Η Τουρκία θα πληρώσει την αλαζονεία της στο Κυπριακό

Η κανονιά που θα βυθίσει την Τουρκία

Η Τουρκία δεν απέβαλε ποτέ τον οθωμανικό εαυτό και το οθωμανικό σύνδρομό της. Πολύ περισσότερο σήμερα, με τον Αχμέτ Νταβούτογλου να σχεδιάζει και να προωθεί τον πλανηταρχικό ρόλο της, τον οποίο Βρετανοί και Αμερικανοί, χωρίς κανένα πρόσχημα, της προσφέρουν.
Να θυμίσουμε τι είπε πρόσφατα ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας σε ομιλία του στις Βρυξέλλες, αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν στη «Μιλιέτ» και αναδημοσιεύθηκαν στη «Σημερινή» (Κύπρος, Παρασκευή 22 Μαΐου 2009). Αμφιβάλλουμε εάν οι πολιτικοί μας τις διάβασαν και, αν τις διάβασαν, πόσο προβληματίστηκαν.
Είπε, λοιπόν, μεταξύ άλλων, ο Αχμέτ Νταβούτογλου: «...Ο αγώνας μας, τώρα, είναι να μετατρέψουμε την Τουρκία σε μιαν από τις μεγαλύτερες δυνάμεις του κόσμου. Αυτήν τη στιγμή, στις γύρω περιοχές δεν σημειώνεται καμία εξέλιξη χωρίς τη βούληση της Τουρκίας, χωρίς να το έχει υπόψη της η Τουρκία και χωρίς να το εγκρίνει η Τουρκία...».
Μέσα σε αυτή, λοιπόν, την έξαρση της τουρκικής επιδρομικότητας και του τουρκικού εθνικισμού, μέσα στο περιβάλλον της νέας τάξης πραγμάτων που προωθεί η Τουρκία -να γνωρίζει, να εγκρίνει και να κατευθύνει τις εξελίξεις στην περιοχή της (και στην περιοχή μας)- εντάσσονται και οι απειλές της κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, και όσων αποτολμήσουν να διεξαγάγουν έρευνα, για λογαριασμό της Κύπρου, για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων και φυσικού αερίου.
Βεβαίως, δεν χρειαζόταν το "δόγμα Νταβούτογλου" για να καταστήσει την Τουρκία θρασεία και επιθετική. Αυτή η ιμπεριαλιστική νοοτροπία και η οθωμανική αντίληψη επικρατούσε πάντοτε. Εξού και η εισβολή της στην Κύπρο, η συνεχιζόμενη κατοχή, οι επιδρομικές προθέσεις και ενέργειές της στο Αιγαίο, στη Θράκη, στο Ιράκ και αλλού. Να μη λησμονούμε ακόμη και τις απειλές της περί «άνευ ορίου αντιδράσεων» στην περίοδο που η Κυπριακή Δημοκρατία διεξήγαγε διαπραγματεύσεις για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εκείνες οι αντιδράσεις έμειναν τελικά στο χαρτί, διότι και από την Ελλάδα και από την Κύπρο επεδείχθη αποφασιστικότητα και διεκδικήθηκε μέχρι τέλους η ένταξη, και διότι και από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από άλλες μεγάλες δυνάμεις προέκυψαν αντιδράσεις κατά των τουρκικών επιθετικών προθέσεων.
Με τον ίδιο τρόπο, πρέπει να αντιμετωπισθούν και οι σημερινές τουρκικές απειλές στο θέμα των πετρελαίων. Αν, για οποιονδήποτε λόγο, η Κυπριακή Δημοκρατία και η Κυβέρνησή της επιδείξουν ολιγοψυχία και δείξουν διάθεση να υποχωρήσουν και να τερματίσουν τις έρευνες, το παιγνίδι των πετρελαίων θα έχει χαθεί. Χωρίς να έχει κινητοποιήσει ένα πλοίο της η Τουρκία, θα έχει επιτύχει στο σκοπό της.
Επιβάλλεται, συνεπώς, η επίδειξη αποφασιστικότητας. «Όχι, δεν τερματίζονται οι έρευνες. Συνεχίζονται». Αυτή πρέπει να είναι η απάντησή μας και ας έλθει ο τουρκικός στόλος να τις σταματήσει, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο και τα κυριαρχικά δικαιώματα ενός κράτους. Και θέτοντας την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας σε μέγιστο κίνδυνο. Διότι μια επιδρομική ενέργεια της Τουρκίας κατά της Κύπρου, δεν θα αφήσει αμέτοχους όσους στην Ευρώπη την περιμένουν στη γωνιά για να θέσουν, μια για πάντα, τέλος στην ευρωπαϊκή πορεία της.
Παράλληλα και μαζί με την επαγρύπνηση και τη λήψη όλων των αμυντικών μέτρων, η Κυβέρνηση καλείται να ενημερώσει φίλες χώρες και να ζητήσει τη συμπαράσταση και τη βοήθειά τους στην περίπτωση που η Τουρκία προχωρήσει στην υλοποίηση των απειλών της. Και η Ελλάδα, ας κληθεί να αναλάβει και τις δικές της υποχρεώσεις.
Η Τουρκία μπορεί να διαπνέεται από επιδρομικές διαθέσεις, να διαχέεται από το οθωμανικό σύνδρομο, να εκπέμπει αλαζονεία και έπαρση, να παρουσιάζεται στρατιωτικά και πολιτικά ενισχυμένη και να θέλει να κατευθύνει τις εξελίξεις στην περιοχή της. Να παρουσιάζεται η υπερδύναμη της περιοχής. Όλα αυτά είναι αλήθεια, αλλά είναι επίσης αλήθεια ότι δεν βρισκόμαστε στην εποχή της πολιτικής της κανονιοφόρου. Ιδιαίτερα όταν αυτή την πολιτική θέλει να νεκραναστήσει μια χώρα που επιθυμεί να γίνει μέλος της Ευρώπης. Και δεν είναι τόσο δυνατή η Τουρκία, ούτε θα γίνει ποτέ, ώστε να μπορεί να υπερφαλαγγίζει τα μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη και να θέλει να επιβάλλει τους πολεμικούς και άλλους όρους της στην Ευρώπη. Η αλαζονεία που απέκτησε και οι επεκτατικές της βλέψεις αποτελούν πρόκληση για τους λαούς και τις κυβερνήσεις της Ευρώπης. Και η αλαζονεία πληρώνεται. Δεν ανταμείβεται...
Του Κωστάκη Αντωνίου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση