Παίζουν με την Ελλάδα

Ο Γ. Παπανδρέου ζήτησε τη συνδρομή του Ομπάμα για να τον... «σώσει» από τους Ευρωπαίους και αυτός τον έριξε κατ' ευθείαν στην «αγκαλιά» της Ανγκελα. Οι Γερμανοί τον περιμένουν τώρα για να κάνουν λογαριασμό...

Σύμφωνα με συγκλίνουσες πληροφορίες, οι δύο ηγέτες φέρεται να συνέπεσαν στη διαπίστωση ότι η Αθήνα απέχει μακράν των υποχρεώσεών της για την υλοποίηση του Μνημονίου και ότι στη φάση αυτή θα πρέπει να υπάρξει αυστηρή εφαρμογή των εκ μέρους της δεσμεύσεων και υπεσχημένων, και επ' ουδενί θα πρέπει να «αναγνωστούν» διαφορετικά οι δηλώσεις Ομπάμα.

Μέσα από αμοιβαίες παραινέσεις, ο Αμερικανός πρόεδρος και η Γερμανίδα καγκελάριος συμφώνησαν πως ο καθένας τους «θα πρέπει να φροντίζει τα του οίκου του».

«Οι Ηνωμένες Πολιτείες», είπε ο κ. Ομπάμα, «θέλουν η Γερμανία να ηγηθεί της προσπάθειας για την αντιμετώπιση της ελληνικής διάσωσης».

Η Γερμανίδα, που την προηγούμενη βραδιά, στη διάρκεια δείπνου σε πολυτελές εστιατόριο στο Τζόρτζταουν, είχε δηλώσει ότι η ελληνική υπόθεση «είναι υπό έλεγχο», του απάντησε από την πλευρά της πως οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να «αντιμετωπίσουν τα δικά τους ελλείμματα».

Παρά ταύτα, Αμερικανοί αναλυτές εξακολουθούν ν' αναρωτιούνται κατά πόσον η Ελλάδα θα τα καταφέρει και «μήπως είναι η νέα παγκόσμια εκδοχή της Λίμαν Μπράδερς».

Οπως έλεγαν πρόσφατα διεθνείς τραπεζικοί κύκλοι, εξακολουθούν να υπάρχουν φόβοι, αλλά και όλες εκείνες οι ενδείξεις στην ατμόσφαιρα, πως μέσα στους επόμενους έξι μήνες θα ξεσπάσει και νέα παγκόσμια κρίση -άγνωστο υπό ποία μορφή, αλλά από την Ουάσιγκτον εκπορευόμενη και καθοδηγούμενη.

«Δεν πάει άλλο το πράγμα», είπε έγκυρος παρατηρητής, ο οποίος έδωσε ιδιαίτερη βαρύτητα στη δημόσια υπόδειξη Μέρκελ προς Ομπάμα για να βάλει τάξη στην αμερικανική οικονομία, λέγοντάς του πως «ο καθένας από μας οφείλει να ασχοληθεί με το δικό του πρόβλημα»- ερμηνευθείσα ως ένδειξη της ανησυχίας για υπόγειες αμερικανικές διεργασίες.

«Είμαι πεπεισμένη» είπε η κ. Μέρκελ «πως όπως εμείς αναλαμβάνουμε την ευθύνη μας, έτσι θα κάνουν και οι Ηνωμένες Πολιτείες».

Το χοντρό παιχνίδι

Αντιλαμβάνεται συνεπώς κανείς, πως ναι μεν το ελληνικό πρόβλημα έχει τη δική του σχετική βαρύτητα στην προοπτική των διεθνών οικονομικών εξελίξεων, αλλά αυτό προφανώς ωχριά μπροστά στο χοντρό παιχνίδι που λέγεται ότι παίζεται στον ευρύτερο αμερικανο-ευρωπαϊκό ανταγωνισμό και ιδιαίτερα στις σχέσεις Ουάσιγκτον - Βερολίνου και όπως έχει επισημανθεί από τις στήλες αυτές, οι Αμερικανοί έχουν δει την Ελλάδα ως «σημαία ευκαιρίας» στην αντιπαλότητά τους με τους Γερμανούς.

Εν πάση περιπτώσει, σύμφωνα με ενημερωμένες πηγές, εκείνο στο οποίο οι δύο ηγέτες φέρεται να συνέκλιναν στις κατ' ιδίαν συνομιλίες τους είναι πως θα πρέπει να «σφίξουν τα λουριά» στην Ελλάδα για την εφαρμογή των συμφωνηθέντων και πως θα πρέπει να σταλεί ένα σαφές μήνυμα στην ελληνική πολιτική ηγεσία πως «στενεύουν τα περιθώρια» των υπεκφυγών και των πολιτικών δικαιολογιών.

Από την πλευρά του, ο κ. Ομπάμα αντιμετωπίζει μια εξαιρετικά δύσκολη επανεκλογή και έδειξε με τις συστάσεις του στην κ. Μέρκελ πως δεν επιθυμεί να φέρει την ελληνική διάσωση στο προσκήνιο των πολιτικών επιλογών του και, για την αποφυγή επικρίσεων, παρέμεινε στα γνωστά και ασφαλή επιχειρήματα, πως τυχόν προβλήματα στην ευρωζώνη και στο ευρώ θα συμπαρασύρουν και θα επιδράσουν στη δειλή ανάκαμψη της αμερικανικής οικονομίας και υποσχέθηκε διακριτικά (σ.σ. για να μην τον «γιουχάρουν» οι Ρεπουμπλικανοί) τη συμβολή του Ταμείου.

Σε αναγνώριση και των πολιτικών δυσκολιών της κ. Μέρκελ, ο πρόεδρος Ομπάμα απέφυγε να μιλήσει ευθέως για άλλο ένα πακέτο διάσωσης στην Ελλάδα αλλά, τουναντίον, περιορίστηκε σε συστάσεις για «σώφρονα επίλυση» του προβλήματος και τη συνεχάρη για το «κουράγιο με το οποίο αντιμετωπίζει μερικά από αυτά τα πολύ δύσκολα πολιτικά ζητήματα, με κάποιο σημαντικό πολιτικό κόστος για την ίδια».

Εν τω μεταξύ, στην Ευρώπη αρχίζουν να πληθαίνουν οι φωνές έντονης κριτικής για τους χειρισμούς της Αθήνας, με σαφείς υπαινιγμούς πως οι συζητούμενες νέες χρηματοδοτήσεις θα 'ναι επί ματαίω, γιατί δεν διαπιστώνεται η δέουσα πολιτική βούληση για υλοποίηση του προγράμματος.

«Πόνταραν εσφαλμένα»

Οπως λέγεται, ευθύνονται αποκλειστικά οι Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, γιατί «πόνταραν εσφαλμένα» στη δυνατότητα της χώρας να βγει για δανεισμό στις αγορές μέσα στην προσεχή χρονιά και τώρα ο πρόσθετος δανεισμός για την κάλυψη του 2012 επισείει αδικαιολόγητα νέα μέτρα.

Αυτό που συνέβη ήταν πως οι Ελληνες αξιωματούχοι έδιναν αφειδώς διαβεβαιώσεις πως μέσα στο 2012 θα 'ναι σε θέση να δανειστούν από τις αγορές και συνεπώς το 3ετές πρόγραμμα χρηματοδότησης από την τρόικα χαράχτηκε με αυτή την ενσωματωμένη υπόθεση-έλλειμμα που υπολογιζόταν σε 40-50 δισ. ευρώ για την κάλυψη όλης της 3ετίας· ήτοι συνολικά γύρω στα 110 δισ. αντί για τα περίπου 150 δισ. που ήταν οι ελληνικές ανάγκες.

«Φτάνετε στο λεγόμενο "Μνημόνιο 2" για έναν και μόνο ένα λόγο», είπε Αμερικανός παράγων, εξαιτίας της «ανικανότητάς τους να κυβερνήσουν».

Το ενδιαφέρον επί του προκειμένου λέγεται πως είναι ότι οι Ευρωπαίοι φέρονται αγανακτισμένοι προσωπικά με τον Ελληνα πρωθυπουργό και τις «συνεχείς δικαιολογίες» του, αλλά και με τον υπουργό επί των Οικονομικών Παπακωνσταντίνου, ο οποίος λέγεται πως έχει χάσει πολύ από την αξιοπιστία του με τους Ευρωπαίους συνομιλητές του, παρά το γεγονός ότι «η παρουσία του στους κύκλους αυτούς εξακολουθεί να έχει θετικό πρόσημο».

Ετσι, αρκετοί δεν θα εκπλαγούν αν ο κ. Παπανδρέου «θυσιάσει» τον κ. Παπακωνσταντίνου σε ενδεχόμενο ανασχηματισμό με την είσοδο κάποιων τεχνοκρατών, γιατί από τη μια πλευρά θα αποβλέπει με τον τρόπο αυτό στην εκτόνωση της εσωτερικής κριτικής και, από την άλλη, υπό τις παρούσες συνθήκες μικτών συναισθημάτων γι' αυτόν, δεν θα «ξενίσει» και πολύ τους Ευρωπαίους.

Κατά τις ίδιες εκτιμήσεις, έχει φτάσει η όλη κατάσταση σε σημείο να «παίζεται θέατρο» στην Ευρώπη, με τον κ. Παπανδρέου να δίνει κατ' ιδίαν εξηγήσεις, που θεωρούνται εκ προοιμίου ανεπαρκείς, ανεδαφικές και -τελευταίως- ψευδείς, και, από την άλλη πλευρά, τους Ευρωπαίους να τις αποδέχονται, γιατί και αυτοί γνωρίζουν ότι η μόνη επιλογή που έχουν στη διάθεσή τους είναι η ανεπιθύμητη -λόγω ευρύτερων επιπτώσεων- ενέργειά τους να κλείσουν την κάνουλα χρηματοδότησης στην Ελλάδα.

Κατά ενημερωμένους κύκλους, σε αυτό το κλίμα κινήθηκε και η προ ημερών συνάντηση στο Λουξεμβούργο, του πρωθυπουργού με τον Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, ο οποίος φέρεται να του επισήμανε την έντονη δυσφορία των Ευρωπαίων.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση