Η τύχη της χώρας είναι στα χέρια των πολιτών της

Χρειαζόμαστε ένα «Κ.Ε.Σ.κ.Δ» και ένα «δόγμα»

• Γράφει ο Κλεισθένης

Πιάσαμε πάτο. Η οικονομία και η ψυχολογία του λαού βρίσκονται στο ναδίρ. Στα εθνικά θέματα όλα πάνε κατά διαόλου.

Η ανατροπή της κομματοκρατίας και μάλιστα στη χειρότερη έκδοσή της την οικογενειοκρατία είναι αναγκαιότητα και προτεραιότητα για την Ελληνική κοινωνία. Το μέλλον φαντάζει αβέβαιο και για κάποιους καταστροφικό.

Η υγιής δημοκρατική δράση των κοινωνικών δυνάμεων είναι επιτακτική και πρέπει να γίνει άμεσα παρακάμπτοντας τα φθαρμένα κόμματα και την δουλικότητά τους.

Υπάρχουν στη κοινωνία υγιείς δυνάμεις αλλά η πολυδιάσπασή τους σε μικροκινήματα όπου καθένας θέλει να είναι αρχηγός εμποδίζει την ένωσή τους κάτω από ένα φορέα-κόμμα με δυνατότητες για την απελευθέρωσή μας απ’ την ιδιότυπη οικονομική κατοχή.

Η σύμπραξη αυτών των υγιών δυνάμεων θα ενεργοποιήσει την ανασύσταση του Ελληνικού έθνους-κράτους κάνοντας ένα υπερβατικό άλμα προς το μέλλον.

Οι κοινωνικές αντιθέσεις και οι οικονομικές συγκρούσεις των κοινωνικών ομάδων πρέπει προς το παρόν να τεθούν σε δεύτερη μοίρα αφού προέχει η σωτηρία της πατρίδας.

Αυτό πρέπει όλοι να το συνειδητοποιήσουμε αναλαμβάνοντας καθένας και όλοι μαζί τις ευθύνες μας για την Ελλάδα του μέλλοντος, την Ελλάδα που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας. Φαντάζει πολύ δύσκολο αλλά δεν είναι ακατόρθωτο, θέλει την ενεργοποίηση του Ελληνικού φιλότιμου και την επικράτηση της αγάπης για την πατρίδα.

Ένα κόμμα (κόμμα εθνικής σωτηρίας και δικαιοσύνης) και ένα «δόγμα» είναι απαραίτητα για να επιτευχθεί ο στόχος.

Όταν γράφω για κόμμα εθνικής σωτηρίας και δικαιοσύνης, προς θεού, δεν ιδρύω κάποιο κόμμα ούτε προτείνω την ίδρυσή κόμματος με αυτό το όνομα, απλώς περιγράφω τον βασικό στόχο που θα πρέπει να έχει μία δυναμική δημοκρατική κίνηση δλδ την σωτηρία της χώρας και την παραδειγματική καταδίκη όσων την έφεραν στο χείλος του γκρεμού.

Όταν γράφω για την ανάγκη ύπαρξης ενός «δόγματος» που θα διέπει την οικονομία, την πολιτική και τις διεθνείς μας σχέσεις εννοώ την συμπύκνωση του ποιοι είμαστε, τι θέλουμε, τι οραματιζόμαστε και ποιος ο σκοπός ύπαρξής μας σαν Ελλάδα και σαν Έλληνες σε βασικές και απαραβίαστες αρχές που θα ακολουθούνται πιστά και απαρέγκλιτα απ’ όλους τους σημερινούς και τους μελλοντικούς κυβερνήτες.

Η αναγκαία αντιπαράθεση ιδεών και θέσεων θα δώσει τελικά με δημοκρατικό τρόπο ένα τέτοιο «δόγμα» δίνοντας στους Έλληνες μια προοπτική για το μέλλον και αφού γίνει κτήμα και πιστεύω των Ελλήνων θα πειθαναγκάσει τους κυβερνήτες να μην διαφοροποιούνται απ’ τις βασικές αρχές δλδ το «δόγμα».

Η ισχυροποίηση της εθνικής ταυτότητας είναι και παραμένει πρώτη αναγκαιότητα και αποτελεί εγγύηση για την ύπαρξή μας στο μέλλον.

Οι ταμπέλες εθνικιστής, φασίστας κτλ που αποδίδονται χωρίς κρίση σε όποιους αγαπούν την πατρίδα και επιδιώκουν την ύπαρξη και πρόοδο της Ελλάδας πρέπει να μας αφήσουν αδιάφορους.

Η ταμπελοποίηση χωρίς τα ανάλογα επιχειρήματα είναι φασιστική πράξη.

Η πολυδιαφημισμένη πολυπολιτισμικότητα απέτυχε γιατί άλλο πράγμα να έχεις καλές σχέσεις με τους γείτονές σου και άλλο πράγμα να μπουν με το έτσι θέλω στο σπίτι σου παραβιάζοντας κάθε έννοια δικαίου. «Καλός είσαι γείτονα αλλά εσύ στο σπίτι σου και εγώ στο δικό μου».

Οι Σκοπιανοί για να επιβιώσουν σαν κράτος προπαγανδίζουν ότι είναι Μακεδόνες δηλαδή αυτοπροσδιορίζονται εθνικά έστω και με παραχάραξη της ιστορίας γιατί γνωρίζουν ότι χωρίς εθνική συνείδηση θα πάψουν να υπάρχουν και θα αποροφηθούν απ’ τα γειτονικά κράτη, εμείς έχουμε Ελληνική εθνική συνείδηση και κάποιοι επιδιώκουν να την απεμπολήσουμε, είναι καλά οι άνθρωποι;

Οι Τούρκοι προσπαθούν να πειθαναγκάσουν τους Κούρδους να αποδεχτούν ότι είναι και αυτοί Τούρκοι, γιατί; Γιατί ξέρουν πως αν οι Κούρδοι δεν αποδεχτούν την Τουρκική εθνική συνείδηση υπάρχει μεγάλος κίνδυνος διάλυσης της Τουρκίας σαν κράτος.
Συνοψίζοντας πιστεύω ότι όλοι οι λαοί έχουν ένα «δόγμα» με βάση το οποίο κινούνται.

Άλλες φορές το «δόγμα» χρησιμοποιήθηκε με καταστροφικές συνέπειες (πχ το περί της Άρειας φυλής), σήμερα το «δόγμα» Νταβούτογλου χρησιμοποιείται για τον Τουρκικό επεκτατισμό. Άλλες φορές χρησιμοποιείται για την δυνατότητα ύπαρξης ενός λαού μέσα σε συγκροτημένο έθνος-κράτος.

Εμείς χρειαζόμαστε ένα «δόγμα» που να μας εξασφαλίσει την ύπαρξή μας σε ελεύθερη Ελλάδα της προόδου, με ελεύθερους και δημιουργικούς Έλληνες.

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση