Οι έκτακτες εισφορές όμορφα "σκοτώνουν"!

Το ποσοστό της ανεργίας τον περασμένο Μάρτιο ανήλθε στο 16,2%, με αποτέλεσμα οι άνεργοι να φτάσουν στα 811.340 άτομα, αυξημένα κατά 232.617 σε σχέση με τον Μάρτιο του 2010, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή.

Προφανώς, η συντριπτική πλειονότητα των ανέργων προέρχεται από τον ιδιωτικό τομέα, αφού απολύσεις στο Δημόσιο δεν συνηθίζονται και επομένως, αν γίνει η ανάλογη προσαρμογή, το ποσοστό της ανεργίας στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να ξεπερνά το 25%.

Σε μεγάλο βαθμό, η αρνητική εξέλιξη είναι απόρροια της ύφεσης που μαστίζει τη χώρα, καθώς εφαρμόζεται ένα αυστηρό δημοσιονομικό πρόγραμμα λιτότητας.

Είναι επίσης απόρροια των διαρθρωτικών αδυναμιών της ελληνικής οικονομίας, μία εκ των οποίων είναι ο μεγάλος, αντιπαραγωγικός δημόσιος τομέας.

Ο δημόσιος τομέας συνεχίζει να εκτοπίζει τον ιδιωτικό, αλλά δεν το κάνει με την κλασική έννοια του όρου, δηλαδή με αύξηση των επιτοκίων που περιορίζουν τις επενδύσεις και την κατανάλωση.

Το κάνει καθυστερώντας τις πληρωμές ή πληρώνοντας με ομόλογα τις ιδιωτικές εταιρίες, αυξάνοντας τη φορολογική τους επιβάρυνση και προκαλώντας έναν άνευ προηγουμένου πιστωτικό στραγγαλισμό, έχοντας συσσωρεύσει τεράστιο δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, που αποθαρρύνει τη χρηματοδότηση της οικονομίας από το εξωτερικό.

Οι έκτακτες εισφορές που επιβάλλονται από καιρού εις καιρόν σε εταιρίες ή/και σε ιδιώτες είναι μια συνήθης πρακτική που έχουν χρησιμοποιήσει διάφορες κυβερνήσεις στο παρελθόν και εντάσσονται στην ίδια λογική.

Όμως, το μόνο που κατάφεραν ήταν να συλλέξουν μεν μερικούς παραπάνω φόρους βραχυπρόθεσμα, αλλά να χάσουν περισσότερους μεσομακροπρόθεσμα, αφού δεν συνέβαλαν ούτε προς την κατεύθυνση της φορολογικής συμμόρφωσης ούτε στη διατήρηση θέσεων εργασίας στην Ελλάδα.

Όμως, οι κυβερνώντες συνεχίζουν να μη μαθαίνουν από τα λάθη τους.

Αν αληθεύουν τα τελευταία δημοσιεύματα, η κυβέρνηση σκέφτεται να επιβάλει νέα έκτακτη εισφορά σε όλα τα εισοδήματα φυσικών προσώπων.

Το γεγονός ότι η επίτευξη των στόχων για μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού προϋποθέτει μόνιμες πηγές εσόδων, γιατί διαφορετικά θα λείπουν ξανά του χρόνου, μάλλον διαφεύγει της προσοχής της.

Προφανώς δεν θα διαφύγει της προσοχής αρκετών από τους παθόντες, οι οποίοι πιθανόν θα αντιδράσουν με τρόπο που θα πλήξει τον δημόσιο κορβανά του χρόνου.

Κι όλα αυτά επειδή κάποιοι πολιτικοί σκέφτονται με τοπικιστικά κριτήρια, εκτιμώντας προφανώς ότι η έκτακτη εισφορά θα έχει μικρότερο πολιτικό κόστος στην "κρύα" περιφέρειά τους από την εξίσωση των τιμών πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης σε κάποιο ενδιάμεσο επίπεδο.

Το γεγονός ότι το λαθρεμπόριο με το πετρέλαιο θέρμανσης δίνει και παίρνει, στερώντας έσοδα από το κράτος, καθώς πολλοί αγρότες φέρονται να έχουν δημιουργήσει δεξαμενές αποθήκευσης στα χωράφια τους, δεν φαίνεται να τους ενοχλεί.

Ούτε προφανώς η σύλληψη λεωφορειούχων σε βόρειες περιοχές της χώρας, που χρησιμοποιούσαν το φθηνότερο πετρέλαιο θέρμανσης.

Αυτά είναι μικρά γράμματα, σε μια χώρα που αντιμετωπίζει το φάσμα της χρεοκοπίας.

Είναι αλήθεια ότι η φτώχεια φέρνει γκρίνια.

Είναι επίσης αλήθεια ότι η χώρα αντιμετωπίζει μια δύσκολη κατάσταση, από την οποία θα πρέπει να βγει νικήτρια.

Το λιγότερο λοιπόν που χρειάζεται είναι τις κοντόφθαλμες και μη ορθολογιστικές πολιτικές των έκτακτων εισφορών, που σκοτώνουν την οικονομική δραστηριότητα, βάζουν τα λίγα μη επαναλαμβανόμενα έσοδα του σήμερα πάνω από τα πολλά του αύριο και φέρνουν τη χώρα ένα βήμα πιο κοντά στον γκρεμό.

Dr. Money

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση