Έρμαιο του Πούτιν ο Ερντογάν στη Συρία

Γιατί απειλεί την Ευρώπη

Γράφει ο Νίκος Μελέτης

Να αποσπάσει την προσοχή της Ευρώπης από την ασφυκτική κατάσταση που έχει προκαλέσει με την ώθηση των ομάδων μεταναστών και προσφύγων στα σύνορα με την Ελλάδα και να εστιάσει την συζήτηση στην εξασφάλιση «στήριξης» από την Ε.Ε. στις επιδιώξεις του στην Συρία επιδιώκει το τουρκικό καθεστώς, καθώς η τουρκική παρέμβαση στην Συρία μπαίνει στην πιο δύσκολη και επικίνδυνη φάση της. Και το ερώτημα είναι πως θα αντιδράσει ο κ.Ερντογαν και ποιο μέτωπο θα επιλέξει να ανοίξει ως αντιπερισπασμό σε μια αρνητική εξέλιξη των συνομιλιών του στην Μόσχα.

Οι κινήσεις αυτές γίνονται καθώς σήμερα στην Μόσχα ο Τ .Ερντογάν θα επιχειρήσει να διασώσει τα προσχήματα και να εξασφαλίσει ότι ο Β . Πούτιν δεν θα τον εγκαταλείψει στην πιο κρίσιμη καμπή της τουρκικής παρέμβασης στην Συρία στην οπoία διακυβεύονται πέραν των συγκεκριμένων επιδιώξεων της Τουρκίας στην Β. Συρία και η ίδια η αξιοπιστία του προέδρου Ερντογάν και της εξωτερικής πολιτικής που ακολουθεί η οποία εμπλέκει την Τουρκία όλο και πιο βαθιά σε επικίνδυνες περιπέτειες.

Ο τούρκος ηγέτης αντιλαμβάνεται πλέον ότι είναι έρμαιο των επιδιώξεων του Ρώσου ηγέτη και ότι στην Συρία οι στρατηγικές επιδιώξεις των δυο χωρών συγκρούονται και ετσι ο Ρώσος ηγέτης δεν θα διστάσει να θυσιάσει την «συμμαχία» του με την Τουρκία προκειμένου να στηρίξει τον εκλεκτό της Μόσχας στην Μέση Ανατολή ,τον Σύριο πρόεδρο Μ. Ασαντ. Οι επιλογές που έχει ο κ. Ερντογάν είναι εξαιρετικά περιορισμένες καθώς γνωρίζει ότι μια ανοικτή πολεμική εμπλοκή με την Συρία στην συγκεκριμένη στιγμή θα έχει εξαιρετικά μεγάλο κόστος για την χώρα του.


Αλλά και η παρουσία των τουρκικών δυνάμεων στο Συριακό έδαφος έχει διασφαλισθεί μέχρι τώρα με την «άδεια» των Ρώσων και ετσι ο κ.Ερντογάν θα επιδιώξει να συμμορφωθεί και να μπει στο «καλούπι» το οποίο στήνει ο Ρώσος πρόεδρος στην Συρία, ελπίζοντας ότι στοιχειωδώς θα παραμείνει «ζωντανός» στο παιχνίδι για την διαμόρφωση της μεταπολεμικής Συρίας. Όμως τα «οράματα» για προσωρινή κατάληψη Συριακού εδάφους που θα μετεξελιχθεί σε μόνιμη κατοχή ,θα πρέπει να αποκλείονται πλέον ως πιθανά σενάρια.

Ο τούρκος ηγέτης φοβάται όμως τα χειρότερα σενάρια και για τον λόγο αυτό επιχειρεί με όπλο το μεταναστευτικό και την συντονισμένη επίθεση στα ελληνικά σύνορα να εκφοβίσει και να εκβιάσει τους Ευρωπαίους ώστε να ανακτήσει την στήριξη τους στην Συρία, ως εναλλακτικό της στήριξης που είχε μεχρι τωρα από την Ρωσία. Κάτι που φυσικά δεν μπορεί να συμβεί μια και η Ε.Ε., εκτός ίσως της Γαλλίας, είναι παντελώς απούσα από την Συρία.

Ακόμη κι αν η κ. Μέρκελ προκειμένου να κατευνάσει τον Τ. Ερντογάν (και τους Σοσιαλδημοκράτες εταίρους της ) επιχειρήσει να πείσει τους Ευρωπαίους ομολόγους της να συναινέσουν στην ευρωπαϊκή ενίσχυση της δημιουργίας καταυλισμών προσφύγων σε Ζώνη Ασφαλείας στην Συρία, ούτε είναι δεδομένο ότι η Ρωσία θα αποδεχθεί αυτή την εξέλιξη, ούτε φυσικά θα αντιμετωπισθούν οι μεταναστευτικές ροές, καθώς οι καταυλισμοί θα αφορούν μόνο τους Σύριους πρόσφυγες.

Και πάλι φυσικά δεν υπάρχουν εγγυήσεις ότι ακόμη κι αν η Ευρώπη προσφέρει στον κ. Ερντογάν την στήριξη που ζητά, ότι η Τουρκία θα είναι συνεπής στις δεσμεύσεις της ότι θα συγκρατήσει και δεν θα χρησιμοποιήσει ξανά ως μοχλό πίεσης τις μεταναστευτικές ροές.

Γι αυτό εξάλλου ο κ.Ερντογάν με δηλώσεις του χθες προσπάθησε να παρεκτρέψει την συζήτηση από το μείζον ζήτημα του μεταναστευτικού στην κατάσταση στην Συρία.

«Εάν οι ευρωπαϊκές χώρες θέλουν να λύσουν το μεταναστευτικό πρόβλημα, είναι αναγκαίο να υποστηρίξουν την τουρκική πολιτική στην Βορειοδυτική Συρία» δήλωσε ο τούρκος πρόεδρος Τ.Ερντογάν ενώ ο στενότερος σύμβουλος του και εκπρόσωπος της Προεδρίας Φ.Αλτουν δήλωσε οτι η «διεθνής κοινότητα πρέπει να εστιάσει τις προσπάθειες της στην Συρία και όχι στην Ελλάδα».

Παρά το γεγονός ότι η Ε.Ε. και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί εκφράζουν πλήρη στήριξη στην Ελλάδα, καθώς αντιλαμβάνονται ότι εάν η χώρα δεν αντέξει την πίεση στα σύνορα της τότε δεν θα μπορέσει να μείνει κλειστή για πολύ η Βαλκανική διαδρομή που οδήγησε δεκάδες χιλιάδες μετανάστες στις πύλες της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης, συνεχίζουν να υπάρχουν διαφορετικές θέσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Άλλες χώρες θεωρούν ότι αρκεί η ενίσχυση των δομών στην Ελλάδα και η παροχή ορισμένων μέσων για επιτήρηση των συνόρων και να αυξηθούν οι χρηματοδοτήσεις προς την Τουρκία και ετσι να αποφύγουν να μπουν σε συζήτηση για κατανομή προσφύγων και μεταναστών, άλλες συζητούν υπό όρους όμως την υποδοχή μικρού αριθμού προσφύγων και μεταναστών από την Ελλάδα.

Όμως καμία από αυτές τις επιλογές δεν είναι αρκετή για την αντιμετώπιση αυτής της σοβαρής κρίσης που πλέον εξελίσσεται σε κρίση ασφάλειας για ολόκληρη την Ευρώπη. Και η «μάχη» τις επόμενες ημέρες και στο Ζάγκρεμπ που θα συνεδριάσουν οι ΥΠΕΞ της Ε.Ε. αλλά και ενόψει της Συνόδου Κορυφής στο τελος Μαρτίου θα είναι ακριβώς να μην παρασυρθεί η Ευρώπη στην διαπραγμάτευση που θέλει να την εγκλωβίσει ο κ . Ερντογάν, απαιτώντας συγκεκριμένα και απτά ανταλλάγματα για την στήριξη της πολιτικής του στην Βόρεια Συρία έναντι ασαφών και εώλων δεσμεύσεων για συγκράτηση των μεταναστευτικών ροών.

Liberal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση