Ανάγκη για "σιωπή" γύρω από το "deal"

Επικίνδυνη για την Ελλάδα η αμφισβήτηση των «Πρεσπών», ενώ η συμφωνία δεν έχει καν εγκριθεί στη σκοπιανή Βουλή

Από τον Μανώλη Κοττάκη

Τρεις κατηγορίες απόψεων κυκλοφορούν στην πατρίδα μας αυτή την εποχή: των πολιτών που θεωρούν ότι πρέπει να κυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών, εκείνων που θεωρούν ότι πρέπει να ακυρωθεί και εκείνων που πιστεύουν ότι πρέπει να τροποποιηθεί (ερμηνευτικό πρωτόκολλο). Ολοι, ωστόσο, μέσα τους συμφωνούν ότι, αν προκύψουν αδιέξοδο, ναυάγιο, αρνητική εξέλιξη, δεδομένων των συμμαχιών στις οποίες ανήκει αυτή τη στιγμή η χώρα, αυτό θα πρέπει να καταλογιστεί στους Σκοπιανούς - όχι σε εμάς τους Ελληνες.

Με τον τρόπο που διαχειριζόμαστε όμως το θέμα, νομίζω ότι, αν έρθει η ώρα των καταλογισμών με τον τρόπο που κινούμαστε συνολικά, διευκολύνουμε τις ξένες δυνάμεις να χρεώσουν και εμάς - να μας κάνουν μέρος του προβλήματος. Οι δικαιολογίες που έχουν είναι πολλές. Ποιο είναι, άραγε, το τοπίο σήμερα στα Σκόπια και ποιο στην Ελλάδα; Μάλλον κοινό.

Η πλειοψηφία του Ζάεφ δέχεται πίεση από τον «εξόριστο» στην Ουγγαρία Γκρούεφσκι, ο οποίος με ελευθερία κινήσεων οργανώνει, σε συνεργασία με τους Ρώσους, επιχείρηση ανταρσίας για την ψηφοφορία τελικής αναθεώρησης του Συντάγματος. Πίεση άρχισε να δέχεται -σε πρώιμο στάδιο, είναι η αλήθεια- και όποια πλειοψηφία Τσίπρα στη Βουλή. Πλην του προέδρου των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνου Καμμένου. θολά μηνύματα εκπέμπει και το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη (συμμαχείς με τον... εθνολαϊκισμό, Σταύρο;).


Πού βλέπω το πρόβλημα; Πρώτον, ότι το εσωτερικό πολιτικό παίγνιο δεν νοείται να υπερισχύει της εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Δήλωσαν οι ΑΝ.ΕΛ. ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι «νεκρή». Λάθος. Σε λίγο καιρό μπορεί να είναι. Αλλά όχι ακόμα. Μας δεσμεύει το Διεθνές Δίκαιο από τη στιγμή που την υπογράψαμε και υπάρχει σε εξέλιξη διαδικασία για την κύρωση ή τη μη κύρωση από τα δύο Κοινοβούλια.

Αν υιοθετήσουμε τόσο εύκολα την άποψη ότι μια διεθνής συμφωνία δεν μας δεσμεύει, και μάλιστα πριν ακυρωθεί με απόφαση ενός εκ των δύο Κοινοβουλίων, αν λέμε ότι είναι «νεκρή» όσο είναι σε ισχύ, γιατί αύριο να μην έρθουν να μας πουν οι Τούρκοι ότι αμφισβητούν τη Συνθήκη της Λωζάννης; Τη Συμφωνία της Ζυρίχης; Οποια συμφωνία; Γιατί να μη μας πει ο ΟΗΕ άρρητα ρήματα;

Το Διεθνές Δίκαιο, μας αρέσει - δεν μας αρέσει, έχει ενιαίους κανόνες. Αν εμείς σπεύδουμε να αξιοποιήσουμε λάθη των Σκοπιανών μεν, σε λάθος πολιτικό χρόνο δε, στην πραγματικότητα λειτουργούμε ως άτυποι σύμμαχοί τους στο έργο του καταλογισμού των ευθυνών εναντίον μας, όταν υπάρξουν. Τόση προχειρότητα;

Το αυτό πρέπει να πω για την απόφαση των ΑΝ.ΕΛ. να ισχυριστούν ότι πρέπει να αναπεμφθεί η συμφωνία σε διαπραγματεύσεις λόγω των δηλώσεων για «μακεδονική» γλώσσα με βάση το άρθρο 19 των «Πρεσπών». Μα, το συγκεκριμένο άρθρο έχει εφαρμογή μόνο όταν τεθεί σε ισχύ η Συμφωνία των Πρεσπών. Μέχρι όποια κύρωσή τους από τα Κοινοβούλια ισχύει η Ενδιάμεση Συμφωνία. Ποια αναπομπή; Τόση ασχετοσύνη; Και επί της ουσίας -ειρήσθω εν παρόδω-, αν διορθωθούν τα περί μακεδονικής μειονότητας-μακεδονικής γλώσσας, οι ΑΝ.ΕΛ. δεν θα έχουν πρόβλημα με το όνομα «Βόρεια Μακεδονία» και θα ψηφίσουν τη συμφωνία; Γι’ αυτό ζητούν αναπομπή;

Το μείζον είναι, όμως, ένα: λάθος επί της αρχής να αμφισβητείς διεθνή συμφωνία που έχει υπογράψει η Ελληνική Δημοκρατία για όσο ισχύει.
Ωστόσο, υπάρχει και άλλη πτυχή: Η κυβέρνηση Ζάεφ κινδυνεύει με πτώση. Μπορεί να τη γλιτώσει, μπορεί και όχι.

Οι Ρώσοι, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις Λαβρόφ στην «Εφημερίδα των Συντακτών», το Σάββατο κατηγορούν τους Αμερικανούς ότι εξαγόρασαν οκτώ βουλευτές του VMRO. Αν στην τελική ψηφοφορία οι Ρώσοι καταφέρουν να μην αποσπάσει ο Ζάεφ την πλειοψηφία των 80 βουλευτών, η συμφωνία τινάζεται στον αέρα, με ευθύνη των Σκοπίων, όχι δική μας.

Τα λόγια μας, όμως, ταξιδεύουν από τη μια πλευρά στην άλλη. Οπως επίσης και οι διαρροές ότι τα κόμματα της αντιπολίτευσης κάνουν μέτωπο κατά του Τσίπρα για να μην περάσει η συμφωνία. Αλλά, αν προλάβουν να την ακυρώσουν οι ίδιοι οι Σκοπιανοί μόνοι τους, γιατί να φαινόμαστε εμείς ως επισπεύδοντες να την υπονομεύσουμε; Γιατί βγάζουμε τα μάτια μας; Δεν είναι λάθος;

Και αν, μετά την ψηφοφορία στα Σκόπια (σε περίπτωση που εγκριθεί η αναθεώρηση του Συντάγματος), ο διεθνής παράγων ερμηνεύσει με θετικό τρόπο για τα ελληνικά συμφέροντα πλέον τους όρους «nationality» και «γλώσσα», για τους οποίους γίνεται σήμερα τόση φασαρία, τι θα κάνουν τα κόμματα που έχουν εστιάσει την προσοχή τους σε αυτά τα ζητήματα; Θα δεχθούν και θα ξεχάσουμε τον όρο «Μακεδονία»;

Λίγη σιωπή από όλες τις πλευρές μέχρι να ξεκαθαρίσει η κατάσταση στα Σκόπια και με γνώμονα τη διαχρονική στάση της Ελλάδας απέναντι στο Διεθνές Δίκαιο δεν γίνεται να υπάρξει;

Δημοκρατία


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση