Ποιος σκότωσε τις εφημερίδες;
Κορυφαίοι συνδικαλιστές της ΕΣΗΕΑ έστελναν χτες με e- mail ένα ενδιαφέρον άρθρο του Economist που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και με τίτλο «Ποιος σκοτώνει τις εφημερίδες». Αποκαλύπτεται –επιτέλους– ο ένοχος για την κρίση στον Τύπο και στη δημοσιογραφία: Το internet! Ένας ολόκληρος κλάδος που βιώνει το σπάσιμο της «φούσκας» των προηγούμενων ετών, φαίνεται να βρίσκεται σε παράκρουση...
Το άρθρο του Economist, αν και έχει γραφτεί πριν από 5 χρόνια και ανεξάρτητα από το γεγονός ότι κάποιοι το ξετρύπωσαν μόλις χθες, είναι πράγματι ενδιαφέρον και αναφέρεται στο γεγονός ότι η ανάπτυξη του internet στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχει ως αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των εντύπων. Είναι μία πραγματικότητα που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε και συμβαίνει σε όλο τον κόσμο. Όποιος ενδιαφέρεται να διαβάσει το πρωτότυπο.
Κατ΄ αρχάς οι καλοί συνάδελφοι θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι ο Τύπος στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής έχει τόση σχέση με τον Τύπο στην Ελλάδα, όση ο γράφων με την πυρηνική φυσική. Στην Αμερική, αγαπητοί συνάδελφοι, δεν υπάρχουν εφημερίδες των 1.000 φύλλων που ζουν από την κρατική διαφήμιση, δεν υπάρχουν «δημοσιογράφοι» που να δουλεύουν ταυτόχρονα για μία εφημερίδα και το κράτος ή μία οποιαδήποτε... κρατική υπηρεσία! Θα μπορούσαμε να πούμε κι άλλα πολλά για τον Τύπο στην Ελλάδα, αλλά θα ήταν ίσως καλύτερα οι φίλτατοι συνδικαλιστές να θυμηθούν τα νιάτα τους, να βγουν στον δρόμο και να ρωτήσουν τον κόσμο: «Τι άποψη έχετε για τον Τύπο και τους λειτουργούς του»; Τολμούν;
Στην Ελλάδα η διαπλοκή δεν συνέβη από μόνη της, ούτε αφορά μόνο τους εκδότες και το κράτος ή τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Κάποιος θα έπρεπε να κουβαλάει τα ραβασάκια από την μία πλευρά στην άλλη ή να μαζεύει τα «ψίχουλα» που πέφτουν από το τραπέζι...
Επί χρόνια το συνδικαλιστικό κίνημα του δημοσιογραφικού κόσμου αποδέχτηκε πρακτικές που απαξίωσαν την εικόνα του δημοσιογράφου στο πλατύ κοινό. Ανέχτηκε την υποβάθμιση της ενημέρωσης. Και τώρα; Τώρα, φταίει το internet! Εντάξει, μπορεί να φταίνε και οι ερυθροί χμαιρ, δεν θα τα χαλάσουμε εδώ...
Το έγραψε ένα κορυφαίο μέσο του κόσμου, όπως ο Economist. Ναι, το internet είναι ένα νέο μέσο και είναι φυσικό να πλήξει τα παλιότερα. Όπως συνέβη και με την τηλεόραση σε σχέση με τις εφημερίδες. Και για να μην ξεχνάμε, πριν τον Γουτεμβέργιο υπήρχαν οι ντελάληδες, οι οποίοι δεν υπάρχουν σήμερα...
Αλλά είναι κρίμα να κρυφτούν πίσω από ένα γενικότερο προβληματισμό και να θάψουν εκεί τα μεγάλα προβλήματα του ελληνικού Τύπου.
Αποφάσισαν να βάλουν λουκέτο στην ενημέρωση για 4 μέρες. Αλήθεια, ποιο είναι το αίτημα; Να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας. Πολύ ωραία, ξέχασαν να μας πουν πως θα γίνει αυτό. Μία ματιά στους ισολογισμούς των επιχειρήσεων του κλάδου είναι αρκετή για να καταλάβει κάποιος με την πρώτη ματιά ότι το παιγνίδι έχει τελειώσει.
Τι μπορεί να γίνει; Να υποχρεωθούν οι βασικοί μέτοχοι να βάλουν λεφτά, είναι μία άποψη. Δεν μας λένε πως ακριβώς θα γίνει αυτό. Θα πάμε στα σπίτια τους και με την απειλή περιστρόφου θα τους βάλουμε να υπογράψουν ό,τι χαρτί θέλουμε; Μία άλλη άποψη; Υπάρχει; Πάλι καλά που δεν έχουν ζητήσει –ακόμη– την κρατικοποίηση των Μέσων Ενημέρωσης και τη... μετάταξη όλων των δημοσιογράφων στον δημόσιο τομέα...
Δεν υπάρχει αίτημα σε αυτή την απεργία, δεν υπάρχει λογικό αίτημα. Το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι να δημιουργηθούν προβλήματα και σε εταιρείες που μέχρι σήμερα συνεχίζουν να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους. Τους ενδιαφέρει; Θα δείξει η συνέχεια...
Μία απορία, αγαπητοί συνάδελφοι. Μαθαίνουμε ότι θα αποκλείσετε την είσοδο σε ορισμένα συγκροτήματα Τύπου για να «περιφρουρήσετε» την απεργία. Δεν θα κάνετε καλά, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα συζήτησης. Κι αναφερόμαστε στο δικαίωμα κάποιου να εργαστεί. Αλλά ας το αφήσουμε αυτό σήμερα. Στο κάτω – κάτω της γραφής, τα κυριακάτικα φύλλα έχουν ήδη κυκλοφορήσει, οπότε θα φυλάτε άδεια κτίρια. Θα θέλαμε, όμως, να ξέρουμε το εξής: Σε μία εποχή που έχει προχωρήσει σε περικοπές μισθών και σε απολύσεις ακόμη και το ΚΚΕ στις επιχειρήσεις που διατηρεί στο χώρο του Τύπου, έχετε κάποια πρόταση εξόδου από την κρίση; Εκεί, φυσικά, στις επιχειρήσεις του ΚΚΕ, δεν θα κάνετε «περιφρούρηση» ούτε και θα κηρύξετε απεργία για να υποχρεωθεί η εργοδοσία να πάρει πίσω τις απολύσεις. Ναι, δεν χρειάζεται περιφρούρηση. Οι σύντροφοι μάλλον θα απεργήσουν...
Αναρτήσεις
1) Εκ του παραπετάσματος .πραγματοποιούνται 24 Ελληνόφωνοι ραδιοφωνικές εκπομπές ημερησίως συνολικής διαρκείας 12 περίπου ωρών. Ούτω ή Ελληνική γλώσσα έρχεται εις την σειράν μεταδόσεων των κομουνιστικών ραδιοσταθμών αμέσως μετά την αγγλική, γαλλική, γερμανική και ιταλική γλώσσα. (Οι τρεις πρώτες όμως ομιλούνται από περισσότερα του ενός έθνη, εάν δε ληφθεί υπ' όψιν και η αναλογία προς τον πληθυσμό η Ελληνική έρχεται πρώτη).
ΑπάντησηΔιαγραφή2) Επί πλέον επί του Παραπετάσματος εδρεύει ο ραδιοσταθμός του ΚΚΕ με τρεις εκπομπές ημερησίως.
3) Εις τις χώρες του παραπετάσματος λειτουργούν δύο εκδοτικοί οίκοι του ΚΚΕ, ο επίσημος της Κ.Ε, και η «Νέα Ελλάδα». Το οποίον εξ άλλου εκδίδει. 6 εφημερίδες, 1 λογοτεχνικό «Πυρσός» και ένα θεωρητικό περιοδικό «Νέος Κόσμος».
4) Επί πλέον Ελληνόφωνη εφημερίδα εκδίδεται και δια τους Βορειοηπειρώτες από το Αλβανικό κράτος.
5) Σοβαρά κέντρα προπαγάνδας του ΚΚΕ λειτουργούν: Εις Ανατ. Βερολίνο δια τους Έλληνες της Δυτ. Ευρώπης και ιδίως της Δυτ. Γερμανίας προς τους οποίους διοχετεύονται, άφθονο έντυπο υλικό, το περιοδικό «Πυρσός», ειδικές ραδιοφωνικές εκπομπές με Ελληνικούς δίσκους κλπ. Εις Γδύνιαν Πολωνίας, δια τους ναυτεργάτες. Εις το Λονδίνο επίσης δια τους ναυτεργάτες και τους εις Αγγλία Έλληνες και Κυπρίους, τις Αγγλοσαξονικές χώρες και την Κύπρο. Εις Ν. Υόρκη δια τον ελληνισμό της Αμερικής. Εις Λευκωσία σε συνεργασία μετά του ΑΚΕΛ. Εις Βιέννη δια τον Ελληνισμό και την κοινή γνώμη της Κεντρικής Ευρώπης.
6) Το ΚΚΕ διατηρεί και πρακτορείον ειδήσεων προς διοχέτευσιν πληροφοριών εις την διεθνή κοινή γνώμη (Hellas Press). Επίσης εκδίδει ξενόφωνο περιοδικό από τον τίτλο: «Πληροφορίαι επί της Ελλάδος».
7) Εις την "Ελλάδα ή κομμουνιστική προπαγάνδα διαθέτει δύο ημερησίας εφημερίδας («Αυγή» — «Δημοκρατική Αλλαγή).
Ελέγχει πλήρως ή μερικώς περίπου 20 εκδοτικούς οίκους και επηρεάζει αρκετούς άλλους. Δι' αυτών πραγματοποιεί ένα πρωτοφανή δια την Ελλάδα όγκο κομουνιστικών κρυπτοκομουνιστικών ή φιλοκομουνιστικών εκδόσεων πάσης μορφής. Υπάρχουν εκδόσεις εκλαϊκεύουσες την γραμμή της ΕΔΑ. Όλες προβάλλουν, το κομμουνιστικό σύστημα και την ΕΣΣΔ διαδίδουσες την κομουνιστική κοσμοθεωρία, ηρωοποιούντας τους κομουνιστές, εξετάζοντας τα Ελληνικά γεγονότα με μαρξιστική μέθοδο κοκ. Είναι λογοτεχνικές, φιλοσοφικές, ιστορικές, ψυχαγωγικές, επιστημονικές, σατυρικές, εγκυκλοπαιδικές και παιδικές εκδόσεις. Ιδιαιτέρως επικίνδυνες οι παραπλανητικές τοιαύτες, λ.χ. ή «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους του Κ. Παπαρρηγόπουλου, (εκδ. οίκος Σεφερλή), εκδόθηκε συνοδευομένη από υποβολιμαίες προσθήκες, σημειώσεις, παραπομπές και «βελτιώσεις» από διαστρεβλωτικούς προλόγους και επίλογους. Προσετέθη μάλιστα και. ένας 7ος τόμος, εις τον όποιον εξετάζονται τα πρόσφατα γεγονότα της Ελληνικής ιστορίας υπό κομμουνιστικό πρίσμα (συγγραφείς οι Α. Δεσποτόπουλος, Τ. Βουρνάς, Γ. Καχτσάγλου).