Άκου Αρτέμη…

Σου δίνω αυτό το όνομα τυχαία γιατί εσύ σήμερα, το πρόσωπο στο οποίο γράφω, συνοψίζεις μια ομάδα «προοδευτικών» ανθρώπων που τις τελευταίες μέρες άρθρωσαν κραυγές υπέρ του ανοίγματος των συνόρων της Ελλάδας και την αθρόα έλευση εκατομμυρίων αλλοδαπών στην Ελληνική επικράτεια.

Θεωρείς Αρτέμη, φασιστικά σκεπτόμενος, ότι γνωρίζεις περισσότερα από τον λαό καθώς έχεις πάει στο πανεπιστήμιο και έχεις διαβάσει και κάνα δυο βιβλία παραπάνω από τον μέσο όρο. Όπως λοιπόν η επίπλαστη ιντελιτζένσια του ΚΚΕ καταφερόταν κατά της εθνικής προσπάθειας για ελευθερία στις αρχές του Β Π.Π, έτσι και εσύ τώρα Αρτέμη, πιστεύεις σε μια ειρηνική συνύπαρξη με … δεν ξέρεις καν με ποιους. Δεν γνωρίζεις και τόσα πολλά μάλλον Αρτέμη, τουλάχιστον για το θέμα με το οποίο καταπιάνεσαι.

Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν, στα πλαίσια μιας υψηλής στρατηγικής που εφαρμόζει εδώ και χρόνια, χρησιμοποιεί το μεταναστευτικό ως μοχλό πίεσης τόσο ως προς την Ευρώπη όσο και ως προς την Ελλάδα. Αναθεωρητική δύναμη ούσα, η Τουρκία εποφθαλμιά κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και βέβαια η πλημμύρα μεταναστών στην επικράτεια είναι – ως γνωστόν- μορφή υβριδικού πολέμου. Το λέει, το βροντοφωνάζει, το κάνει πράξη.


Εσύ Αρτέμη, δεν πιστεύεις και πολύ στο έθνος-κράτος, έτσι δεν είναι; Καλά κάνεις. Είναι τόσο γλυκό να πιστεύεις στην ειρηνική συνύπαρξη των λαών. Υπάρχει ένα πρόβλημα όμως βρε… Δεν πιστεύουν οι άλλοι. Θα σε γελάσουν. Και θα είναι αργά. Είδες ότι μόλις σηκώσαμε ανάστημα, οι Ευρωπαίοι αντιδρούν διαφορετικά. Τους είδες σήμερα στον Έβρο;

Ειρωνικά χαμογελάς και για αυτούς που για μισθό χαμηλότερο από τον δικό σου ξαγρυπνούν και κινδυνεύουν στα σύνορα. Μα μιλάς έτσι για τον ξάδερφο σου, τον παλιό μου μαθητή, τον γείτονα μας που απόψε θα φέρνει βόλτες πάνω κάτω στο ποτάμι για να σου διασφαλίσει αυτά που δυστυχώς δεν καταλαβαίνεις. Ή μήπως καταλαβαίνεις; Πάντως να σου πω κάτι; Δεν είδα να χαλάς με τίποτα την θαλπωρή του βολέματός σου. Φιλοξένησες κανέναν κακόμοιρο από τη μακρινή Σομαλία ή τα βάθη του Αφγανιστάν; Γιατί εγώ βλέπω μόνο κάτι πάρε-δώσε με τα ξαδέρφια από την Αμερική.

Βρε πονηρέ, μέχρι την χριστιανοσύνη ανακατεύεις, για την οποία ξέρουμε και οι δύο ότι δεν τρέφεις και τόσο θαυμασμό. Δεν άκουσες όμως τις ιαχές των τζιχαντιστών, την καταστροφή της εκκλησίας στη Μόρια προχθές δεν την είδες;

Επικαλείσαι και τον ΟΗΕ, και την Διεθνή Αμνηστία. Καθήκον δικό μας είναι η επιβίωσή μας Αρτέμη. Τα μπράβο των διεθνών οργανισμών λίγη σημασία έχουν στο διεθνές στερέωμα.

Μπορούμε βρε εμείς οικονομικά να το αντέξουμε αυτό; ούτε από αυτά ξέρεις; Ρε συ Αρτέμη, άνοιξες κανένα βιβλίο από τότε που βγήκες από το πανεπιστήμιο; Μάλλον κάθισες αυτάρεσκα στις δάφνες της προοδευτικότητάς σου, μη παρατηρώντας τον κόσμο δίπλα σου να αλλάζει και να υψώνει σύνορα. Γύρω σου η Μέρκελ, ο Ερντογάν, ο Πούτιν, ο Τράμπ, νοιάζονται για το εθνικό τους συμφέρον πάνω απ’ όλα. Και εσύ κόλλησες στις συζητήσεις των φοιτητικών σου χρόνων, τα ποτισμένα με μαυροδάφνη ανέμελα ουτοπιστικά όνειρα. Δεν είσαι κακός ρε φίλε. Είσαι όμως άσχετος και -τη δεδομένη στιγμή- επικίνδυνος.

Να σου πω κάτι ρε συ Αρτέμη;
Ευτυχώς, δεν σε ακούει κανείς.

LarisaPress


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση