Η εθνοκάθαρση και η κατοχή περιουσίας

Η εισαγωγή του ΕΝΦΙΑ και η δήμευση της γης ήταν το μοιραίο χτύπημα που επέφερε το πολιτικό σύστημα στον ψυχισμό του λαού

Από τον Αλκιβιάδη Κ. Κεφαλά

H αφαίρεση της περιουσίας μιας πληθυσμιακής εθνικής ομάδας πάντα προηγείται μιας σχεδιασμένης εθνοκάθαρσης, επειδή δεν νοείται εθνική παρουσία σε έναν γεωγραφικό χώρο άνευ κατοχής ακίνητης περιουσίας. Η βίαιη αφαίρεσή της συνεπάγεται τη βιολογική εξαφάνιση και συνεπώς επιφέρει την αντικατάσταση του πληθυσμού.

Τον Νοέμβριο του 1942 η κυβέρνηση του Mehmet Şükrü Saraçoğlu στην Τουρκία εισηγήθηκε την επιβολή φόρου κατοχής επί της ιδιοκτησίας των μη μουσουλμάνων πολιτών, γνωστού ως Varlik Vergisi. Ο ρατσιστικός αυτός φόρος ήταν μια πράξη εθνοκάθαρσης των χριστιανικών πληθυσμών επειδή περιελάμβανε την υποχρεωτική δήμευση της περιουσίας και τον εγκλεισμό στα στρατόπεδα εργασίας (Amerle Taburlari) του Askale και του Eskisehir-Sivrihisar αυτών που αδυνατούσαν να τον πληρώσουν, ώστε να εξοφλήσουν το χρέος τους με προσωπική εργασία. Αμέσως ακολούθησε το αναμενόμενο κύμα αυτοκτονιών, ενώ την ίδια στιγμή οι πιο τυχεροί πωλούσαν μαζικά τα ακίνητα και τις επιχειρήσεις τους στο 10% της αξίας των. Ο Varlik Vergisi αποτέλεσε ένα επιτυχές νομοθετικό πλαίσιο εθνοκάθαρσης και εξόδου των χριστιανικών μειονοτικών πληθυσμών από την Τουρκία.

Εξήντα εννέα χρόνια αργότερα ο τότε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας θα υπέγραφε τον νόμο περί «ενισχυμένων μέτρων εποπτείας και εξυγίανσης των πιστωτικών ιδρυμάτων, 4021/2011 (ΦΕΚ Α 218/03-10-2011)», ένθα στο άρθρο 53 οι «πράσινοι» βρουκόλακες του έθνους θα αντέγραφαν επιτυχώς τον πρωθυπουργό της Τουρκίας και θα επέβαλαν τον νέο Varlik Vergisi σε όλα τα ηλεκτροδοτούμενα ακίνητα της χώρας, τον οποίον θα ονόμαζαν ΕΕΤΗΔΕ, ενώ αμέσως μετά οι «γαλάζιοι» εθνικοί ολετήρες θα τον προσάρμοζαν στα δεδομένα του δεύτερου Μνημονίου, βελτιώνοντας την ονομασία του στον πλέον ευήκοο ΕΝΦΙΑ.


Αν κάποιος θεωρήσει ότι ο ΕΝΦΙΑ αποτέλεσε το μοναδικό μέτρο εθνοκάθαρσης του ελληνικού πληθυσμού, μάλλον κάνει λάθος. Την 6η Δεκεμβρίου 2018 η εφημερίδα «δημοκρατία» δημοσίευσε ρεπορτάζ της Μαρίας Παναγιώτου και της Ντίνας Ιωακειμίδου με τίτλο «Τους παίρνουν τη γη με το έτσι θέλω», όπου βάσει των νόμων 4300/2014 και 4001/2011 εταιρίες εξόρυξης υδρογονανθράκων έχουν το δικαίωμα να κάνουν σεισμικές έρευνες σε ιδιωτικές περιοχές άνευ της άδειας του ιδιοκτήτη.

Σε περίπτωση εύρεσης εκμεταλλεύσιμων κοιτασμάτων επιβάλλονται αναγκαστικές απαλλοτριώσεις ιδιωτικών περιουσιών, περιοχών ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους και Natura, εθνικών δρυμών και πάρκων, υγροτόπων, αισθητικών δασών, καταφυγίων άγριων ζώων, καθώς και περιοχών πολιτιστικής κληρονομιάς, ενώ έχει ήδη αρχίσει η αποψίλωση των δασών. Ουσιαστικά, λοιπόν, το νομοθετικό πλαίσιο που ψήφισε η Βουλή των Ελλήνων αφαιρεί τη γη της Ελλάδος από τους Ελληνες ιδιοκτήτες της και την παραχωρεί στις ξένες εταιρίες. Περίπου το 80% της αξίας της εξόρυξης θα το καρπωθούν οι ξένες εταιρίες και το εναπομείναν 20% θα καταλήξει στην τσέπη των πολιτικών, στην καλά αμειβόμενη γραφειοκρατία που τους στηρίζει, στους κομματικούς κηφήνες και τους παρατρεχάμενους του Μαξίμου, ενώ ένα μικρό ποσοστό θα «επιδοματηθεί» στην τάξη των «οξυδερκών» ψηφοφόρων που τους διατηρεί στην εξουσία.

Ομως τα δεινά των ελληνικών πληθυσμών, εντός και εκτός Ελλάδος, δεν έχουν τέλος. Διδασκόμενοι από τις πρακτικές εξανδραποδισμού των Τούρκων και του ελληνικού πολιτικού συστήματος, ακόμα και η κυβέρνηση των κατσαπλιάδων της Αλβανίας συστηματικά δημεύει τις περιουσίες των Βορειοηπειρωτών, με αποτέλεσμα οι τελευταίοι να εξαναγκάζονται να εγκαταλείπουν τον τόπο τους και να μετοικίζουν στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αφού δεν δύνανται πλέον να επιβιώσουν στον τόπο καταγωγής των.

Ετσι στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή μας οι Ελληνες από ελεύθεροι πολίτες και περήφανοι ιδιοκτήτες ακινήτων έχουν μετατραπεί σε φοβισμένους ενοικιαστές και μετανάστες, σχηματίζοντας τη νέα κοινωνική τάξη των επιδοματούχων ανέργων και ακτημόνων του πρεκαριάτου, που βουβή, άβουλη, φοβισμένη και εξαθλιωμένη στον ρόλο του ακούσιου θεατή της διαχρονικής τραγωδίας των εναλλασσόμενων άθλιων πολιτικών ρόλων παρακολουθεί τα στίφη των «προοδευτικών και δημοκρατικών διαχειριστών της εξουσίας», τα φρίκουλα των Εξαρχείων, τους Νεοοθωμανούς, τους ευρωλιγούρηδες και τους «πανταχού παρόντες και τα πάντα πληρούντες» μεταλλαγμένους «πράσινους», «γαλάζιους» και «ροζουλί» βρουκόλακες του έθνους να απολαμβάνουν την «κρυφή γοητεία της εξουσίας και τα προνόμια της μπουρζουαζίας» τη στιγμή που φέρνουν εις πέρας το έργο του εξανδραποδισμού και της βιολογικής εξαφάνισης του ελληνικού έθνους. Σήμερα εκατομμύρια συμπολίτες μας είτε εξευτελίζονται από το πολιτικό σύστημα εξουσίας ως επιδοματούχοι και άνεργοι είτε εξαναγκάζονται να μετοικίσουν στο εξωτερικό, επιβιώνοντας ως μισθωτοί σκλάβοι.

Σε περίοδο οικονομικής καταστροφής για τον λαό, την πατρίδα και το έθνος το πολιτικό σύστημα εξουσίας αυξάνει εκθετικά τα προνόμιά του, σείει επιδεικτικά και σαδιστικά το δάχτυλο στην κοινωνία, ενώ οπλίζεται συνεχώς με νέα νομοθετικά μέτρα οικονομικής εξαθλίωσης και δήμευσης της περιουσίας, ώστε η συνεχώς επιδεινούμενη οικονομική κατάσταση να εξαναγκάζει τον ελληνικό πληθυσμό να μεταναστεύει στο εξωτερικό, για να αντικατασταθεί από νέους ετερογενείς πληθυσμούς, οι οποίοι εγγυώνται τη διαιώνιση των ιδίων προσώπων και πολιτικών συμμοριών στην εξουσία. Η εισαγωγή του ΕΝΦΙΑ και η δήμευση της γης και της περιουσίας ήταν το μοιραίο χτύπημα που επέφερε το πολιτικό σύστημα στον ψυχισμό του λαού, στον Ελληνισμό και στο έθνος, επειδή ο πατριωτισμός και η παραμονή στην πατρώα γη είναι συνυφασμένα με την κατοχή γης και την ατομική ιδιοκτησία.

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση