Η Αριστερά έδωσε το "φιλί της ζωής" στο δίδυμο της καταστροφής

Γράφει ο Όθων Ιακωβίδης

Χθες το βράδυ, ολοκληρώθηκε με επιτυχία η επιχείρηση ανάνηψης του καθεστώτος πολιτικού συστήματος που λαβώθηκε θανάσιμα, πριν ένα μήνα, στις εκλογές της 6ης Μάη.

Το μετέωρο βήμα της “Νέας Μεταπολίτευσης”, έκανε χθες ένα βήμα πίσω, μετά τα δύο βήματα μπροστά που έκανε την 6η Μάη, τραυματίζοντας, τότε, θανάσιμα, το τέρας του καταστροφικού δικομματισμού.
Το κομμένο πράσινο κεφάλι του κυβερνητικού δικέφαλου τέρατος της Σκύλλας & Χάρυβδης (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), επανακολλήθηκε χθες με επιτυχία και ήδη αναπνέει και πάλι. Το αν θα αλλάξει όνομα ή όχι, στο άμεσο μέλλον, αποτελεί τυπική διαδικασία που δεν αλλάζει την ουσία.
Το δικέφαλο τέρας, φωλιασμένο στη νομιμοφάνεια που το ίδιο έχει χτίσει περίτεχνα με νόμους και διατάξεις, θα συνεχίσει να τυραννά την Ελληνική κοινωνία, μέχρι την απομύζηση κάθε ικμάδας της, προς όφελος της πολιτικής και οικονομικής Ολιγαρχίας που αποτελεί το σκιώδες αφεντικό του.

Έτσι το αναρρωνύον σήμερα τέρας, θα συνεχίσει να απαιτεί ανθρωποθυσίες, που μάλιστα θα αυξηθούν (με τη μορφή αυτοκτονιών ή και δολοφονίας διαμαρτυρομένων πολιτών), ενώ θα αρχίσει να καταβροχθίζει με περισσή όρεξη τα ζωτικά και περιουσιακά στοιχεία των πολιτών, τόσο τα ιδιωτικά (μισθούς, συντάξεις, σπίτια, χρήματα, κλπ), όσο και δημόσια (κάθε μορφής δημόσιο πλούτο) τα οποία χρειάζονται για να τραφούν οι διεθνείς πάτρωνές του που το καθοδηγούν ώστε να φροντίζει αμελητί για τα συμφέροντά τους.

Περισσότερη, όμως, σημασία και από αυτή την τραγική πραγματικότητα, έχει η διαπίστωση ότι αυτή η νεκρανάσταση, δεν έγινε χθες, με τα αποτελέσματα των χθεσινών εκλογών (της 17ης Ιουνίου).
Συντελέσθηκε, όταν τα κόμματα της Αριστεράς, που (υποτίθεται) ήθελαν να απαλλάξουν την κοινωνία από το άγος των “Μνημονίων”, αγνόησαν τις προσπάθειες του Μίκη Θεοδωράκη για τη δημιουργία του αντιμνημονιακού “Μετώπου ΕΛΛΑΔΑ”, προτάσσοντας το κομματικό τους συμφέρον από το (προφανές) κοινωνικό όφελος, που περίμενε ο λαός με την δραπέτευσή του από την αιχμαλωσία των “Μνημονίων”.
Άφησαν, τότε, (τα κόμματα της Αριστεράς) τη μοναδική ευκαιρία να αποκεφαλισθεί, “άπαξ και δια παντός”, από μία πατριωτική συσπείρωση που θα αγκάλιαζε όλη την κοινωνία, χωρίς τους γνωστούς διαχωρισμούς “Αριστερά/Δεξιά”, το δικέφαλο τέρας του κυβερνητικού δικομματισμού που πρωτοστάτησε στο έγκλημα της πτώχευσης και της γενικότερης καταστροφής της κοινωνίας μας.

Έτσι, βλέπουμε σήμερα τον ΣΥΡΙΖΑ (και δικαιολογημένα) να θριαμβολογεί για την εκτίναξη των ποσοστών του από το 4,5 στο 16,5 και στο 27% (+600% !!!) την ίδια στιγμή που στον σβέρκο του Ελληνικού λαού ξανακάθεται (με βαριά υπαιτιότητα του θριαμβολογούντος ΣΥΡΙΖΑ) το καταστροφικό δίδυμο των ΝΔ / ΠΑΣΟΚ και, υπό το πρόσχημα της “νωπής εντολής” του λαού, θα συνεχίσει να σκορπίζει τον όλεθρο που ήδη έχει αρχίσει να επιβάλλει εδώ και χρόνια, στην Ελληνική κοινωνία.

Έτσι, η “κομματοκρατία”, οριζόμενη σαν “πολιτική νοοτροπία και πρακτική που προτάσσει ΠΑΝΤΟΤΕ το κομματικό συμφέρον από το κοινωνικό όφελος”, έχοντας θριαμβεύσει, για ακόμη μία φορά εις βάρος της κοινωνίας και του βασανιζόμενου λαού, εγκαθιστά στην κυβέρνηση, διά χειρός της Αριστεράς, τα κόμματα από τα οποία η κοινωνία έχει αποσύρει την εμπιστοσύνη της, καθώς οι μισοί σχεδόν από τους ψηφοφόρους τους (οι 2.600.000 από τους 4.800.000 των προηγούμενων εκλογών του 2009) και παρά τις συνθήκες πρωτοφανούς προπαγανδιστικής πίεσης, με παραγωγή αποπροσανατολισμού, αμφιβολίας και φόβου, προκειμένου να τα υποστηρίξουν, απέσυραν την εμπιστοσύνη τους από αυτά.

Η κομματοκρατία, (ασκούμενη και υποστηριζόμενη επαρκώς και από την Αριστερά, όπως διαπιστώθηκε για ακόμη μία φορά), μέσα από νόμους και διατάξεις που αυτή επιβάλλει, ακυρώνει, στο όνομα της Δημοκρατίας, κάθε Δημοκρατική νομιμότητα, καθώς στην κυβερνητική εξουσία εγκαθίσταται από σήμερα ένα δικομματικό (ή και τρικομματικό) σύμπλεγμα που δεν έχει ούτε το 51% της λαϊκής επιδοκιμασίας (κι αυτής εκμαιευμένης “με το πιστόλι στον κρόταφο” ενός, απειλούμενου με καταστροφή, λαού”).
Αυτή η μειοψηφία, επιβαρυμένη με την ενοχή του βαρύτατου εγκλήματος της άκρας φτωχοποίησης της κοινωνίας και της πτώχευσης της χώρας, καθώς και με αυτό της παράδοσης της κυριαρχίας επί του πλέον ζωτικού εθνικού χώρου, αυτού της εθνικής Οικονομίας, σε ξένα χέρια, “εκλεγμένη” με πρωτοφανείς προεκλογικούς εκβιασμούς, θα διαλαλεί ότι το προβάδισμα της ΝΔ από τον δεύτερο ΣΥΡΙΖΑ με 2,5%, αποτελεί “καθαρή εντολή” του λαού και θα απαιτεί “δυνατή διακυβέρνηση”.

Από σήμερα, όλο το πολιτικό προσωπικό αυτής της φαινομενικά πολύχρωμης (αλλά στο βάθος γκριζόμαυρης) κομματοκρατίας, φρέσκο-φρέσκο από τη διαδικασία των εκλογών, θα λέει στα κανάλια τις γνωστές αηδίες του, ερμηνεύοντας όπως ο καθ' ένας θέλει, τα αποτελέσματα των εκλογών.

Το γεγονός, όμως, είναι ένα: Η καθημερινότητα ημών των πολιτών, μετά από το τελευταίο δίμηνο της ανούσιας παπαγαλίζουσας πολυλογίας και της, λόγω εκλογών, αναστολής των περιοριστικών μέτρων της ελευθερίας μας (οικονομικής και κοινωνικής), ξαναγυρνάμε στο ίδιο καθεστώς αιχμαλωσίας μας, με “τα κεφάλια μέσα”, περιμένοντας μάλιστα την επιδείνωση των μέτρων φύλαξής μας.

Το συναίσθημα είναι πολύ βαρύ και, σίγουρα, δεν μπορούν να το νοιώσουν όλοι αυτοί που βρίσκονται έξω από την αιχμαλωσία αυτή (γι' αυτό και πανηγυρίζουν)...

Όμως, τα ψέματα τελείωσαν. Καταλάβαμε πολύ καλά ότι την δραπέτευσή μας δεν μπορούμε να την εμπιστευθούμε σε κανέναν από όλους αυτούς που συνθέτουν την καταστροφική “κομματοκρατία”, όπως την ορίσαμε παραπάνω.

Θα την οργανώσουμε εμείς οι ίδιοι.
Και θα την καταφέρουμε, γιατί είμαστε Έλληνες και μάλιστα παγιδευμένοι. Ένας συνδυασμός που, συνήθως, ενεργοποιεί τις ιστορικές καταβολές μαχητικότητας και επινοητικότητας που διαθέτουμε, ώστε να επιβιώνουμε επί χιλιάδες χρόνια, κάτω από εξ ίσου αντίξοες συνθήκες...

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση