Ο Ερντογάν, μέσω Αλβανίας, παρεμβαίνει και στο Ιόνιο

Δεν επιτρέπει συμφωνία Αθήνας-Τιράνων

Του Νίκου Μελέτη

Ένα ακόμη φιλόδοξο σχέδιο της κυβέρνησης να δώσει λύση σε κρίσιμα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής μπαίνει στο ράφι, καθώς μετά το Σκοπιανό που πλέον η τύχη της Συμφωνίας των Πρεσπών τίθεται υπό αμφισβήτηση, και οι Ελληνοαλβανικές συνομιλίες για το «πακέτο» θεμάτων μεταξύ των οποίων και η Συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών έχουν αποτελματωθεί.

Για διαφορετικούς λόγους ο πρόεδρος Ιλιρ Μέτα και ο πρωθυπουργός Εντι Ράμα κρύβονται πίσω από την απουσία συγκροτημένου Συνταγματικού Δικαστηρίου για να παγώσουν τις συνομιλίες, ενώ στις επιλογές του κ. Ράμα είναι σαφής η επιρροή εξωτερικών παραγόντων, κυρίως οι στενές σχέσεις του με την Άγκυρα και προσωπικά με τον Ερντογάν, καθώς η Τουρκία δεν επιθυμεί την σύναψη συμφωνιών της Ελλάδας με τους γείτονες της που θα στηρίζονται στις βασικές και γενικές αρχές της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας.

Οι φιλόδοξες δηλώσεις και του Νίκου Κοτζιά ότι τα Ελληνοαλβανικά θα είχαν επιλυθεί στο πρώτο Εξάμηνο του 2018, διαψεύδονται έστω κι αν η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στην αλβανική πλευρά.

Όμως και πάλι, όπως συνέβη και με το ονοματολογικό στα Σκόπια, έτσι και τα Τίρανα χρησιμοποίησαν τον ελληνοαλβανικό διάλογο για να βελτιώσουν την εικόνα και την θέση της Αλβανίας σε ότι αφορά τις σχέσεις της με την Ε.Ε..

Παρά το γεγονός ότι υπήρξαν από ελληνικής πλευράς και μονομερείς κινήσεις καλής θέλησης (αναγνώριση αλβανικών διπλωμάτων οδήγησης, κατάργηση σφραγίδας apostille, στήριξη ευρωπαϊκής πορείας της χώρας και έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων), η Αλβανική πλευρά και συνέχισε την επιθετική πολιτική της εναντίον της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, διατηρεί μέσω του αιτήματος της Άρσης του Εμπολέμου εμμέσως θέμα Τσάμηδων (παρά τις δηλώσεις Μπουσάτι) και το πιο σημαντικό βάζει πάγο στην Συμφωνία για την οριοθέτηση των Θαλασσίων Ζωνών, που αποτελεί και την μείζονα επιδίωξη της Αθήνας.


Η καθυστέρηση της υπογραφής του Πακέτου της Συμφωνίας που θα θέτει σε νέες βάσεις τις ελληνοαλβανικές σχέσεις οφείλεται κυρίως στην Αλβανική πλευρά και στην υποτιθέμενη αντιπαράθεση του Προέδρου Ιλιρ Μετα με τον υπουργό εξωτερικών Ντμίτρι Μπουσάτι. Αρχικά ο κ. Μετά δεν έδινε την εξουσιοδότηση προς τον Υπουργό εξωτερικών προκειμένου να διαπραγματευθεί την Συμφωνία με την Ελλάδα καθώς η Συμφωνία αυτή αφορά την οριοθέτηση συνόρων.

Όμως τώρα που η Συμφωνία έχει φθάσει κοντά στην ολοκλήρωση της, ο κ. Μέτα δηλώνει ότι δεν πρόκειται να υπογράψει την Συμφωνία, εάν δεν συγκροτηθεί πρώτα το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας, προκειμένου να αποφανθεί αυτό για την συνταγματικότητα ή μη της Συμφωνίας.

Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας πρακτικά δεν υφίσταται καθώς από τα εννέα μέλη του, τρία έχουν παραιτηθεί ή έχει ολοκληρωθεί η θητεία τους, τέσσερα έχουν κατηγορηθεί για διαφθορά και μόνο δύο παραμένουν στην θέση τους. Αυτή η κατάσταση προκαλεί κρίση διαρκείας στην Αλβανία και στις σχέσεις της με την Ε.Ε..

Με αφορμή όμως την Συμφωνία θαλασσίων Ζωνών, παίζεται ένα άσχημο παιγνίδι εις βάρος της Ελλάδας. Ο κ. Μέτα δεν θέλει να πάρει πάνω του την ευθύνη για μια συμφωνία η οποία προφανώς θα επικριθεί από την αντιπολίτευση και κυρίως από τους κ. Μπερίσα και Μπάσα, οι οποίοι είχαν υπογράψει την πρώτη συμφωνία με την Ελλάδα (με την Ντ. Μπακογιάννη) και εναντίον της οποίας προσέφυγε στο Συνταγματικό Δικαστήριο ο τότε αρχηγός της αντιπολίτευσης ΕΝΤΙ Ράμα πετυχαίνοντας την απόρριψή της. Ο κ. Μέτα επίσης θέλει να κάνει δύσκολη και την ζωή του Ράμα με τον οποίο είναι σε διαρκή αντιπαράθεση.

Όμως σε ότι αφορά την Ελλάδα είναι απολύτως προβληματικό ότι η εντολή και η εξουσιοδότηση του κ. Μέτα προς τον Ντ. Μπουσάτι για να διαπραγματευθεί την Συμφωνία προβλέπει ρητά ότι θα λάβει υπόψη της την προηγούμενη απόφαση και τις συστάσεις του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Όλο το πλαίσιο όμως της απόφασης αντανακλά τις πάγιες θέσεις και ερμηνείες της Τουρκίας σε σχέση με την οριοθέτηση των Θαλασσίων ζωνών, θέσεις που παρακάμπτουν και παραβλέπουν ρητές προβλέψεις της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, τις οποίες καμιά κυβέρνηση δεν μπορεί να αποδεχθεί, έστω και συγκαλυμμένα.

Εφόσον το νέο Συνταγματικό Δικαστήριο της Αλβανίας, αν και όποτε συγκροτηθεί δεν ανατρέψει πλήρως την προηγούμενη απόφασή του, κάτι που δεν θα είναι καθόλου εύκολο λόγω των κατηγοριών που ήδη εκτοξεύονται εκατέρωθεν περί «προδοσίας», οι προοπτικές υπογραφής της Συμφωνίας μεταξύ των δυο χωρών, θα εκμηδενισθούν, συμπαρασύροντας έτσι και το συνολικό Ελληνοαλβανικό Σύμφωνο Φιλίας που θα ρύθμιζε όλες τις τρέχουσες εκκρεμότητες.

HellasJournal


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση