Ένωση Εθνικών Δυνάμεων - Ιδρυτική Διακήρυξη

Tου Σπυρίδωνα Τσάλλα
Προέδρου του Ιδρύματος Κοινωνικής Μηχανικής και Ανάπτυξης

Οι Έλληνες βιώνουμε μια προσπάθεια μετατροπής του έθνους-κράτους σε ανίσχυρο κράτος-έθνος. Η στρέβλωση της ιστορίας και η εσωτερική πολιτισμική αλλοτρίωση του πληθυσμού οδηγεί στο δίλημμα “υποταγή στη Δύση ή στον Νεο-οθωμανισμό”. Οι θιασώτες της εθνο-ισοπεδωτικής ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης βασίζονται στην υπόθεση πως η Ελλάδα αποτελεί κράτος-μόρφωμα της μετα-οθωμανικής περιόδου το οποίο ούτε θα μπορούσε να έχει επιβιώσει χωρίς τη στήριξη του δυτικο-Ευρωπαϊκού άξονα (Γερμανία, Γαλλία, Αγγλία) ούτε θα έπρεπε να έχει αφεθεί σε αυτοδιαχείριση διότι δεν είναι ικανό να το πράξει αποτελεσματικά. Μολονότι αυτή η θεώρηση επικοινωνείται ως αντίθετη της Ανατολικής επιλογής (Οθωμανικό Σαρίκι ή Παπική Τιάρα), βάσει της οποίας είναι ασύμφορη η παραμονή της Ελλάδας εκτός μιας Νεο-οθωμανικής Συνομοσπονδίας, στην πράξη ταυτίζονται ως προς το αποτέλεσμα. Η ΚαλβινοΠροτεσταντική “ηθική για όλους εκτός από τον ισχυρό” είναι ισοπεδωτική, ακριβώς όπως η ΝεοΙσλαμιστική. Για την Ελλάδα και την Κύπρο συγκεκριμένα, η πληθυσμιακά δομική στρατηγική σχέση Γερμανίας-Τουρκίας δεν μπορεί να ανατραπεί από άλλες μεταβλητές και, ντετερμινιστικά, εξισώνει τις δύο επιλογές στην εξής μία: εθνομηδενισμός.

Το ψυχροπολεμικό δίλλημα «ελευθερία ή κομμουνισμός» που οδήγησε στη Συμφωνία της Γιάλτας εξακολουθεί να ισχύει με μια νέα μετάλλαξη: η τότε κομμουνιστική επιλογή ταυτίζεται πλέον λειτουργικά με την ένταξη σε διαδικαστικό σύστημα Γερμανικής φιλοσοφίας, ήτοι πλήρως ελεγχόμενο με μεθόδους επιχειρησιακού σχεδιασμού και ελέγχου. Το τμήμα των δυνάμεων το οποίο, σε παγκόσμια κλίμακα, επιθυμεί τέτοιου είδους διαχείριση πληθυσμών, στηρίζει την επιβολή προγραμμάτων μετατροπής οικονομιών εθνών-κρατών σε ατροφικά και, ως εκ τούτου, αναγκαστικώς εξαρτημένα από έναν πόλο. Ακόμα και όσοι υιοθετούν την ακριβώς αντίθετη προσέγγιση, ήτοι τη μόχλευση της δημιουργικότητας μέσω οικονομικών κινήτρων, εξυπηρετούνται βραχυπρόθεσμα από τη μείωση της αντίστασης μετατροπής πληθυσμών ούτως ώστε να υπάρξουν σε διαφορετικό οικονομικό υπόδειγμα.

Η προκύπτουσα στρατηγική αύξηση της ανισότητας με λειτουργική και, κατόπιν, θεσμική κατοχύρωσή της εφαρμόζεται έμπρακτα σε καθεστώτα κατ'επίφαση δημοκρατικά ή ξεκάθαρα απολυταρχικά. Ο φεουδαρχισμός, ο κομμουνισμός, ο σοσιαλισμός, ο φασισμός, ο νεοφιλελευθερισμός ως στρέβλωση του καπιταλισμού, και η παγκοσμιοποίηση παράγουν, όπως αποδείχθηκε ιστορικά η εφαρμογή των θεωρητικών προσεγγίσεων, ψευδοδημοκρατικά καθεστώτα επιβολής τεχνητής ανισότητας. Η Ελλάδα μάχεται, από ιδρύσεως του επαναστατικού κράτους, να ορθοποδήσει δημοκρατικά. Αρχικώς η Αγγλία και μετά η Γερμανία, εξυπηρετώντας εθνικά τους συμφέροντα, μερήμνησαν ούτως ώστε κάτι τέτοιο να μην είναι απολύτως εφικτό. Είτε μέσω δανεισμού είτε μέσω εταιρικών και άλλων οικονομικών εξαρτήσεων, η Ελλάδα δεν μπόρεσε να χτίσει υγιείς δημοκρατικούς θεσμούς. Το πρόσφατο όραμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ήταν εξ'αρχής στρεβλό αλλά έδιδε την ψευδαίσθηση στους συμμετέχοντες της ικανότητας καθ'οδόν τροποίησής του εκ των έσω. Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, ένας ιστορικά ρηχός πληθυσμός-εταιρία της Αγγλίας κατάφερε να υιοθετήσει Ελληνικές αρχές και να δομήσει μια παγκόσμια υπερδύναμη, οι ιστορικά πλούσιες χώρες της Ευρώπης θεωρητικά ήταν ικανές να πετύχουν ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Μολαταύτα, οι πληγείσες από τον Γερμανικό μεγαλοϊδεατισμό του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ευρωπαϊκές χώρες αποδείχθηκαν εξαιρετικά πιο πρόθυμες να παραμερίσουν τις οδυνηρές μνήμες τους με σκοπό την εξυπηρέτηση του κοινού οράματος  από τη χώρα που τις προκάλεσε. Η Γερμανία παρέμεινε πιστή στο θεμελιώδες δόγμα της εθνικής οικονομίας του List και χρησιμοποίησε την Ε.Ε. ως μέσο επίτευξης των προ-Β' Π.Π. στόχων της με οικονομικές, χρηματοοικονομικές και νομικές πολεμικές μεθόδους αντί των στρατιωτικών. Ως αντίπαλο δέος στις ατροφικές οικονομίες χρησιμοποιεί τα δόγματα λειτουργίας ιδιώτη κατά Smith και κοσμοπολίτη κατά Say, μακράν πιο επικίνδυνα για σχετικώς μικρά μεγέθη εθνικών οικονομιών. Με αυτή την ιδεολογική βάση, η δημοκρατική επιλογή της κατά Αριστοτέλη μείωσης της ανισότητας δεν προβλέπεται. Αντιθέτως, ο μονόδρομος είναι η κατά Madison μείωση της δημοκρατίας.

Το αποτέλεσμα για τον Ελληνισμό δεν είναι εθνικά βιώσιμο, συνεπώς δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό.

Ακόμα και σε ατομικό επίπεδο, η αφαίρεση θεμελιωδών ανθρώπινων δικαιωμάτων ξεπερνά το επίπεδο βιώσιμης μακροχρόνιας ισορροπίας.

Τυχόν προσπάθειες διατήρησης δομής δικτύου εθνών-κρατών με δικαίωμα στην ανά έθνος-κράτος εφαρμογή του δόγματος List, αναγκαία προϋπόθεση για την αποδοχή συμμετοχής της Ελλάδας σε αυτό το δίκτυο, είναι καταδικασμένες να αποτύχουν, αφενός διότι η θεσμική εξέλιξη σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει προχωρήσει πολύ προς το ομόσπονδο αμάγαλμα για να ανατραπεί, και αφετέρου διότι δεν αποτελεί στρατηγική επιλογή της Γερμανίας και των χωρών που ασπάζονται το ίδιο με αυτή όραμα.

Κυρίως αυτή η προσέγγιση απορρίπτεται διότι είναι θεμελιωδώς αντίθετη με συστατικά στοιχεία του Ελληνισμού. Η μείωση της δημοκρατίας και της ελευθερίας δεν προβλέπονται στο Ελληνικό εθνοκεντρικό πλαίσιο, όπως αυτό έχει διαμορφωθεί ιστορικά.

Μια γενιά εκπαίδευσης σε ηθικά, πνευματικά, οικονομικά και κοινωνικά διαβρωτική λειτουργία εκτός του Ελληνοκεντρικού πλαισίου και μισή χτίζοντας ανυπέρβλητες οικονομικές ανισότητες εντός Ελλάδας και μεταξύ Ελλάδας και Ε.Ε. αποδείχθηκαν επαρκείς για να καταστεί ο πληθυσμός της Ελλάδας τόσο εθνικά αδύναμος όσο να τυγχάνει εθνικά αποπροσανατολιστικής επικοινωνιακής διαχείρισης και να αποδέχεται έξωθεν εθνομηδενιστικές λύσεις. Κατανοεί το λάθος αλλά αδυνατεί να το αποχωριστεί. Δεν έχει την ικανότητα να επιβάλλει την παραγωγή εθνικά βιώσιμης λύσης, ούτε σε επίπεδο γενικού πληθυσμού ούτε σε επίπεδο οικονομικής, πνευματικής και επιστημονικής ελίτ. Περιορίζεται σε διαπιστώσεις, απαξιώνει οτιδήποτε ασυνήθιστο, ενθουσιάζεται εύκολα αλλά σπεύδει να καταδικάσει σε αποτυχία με σκοπό να προβεί σε ιατροδικαστικής υφής πορισματολογία. Αντίστοιχα, το πολιτικό προσωπικό είναι χαμηλής στάθμης και ανίκανο να στηρίξει οτιδήποτε πλέον της μετατροπής του Ελληνικού έθνους-κράτους σε κράτος-έθνος της Γερμανικής Ομοσπονδίας της Ενωμένης Ευρώπης. Ως εκ τούτου, η εθνική αναγκαιότητα δημιουργίας της Ένωσης ως πολιτικού φορέα προκύπτει από ιστορική ευθύνη.

Το όραμα της Ένωσης είναι η βελτιστοποίηση της διαγεννεακής ευημερίας των Ελλήνων, η μεταλαμπάδευση της Ελληνικής παιδείας και η διάχυση του Ελληνικού πολιτισμού.

Η μετατροπή της Ελλάδας σε υγιές έθνος-κράτος και η δημιουργία μηχανισμού παραγωγής στοχοθετικού πλαισίου για τον Οικουμενικό Ελληνισμό αποτελούν τα κύρια πρίσματα λήψης πολιτικών αποφάσεων.

Στοιχειώδες δομικό συστατικό ορίζεται ο Όμοιος Πολίτης.

Οι αξίες της Ένωσης ταυτίζονται με τις ιστορικά αποδεκτώς ως κοινές αξίες του Ελληνισμού από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.

Ο σκοπός της Ένωσης είναι η ανάληψη της ευθύνης διακυβέρνησης της χώρας με κάθε νόμιμο μέσο.

Δεν συμπράττουμε καθ'οιονδήποτε τρόπο στη συνέχιση της υφιστάμενης πορείας.

Δεν συμμετέχουμε σε οριακές αλλαγές.

Δεν δημιουργούμε αίσθημα επαναφοράς σε ασφαλείς ψευδαισθήσεις.

Δεν μετατρεπόμαστε σε μέρος του πολιτικού προσωπικού της Μεταπολίτευσης.

Ο προσδιορισμός και η διασφάλιση των εθνικών στρατηγικών στόχων, συμπεριλαμβανομένων της ποσότητας και της ποιότητας του πληθυσμού, των μηχανισμών δομικής βελτίωσης της ποιότητας της δημοκρατίας και των μηχανισμών παραγωγής σχεδιασμού και στρατηγικής διαχείρισης των υποθέσεων άμυνας & ασφάλειας, διπλωματίας και οικονομίας, τίθενται σε μηδενική βάση και λαμβάνουν πρώτη προτεραιότητα υλοποίησης με υπερκομματική αξιοκρατία.

Στο υφιστάμενο περιβάλλον πλήρους θεσμικής ανεπάρκειας είναι ανέφικτη η εφαρμογή υγιών πολιτικών, διότι είτε μετατρέπονται σε όργανα εξυπηρέτησης κομματικών ή άλλων σκοπιμοτήτων είτε ακυρώνονται στην περίπτωση που δεν σέβονται τον φαύλο τρόπο λειτουργίας των κρατικών μηχανισμών. Πριν από την εφαρμογή πολιτικών πρέπει να τεθούν οι σωστές, υπερκομματικές βάσεις οι οποίες θα επιτρέψουν την απρόσκοπτη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος όχι ως μέσο διαιώνισης αντιπαραγωγικής νοοτροπίας και παράπλευρης εξυπηρέτησης συμφερόντων, αλλά ως μέσο εξυπηρέτησης των εθνικών στόχων.

Η στρατηγική της Ένωσης έχει 3 συνισταμένες:

1. Εθνική ανεξαρτησία με διεθνείς συνεργασίες και χωρίς της εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας σε πτυχές ζωτικής εθνικής σημασίας.

Είμαστε η γεννήτωρ χώρα του δυτικού πολιτισμού. Εκμεταλλευόμαστε το ιστορικό γεγονός ότι η Δύση είναι πνευματικό παιδί του Ελληνικού πολιτισμού και του αέναου φωτός που εκπέμπει ανά τους αιώνες.

Επανεξετάζουμε, βάσει του εθνικού συμφέροντος και μόνο, τη θέση μας στους Διεθνείς Οργανισμούς στους οποίους μετέχουμε και προωθούμε εντατικά και μεθοδικά θα συμφέροντα της χώρας μας μέσω αυτών που θα επιλέξουμε να είμαστε μέλος.

Συνάπτουμε νέες συμμαχίες και ανανεώνουμε υφιστάμενες με βάση την εθνική ωφέλεια και την εξυπηρέτηση των εθνικών μας συμφερόντων, χωρίς φοβίες, προκαταλήψεις ή ενοχικά σύνδρομα.

Απορρίπτουμε την έξωθεν επιβολή όρων διαβίωσης προτεκτοράτου ή αποικίας ή αποτυχημένου κράτους στους Έλληνες και την παραγωγή δικαίου από εξωχώρια κέντρα χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση από τον Ελληνικό λαό και το Σύνταγμα.

Δεν δεχόμαστε την μετατροπή της χώρας σε χώρο ή υποτελές ομόσπονδο κράτος, ούτε του Έθνους των Ελλήνων σε πληθυσμό κάποιου υπερσυνόλου.

2. Οικονομική ευμάρεια με βάση την εγχώρια παραγωγή ελέγχοντας τα χρηματοοικονομικά μέσα διαχείρισης της καταναλωτικής δύναμης ως εργαλείο εξυπηρέτησης του σκοπού και όχι ως αυτοσκοπού.

Διαπραγματευόμαστε την υλοποίηση συνολικού προγράμματος διαχείρισης βιώσιμου χρέους με σκοπό την αποπληρωμή του χρέους χωρίς τη χρήση έωλων μακροοικονομικών υποθέσεων αυτοεκπληρούμενων προφητειών.

Εργαζόμαστε πάνω στη δημιουργία απλού και δίκαιου φορολογικού συστήματος, με αναλογικότητα στη συμμετοχή των βαρών, και σαφείς κανόνες που θα διαρκούν σε βάθος χρόνου.

Διαμορφώνουμε τις προϋποθέσεις για καθιέρωση επενδυτικού κλίματος φιλικού προς θεσμικές, μακρόπνοες και σταθερές επενδύσεις.

Επιλέγουμε νομισματικό μέσο βάσει του εθνικού ρόλου στις δυναμικά εξελισσόμενες γεωστρατηγικές ισορροπίες.

Δρούμε με μόνο γνώμονα το εθνικό συμφέρον και των συνεργειών που μπορούμε βάσει αυτού να δημιουργήσουμε.

Θέτουμε τις προϋποθέσεις για την αύξηση της προσόδου της υγιούς επιχειρηματικότητας στα πλαίσια εθνικού οικονομικού δόγματος κατά List.

Προκαλούμε την κατά Schumpeter δημιουργική καταστροφή της άνευ επαρκούς εθνικής προστιθέμενης αξίας διαμεσολάβησης σε οικονομία και κράτος.

Εκμεταλλευόμαστε αμφίδρομα τους κατά Say πολλαπλασιαστές γενικής ισορροπίας του Οικουμενικού Ελληνισμού.

3. Κοινωνική ευημερία με βάση τη δικαιοσύνη.

Αναδιαμορφώνουμε πλήρως το σύστημα παραγωγής και υλοποίησης δικαίου ούτως ώστε, με τις οδηγίες ανεξάρτητης και αδέκαστης δικαστικής εξουσίας, να χαρτογραφηθεί με σαφήνεια και πληρότητα το σύνολο του κανονιστικού και νομικού πλαισίου που διέπει τη λειτουργία της χώρας και των θεσμών της, να εξαλειφθεί η πολυνομία, να απλοποιηθούν οι διαδικασίες απονομής της δικαιοσύνης και να εμπεδωθεί κοινό αίσθημα ασφάλειας δικαίου και αμεσότητας εφαρμογής του.

Λαμβάνουμε μεριμνά για την κοινωνική αυτενέργεια τάξεως και ηθικής στα πλαίσια του σεβασμού των δικαιωμάτων του ανθρώπου και επιχειρούμε να εμπεδώσουμε αυτές τις αρχές και αξίες μέσα από την ριζική μεταβολή της εκπαιδευτικής διαδικασίας προς ένα ελληνοκεντρικό σύστημα παραγωγής υπεύθυνων πολιτών, όχι ιδιωτών.

Δημιουργούμε συνθήκες προστασίας των αδυνάτων αξιοποιώντας μια διευρυμένη έννοια της κατά Rawls κοινωνικής δικαιοσύνης.

Οι διαδικασίες υλοποίησης της στρατηγικής της Ένωσης είναι οι εξής:

1. Διεξαγωγή δημοψηφισμάτων για πολιτειακή και διοικητική αλλαγή.

Καθιστούμε κεντρικό θέμα στην πολιτική μας ατζέντα την δημιουργία Νέου Καταστατικού Χάρτη για τη χώρα.

Προετοιμάζουμε σχέδια δημοψηφισμάτων για τις αναγκαίες αλλαγές του πολιτεύματος και της κρατικής δομής.

2. Γεωπολιτική διαπραγμάτευση για τη διασφάλιση της υλοποίησης των Ελληνικών επιλογών.

Δημιουργούμε και διαπραγματευόμαστε εναλλακτικά στις υφιστάμενες στρατηγικές επιλογές και σχέδια με σκοπό την αύξηση του κόστους ευκαιρίας ως βάση διαπραγμάτευσης και την μετάβαση σε νέα γεωπολιτικά δεδομένα.

3. Δημιουργία Ελληνικού στρατηγικού σχεδίου για όλες τις πτυχές της εξέλιξης του έθνους ως κύριο εργαλείο ανάπτυξης.

Ελληνικός Στρατηγικός Σχεδιασμός^©

4. Εκ του μηδενός ανασχεδιασμός του συνόλου του Δημοσίου Τομέα.

Θέτουμε τις βάσεις για την εφαρμογή πλήρους επιχειρησιακού σχεδίου μηχανικής διαδικασιών Δημόσιας Διοίκησης.

Επενδύουμε στην αξιοποίηση των στελεχών της Δημόσιας Διοίκησης και τη δια βίου κατάρτιση και επιμόρφωση τους.

5. Δημιουργία και αξιοποίηση δικτύου του Οικουμενικού Ελληνισμού.

Επενδύουμε στην αρχή “Ο Έλληνας μέσα σου^©” με σκοπό τον εντοπισμό και την ενεργοποίηση των Ελληνικών χαρακτηριστικών κάθε Έλληνα της αλλοδαπής και των υιοθετημένων Ελληνικών χαρακτηριστικών σε κάθε λαό.

Δημιουργούμε οργανωμένο και ενεργό δίκτυο εξυπηρέτησης των συμφερόντων του Οικουμενικού Ελληνισμού, του οποίου προτείνουμε τη θεσμική ένταξη ως συμβουλευτικό όργανο του Ελληνικού κράτους.

Δίνουμε προτεραιότητα στους Ελληνικής καταγωγής επενδυτές σε κάθε ευκαιρία εντός Ελλάδος και υποστηρίζουμε ενεργά την εξωστρέφειά τους.

Δημιουργούμε συνέργειες για τους Ελληνικής καταγωγής πολίτες του κόσμου για κάθε δραστηριότητα που μπορεί να αυξήσει τη δύναμη επιρροής τους και ενθαρρύνουμε την διαρκή και ουσιαστική επαφή τους με την μητέρα-πατρίδα και τα πολιτιστικά και θρησκευτικά κέντρα της ανά τον κόσμο. 

Αποκλειστικός ιδιοκτήτης του πνευματικού έργου είναι ο συγγραφέας του, ο οποίος δεν έχει εκχωρήσει το δικαίωμα χρήσης σε τρίτο νομικό ή φυσικό πρόσωπο.

Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση