Ο Ερντογάν έκοψε την Τουρκία σε δύο κομμάτια

Της Elif Shafak
Financial Times

Αυτοί είναι οδυνηροί καιροί για τον τουρκικό λαό. Για τρίτη φορά μέσα σε πέντε μήνες, μια θανάσιμη τρομοκρατική επίθεση έπληξε την Άγκυρα, αυτή τη φορά με 37 θύματα, όλοι πολίτες.

Οι αρχές έχουν αναγνωρίσει μία από τους υποτιθέμενους δράστες της σφαγής της Κυριακής, ως βομβίστρια αυτοκτονίας, μέλος του παράνομου κουρδικού Εργατικού Κόμματος ή PKK, μιας ομάδας που έχει χαρακτηριστεί διεθνώς ως τρομοκρατική. Άμεση απάντηση της κυβέρνησης του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν να στείλει πολεμικά αεροσκάφη για να χτυπήσει τις θέσεις του PKK στο βόρειο Ιράκ και να ανακοινώσει απαγόρευση στις ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις.

Έχουν γίνει εκκλήσεις για εθνική ενότητα στον απόηχο της τρομοκρατικής απειλής, αλλά κατά πάσα πιθανότητα δεν θα οδηγήσουν πουθενά: διότι η τουρκική κοινωνία του σήμερα είναι βαθιά πολωμένη. Ακόμη κι εν μέσω πένθους, η χώρα δεν μπορεί να ενωθεί.

Πρόσφατα ένας άνδρας κατέθεσε μήνυση κατά της γυναίκας του επειδή προσέβαλε τον πρόεδρο. Ο 40χρονος οδηγός φορτηγού ηχογράφησε τη γυναίκα του για να χρησιμοποιήσει την κασέτα ως αποδεικτικό στοιχείο στις δικαστικές αίθουσες. «Την είχα προειδοποιήσει», είπε αργότερα στους δημοσιογράφους. «Ο πρόεδρός μας είναι καλός άνθρωπος και έχει κάνει καλά πράγματα για την Τουρκία». Η σύζυγός του έχει ξεκινήσει διαδικασίες διαζυγίου.

Αυτή δεν είναι μια μεμονωμένη ιστορία. Πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε πως το 76% του τουρκικού λαού δεν επιθυμεί να ζει στην ίδια γειτονιά με κάποιον που υποστηρίζει διαφορετικό πολιτικό κόμμα. Ούτε θα επέτρεπαν στα παιδιά τους να είναι φίλοι με τα παιδιά τέτοιων ανθρώπων.

Στο παρελθόν, οι κοινωνικοί διχασμοί οδηγούνταν από ιδεολογικές (αριστερή-δεξιά, κοσμική-θρησκευτική), εθνικές (κουρδική-τουρκική) ή βασισμένες στην πίστη (σουνιτική-αλεβίτικη) γραμμές. Σήμερα, ωστόσο, η χώρα έχει διχαστεί σε εκείνους που υποστηρίζουν τον Ερντογάν και τους υπολοίπους.

Η ιστορία της χώρας μάς υπενθυμίζει επίσης το πόσο πολυάσχολα έχουν αποδειχθεί τα τουρκικά δικαστήρια. Σύμφωνα με τον Bekir Bozdag, υπουργό Δικαιοσύνης, τα τελευταία δύο χρόνια έχουν ανοίξει περισσότερες από 1.800 υποθέσεις υποτιθέμενης προσβολής κατά του προέδρου. Μεταξύ εκείνων που έχουν δικαστεί είναι ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι, γιατροί, μπλόγκερ, ακόμη και μαθητές γυμνασίου. Τα κοινωνικά δίκτυα παρακολουθούνται πλέον στενά. Η πρώην Μις Τουρκία, η Merve Buyuksarac, διώχθηκε διότι επέκρινε τον κ. Ερντογάν στο Instagram, ενώ το Twitter έχει ανακοινώσει πως η Τουρκία βρίσκεται στην κορυφή της λίστας των χωρών που απαιτούν την αφαίρεση αναρτήσεων.

Όταν ο Can Dundar, αξιοσέβαστος αρχισυντάκτης στην καθημερινή εφημερίδα Cumhuriyet, και ο επικεφαλής των γραφείων του εντύπου στην Άγκυρα, Erdem Gul, αφέθηκαν ελεύθεροι έπειτα από απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου, οι φιλελεύθεροι ανακουφίστηκαν. Αλλά ο κ. Ερντογάν γρήγορα αποδοκίμασε την απόφαση του δικαστηρίου: «Το λέω σαφέστατα: Δεν συμφωνώ με την απόφαση και δεν τη σέβομαι». Και συνέχισε: «Αυτή δεν είναι απαλλακτική απόφαση, είναι διαταγή για απελευθέρωση». Η δίκη συνεχίζεται. Καθώς συνεχίζεται αυτή η απολυταρχική στροφή, η διάκριση των εξουσιών ατροφεί.

Σε αυτό το κλίμα, οι προοπτικές για μια ειρηνευτική διαδικασία μεταξύ του τουρκικού κράτους και του PKK είναι μηδαμινές. Τούρκοι και Κούρδοι που πιστεύουν στην ειρήνη και τη συνύπαρξη, γνωρίζουν πως, τουλάχιστον προς το παρόν, έχουν χάσει. Στο μεταξύ, η TAK, οργάνωση-παρακλάδι του PKK, απειλεί να συνεχίσει τις φρικαλέες επιθέσεις σε αμάχους. Ενστικτωδώς η κυβέρνηση θέλει να ρίξει λάδι στη φωτιά της διένεξης αντί να την κατασβήσει. Για παράδειγμα, νωρίτερα αυτό τον μήνα το Υπουργείο Δικαιοσύνης ζήτησε οι βουλευτές του φιλοκουρδικού HDP να στερηθούν βουλευτικής ασυλίας. Αν ποτέ εγκριθεί αυτό το αίτημα, δημοκρατικά εκλεγμένοι πολιτικοί θα αντιμετωπίσουν την απειλή να δικαστούν.

Αλλά θα αποτελούσε σοβαρότατο λάθος η τιμωρία φιλελεύθερων Κούρδων για τις ενέργειες τυφλής τρομοκρατίας που διαπράττουν πολεμοχαρή στοιχεία στο όνομα της κουρδικής ανεξαρτησίας.

Σε αυτό το ταραχώδες φόντο, πραγματοποιούνται οι διαπραγματεύσεις μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ. Το 2015, ο αριθμός των Σύρων προσφύγων άγγιξε στην Τουρκία τουλάχιστον τα 2,5 εκατομμύρια. Την ίδια στιγμή, όλο και περισσότεροι Τούρκοι έχουν αρχίσει να αισθάνονται σαν πρόσφυγες στην ίδια τους τη χώρα.

* Η Elif Shafak είναι τουρκάλα μυθιστοριογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «Το Μπάσταρδο της Κωνσταντινούπολης»
Πηγή Euro2day


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ο «λογαριασμός» στη Μέρκελ και στους Μερκελιστές

Συμπεράσματα από τις περιφερειακές εκλογές της Γερμανίας

Του Βασίλη Στοϊλόπουλου

Μετά τον «πολιτικό σεισμό» που προκάλεσε η απρόσμενα μεγάλη εκλογική νίκη του κόμματος «Εναλλακτική για τη Γερμανία» (AfD) στις προχθεσινές εκλογές σε τρία ομοσπονδιακά κρατίδια της Γερμανίας, φαίνεται πως για την καγκελάριο Μέρκελ «ο λυπητερός λογαριασμός» θα είναι και αυτός πολύ μεγαλύτερος του αναμενόμενου. Μπορεί η συντηρητική FAZ να θεωρεί ότι «είναι πολύ πιο εύκολο να περάσει μια καμήλα από μια τρύπα βελόνας, παρά ν’ αλλάξει η Μέρκελ τη γραμμή της στη προσφυγική πολιτική», όμως ήδη, μια μόλις ημέρα μετά τις καταστροφικές εκλογές γι’ αυτήν και για όλο το παραδοσιακό γερμανικό κομματικό σύστημα, η ρητορική της καγκελαρίου για το προσφυγικό, που όντως καθόρισε το εκλογικό αποτέλεσμα, αρχίζει και αλλάζει. Μπορεί η ίδια να μιλά ακόμα για «ευρωπαϊκή λύση» με μια ούτως ή άλλως αναβαθμισμένη Τουρκία, όμως, αντιμέτωπη με τη «μεγαλύτερη πρόκληση στην πολιτική της καριέρα», η Γερμανίδα καγκελάριος δεν καταδικάζει πλέον απερίφραστα την εφαρμογή εθνικών μέτρων παρεμπόδισης της ανεξέλεγκτης εισόδου εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών-προσφύγων από την Ασία και Αφρική στην Ευρώπη. Και γιατί να το κάνει άλλωστε, όταν η ίδια παραδέχεται πλέον ότι η μείωση τελευταία των προσφυγικών-μεταναστευτικών ροών προς τη Γερμανία αναμφιβόλως «συνδέεται με το κλείσιμο των συνόρων Ελλάδας- ΠΓΔΜ»; Το ποιος βέβαια έχει κληθεί να επωμισθεί το άγος από το σφράγισμα των συνόρων είναι πασιφανές.

Πολλοί αναλυτές «έγκυρων» ΜΜΕ της Γερμανίας, όντας σοκαρισμένοι κι εκνευρισμένοι από το αναπάντεχο εκλογικό αποτέλεσμα, προσπάθησαν, αμέσως μετά την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, να υποβαθμίσουν, να λοιδορήσουν και να σχετικοποιήσουν τον ξεκάθαρο θρίαμβο του «αντισυστημικού», «αντιευρωπαϊκού» και «αντιδημοκρατικού» AfD, που ακολούθησε μια όντως δυναμική ξενοφοβική εκλογική εκστρατεία. Όμως, όπως επισημαίνει και η φιλοατλαντική die Zeit «η άνοδος του AfD είναι κάτι περισσότερο από αποτύπωση της στιγμής και κατ’ αυτόν τον τρόπο ένα πραγματικό πρόβλημα για το γερμανικό πολιτικό σύστημα», αλλά και για την καγκελάριο προσωπικά. Η αλλοπρόσαλλη συμμαχία CDU-SPD-Gruene-Linke-ΜΜΕ-Εκκλησίας-Τραπεζών-Βιομηχάνων στο μεταναστευτικό και στην πολιτική «των ανοικτών θυρών» (Willkommenskultur) ήταν η ευκαιρία για το AfD, ένα νέο κόμμα που δεν έχει προλάβει να εκπονήσει ούτε το εκλογικό του πρόγραμμα, να αμφισβητήσει συνολικά και δυναμικά το γερμανικό κατεστημένο και τις παγκοσμιοποιημένες γερμανικές ελίτ. Κάτι που αποτυπώνει εύστοχα και η αριστερή Frankfurter Rundschau: «στο μέχρι τώρα κομματικό σύστημα κανείς δεν βρήκε μια δημοκρατική και φιλελεύθερη απάντηση σε αυτήν την αποστροφή των πολιτών από το (υφιστάμενο) πολιτικό σύστημα. Η πολιτική, όπως τη γνωρίζουμε, άφησε τους απογοητευμένους στην αντιδημοκρατική “Εναλλακτική”, γιατί η ίδια (η πολιτική) δεν είχε να προσφέρει καμία εναλλακτική λύση». Γι αυτό άλλωστε και το AfD αντιστάθηκε με επιτυχία, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, τη μετωπική και λυσσαλέα επίθεση δαιμονοποίησής του, που εξαπέλυσαν εναντίον του όλα τα «έγκυρα» ΜΜΕ, τα οποία με υπερβολική ευκολία εκλαμβάνουν πλέον οποιαδήποτε κριτική εναντία στην υπάρχουσα τάξη πραγμάτων στην πολωμένη Γερμανία ως ρατσισμό, ναζισμό, ξενοφοβία, εθνικισμό, ισλαμοφοβία, κ.ο.κ.

Πολλοί αναλυτές επισημαίνουν ότι η «εξτρεμιστική Δεξιά», έχοντας ένα εκλογικό δυναμικό που απαρτίζεται από άτομα νεαρής ηλικίας, άρρενες και απογοητευμένους, παρουσιάζοντας μια πολύ μεγάλη διεισδυτικότητα στα εργατικά στρώματα και στους άνεργους, και κυρίως κινητοποιώντας μαζικά ψηφοφόρους που απείχαν διαχρονικά από τις εκλογές, θα έχει σίγουρα και ισχυρή παρουσία στη επόμενη γερμανική βουλή, σε ενάμιση χρόνο. Μετά την «τεκτονική μετατόπιση του πολιτικού τοπίου», που έκανε την FAZ να αναρωτηθεί αν αυτό το αποτέλεσμα προδικάζει «μια άλλη Δημοκρατία», πολύ δεξιότερη, η ελπίδα των παραδοσιακών κόμματων είναι ότι, αφού απέτυχαν να αποτελειώσουν το AfD στα στημένα τοκ-σόου, στα προκλητικά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και στις «βαθυστόχαστες» αναλύσεις καθεστωτικών δημοσιογράφων, θα «ξεσκεπάσουν το ναζιστικό προσωπείο» του στις μελλοντικές πολιτικές αναμετρήσεις στο κοινοβούλιο του Βερολίνου. Μέχρι τότε είναι βέβαιο όμως ότι το AfD θα καθορίζει την ημερήσια πολιτική ατζέντα, προβάλλοντας δυναμικά, πέρα από το προσφυγικό, θέματα όπως η επαναπροσέγγιση με τη Ρωσία, ή το «τερατούργημα» της ευρωπαϊκής νομισματικής ένωσης, ενώ σ’ ένα μήνα αναμένεται να δημοσιοποιηθεί και το εκλογικό του πρόγραμμα.

Σε αντίθεση πάντως με μια σειρά από γερμανικές εφημερίδες, που προσπαθούν να «απαλύνουν» την προσωπική ήττα της Μέρκελ, για τη βρετανική Times η νίκη του AfD αποτελεί ένα «συντριπτικό χτύπημα στη Μέρκελ» και μάλιστα ενόψει της Ευρωπαϊκής Συνόδου την ερχόμενη Πέμπτη. Είναι σαφές ότι η πρώην «σιδηρά καγκελάριος» θα προσέλθει ενώπιον των 27 Ευρωπαίων ηγετών και του Νταβούτογλου αποδυναμωμένη πολιτικά – στο εσωτερικό και στο εξωτερικό. Το ρήγμα που προκάλεσε η ίδια στο εσωτερικό της Ευρώπης θα γίνει πολύ βαθύτερο, ιδιαίτερα αν συνεχίσει να λειτουργεί μονομερώς, σφυρηλατώντας το νέο Άξονα Βερολίνου-Άγκυρας –με την Αθήνα σε ρόλο εντολοδόχου παρατηρητή. Η οποιαδήποτε συμφωνία-ντηλ για το μεταναστευτικό –παράνομη κατά τον ΟΗΕ και πολλούς ειδικούς του θέματος– επιτευχθεί με την Τουρκία, η οποία, ειρήσθω εν παρόδω, είναι και αυτή κερδισμένη των εκλογών και θα εξακολουθήσει σε βάθος χρόνου να αντιμετωπίζει τους «μετανάστες ως όπλο», θα είναι σε βάρος κυρίως της Ελλάδας και της Κύπρου. Κι αυτή είναι η πραγματικότητα, όσο και αν οι ανεκδιήγητοι ΣΙΡΙΖΑΝΕΛ προσπαθήσουν –για μια ακόμη φορά– να παραπλανήσουν τον ελληνικό λαό, με επικοινωνιακά ψεύδη, ηθικολογικά προτάγματα άνευ αντικειμένου και ουσίας αλλά και υποτιμητικές μεμψιμοιρίες και ύβρεις κατά των λοιπών Ευρωπαίων, που ασφαλώς και φροντίζουν για το συμφέρον τους.

Εν κατακλείδι, το ουσιαστικότερο για την Ελλάδα συμπέρασμα από αυτές τις εκλογές, όσο και αν κάποιοι «ανθρωπιστές» του γλυκού νερού δεν θέλουν να το παραδεχτούν, είναι ότι η μεσσιανική μερκελική πολιτική των «ανοιχτών συνόρων», που πρώτος εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ, κατέρρευσε εν μία νυχτί. Αυτό που απομένει είναι να το παραδεχτεί κάποια στιγμή δημοσίως και η ίδια, όπως και οι ακόλουθοί της στην Αθήνα, οι οποίοι, είναι βέβαιο ότι πολύ σύντομα θα χάσουν και τυπικά το τελευταίο τους στήριγμα, τη Μέρκελ, ενώ θα έχουν ήδη μετατρέψει, με αποκλειστική τους ευθύνη, την Ελλάδα «σε αποθήκη ψυχών». Με χαρακτηριστικό δείγμα το «όνειδος της Ειδομένης», όπως το διαχειρίζονται οι κατά τ’ άλλα «ανθρωπιστές» του περιθωριοποιημένου Τσίπρα.

Πηγή "Άρδην - Ρήξη"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Παράξενα "προσφυγικά" μέτρα σε ελληνικά στρατόπεδα

Γράφει ο Γεωργίου Μιχαήλ

Η «καταιγίδα» του «προσφυγικού» βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ελλάδα και, σύμφωνα με τις προβλέψεις (τόσο των ειδικών αναλυτών όσο και των καιρικών συνθηκών) αναμένεται πως θα υπάρξει γιγάντωσή της κατά τη διάρκεια της άνοιξης.
Ήδη, ένας άγνωστος αριθμός λαθρομεταναστών – προσφύγων βρίσκεται στην Ελλάδα (σύμφωνα με τους επισήμως καταμετρημένους έχουν ξεπεράσει τους 45.000 και αυξάνονται, ενώ όσοι βρίσκονται σε ξενοδοχειακές μονάδες ή άλλους χώρους προσωρινής διαμονής δεν έχουν καταμετρηθεί), την ίδια στιγμή που πλείστα όσα προβλήματα ταλανίζουν τη χώρα…

Κι ενώ βρισκόμαστε εν αναμονή των αποφάσεων της Κεντρικής Συνόδου της Ε.Ε. (στις 16 και 17 Μαρτίου), οι εν κρυπτώ εξελίξεις επί της διαχείρισης του πληθυσμού των λαθρομεταναστών – προσφύγων στο εσωτερικό της Ελλάδας φαίνεται πως έχουν μία ιδιαίτερη βαρύτητα, ενώ είναι και εξόχως αποκαλυπτικές ως προς τις διαθέσεις του κυβερνητικού πολιτικού προσωπικού της χώρας.

Έτσι, σύμφωνα με αδιάψευστες πληροφορίες μας, παρατηρούνται φαινόμενα μείωσης των μερίδων σίτισης σε εν λειτουργία στρατόπεδα τα οποία βρίσκονται στην πορεία μετακίνησης των λαθρομεταναστών - προσφύγων (από Αθήνα έως Ειδομένη). Συγκεκριμένα, με μεγάλη απογοήτευση (αλλά και οργή) το προσωπικό (μόνιμοι και έφεδροι) συγκεκριμένων στρατοπέδων, έχει διαπιστώσει πως οι μερίδες φαγητού έχουν μειωθεί αισθητά, την ίδια στιγμή που σε παρακείμενους χώρους «προσωρινής φιλοξενίας προσφύγων» οι μερίδες φαγητού είναι πλουσιοπάροχες…!

Την ίδια στιγμή, ένα άλλο «φαινόμενο» παρουσιάζεται σε κάποια στρατόπεδα της Θράκης, όπου διοικητές μονάδων δίνουν αφειδώς άδειες σε έφεδρους στρατιώτες, μειώνοντας αισθητά το προς σίτιση προσωπικό των στρατοπέδων, παραγνωρίζοντας τις αυξημένες ανάγκες των στρατοπέδων σε προσωπικό, ιδιαίτερα μάλιστα στην ευαίσθητη περιοχή της Θράκης...
Επιπλέον, οι καταγγελίες που διαθέτουμε, αναφέρουν και «διαγραφή» του «δεκατιανού» σε στρατόπεδα που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή των Αθηνών και όχι μόνο…

Τι συμβαίνει; Κάποιοι στρατιωτικοί αποφάσισαν μονομερώς να βοηθήσουν την πολιτική ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων, με την δημιουργία περισσευμάτων στα αποθέματα τροφής ή υπάρχει συγκεκριμένη εντολή από το ΥΠΕΘΑ, η οποία έχει στρατηγικά διαμοιραστεί σε σειρά στρατοπέδων που έχουν επιφορτιστεί έμμεσα την τροφοδοσία των λαθρομεταναστών – προσφύγων;

Εάν μάλιστα, συγκαταριθμήσουμε στα παραπάνω και ανακοίνωση στην οποία αναφέρεται ρητά πως οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις μπορούν να φιλοξενήσουν 30.000 «πρόσφυγες», τότε αντιλαμβανόμαστε πως η κυβερνητική πολιτική βούληση και η επίδειξη ανθρωπισμού (ή δουλικότητα;) είναι μόνο η κορυφή ενός προβλήματος του οποίου το πραγματικό μέγεθος δεν έχουμε αντιληφθεί ακόμη.

Σύμφωνα, λοιπόν με την σημερινή ανακοίνωση, συνολικά 30.000 πρόσφυγες και μετανάστες δύνανται να διαμείνουν στις υφιστάμενες δομές καταγραφής και φιλοξενίας προσφύγων που διαχειρίζονται οι Ένοπλες Δυνάμεις ενώ σύντομα θα παραδοθούν κέντρα φιλοξενίας σε έξι νομούς.
Ειδικότερα, ολοκληρώνονται οι αναγκαίες εργασίες δημιουργίας και ενεργοποίησης κέντρων σε επιλεγέντες χώρους στις περιοχές νομών Μαγνησίας, Λάρισας, Ιωαννίνων, Αττικής, Βοιωτίας και Δράμας.

Επίσης για την σίτιση των προσφύγων και μεταναστών σήμερα Τρίτη παρασκευάζονται με μέριμνα των 3 κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων περίπου 22.000 μερίδες φαγητού. Η κάθε μία περιλαμβάνει πρωινό - γεύμα – δείπνο, ενώ την ίδια στιγμή το προσωπικό των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (έφεδροι και μόνιμοι) αντιμετωπίζονται από καθαρίστριες έως δεύτερης και τρίτης κατηγορίας πολίτες…

Είναι προφανές πως οι «κόκκινες γραμμές» κάποιων έχουν ξεθωριάσει τόσο, που έχουν γίνει… αόρατες!

ΥΓ: Σε όλα αυτά δεν αναφέρουμε και την φιλοξενία λαθρομεταναστών – προσφύγων σε στρατόπεδα ειδικού σκοπού (π.χ. αποθήκες καυσίμων, οπλισμού και πυρομαχικών)…

Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Πως προβλέπεται να εξελιχθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις

Η Τουρκία, ευρισκόμενη σε εξαιρετικά δυσχερή θέση σε όλα τα εσωτερικά και εξωτερικά θέματα, βρίσκει διέξοδο μόνον στις σχέσεις της ως προς την Ελλάδα, εκμεταλλευόμενη την ανεπάρκεια των ασχολουμένων με τη ελληνική εξωτερική πολιτική, αλλά και την συνήθη τακτική των πολιτικών μας να αποφεύγουν εμπλοκή σε οποιοδήποτε κρίσιμο θέμα που θα μπορούσε να έχει πολιτικό/προσωπικό κόστος.

Θεωρώ όμως, όχι μόνον έωλο, αλλά και υπερβολικώς υποκριτικό το επιχείρημα ότι η φτωχή Ελλάδα υποχρεώνεται σε συνεχείς ήττες από την Τουρκία, επειδή τάχα η οικονομική στενότητα που αντιμετωπίζουμε δεν επιτρέπει εξοπλισμούς ικανούς να αντιπαρατεθούν στην στρατιωτική υπεροπλία των Τούρκων. Θεωρώ ότι πρόκειται για πρόσχημα προκειμένου να καλυφθεί η ανικανότητα όσων κυβέρνησαν επί δεκαετίες αυτόν τον τόπο, υφιστάμενοι ντροπιαστικές ήττες, τις οποίες όμως δικαιολογούν με εντελώς σαθρά επιχειρήματα (ως και ο κ. Πάγκαλος παριστάνει τον τιμητή, λησμονώντας -επειδή του το επιτρέψαμε- τόσο τα Ίμια, όσο και τον Οτσαλάν).

Δεν θα αναφέρω, ότι το τουρκικό στράτευμα δεν εκτιμάται διεθνώς, άλλωστε φαίνεται αυτό από την αδυναμία να αντιμετωπίσει τους Κούρδους. Ούτε θα πάω πολύ πίσω, όταν έναντι του πάνοπλου οθωμανικού στρατεύματος «δεν είχαμε ούτε καβαλαρία», όπως έγραψε ο Κολοκοτρώνης.

Θα μεταφερθώ απλώς στο 1935, όπου η Ελλάδα βρισκόταν πάλι σε οικονομική ύφεση, με πτώχευση το 1932 και αδυναμία αποπλήρωσης των δανείων. Μάλιστα δε, προκειμένου να αντιμετωπισθεί το αποκαλούμενο «Κίνημα των αποτάκτων» η τότε ελληνική κυβέρνηση… δανείστηκε οπλισμό από την Γιουγκοσλαβία!

Και όμως, αυτή η Ελλάδα, μετά από πέντε χρόνια αντιμετώπισε Ιταλούς, Γερμανούς και Βουλγάρους με σύγχρονο οπλισμό και αφού κατασκεύασε μια Γραμμή Οχυρών που δεν μπόρεσαν να εκπορθήσουν οι Γερμανοί, παρά μόνον με την συνθηκολόγηση, και η οποία εξακολουθεί να βρίσκεται σε αρίστη κατάσταση (ο Τσιάνο, έγραψε στο Ημερολόγιό του, ότι «οι Έλληνες μας αντιμετώπισαν με καινουργές πυροβολικό και με άριστους αξιωματικούς»).

Πολιτικοί, οι οποίοι έχουν σκοπό την υπηρέτηση της Ελλάδας και όχι των εαυτών τους ή των κομμάτων τους, πολλά μπορούν να επιτύχουν, είτε δια της διπλωματικής είτε -αν χρειαστεί- και δια της στρατιωτικής οδού. Πολιτικοί όμως, που διαχειρίζονται απλώς την εξουσία, θα βρίσκουν πάντα προφάσεις για να κρύψουν την γύμνια τους. Ένας Τάσσος Παπαδόπουλος, είπε πως παρέλαβε κράτος και δεν προτίθεται να παραδώσει κοινότητα. Και το έκανε. Επειδή αγαπούσε την πατρίδα. Οι δικοί μας, παρέλαβαν κράτος και παραδίδουν μπανανία (και πού είσαι ακόμη).

Για να καταλάβετε, τι είδους προβλέψεις και προτάσεις κάνουν τα στελέχη των ελληνικών δεξαμενών σκέψης, μεταφέρω μόνον ένα απόσπασμα άρθρου που αναλύθηκε προ ετών από την εφημερίδα Today’s Zaman. Πρόκειται για άρθρο γνώμης της κ,. Ηλιάνας Μαγρά, με τίτλο «Greek – Turkish ties in “New Turkey” depend on President Erdogan’s next move».

Η κ. Η.Μαγρά, γράφει «Οι δύο χώρες μοιράζονται την ίδια αντίληψη στην αναζήτηση σταθερότητας ενώ η απροθυμία δημιουργίας εντάσεων φαίνεται να αποτελεί τον καθοριστικό παράγοντα διατήρησης ενός θετικού περιβάλλοντος διαλόγου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, χωρίς πίεση από καμία πλευρά για το ζήτημα της Κύπρου και του Αιγαίου.

» Αν και το πολιτικό τοπίο φαίνεται να αλλάζει μετά τις εκλογές και στις δύο χώρες, φαίνεται ότι οι διπλωματικές εντάσεις μεταξύ τους από δω και στο εξής θα αποφευχθούν».

Χρειάζεται να συγκρίνω τι προβλέφθηκε και τι συμβαίνει;

Όμως, μια από τις ορθές προτάσεις του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων, που έγινε πριν από 11 χρόνια, δεν την έλαβαν καθόλου υπόψη όλες οι μετέπειτα κυβερνήσεις. Το Ινστιτούτο χαρακτηρίζει -με υπηρεσιακό υπόμνημα- ως επιτακτική ανάγκη την πολιτιστική, και θρησκευτική ενδυνάμωση του ελληνικού στοιχείου στην Αλβανία. «Σε αντίθετη περίπτωση η Ελλάδα θα αποκτήσει στα βόρεια σύνορά της και δεύτερη περιοχή που θα έχει άμεση επιρροή από την Άγκυρα».

Στο υπόμνημα αποσαφηνίζεται ότι ως πρώτη περιοχή θεωρείται η τουρκική μειονότητα της Βουλγαρίας, η οποία «αποτελείται από συμπαγή τμήματα πληθυσμού σε συγκεκριμένες περιοχές, κυρίως στα νότια της χώρας».

Ελπίζω να αντιλαμβάνονται οι φίλοι αναγνώστες, γιατί δίνει τόσο μεγάλη σημασία στα δρώμενα της Βορείου Ηπείρου.

Μακεδών
Πηγή Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Η Κομισιόν καθυστερεί τις προτάσεις για μεταρρύθμιση της συνθήκης του Δουβλίνου

Οι Βρυξέλλες καθυστερούν την αλλαγή των κανονισμών που αφορούν το άσυλο στην ΕΕ, έως ότου η Ένωση φτάσει σε συμφωνία για την επιστροφή στην Τουρκία των προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν στην Ελλάδα, σύμφωνα με δημοσίευμα των Financial Times.

Η Κομισιόν επρόκειτο να παρουσιάσει αύριο, Τετάρτη, επιλογές προκειμένου να αναδιαμορφωθεί η συνθήκη του Δουβλίνου, σύμφωνα με την οποία καθορίζεται η χώρα που φέρει την ευθύνη για κάθε αίτηση ασύλου εντός της ΕΕ.

Ωστόσο, οι τροποποιήσεις θεωρήθηκαν περισπασμός από την ολοκλήρωση της συμφωνίας με την Τουρκία, η οποία αποτελεί το κεντρικό σημείο της πολιτικής της ΕΕ στην προσφυγική κρίση.

Η καθυστέρηση έρχεται προς ικανοποίηση της Μεγάλης Βρετανίας, η οποία είχε καλέσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να μην επέμβει στο σύστημα του Δουβλίνου, όπως αναφέρει το δημοσίευμα.

Χώρες όπως η Βρετανία ευνοούνται από το υπάρχον σύστημα, καθώς υπαγορεύει την επιστροφή των αιτούντων άσυλο στην πρώτη χώρα της ΕΕ στην οποία καταγράφηκε η είσοδός τους.

Πρόκειται για κάτι που ασκεί πίεση σε χώρες στα σύνορα της ΕΕ, όπως η Ελλάδα και η Ιταλία, μέσω των οποίων διέρχονται οι περισσότεροι πρόσφυγες ακόμα και αν προσπαθούν να φτάσουν στη Σουηδία ή τη Γερμανία.

Αξιωματούχοι της Κομισιόν ωστόσο κατέστησαν σαφές ότι θα επανεξεταστεί το καθεστώς του Δουβλίνου, απλώς σε μεταγενέστερη ημερομηνία. Συγκεκριμένα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει καταλήξει σε τρεις επιλογές για μεταρρύθμιση, σύμφωνα με προσχέδιο που επικαλούνται οι Financial Times.

Η πιο προωθημένη από αυτές θέλει τις Βρυξέλλες να αναλαμβάνουν τον έλεγχο του συστήματος ασύλου της ΕΕ, κάτι που μέχρι τώρα γίνεται αποκλειστικά σε εθνικό επίπεδο.

Σε αυτή την περίπτωση η Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Υποστήριξης για το Άσυλο, που επί του παρόντος προσφέρει μόνο συμβουλές και υποστήριξη προς τα κράτη μέλη, θα μετατραπεί σε ομοσπονδιακό οργανισμό, υπεύθυνο για τη λήψη πρωτοβάθμιων αποφάσεων για όλους τους αιτούντες, οι οποίοι στη συνέχεια θα μετακινούνται σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πηγή Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Ο Τσίπρας δεν θέλει η εθνική κυριαρχία να υπερτερεί των κανόνων της Ε.Ε.!

Όταν υπάρχει απαιδευσία στην άσκηση της πολιτικής, πολλά μπορείς να πεις και να πράξεις, που θα στραφούν κάποτε εναντίον σου. Ένα από ελλείμματα που έχει το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα είναι, ότι ενώ έχει γεμίσει η χώρα από απίθανες σχολές, για να βολευτούν αφενός οι «δικοί» μας καθηγητές, σε όποιο αντικείμενο έχουν ειδικευθεί, και αφετέρου οι μαγαζάτορες και οι ιδιοκτήτες διαμερισμάτων, δεν προβλέφθηκε ποτέ να ιδρυθούν και δύο σχολές απολύτως απαραίτητες.

Σχολή γονέων και σχολή πολιτικών. Για το πρώτο έλλειμμα δεν είναι του παρόντος να συζητήσουμε. Για το δεύτερο σπεύδω να πω, ότι σχολές πολιτικών επιστημών έχουμε πολλές, σχολή εφαρμοσμένης πολιτικής δεν έχουμε. Υπό την έννοια ότι παραλλήλως με την θεωρητική κατάρτιση, να απαιτείται και η γνώση της έμπρακτης εφαρμογής.

Παλαιός πολιτικός μου είπε, πως το έλλειμμα αυτό καλύπτεται από την θητεία των νέων σε κομματικά ή πολιτικά των βουλευτών γραφεία. Πράγματι, αποκτάται εμπειρία, αλλά ισχύει και το «με όποιον δάσκαλο καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις». Όμως κι εδώ ελλείπει, ένα άλλο στοιχείο. Η εμπειρία διοίκησης έστω και περιπτέρου, όπως λέγεται καθ’ υπερβολή.

Αυτό είναι και το έλλειμμα του κ. πρωθυπουργού, ο οποίος διδάχτηκε την θεωρητική πολιτική υπό μαρξιστική σκοπιά, και επιχειρεί να συμβιβάσει τα ιδεολογικά στερεότυπα που βιώνει, με την στροφή στην οποία ταχύτατα υποχρεώθηκε προς υπηρέτηση του καπιταλισμού. Και μπορεί οι προ-προπαππούδες μας να έλεγαν «και τούτο ποιείν κακείνο μη αφιέναι», αυτό όμως δεν ταιριάζει σε όλες τις περιπτώσεις.

Ο κ. πρωθυπουργός, προκειμένου να κακίσει τις χώρες που έκλεισαν τα σύνορά τους σε πρόσφυγες και λαθρομετανάστες, παρά την απόφαση των ιδίων να πράξουν άλως, δήλωσε: «Δεν μπορεί η λογική της εθνικής κυριαρχίας να υπερτερεί έναντι των κοινών ευρωπαϊκών κανόνων, όταν πρόκειται για το προσφυγικό πρόβλημα», ανέφερε στο Παρίσι, μιλώντας στην συνάντηση στελεχών της Ευρωπαϊκής Ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Οικολογίας, με θέμα "η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει"».

Κατ’ αρχάς, θέτει ένα σοβαρό πρόβλημα, της απώλειας μέρους της εθνικής κυριαρχίας, με την συμμετοχή μιας χώρας σε διεθνή οργανισμό. Και φυσικά αφορά όλες τις περιπτώσεις, και όχι όπως θέλησε ταχυδακτυλουργικώς να το περιορίσει μόνον ως προς το προσφυγικό.
Είναι αλήθεια, πως ποτέ δεν ρωτήθηκε ο ελληνικός λαός, αν αποδέχεται αυτήν την απώλεια, λόγω του ότι τόσο στην είσοδό μας στην ΕΟΚ, όσο και στην ΟΝΕ, επρόκειτο περί κυβερνητικών αποφάσεων, και μάλιστα χωρίς η Βουλή να αποφασίσει με αυξημένη πλειοψηφία (με 175 ψήφους στην ΕΟΚ), όπως όταν πρόκειται για αναθεώρηση του Συντάγματος, αφού για υποκατάστασή του πρόκειται.

«Σήμερα, που είμαστε μπροστά σε μία κρίση που υπερβαίνει ολόκληρη την Ευρώπη, είπε ο κ. πρωθυπουργός, δεν υπάρχουν κοινοί κανόνες και μπορούν κάποιες χώρες, στο όνομα της εθνικής κυριαρχίας, να κλείνουν τα σύνορα». Επομένως, υπάρχει η επίσημη δήλωση της σημερινής κυβέρνησης, η οποία αποδέχεται -και αυτή- την παραχώρηση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας μας σε συλλογικό όργανο, στο οποίο συμμετέχουν, μεταξύ άλλων, η Σλοβακία, η Σλοβενία και άλλες χώρες παρόμοιας δυναμικής την διεθνή σκηνή.

Όμως, πάντοτε η Αριστερά αντιδρούσε στην παραχώρηση δικαιωμάτων στους ξένους. Και όχι μόνον με το σύνθημα «Η Ελλάδα στους Έλληνες», αλλά με συνεχείς καταγγελίες για παραβιάσεις «λαϊκών δικαιωμάτων». Ο κ. Τσίπρας, με την επίσημη αυτή δήλωση, δεν ζημιώνει τις καταγγελλόμενες χώρες που κλείνουν τα σύνορα, αλλά «δένει» τα χέρια της χώρας μας, όταν κάποτε αμφισβητήσει ευρωπαϊκή οδηγία βλαπτική για τα εθνικά μας συμφέροντα. Βεβαίως, είναι συνεπής στην διεθνιστική ιδεολογία περί κατάργησης των εθνών (ο μαρξισμός και ο καπιταλισμός έχουν ταυτόσημη θέση επ’ αυτού).

Δεν γνωρίζω, αν αποφασίσουμε κάποτε να συζητήσουμε στα σοβαρά αυτό το θέμα, επειδή ακρίτως αποδεχθήκαμε την άποψη της Νέας Τάξης, ότι τα «εθνικά κράτη» τελείωσαν, τώρα οδηγούμαστε στην Παγκόσμια αρχή, όπως προπαγάνδιζε και ο κ. Γ. Παπανδρέου, και άλλοι «λαγοί» των ισχυρών.

Πρέπει να το πράξουμε, επειδή το επόμενο μέτρο που θα πάρει η Ε.Ε. -αν δεν διαλυθεί έως τότε- είναι η λήψη αποφάσεων να λαμβάνεται με την πλειοψηφία των μελών του Ευρωκοινοβουλίου χωρίς βέτο. Τότε είναι που θα υπάρξει πλήρης απώλεια της εθνικής κυριαρχίας, για την οποία όμως δεν θα στενοχωρηθεί ο κ. πρωθυπουργός.

Μακεδών
Πηγή Voria



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Οι Ευρωπαίοι αγοράζουν την ανθρωπιά με μία… επιταγή

Ο ελληνικός εγκλωβισμός

Του Τάσου Παπαδόπουλου

Το δράμα των προσφύγων μπορεί να προσφέρεται για τηλεοπτική εκμετάλλευση, όμως δεν παύει παρά να είναι ένα τραγικό γεγονός, που δεν ευαισθητοποιεί τους κατά τα άλλα πολιτισμένους Ευρωπαίους. Η «μεγαλοψυχία» τους εξαντλείται με την έκδοση ενός τσεκ. Όλα νομίζουν ότι μπορούν να τα εξαγοράσουν με το χρήμα. Ακόμη και την ανθρωπιά. Με αυτές τις ενέργειες θυμίζουν κάποιους βιαστές, που εξαγοράζουν την τιμή και την υπόληψη του θύματος, με το δέλεαρ της χρηματικής αποζημίωσης.

Όμως για τον πόλεμο στη Συρία, έχουν κάποιοι Ευρωπαίοι βάλει το δαχτυλάκι τους. Το ίδιο έκαναν και στη Λιβύη, ρίχνοντας το προπαγανδιστικό προπέτασμα καπνού, την λεγόμενη αραβική Άνοιξη, που αποδείχθηκε στην πράξη αραβικός Χειμώνας.
Αλλά και στο Ιράκ που σπαράσσεται από έναν ακόμη εμφύλιο πόλεμο, με αφορμή τις θρησκευτικές διενέξεις ανάμεσα σε σουνίτες και σιίτες, η επέμβαση των Αμερικανών επί Μπους, με συνοδοιπόρους πρώτους και καλύτερους τους Άγγλους, έγινε με τον ψευδή ισχυρισμό ότι ο Σαντάμ Χουσεΐν διαθέτει πυρηνικά και χημικά όπλα μαζικής καταστροφής.

Έτσι άνοιξε ό ασκός του Αιόλου με αποτέλεσμα τις τερατογεννέσεις τύπου Isis.

Απλά έσπειραν ανέμους για να θερίσουν θύελλες. Βεβαίως πίσω από τις σύγχρονες αυτές σταυροφορίες, υπήρχαν διαφορετικές σκοπιμότητες, που δεν ήταν άλλες από το άφθονο και φθηνό σε κόστος εξόρυξης πετρέλαιο, που εποφθαλμιούσαν οι επτά λεγόμενες αδελφές αγγλοαμερικανικών συμφερόντων.

Έσπευσαν λοιπόν οι τεξανοί πολιτικοί, που είχαν άμεση σχέση με τους πετρελαιάδες και με την ισχύ των όπλων ικανοποίησαν τα συμφέροντα των εταιριών αυτών, που επιθυμούσαν διακαώς να αποκτήσουν τα πηγάδια πετρελαίων του Σ. Χουσεΐν.

Αποτέλεσμα μετά από αυτές τις επεμβάσεις, άλλοτε από ξηράς και άλλοτε από αέρος, να φτάσουμε στο μακελειό που βλέπουμε στη Συρία, στο Ιράκ και στη Λιβύη. Τα απόνερα από αυτό το πολεμικό τσουνάμι έφτασαν και στη χώρα μας, με τη μορφή των εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων. Η ανοιχτή βαλκανική οδός, αρχικά βόλευε κάποιους κουτοπόνηρους συμπατριώτες μας πολιτικούς, που ανέξοδα θεωρούσαν ότι μπορούν να διοχετεύουν τα καραβάνια των δυστυχισμένων στις αγορές εργασίας της Γερμανίας της Σουηδίας και άλλων χωράν της Βόρειας Ευρώπης.

Όμως κάποια στιγμή η στρόφιγγα έκλεισε. Στήθηκαν συρματοπλέγματα και οι πρόσφυγες-μετανάστες, έμειναν αμανάτι στη χώρα μας.

Και εδώ αρχίζει το δράμα, μια και το κράτος εμφανίστηκε ανέτοιμο να διαχειριστεί, έστω και υποτυπωδώς, το τεράστιο αυτό θέμα, που πέρα από την απάνθρωπη διαβίωση των μεταναστών, έχει και πολλές άλλες επικίνδυνες προεκτάσεις, για την δύσκολη οικονομική συγκυρία, στη χώρα μας.

Η δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η πατρίδα μας, είναι αποτέλεσμα μιας σειράς πολιτικών χειρισμών, που αρχίζουν από τις υπάρχουσες ιδεοληψίες του ΣΥΡΙΖΑ και φτάνουν μέχρι τις αφελείς διπλωματικές κινήσεις, που οδήγησαν την χώρα μας στον εγκλωβισμό.

Με τις αδέξιες και ανιστόρητες αυτές κινήσεις, η Ελλάδα οδηγήθηκε στην απομόνωση και σήμερα αντιμετωπίζεται από την υπόλοιπη Ευρώπη, όχι μόνο ως παρίας, λόγω οικονομικής ένδειας, αλλά και ως μια χώρα προβληματική και απομονωμένη.

Με το show που έστησε ο Νταβούτογλου στον Τσίπρα στη Σμύρνη, που αποτελεί το μνημείο της Μικρασιατικής καταστροφής, πέτυχε να μετατοπιστεί το πρόβλημα των μεταναστευτικών ροών από την Τουρκία στην Ελλάδα.
Όταν ο Α. Τσίπρας λέει ότι «το πρόβλημα θα λυθεί μέσα από τη δική μας συνεργασία και ότι δεν θα μας επιβάλει κανείς τι θα κάνουμε», ο Τούρκος αθωώνεται, τόσο για τις πράξεις του όσο και για τις παραλήψεις του.

Στα κυβερνητικά «επιτεύγματα» της Σμύρνης, ήταν και αυτό που είπε ό Νταβούτογλου και έμεινε αναπάντητο από πλευράς Τσίπρα και αφορούσε τις παραβιάσεις και παραβάσεις του ελληνικού εναερίου χώρου και τις υπερπτήσεις ακόμη και πάνω από κατοικημένα νησιά, λέγοντας ότι για εμάς δεν ισχύει κάτι τέτοιο, μια και γράφουν στα παλιά τους το διεθνές δίκαιο και ειδικότερα το δίκαιο της Θάλασσας.

Τα τριαντάφυλλα πάντως που μοίρασαν Τσίπρας και Νταβούτογλου σε γυναίκες δημοσιογράφους δεν συνάδουν με το φίμωμα της Ζαμάν, ούτε με την αμφισβήτηση των δικαστικών αποφάσεων από τον Ερντογάν στο θέμα της αποφυλάκισης των αρχισυντακτών της Τζουμχουριέτ. Παρ όλα αυτά οι «ευαίσθητοι» πολιτικοί της αριστεράς, υπόγραψαν συμφωνία μεταξύ ΕΡΤ και TRT καθώς και του ΑΠΕ με το ΑΝΑΤΟΛΟΥ.

Και την επομένη, η καλή θέληση της Άγκυρας έγινε πράξη. Οι διακινητές εξαπολύθηκαν με αποτέλεσμα νέο προσφυγικό κύμα προς την Ελλάδα, που πλησίασε τις τρεις χιλιάδες σε μια ημέρα, καθώς και η δήλωση του Τούρκου υπουργού Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, ότι η στρόφιγγα θα μειωθεί, όταν θα υπάρξει συμφωνία με την Ε.Ε. και δεν θα αφορά όσους μετανάστες θα έχουν έως τότε περάσει στην Ελλάδα. Πολύ απλά άδειασαν τον Τσίπρα σαν άδειο σάκο του μποξ, αφού τον χρησιμοποίησαν στην Σμύρνη για να παίξουν το επικοινωνιακό τους παιχνίδι.

Αλλά και στην σύνοδο των Βρυξελλών της περασμένης εβδομάδας, τα μερικώς αποφασισθέντα δεν έγιναν καταληπτά από την Αθήνα, που ικανοποιήθηκε αρχικά για να εισπράξει την επομένη το ερμητικό σφράγισμα των συνόρων μας με τα Σκόπια και τους νέους φράκτες που στήνουν τώρα οι Αλβανοί, με τη βοήθεια των Ιταλών και οι Βούλγαροι με την συνδρομή των Αυστριακών.

Ταυτόχρονα στην Κύπρο παίζεται ένα άθλιο παιχνίδι με πρωταγωνιστή τον Πολωνό επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, που κατεβαίνει οσονούπω στη Μεγαλόνησο, με σκοπό να πιέσει την Λευκωσία να άρει τις επιφυλάξεις της προκειμένου να ανοίξουν πέντε νέα κεφάλαια στην ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, παραγνωρίζοντας την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην γειτονική μας χώρα.

Κάποιοι Ευρωπαίοι δίνουν γη και ύδωρ στην Άγκυρα, προκειμένου να δεήσει να περιορίσει τις ροές προς την Ευρώπη.
Σε αυτό το περίπλοκο πολιτικό και διπλωματικό παζλ η σημερινή κυβέρνηση μοιάζει να τα έχει κυριολεκτικά χαμένα, μια και δεν μπορεί να δει πέρα από τη μύτη της.
Το μόνο που την ενδιαφέρει είναι πως θα βολέψει στο δημόσιο τον κάθε Καρανίκα και τους ομοίους του.

Την προσφορά των πολιτών, που μολονότι βλέπουν να εξανεμίζεται και το τελευταίο τους σεντ, τρέχουν να προσφέρουν βοήθεια στον κάθε κατατρεγμένο πρόσφυγα, την χρησιμοποιούν, χωρίς ταυτόχρονα να κάνουν κάτι, για να μην βρεθούμε όλοι στην ίδια μοίρα με αυτούς που καθημερινά βλέπουμε στην Ειδομένη στον Πειραιά και στα νησιά μας…

Πηγή MIgnatiou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Αρτέμης Σώρρας: Η αρχαιολατρία ως απάτη

Του Γιάννη Ξένου

Τα τελευταία επτά χρόνια, που η χώρα ταλαιπωρείται από μια πρωτοφανή κρίση, έχουν βρει την ευκαιρία να εμφανιστούν ένα σωρό ψευδοπροφήτες –άλλωστε ένας τέτοιος, με καλό αστικό λούστρο ,έγινε πρωθυπουργός–, που προσφέρουν τη «μαγική λύση» που θα μας βγάλει οριστικά από την κρίση. Τα παραδείγματα δεκάδες, αλλά εκείνη η περίπτωση που ξεπερνά κάθε άλλη είναι η περίπτωση Σώρρα, με τα υποτιθέμενα 600 δισ. δολάρια (τελευταία η παράνοια έχει προχωρήσει και μιλούν για τρισ.) που θα τα δωρίσει σε Ελλάδα και Κύπρο για να γλιτώσουν από το χρέος τους.

Στα πρώτα χρόνια της κρίσης, όταν ο ΓΑΠ και οι κηπουροί του έφερναν το ΔΝΤ στην Ελλάδα, άρχισαν να ανθούν τέτοια φαινόμενα μέσω καναλιών όπως το Άλτερ και εκπομπών τύπου Ζούγκλα. Εκεί το πανελλήνιο πρωτάκουσε για την περιβόητη οργάνωση END(End National Debt – εθνικό Χρέος Τέλος) που θα διέγραφε το Εθνικό χρέος.
Ο εκ Πάτρας ορμώμενος Αρτέμης Σώρρας βρήκε στις ΗΠΑ τον γιατρό Μανώλη Λαμπράκη (που το 1995 είχε καταδικαστεί για φοροδιαφυγή στις ΗΠΑ) –εμπλέκοντας και τον γνωστό ομογενή καθηγητή Θεόδωρο Καρυώτη, στο κύρος του οποίου αρχικά στηρίχτηκαν για να γίνουν γνωστοί– και κατασκεύασαν την END.
Ο Σώρρας ισχυριζόταν αρχικά ότι έχει στην κατοχή του μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής, που δημιουργήθηκε από την Εθνική Τράπεζα το 1904 με τομέα δραστηριότητας τη Θεσσαλονίκη, τη Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια. Το 1932 η Τράπεζα της Ανατολής εξαγοράζεται και συγχωνεύεται από την Εθνική Τράπεζα (μιας και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή φυτοζωούσε).
Οι Σώρρας – Λαμπράκης ισχυρίζονται ότι οι μετοχές είναι σε χρυσό και τις δίνουν στον καθηγητή Καρυώτη για να τις εκτιμήσει. Αυτός αποφαίνεται ότι κάθε μετοχή αξίζει σήμερα 675 δισ. δολάρια. Οι Σώρρας – Λαμπράκης διατείνονται ότι έχουν στην κατοχή τους 40 τέτοιες μετοχές (μην κάνετε τον κόπο να υπολογίσετε πόσα τρισ. προκύπτουν, μια απάτη περιγράφουμε).
Ο Καρυώτης, με μεγάλη καθυστέρηση (τον Σεπτέμβριο του 2012), αντιλήφθηκε τι είναι οι Σώρρας-Λαμπράκης και αποχώρησε κατηγορώντας τους ότι είναι απατεώνες που έχουν σχέσεις με τη Χρυσή Αυγή και τους δωδεκαθεϊστές. Σε δήλωσή του στο Έθνος, ο καθηγητής ανέφερε την ίδια περίοδο πως ο Σώρρας είπε ότι έχει στη διάθεσή του ομόλογα του αμερικανικού δημοσίου αξίας 2,8 τρισ. δολαρίων!

Ο πονηρός Σώρρας ήδη από τότε έβαζε σε εφαρμογή το δεύτερο σχέδιο, ώστε όταν κάποια στιγμή αποκαλυπτόταν η απάτη με τις μετοχές Ανατολής, να το έχει εφεδρικό ώστε να το πασάρει στους ευκολόπιστους.
Η υπόθεση με την Τράπεζα Ανατολής έληξε όταν η Εθνική ανακοίνωσε ότι το 1932, που απορρόφησε την Ανατολής, έδωσε σε κάθε μέτοχό της 200 δραχμές (και όχι οποιοδήποτε άλλο νόμισμα ή χρυσό) και η ιστορία τελείωσε εκεί. Άρα οι σαράντα μετοχές της Ανατολής που ανακάλυψε σε κανένα παλιομπαούλο ο Σώρρας θα αξίζουν φραγκοδίφραγκα.

Η διαστημική τεχνολογία του Δία που κατέχει ο Σώρρας

Αλλά τότε μπήκε σε εφαρμογή το σχέδιο Β’. Τον Σεπτέμβριο του 2012 ο Σώρρας παρουσιάστηκε ως νόμιμος κάτοχος έξι χρεωστικών ομολόγων του αμερικανικού δημοσίου, συνολικού ύψους 600 δισ. δολαρίων, τα οποία δώριζαν στο ελληνικό Δημόσιο για αποπληρωμή του χρέους. Πήραν σβάρνα τα κανάλια, ανάμεσά τους και τον Παπαδάκη στον Αντέννα, όπου στις 3 και 4 Οκτωβρίου βγήκαν ο Λαμπράκης και ο δικηγόρος του για να παρουσιάσουν το σωτήριο σχέδιο… και η φρενίτιδα μόλις άρχισε. Με εχέγγυο ότι βγήκαν και στον «σοβαρό» Παπαδάκη, εμφανίστηκαν πολλές φορές στα μικρότερα κανάλια και μετά διοργάνωσαν εκατοντάδες εκδηλώσεις σε ολόκληρη την χώρα και δημιούργησαν πλήθος τοπικές οργανώσεις της END.
Σε βίντεο στις 15 Σεπτεμβρίου 2012, ο Λαμπράκης «αποκαλύπτει» στη Λακωνική Αγωγή πού βρήκε τα λεφτά ο πρώην συνεργός του (https://www.youtube.com/watch?v=tNTu8v3tHL8). Λέει μεταξύ άλλων: «Μεταβίβασε (σ.σ. εννοεί ο Σώρρας) στην αμερικανική κυβέρνηση ορισμένα πνευματικά δικαιώματα που έχουν να κάνουν με πολύ υψηλή τεχνολογία. Τεχνολογία που ήταν γνωστή στον ελληνικό χώρο την εποχή του Ζηνός(!) και του Απόλλωνος. Στις δώδεκα και ένα λεπτό, στις 16 Ιουνίου, προσγειώθηκε στην Αμερική, στην Καλιφόρνια, υπάρχει το βίντεο αν θέλετε να το δείτε στο ιντερνέτ, προσγειώθηκε το τελευταίο διαστημόπλοιο που έλειπε. Κατέβηκε λοιπόν το τελευταίο διαστημόπλοιο, που βρισκόταν στο διάστημα για 17 μήνες […] και διερωτάται κάποιος, με τι καύσιμα!»
Για τα πνευματικά δικαιώματα που παραχώρησε ο Σώρρας στη ΝΑSΑ, συνεχίζει ο Λαμπράκης, πήρε ομόλογα. Οι Αμερικανοί, διαβεβαίωνε ο Λαμπράκης, θα κατέβαλλαν το αντίτιμο στις 9 Αυγούστου του 2014. Η πρώτη ημερομηνία ήταν το 2009, αλλά ο πρόεδρος Ομπάμα ανανέωσε τα ομόλογα για πέντε χρόνια ακόμα, επειδή δεν μπορούσε το αμερικανικό δημόσιο να πληρώσει όλο το ποσό το 2009 (ήταν και η οικονομική κρίση τότε και του είχαν πέσει πολλά μαζεμένα του προέδρου). Είναι πια πεντακάθαρος ο τρόπος με τον οποίο ο Σώρρας έγινε ο πλουσιότερος άνθρωπος στη γη, δεύτερος είναι ένας φουκαράς ονόματι Μπιλ Γκέιτς με μόλις 79 δισ. δολάρια, πούλησε τεχνολογία από την εποχή του «Ζηνός» (δηλαδή του Δία, άλλωστε μυθολογία κάνουμε τόση ώρα) στη ΝΑSΑ και αυτή τη χρησιμοποιεί για να πετά τα διαστημόπλοιά της.

Οι Αμερικανοί όμως και πάλι δεν ήθελαν να δώσουν τα λεφτά στον Σώρρα και όχι μόνο αυτό, αλλά τον Οκτώβριο του 2014, ο γενικός επιθεωρητής του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, με έγγραφό του προς την Τράπεζα της Ελλάδος, αναφέρει ότι οι Σώρρας-Λαμπράκης είναι απατεώνες. Το 2012 η ΤτΕ ζήτησε να μάθει από το υπουργείο Οικονομικών αν οι διεθνείς συναλλαγματικές που ισχυριζόταν ο Σώρρας ότι κατείχε ήταν έγκυρες. Το αμερικανικό ΥΠΟΙΚ απάντησε: «Σας γνωρίζουμε ότι εξετάσαμε τα έγγραφα και ότι ΔΕΝ αποτελούν έγκυρα διαπραγματεύσιμα χρηματοοικονομικά μέσα. Τα εν λόγω έγγραφα αποτελούν προϊόν απάτης και χρησιμοποιούν παρανόμως ονόματα αξιωματούχων του υπουργείου Οικονομικών», και μάλιστα συνιστά στην ΤτΕ να απευθυνθεί στις διωκτικές αρχές της χώρας της.
Απατεώνας, λοιπόν, ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, αλλά, για έναν περίεργο λόγο, η ελληνική Πολιτεία ποτέ δεν ασχολήθηκε με την περίπτωσή του.

Ο Σώρρας και η «Συνέλευσις Ελλήνων»

Η ιστορία όμως δεν τελείωσε εκεί, με ευθύνη της ελληνικής Δικαιοσύνης,που δεν μαζεύει αυτούς τους τύπους. Λαμπράκης και Σώρρας, τον Οκτώβριο του 2014, τα έσπασαν με βαριές αλληλοκατηγορίες. Ο Λαμπράκης ισχυρίζεται ότι ο Σώρρας δεν έδωσε τα ομόλογα στην END για να εισπράξει αυτή τα δισ. και να τα διαθέσει για την αποπληρωμή του χρέους, επειδή ο Σώρρας θέλει να κρατήσει τα λεφτά για τον εαυτό του. Από την άλλη ο Σώρρας κατηγορεί τον Λαμπράκη ότι τον πρόδωσε και ότι οι άλλες μετοχές της Τράπεζας Ανατολής που έχουν άλλοι φίλοι της END είναι πλαστές και μόνο οι δικές του είναι οι γνήσιες.
Ο δαιμόνιος Σώρρας, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο έχει δημιουργήσει νέα οργάνωση, την «Συνέλευση Ελλήνων». Με τη νέα του οργάνωση ετοιμάζεται για κάθοδο στις εκλογές, αφού υπόσχεται ότι θα δώσει 20.000 ευρώ σε κάθε ψηφοφόρο αν βγει πρωθυπουργός (το είπε δημόσια σε εκδήλωση στη Ρόδο), ενώ υπόσχεται ακόμα ότι θα τους δώσει μέρος των χρημάτων του για «αποπληρωμή και οριστική απαλλαγή από κάθε οφειλή προς τράπεζες, το δημόσιο (ΕΝΦΙΑ, φόρος εισοδήματος, ΦΠΑ, Τέλη Κυκλοφορίας κ.λπ.) εισφορές προς όλα τα ασφαλιστικά ταμεία, αλλά και του δημόσιου χρέους που κατά κεφαλήν μας αναλογεί»!
Προχωρά όμως και πάρα πέρα, βρίσκοντας καταχρεωμένους δήμους ανά την επικράτεια, όπου υπόσχεται αποπληρωμή του χρέους τους και επενδύσεις δισ. ευρώ, για παράδειγμα στους δημοτικούς συμβούλους του Δήμου Σκύδρας του Νομού Πέλλας είπε: «Εσάς σας αναλογούν 4 δισ.!» Ακολουθεί μάλιστα και ολόκληρη τελετουργία, όπου βάζει τον δήμαρχο και τους δημότες να δώσουν τον «όρκο του πολεμιστή», όπου μεταξύ άλλων ασυναρτησιών αναφέρει ότι «ορκίζομαι υπακοή στα Ελλάνια* αξιακά πρωτόκολλα και στον πολέμαρχο και ιερό σκοπό του σχεδίου…»

Ο Σώρρας, με όπλο τη δουλειά που έχουν κάνει εδώ και δεκαετίες μια σειρά από αρχαιολατρικά και ουφολογικά έντυπα, αλλά και ιστοσελίδες, εκμεταλλεύεται την κοινωνική διάλυση και την απελπισία στην οποία έχουν περιέλθει χιλιάδες συμπολίτες, που πιστεύουν αυτές τις αφέλειες, για να λαθροβιεί εις βάρος τους.
Και επειδή το παράδειγμα των Σύριζα-Ανελ έχει ανοίξει την όρεξη σε πολλούς απατεώνες να ασχοληθούν με την πολιτική, ετοιμάζεται να κατέλθει και στην πολιτική. Σε κάθε γειτονιά και επαρχιακή πόλη ανοίγει και ένα γραφείο της «Συνελεύσεως Ελλήνων» και το φαινόμενο παίρνει τη μορφή χιονοστιβάδας. Ο Θεός (ή ο Ζευς) να μας φυλάξει από τους απατεώνες και τους αφελείς ακολούθους τους.

*Όπως εξηγείται παρακάτω στην ιστοσελίδα (http://alfeiospotamos.gr/?p=10174) που διαβάζουμε τον όρκο, Ελλάνια είναι: «Τα προερχόμενα από όντα και ανθρώπους που προέρχονται από τον αστερισμό του Κυνός και πλανήτες του άστρου Σείριου Β’». Σε εκδήλωση στην Κοζάνη παρουσίασε τον «αρχιεπίσκοπο» Ρωμανίας, ο οποίος ορκίστηκε στον Δία! (βίντεο https://www.youtube.com/watch?v=IUolpU6TV8I)

Πηγή Περιοδικό Άρδην - εφημερίδα Ρήξη


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Προσφυγικό: Τα χειρότερα έρχονται

Του Γιάννη Σιδέρη

Εβδομάδα… πυροβασίας για την κυβέρνηση από σήμερα, καθώς προσφυγικό και αξιολόγηση εισέρχονται στην πλέον κρίσιμη φάση τους.

Η Ελλάδα θα παρουσιαστεί έτι αποδυναμωμένη στην σύνοδο κορυφής της Πέμπτης, καθώς αποδυναμωμένη είναι η βασική της σύμμαχος, η γερμανίδα καγκελάριος, που βγήκε λαβωμένη από τις περιφερειακές εκλογές της Κυριακής.

Άλλωστε όποια στάση και να κρατήσει η κα Μέρκελ, η δυναμική των πραγμάτων έχει αποκτήσει την δική της αυτοδύναμη πορεία. Ο έλληνας πρωθυπουργός βγήκε στην προηγούμενη Σύνοδο με τον αέρα του νικητή και του δικαιωμένου και δήλωσε ότι αποκλείστηκαν αυτοί που ήθελαν να αποκλείσουν την Ελλάδα. Την ίδια στιγμή έκλειναν τα σύνορα της χώρας.

Η κατάσταση πλέον εκτραχύνεται. Την Πέμπτη δεν διαφαίνεται καμιά επιθυμητή συμφωνία, ενώ και να υπάρξει κάποια αναφορά που θα καταδικάζει το κλείσιμο των συνόρων, αυτή θα απευθύνεται σε μια εικονική πραγματικότητα. Η ζωή έχει ήδη απαντήσει!

Την κατάσταση στην οποία περιεπλάκη η χώρα απεικονίζει σήμερα η δραματική εικόνα των απελπισμένων προσφύγων, που μέσα από τα δύσβατα συνοριακά μονοπάτια επιχείρησαν την δική τους «Έξοδο» -και κάποιοι το πλήρωσαν με τη ζωή τους- υπό την καθοδήγηση κάποιων αλληλέγγυων, και με τις ελληνικές αρχές θεατές.

Το κράτος δεν υφίσταται πουθενά στους τομείς περίθαλψης και αστυνόμευσης. Ίσως επειδή όπως είπε ο εκπρόσωπος επί του μεταναστευτικού κ. Κυρίτσης «η Ειδομένη δεν είναι κρατική δομή»! Σαφώς δεν είναι «κρατική δομή», αλλά είναι απ΄ όσο ξέρουμε ελληνική επικράτεια.

Απλώς η κυβέρνηση και ο κρατικός μηχανισμός δεν μπορούν να το αντιμετωπίσουν!

Και ήθελαν να γίνουμε και Αργεντινή...

Εκτενής παρένθεση: «Μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή», είχε πει στη Βουλή ο κ. Τσίπρας. Δεν είχε κατανοήσει ότι δεν μπορούσαμε να γίνουμε ούτε καν αυτό! Αν τώρα το κράτος αδυνατεί να ταΐσει 45.000 πρόσφυγες με ελάχιστες απαιτήσεις, πως θα τάιζε τις εκατοντάδες χιλιάδες ελλήνων που σαφώς θα χρειάζονταν τέτοιου είδους μέριμνα τον πρώτο καιρό, εάν επαληθευόταν η ευχή του νυν πρωθυπουργού;

Είναι τραγικό. Ουδεμία κυβέρνηση είχε σκεφθεί να προγραμματίσει μια τέτοια μέριμνα, για την περίπτωση ξαφνικής πτώχευσης. Ούτε οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Σαμαρά. Η κυβέρνηση Τσίπρα έκανε κάποιες, «φιλολογικής» υφής, συζητήσεις με φίλια κράτη της Λατινικής Αμερικής, αλλά και αυτές παρέμειναν στο πλαίσιο του… θεωρητικού ακτιβισμού, χωρίς περεταίρω οργάνωση. Ίσως εναπόθεταν κάποιες ελπίδες στον στρατό. Εκ των υστέρων κρινόμενη, αποκτά τέτοιο νόημα πλέον η δήλωση Καμμένου, που είχε ξεσηκώσει τότε αντιδράσεις, ότι «ο στρατός διασφαλίζει τη σταθερότητα στο εσωτερικό της χώρας».

Οι μόνοι που είχαν προετοιμαστεί ήταν οι ρεαλιστές ευρωπαίοι, που δια στόματος του προέδρου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ, έκαναν γνωστό πως προετοίμαζαν ανθρωπιστική βοήθεια για τη χώρα μας τις μέρες του δημοψηφίσματος – για τους έλληνες τότε, όχι για τους πρόσφυγες. Αυτοί είχαν καταλάβει τι θα συνέβαινε. Ο έλληνας πρωθυπουργός το κατάλαβε την βραδιά του «όχι», απ΄ ότι δείχνουν οι αφηγήσεις των Βαρουφάκη-Κωνσταντοπούλου. Γι’ αυτό και ανέκρουσε πρύμναν!

Αν είχαμε ετοιμαστεί για αυτό, θα μπορούσαμε να ταΐσουμε τους πρόσφυγες...

Χειρότερα τα μελλούμενα

Το δεύτερο γεγονός που προδικάζει τα χειρότερα, είναι η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Άμυνας Δημήτρη Βίτσα στους Financial Times, ότι οι πιο πολλοί πρόσφυγες που έχουν έρθει στην Ελλάδα θα παραμείνουν έως και δύο χρόνια, περιμένοντας την μετεγκατάστασή τους, ενώ κάποιοι θα μείνουν μόνιμα.

Ως υπόθεση εργασίας ας μην θεωρήσουμε ως υπερβολικά αισιόδοξη την πρόβλεψη του κ. υπουργού. Ας υποθέσουμε ότι η Τουρκία θα συνεργαστεί, ας υποθέσουμε ότι τα ευρωπαϊκά κράτη θα κάνουν αποδεκτή την μετεγκατάσταση και ότι αυτή θα κυλήσει ομαλώς. Αυτά τα υποτιθέμενα δύο χρόνια πως θα ζήσουν οι πρόσφυγες; Με ποιες δομές, με ποια μέριμνα; Του ελληνικού κράτους που δημιούργησε την Ειδομένη;

Υπενθυμίζεται ότι, όπως είπε ο κ. Μουζάλας στην Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ, οι ξένοι δεν δίνουν τα χρήματα στο ελληνικό κράτος αλλά θα τα διαθέσουν μέσω των διεθνών ανθρωπιστικών οργανισμών («Μας αντιμετωπίζουν όπως τη Σομαλία», είπε). Προφανώς μας εμπιστεύονται πολύ…

Το ρεπορτάζ είναι ελλιπές και δεν γνωρίζουμε αν η κυβέρνηση άνοιξε τα σύνορα σκόπιμα ώστε να προκαλέσει σύνδεση της αξιολόγησης και του χρέους με το προσφυγικό. Έτσι και αλλιώς το άνοιγμα των συνόρων για πρόσφυγες και μετανάστες εναρμονίζεται με την πολιτική φιλοσοφία του ΣΥΡΙΖΑ. Πάντως είναι δεδομένο ότι στην πορεία, υπάρχοντος του προβλήματος, σκέφτηκε να το αξιοποιήσει. Το ωραίο είναι ότι όταν αρχικά οι βρετανικοί Times είχαν γράψει για ένα τέτοιο ενδεχόμενο είχε ξεσηκωθεί το πανελλήνιο. Τώρα μπρος στα χειρότερα, θα ήταν αποδεκτό!

Όταν ο κ. Τσίπρας είχε πάει στον Πούτιν, είχε πει ενώπιόν του, ότι είμαστε ναυτικός λαός και ξέρουμε και από άλλα λιμάνια.

Τώρα μάλλον θα μάθουμε και από ταραγμένα νερά…

Πηγή Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ξέρουν τι κάνουν. Δεν είναι «ατζαμήδες»!

Του Σάκη Μουμτζή

Τα κόμματα ιδεολογικής ενότητας την πολιτική τους συμπεριφορά την καθορίζουν με βάση προτάγματα, που συνθέτουν την ιδεολογία τους. Και αυτά βέβαια, καθορίζονται από τις βασικές αρχές της. Συνεπώς, όταν αναλύουμε τις δράσεις ενός κόμματος, επιβάλλεται να ανατρέχουμε στις ιδεολογικές του ορίζουσες για να κάνουμε τις απαραίτητες αλληλοσυνδέσεις. Διαφορετικά θα έχουμε είτε εσφαλμένη εικόνα είτε αποσπασματική, για τις τελικές επιδιώξεις και για τον στρατηγικό στόχο του συγκεκριμένου κόμματος.

Μία εμβάθυνση στα κείμενα του μαρξισμού και του λενινισμού, ακόμα και στην πιο εκλεπτυσμένη μορφή τους, όπως την αναδεικνύουν οι ιταλοί νεομαρξιστές φιλόσοφοι (Ο. Τσερόνι, Τ. Βάκα, Λ. Κολέτι κλπ), φανερώνει πως η διάκριση των εξουσιών δεν αναγνωρίζεται από αυτούς ως θεμέλιο του πολιτεύματος. Την θεωρούν κατάτμηση και άρα κατάλυση, της έννοιας της ελευθερίας που-κατά την άποψη τους- είναι ενιαία και αδιαίρετη και ως εκ τούτου έχει μια καθολική μορφή που πρέπει να αποτυπώνεται στο πολιτειακή συγκρότηση του εργατικού κράτους. Συνεπώς οι εγγυήσεις που προστατεύουν τα συνταγματικά κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα από την κρατική εξουσία- επειδή κατατεμαχίζουν την «ελευθερία», καθώς υπερασπίζονται τις «ελευθερίες»-βρίσκονται έξω από το πλαίσιο οργάνωσης της νέας κρατικής εξουσίας.

Σε αυτή την ολιστική αντίληψη της έννοιας της ελευθερίας, βρίσκονται οι ρίζες του ολοκληρωτισμού, γιατί ενοποιεί όλες τις εξουσίες, αντί να τις διαχωρίζει, όπως συμβαίνει στο πολίτευμα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Οι δε ενοποιημένες εξουσίες, συνθέτουν πλέον την παντοδύναμη πολιτική εξουσία που την ασκεί κατά το δοκούν το ιστορικό συλλογικό υποκείμενο, δηλαδή το κόμμα.

Συνεπώς, όλη αυτή η προσπάθεια που γίνεται με την διάλυση των ανεξάρτητων αρχών που προστατεύουν τον πολίτη από την κρατική αυθαιρεσία, την απόπειρα ελέγχου της πληροφόρησης, του διαδικτύου, την συντελούμενη χειραγώγηση της δικαιοσύνης και την υποβάθμιση της νομοθετικής εξουσίας με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, ούτε τυχαία είναι, ούτε συγκυριακή. Έχει θεωρητικό υπόβαθρο. Αν αυτός ο σχεδιασμός πετύχει ή όχι, είναι θέμα συσχετισμού δυνάμεων. Πάντως υπάρχει και βρίσκεται σε εξέλιξη.

Αλλά και το προσφυγικό- μεταναστευτικό και η αντιμετώπιση του από τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει βαθιές ρίζες στην κοσμοθεωρία του κόμματος αυτού. Ως γνωστόν το ιστορικό υποκείμενο του μαρξισμού είναι οι συλλογικότητες. Οι κοινωνικές τάξεις και το κόμμα συγγράφουν την Ιστορία και όχι η ανεπανάληπτη ανθρώπινη μονάδα. Συνεπώς και οι πρόσφυγες-μετανάστες αντιμετωπίζονται σαν μια συλλογικότητα που παράγει πολιτική. Το προσωπικό δράμα του καθενός, η προσωπική ιστορία του και ο πόνος, δεν ενδιαφέρει την πολιτική εξουσία. Γι’ αυτό και δεν συγκινούνται οι κυβερνώντες από τις εικόνες μέσα στην λάσπη και στην αθλιότητα, δεν συγκινούνται από τους εκατοντάδες πνιγμένους της πολιτικής των «ανοιχτών συνόρων». Όλα αυτά τα εκμεταλλεύθηκαν όμως χυδαία και κυνικά σαν όπλο προπαγάνδας, όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Σήμερα το μόνο που τους νοιάζει είναι η πολιτική που συνθέτουν σαν συλλογικότητα οι πρόσφυγες –μετανάστες με την παρουσία τους, αδιαφορώντας για τις τύχες τους.

Συνεπώς η πολιτική των «ανοιχτών συνόρων» είναι επιφαινόμενο της βασικής αντίληψης πως την πολιτική –που εκπονεί η «φωτισμένη πρωτοπορία-την παράγουν τελικά όχι οι ανθρώπινες μονάδες αλλά το μεγάλο ομοιόμορφο πλήθος, μέσα στα οποία εξαφανίζεται η κάθε ξεχωριστή προσωπικότητα. Το δήθεν ιδεώδες της « ανθρώπινης αξιοπρέπειας» χάθηκε στον βούρκο της Ειδομένης. Έμειναν όμως οι πολιτικές συνέπειες.

ΥΓ: Ιδεοληψία είναι η χάραξη πολιτικής από ένα κόμμα, επειδή αυτή συμβαδίζει με τις ιδεολογικές αρχές του, αγνοώντας τα προφανή καταστροφικά αποτελέσματα της. Φέρει όλα τα στοιχεία της δογματικής αγκύλωσης και εμμονής σε προτάγματα που συγκρούονται με την πραγματικότητα (απάντηση σε σχολιαστή έγκριτης καθημερινής εφημερίδας).

Πηγή Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Η χώρα που μετράει… Μνημόνια

Η «νύκτα» της κηδεμονίας της Ελλάδας κράτησε πολύ

Γράφει ο Αντώνης Δαλίπης
Διευθυντής Ημερησίας

Με χώρα που βλέπει τα τρένα να περνούν, μοιάζει πάλι η Ελλάδα. Είναι η μόνη από όλες τις χώρες της Ε.Ε., αλλά και όλης της Ευρώπης, που τελεί υπό Μνημόνιο. Ολες οι άλλες μπήκαν μετά από αυτήν και ήδη εξήλθαν, με τελευταία την περίπτωση της Κύπρου. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν έχει προηγούμενο στα παγκόσμια χρονικά. Για να αποδειχθεί έτσι ότι χειρότερο ακόμη κι από αυτή την είσοδο μιας χώρας σε όρους Μνημονίου και στο «στόμα του λύκου» του ΔΝΤ είναι η αδυναμία της να δημιουργήσει προϋποθέσεις εξόδου και χάραξης μίας πορείας χωρίς επόπτες και διαιτητές.

Η αλήθεια είναι ότι όταν τον Μάιο του 2010 η Ελλάδα αποκλειόμενη από τις διεθνείς αγορές και ένα βήμα πριν από τη χρεοκοπία υπέγραφε το πρώτο Μνημόνιο με την τότε τρόικα, κανείς, ούτε και το πολύπειρο ΔΝΤ, φανταζόταν ότι η «νύκτα» της κηδεμονίας θα κρατούσε τόσο πολύ. Γιατί και άλλες χώρες μετά από αυτή εισήλθαν σε καθεστώς Μνημονίου, αλλά καμία δεν πολιτικογραφήθηκε ως μόνιμη πελάτης της Κομισιόν, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.
Άλλωστε, στο τέλος της ίδιας χρονιάς υπόγραψε Μνημόνιο η Ιρλανδία, ακολούθησε στις αρχές του 2011 η Πορτογαλία, το καλοκαίρι του 2012 η Ισπανία για τις τράπεζές της και, τελευταία, την άνοιξη του 2013, η Κύπρος. Καμία από όλες αυτές τις χώρες δεν είναι σήμερα σε Μνημόνιο. Την περασμένη Δευτέρα, 7 Μαρτίου, και η τελευταία, η Κύπρος, «εξήλθε».

Η Ελλάδα, αντίθετα, ακολουθώντας μια μοναχική πορεία κάθε δύο χρόνια υπογράφει και ένα νέο Μνημόνιο. Το 2012 υπέγραψε το δεύτερο και το καλοκαίρι του 2015 το τρίτο.

Πολλοί μοιρολατρούν και θεωρούν ότι για όλα αυτά φταίει το κακό το ριζικό μας, όπως θα ’λεγε και ο ποιητής ή οι ξένοι δανειστές. Αλλά η ουσία είναι ότι καμία κυβέρνηση δεν ήθελε και δεν θέλει να αντιμετωπίσει αποφασιστικά το πρόβλημα. Ούτε φυσικά και οι ψηφοφόροι ήθελαν να ακούσουν λόγια σοβαρά.

Το αποδεικνύουν οι τότε γεμάτες πλατείες των αγανακτισμένων και οι σημερινές πολιορκίες υπουργών και βουλευτών από εκείνους βέβαια που πίστεψαν τα λόγια τα μεγάλα για παροχές και εύκολες λύσεις και που σήμερα είναι απογοητευμένοι.

Έτσι μόνη ελπίδα απομένει τώρα να μετατεθούν ως μετακλητοί μερικοί Κύπριοι στην Αθήνα ίσως και υπουργοί της για να διδάξουν πώς μία χώρα βγαίνει από το Μνημόνιο και να γλιτώσει έτσι η χώρα ένα τέταρτο Μνημόνιο.

Πηγή MIgnatiou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Τσίπρας χωρίς τσίπα!

Καθώς ἡ λογική τοῦ κατήφορου εἶναι ὁ πάτος, ὁ Ἀλέξης Τσίπρας δέν πρόκειται νά πέσει πρίν ξεφτιλιστεῖ πρῶτα ἐντελῶς, πρίν ποδοπατήσει καθετί πού πρέσβευε καί πρίν διαψεύσει καί τήν τελευταία ἐλπίδα πού γέννησε στόν λαό μας.

Ἀπόδειξη ὅλα ὅσα ἔγιναν στή Σμύρνη πρό ἡμερῶν, μέ τήν κοινή συνεδρίαση τῶν ὑπουργικῶν συμβουλίων Ἑλλάδας καί Τουρκίας. Δέν θά σχολιάσω τό γεγονός ὅτι ἀκόμα διαρκεῖ αὐτός ὁ ΓΑΠικος θεσμός τῆς ταπείνωσης, νά κάνουμε τόν Κινέζο ὅσο ὁ ἐχθρός δέν ὑποχωρεῖ βῆμα.
Σκέφτομαι ὅτι ἕνας Ἕλληνας πρωθυπουργός στή Σμύρνη θά ἀπέτιε κάποια συμβολική τιμή, μέ μιά κουβέντα ἤ μέ μιά χειρονομία, στόν Ἑλληνισμό πού κατεσφάγη ἐκεῖ πρίν 96 χρόνια.
Ὁ λεγάμενος περιορίστηκε σέ χαριεντισμούς μέ τόν φίλο του τόν Ἀχμέτ στήν παραλία. αὐτόν πού τήν ἴδια στιγμή μακελλεύει τούς Κούρδους τῆς χώρας του μέ στρατιωτικές ἐπιχειρήσεις ἐντός πόλεων. Κι ἀναφέρθηκε τουλάχιστον 5 φορές στό Αἰγαῖο μιλώντας γιά “τή θάλασσά ΜΑΣ”.

Στά πρακτικότερα: Ἡ Κουντουρᾶ κι ὁ Τοῦρκος ὁμόλογός της ὑπέγραψαν διακήρυξη γιά τουριστική συνεργασία, ἐνθάρρυνση κοινῶν τουριστικῶν πακέτων καί τουριστικῶν ἐπενδύσεων. Δηλαδή τώρα πού ὁ κύριος ἀνταγωνιστής μας γονατίζει ἀπό ἀκυρώσεις, ἐμεῖς θά τόν διασώσουμε; Καί θά τοῦ ἀνοίξουμε τήν δική μας ἀγορά γιά“ἐπενδύσεις”;

Ἄλλο: σιδηροδρομική σύνδεση, λέει, Κωνσταντινούπολης μέ Ἡγουμενίτσα. Ποιόν ἄραγε θά ἐξυπηρετεῖ μιά τέτοια σύνδεση; Ποιός θά μεταφέρει ἐμπορεύματα; Μήπως νά τούς τά ἐπιδοτοῦμε κιόλας;

Προχωρᾶμε: Συνεργασία τῶν εἰδησεογραφικῶν πρακτορείων τών δύο χωρῶν. Δέν ντράπηκε νά ὑπογράψει τέτοιο πρᾶγμα τίς μέρες πού ἡ τουρκική Κυβέρνηση κλείνει τή “Ζαμάν”, ἔχει στή φυλακή δεκάδες δημοσιογράφους (κι ὅταν τούς ἀπελευθερώνει τό συνταγματικό δικαστήριο παρεμβαίνει ὁ Πρόεδρος) καί ὁρίζει δι’ εἰσαγγελέων ἐπιτρόπους στό εἰδησεογραφικό πρακτορεῖο Τζιχάν! Ἤ νά ποῦμε γιά τό κρατικό πρακτορεῖο Ἀνατολή, πού μεταδίδει γράφοντας τά “ἑλληνικά νησιά” σέ …εἰσαγωγικά;

Πηγή Αντιφωνητής


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Παραδοχή Τσίπρα: “Αυτοί που έκλεισαν τα σύνορα δεν θα τα ανοίξουν”

Εγκληματική συμπεριφορά που πρέπει να σταματήσει, χαρακτήρισε ο Αλέξη Τσίπρας την παραπληροφόρηση προς τους πρόσφυγες και τους μετανάστες με την οποία ενθαρρύνονται είτε να παραμένουν στην Ειδομένη, υπό συνθήκες ανθρωπιστικής κρίσης, αντί να σπεύσουν στις δομές υποδοχής που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση, ώστε να προχωρήσει κατόπιν η διαδικασία της μετεγκατάστασης, είτε ενθαρρύνονται περπατήσουν σε αντίξοες συνθήκες με κίνδυνο να χάσουν τη ζωή τους για να περάσουν τη μεθόριο και να βρεθούν στην απέναντι πλευρά.

Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, κατά τη διάρκεια των κοινών δηλώσεων με τον Αρμένιο πρόεδρο, με αφορμή τα χτεσινά γεγονότα στην Ειδομένη και την παραπληροφόρηση των προσφύγων και μεταναστών, ο πρωθυπουργός μίλησε για απαράδεκτο γεγονός και εξέφρασε την προσωπική εκτίμησή του, αλλά και της κυβέρνησης, ότι πρόκειται για εγκληματική συμπεριφορά απέναντι σε ανθρώπους που υφίστανται τεράστια ταλαιπωρία.

Ο Αλέξης Τσίπρας απηύθυνε έκκληση στους πρόσφυγες που είναι στην Ειδομένη να εγκαταλείψουν την επίμονη προσπάθεια να μένουν στην περιοχή, γιατί, όπως είπε, οι μονομερείς ενέργειες χωρών της βαλκανικής διαδρομής δεν έγιναν τυχαία και η εκτίμηση είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση αυτοί που έκλεισαν τον δρόμο να τον ξανανοίξουν. Στο ίδιο πλαίσιο, τους απηύθυνε έκκληση να βρεθούν στα κέντρα υποδοχής που η κυβέρνηση έχει δημιουργήσει γι’ αυτους σε ανθρώπινες συνθήκες «κι απο κει και πέρα να δουλέψουμε όλοι μαζί για την επιτάχυνση της διαδικασίας της νόμιμης μετάβασης σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, μέσα από την επιτάχυνση της διαδικασίας της μετεγκατάστασης».

Επιπλέον, απηύθυνε έκκληση σε ΜΚΟ «να ελέγξουν αυτή τη μετάδοση της παραπληροφόρησης και να σταματήσει αυτό το παιχνίδι με ανθρώπινες ζωές», αναφέροντας ότι η έκκληση αυτή απευθύνεται κυρίως προς στην Ύπατη Αρμοστεία και σε διεθνείς οργανώσεις, γιατί, όπως ανέφερε, «εδώ υπάρχει ευθύνη που πρέπει να καταλογιστεί. Δεν μπορεί τον έλεγχο της πληροφόρησης να τον έχουν παραοργανώσεις με τον μανδύα των ΜΚΟ, που κατευθύνουν τους ανθρώπους αυτούς σε συνθήκες περαιτέρω εκμετάλλευσης».

Ο πρωθυπουργός τόνισε ότι η κυβέρνηση δούλευε πάνω σε έναν συγκεκριμένο σχεδιασμό, συμφωνημένο ευρωπαϊκά, για τη διαχείριση των προσφυγικών ροών έως την προηγούμενη Σύνοδο και πως εν τω μεταξύ με μονομερείς ενέργειες «απαράδεκτες και καταδικαστέες» κάποιων κρατών, έκλεισε ο βαλκανικός διάδρομος και η κυβέρνηση βρέθηκε ξαφνικά, όχι μπροστά στην ανάγκη να υλοποιήσει τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις της, αλλά στο ανθρωπιστικό καθήκον για έναν διαρκώς αυξανόμενο αριθμό προσφύγων.

«Και επιτελούμε αυτό το καθήκον με αυταπάρνηση» υπογράμμισε, τονίζοντας ότι σύσσωμος ο κρατικός μηχανισμός και τα συναρμόδια υπουργεία εργάζονται σκληρά για τη δημιουργία καθημερινά νέων θέσεων για φιλοξενία προσφύγων σε ανθρώπινες συνθήκες και ότι έχουμε φτάσει σε πολύ υψηλό αριθμό που ξεπερνά κάθε χώρα, τόσο του βαλκανικού διαδρόμου όσο και γειτονικές χώρες υποδοχής.

Εντούτοις, τόνισε ο κ. Τσίπρας, το πρόβλημα της συσσώρευσης προσφύγων και μεταναστών στα κλειστά βόρεια σύνορά μας, δημιουργεί συνθήκες εντεινόμενης ανθρωπιστικής κρίσης πέρα από το πλαίσιο της δικής μας ευθύνης. Δεν θέλουμε να μετατρέψουμε ένα διεθνές και ευρωπαϊκό πρόβλημα σε διασυνοριακό πρόβλημα ανάμεσα στην Ελλάδα και τα Σκόπια, υπογράμμισε και πρόσθεσε πως γι’ αυτό η κυβέρνηση απηύθυνε έκκληση προς τους πρόσφυγες και τις ΜΚΟ ώστε να φύγουν από τα πρόχειρα καταλύματα στη μεθόριο και να προσέλθουν στα ανοικτά κέντρα φιλοξενίας.

Στο μεταξύ το υπουργείο Εσωτερικών των Σκοπίων, στο οποίο υπάγεται η αστυνομία, ανακοίνωσε πριν από λίγο ότι χθες το απόγευμα, περίπου 1.500 μετανάστες εισήλθαν παράνομα στη χώρα από τη συνοριακή γραμμή με την Ελλάδα. Οι δυνάμεις ασφαλείας της ΠΓΔΜ απέτρεψαν άλλους περίπου 600 μετανάστες να εισέλθουν στη χώρα, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση και προστίθεται ότι «οι μετανάστες που εισήλθαν παράνομα στο έδαφος της χώρας εστάλησαν πίσω στην Ελλάδα”.

Ωστόσο αστυνομικές πηγές στα σύνορα της Ελλάδας με τα Σκόπια διαψεύδουν πληροφορίες ότι επαναπροωθούνται πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα από την γειτονική χώρα, μέσω των νόμιμων μεθοριακών διαβάσεων.
Εκπρόσωποι των τελωνειακών και αστυνομικών Αρχών στους Ευζώνους, τη Δοϊράνη και τη Φλώρινα ρωτήθηκαν από το ΑΠΕ – ΜΠΕ και απάντησαν πως δεν έχει παρατηρηθεί καμία τέτοια μεταφορά.

ΑΠΕ-ΜΠΕ, Αθήνα
Πηγή MIgnatiou


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ελληνοτουρκικά και Προσφυγικό: Αινιγματικά Μηνύματα και Πράξεις…

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Διαβάζω, βλέπω και ακούω στα ΜΜΕ ότι ήταν «επιτυχημένη» η επίσκεψη του Πρωθυπουργού μας κ Τσίπρα και της Ομάδας Υπουργών που τον συνόδευσε στο πρόσφατο ταξίδι του στη Σμύρνη όπου έγιναν οι διμερείς συνομιλίες με την Τούρκο Πρωθυπουργό κ Νταβούτογλου και τη δική του ομάδα Υπουργών…

Θυμήθηκα τη Σμυρνιά μάνα μου «κυρά Στάσα» (ελαφρό το χώμα της Κατερίνης που την σκεπάζει) και αναρωτήθηκα τι θα μου έλεγε εάν ζούσε και έβλεπε, άκουγε και διάβαζε όσα ζούμε τώρα εμείς οι Έλληνες…

Μέσα στα άλλα διαβάζω ότι τον κ Τσίπρα αναγόρευσε σε Διδάκτορα «Ιδιωτικό Πανεπιστήμιο» που εδρεύει στην Σμύρνη…

Αναρωτιέμαι τι λένε οι «αριστερών» πεποιθήσεων νεανικοί τέως σύντροφοι και ώριμοι ηλικιακά σημερινοί συνεργάτες του κ Τσίπρα για αποδοχή Διδακτορικού από ΙΔΙΩΤΙΚΟ Πανεπιστήμιο που εδρεύει σε Τουρκικό έδαφος, ιδρύθηκε το 2001 από το Εμπορικό Επιμελητήριο Σμύρνης και αναγνωρίστηκε με βάση τον ισχύοντα Τουρκικό Νόμο για ιδιωτικά Κολλέγια!

Ο Έλληνας πρωθυπουργός είναι ο 5ος επίτιμος διδάκτωρ του συγκεκριμένου Ιδρύματος αφού προηγήθηκαν ο πρώην Τούρκος Πρόεδρος Ντεμιρέλ και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κκ Βαρθολομαίος.
Θέλω να ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ το Ελληνικό Υπουργείο ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ότι το συγκεκριμένο Ίδρυμα που απένειμε τον τίτλο του Διδάκτορα «Πολιτικής Οικονομίας» στον Έλληνα Πρωθυπουργό αναφέρει ότι έχει ανακηρύξει επίτιμο διδάκτορά του και τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ Βαρθολομαίο τον 1ο, Ορθόδοξο Πατριάρχη του ΦΑΝΑΡΙΟΥ(!)
(Ecumenical Patriarch Bartholomew I, the Orthodox Patriarch of the Phanar)

Εάν κάνω λάθος παρακαλώ διορθώστε με αλλά νομίζω ότι ο κ.κ. Βαρθολομαίος ενθρονίσθηκε το 1990 ως ο 207ος Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως – Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης ως προκαθήμενος 300 περίπου εκατομμυρίων ορθοδόξων Χριστιανών από τις ΗΠΑ μέχρι την Αυστραλία…

Και πριν κλείσω το θέμα υπενθυμίζω στους φίλους αναγνώστες ότι στην Πατρίδα μας λειτουργούν σήμερα 34 Πανεπιστήμια και ΤΕΙ ως Δημόσιου χαρακτήρα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και περίπου 25 «Ιδιωτικά Κολλέγια».

Αναρωτιέμαι (μήπως αναρωτιέστε κα εσείς) ΠΩΣ και δεν αποφάσισε κάποιο Δημόσιο ΑΕΙ/ΑΤΕΙ ή «Ιδιωτικό Κολλέγιο» να απονείμει τον τίτλο του Διδάκτορα στον κ Τσίπρα;

Λέτε να ισχύει και στην περίπτωση του κ Τσίπρα το κλασικό «ουδείς προφήτης στην πατρίδα του»; (η φράση της Καινής Διαθήκης χρησιμοποιείται για να δηλώσει ότι η αξία ενός ανθρώπου συνήθως δεν αναγνωρίζεται στον τόπο του, παρόμοια σημασία έχει και η παροιμία «κανένας δεν αγίασε στον τόπο του». Η φράση ειπώθηκε από τον Ιησού, όταν επισκέφθηκε την πατρίδα του Ναζαρέτ μετά τη βάπτισή του κηρύττοντας τη Βασιλεία του Θεού στην περιοχή της Γαλιλαίας όπου οι κάτοικοι δέχθηκαν πρόθυμα τη διδασκαλία του, αλλά δε συνέβη το ίδιο και με τους συντοπίτες του που εξοργίσθηκαν με την εμφάνιση τού Ιησού ως Μεσσία).

Μας έστειλε κάποιο αινιγματικό μήνυμα η Τουρκική Διπλωματία;

**********************************

Διαβάζω, βλέπω και ακούω στα ΜΜΕ τις δηλώσεις του αρμόδιου Υπουργού κ. Μουζάλα για «ευπρόσδεκτους» Τούρκους παρατηρητές/ελεγκτές στα νησιά μας τον οποίο εάν βρισκόμασταν πρόσωπο με πρόσωπο θα του έλεγα:
«Κύριε Μουζάλα θα προτιμούσα εσείς και ο Πρωθυπουργός μας κ. Τσίπρας (τώρα πλέον μετά την επίσκεψη στη Σμύρνη εθιμοτυπικά κατά το ακαδημαϊκό πρωτόκολλο Dr Τσίπρας) να είχατε επιμείνει και να είχατε επιτύχει το ακριβώς αντίστροφο δηλαδή να δεχθεί ο κ Νταβούτογλου και οι αρμόδιοι Υπουργοί του να στείλουμε μπόλικους δικούς μας παρατηρητές/ελεγκτές στα Τουρκικά παράλια για να συνδράμουν στο έργο των Τούρκων συνοριοφυλάκων, αφού εκείνοι ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΝ, να εντοπίζουν και να συλλαμβάνουν τους ομοεθνείς τους δουλεμπόρους ώστε να σώζονται από πνιγμό γυναικόπαιδα και άνδρες και να αναπνεύσουν την ελευθερία κινήσεών τους μέσα στις γειτονιές και τα γραφικά σοκάκια τους οι Έλληνες νησιώτες που θα απαλλαγούν και από ενοχές και αβάσιμες κατηγορίες ότι είναι ρατσιστές, ξενόφοβοι και αφιλόξενοι…» 

**********************************

Ο Γάλλος Πρόεδρος κ. Ολάντ, «ψήλωσε» στην εκτίμησή μου καθώς δημοσιοποίησε στα ΜΜΕ την θέση του ΚΟΝΤΡΑ στην ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ της Βίζας για Τούρκους Υπηκόους δεδομένης της διεθνώς αποδεκτής «διαφθοράς» στον Τουρκικό Κρατικό Μηχανισμό (που υπερβαίνει κατά πολύ τα δικά μας δεδομένα) και παράλληλα της αδυναμίας των Τουρκικών Αρχών να ελέγξουν τα σύνορά τους για τη διακίνηση λαθρομεταναστών από ντόπιους δουλέμπορους.
Αφού την περασμένη Δευτέρα 7 Μαρτίου στην Σύνοδο όπου ξεκίνησε αλλά ΔΕΝ ολοκληρώθηκε η Συμφωνία με την Τουρκία ΔΕΝ πείσαμε ως Έλληνες τους άλλους 27 συν-εταίρους μας στην Ε.Ε. προτείνω στην ερχόμενη 17-18 Μαρτίου να θυμίσουμε στους 27, ξεκινώντας από την Γερμανία της κ Μέρκελ (η οποία Κυριακάτικα ηττήθηκε σε 2 περιφέρειες και είδε το AfD να συμμετέχει πλέον σε 8 από τα 16 τοπικά Κοινοβούλια), ότι Ευρωπαϊκή Ένωση θεμελιώθηκε στις Αρχές της Ενότητας, της Αλληλεγγύης και της Αρμονίας που εκπροσωπούνται στην κοινή μας σημαία με τα 12 Χρυσά Αστέρια σε φόντο μπλε…
Όπως, όμως, εξελίσσονται τα πράγματα, με κάποιες πράξεις Κυβερνητικών Στελεχών και με κάποια λεγόμενα που εκστομίζουν υπεύθυνα Κυβερνητικά χείλη, σίγουρα πολλοί και όχι μόνο η Χρυσή Αυγή, θα μας υπενθυμίσουν λησμονημένους περιπάτους και εναγκαλισμούς της Γερμανίδας Καγκελαρίου κυρίας Μέρκελ με το Πρωθυπουργικό δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου στο όχι τόσο μακρινό παρελθόν και βροντερές κατηγορίες και ιστορικές αναφορές σε… Γερμανοτσολιάδες!...


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Οι ΛΕΦΕΔ ενοχλούν τους τουρκόφρονες στην Θράκη!

Άντρες-γυναίκες, μέρα - νύχτα εκπαιδεύονται!

Δημοσίευμα της τουρκόγλωσσης Birlik εκδηλώνει την ενόχληση που νιώθουν οι τουρκοκπράκτορες και σιτιζόμενοι από κονδύλια του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής. Προβληματίζονται για τις δραστηριότητες της ΛΕΦΕΔ και ανησυχούν (άραγε έχουν κάποιο λόγο;) για τις εκπαιδευτικές δραστηριότητες που αναπτύσσουν πολίτες της Ελληνικής (και όχι δυτικής) Θράκης.

Γράφει, λοιπόν, ο αγωνιών αρθρογράφος της Birlik που δεν διστάζει να κινδυνολογήσει (αγαπημένη ενασχόληση των τουρκοφρόνων) γράφοντας για "ένοπλους πολίτες":

"Στην Ελλάδα εθελοντές ένοπλοι πολίτες, μέρα-νύχτα, άντρες –γυναίκες αδιακρίτως συνεχίζουν αδιάκοπα την ένοπλη πολεμική τους εκπαίδευση.
Εδώ και περίπου 10 έτη σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας ιδρύονται καθημερινά και αυξάνεται ο αριθμός των ΛΕΦΕΔ (ΛΕΣΧΕΣ ΕΦΕΔΡΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ), στις οποίες ομάδες νέων και μέσης ηλικίας πολιτών, άντρες και γυναίκες συνεχίζουν την ένοπλη πολεμική τους εκπαίδευση μέρα και νύχτα.
Στις ασκήσεις που γίνονται σε συγκεκριμένες περιόδους με την συμβολή των Ε.Ε.Δ. οι συμμετοχές αυξάνουν συνεχώς. Τις ασκήσεις αυτές ενίοτε τις παρακολουθεί και ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού και οι αρχηγοί των Σωμάτων.
Αυτές οι ομάδες εφέδρων κυρίως στην δυτική Θράκη, εκπαιδεύονται σε αντικείμενα όπως κίνηση σε απότομα ορεινά εδάφη, μάχη σε κατοικημένους τόπους, παρακολούθηση προκεχωρημένου στόχου, εύρεση κατεύθυνσης μέρα-νύχτα, χτυπάς-φεύγεις και περισυλλογή τραυματιών, κινήσεις σε χώρους συγκέντρωσης σε περίοδο επιστράτευσης, ενώ μετέχουν επίσης και στις επίσημες παρελάσεις. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι ασκήσεις αυτές γίνονται κυρίως στην περιοχή της δυτικής Θράκης".

Από την πλευρά μας πρέπει να τονίσουμε πως οι νόμιμες δραστηριότητες των ΛΕΦΕΔ είναι μία έμπρακτη απόδειξη "ζωντανών κομματιών" της ελληνικής κοινωνίας και πως η Πολιτεία οφείλει να τις στηρίξει παντοιοτρόπως από την πλευρά της.
Το ότι κάποιοι ανησυχούν, ίσως να πηγάζει από μη σύννομες δικές τους δραστηριότητες, όπως π.χ. την παρόμοια εκπαίδευση μουσουλμάνων στα ορεινά του νομού Ξάνθης, για την οποία φυσικά δεν έχουν κανέναν σχολιασμό, αφού εκπαιδεύονται μουσουλμάνοι...

Μετά από αυτό το στοχευμένο άρθρο να περιμένουμε, άραγε και κάποια παρέμβαση προς την κυβέρνηση από τους μουσουλμάνους βουλευτές Ξάνθης και Ροδόπης (οι ψήφοι των οποίων διατηρούν τον Αλέξη Τσίπρα στη θέση του πρωθυπουργού), με απαίτηση την μείωση ή και την κατάργηση των δραστηριοτήτων των ΛΕΦΕΔ;

ΥΓ: Επειδή ο αρθρογράφος της Birlik γνωρίζει πως το δημοσίευμά του στοχοποιεί μέλη των ΛΕΦΕΔ (Ξάνθης και Κομοτηνής) και προκειμένου να αποφύγει "νομικές περιπέτειες" φρόντισε να "κρύψει" τα πρόσωπα των από τα φωτογραφικά στιγμιότυπα, αν και σε μία φωτογραφία φαίνεται να έχει διάθεση να καταδείξει κάποιους από τους "πρωταγωνιστές" της στοχοποίησής του...

Πληροφορίες από "Τουρκικά Νέα"
Πηγή "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Γιατί ο Putin εξαγγέλλει τερματισμό των επιχειρήσεων στη Συρία

Του Κώστα Ράπτη

Η στρατιωτική εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία τον περασμένο Σεπτέμβριο υπήρξε μια έκπληξη πρώτου μεγέθους. Η ανακοίνωση από τον Vladimir Putin του τερματισμού της δεν αιφνιδίασε λιγότερο. Όπως μάλιστα συνέβη με την εν κρυπτώ μεταφορά των ρωσικών μαχητικών στη Συρία, έτσι και τώρα αντιλαμβάνεται κανείς ότι των αποφάσεων του Κρεμλίνου προηγήθηκε έντονο παρασκήνιο.

Πρόκειται για μία από τις "σκακιστικές κινήσεις” στις οποίες αρέσκεται ο Ρώσος πρόεδρος (όπως λ.χ. η προσάρτηση της Κριμαίας ή η ακύρωση του αγωγού South Stream). Εκδηλώνεται δε σε μία συγκυρία που η ρωσική εμπλοκή έμοιαζε εντονότερη από ποτέ (με Ρώσους στρατιωτικούς λ.χ. να μεσολαβούν προσωπικά στις δημογεροντίες εξεγερμένων περιοχών για τη συμφιλίωσή τους με την κεντρική εξουσία) και σε μία ημερομηνία συμβολικά φορτισμένη: στην πέμπτη επέτειο από την έναρξη της αιματοχυσίας στη Συρία και την μέρα ακριβώς που ο μεσολαβητής του ΟΗΕ Staffan de Mistura συγκαλεί στη Γενεύη νέο γύρο συνομιλιών για την πολιτική διευθέτηση της κρίσης

Οι απορίες που δημιουργούνται είναι πολλές. Όμως, ο ένοικος του Κρεμλίνου τουλάχιστον αποσαφήνισε την κυριότερη, που έμενε εκκρεμής επί πέντε μήνες: το ποια δηλαδή "στρατηγική εξόδου” διαθέτει στην συριακή του περιπέτεια.

Στους Ρώσους πολίτες είχε ήδη υποσχεθεί ότι η στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία θα είχε διάρκεια περίπου τριών μηνών. Τόσο σε αυτούς, όσο και κυρίως, στον δε Αμερικανό πρόεδρο Barack Obama, ο οποίος έχει επανειλημμένα εκτιμήσει ότι η Ρωσία έχει παγιδευτεί σε "βάλτο”, ο πρόεδρος της Ρωσίας μπορεί πλέον να λέει ότι ελέγχει τους όρους του παιχνιδιού και δεν υπνοβατεί προς το δικό του "Αφγανιστάν”.

Απευθυνόμενος στους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας Segei Lavrov και Sergei Shoigu , ο Putin διαπίστωσε ότι η ρωσική αποστολή εκπλήρωσε "σε γενικές γραμμές” τους στόχους της και συνεπώς μπορεί να αρχίσει ο σταδιακός επαναπατρισμός του μεγαλύτερου μέρους της.

Ο ορισμός του "μεγαλύτερου μέρους” φαίνεται πως είναι καθαρά αριθμητικός και αφορά κυρίως τα τμήματα πεζικού που είχαν αναλάβει τη φύλαξη των ρωσικών βάσεων της Ταρτούς και της Λατάκιας (οι οποίες προφανώς και δεν κλείνουν) ή τις ειδικές δυνάμεις που η ρωσική πλευρά δεν είχε παραδεχτεί ότι είχε αναπτύξει στη Συρία. Σίγουρα πάντως δεν αφορούν τα αντιαεροπορικά συστήματα που έχουν "σφραγίσει” τον συριακό εναέριο χώρο, ίσως ούτε και τα σταθμευμένα στη Λατάκια μαχητικά αεροσκάφη. Με αυτή την έννοια, ο "τερματισμός” των επιχειρήσεων θα πρέπει να σχετικοποιηθεί, όπως και η σημασία της επιτόπιας στρατιωτικής παρουσίας, όπως υπενθυμίζουν με παλαιότερες κινήσεις της, σαν την εκτόξευση πυραύλων στη Συρία από την Κασπία Θάλασσα. Άλλωστε η Ρωσία δηλώνει ότι παραμένει στρατευμένη στην "διεθνή προσπάθεια” κατά των τζιχαντιστών.

Έχει ενδιαφέρον να θυμηθεί κανείς πώς ο ίδιος ο Putin προσδιόριζε τους στόχους της ρωσικής επέμβασης τον περασμένο Οκτώβριο. Σε συνέντευξή του στο τηλεοπτικό κανάλι "Ρωσία 1” δήλωνε τότε ότι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας του εμπλέκονται στη Συρία προκειμένου να σταθεροποιήσουν τις νόμιμες κυβερνητικές αρχές αφενός και να δημιουργήσουν τις συνθήκες για έναν πολιτικό συμβιβασμό αφετέρου.

Σε αυτά μπορούν να προστεθούν και δύο στόχοι τους οποίους δεν κατονόμασε: ο άμεσος, αφορούσε την εξόντωση των τζιχαντιστών από τον Καύκασο που δρούσαν στη Συρία και αποτελούσαν μελλοντική απειλή για τη Ρωσία και ο περισσότερο στρατηγικός το να υποχρεωθεί η Ουάσιγκτον να αντιμετωπίσει τη Μόσχα ως συνομιλητή – για τα θέματα της Μέσης Ανατολής και όχι μόνο.

Πέντε μήνες μετά τη ρωσική επέμβαση, όχι μόνο δεν έχει καταρρεύσει η κρατική υπόσταση της Συρίας (παρότι από το περασμένο καλοκαίρι Αμερικανοί διπλωμάτες εκμυστηρεύονταν σε ομολόγους τους, σύμφωνα με τον Ρώσο πρεσβευτή στο Λονδίνο, ότι τον Οκτώβριο το Ισλαμικό Κράτος θα έμπαινε στη Δαμασκό), αλλά η Ρωσία και οι ΗΠΑ είναι συνανάδοχοι μιας κατάπαυσης του πυρός, η οποία λειτουργεί καλύτερα από ό,τι προεξοφλούσε η διάχυτη περί τη Συρία απαισιοδοξία και δίνει στον de Mistura έδαφος να κινηθεί.

Η ανακοίνωση του Πενταγώνου στις 8 Μαρτίου ότι εξοντώθηκε σε αμερικανικό αεροπορικό βομβαρδισμό ο εκ του Καυκάσου ορμώμενος Omar al-Shishani, κύριος στρατιωτικός ηγέτης του Ισλαμικού Κράτους, αποτελεί μιαν "ευτυχή σύμπτωση” που δεν θα πρέπει να παραβλεφθεί.

Με αυτή την έννοια, ο Putin μπορεί να ισχυρίζεται ότι οι στόχοι του (σύμμετροι προς τα μεγέθη της χώρας του και του στρατού της) έχουν όντως εκπληρωθεί. Διότι σε αυτούς δεν περιλαμβανόταν λ.χ. ούτε η υπεράσπιση του Assad μέχρις εσχάτων (άλλωστε όταν προσφάτως ο Σύρος πρόεδρος δήλωσε ότι θα συνεχίσει να μάχεται μέχρι την ανακατάληψη όλης της Συρίας, ο πρεσβευτής της Ρωσίας του ΟΗΕ Vitali Churkin ανέλαβε να του υπενθυμίσει ότι σε αυτό δεν έχει την ρωσική υποστήριξη), ούτε η μονομερής ανάληψη του αγώνα εναντίον του Ισλαμικού Κράτους – αν και μόλις την Κυριακή ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών έκανε λόγο για μία συνεννόηση με την αμερικανική πλευρά, ώστε οι μεν ρωσικές δυνάμεις να επικεντρώσουν στην μάχη για την ανακατάληψη της Παλμύρας, οι δε αμερικανικές (με ρωσική βοήθεια) στην ανακατάληψη της Ράκκα. Το πώς αυτή η παραχώρηση πρωτοκαθεδρίας στην αμερικανική πλευρά σε ό,τι αφορά το ανατολικό μέτωπο διαπλέκεται ενδεχομένως με την εντεινόμενη συζήτηση περί "ομοσπονδιοποίησης” της Συρίας είναι πρόωρο να φανεί.

Σε κάθε περίπτωση, η διακήρυξη του τέλους των ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων αφαιρεί μία αφορμή τριβών, ή και ενδεχομένως μεγαλύτερων ρίσκων, που ήταν οι καταγγελίες της Δύσης ότι οι αεροπορικές επιδρομές της Ρωσίας πλήττουν τη "μετριοπαθή αντιπολίτευση” και όχι τζιχαντιστές. Εντάσσεται δε, δίχως αμφιβολία, σε μία ευρύτερη συνεννόηση με το επιτελείο Obama, οι καρποί της οποίας θα πρέπει να φανούν πριν από την αλλαγή φρουράς στον Λευκό Οίκο.

Πηγή Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Ε.Ε. (Ενωμένοι Εγκληματίες)...

Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος

Κάποια στιγμή θα πρέπει να μας εξηγήσουν σοβαρά οι γελοίοι ''Μένουμε Ευρώπη'', τί ακριβώς είναι αυτή η Ευρώπη.

Είναι μόνον η Ευρώπη των νεοναζιστών Σούλτς, Γιουνκέρ, Νταϊσελ-κάπως, και άλλων παρόμοιων τίποτα;
Είναι μόνον η Ευρώπη των τραπεζών και των επιχειρήσεων της φιλιππινέζας Ντράγκι;
Είναι μόνον η Ευρώπη της γερμανικής Νέας Τάξης του ανάπηρου παράφρονα και της χιτλερικής Μέ(ρ)νγκελε;
Είναι μόνον οι δωσιλογικές κυβερνήσεις όσων κρατών υπακούουν σε όλους τους παραπάνω;
Ή μήπως είναι μία καθαρά εγκληματική ένωση, με μοναδικό στόχο το κέρδος αδιαφορώντας για τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων;

Και θα πρέπει επίσης να μας εξηγήσουν τί δουλειά έχουμε, τί μας συνδέει, ποιά είναι τα κοινά μας σημεία με όλους αυτούς και όλα αυτά. 

Οι εγκληματίες της ''Ενωμένης'' Ευρώπης, αφού βομβάρδισαν (και βομβαρδίζουν ακόμα) και κατέστρεψαν μιά χώρα, αφού δημιούργησαν έναν λαό προσφύγων, κλείνουν τώρα τα σύνορα τους (να διαφυλάξουν τί; τον Δυτικό ''πολιτισμό'' τους;) και στοιβάζουν τους πρόσφυγες σε ένα άλλο κράτος-παρία που δημιούργησαν και καταλήστεψαν, δημιουργώντας στις παρυφές της Ευρώπης ένα κράτος-γκέτο 2 σε 1, προσφύγων και ντόπιων ιθαγενών μαζί.

Ο ελληνικός λαός δείχνει να έχει καταλάβει πως η θέση η δική του δεν διαφέρει και πολύ από την θέση των προσφύγων...
Ή μάλλον πως θα ήταν πολύ εύκολο για του ευρωπαίους ''εταίρους'' να επιφυλάξουν την ίδια τύχη και σ' αυτόν, αν αυτό προωθούσε τα δικά τους συμφέροντα.
Γι αυτό και η τόση αλληλεγγύη και ανθρωπιά προς τους ξεριζωμένους.
Πέρα απ' τις μνήμες και την ηθική υποδομή που κουβαλάει τούτος ο λαός, στο πρόσωπο των προσφύγων κοιτάζει μέσα στον καθρέφτη το δικό του πρόσωπο, πρόσφυγας κι αυτός μέσα στον τόπο του, υπόδουλος και διωγμένος μέσα στην ίδια του την πατρίδα.

Ο ελληνικός λαός σ' αυτή την ιστορική για την Ευρώπη στιγμή στέκεται και πάλι στο ύψος του, στο ύψος του δικού του πατρώου πολιτισμού, στο ύψος του έμφυτου ανθρωπισμού, ο μόνος άξιος συνεχιστής του ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, των αξιών της γαλλικής Επανάστασης, και του Ουμανισμού.

Τρέμετε γελοίοι ''Μένουμε Ευρώπη'' αυτήν την σπίθα του έλληνα που τον διατηρεί ψυχικά ζωντανό ακόμα.
Τρέμετε δωσίλογοι!
Δεν ηττηθήκαμε ακόμα!...

Πηγή "Ουδέν Σχόλιον"


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
 

Τρέφονται από τον ανθρώπινο πόνο!

Του Ανδρέα Ζαμπούκα

Θυμόσαστε την Υπατία; Θυμόσαστε πώς είχαν μεταφέρει 300 δυστυχισμένους ανθρώπους από την Κρήτη στη Νομική και μετά στο κτίριο «Υπατία» τον Ιανουάριο του 2011; Tο βράδυ της άρσης του ασύλου στη Νομική, είχε προαναγγελθεί - μέσω mail - κόλαση σε 10 πόλεις της Ελλάδας, με επεισόδια και καταστροφές. Ευτυχώς δεν έγιναν.

Το περιοδικό Economist έκανε λόγο τότε, για τη «διπλή τραγωδία της Ελλάδας. Τον κίνδυνο εξόδου τόσο από τη ζώνη του ευρώ, όσο και από τη Συνθήκη του Σένγκεν, καθώς «η χώρα αδυνατεί να αντιμετωπίσει το διαρκώς ογκούμενο μεταναστευτικό κύμα». Από τότε είχαν δοκιμαστεί οι δομές και οι θεσμοί της χώρας στο μεταναστευτικό και όπως εξελίχθηκε αργότερα, στο Προσφυγικό.

Και φτάσαμε στο 2016. Είμαστε πλέον μέσα στη δίνη του κυκλώνα, παρακολουθώντας μια ανθρώπινη τραγωδία να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια μας. Ανθρώπους να κοιμούνται στις λάσπες, να περνούν μέσα από ορμητικούς χειμάρρους και εκατοντάδες άλλους να πνίγονται στο Αιγαίο. Δεν ξέρω αν τα ίδια άτομα που μετέφεραν τότε τον ανθρώπινο πόνο στη Νομική, είναι αποκλειστικά υπεύθυνα και της σημερινής κατάστασης. Δεν ξέρω αν, τώρα που ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας, έχουν την ίδια ζέση και το ίδιο πάθος για ανοιχτά σύνορα και ελεύθερη πρόσβαση προσφύγων και μεταναστών. Είναι όμως, απολύτως βέβαιος ότι τρέφονται από τον ανθρώπινο πόνο και σχεδόν επιδιώκουν την διαιώνιση της δραματικής κατάστασης.

Τα ένστικτα του ανθρώπου είναι ανώτερα και ταπεινά. Κάποιες φορές, λίγες, γίνεται θεός και άλλες, τις περισσότερες, φτηνός, μικρός, κακομοίρης και ελεεινός. Και σαν θεός και σαν τέρας, ένα πράγμα ψάχνει πάντα, την αυτοπραγμάτωση μέσα από την αποδοχή. Οι περισσότεροι δυστυχώς, ικανοποιούνται από τα μικρά, τα επαίσχυντα, την ευχαρίστηση από την θλίψη, την αδυναμία, την έλλειψη και την δύσκολη κατάσταση του διπλανού τους.

Και στην ελληνική κοινωνία, κυρίως στην περίοδο της Μεταπολίτευσης, αυτό ακριβώς συνέβη. Με τον νεοπλουτισμό, τον επαρχιωτισμό, τις ψυχοπονιάρικες εκπομπές στην τηλεόραση, τους εράνους και τα «φιλόπτωχα» ταμεία που γέμισε η χώρα. Και περισσότερο δηλητήριο πότισε τον μέσο άνθρωπο ο λαϊκισμός. Ο διαχρονικός της Εκκλησίας και ο πολιτικός που εμπέδωσε σε όλους, το «πασοκικό υβρίδιο» της δεκαετίας του ΄80.

Οι πρόσφυγες είναι το τελευταίο σύμπτωμα μιας υποκριτικής κοινωνίας η οποία έφερε στην εξουσία αυτό που της άξιζε. Ένα συνονθύλευμα ταπεινών ανθρώπων οι οποίοι μοιάζουν να αντλούν την υπόστασή τους μέσα από την εξαθλίωση και τον πόνο του άλλου. Σε σημείο που σε κάνει να σκέφτεσαι ότι θα ήταν σπουδαίο «επίτευγμα», μαζί με τους ανθρώπους που σαπίζουν στην Ειδομένη, να μεταμορφωθεί ολόκληρη η Ελλάδα σε ένα τεράστιο καταυλισμό για να χουν να χαίρονται και να διοικούν αιωνίως. Λες και θέλουν να μεταβάλουν την κοινωνία σε κατακερματισμένες ομάδες ανήμπορων και εξαρτημένων ανθρώπων, για να αποδειχθεί επιτέλους, αληθινό το ταξικό μίσος και η απέχθεια προς οτιδήποτε έχει πετύχει ως τώρα η αστική δημοκρατία.

Έχουμε μπλέξει πολύ άσχημα και δύσκολα μπορεί κανείς να διακρίνει μηχανισμούς αντίδρασης στο φαινόμενο που εξαπλώνεται. Γιατί δεν είναι μόνο η εξουσία που φαίνεται να βολεύεται με την νοσηρή κατάσταση. Είναι και ο εθισμός στη μιζέρια και στην υποσυνείδητη «απόλαυση» που απλώνεται σε ολόκληρη την κοινωνία. Γιατί αρχίζουμε να συνηθίζουμε το θέαμα μέσα από τη άνεση του καναπέ μας, μιας κι εμείς έχουμε την πολυτέλεια να «πονάμε» και να «δακρύζουμε» εκ του ασφαλούς. Μιας και μας δίνεται η δυνατότητα να χαϊδεύουμε το δικό μας παιδί ενώ κάποιου άλλου πνίγεται στα κύματα του Αιγαίου.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο αρρωστημένο και ανήθικο από τον λαϊκισμό του πόνου. Αυτού που τρέφει τις ψυχές των ανθρώπων και τους ικανοποιεί μέσα από την δραματοποίηση της ζωής των άλλων. Για να ξεφύγεις θέλει σθεναρές αντιστάσεις κι ένα αίσθημα υπεροχής που δυστυχώς δεν ανήκει στις μάζες. Μια αντίληψη ανωτερότητας που θέλει την κοινωνία της δημιουργίας, της παραγωγής, της σύνθεσης και της χαράς. Όχι της εξαναγκαστικής εξαθλίωσης από τον πόνο του κατατρεγμένου, προς τέρψιν της ψυχικής ένδειας των ταπεινών.

Αλίμονο στις κοινωνίες που οι εξουσίες τους επενδύουν στον πόνο για να τραφούν και να διοικήσουν. Αλίμονο και σε μας που συνηθίζουμε στα αδιέξοδα και χάνουμε τον έλεγχο, χωρίς να βλέπουμε τα τείχη που χτίζει η κυβέρνηση γύρω μας. Χωρίς να ακούμε πλέον, «κρότον κτιστών»…

Πηγή Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου