Νέο τουρκικό "φιτίλι" στο μεταναστευτικό

Η επιδείνωση του προβλήματος στα νησιά και στον Εβρο δείχνει πόσο κοντόφθαλμη ήταν η στάση των Βρυξελλών στο Προσφυγικό

Από τον Αλέξανδρο Τάρκα

Οι συνομιλίες της ελληνικής κυβέρνησης σε υψηλό πολιτικό επίπεδο με τις ΗΠΑ και τη Γερμανία και οι υπηρεσιακές διπλωματικές επαφές με τη Βρετανία, τη Γαλλία και τη Ρωσία καταλήγουν στο μεικτό συμπέρασμα αφενός του καθησυχασμού της Αθήνας για τις προθέσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο και στην ΑΟΖ της Κύπρου και αφετέρου στην, εκ νέου, προκλητική χρήση του ιδιότυπου όπλου της μεταναστευτικής κρίσης από τον Τούρκο πρόεδρο Ρ. Τ. Ερντογάν.

Σύμφωνα με εγκυρότατες πηγές της «δημοκρατίας», η ελληνική πολιτειακή και πολιτική ηγεσία πληροφορήθηκε, με την ευκαιρία και της προ εβδομάδος επίσκεψης του προέδρου της Γερμανίας Φ. Β. Στάινμαγερ, ότι όλες οι πρόσφατες κρούσεις του Βερολίνου προς την Άγκυρα για το Μεταναστευτικό έχουν πέσει στο κενό. Οι Γερμανοί αξιωματούχοι προφανώς αναφέρονταν στα διαμειφθέντα κατά την επίσκεψη του κ. Ερντογάν στο Βερολίνο στα τέλη Σεπτεμβρίου και (χωρίς να διευκρινίσουν αν το θέμα ετέθη από τον κ. Στάινμαγερ ή την καγκελάριο Α. Μέρκελ ή ίσως και από τους δύο) επεσήμαναν ότι ουδείς από την τουρκική αντιπροσωπία έδειξε να συγκινείται.

Κατά τις ίδιες πηγές, η συζήτηση στη γερμανική πρωτεύουσα ασφαλώς και δεν έφτασε στην εξέταση των συγκεκριμένων στατιστικών στοιχείων που αποδεικνύουν τη ραγδαία αύξηση των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών από τον Ιούλιο ως σήμερα.


Ωστόσο το σημαντικό πολιτικό στοιχείο είναι ότι, και αν ακόμα είχε γίνει μελέτη επί των αριθμών, η Άγκυρα αρνείται, ούτως ή άλλως, την παραδοχή της νέας πραγματικότητας των τελευταίων μηνών στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και στον Έβρο, παραπέμποντας σε συγκρίσεις με την κατάσταση κατά την οξεία κρίση από τον Ιούλιο του 2015 ως τον Μάρτιο του 2016. Ο κ. Ερντογάν και οι συνεργάτες του αναπαράγουν, κατά έξυπνο τρόπο, το επιχείρημα που χρησιμοποιούσαν μέχρι πρόσφατα οι περισσότεροι ιθύνοντες της Ε.Ε. και των κυβερνήσεων των ισχυρότερων μελών της και, όπως αναμενόταν, ζητούν και πρόσθετη χρηματοδότηση. Η κυρίαρχη άποψη στην Ε.Ε. ήταν ότι, από τη στιγμή που υπάρχει δέσμευση της Άγκυρας στην Κοινή Δήλωση του Μαρτίου 2016 (έλεγχος των ροών με αντάλλαγμα κοινοτική οικονομική βοήθεια και μελλοντική κατάργηση της βίζας), η ελληνική πλευρά δεν θα πρέπει να ανησυχεί για τα απόλυτα νούμερα, γιατί -όσο μεγάλα κι αν είναι- δεν θα φτάσουν ποτέ τα επίπεδα του 2015-2016.

Όμως η (εξελισσόμενη) επιδείνωση του προβλήματος στα νησιά και στον Έβρο δείχνει πόσο κοντόφθαλμη ήταν η στάση των Βρυξελλών και πόσο εξόφθαλμα την εκμεταλλεύεται -και θα συνεχίσει να την εκμεταλλεύεται- η Άγκυρα. Δεν είναι δε δύσκολο να φανταστεί κανείς τις επιπτώσεις της νέας κορύφωσης του Μεταναστευτικού εν μέσω της πορείας προς τις ευρωεκλογές σε όλα τα μέλη της Ε.Ε. και, ειδικά, εν μέσω της εκστρατείας και για τις βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα (ως γνωστόν, η Ν.Δ. έχει εξαιρέσει το Μεταναστευτικό από την αντιπολιτευτική της ατζέντα λόγω της εθνικής διάστασης του θέματος).

Παράλληλα η Αθήνα προσπαθεί να διαβλέψει, κατά τις επαφές τις με τις σημαντικότερες ξένες χώρες, την αντίδραση της Τουρκίας στις ερευνητικές εργασίες των ExxonMobil και Qatar Petroleum στα μέσα προς τέλη Νοεμβρίου και στον νέο κύκλο δοκιμών της γαλλικής Total και της ιταλικής ENI στην κυπριακή ΑΟΖ λίγο αργότερα. Κοινό συμπέρασμα όλων των ξένων κυβερνήσεων είναι ότι το Κυπριακό, συμπεριλαμβανομένης της συγγενούς πτυχής των ερευνών για υδρογονάνθρακες, δεν βρίσκεται στις προτεραιότητες του προέδρου Ερντογάν και, ως αποτέλεσμα, δεν θα υπάρξει σοβαρή ένταση στην ΑΟΖ της Κύπρου. Ή, κι αν ακόμα υπάρξει, θα είναι εντός ελεγχόμενων ορίων.

Η συμπληρωματική κατηγορηματική εκτίμηση των τρίτων κρατών αναφέρει ότι, παρά την πρόσφατη συμφωνία Ρωσίας - Τουρκίας για το Ιντλίμπ και τη σχετική ύφεση των στοχευμένων επιθέσεων του Ισραήλ και του Ιράν στην περιοχή, η Συρία εξακολουθεί να αποτελεί την κύρια ανησυχία και προτεραιότητα του κ. Ερντογάν, μη δίνοντάς του το περιθώριο ν’ ανοίξει άλλα μέτωπα στη Μεσόγειο.

Οι κυβερνήσεις της Αθήνας και της Λευκωσίας λαμβάνουν υπόψη τους όλες τις σχεδόν ταυτόσημες επισημάνσεις των συνομιλητών τους, αλλά δεν είναι δυνατό να βασιστούν απόλυτα σε αυτές και οφείλουν να είναι προετοιμασμένες για κάθε ενδεχόμενο. Πρώτα απ’ όλα, επειδή ο κ. Ερντογάν παραμένει απρόβλεπτος και εξακολουθεί να πιστεύει ότι μπορεί να πράττει ό,τι θέλει, όπως θέλει και όποτε θέλει.

Και, επίσης, επειδή ορισμένες πρωτοβουλίες του, όπως η απελευθέρωση του πάστορα Μπράνσον έναντι της Ουάσινγκτον, ο διάλογος για τη Συρία έναντι της Μόσχας και η προοπτική αυξημένων οικονομικών-εμπορικών συναλλαγών με το Βερολίνο, το Λονδίνο και το Παρίσι τού δίνουν και πάλι πίστωση χρόνου και ανοχή από το εξωτερικό.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση