Τουρκο-Φασισμός

Δεν υπάρχουν σχέσεις με την Δημοκρατία

Τουρκισμός θα μπορούσε να ορισθεί το σύνολο της διαμόρφωσης του Κεμαλισμού 1919-2009. Όπως αυτός εξελίχθηκε από το προηγηθέν αιμοσταγές καθεστώς των Νεοτούρκων.
Πώς συγκρότησε, μέσα από τις Γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου, τις σφαγές και την εκδίωξη του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας και την εθνοκάθαρση, από το 1923, το κεμαλικό τουρκικό κράτος. Πώς δημιούργησε, με κρατική προσταγή, τουρκικό έθνος, τουρκική «ιστορία» κι επέβαλε τον βίαιο εκτουρκισμό όσων απέμειναν στην επικράτειά του μειονοτήτων.
Πώς, στις εννέα δεκαετίες της επιβίωσής του, κατάφερε να εκσυγχρονίζεται, να ενσωματώνει κι εξουδετερώνει ό,τι στο εσωτερικό μπορούσε να τον απειλήσει, να αφομοιώνει όσα εξασφαλίζουν την απρόσκοπτη αναπαραγωγή του και να προσαρμόζεται, και συγκρουσιακά, στις εκάστοτε συνθήκες, έχοντας διαρκώς το πάνω χέρι και στην «τουρκο-ισλαμική σύνθεσή» του, με τις «νεο-οθωμανικές» επεκτατικές του βλέψεις. Διατηρώντας αναλλοίωτο τον κεντρικό σκληρό πυρήνα της φύσης και του χαρακτήρα του, ως εξουσίας - καθεστώτος - κράτους - έθνους - ιδεολογίας - «πολιτισμού» και πολιτικής πρακτικής, που έχει, αποδεδειγμένα, περισσότερες σχέσεις ουσίας με τον φασισμό και τον ναζισμό, παρά με τη δημοκρατία.
Φασισμός, ιδιοτύπως και κεμαλιστί, κρατικός πάντα, τουρκικής εκδοχής, με διάφορα στάδια ανάπτυξης και μετάλλαξης, ικανά μέχρι τώρα να τον απαλλάσσουν από την τελική «τύχη» που είχε ο μουσολινικός Φασισμός και ο χιτλερικός Εθνικοσοσιαλισμός. Πολλοί τομείς προσφέρονται για τη μελέτη των χαρακτηριστικών του. Ιδιαίτερα στα εκάστοτε… θύματά του. Η «τύχη» της τουρκικής αριστεράς 1919-2009 λ.χ., αποτελεί έναν τέτοιο τομέα. Η «τύχη» των μειονοτήτων, εντός Τουρκίας, είναι άλλος ένας τομέας. Σημαντικότατο όμως κεφάλαιο, προσφερόμενο ακριβώς για τη μελέτη του Τουρκο-Φασισμού, αποτελούν, από τη δεκαετία του ’50, τα πεπραγμένα και τα επιτεύγματά του στην Κύπρο. Στην πολιτική της Τουρκίας στο Κυπριακό, από το ανθελληνικό πογκρόμ των Σεπτεμβριανών του 1955 στην Κωνσταντινούπολη, μέχρι την «αχορταγία» του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στον… Λιμνίτη, είναι διαρκώς παρόντα, επί 54 συναπτά έτη, ο χαρακτήρας και η φύση του Τουρκο-Φασισμού. Το μεγαλύτερο, όμως, επίτευγμά του είναι ότι κατάφερε να «εγκατασταθεί», να «εκπαιδεύσει», να «προσαρμόζει» και να «καθοδηγεί» τα Μυαλά των θυμάτων του, σε Ελλάδα και Κύπρο. Ώστε να σκέφτονται, να αποφασίζουν και να πολιτεύονται κατά τρόπον που, πρωτίστως, συμφέρει και εξυπηρετεί τον Τουρκισμό. Μέχρι του σημείου να… αναθερμαίνονται επειδή ο νυν εκφραστής και πρωθυπουργός του Τουρκο-Φασισμού του 2002 - 2009, «κατηγορεί» ως… φασισμό, το περί μειονοτήτων στάδιο της εξέλιξής του, του 1955!
ΕΡΩΤΗΣΗ
Να υπενθυμίσουμε ότι η «Χαραυγή» (ου μόνη) την Πέμπτη, 5 Ιουνίου 2008 και τις επόμενες μέρες, πανηγύριζε και θριαμβολογούσε, με κύριους τίτλους 1ης σελίδας για «Νέα Σελίδα στις σχέσεις Κύπρου - Βρετανίας Σηματοδοτείται με το Μνημόνιο Συνεργασίας που υπογράφεται σήμερα στο Λονδίνο μεταξύ Χριστόφια - Μπράουν»; Να υπενθυμίσουμε την «Ικανοποίηση ΑΚΕΛ από Μνημόνιο Συναντίληψης» που δήλωνε («Χ» 6.6.08) ο τότε εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ, νυν ΓΓ, κ. Α. Κυπριανού και χειροκροτούσε υπέρ, έως και το… περασμένο Σάββατο, από την εκπομπή του κ. Καρεκλά στο ΡΙΚ, ο πρόεδρος του ΔηΣυ κ. Ν. Αναστασιάδης;

Λάζ. Α. Μαύρος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση