Ιατρόπουλος: Τώρα πρέπει ο λαός να ορίσει το μέλλον του. Κανένας άλλος...

• Γράφει ο Δημήτρης Ιατρόπουλος
  

Ετούτη η χώρα, η πατρίδα μας περνάει δύσκολες ημέρες. Και ετούτες τις ημέρες τις βλέπουμε να γίνονται πιό δύσκολες, βαδίζοντας συνάμα σε ένα άθλιο αύριο. Μας θέλουν δουλικά αδέρφια. Ετούτες τις ημέρες πρέπει να γίνουν πράγματα, μικρά και μεγάλα, αλλά όλα τους να είναι σημαντικά. Έτσι, απαιτούνται: Παραίτηση του Κάρολου με ταυτόχρονο σχηματισμό αρίστων, τεχνοκρατών κυρίως, για να συντονίσουν το Νέο Σύνταγμα. Και τη μετατροπή του Πολιτεύματος από Προεδρευόμενη σε Προεδρική Δημοκρατία.

Αμέσως μετά εκλογές με Υποψήφιους, ΧΩΡΙΣ ΚΟΜΜΑΤΑ. Εκλογή νέου Προέδρου από το Λαό. Και εκλογή των καλύτερων 150 και όχι 300, για τη Βουλή. Σχηματισμός Κυβέρνησης ΟΧΙ από τους Βουλευτές. Εξωκοινοβουλευτικοί όλοι τους: Τεχνοκράτες, Διανοούμενοι, Επιστήμονες, Νομικοί, όλοι τους πανελλήνιας αποδοχής.

Και μετά: Κήρυξη του Χρέους ως Επαχθούς. Ούτε δεκάρα πια στους αλήτες.

Ό,τι φάγανε-φάγανε. Αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ψευτοένωση του Αγγλογερμανογαλλικού Τραπεζικού Διευθυντηρίου, διότι περί αυτού πρόκειται. Επιστροφή της Δραχμής, ακύρωση όλων των Συμφωνιών και πρόσδεση στο άρμα της Ρωσίας και άνοιγμα προς την Κίνα.

Για να ξεκινήσει η πατρίδα ξανά. Όλοι οι παλιοί πολιτικοί να κριθούν από το λαό, δεν είναι και οι 300 πουλημένοι,μην τα ισοπεδώνουμε όλα,αυτά μας φάγανε. Όσους ο λαός αποφασίσει να ξαναγυρίσουν στη διαχείριση των Κοινών.

Και κάποιες άλλες λεπτομέρειες: Όχι δικαστήρια εκδίκησης. Αλλά δήμευση των περιουσιών που αποδεδειγμένα αποκτήθηκαν παράνομα.

Αλλαγή του Εκπαιδευτικού, μήπως και σώσουμε κάτι από τη νέα γενιά.

Αξιοποίηση των Εθνικών Πόρων. Είμαστε από τις πλουσιότερες χώρες του πλανήτη. Απλώς δεν το ξέρουμε. Μας άφησαν αγράμματους, πάνε να μας κάνουνε ανθέλληνες και μας μαστουριάσανε με την τηλετύφλωση όπως πολύ ωραία την αποκάλεσε κάποτε ο φίλος μου ο Βασίλης Βασιλικός.

Οι μετανάστες που προσφέρουν στον τόπο δεν μας φταίνε σε τίποτε. Να μείνουν και να γίνουν και πολίτες, όπως τόσες γενιές δικές μας έγιναν πολίτες στην ξενιτιά. Οι προκομένοι χρειάζονται παντού. Οι άλλοι όλοι, με ήρεμο τρόπο, σταδιακά, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι, γιατί δε συμφέρει τον τόπο, να ξαναγυρίσουν εκεί απ όπου ήρθανε οι άνθρωποι, δε χωράμε άλλοι.

Και σιγά-σιγά, να ξαναδέσει το γλυκό της πατρίδας. Ασφάλεια, τάξη, προκοπή. Θα πάρει κάποιο χρόνο, αλλά θα σώσει τη χώρα μια τέτοια ειρηνική ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ. Γιατί οι άλλες λέξεις, Αλλαγή, Επανάσταση, Εξέγερση, Μεταρρύθμιση, Ανατροπή και τα ρέστα, έγιναν πλέον λέξεις-μπατίρια, δε σημαίνουν τίποτε.

Όλο αυτό είναι μια πρώτη, πρόταση πιστεύω. Δεν είναι δική μου, δεν υπάρχει μάγκας στην παρέα, ας τελειώνει αυτή η νεοελληνική αφασία εδώ. Είναι από κουβέντες με το λαό μας στα καφενεία, στα γήπεδα, στις εκκλησίες, στις ταβέρνες, παντού όπου ανασαίνει και συναθροίζεται ο ΄Ελληνας.

Τι λες λοιπόν; Το πάμε;

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση