Βρόμικο παιχνίδι από την Άγκυρα!

Η έκδοση του Φετουλάχ Γκιουλέν από τις ΗΠΑ, το χαρτί που θα δώσει στον Ερντογάν την ευκαιρία της μεγάλης επιστροφής

Από τον Νίκο Ελευθερόγλου

Μπορεί ο μεγεθυντικός φακός της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής να έχει πέσει πρωτίστως πάνω στο θέμα των Σκοπίων και δευτερευόντως στις προκλήσεις της Αλβανίας, αλλά να μου επιτρέψετε να πω ότι το πρόβλημα για την Ελλάδα παραμένει ο εξ Ανατολών γείτονας.

Η Τουρκία αυτή την περίοδο μοιάζει να ακολουθεί την τακτική του βόα, που κοιμίζει αρχικά το θύμα του για να μπορέσει στη συνέχεια να το καταπιεί ανενόχλητος.

Οι κατά καιρούς δηλώσεις της Αγκυρας γίνονται για να μας υπενθυμίζουν την παρουσία της (χαρακτηριστική ήταν η χθεσινή πτήση τεσσάρων τουρκικών μαχητικών πάνω από τους Ανθρωποφάγους και το Μακρονήσι του νησιωτικού συμπλέγματος των Φούρνων), μια και αυτήν την περίοδο προτεραιότητά της είναι να λύσουν τα θέματά της με τις ΗΠΑ.

Οι Τούρκοι είναι πολύ καλοί γνώστες της διπλωματίας, αλλά κυρίως του παζαριού. Και μπορεί εμείς να θεωρούμε ότι είμαστε οι μεγάλοι κερδισμένοι με όσα συμβαίνουν στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι Τούρκοι για την ώρα έχουν ανοίξει τις πόρτες του διαλόγου ξανά με την κυβέρνηση Τραμπ και στήνουν ένα μεγάλο παιχνίδι, που αν τους βγει θα δώσει στον Ερντογάν την ευκαιρία της μεγάλης επιστροφής.


Και αυτό δεν είναι άλλο από την έκδοση στην Τουρκία του Φετουλάχ Γκιουλέν. Αυτός είναι ο πρωταρχικός στόχος της διπλωματίας της Αγκυρας και, εάν τον επιτύχει, θα κάνει τον «σουλτάνο» κυρίαρχο στο εσωτερικό του. Μπροστά σε αυτό η Τουρκία φαίνεται να κάνει ένα βήμα πίσω στις πιέσεις που ασκεί στο θέμα των γεωτρήσεων στην κυπριακή ΑΟΖ. Αυτός είναι και ο λόγος που έχει κατεβάσει τους τόνους, πρόσκαιρα εκτιμώ, για να κάνει στις ΗΠΑ το «καλό παιδί». Ας έχουμε, λοιπόν, τον νου μας για όσα συμβαίνουν στην Αμερική αυτή την περίοδο, διότι αν δούμε μόνο το τυρί και όχι τη φάκα που κρύβεται θα βρεθούμε προ εκπλήξεως.

Η εξωτερική πολιτική μας μοιάζει εγκλωβισμένη, φαίνεται να βολεύεται αυτήν την περίοδο από το κατέβασμα των τόνων από πλευράς Τουρκίας και δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί ότι πρόκειται για στρατηγική επιλογή της Αγκυρας και όχι για το αποτέλεσμα των ελληνικών και των κυπριακών αντιδράσεων.
Το βέβαιο είναι ότι μόλις πετύχει την έκδοση του Γκιουλέν, η Τουρκία θα επιστρέψει στο τραπέζι των αξιώσεων, ενώ οι ΗΠΑ θα ανοίξουν ξανά το Κυπριακό. Διαχρονικά η πολιτική της γείτονος ήταν βασισμένη σε αυτή την τακτική.

Το κακό είναι ότι οι «δικοί» μας, αντί να κάνουν λόμπινγκ ώστε να μη στείλουν πακέτο στην Τουρκία τον Γκιουλέν οι ΗΠΑ, κάθονται στις δάφνες τους ελπίζοντας στη μεγαθυμία του «σουλτάνου».

Οι Τούρκοι, γνωρίζοντας ότι η Ελλάδα μπαίνει με αφορμή το Σκοπιανό σε περιπέτειες, περιμένουν στη γωνία το όποιο στραβοπάτημα ή την όποια αδυναμία μας. Γι’ αυτό εν όψει εκλογών καλό θα ήταν να βρεθεί ένας δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, προτού βρεθούμε προ απροόπτου.

Δυστυχώς, η πόλωση που επικρατεί δεν είναι καλός οδηγός. Τα εθνικά θέματα που για χρόνια ήταν στο απυρόβλητο έχουν μπει για τα καλά στην κομματική αντιπαράθεση και οι... πατριώτες και οι... προδότες είναι στην ημερήσια διάταξη. Αν συνεχιστεί αυτό το εμφυλιοπολεμικό κλίμα οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι οι αντίπαλοι της πατρίδας.
Πραγματικά δεν γνωρίζω εάν υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης. Εκείνο, όμως, που ξέρω είναι ότι θα πρέπει να βρεθούν.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση