Λαθρομετανάστευση και στρουθοκαμηλισμός
- Tου Σταύρου Λυγερού
Στην πραγματικότητα, η πρωτεύουσα μετατρέπεται σε μια ατύπως διχοτομημένη πόλη. Οι μετανάστες –κατά κανόνα λαθραίοι– συσσωρεύονται και «καταλαμβάνουν» ολόκληρες γειτονιές. Υπό την πίεση του φόβου, οι ντόπιοι κάτοικοι είτε μετακομίζουν είτε αντιδρούν δυναμικά, με αποτέλεσμα την πρόκληση επεισοδίων, όπως στον Αγιο Παντελεήμονα. Οσοι κατοικούν και εργάζονται σε απόσταση από τις γκετοποιημένες γειτονιές, αποφεύγουν συστηματικά να τις επισκέπτονται.
Η διαρκής συσσώρευση λαθρομεταναστών, που εκ των πραγμάτων αδυνατούν να βρουν εργασία και όποτε βρίσκουν είναι «μαύρη» και κακοπληρωμένη, λειτουργεί σαν θερμοκήπιο για την ανομία και την ασυδοσία. Η κατάσταση είναι πια χαοτική. Η Πολιτεία έχει χάσει τον έλεγχο, αλλά συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν στρουθοκάμηλος. Στον δημόσιο διάλογο, η λαθρομετανάστευση προσεγγίζεται συνήθως αποκλειστικά με ηθικο-ανθρωπιστικούς όρους, οι οποίοι αφήνουν πολιτικό κενό, διευκολύνοντας την Aκροδεξιά να το καλύψει. Οι ανέξοδες και αυτάρεσκες αντιρατσιστικές ρητορείες περισσότερο τροφοδοτούν παρά καταπολεμούν τον ρατσισμό, επειδή έρχονται σε αντίθεση με τη δύσκολη πραγματικότητα, που βιώνουν καθημερινά τα λαϊκά στρώματα.
Αυτά, κυρίως, θίγονται από τη λαθρομετανάστευση όχι μόνο στο επίπεδο της απασχόλησης (λόγω του αθέμιτου ανταγωνισμού από τη «μαύρη» εργασία), αλλά και σε πτυχές της καθημερινής ζωής. Φέρνουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Οι εύποροι αριστεροί και φιλελεύθεροι αστοί έχουν την πολυτέλεια μιας τέτοιας ρητορικής, επειδή δεν συγχρωτίζονται με τους λαθρομετανάστες. Δεν κατοικούν στις ίδιες γειτονιές, δεν στέλνουν τα παιδιά τους στα ίδια σχολεία, δεν χρησιμοποιούν καν τα δημόσια νοσοκομεία και, βεβαίως, δεν ανταγωνίζονται για τις ίδιες θέσεις εργασίας. Συνήθως, η μόνη σχέση που έχουν με λαθρομετανάστες είναι ότι χρησιμοποιούν γυναίκες για οικιακές βοηθούς και άνδρες για μικροδουλειές. Το πρόβλημα συνεχώς οξύνεται. Σχεδόν το 90% των μεταναστών που εισέρχονται λαθραία συνολικά στην Ε.Ε., είναι από την Ελλάδα.
Στη μεγάλη πλειοψηφία τους έχουν τελικό προορισμό άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Ελάχιστοι, όμως, καταφέρνουν να φύγουν από τη χώρα μας. Εχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ πιο εύκολη η παράνομη είσοδος από την παράνομη έξοδο. Με άλλα λόγια, η Ελλάδα αντιμετωπίζεται κατά κανόνα σαν χώρα–τράνζιτ, αλλά καταλήγει να γίνεται τελικός προορισμός, με αποτέλεσμα να λιμνάζει εδώ ο κύριος όγκος των μουσουλμάνων Αφροασιατών λαθρομεταναστών. Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι η οικονομική κρίση θα υποχρεώσει πολλούς μετανάστες να εγκαταλείψουν την Ελλάδα. Αυτοί, όμως, που φεύγουν από τη χώρα είναι κατά κανόνα νοικοκυραίοι από τα Βαλκάνια και την ανατολική Ευρώπη. Οι μάζες των μουσουλμάνων Αφροασιατών παραμένουν σε άθλιες συνθήκες, που τροφοδοτούν τη διογκούμενη διάχυτη εγκληματικότητα.
Αναρτήσεις
Χαίρομαι που ο κύριος Λυγερός, τον οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα για τις απόψεις του, άγγιξε ένα θέμα που πολύ λίγοι έχουν θίξει, λόγω της υποκρισίας που επικρατεί γενικώς με το θέμα των λαθρομεταναστών και του φόβου μήπως χαρακτηριστεί κανείς ρατσιστής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς έχουμε πάρει ένα επικίνδυνο μονοπάτι, που όμοιό του δεν έχει ξαναγίνει, όπως πολύ σωστά επισημαίνεται στο άρθρο. Η Αθήνα δεν μπορεί να συγκριθεί με το Λονδίνο, που ναι μεν έχει γεμίσει Πακιστανούς, Ινδούς, Κινέζους (από Χονγκ Κονγκ), Τζαμαϊκανούς και άλλους, αλλά η διαδικασία ήταν διαφορετική, αφού: 1) οι μετανάστες προέρχονταν από χώρες της Βρετ. Κοινοπολιτείας και δεν ήταν λαθραίοι και 2) η διαδικασία πήρε δεκαετίες και όχι δέκα ή λιγότερα χρόνια. Το ίδιο ισχύει για τους μετανάστες που εισέρρευσαν στο Παρίσι από Αφρική και αλλού (πρώην γαλλικές αποικίες).
Η δική μας περίπτωση είναι μοναδική, όχι μόνο για την ταχύτητα της εισροής, αλλά και το γεγονός ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν έχουν διαβατήριο, ούτε κάποιο πιστοποιητικό υγείας που να εγγυάται ότι με την παραμονή τους δεν θα γίνουν αιτία για επιδημίες. Είναι λοιπόν σαφώς λαθραίοι. Και είναι χαρακτηριστικό του βρώμικου ρόλου των μέσων το ότι η είδηση για κρούσματα χολέρας και μηνιγγίτιδας σε σχολεία της Αθήνας πριν από λίγα χρόνια μπήκε στα ψιλά σε κάποιες περιπτώσεις ή αποσιωπήθηκε εντελώς σε άλλες. Η γκετοποίηση γειτονιών της πόλης συνεχίζεται, τα ναρκωτικά έχουν πολλαπλασιαστεί και κανένας δεν μιλάει για αυτό δημόσια. Επίσης ανήκουστο είναι το γεγονός ότι δεν δίνονται στοιχεία για το πόσοι είναι, όπως γίνεται σε όλες τις άλλες χώρες!
Μ.