιασμούς του. Γι' αυτό ο γερμανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Βόλφγκανγκ Ντολτ, έχει αρχίσει κύκλο μυστικών επαφών. 
Μειδιώντες Ιάγοι και πυγμαίοι πολιτικοί, οικονομικοί παράγοντες, αλλά και άνθρωποι των ΜΜΕ κυκλοφορούν με δαιμονιώδη δραστηριότητα στα παρασκήνια και στους διαδρόμους της γερμανικής πρεσβείας, για να κερδίσουν την εύνοιά της. Δίπλα στους παλαιούς γνωστούς πολιτικούς παράγοντες, «δοκιμασμένους» στην υπηρεσία των Γερμανών, συνωστίζονται τώρα και καινούργιοι, με άμετρες φιλοδοξίες, για να ανέβουν σε αξιώματα και να κατέβουν στην συνείδηση των πολιτών. Να είναι σίγουροι, όλοι αυτοί οι νέοι «γερμανοτσολιάδες», ότι έχουν χάσει τη μάχη τους πριν ακόμη την αρχίσουν. Κι αν αμφιβάλλουν, δεν έχουν παρά να βαδίσουν προς νέες εκλογές. Ο λαός θα αναλάβει να τους διαφωτίσει. 
Στα χρόνια τα προπολεμικά, του εθνικού διχασμού, η «εκτίμηση» του βαρόνου Σενκ προς πολιτικούς και δημοσιογράφους μεταφραζόταν στα χρυσά μάρκα της γερμανικής προπαγάνδας. 
Πολλοί πιστεύουν ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Θα το δούμε. 
Κάποιοι απόφοιτοι της Γερμανικής Σχολής Αθηνών να μην αυταπατώνται ότι θα μπορέσουν στο μέλλον να διαδραματίσουν ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου. 
Οπωσδήποτε, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν εκφράζει πλέον τίποτε. Τα μεγάλα λόγια του παρελθόντος, για «ιδεώδη» αυτού του γεωγραφικού χώρου, «έσβησαν σαν τα τραγούδια της γιορτής στην ξαφνική βροχή», για να θυμηθώ τον στίχο του Τάσου Λειβαδίτη. 
Οι ευρωπαίοι ηγέτες στάθηκαν ανίκανοι να υπερασπιστούν αξίες και οράματα. Τα παλιά χρόνια, υπήρξαν πολιτικοί άνδρες που δεν θαμπώθηκαν από τις μεγαλοστομίες και την υπεραισιοδοξία για τα όνειρα θερινής νυκτός περί Κοινής Αγοράς και Ενωμένης Ευρώπης. 
Ο αείμνηστος Ηλίας Τσιριμώκος, σ' ένα άρθρο του στο περιοδικό «Εποχές» το 1963, τοποθετούσε το ζήτημα στη σωστή βάση του: 
«Μιλώντας όλη την ώρα για Ευρώπη σα σύνολο, δεν μπορούμε να αφήσουμε να υπονοηθεί πως υπάρχει ένα γενικό ευρωπαϊκό πνεύμα σύμφωνα με τα όσα εμείς πιστεύουμε. Αντίθετα, σημειώσαμε τι μεγάλο εμπόδιο αποτελεί για την ευρωπαϊκή πρόοδο το γεγονός ότι η Ευρώπη κυριαρχείται από συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις. Πιστεύουμε ότι μόνο οι προοδευτικές κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις μπορούν να οδηγήσουν την Ευρώπη στην αποστολή της. Αποτέλεσμα της πάλης, μιας πάλης σκληρής, και της νίκης τους, μια νίκης δύσκολης, θα είναι η επικράτηση, η ολοκλήρωση του πολιτικού και κοινωνικού μηνύματος της Ευρώπης, που διατύπωσε η Γαλλική Επανάσταση.
Η νίκη αυτή θα κάνει την Ευρώπη άξια να αντιμετωπίσει το μεγάλο πρόβλημα του καιρού μας: Τη χειραφέτηση και ανάπτυξη των καθυστερημένων χωρών. Ονομάζονται συνολικά ''τρίτος κόσμος'', μα ίσως να είναι αληθινά ο δεύτερος, γιατί απαρτίζουν μια ενιαία πραγματικότητα απέναντι στις βιομηχανικά ανεπτυγμένες περιοχές (ΗΠΑ-ΕΣΣΔ-Ευρώπη). Και μόνο στη νίκη αυτή -που θα επιβάλει τη χαλιναγώγηση των κεφαλαιοκρατικών συμφερόντων και τον οικονομικό προγραμματισμό- μπορεί να αναζητηθεί ικανοποιητική απόκριση στα ερωτήματα που έχει θέσει η σύνδεση της Ελλάδας -χώρας ευρωπαϊκής, μα καθυστερημένης- με την Κοινή Αγορά και, γενικά, με την Δυτική Ευρώπη…». 
Δυστυχώς, αντί η Ευρωπαϊκή Ένωση να ακολουθήσει αυτήν την οδό και να ανταποκριθεί στη μεγάλη αποστολή της, μετετράπη σε όργανο της κεφαλαιοκρατίας των τραπεζιτών και τοκογλύφων, όπου κυρίαρχο δικτατορικό ρόλο διαδραματίζει το Δ' Γερμανικό Ράιχ. 
Όσο πιο γρήγορα αποδεσμευθούμε από το γκέτο αυτό της Μέρκελ, τόσο το καλύτερο. 
Όσο για το θέμα των γερμανικών κατοχικών αποζημιώσεων, που τόσο ενοχλεί το Βερολίνο, δεν πρέπει να σταματήσουμε τον θόρυβο και να το θέτουμε συνεχώς επί τάπητος. Να θυμίζουμε πάντα τα εγκλήματα των Γερμανών και τα όσα υπέστημεν από την προηγούμενη κατοχή. Μας οφείλουν, δεν τους οφείλουμε. Πρώτα αυτοί πρέπει να μας ξεχρεώσουν.

 Ενοχλήθηκε ο πολύς Σόιμπλε από την ανακίνηση του θέματος για τις κατοχικές αποζημιώσεις, που ακόμα μας οφείλουν οι Γερμανοί. Μας είπε να… μην ασχολούμεθα μ' αυτό το ζήτημα και να κοιτάξουμε τις «μεταρρυθμίσεις», τις οποίες διέταξε για τη χώρα μας… 
Τι περίεργη ιστορική σύμπτωση! Από πολύ νωρίς -το 1942- και ο Χίτλερ είχε δώσει εντολή να μη γίνεται λόγος για «έξοδα κατοχής». Φοβούμενος, ίσως, ότι κάποτε μπορεί να ερχόταν μια μέρα όπου θα ζητούσαμε «λογαριασμό», έψαξε να βρει ένα κατάλληλο «ένδυμα» για αυτό το χρέος και τελικά το βρήκε. 
Διέταξε στο εξής να μη γίνεται λόγος για έξοδα κατοχής, αλλά για… «έξοδα ανοικοδομήσεως»! Και υπ' αυτόν τον όρο, συγκατένευσε να επισκεφθεί το Βερολίνο ο τότε υπουργός Οικονομικών, Σωτ. Γκοτζαμάνης. 
Εκ μέρους του Χίτλερ, ο πρεσβευτής Χέβελ έστειλε σημείωμα στον Ρίμπεντροπ και, μεταξύ άλλων, έγραφε: 
«Υπέβαλα στον Φίρερ το προοριζόμενο γι' αυτόν σημείωμα, αναφορικά με το ζήτημα των εξόδων κατοχής στην Ελλάδα, κι εκείνος εκφράστηκε ως εξής: Επιθυμεί να γίνει σαφές στους Ιταλούς τι αφορούν τα εν λόγω έξοδα, δηλαδή ότι πρόκειται για χρηματικά ποσά, τα οποία σε μικρότερη αναλογία προορίζονταν για κάλυψη δαπανών κατοχής και, ως επί το πλείστον, για την εκτέλεση στρατιωτικών έργων, που κατά μεγάλο μέρος γίνονται και προς το συμφέρον των Ιταλών, όπως για παράδειγμα η εξασφάλιση των συγκοινωνιών προς την Κρήτη, οι οποίες έχουν αποφασιστική σημασία για τον πόλεμο στην Αφρική. Στους Έλληνες πρέπει να λεχθεί ότι, στην περίπτωση των ποσών αυτών, πρόκειται στη μέγιστη αναλογία τους για έργα ανοικοδομήσεως και ότι αυτοί έχουν την υπαιτιότητα που επιβαρύνονται με τέτοιες δαπάνες. Όλα αυτά έπρεπε να τα είχαν σκεφτεί νωρίτερα (!). Διατάζει να παύσει να χρησιμοποιείται εφεξής ο όρος «έξοδα κατοχής» εν προκειμένω, διότι πρόκειται περί επιβεβλημένων δαπανών. Προτείνει τον όρο «έξοδα ανοικοδομήσεως» ή κάποιον που ανταποκρίνεται στον πραγματικό σκοπό…». 
Κατά τον Χίτλερ τότε (και κατά τον Σόιμπλε σήμερα) οι Έλληνες έπρεπε «να είχαν σκεφτεί νωρίτερα» πόσο επρόκειτο να υποφέρουν κατά την Κατοχή και ότι θα πλήρωναν βαρύτατο και αιματοβαμμένο λογαριασμό γι' αυτήν την… «ανοικοδόμηση»… Και κάτι ακόμα περίεργο: Το ιδεολόγημα περί «Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας», πέρασε για πρώτη φορά στην ελληνική κοινή γνώμη με ένα άρθρο του πρώην υπουργού του Ράιχ, δόκτορος Παύλου Μπαγκ, στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», στις 14-12-1942.

 Να θυμίσουμε στον Σόιμπλε, ότι η Ελλάδα λεηλατήθηκε και ερειπώθηκε από τους συμπατριώτες του όσο καμιά άλλη χώρα κάτω από την κατοχή τους. Συμφώνως προς τα στοιχεία του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού, τουλάχιστον 300.000 Έλληνες πέθαναν από πείνα εξαιτίας ακριβώς της γερμανικής λεηλασίας. 
Ήταν χαρακτηριστική η επισήμανση, ακόμα και του ίδιου του Μουσολίνι, στον υπουργό του των Εξωτερικών, κόμη Τσιάνο:
«Οι Γερμανοί έχουν αρπάξει από τους Έλληνες ακόμη και τα κορδόνια των παπουτσιών τους»… 
Κι ο γάλλος οικονομολόγος και σύμβουλος της γαλλικής κυβερνήσεως Ζακ Ντελπλά είχε τονίσει στις 2 Ιουλίου του 2011 ότι οι οφειλές της Γερμανίας στην Ελλάδα για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ανέρχονται σε 575 δισεκατομμύρια δολάρια. Φαίνεται, ότι ο Σόιμπλε έκλεισε τα αυτιά του και στη σύσταση του συμπατριώτη του ιστορικού της Οικονομολογίας δρ AL. RITSCHL στις 2 Ιουλίου 2011, που συνέστησε στη Γερμανία να ακολουθήσει μια περισσότερο μετριοπαθή πολιτική, διότι ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπη με δικαιολογημένες απαιτήσεις για πολεμικές επανορθώσεις…

 Και δικαιώθηκα! Οι Ούννοι επανήλθαν και μας προκαλούν ρημάζοντας τη χώρα μας. Νέος «Αττίλας» έγινε ο Σόιμπλε. Έρχεται στη θύμησή μου ένας στίχος ρώσικος, που μνημόνευε ο Γκόρκι στις αναμνήσεις του: «Ντυμένος στ' ατσάλι, σαν τάφος βουβός, διαβαίνει ο Αττίλας θλιμμένος, των άγριων Ούννων βασιλιάς, αρχηγός, κι ο τόπος γυμνός, ρημαγμένος…».



Γιατί να έρθω στο Μαραθώνα;
Γιατί έχεις καταλάβει ότι το πρόβλημα είναι ότι αποφασίζουν άλλοι αντί για εμάς, και ότι αυτοί οι άλλοι αποφασίζουν με γνώμονα το συμφέρον τρίτων και όχι της κοινωνίας, και ότι αυτοί οι άνθρωποι μας δημιουργούν συνεχώς προβλήματα, και ότι έχουν σκοπό τον εξανδραποδισμό μας, και ότι ο μοναδικός τρόπος για να πάρουμε τη ζωή μας πίσω, είναι να αποφασίζουμε εμείς πλέον για τα σοβαρά θέματα, και να ελέγχουμε εμείς, οι νόμιμοι ιδιοκτήτες αυτούς στους οποίους αναθέτουμε τη διαχείριση της περιουσίας μας, να ξαναγίνουμε αφέντες στον τόπο μας.


Υπάρχει σχέδιο για να γίνουν όλα αυτά;
Ναι, υπάρχει και έχει αποτυπωθεί στα 12 σημεία στην κεντρική σελίδα της επιχείρησης 2013 Μαραθών. (http://2013marathon.org/pragmatikotita/sindomi-perigrafi).

 Ποια είναι η ακριβής θέση διεξαγωγής της εκδήλωσης;
Ο τόπος συνάντησης είναι το Δημοτικό γήπεδο Μαραθώνα στην οδό δημοκρατίας.

Οι συντεταγμένες GPS είναι 38 09 Β - 23 57 Ε

 Τι ώρα ξεκινάει η εκδήλωση; 
Οι οργανωτές θα είμαστε εκεί από νωρίς το πρωί και θα χρειαζόμαστε βοήθεια. Η εκδήλωση θα ξεκινήσει "επίσημα" στις 11 το πρωί.  Τα λεωφορεία θα αναχωρήσουν για επιστροφή το βράδυ.

 Πώς θα έρθω στο Μαραθώνα ;
Ενας τρόπος είναι το Ι.Χ. αυτοκίνητο. Υπάρχουν λεωφορεία τόσο από Αθήνα (6980834934), Θεσσαλονίκη (6974456328), ανατολική Μακεδονία και Θράκη (6985738427) με πολύ φθηνά εισιτήρια. Μπορείτε να κλείσετε θέση μέχρι τις 7 Μαίου.

 Ποιο είναι το πρόγραμμα της εκδήλωσης της 12ης Μαίου;  Ποιός είναι ο αριθμός και τα ονόματα των ομιλητών ; Τι θα συμβεί εκείνη την ημέρα;
Αυτό θα εξαρτηθεί από το πόσοι θα είμαστε στις 12 Μαίου στον Μαραθώνα. Εαν είμαστε όσοι πρέπει, θα δοθεί βήμα στα μέλη της προσωρινής κυβέρνησης και της ομάδας σύνταξης νέου συντάγματος για να μας εξηγήσουν πως θα επιτύχουν να εφαρμόσουν τη θέληση μας.  Αν είμαστε λιγότεροι,το πρόγραμμα θα είναι διαφορετικό, προσανατολισμένο στην ανάγκη εκδημοκρατισμού του πολιτεύματος, τη δύναμη της εθνοσυνέλευσης και θα αποδοθεί φυσικά φόρος τιμής σε όλους τους εθελοντές που με τον αγώνα τους άναψαν τον φάρο της δημοκρατίας, συμμετέχοντας στην επιχείρηση 2013 Μαραθών.


Τι είναι η ομάδα σύνταξης νέου συντάγματος;
Είναι η ομάδα που θα προετοιμάσει το σχέδιο νέου συντάγματος που θα ψηφίσει ο λαός με δημοψήφισμα.

 Τι είναι η προσωρινή κυβέρνηση εθνικής εμπιστοσύνης;
Είναι η κυβέρνηση που θα διασφαλίσει την συνέχιση της λειτουργίας του κράτους και την ασφάλεια της χώρας μέχρι να ολοκληρωθεί η ψήφιση του νέου συντάγματος σε πανελλήνιο δημοψήφισμα.

 Πως έχουν επιλεγεί τα άτομα αυτά; Θα τα επιλέξουμε στις 12 Μαίου;
Η ομαδα σύνταξης του νέου συντάγματος και η κυβέρνηση εθνικής εμπιστοσύνης, θα ψηφιστούν μετά από διαβούλευση στην Ελλήνων Βούληση (http://ellinonvoulisi.org/forum/forumdisplay.php?f=64) ένα ηλεκτρονικό εργαλείο δημόσιας διαβούλευσης.
Την εγκυρότητα των δημοψηφισμάτων εγγυάται ο Οργανισμός Δημοψηφισμάτων με μια διαδικασία που εξηγείται εδώ (http://ellinonvoulisi.org/forum/showthread.php?t=178)
Δεν θα γίνουν επι τόπου ψηφοφορίες.

 Ποιος προτείνει τους υποψηφίους; Με ποια κριτήρια ψηφίζουν οι Βουλευτές;
Οποιοσδήποτε πολίτης μπορεί να προτείνει οποιονδήποτε πολίτη για την ομάδα σύνταξης νέου συντάγματος και την προσωρινή κυβέρνηση εθνικής εμπιστοσύνης.
Προφανώς για να γίνει αποδεκτή η υποψηφιότητα από τους υπόλοιπους Βουλευτές, θα πρέπει να παρατεθούν αποδείξεις για την καταλληλότητα του υποψηφίου, αλλά αυτό δεν εξαρτάται από την οργανωτική ομάδα.  Αυτός που προτείνει, με δική του μέριμνα, πρέπει να προετοιμάσει σωστά μια υποψηφιότητα, παραθέτοντας στοιχεία που την υποστηρίζουν και να αναδείξει το άτομο που προτείνει. Το ίδιο δικαίωμα έχουν και εκείνοι που διαφωνούν, πάντα πάλι με αποδείξεις και στοιχεία.

 Μήπως κάποιοι έχουν ήδη προεπιλέξει τις προσωπικότητες των ομάδων αυτών;    
Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ο καθένας μπορεί να προτείνει όποιον θέλει.  Η διαδικασία είναι διαφανής και ξεκάθαρη.
Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να θέσει κάποιος υποψηφιότητα στην Ελλήνων Βούληση ;
Η μοναδική προϋπόθεση για να θέσει κάποιος υποψηφιότητα, είναι να μην του έχουν στερηθεί τα πολιτικά του δικαιώματα.

Η προσωρινή κυβέρνηση θα λάβει αποφάσεις για κρίσιμα εθνικά θέματα;
Οχι. Η προσωρινή κυβέρνηση εθνικής εμπιστοσύνης, καλείται να εκτελέσει σαφείς εντολές:  1. Τη διασφάλιση της συνέχισης της λειτουργίας του κράτους και 2. την διαφύλαξη της ασφάλειας της χώρας.  Οι πληρωμές προς τους δανειστές θα παγώσουν μέχρι να ολοκληρωθεί το νέο σύνταγμα, να ψηφιστεί με δημοψήφισμα, να διενεργηθούν εκλογές σύμφωνα με το νέο σύνταγμα, να ελεγχθεί το χρέος και να διακανονιστούν τα οφειλόμενα ποσά με προτεραιότητα πάντα την ασφάλεια του πληθυσμού.
Η κυβέρνηση αυτή, ΔΕΝ θα αποφασίσει πως θα λυθεί το μεταναστευτικό, ή το νομισματικό, ή η παραμονή μας στην ΕΕ, ή οτιδήποτε άλλο.  Αποστολή της είναι ΜΟΝΟ η διασφάλιση της ασφάλειας της χώρας και η συνέχιση της λειτουργίας του κράτους. Τα υπόλοιπα θέματα, θα τα αποφασίσουμε με δημοψήφισμα εμείς με το νέο σύνταγμα.

 Πως συμμετέχουν οι Έλληνες που δεν διαθέτουν πρόσβαση στο Διαδίκτυο ;
Καλώς ή κακώς, το διαδίκτυο είναι σήμερα το "κατοχικό μας ραδιόφωνο". Καλώς ή κακώς, το διαδίκτυο είναι που μας παρέχει τα εργαλεία για να ανταλλάσσουμε απόψεις και να αποφασίζουμε. Και καλώς ή κακώς, για να συμμετέχει κάποιος στις αποφάσεις, θα πρέπει να έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο. Για να έρθει πάντως κάποιος στο Μαραθώνα, δεν είναι απαραίτητο να έχει πρόσβαση.  Το κάλεσμα Α5 έχει τυπωθεί και διανεμηθεί σε χιλιάδες αντίγραφα από τους εθελοντές, σε πολίτες που δεν έχουν πρόσβαση στο διαδίκτυο.Μπορείτε να το κατεβάσετε από την κεντρική σελίδα της επιχείρησης, ή από το scribd (http://www.scribd.com/doc/116715275/2013-%CE%9C%CE%91%CE%A1%CE%91%CE%98%CE%A9%CE%9D).



Αν μαζευτούν μερικές χιλιάδες στις 12 Μαιου, θα μπορεί άραγε το δείγμα αυτό  να αξιολογηθή ως αντιπροσωπευτικό και να αναδείξει εκπροσώπους για ένα ολόκληρο Έθνος ;  θα ζητήσουμε τα κλειδιά της χώρας;
Οχι φυσικά.  Οι διοργανωτές είναι απλοί πολίτες, και δεν είναι ανόητοι.  Στις 12 Μαίου, δεν πρόκειται να ξεκινήσει κανείς να ζητήσει τα κλειδιά της χώρας αν είμαστε απλώς μερικές χιλιάδες.

 Αν στο Μαραθώνα είμαστε όσοι πρέπει, πως θα πάρουμε την χώρα μας πίσω;
Αν στις 12 Μαίου είμαστε όσοι πρέπει (π.χ. ένα εκατομμύριο, οπότε μαζί με αυτούς που δεν κατάφεραν να έρθουν το μέγεθος δικαιολογεί να απαιτεί τα κλειδιά της χώρας), θα έχει γεννηθεί για πρώτη φορά στη χώρα μας μια πολιτική δύναμη, που δε θα ζητάει την εξουσία σε ένα σάπιο πολιτικό σύστημα, για να διαιωνίσει τη σαπίλα, αλλά θα ζητάει να αλλάξει το ίδιο το σάπιο πολιτικό σύστημα. Η νέα πολιτική δύναμη αυτή, θα έχει επιλέξει τα πρόσωπα που εμπιστεύεται, και όλοι μαζί αυτοί, ο λαός και τα πρόσωπα της εμπιστοσύνης του, θα αποφασίσουν πως θα φέρουν εις πέρας την αποστολή που ανέλαβαν στις 12 Μαίου. Δεν είμαστε εμείς που θα αποφασίσουμε από εκεί και μετά.

 Πως διασφαλίζεται η ειρηνική διεξαγωγή της όλης εκδηλώσεως και ο αποκλεισμός υποκινητών (προβοκατόρων), έτσι ώστε να αποφευχθή η εμπλοκή των δυνάμεων  καταστολής όπως στο παρελθόν ;  
Με περιφρούρηση. Η πρώτη ομάδα που δημιουργήθηκε στην επιχείρηση, είναι η ομάδα περιφρούρησης και αυτό δείχνει πόσο σοβαρά λαμβάνουμε οι διοργανωτές το θέμα.  Σκοπός είναι να διοργανωθεί μια απόλυτα ασφαλής εκδήλωση.




Πόσα πλεονεκτήματα προσφέρει ο Μαραθώνας σε σχέση με το Σύνταγμα ως τοποθεσία, με βάση τα σημερινά δεδομένα;  Πως θα αποφύγουμε τα επεισόδια;
Η αστυνομία δεν έχει κανέναν λόγο παρουσίας στην εκδήλωση. Τι να έρθουν να φυλάξουν τα ΜΑΤ;  Το πάρκινγκ του Δημοτικού σταδίου;  Η απουσία αστυνομικών σε συνδυασμό με την περιφρούρηση απο πλευράς διοργανωτών, θα εξασφαλίσει μια απολύτως ασφαλή εκδήλωση, μια γιορτή για τη δημοκρατία.

 Θα πετύχει;
Αυτό εξαρτάται από εσένα.

Η ομάδα των 5.

 http://2013marathon.org/pragmatikotita/erotisis/
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές πολιτικοί,που ενώ ορκιστήκατε να υπηρετείτε τον πολίτη, αποφασίζετε και ψηφίζετε νόμους μόνο για τους λίγους, τα αφεντικά σας…

Αλίμονο σε εσάς υποκριτές πολιτικοί, που χωρίς να έχετε ούτε εργαστεί, ούτε παρουσιάσει στο κοινωνικό σύνολο δείγμα γραφής αλλά σάπιοι εώς εκεί που δεν πάει
γίνεστε επαγγελματίες πολιτικοί…

Αλίμονο σε εσάς υποκριτές πολιτικοί, που δήθεν κόπτεστε και νοιάζεστε για τον συνάνθρωπο σας, για τον άνεργο, τον πολύτεκνο, τον ασθενή, τον ηλικιωμένο ενώ στην πραγματικότητα αδιαφορείτε γιατί ποτέ δεν θα έρθετε σε παρόμοια κατάσταση…

Αλίμονο σε εσάς υποκριτές πολιτικοί, που πουλάτε την πατρίδα μου, χωρίς καν να ερωτηθώ, δήθεν για να με σώσετε, ενώ ξέρετε ότι έρχεται το τέλος σας…

Αλίμονο σε εσάς υποκριτές δημοσιογράφοι, λαοπλάνοι, υπάλληλοι των συμφερόντων που ενώ υπηρετείτε την αλήθεια και την κοινωνία, δημιουργείτε ψεύτικα είδωλα και δίνετε βήμα στους διεφθαρμένους αντί να τους στηλιτεύετε...
Αλίμονο σε εσάς υποκριτές δημοσιογράφοι, που καθοδηγείτε την κοινή γνώμη σε κόμματα-συμμορίες που ληστεύουν τον ιδρώτα ενός λαού, τον οδηγούν στον όλεθρο, τον διχάζουν και τον διαιρούν για να είναι πάντα στην κυβέρνηση...

Αλίμονο σε εσάς υποκριτές αρχιερείς, που ενώ κηρύττετε τον λόγο του Θεού, δεν τηρείτε το παραμικρό από τα λόγια Του και κρύβετε με τα ράσα σας την σαπίλα και την μαυρίλα της διεφθαρμένης σας ψυχής που πιστεύει μόνο στο όργανο του σατανά, το χρήμα...

Αλίμονο σε εσάς υποκριτές δικαστικοί, το θεμέλιο της κοινωνίας μας, που ενώ ορκιστήκατε σε τυφλή δικαιοσύνη, πίστη στο Σύνταγμα αφήνετε ατιμώρητους τους δολοφόνους των ονείρων μας...

Αλίμονο σε εσάς υποκριτές αρχιερείς, που παρουσιάζετε σαν έργο σας την βοήθεια των απλών πιστών, είτε στα συσσίτια είτε σε ανεγέρσεις ιδρυμάτων και ναών και δίνετε ψευδείς βεβαιώσεις σε ολίγους για δήθεν δωρεές…

Αλίμονο σε εσάς υποκριτές συνδικαλιστές, που ενώ σας ψηφίζουν για να προασπίσετε τα συμφέροντα των εργαζομένων, βολεύετε τον εαυτό σας και αυτούς που σας υποδεικνύουν τα αφεντικά σας…

Αλίμονο σε εσάς υποκριτές που καταδικάζετε τον φασισμό και τον ρατσισμό και χρησιμοποιείτε βία ενάντια σε αυτούς που κατηγορείτε για βία…

Αλίμονο σε εσάς υποκριτές, που κόπτεστε για το τι προσφέρει το κράτος για εσάς ενώ δεν παρουσιάσατε ποτέ τα εισοδήματα σας…

Αλίμονο σε εμάς υποκριτές, που καταδικάζουμε πάντα όλους τους άλλους χωρίς να κρίνουμε και να αλλάζουμε προς το καλύτερο τον εαυτό μας…

Αλίμονο σε εμάς υποκριτές, που συμπεριφερόμαστε σαν είμαστε μόνοι μας, αδιαφορούμε ενώ συμβιώνουμε με ανθρώπους σε μια –υποτίθεται- ευνομούμενη πολιτεία, καταπατώντας τους νόμους της…

Αλίμονο σε εμάς υποκριτές, που περιμένουμε τους άλλους να μας σώσουν, καθισμένοι στον καναπέ μας, μπροστά στα πληκτρολόγια μας, αδιαφορώντας για το μέλλον των παιδιών μας, με δικαιολογία ότι δεν έχουμε την δύναμη να αντιδράσουμε στο σύστημα…

Μακάριοι αυτοί που θα καταλάβουν ότι το πρόβλημα δεν είναι οικονομικό αλλά φιλοσοφικό, ηθικό. Εξουσία και χρήμα διαφθείρουν τον άνθρωπο, τον μεταμορφώνουν σε κτήνος, παίζουν με το μυαλό του, αφαιρούν ζωές και εξαφανίζουν συνειδήσεις.

Μακάριοι όσοι καταλάβουν ότι πρέπει να αντιδράσουν, να πάψουν να είναι σύγχρονοι δούλοι, να αποφασίσουν ότι όλοι είμαστε ίσοι ενώπιον θεού και ανθρώπων και ότι ο πλούτος της γης μας ανήκει σε όλους. 

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΕΙΘΕ Η ΦΛΟΓΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΦΩΤΟΣ ΝΑ ΑΝΑΨΕΙ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΜΕΣΑ ΜΑΣ…




Πεθαίνει, λέει, κάποτε ἕνας τύπος καί πάει ντουγρού γιά κόλαση καί παρουσιάζεται στό Διάβολο.

- Ρέ σύ, πολύ σκυθρωπός φαίνεσαι, λέει εὐχάριστα ὁ Διάβολος.
- Ἔ, ὅσο νά ‘ναι, στήν κόλαση ἦλθα, ἔχω ἀκούσει καί κάτι φῆμες, πάντως μετανιώνω γιά ὅσα ἔκανα γιά νά ἔλθω ἐδῶ.
- Ἴσως νά μήν εἶναι καί τόσο ἄσχημα ὅσο νομίζεις… Νά σοῦ πῶ,καπνίζεις;
- Ἔ, κάνα πακετάκι τήν ἡμέρα, τό κάπνιζα…
- Τίς Δευτέρες ἔχουμε μέρα καπνίσματος μέ τά καλύτερα τσίγάρα ἀπ’ ὅλο τόν κόσμο καί γιά καρκίνο τί νά φοβηθεῖς; Ἤδη νεκρός εἶσαι!

Ὁ ἀνθρωπάκος ἀνακουφίζεται λίγο.

- Πίνεις; Ξαναρωτᾶ ὁ Διάβολος.
- Ἔ, κάνα οὐισκάκι πάντα τό χτύπαγα πάνω.
- Τίς Τρίτες εἶναι μέρα ποτοῦ, μέ τά καλύτερα καί πιό ἀκριβά ποτά τοῦ κόσμου. Γιά συκώτια τί φοβᾶσαι, νεκρός εἶσαι…

Ὁ ἄνθρωπος ξεθαρρεύει λίγο περισσότερο!

- Τζογάρεις;
- Γιά νά εἶμαι εἰλικρινής, μετανιώνω πού ἄφησα τήν οἰκογένειά μου στό δρόμο, ἐξαιτίας τοῦ πάθους μου γιά τό καζίνο, ἀλλά τί νά κάνω, τζογάριζα..
- Τετάρτες στρώνουμε χαρτάκι καί ὅσοι θέλουν μπαρμπουτάκι. Καί νά χρεοκοπήσεις τί σκᾶς, ἤδη χρεοκοπημένος εἶσαι κι ἐδῶ δέν ἔχεις ἀνάγκη κανέναν.

Ὁ τύπος λέει μέσα του:«Ρέ δέν ἔκανα ἄσχημα πού ἦλθα ἐδῶ!»

- Κάνα τσιγαριλίκι ἔκανες; Πές ἀλήθεια.
- Ναί, ἔπινα κανένα πού καί πού…
- Πέμπτες ἡμέρα ναρκωτικῶν, οἱ καλύτερες κόκες ἀπό Κολομβία, τά πάντα… Καί νά ἐθιστεῖς τί σέ νοιάζει,νεκρός εἶσαι.

Ὁ ἄνθρωπος πλέον εἶναι μέ χαμόγελο πλατύ καί στά ὄρια τῆς εὐτυχίας…

Ὁ Διάβολος σκύβει λίγο πρός τό μέρος του καί τόν ρωτᾶ:
- Νά σοῦ πῶ, μεταξύ μας, εἶχες ἔτσι λίγο ἐρωτικές σχέσεις μέ ἄντρες;
- Ἄ, ὅλα κι ὅλα! Ὅλες τίς ἁμαρτίες τίς ἔχω κάνει, ἀλλά αὐτό ΠΟΤΕ!
- Χμμμ… τότε οἱ Παρασκευές θά εἶναι λίγο ζόρικες…

Ὅ,τι καί νά γίνει ἀπό δῶ καί πέρα λοιπόν, ἐμεῖς πῶς θά ρεφάρουμε, ἀφοῦ ἔχουμε κολλήσει στίς Παρασκευές…;




Ομάδα 10 περίπου νεαρών ατόμων εισέβαλε το απόγευμα της Κυριακής των Βαΐων στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννου στη νήσο Αντιγόνη της Κωνσταντινούπολης και προκάλεσε περιορισμένες ζημιές.

 Οι νεαροί, ηλικίας μεταξύ 15 και 18 ετών, συνελήφθησαν από κατοίκους του νησιού και μεταφέρθηκαν στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, όμως αφέθηκαν ελεύθεροι επειδή ήταν ανήλικοι. Όπως διαπιστώθηκε, οι νεαροί δεν είναι κάτοικοι του νησιού.

 Κύκλοι της ελληνικής μειονότητας στην Πόλη σχολιάζουν ότι ο θρησκευτικός και εθνικιστικός φανατισμός που καλλιεργείται από διάφορους κύκλους στην Τουρκία, μεταξύ αυτών και από κυβερνητικούς, είναι ο ηθικός αυτουργός αυτής της επίθεσης.

 Σχόλιο ιστολογίου: Στον αντίποδα, στην Ελλάδα βρίσκονται κάποιοι καλοπληρωμένοι ανθυποπράκτορες να καταγγέλουν την χώρα για άσκηση θρησκευτικής πίεσης, για ρατσισμό και φασιστικές μεθόδους κατά των μουσουλμάνων και ιδιαίτερα κατά των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης! Οι καταγγελίες γίνονται χωρίς ούτε ένα στοιχείο, γίνονται απλά για να καταγράφονται και να συσσωρεύονται ως "διπλωματικά όπλα" της Άγκυρας, την στιγμή που οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν δέχονται καμία απολύτως επίθεση για τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, τη στιγμή που ούτε ένα τζαμί δεν έχει υποστεί ούτε μία βλάβη από επίθεση εθνικιστών ή εξτρεμιστικών στοιχείων (οι ελάχιστες υποθέσεις που καταγγέλθηκαν αποδείχθηκαν προβοκάτσιες) , τη στιγμή που οι μουσουλμάνοι της Ελληνικής Θράκης αναπτύσσονται οικονομικά και χαίρουν ιδιαίτερων νομικών πρωτοβουλιών από τις εκάστοτε ελληνικές κυβερνήσεις, σε σημείο μάλιστα "παρεξηγήσεως" αφού δημιουργείται η εικόνα ενός υπερπροστατευτισμού και ανισότητας της κρατικής μέριμνας εις βάρος των υπολοίπων κατοίκων της περιοχής. 

 Στην Τουρκία, ο εθνικισμός των κεμαλιστών μεταμορφώνεται σε φονταμενταλισμό των ισλαμιστών και το "έργο" συνεχίζεται με άλλους πρωταγωνιστές, εις βάρος πάντα της αναγνωρισμένης εθνικής ελληνικής μειονότητας της Κωνσταντινούπολης, ενώ δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ορθόδοξοι ναοί μετατρέπονται σε μουσεία ή αποθήκες εμπορευμάτων ή και ζώων. Παρ' όλα αυτά, το θράσος των πληρωμένων λακέδων του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, σε συνδυασμό με ολίγιστους ελληνόφωνους των Αθηνών (αλλά κυρίως της Θράκης), στο πνεύμα της ήπιας αντιμετώπισης της τουρκικής προκλητικότητας έχει γίνει κατορθωτό να υπάρχει σήμερα μία άτυπη συγκυριαρχία της Άγκυρας στην Ελληνική Θράκη, μία σιωπηλή αποχώρηση του αθηνοκεντρικού κράτους με ταυτόχρονο αποδεκατισμό των Ελλήνων γηγενών κατοίκων (χριστιανών και μουσουλμάνων) που δεν αποδέχονται τον ρόλο της Άγκυρας στην ακριτική αυτή περιοχή. 

 Η τελευταία "εικόνα" που αφήνει η Αθήνα στην Ελληνική Θράκη, ξεπερνά την τραγικότητα και εγγίζει (ή και προσπερνά) τα όρια της εθνικής προδοσίας, αφού η ανυπαρξία του Ελληνικού κράτους είναι τόσο αισθητή που οι κάτοικοι "αποδέχονται" την απουσία αυτή ως ένδειξη μίας άτυπης και βολικής για την Αθήνα συμφωνίας με την Άγκυρα, βάσει της οποίας δεν θα υπάρξουν "εξάρσεις", ούτε θα χρειαστεί να υπάρξει ένα νέο Κόσοβο (γεγονός που θα δυναμίτιζε την ευρύτερη περιοχή π.χ. νότια Βουλγαρία) και μέσα σε ένα γενικότερο "πνεύμα ειρήνης" (και προς όφελος του ΝΑΤΟ αλλά και της ΕΕ) έχει υλοποιηθεί ένας άτυπος διαχωρισμός σε αρμοδιότητες μεταξύ του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής και των Ελληνικών κρατικών υπηρεσιών που εξ ανάγκης δραστηριοποιούνται ακόμη στην Θράκη.
Η "αδυναμία" της Αθήνας στο να κατανοήσει πως στην Θράκη απαιτείται η σε απόλυτο βαθμό έντονη παρουσία του Ελληνικού κράτους, μέσω της στήριξης τόσο σε οικονομικό, όσο και σε στρατιωτικό επίπεδο ή και σε επίπεδο λειτουργίας των υπηρεσιών ασφάλειας, λειτουργεί ως καταλύτης (ή ως το απόλυτο "ορεκτικό") προς το νεο-οθωμανισμό της Τουρκίας, ο οποίος πλέον χωρίς δισταγμό προβάλει ακόμη και σε περιοχές της δυτικής Μακεδονίας (π.χ. Κοζάνη, Φλώρινα και Καστοριά) θέτοντας νέους στόχους, αφού η "περίπτωση της Θράκης" θεωρείται ένα κλεσμένο κεφάλαιο τόσο για την Άγκυρα όσο και για τους "απίθανους" και μεστούς ανευθυνότητας καρεκλοκένταυρων των Αθηνών, οι οποίοι -και παρά τις όποιες αποδείξεις και όχι ενδείξεις- συνεχίζουν να παραχωρούν "έδαφος" και "αρμοδιότητες" στην τουρκική εξωτερική πολιτική στην Θράκη, της οποίας οι άνθρωποι δεν διστάζουν να παραβιάζουν εξόφθαλμα την Ελληνική νομοθεσία και να δημιουργούν συνεχώς προβλήματα, μέσω των οποίων κατορθώνουν να κερδίζουν συνεχώς απέναντι σε μία "άβουλη" Ελληνική κυβερνητική πολιτική.   

 Αυτή ακριβώς η "δοτικότητα" της Αθήνας είναι και ο λόγος που η Άγκυρα δεν έχει προχωρήσει σε περισσότερο σκληροπυρηνικές κινήσεις, όπως για παράδειγμα στην δημιουργία ενός τουρκικού κόμματος το οποίο θα κατέβει σε εθνικές εκλογές (βλ. Βουλγαρία), αν και το εθνικιστικό τουρκικό κόμμα DEB δημιουργήθηκε ως προειδοποίηση προς την Αθήνα, για το τι μέλλει γενέσθαι εάν αλλάξει η ελληνική κυβερνητική πολιτική στην Ελληνική Θράκη...

Και όλα αυτά, δυστυχώς, δεν αφορούν κανένα μνημόνιο και καμία διεθνή "υποχρέωση" της χώρας προς τους δανειστές της, οπότε δεν υπάρχει και καμία απολύτως δικαιολογία για όλους εκείνους που μετέχουν μέσω των αποφάσεων, των πράξεων ή των παραλείψεών τους στην γκριζοποίηση της Θράκης και στην μετατροπή της σε μία άτυπη βόρεια κατεχόμενη Κύπρο (χωρίς να έχει γίνει στρατιωτική εισβολή)...

«Η πάλη εναντίον των ελλειμμάτων των προϋ­πο­λογισμών διευρύνει το δημο­κρατικό έλλειμμα της Ευρώπης» έγραψε το «Εκόνομιστ»

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ 

Δεν υπάρχει ίσως πιο γνωστός φιλοευρωπαϊστής Βρετανός από τον Τίμοθι Γκάρτον Ας. Ακόμη και αυτός όμως δείχνει πλήρως απογοητευμένος από την κατάσταση στην ΕΕ. Αυτό το συναίσθημα τουλάχιστον προδίδει ένα άρθρο του στην κεντροαριστερή βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν» το οποίο ξεχειλίζει από πίκρα. «Σήμερα φτιάξαμε το ευρώ και η κρίση του ευρώ ξεκάνει τους Ευρωπαίους», γράφει περίλυπος αρχίζοντας το άρθρο του: «Υφίσταται πραγματικός κίνδυνος να γίνουν κομμάτια οι συναισθηματικοί δεσμοί και οι δεσμοί σύμπνοιας που είναι ουσιώδεις για κάθε πολιτική κοινότητα... Καθώς τμήματα της Ευρώπης έγιναν πιο αντιγερμανικά, έτσι και τμήματα της Γερμανίας έγιναν πιο αντιευρωπαϊκά» διαπιστώνει.

 Ποιος φταίει; Το ευρώ! «Γιατί βρισκόμαστε τώρα σε αυτό το σπιράλ αμοιβαίας έχθρας που μας οδηγεί προς τα κάτω; Σίγουρα εξαιτίας των βασικών ελαττωμάτων του σχεδιασμού του ευρώ» υποστηρίζει ο Βρετανός φίλος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Δεν είναι ο μόνος που έχει αυτήν την άποψη. Κάθε άλλο.

 «Ζώνη των ζόμπι (!) έχει γίνει τώρα η Ευρωζώνη» έγραψε στην ίδια εφημερίδα μια μέρα νωρίτερα ένας άλλος αρθρογράφος της, ο Σιούμας Μάιλνι. «Το πείραμα του ευρώ αποτυγχάνει. Η ΕΕ μπορεί να σωθεί από πολλές άλλες απόψεις, αλλά το ενιαίο νόμισμα ήταν τρέλα» υπογράμμιζε στη διεθνή έκδοση των «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Γουίλιαμ Πφαφ, γνωστός αρθρογράφος. «Αυτή η κρίση τώρα μπορεί να καταστρέψει την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση, όπως αυτή υφίσταται σήμερα» προσθέτει με έμφαση. «Η Ευρωζώνη γνώρισε την πρώτη μείζονα πράξη αποσύνθεσής της. Η θεαματικά κακότεχνη διάσωση της Κύπρου δημιούργησε επισήμως μια Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων. Οι καταθέσεις είναι πιο ασφαλείς στη Γερμανία παρά στην περιφέρεια και αυτό έχει τεράστιες συνέπειες», γράφει στους «Τάιμς της Νέας Υόρκης» ο Τόμας Ράιτ του Ινστιτούτου Μπρούκινγκς της Ουάσιγκτον.

 Απειλείται με διάλυση η ΕΕ; Αυτό ουσιαστικά υποστηρίζει ο προαναφερθείς Αμερικανός αρθρογράφος. «Το ερώτημα δεν είναι πλέον "θα διαλυθεί η Ευρώπη;" Πρέπει να ρωτάμε "μπορεί να αντιστραφεί η αποσύνθεση της Ευρώπης;"» γράφει χαρακτηριστικά. «Τα γεγονότα των τελευταίων έξι μηνών συνάδουν με μια διαδικασία αποσύνθεσης ενώ η διαδικασία της ολοκλήρωσης έχει αποδυναμωθεί σταθερά... Η ευρωπαϊκή πολιτική πολώνεται κατά τρόπο που καθιστά απίθανη περαιτέρω πρόοδο (της διαδικασίας ολοκλήρωσης)» ισχυρίζεται. Αν έχει δίκιο, θα το δούμε.

 «Ζουρλομανδύας (!) που ροκανίζει σιγά σιγά τον χώρο που είχε μέχρι τώρα αφεθεί στις εθνικές πολιτικές των κρατών - μελών και που αδειάζει από κάθε περιεχόμενο τις εθνικές δημοκρατίες, φαντάζει η ΕΕ κάθε μέρα και περισσότερο στα μάτια όλο και αυξανόμενου αριθμού πολιτών της Νότιας Ευρώπης», γράφει η «Μοντ» σε αφιέρωμα για την Ευρώπη που κυκλοφορεί ταυτόχρονα από 6 μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες. «Ενα ουσιώδες μέρος της δημοκρατίας έχει εξαφανιστεί σε εθνικό επίπεδο χωρίς να αποκατασταθεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο», τονίζει.

 Η δημοκρατία κινδυνεύει στην ΕΕ είναι και η γνώμη του περιοδικού «Εκόνομιστ». «Η πάλη εναντίον των ελλειμμάτων των προϋπολογισμών διευρύνει το άλλο έλλειμμα της Ευρώπης - το δημοκρατικό» υπογραμμίζει.

 Εκπλήσσει η βιαιότητα της γλώσσας του περιοδικού: «Αν η Ευρώπη κάνει το άλμα προς έναν νέο δήμο (σ.σ. χρησιμοποιεί την αρχαία ελληνική λέξη), μπορεί να είναι ένας ενωμένος στη θέληση να απαλλαγεί από το ευρώ και τους μπάσταρδους (!) στις Βρυξέλλες», καταλήγει επί λέξει.


Πριν όχι και πολλά χρόνια, όταν το 2004 έδινα πανελλήνιες, θυμάμαι τον εαυτό μου να ζορίζεται τόσο πολύ, να αφιερώνει εξαντλητικό χρόνο για διάβασμα ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει στην κούρσα των εξετάσεων. 
Ήθελα να εκπληρώσω το όνειρο μου να γίνω καθηγήτρια. Οι γονείς μου είχαν δώσει ό,τι είχαν και δεν είχαν για να πηγαίνω φροντιστήρια. Θυμάμαι τον πατέρα μου που μου έλεγε "κοριτσάκι μου να σπουδάσεις... να βρεις μια δουλειά".

 Εν τέλει πέρασα στη φιλοσοφική της Αθήνας, τελείωσα στα 4,5 χρόνια, και τον επόμενο χρόνο με πήραν αναπληρώτρια. Με το σπαθί μου, χωρίς να έχω φιλήσει κατουρημένες ποδιές, χωρίς να έχω δεχτεί ούτε ένα ρουσφέτι από κανένα κρατικοδίαιτο κονδυλοφόρο, κατάφερα έστω να μην ζητάω από τους γονείς μου... και να στέκομαι με μια αξιοπρέπεια.

 Τώρα στα 27 μου που από του χρόνου θα προσλάβουν ελάχιστους αναπληρωτές και θα αναγκαστώ να βρω αλλού δουλειά. Επίσης πρέπει να γυρίσω πίσω στους δικούς μου.

 Μίλησα για δουλειά; Ξεχάστηκα χίλια συγνώμη...

 Δουλειά με 490 ευρώ;

 Πρέπει να βγάλω από το νου μου αυτή τη λέξη και να την αντικαταστήσω με τη λέξη σκλαβιά.

 ΝΑΙ!! ΜΑΛΙΣΤΑ!

 Σκλαβιά μιας ολόκληρης γενιάς που την καταδικάζουν να φυτοζωήσει, να ζητιανέψει, να γεμίσει ψυχολογικά προβλήματα, να μην μπορέσει να ερωτευτεί.

 Όπως τότε που διάβαζα για τις πανελλήνιες και πίστευα ότι θα πραγματώσω το όνειρο μου, έτσι τώρα με το ίδιο πάθος θα προσπαθήσω να φωνάξω σε αυτά τα γουρούνια που με καταδικάζουν να ζω με 490 ευρώ ότι 490 θα είναι οι ώρες τους!

 Μαργαρίτα