Κοιτάζουμε τον καβγά που γίνεται για το πάπλωμα και δεν προσέχουμε πως μοιράζονται το ίδιο το κρεββάτι

Ώδινεν γίγαντες και έτεκε νάνους. Το Ευρωκοινοβούλιο, φυσικά. Ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του; Και γιατί τα μέλη του είναι πολιτικοί νάνοι;
Φτάνει να ρίξει κάποιος μια ματιά στους αριθμούς. Από τη μια 736 αιρετοί ευρωβουλευτές και από την άλλη 15.000 διορισμένοι αξιωματούχοι που βρίσκονται στην υπηρεσία της πανίσχυρης Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Το αριθμητικό έλλειμμα αποκαλύπτει το δημοκρατικό. Το παιχνίδι στο Ευρωκοινοβούλιο ήταν χαμένο από την αρχή.
Έτσι ήταν καθορισμένο από γεννησιμιού του: να ψηφίζει τις προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Συμβουλίου των Υπουργών, αλλά να έχει απλό συμβουλευτικό ρόλο στα μεγάλα και ευαίσθητα ζητήματα, όπως ας πούμε τη δημοσιονομική, τη βιομηχανική ή την αγροτική πολιτική.
Μολονότι είναι το μοναδικό όργανο της Ευρωπαϊκής Ένωσης που τα μέλη του εκλέγονται απευθείας από τους ευρωπαϊκούς λαούς, η νομοθετική του αρμοδιότητα είναι περιορισμένη. Να περιμένουμε λοιπόν από το Ευρωκοινοβούλιο να βάλει μια τάξη στις αγορές είναι ανώφελο, αφού αυτός ο χώρος βρίσκεται έξω από τις αρμοδιότητές του.
Τις μεγάλες αποφάσεις τις παίρνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα λόμπι συμφερόντων που τη «συμβουλεύουν»- κι ούτε αυτή ούτε αυτά εκλέγονται από τους ευρωπαϊκούς λαούς. Όσοι λοιπόν μας προτρέπουν να ψηφίσουμε στις ευρωεκλογές, επειδή η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η μοναδική διέξοδος από την οικονομική κρίση, στην ουσία μας προτρέπουν να ψηφίσουμε ένα όργανο που του έχουν στερήσει κάθε αρμοδιότητα για να δώσει τη λύση.
Ας φανταστούμε όμως πως τα πράγματα είναι αλλιώς και πως το Ευρωκοινοβούλιο δεν είναι ένα άβουλο βουλευτήριο, αλλά ένα όργανο με αρμοδιότητα και ισχύ. Αν ρίξουμε μια ματιά στις ψηφοφορίες του, δεν θα δυσκολευτούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως όλη η τάχα έντονη προεκλογική αντιπαράθεση ανάμεσα στα κεντροδεξιά και τα κεντροαριστερά ευρωπαϊκά κόμματα που μετέχουν στις δύο μεγαλύτερες κοινοβουλευτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα και το Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, δεν είναι παρά μια κωμωδία που αποκρύπτει την ουσιαστική σύγκλιση αυτών των δύο ακρογωνιαίων λίθων του συστήματος.
Έρευνα που έγινε από το Παρατηρητήριο της Ευρώπης δείχνει πώς ψηφίζουν αυτές οι δυο ομάδες που κυριαρχούν στο Ευρωκοινοβούλιο από το 1979. Μέχρι τώρα κανείς δεν είχε μπει στον κόπο να κάνει μια σύγκριση. Τα στοιχεία της έρευνας λοιπόν, που εξέτασε τις ψηφοφορίες του 2008, δείχνουν ότι δεξιοί και σοσιαλιστές ψήφισαν με τον ίδιο τρόπο στο 97% των ψηφοφοριών. Κι είναι αυτό ένα ρεκόρ που θυμίζει «κοινοβούλια» ολοκληρωτικών καθεστώτων.
Από τις 535 συνολικά ψηφοφορίες, μόνο σε 18 οι δεξιοί και οι σοσιαλιστές ψήφισαν διαφορετικά.
Αλλά και σε αυτές τις 18 δεν διαφώνησαν σε όλες, αφού στις 8 έκαναν αποχή. Άλλωστε δεξιοί και σοσιαλιστές υποστηρίζουν τις ίδιες ευρωπαϊκές συνθήκες, ακόμη και τον ίδιο υποψήφιο για αρχηγό της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Ο ιστορικός Μαξ Γκαλό είχε πει κάποτε πως «καβγαδίζουν για το πάπλωμα για να μας κάνουν να ξεχάσουμε πως μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι».
Ρούσσος Βρανάς
Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση