Γιατί προωθείται τόσο ο Ταλάτ; Τι κρύβεται από τον Κυπριακό λαό;

Τι συμβαίνει τελικά στην Κύπρο;

Ο κατοχικός ηγέτης, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ , γράφει ο Δ. Κωνσταντακόπουλος , έχει παρουσιαστεί καιρό τώρα ως ο «μεγάλος ήρωας» της Κύπρου και η ελπίδα των ηγετών της να βρεθεί επιτέλους η πολυπόθητη, αν και ουδέποτε περιγραφόμενη με σαφήνεια λύση του κυπριακού (Το 80% των τηλεθεατών απάντησαν σε ερώτημα του ΡΙΚ δηλώνοντας ότι αγνοούν τι είναι η «διζωνική-δικοινοτική ομοσπονδία», πολίτευμα του κράτους που υποτίθεται ότι θέλουν να δημιουργήσουν οι Κύπριοι).
Κανείς άλλωστε δεν έχει περιγράψει ποιος θα κυβερνάει, ποιος θα ασκεί εξουσία, θα κάνει κουμάντο σε αυτό το κράτος, αλλά και πως θα το κάνει, αφού θα είναι το μόνο στον κόσμο χωρίς στρατό και με ομοσπονδιακή αστυνομία πιο αδύνατη από τις ομόσπονδες.

Ο ίδιος ο κ. Χριστόφιας θεώρησε σκόπιμο να επαινέσει προ ημερών τις προοδευτικές «περγαμηνές» του κ. Ταλάτ, που όχι μόνο συμμετείχε μαζί με τη γυναίκα του στην ακροδεξιά, τρομοκρατική και σύμμαχο των Βρετανών οργάνωση ΤΜΤ, αλλά και εξήρε, στο πρόσφατο παρελθόν, τη συμμετοχή του αυτή.
Για ότι κακό κάνει ο κ.Ταλάτ φταίει , κατά τους Ελληνοκύπριους ιθύνοντες, η επιρροή του Τουρκίας που τον «αναγκάζει», ενώ κάθε ελληνοκυπριακή υποχώρηση δικαιολογείται από την ανάγκη να «βοηθηθεί» ο κ.Ταλάτ.
Πάντως, αυτός φαίνεται να προκαλεί και αντιδρά σε κάθε παραχώρηση σκληραίνοντας τη στάση του. Επιμένει σε κάθε δήλωσή του, με αφοπλιστική σαφήνεια και γαϊδουρινή επιμονή, ότι θέλει δύο κράτη στην Κύπρο που θα έλθουν σε ένα «συνεταιρισμό» με «παρθενογένεση», συνεταιρισμό όπου το 20% του πληθυσμού θα έχει ακριβώς τα ίδια δικαιώματα με το 80%, και που θα τελεί υπό την εγγύηση και το δικαίωμα παρέμβασης του τουρκικού στρατού, ενώ αρνείται να συζητήσει θέμα εποίκων!
Επειδή ακόμα και μέσα στο ΑΚΕΛ δυσκολεύονται να αντιληφθούν τι ακριβώς συζητά ο Πρόεδρος με την άλλη πλευρά, αφού ο κ. Χριστόφιας υποστηρίζει ότι «άλλα λέει έξω και άλλα λέει μέσα στις διαπραγματεύσεις ο Ταλάτ», ο οποίος του ανταπαντά αποκαλώντας τον ψεύτη και απατεώνα, χωρίς πάντως, μέχρι στιγμής, να κλονίζονται οι σχέσεις του….. ιδιόμορφου αυτού «ζευγαριού».
Ενώ ο κ. Ταλάτ και ο κ. Γκιουλ διασχίζουν τον κόσμο ολόκληρο, υπογραμμίζοντας τις ευθύνες των Ελληνοκυπρίων για τη μη λύση του κυπριακού, επικρίνοντας τον κ.Χριστόφια και υπερασπιζόμενοι τον ….«ειρηνευτικό» χαρακτήρα της τουρκικής εισβολής, η Λευκωσία προτιμά να κρατά «χαμηλούς τόνους» έναντι Τουρκίας και Τουρκοκυπρίων για να διατηρήσει, όπως λένε κυβερνητικοί παράγοντες, το…. «καλό κλίμα».
Ο κ. Χριστόφιας μάλιστα μοίρασε, μιλώντας στον ΟΗΕ, εξίσου τις ευθύνες για το 1974 στο πραξικόπημα της χούντας και στην τουρκική εισβολή, παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι την εποχή εκείνη η CIA είχε επιβάλλει δικτατορία στην Ελλάδα, ακριβώς για να «λυθεί το κυπριακό», κάτι για το οποίο έφτασε να ζητήσει συγγνώμη ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπιλ Κλίντον και επομένως συνιστά ΜΕΙΖΟΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΔΙΚΙΑ να αποδίδεται «στην Ελλάδα», η οποιαδήποτε ευθύνη για το 1974, πλην ίσως της απροθυμίας των ηγετών της, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Προχωρώντας ένα βήμα περισσότερο, ο Κύπριος Υπουργός ‘Άμυνας απαξίωσε, με δηλώσεις του, ως πυροτέχνημα χωρίς σημασία το «ενιαίο αμυντικό δόγμα» Ελλάδας-Κύπρου, δηλαδή τον βασικό άξονα της κυπριακής άμυνας!
Μέσα δε στο γενικό ανακάτεμα των σχέσεων μεταξύ των αδελφών λαών , προσεκλήθησαν σε συνέδριο φιλολόγων ,υπό την υψηλή εποπτεία του Υπουργού Παιδείας Ανδρέα Δημητρίου, οι αποδοκιμασθείσες εν Ελλάδι και συνδεθείσες με τον περίφημο «συνωστισμό» της Σμύρνης, …. κυρίες Ρεπούση και Κουλούρη.
Πιθανόν για να βοηθήσουν την «συμφιλίωση» και «επαναπροσέγγιση» Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, αφού άξονας των αντιλήψεων της κυρίας Ρεπούση και του ρεύματος που εκπροσωπεί, είναι η εξίσωση θύματος και θύτη, εθνισμού του καταπιεζόμενου και εθνικισμού του καταπιεστή και… η καταδίκη αμφοτέρων στο «πυρ το εξώτερον».

Πηγή.-http://www.greekamericannewsagency.com/

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση