Προς κυβερνητικούς υποκριτές

Του Δημήτρη Καμπουράκη

Αφήστε ρε τα ψόφια, που καταδικάζετε απερίφραστα την επίθεση. Φαγωθήκατε να τα κλείσετε τα «βοθροκάναλα της διαπλοκής», σιγά μην στεναχωρηθήκατε που έσκασε βόμβα σ’ ένα απ’ αυτά. Κι αν μπορούσε να γίνει χθες μια αστραπιαία ειλικρινής δημοσκόπηση μέσα στον σκληρό πυρήνα των Συριζοπαδών σας, θα παθαίναμε την πλάκα μας από το ποσοστό που θα έπαιρνε το «καλά του έκαναν του Σκάι».

Διότι έτσι τους διαπαιδαγωγήσατε τους οπαδούς σας εδώ και μια οκταετία. Πάνω στο μίσος για εφημερίδες, τηλεοπτικούς σταθμούς και δημοσιογράφους, χτίσατε το οικοδόμημα της πίστης των σκληρών Συριζαίων για τον Αλέξη και την παρέα του. Πριν το ’15, τα μέσα ενημέρωσης ήταν οι Βαστίλες του σάπιου «παλιού» καθεστώτος, μετά το ’15 κι ως σήμερα είναι οι Βαστίλες των δυνάμεων που θέλουν την παλινόρθωση του σάπιου «παλιού» καθεστώτος. Λογικά λοιπόν, το «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» άρχιζε από το γκρέμισμα των μέσων ενημέρωσης, όπως η γαλλική επανάσταση άρχισε με την άλωση και την καταστροφή της Βαστίλης.

Η θεωρία πως διακινείτε ως κυβέρνηση πως ό,τι γράφεται ή ακούγεται σε εφημερίδες, τηλεοράσεις και ραδιόφωνα είναι fake news, αποτελεί την νομιμοποιητική βάση για ενέργειες σαν την ανατίναξη του Σκάι. Όταν έχετε πείσει ολόκληρο τον σκληρό πυρήνας του Σύριζα, των ΑΝΕΛ, της Χρυσής Αυγής και των υπολοίπων ψεκασμένων ότι τα μέσα ενημέρωσης είναι βραχίονας απατεώνων, κλεφτών, λαμογιών και διαπλεκόμενων, πολύ θέλουν όλοι αυτοί οι φανατικοί ν’ αρπάξουν έναν γκασμά και ν’ αρχίσουν να τα κατεδαφίζουν; Κι όταν δεν μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο, δεν είναι αναμενόμενο να σηκώσουν τα χέρια και να χειροκροτήσουν τους τρομοκράτες που ανέλαβαν να κάνουν πράξη το «δημόσιο αίσθημα»;


Ξέρω πως τους μάθατε να σκέφτονται: Ότι στο κάτω-κάτω, αυτά τα περί fake news των καθεστωτικών μέσων δεν τα λέει μόνο ο Αλέξης, ο Καμένος, ο Παππάς και ο Πολάκης. Τα λένε κι άλλοι, που κάτι παραπάνω ξέρουν: Ο Τραμπ στην Αμερική, ο Μαδούρο στην Βενεζουέλα, ο Σαλβίνι και ο Πέπε Γκρίλο στην Ιταλία, ο Όρμπαν στην Ουγγαρία, οι Brexiστές στην Βρετανία, ο Ερντογάν στην Τουρκία. Ε, δεν είναι τρελοί όλοι αυτοί μαζί, σωστά; Έτσι μπράβο, βουλωμένο γράμμα διαβάζετε και με ωραίους τύπους του διεθνούς πολιτικού στερεώματος ταυτίζεστε..

Βεβαίως εσείς προτιμάτε να τα κλείνετε αλλιώς τα ενοχλητικά κανάλια, όχι με τόσο εκρηκτικό τρόπο. Σαν το Mega ας πούμε. Αργά, βασανιστικά, μεθοδικά, αθόρυβα, με συμφωνίες και εκβιασμούς κάτω απ’ το τραπέζι. Έτσι, και το νεκρό κουφάρι τους έχετε την δυνατότητα να περιφέρετε στις κομματικές σας συγκεντρώσεις ως απόδειξη του θανάτου της διαπλοκής και επισήμως να διατείνεστε πως δεν έχετε καμιά σχέση με το κλείσιμο τους. Αριστοτεχνική δουλειά, όχι σαν την χθεσινή που αντί να λαβώσει τον Σκάι τον έβαλε ως πρωταγωνιστή στο κέντρο της πολιτικής ζωής.

Οπότε αφήστε τα σάπια και μην ζορίζεστε για να καμουφλαριστείτε. Φαίνεστε. Θέλει η επί χρήμασι εκδιδόμενη κυρία να κρυφτεί και η χαρά δεν την αφήνει…

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση