Πόσο θα διαρκέσει η εύθραυστη "ειρήνη" στα Βαλκάνια;

Οι Κοσοβάροι είναι αποφασισμένοι να τραβήξουν στα άκρα την διένεξή τους με την Σερβία και δηλώνουν ότι δεν θα υπακούσουν στις φωνές της Δύσης

Προφανώς και η ευχή όλων είναι να υπάρξει ειρήνη στην περιοχή, είναι καταλύτης άλλωστε της ανάπτυξης, αλλά τα ευχολόγια συγκρούονται με τα γεγονότα. Ίσως, η απροκάλυπτη υποστήριξη της Δύσης στον μεγαλοϊδεατισμό των Αλβανών, αφενός για απόκρουση της ρωσικής διεισδυτικότητας, αφετέρου για αφόρητη πίεση στους Σέρβους να αποδεχθούν την σμίκρυνση της επικράτειάς τους, με την ίδρυση κοσοβάρικου κράτους, είναι παράγοντες που επιτείνουν τις εντάσεις.

Ο αναλυτής συναντά εμπόδια να εξηγήσει, αφενός την προειδοποίηση του ΝΑΤΟ προς το Κοσσυφοπέδιο, ότι δεν πρέπει η Αστυνομία του να μετατραπεί σε Στρατό, αφετέρου την πληροφορία ότι αμερικανικός οπλισμός εκφορτώνεται στο Δυρράχιο, για να εξοπλίσει τους Κοσοβάρους. Φυσικά, και η δήθεν Αστυνομία του Κοσσυφοπεδίου, αποτελεί πρόσχημα, επειδή φέρει βαρέα όπλα, και οι άνδρες της εκπαιδεύονται με πρόγραμμα Ειδικών Δυνάμεων.

Ο γνωστός Αμερικανός καθηγητής, Τζορτζ Φρίντμαν, υποστήριξε σε παλαιότερο άρθρο του, ότι το μέλλον των (Δυτικών) Βαλκανίων δεν είναι ελπιδοφόρο. Ως καλός γνώστης της γεωπολιτικής, ο Φρίντμαν, λέει ότι μπορεί να υπάρξει πόλεμος στα Βαλκάνια. Ισχυρίζεται ότι οι Σέρβοι έχουν την υποστήριξη των Ρώσων σε κάθε βήμα που θα κάνουν, ενώ οι Αλβανοί υποστηρίζονται από τους Αμερικανούς, του Κροάτες και τους Γερμανούς.

Δεν είναι μόνον ο Φρίντμαν, αλλά πολλοί αναλυτές είναι πεπεισμένοι ότι είναι θέμα χρόνου η έκρηξη πολέμου στα (Δυτικά) Βαλκάνια. Οι Κοσοβάροι είναι αποφασισμένοι να τραβήξουν στα άκρα την διένεξή τους με την Σερβία, και δηλώνουν κυβερνητικά χείλη, ότι δεν θα υπακούσουν στις φωνές της Δύσης να χαμηλώσουν την ένταση, ούτε και στην άρση της επιβολής 100% δασμού σε σερβικά προϊόντα, που πλήττει δραστικά τους Σέρβους του σερβικού τομέα.


Τα Βαλκάνια θα διατηρούν μια επίπλαστη ειρήνη, μόνον με την δύναμη των όπλων των ισχυρών. Δεν είναι τωρινή η διαπίστωση, αλλά θα μπορούσα να πω ότι το λεγόμενο Ανατολικό Ζήτημα, έχει την αρχή του ήδη κατά την εποχή της Συνθήκης του Κιουτσούκ Καϊναρτζή, που υπεγράφη στο τότε ομώνυμο χωριό της Βουλγαρίας το 1774, μετά την νίκη της Ρωσίας επί των Οθωμανών [και κατέλαβε την Αζοφική, την Κριμαία και τη Βεσσαραβία].

Με τη συνθήκη αυτή η Ρωσία διαμόρφωσε τη διπλωματική βάση για περαιτέρω επέμβαση στα εσωτερικά της οθωμανικής αυτοκρατορίας, και απέκτησε την συμπάθεια των χριστιανικών πληθυσμών της Βαλκανικής, που ωφελήθηκαν δια της Συνθήκης με κάποια πλεονεκτήματα. Έκτοτε η Ρωσία, με τον Πανσλαβισμό και την Ορθοδοξία, κυριάρχησε στα Βαλκάνια, ιδιαιτέρως με τα κομμουνιστικά καθεστώτα.

Αν δε ληφθεί υπόψη, ότι τα βαλκανικά κράτη είναι ετερογενή εθνοτικά και έχουν ιστορικές διεκδικήσεις το ένα έναντι του άλλου, είναι επόμενο να μη μπορούν να διατηρήσουν επί πολύ σταθερές ειρηνικές σχέσεις. Άλλωστε, μέρος της επικράτειας κάθε κράτους, ανήκε κάποια εποχή στο γειτονικό. Αυτό σημαίνει, ότι κάθε κράτος διεκδικεί τμήμα του άλλου.

Χαρακτηριστική είναι η εχθρότητα μεταξύ Κροατών και Σέρβων, οι οποίοι έχουν παρεμφερή γλώσσα και για κάποιο διάστημα κοινή ιστορία, αλλά ανήκουν σε εντελώς αντίθετους κόσμους, γεγονός που φάνηκε κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν οι Κροάτες Ουστάσι φιλοναζιστές εξόντωσαν ολόκληρους σερβικούς πληθυσμούς. Οι μεν είναι κομμάτι του ρωμαιοκαθολικού κόσμου, οι δε του ορθοδόξου. Οι μεν προσβλέπουν στη Γερμανία και οι δε στη Ρωσία.

Επανερχόμενος στην διαπίστωση του Φρίντμαν, σημειώνω την διαπίστωσή του, ότι «Ορισμένες φορές οι πόλεμοι μεταξύ των χωρών, παρασύρουν και άλλες χώρες, εμπλέκουν και τις μεγάλες δυνάμεις. Ορισμένες φορές όταν οι μεγάλες δυνάμεις ανταγωνίζονται μεταξύ τους παρασύρουν και άλλες δυνάμεις και τις βαλκανικές χώρες».

Ο Μακεδών
Voria


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση