Ελληνική και ευρωπαϊκή εκδοχή του μεταναστευτικού φαινομένου

• Οι Ελληνικές ελίτ εγκατέλειψαν το έθνος. Στα σχολεία και στα πανεπιστήμια αποδομείται η έννοια του Ελληνισμού και η Ιστορία του. Για μεγάλο μέρος της νεολαίας ο κοσμοπολιτισμός είναι life style και η Ελλάδα παλιατζίδικο θεσμών και παραδόσεων χωρίς κανένα νόημα

Προκειμένου να γίνει μετάβαση του ελληνικού εθνικού κράτους σε άλλο είδος, εγκαθίσταται εισαγόμενος πολυπολιτισμός βασιζόμενος στην ενορχηστρωμένη λαθρομετανάστευση με στόχο τον εποικισμό της Ελλάδας χωρίς αφομοίωση στην κουλτούρα αναφοράς (αυτό θα ήταν «ρατσισμός») και τη συνεπακόλουθη χορήγηση υπηκοότητας.
Τον στόχο αυτό υπηρετεί
- μεγάλο μέρος της πολιτικής ελίτ συμπεριλαμβανομένης της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς,
- μία μεγάλη παλέτα μη κυβερνητικών οργανώσεων, που δραστηριοποιούνται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα και στα Βαλκάνια.
- μεγάλο μέρος της ελληνικής ακαδημαϊκής διανόησης.
- φυσικά το κεφάλαιο που θέλει φθηνό εργατικό δυναμικό και μπίζνες χωρίς όρια, και φυσικά
- οι υπερατλαντικοί κύκλοι που εντάσσουν τον κοινωνικοπολιτικό κατακερματισμό της Ελλάδας στα πλαίσια ενός μεγάλου στρατηγικού μετασχηματισμού στα Βαλκάνια.
Η Ελλάδα δεν έχει κοινά σύνορα με την Ευρώπη και προσφέρεται για την εφαρμογή πιλοτικού σχεδίου κατίσχυσης της «παγκοσμιοποίησης». Αυτό φαίνεται από την τεράστια διαφορά του ελληνικού μεταναστευτικού φαινομένου από το αντίστοιχο ευρωπαϊκό,διαφορά που μέχρι πρότινος την απέκρυπτε επιτυχώς η εγχώρια προπαγάνδα βασιζόμενη στη γλωσσική και γεωγραφική απομόνωση της Ελλάδας από την Ευρώπη.Συνοπτικά, η διαφορά αυτή επιμερίζεται ως εξής:
1.Η μετανάστευση προς την Ελλάδα έγινε,σε αντίθεση με την Ευρώπη,με συνθήκες αντιδημοκρατικής αδιαφάνειας.Δεν υπήρξε στην Ελλάδα,όπως αδιαλείπτως στην Ευρώπη, δημόσιος διάλογος κομμάτων,συνδικάτων και κοινοβουλίου για τη δημιουργία μεταναστευτικής πολιτικής με γνώμονα το συμφέρον της χώρας.Δεν ετέθησαν προς συζήτησιν τα βασικά ερωτήματα :
1. Χρειαζόμαστε μετανάστες, αν ναι πόσους;
2. Απο ποιές χώρες είναι σκόπιμο να προέρχονται οι μετανάστες και σε ποιά αναλογία;
3. Η μεγάλη συγκέντρωση μεταναστών απο μια χώρα είναι κακή πολιτική; Το γεγονός ότι οι Αλβανοί μετανάστες αποτελούν το 55% του συνόλου είναι επικίνδυνο για την χώρα μας;
4. Ποιά επαγγέλματα χρειαζόμαστε, και συνεπώς, ποιά εκπαίδευση θέλουμε να έχουν οι μετανάστες που θέλουν να εργαστούν στην χώρα μας;
5. Πως γίνεται η επιλογή μεταναστών; Υπάρχει ένα σύστημα μορίων που ευνοεί ή αποκλείει όσους έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά (π.χ. μόρφωση, ηλικία, φύλο, θρησκεία) ή δεχόμαστε μετανάστες ανάλογα με την προσφορά τους ή τυχαίως ή με κάποιον άλλο τρόπο;
6. Για πόσο χρονικό διάστημα παρέχεται η άδεια παραμονής ή εργασίας; Θέλουμε εποχικούς μετανάστες ή για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα;
7. Πως αντιμετωπίζουμε τις περιπτώσεις εκείνων που ζούν στη χώρα μας πολλά χρόνια και έχουν εδώ τις οικογένειές τους και τα παιδιά τους σε ελληνικά σχολεία; Χορηγούμε μόνιμη διαμονή ή προβαίνουμε σε παροχή πολιτικών δικαιωμάτων;
Σημειωτέον ότι η απουσία δημοκρατικού διαλόγου δεν ενόχλησε την ελληνική ελίτ, η οποία φρόντισε να υπερκαλύψει το κενό με παρεμβάσεις στα ΜΜΕ εφησυχαστικού τύπου π.χ.
- ανθρωπιστικού: οι μετανάστες είναι φτωχοί και οι Έλληνες φιλόξενοι
- πατριωτικού: οι μετανάστες θα ελληνοποιηθούν κ.τ.λ.
Παράλληλα με το καρότο του εφησυχασμού, η ελίτ μας χρησιμοποίησε αφειδώς και το μαστίγιο της ιδεολογικής τρομοκρατίας:
- εθνικός=εθνικιστικός,
- ελληνισμός =ελληνοκεντρισμός,πολιτιστικός ρατσισμός,
- κυριαρχικά δικαιώματα των Ελλήνων επί του ιστορικού τους χώρου = εθνοκεντρικός συντηρητισμός
- πατριωτισμός = ξενοφοβία, ρατσισμός, φασισμός, ακροδεξιά
2. Η μετανάστευση προς την Ελλάδα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος παράνομη,ενώ προς την Ευρώπη κατά το μεγαλύτερο μέρος νόμιμη. Στην Ελλάδα, οι παράνομοι μετανάστες νομιμοποιούνται ενώ στην Ευρώπη απελαύνονται. Στην Γερμανία ο πρώην υπ.Εξωτερικών του κόμματος των Πρασίνων, Φίσερ, αναγκάστηκε πριν 2 χρόνια να λογοδοτήσει σε εξεταστική επιτροπή της Βουλής με την κατηγορία ότι χαλάρωσε τις νόμιμες διαδικασίες χορήγησης βίζας σε μετανάστες από την Αν.Ευρώπη. Στην Ελλάδα αντιθέτως, εκπρόσωποι του νομικού μας πολιτισμού όπως ο «Συνήγορος του Πολίτη» έφτασαν να προτείνουν στον πρόεδρο της Βουλής να μην απαιτεί η αστυνομία ως αποδεικτικό στοιχείο βίζα εισόδου στη χώρα από τους υποψήφιους για νομιμοποίηση μετανάστες!
Επίσης η παράνομη είσοδος στη χώρα έχει ως συνέπεια, εκτός των άλλων να μην είναι γνωστά τα στοιχεία και η διεύθυνση κατοικίας του μετανάστη στην Ελλάδα δεν μπορεί παρά να συμβάλει και στην μεγαλύτερη εγκληματικότητα,παρά τις διαβεβαιώσεις της διοίκησης προς το αντίθετο.
3. Ο αριθμός μεταναστών στην Ελλάδα είναι συγκριτικά με τον πληθυσμό της πολύ μεγαλύτερος απ’ ότι σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα και ο αριθμός αυτός επετεύχθη σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα απ’ ότι στην Ευρώπη. Αν μας επιτραπεί ενόψει ελλείψεως αξιόπιστων δημοσίων στοιχείων να χρησιμοποιήσουμε ανεπίσημες πηγές, που επιμένουν ότι ο πραγματικός αριθμός είναι ανάμεσα στα 3-4 εκατομμύρια, δηλαδή 30%-40% επί του ελληνικού πληθυσμού.
Σε σύγκριση το ποσοστό στην Γερμανία είναι 9% και στην Ολλανδία 10%. Όμως η Γερμανία χρειάστηκε 50 χρόνια για να συγκεντρώσει αυτό το ποσοστό, ενώ η Ελλάδα μόνο 15!Άρα η Ελλάδα στο 1/3 του χρόνου συγκέντρωσε τριπλάσιο αριθμό μεταναστών απ’ότι η Γερμανία. Και αυτό χωρίς να έχει βαριά βιομηχανία. Παρά ταύτα ο πρώην υπ. Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος δεν δίστασε να αντιστρέψει την γνωστή ρήση Ολλανδού πολιτικού «Η Ολλανδία γέμισε», μ’ ένα θαρραλέο «Η Ελλάδα δεν γέμισε!».
4. Ενώ η Ελλάδα –που δεν γέμισε- συνεχίζει όλο αυτοπεποίθηση την πολιτική των ανοικτών συνόρων και των νομιμοποιήσεων- με ορίζοντα χορήγησης πολιτικών δικαιωμάτων, υπηκοότητας (και αλλαγής κώδικα ιθαγένειας τελικά) και εφαρμογής «θετικών διακρίσεων» υπέρ των υπεράριθμων μεταναστών, προκειμένου να καταλάβουν το συντομότερο θέσεις κλειδιά στην Διοίκηση-η Ευρώπη κλείνει σταδιακά τα συνορά της στην μετανάστευση και γυρίζει την πλάτη της στην επαγγελία της πολυπολιτισμικότητας. Προβληματισμένα τα έθνη από την συγκρουσιακή φύση του... εποικισμού χωρίς αφομοίωση, όπου η δημοκρατία γίνεται έρμαιο εθνοτικών συσπειρώσεων με παρτικουλαριστικά συμφέροντα στρέφονται πλέον στις αξίες της εθνικής τους ταυτότητας. («Όταν οι πολίτες είναι ισόψηφοι αλλά χωρίς κοινή καταγωγή, ο καθένας δρα κατά το δικό του συμφέρον»-Θουκιδίδης)
Να μία άλλη διαφορά της Ευρώπης από την οικειοφοβική Ελλάδα!
Ο πραξικοπηματικά εγκαθιδρυόμενος πολυεθνισμός των μεγάλων αριθμών χωρίς αφομοίωση υπόσχεται πολύ μεγαλύτερες συγκρούσεις στο έδαφος που ακόμα λέγεται «Ελλάδα» από αυτές που γνώρισαν τα συγκροτημένα ευρωπαϊκά κράτη. Για όσους ακόμα ενδιαφέρονται γι’ αυτό, θα δώσει οριστικό τέλος στην όποια συνέχεια του Ελληνισμού το «όμαιμον, ομόθρησκον και ομόγλωσσον» του Ηροδότου. Αντί η Ελλάδα να πλησιάσει την Ευρώπη, η εικόνα της στο κοντινό μέλλον θα είναι κάτι σαν τα Βαλκάνια επί Τουρκοκρατίας. Ο μεγάλος αριθμός εποίκων από όμορα κράτη με εχθρικές διαθέσεις και ακμαίο εθνικισμό αυξάνει την πιθανότητα εδαφικού ακρωτηριασμού. Μόνο με καθολική αντίσταση του ελληνικού λαού και ευνοϊκές συγκυρίες μπορεί πλέον να αποφευχθεί η πολιτιστική εθνοκτονία και η εδαφική συρρίκνωση.
Κωνσταντίνος Ρωμανός

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση