Οι άνανδροι που κιότεψαν!

Του Θοδωρή Γιάνναρου

"Ε!... κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην ασυδοσία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις -το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά...".

Νίκος Καζαντζάκης

Ο Καζαντζάκης όμως, δεν σταμάτησε εκεί αλλά προχώρησε στο "δια ταύτα", γράφοντας: Το πρώτο σου χρέος, εκτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο σου, τη μεγάλη εντολή... να σε ξεπεράσει.

Κάπως έτσι έβλεπε ο μεγάλος Κρητικός τον Έλληνα, που θαύμαζε, λάτρευε και εξυμνούσε...

Αλήθεια, πόσο απογοητεύεται απ' όπου και να βρίσκεται, καλή του ώρα, όταν βλέπει ακούει και νοιώθει την Κρητικιά τη μήτρα να έχει βγάλει ένα τέτοιο ανάθεμα που την Κρήτη ολάκερη ντροπιάζει... Τι θα έλεγε άραγε στον Σφακιανό Υπουργό της Υγείας που εκτός από το "πνεύμα του οχετού" που πάντα αναδύεται από το στόμα του, φτάνει στο σημείο να ονειρεύεται αξιώματα... αν κατορθώσει να χώσει φυλακή τους πολιτικούς του αντιπάλους, και να ελευθερώσει το πεδίο της μάχης για τη μοναχική επέλαση... χωρίς αντίπαλο!

Θα του 'λέγε...

"Κάθε ένας που θέλει να λέγεται Έλληνας... που δεν παίρνει, ας είναι και μια φορά στη ζωή του, μια γενναία απόφαση, προδίνει τη ράτσα του. Και συ, Παυλή και την Ελλάδα πρόδωσες και τη λεβεντογέννα Κρήτη!... Πως γίνεται να επιδιώκεις νέες εμπειρίες και νίκες, όταν είσαι γαντζωμένος στο πρόσκαιρο που σίγουρα τελειώνουν... και ξεπουλιέται για μερικές δεκάδες τάλαρα, πουλώντας τη ψυχή σου, στο διάολο που σε κατέλαβε! Ο άνθρωπος, Παυλη δεν μπορεί να ανακαλύψει νέους ωκεανούς αν δεν έχει το θάρρος να απομακρυνθεί από τα γνώριμα που του καλάρεσαν... στη σιγουριά της ακτής, που μόνο σιγουριά δε δίνει. Οι πολεμιστές δεν θα δεχόταν ποτέ να πολεμήσουν δεμένους αντιπάλους -θα τους έλυναν, να χαρούν τη μάχη! Εσύ όμως τίποτα απ' αυτά δεν έκανες παρά να τους χτυπήσεις πισώπλατα δοκίμασες, μα δε σου βγήκε... και τώρα και την περιφρόνηση θα υπομείνεις και τη μάχη ποτέ δε θα κερδίσεις...".

Πριν κάποιες μέρες, ο αναπληρωτής Υπουργός Υγείας προσπάθησε να πείσει ακόμα και τους συντρόφους του που αντέδρασαν πως το κλειδί για την επικράτηση είναι, η φυλάκιση όσο περισσοτέρων πολιτικών αντιπάλων γίνεται, ώστε να κερδηθεί η μάχη των εκλογών, μιμούμενος τον απροσδιορίστου IQ, βουλευτή της Χρυσής Αυγής που κάλεσε την αστυνομία και τον στρατό... να μπουν στη Βουλή και να συλλάβουν... την κυβέρνηση!

Τους πολιτικούς αντιπάλους κύριε Πολάκη και κύριε Μπαρμπαρούση, τους κερδίζεις με τη σύμφωνη γνώμη του κόσμου και τη δικιά του προτροπή... και σίγουρα, δεν τους φυλακίζεις για να τους αποδυναμώσεις πριν τις εκλογές, με κατηγορίες που μόνος σου χαλκεύεις και τις προωθείς μέσω δικαστικών χαλκείων, που στην Ελλάδα, ευτυχώς, έπαψαν να υπάρχουν από καιρό!... Αν ήταν έτσι, οι ταυρομάχοι στην αρένα θα κουβάλαγαν ένα μισοπεθαμένο ημιλιπόθυμο ταύρο... αλλά χειροκρότημα δεν θα άκουγαν ούτε δόξα θα ένοιωθαν, παρά μόνο, ίσως ψιθύρους, που καλύτερα θα ήταν να μην τους καταλάβαιναν! Ποτέ κύριε Μπαρμπαρούση και κύριε Πολάκη, δεν φυλακίζεις μια κυβέρνηση, για να επιβιώσεις, έστω και για λίγο ακόμα, εσύ! Την κερδίζει η αγάπη και η εμπιστοσύνη του κόσμου σε σένα!

Δυστυχώς, αυτό που ποτέ τα άκρα της πολιτικής σκηνής δεν είχαν στη φαρέτρα τους, είναι η πολιτική ενσυναίσθηση, το θάρρος του λόγου, η αξιοπρέπεια και η ανδρειοσύνη!

Πάντα θα συμπορεύονται παρέα, στα άκρα του ίδιου κύκλου και πάντα θα θυμίζουν στους πολίτες ακριβώς αυτό που ποτέ δεν πρέπει να επιτρέψουν -την κατάλυση του πολιτεύματος, από Πολάκηδες, Μπαρμπαρούσηδες.

Είναι αυτοί οι δωσίλογοι της δημοκρατίας, εν καιρώ ειρήνης, που προδίδουν κάθε έννοια μπέσας και σεβασμού στον αντίπαλο, για λίγα πρόσκαιρα αργύρια εξουσίας!

Εμείς κ.κ. Πολάκη και Μπαρμπαρούση, μπορεί να διαφωνούμε και να σφαζόμαστε πολιτικά μεταξύ μας, αλλά ποτέ δεν θα φθάναμε στο ναδίρ της ποταπότητας, να επιδιώξουμε τη χαλκευμένη καταστροφή των πολιτικών μας αντιπάλων...

Σίγουρα άλλη μήτρα μας γέννησε, κάτω από άλλον ουρανό μεγαλώσαμε και άλλους δασκάλους ακούσαμε να μας διδάσκουν...

Μάθαμε πως είναι πολύ πιό όμορφο και τίμιο, να στέκεσαι όρθιος με σπασμένο και μπανταρισμένο το κεφάλι, από το να σέρνεσαι με την κοιλιά για να γλιτώσεις το κεφάλι σου.

Μάθαμε... πως οι μισές δουλειές, οι μισές κουβέντες, οι μισές αμαρτίες, οι μισές καλοσύνες έφεραν τον κόσμο στα σημερινά χάλια. Ας φτάσουμε μωρέ άνθρωποι, ως την άκρη... βαράτε και μη φοβάστε, αρκεί να είστε αληθινοί! Πιο πολύ σιχαίνεται ο Θεός το μισοδιάολο παρά τον αρχιδιάολο!

Η πολιτική ανδρεία, είναι αρετή, που πρέπει να διακρίνει όλους όσους μετέχουν στην πολιτική σκηνή!

Ο πολίτης, που έχει εξαθλιωθεί από την εξαπάτηση των προηγούμενων χρόνων και πληρώνει την οικονομική "ανέλιξη" όλων των παραγόντων του δημόσιου βίου, θέλει πλέον κουβέντες καθαρές και σταράτες και όχι μισόλογα και πονηριές

Εμείς οι δημοκράτες, αυτή τη γλώσσα ξέρουμε, άσχετα με το κόμμα το οποίο υποστηρίζουμε και έτσι σταράτα μάθαμε να μιλάμε και να φερόμαστε...

Πολάκηδες, Μπαρμπαρούσηδες... και άνανδρες και φθηνές κουτοπονηριές, δεν έχουν θέση στις τάξεις μας...

Capital


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση