Σε κίνδυνο οι επιχειρήσεις ιχθυοκαλλιέργειας...!

Κυκλοφόρησε χτες μια μελέτη για τις ελληνικές ιχθυοκαλλιέργειες όπου επισημαίνεται ότι ο κλάδος είναι υψίστης σημασίας για την χώρα μας που έχει ανάγκη να αυξήσει τις εξαγωγές αλλά ταυτόχρονα πρέπει να επιλυθούν και σοβαρά προβλήματα για να είμαστε ανταγωνιστικοί κυρίως έναντι των Τούρκων. Αυτό που βγαίνει ουσιαστικά είναι ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις είναι χρεωμένες μέχρι το λαιμό και δύσκολα θα μπορέσουν να κρατήσουν την θέση τους στη διεθνή αγορά.

Πρέπει να γίνουν επενδύσεις και να πέσει χρήμα στις ιχθυοκαλλιέργειες όχι μόνο για να ξεφύγουν από την θηλεία των χρεών που έχουν δημιουργηθεί αλλά και για να μπορέσουν να αξιοποιήσουν τεχνολογίες που θα τις κάνουν πιο φιλικές προς το περιβάλλον. Ψαράδες, τουρισμός και ιχθυοκαλλιέργειες πρέπει να συνυπάρχουν και όχι να ανταγωνίζονται.

Η μελέτη βέβαια θα έπρεπε να λάβει υπ' όψιν και άλλη μια παράμετρο. Αν κλείσουν οι σχολές ιχθυοκαλλιέργειας θα προσπαθούμε να ανταγωνιστούμε την Τουρκία κάνοντας "εισαγωγή" ιχθυολόγων γιατί εμείς δεν θα έχουμε. Τόσο μεγάλο το ενδιαφέρoν της κυβέρνησης για τον σπουδαίο κλάδο της χώρας.

Απόσπασμα από το "Κέρδος"

Στα σημαντικά συγκριτικά πλεονεκτήματα, τις προοπτικές αλλά και τις προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας αναφέρεται μελέτη του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) για τον κλάδο.

Όπως σημειώνεται στη μελέτη του ΙΟΒΕ, πλεονεκτήματα όπως το φυσικό περιβάλλον της χώρας, η ισχυρή παραγωγική βάση του κλάδου και το υψηλό επίπεδο διείσδυσης στις διεθνείς αγορές καθιστούν την ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια μια από τις δραστηριότητες με στρατηγική σημασία για το νέο αναπτυξιακό πρότυπο της εγχώριας οικονομίας.

Ωστόσο για να γίνει αυτό απαιτείται η αντιμετώπιση μιας σειράς προβλημάτων - αδυναμιών που απειλούν την ανάπτυξη του κλάδου:

- Η χρηματοοικονομική κατάσταση πολλών επιχειρήσεων του κλάδου είναι αρκετά επισφαλής λόγω της υψηλής δανειακής πίεσης και του υψηλού όγκου βιολογικών αποθεμάτων σε σχέση με τις βιολογικές πωλήσεις ως αποτέλεσμα της ραγδαίας αύξησης του παραγωγικού δυναμικού (μέσω εκτενούς μόχλευσης με ξένα κεφάλαια) και της συνακόλουθης πτώσης των τιμών και της ζήτησης τη διετία 2008/2009.

- Η μικρότερη συγκέντρωση του κλάδου σε σύγκριση με το λιανικό εμπόριο ψαριών στις κύριες αγορές, όπου επικρατούν λίγες μεγάλες αλυσίδες σουπερμάρκετ, έχει ως αποτέλεσμα οι εγχώριες επιχειρήσεις να έχουν χαμηλή διαπραγματευτική δύναμη έναντι των αγοραστών, συμπιέζοντας τα περιθώρια κέρδους και την αποδοτικότητά τους.

- Ο κατακερματισμός του κλάδου δεν βοηθάει στην ανάληψη δράσεων κοινού ενδιαφέροντος, όπως συντονισμένες καμπάνιες προώθησης του προϊόντος, διεξαγωγή μελετών για δυνητικές εξαγωγικές αγορές και τη συνεργασία μεταξύ των παραγωγών και των ερευνητικών κέντρων, ενώ υπάρχει και έλλειψη έγκαιρης πληροφόρησης με στοιχεία εξέλιξης της αγοράς.

- Χωρίς συντονισμένη προσπάθεια, η προώθηση του προϊόντος από τους μεμονωμένους παραγωγούς είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Επιπλέον, λίγα προϊόντα του κλάδου χαίρουν κάποιου είδους πιστοποίησης (ονομασία προέλευσης, γεωγραφική ένδειξη, κ.λπ.).

- Σε μεσοπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα, ο κλάδος απειλείται από εξελίξεις όσον αφορά στον ανταγωνισμό από άλλες χώρες και προϊόντα, καθώς και από εξελίξεις σε άλλα τμήματα της αλυσίδας αξίας, όπου η επιχειρηματική συγκέντρωση είναι υψηλότερη σε σύγκριση με το τμήμα της καλλιέργειας.

Επιπλέον ο κλάδος της ιχθυοκαλλιέργειας αντιμετωπίζει μόνιμες απειλές σχετικές με το φυσικό περιβάλλον (μόλυνση, ακραία καιρικά φαινόμενα, ασθένειες κ.α.). Για την αντιμετώπιση των παραπάνω προκλήσεων η μελέτη του ΙΟΒΕ υπογραμμίζει την ανάγκη καλύτερου συντονισμού μεταξύ των επιχειρήσεων για δράσεις κοινού ενδιαφέροντος. Καλύτερη πληροφόρηση για την κατάσταση της αγοράς και αυξημένη συνεργασία με ερευνητικά κέντρα μπορεί να περιορίσουν σημαντικά την ενδογενή κυκλικότητα που χαρακτηρίζει τον κλάδο, μειώνοντας την απειλή πτώσης των τιμών, βελτιώνοντας ταυτόχρονα τις ευκαιρίες για καινοτομία και για συντονισμένη προώθηση των προϊόντων. Ανάμεσα στις σημαντικές κατευθύνσεις καινοτομίας συγκαταλέγεται και η διαφοροποίηση των ειδών που καλλιεργούνται στα ιχθυοτροφία, όπου υπάρχουν αρκετά καλές προοπτικές. Στις στρατηγικές κινήσεις οι οποίες κρύβουν ευκαιρίες για το μέλλον συγκαταλέγεται και η απόκτηση περαιτέρω τεχνογνωσίας, μέσω προώθησης μακροχρόνιων συμφωνιών με μεγάλους ξένους ομίλους που δραστηριοποιούνται στην εκτροφή σολομού ή την απόκτηση εξειδικευμένων στελεχών από αυτές τις επιχειρήσεις.

Ο βελτιωμένος συντονισμός μεταξύ των επιχειρήσεων είναι κρίσιμος για να ξεπεραστεί η δυσκολία της προώθησης του φρέσκου ελληνικού ψαριού ως επώνυμου προϊόντος. Όπως και στον τουρισμό, όπου ο κατακερματισμός της προσφοράς δεν επιτρέπει την αποτελεσματική προώθησή του κλάδου χωρίς κεντρικό συντονισμό, ενώ σημαντικό τμήμα της αγοράς αφορά σε καταναλωτές στο εξωτερικό, η ελληνική ιχθυοκαλλιέργεια έχει πολλά να κερδίσει από τη δημιουργία ενός εθνικού brand.

Επίσης, δεδομένης της αυξανόμενης περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης των καταναλωτών και της αντίληψης του ψαριού ως αναπόσπαστου μέρους της υγιεινής διατροφής, ο απώτερος μακροχρόνιος στόχος της στρατηγικής του κλάδου είναι η ένταξή του στην προσπάθεια βιώσιμης ανάπτυξης μέσω σωστής ενσωμάτωσης των εγκαταστάσεων παραγωγής στο φυσικό περιβάλλον.

Η περαιτέρω συγκέντρωση του κλάδου μπορεί επίσης να επιφέρει ωφέλειες για την επιχειρηματική λειτουργία του κλάδου, επιτρέποντας τον εκσυγχρονισμό των μονάδων παραγωγής και βελτιώνοντας τον προγραμματισμό της παραγωγής. Η δημιουργία μεγαλύτερων σχημάτων, τονίζεται στη μελέτη του ΙΟΒΕ, δεν πρέπει να αποτελέσει αυτοσκοπό, αλλά να γίνει με τα σωστά επιχειρηματικά κριτήρια και αξιολόγηση των συνεργιών, έτσι ώστε όποια νέα σχήματα δημιουργηθούν να μπορέσουν να βελτιώσουν την κεφαλαιακή τους διάρθρωση και να πραγματοποιήσουν καλύτερη διαχείριση της παραγωγής και της προώθησης των προϊόντων τους.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση