Η αμετανόητη εμμονή της αριστεράς στον... αυνανισμό!

• «Ο ρόλος της αριστεράς» και άλλες ονειρώξεις

Αμέτρητοι οι επιδέξιοι αριστεροί κώλοι που φορέσανε μεταξωτά βρακιά.

Εδώ και χρόνια υποστήριζα ότι η λύση θα έρθει από τα αριστερά. Στο συμπέρασμα αυτό είχα οδηγηθεί δια της εις άτοπον απαγωγής. Εγώ, ένας δημοκράτης και πατριώτης αστός, από παλιά, τους «από ‘δω μεριά» τους είχα καταλάβει. Και οι Νατοϊκοί ακροδεξιοί και οι κεντροδεξιοί (γελάστε άφοβα) και οι μασκαρεμένοι σε «κεντρώους»-«σοσιαλιστές»-κτλ καραδεξιοί, όλοι τιποτένιοι. Υπαλληλάκια των λεφτάδων. Τι να περιμένεις από δαύτους; Έλεγα λοιπόν, ότι μόνο κάποιος απ’ αυτούς που εναντιώνονται στο κεφάλαιο, έστω και στα λόγια, θα κάνει τη διαφορά. Και ποιοι απ’ αυτούς είναι οι περισσότεροι; Οι αριστεροί. Στατιστικώς λοιπόν, περίμενα φως από κάποιον αριστερό.

Φαίνεται ότι στα μαθηματικά είμαι σκράπας και πρέπει να σκίσω τα πτυχία μου.

Άλλοι το ανέλυσαν και το τόνισαν κι εγώ το προσυπογράφω. Οι περισσότεροι αριστεροί είναι πλέον επαγγελματίες. Σαν τον συνάδελφό μου το γκρουπούσκουλο, που του ‘δινα 100άρικα τη δεκαετία του ’90 για οικονομική ενίσχυση και τώρα προσελήφθη από γνωστό διαπλεκόμενο ιδιώτη, καθαρίζει δύο χιλιαρικάκια και συνεχίζει να μας δουλεύει από το «μετερίζι» του Συνασπισμού των συνιστωσών.

Απευθύνομαι λοιπόν στους ελάχιστους εναπομείναντες ιδεολόγους αριστερούς, που εμμένουν να ερίζουν για το ποιος πρέπει να είναι «ο ρόλος της αριστεράς».

Λυπάμαι που θα σας λυπήσω, αλλά ο ανύπαρκτος δεν μπορεί να παίξει κανέναν ρόλο.

Για ποια αριστερά μιλάτε;

Για την παρανοϊκή του Περισσού ή για τη μποέμισσα της Κουμουνδούρου; Γι αυτή που σπουδάζει τα τέκνα της στο Deree ή γι αυτή που τα γεννοβολάει στις σουίτες του ΙΑΣΩ; Γι αυτή που φέρεται αλήτικα στον Φαράκο ή γι αυτή που τρώει γκεμπελικά τον Κωνσταντόπουλο; Αυτές πήραν ψηλά τον αμανέ και φαλτσάρουν. Αν συνάδετε μαζί τους θα γίνετε σαν τα μούτρα τους.

Ή μήπως αναφέρεστε στις αποφυάδες, παραφυάδες και περικοκλάδες; Στους γελοίους που αφού εξάντλησαν πια τους επιθετικούς προσδιορισμούς του όρου «αριστερά» προσπαθώντας να βρούνε ονόματα για τα πολυποίκιλα επιδοτούμενα μαγαζάκια τους, καταφεύγουν τώρα σε ηλιθιότητες; Τι θα πει τέλος πάντων «Δημοκρατική Αριστερά»; Οι άλλες αριστερές είναι μη δημοκρατικές; Δεν καταλαβαίνουν ότι τα συντροφικά μαχαιρώματα και οι μπηχτές προς την «απολυταρχική» αριστερά δεν αφορούν κανέναν άλλον πλην των ιδίων και ουσιαστικά εξευτελίζουν εαυτούς και αλλήλους; Τι στο διάβολο σημαίνει «Αντικαπιταλιστική Αριστερά»; Δεν εννοούν ότι είναι σαν να λένε «εγκληματικό έγκλημα» ή «μυστηριώδες μυστήριο»; Είναι άσχετοι ή τους άσχετους παριστάνουν; Είναι αριστεροί ή τους αριστερούς παριστάνουν; Μήπως έχουν δίκιο οι παρανοϊκοί που τους λένε πράκτορες;

Για να τελειώνουμε: η αριστερά είναι εξορισμού δημοκρατική, αντικαπιταλιστική, εργατική, πατριωτική και ριζοσπαστική και δεν χρειάζεται επίθετα. Αν δεν είναι κάτι από τα παραπάνω, τότε δεν είναι αριστερά. Τα υπόλοιπα είναι ωκεανοί μιζέριας, ποταμοί γελοιότητας και πακτωλοί δολλαρίων.

Πολλές οι πληγές της αριστεράς, πολλές και αγιάτρευτες. Η ξύλινη ακαταλαβίστικη γλώσσα της, η επιρρέπειά της σε διασπάσεις (ούτε πυρηνικός αντιδραστήρας να ‘τανε), η μανία της να θεωρεί οποιαδήποτε διαφορετική άποψη στους κόλπους της ως φράξια-προβοκάτσια-πρακτοριλίκι, η ιδιότητά της να «πουλάει» τους συντρόφους της, η «ικανότητά» της να αποδεικνύεται πάντα «λίγη» σε κάθε κρίσιμη για τον τόπο στιγμή, οι προδοσίες, τα «ξεκαθαρίσματα» κτλ κτλ. Τις ξέρετε, ιδεολόγοι μου, τούτες τις πληγές, στο πετσί σας είναι, χρόνια τις κουβαλάτε και συμπαθάτε με αν τις ξύνω.

Αυτό όμως το αχαλίνωτο πάθος για τους λαθρεποίκους τι είναι πάλι; Τι έχετε να πείτε αγνοί ιδεολόγοι μου, για την δυσθεώρητη ηδυπάθεια που διακατέχει σύσσωμη την «αριστερά» για ο,τιδήποτε αλλοδαπό;

Πάντα υπήρχε βέβαια ένας λανθάνων ερωτισμός. Οι συντρόφισσες για παράδειγμα. Είτε στα Ταμπούρια μένανε, είτε στο Ψυχικό, πάντα διεγείρονταν με την καφρίλα. Είτε της κόκκινης αριστεράς, είτε της ροζ, πάντα γουστάρανε τη μαύρη σάρκα. Είτε γόβα Gucci φορούσανε, είτε πέτσινο σανδάλι ασορτί με τη βρώμικη πατούσα τους, μια φαντασίωση με σκατόφατσες την είχανε. Αυτό ήταν και το κοινό σημείο τους με τις μεγαλοαστές, τις «δεξιές», τις «συντηρητικές». Τι διάβολο; Στο κάτω-κάτω η αριστερά ενώνει τους λαούς, ενώνει τους φτωχούς, ενώνει τους δυστυχισμένους, γιατί να μην ενώνει την άγρια μούρη του Βαλκάνιου κατσαπλιά, το μελαμψό δέρμα του Αφρικανού προαγωγού και τη ξινή βρώμα του Ασιάτη λαθρέμπορου με τις γηγενείς συντρόφισσες;

Τι έγινε λοιπόν τώρα; Από τις φαντασιώσεις περάσανε στη δράση; Και οι σύντροφοί σας πώς το επιτρέπουν; Καλά οι μπίζνεσμεν, τα στελέχη και οι γιάπηδες. Αυτοί τρέχουν όλη τη μέρα για χρήμα. Οι σύντροφοι όμως; Ετούτοι δεν διακρίνονται για την εργατικότητά τους. Όλο συνδικαλισμό και αργομισθίες είναι. Γιατί παραμελούν τις συντρόφισσες; Και γιατί και αυτοί τόση λατρεία για τους λαθρομετανάστες; Ρε μπας και το γυρίσανε στο αλλιώτικο; Ή μήπως έχουν αναλάβει τη «μύηση» των κυριών από την Ανατολική Ευρώπη;

Τέλος πάντων, τι λιγούρα είναι αυτή με τον κάθε συμμορίτη; Τι φαγούρα είναι αυτή με τον κάθε φονταμενταλιστή; Τι κόλλημα είναι αυτό με τον κάθε τυχοδιώκτη; Τι σύμπλευση είναι αυτή με τον κάθε δουλέμπορο; Τι αβάντα είναι αυτή στον Μεγάλο Αδελφό; Τι προμοτάρισμα είναι αυτό στην Παγκοσμιοποίηση;

Κι εσείς ω ιδεολόγοι μου; Γιατί συναινείτε με τους επαγγελματίες; Ποιο είναι το δικό σας το κόλλημα; Ποια είναι η δική σας η φαντασίωση;

Ονειρεύεστε τον εαυτό σας πάνω σε άτι, με το σπαθί στο χέρι; Να ηγείστε της επανάστασης κατά της ολιγαρχίας; Να τρέχουν πίσω σας ορδές πολύχρωμων αλλοδαπών προλετάριων με υπόκρουση αντάρτικης μουσικής; Επαναστατικό στρατό θεωρείτε αυτά τα ορκ; Ταξικά αδέρφια σας λογαριάζετε τους πολιτικά αναλφάβητους; Μα για να ‘χει κανείς ταξική συνείδηση πρέπει πρώτα να ‘χει πολιτική συνείδηση ρε φουκαράδες. Ή μήπως θαρρείτε ότι μπορείτε να τους διδάξετε, να τους «διαφωτίσετε»; Εδώ δεν σας καταλαβαίνουμε εμείς που ξέρουμε και ελληνικά!

Ρε κακομοίρηδες τόσον καιρό διαβάζετε, τόσα χρόνια αναλύετε, τόσες δεκαετίες ζείτε εντός των τειχών του καπιταλισμού και δεν καταλάβατε ακόμη ποιο είναι το κύριο γνώρισμα και συνάμα όπλο του; Θα σας το πω εγώ σήμερα και δωρεάν.

Ο καπιταλισμός διαφθείρει.

Γι αυτό έρχονται όλοι αυτοί εδώ. Γι αυτό μεταναστεύουν στας Ευρώπας και στην Αμέρικα, στα άντρα δηλαδή του καπιταλισμού. Οι ήδη διεφθαρμένοι-εγκληματίες-αντικοινωνικοί έρχονται στο στοιχείο τους. Αλλά και οι «πτωχοί πλην τίμιοι», να διαφθαρούν θέλουν, να τα οικονομήσουν, να πιάσουν την καλή. Δεν είναι φτωχοί που θέλουν να επιβιώσουν, είναι φτωχοί που θέλουν να πλουτίσουν. Αφήστε που οι περισσότεροι είναι από χέρι κατά της αριστεράς. Οι μεν της Ανατολικής Ευρώπης φάγανε «υπαρκτό σοσιαλισμό» -δηλαδή κόκκινη χούντα- με το τσουβάλι και είναι εξορισμού αντιαριστεροί, οι δε ισλαμιστές, ακόμη και οι μετριοπαθέστεροι, ακούνε αριστερά και αθεΐα και βγάζουν σπυριά.

Αν εξαιρέσουμε λοιπόν τους (καθόλου αμελητέους σε αριθμό) γκάνγκστερς, τους φανατικούς θρησκόληπτους, τους φασίστες (Τσάμηδες, κομιτατζήδες, Ουτσεκάδες κτλ), τους πράκτορες Άγκυρας-Ουάσινγκτον-Τελ Αβίβ, τους κουτοπόνηρους- δουλοπρεπείς-καταφερτζήδες που κοιτάνε να «τρυπώσουν» και δεν δίνουν δεκάρα για την πολιτική, πόσοι και ποιοι σας μένουν για «διαφωτισμό», για συγκρότηση του «στρατού»; Μερικές εκατοντάδες, άντε χιλιάδες, ξελιγωμένοι. Οι οποίοι όταν λιγδώσει το άντερό τους, θα σας φτύσουν και θα βυθιστούν κι αυτοί πατόκορφα στον καπιταλισμό. Θα ζητάνε ολοένα και περισσότερα. Από πεινασμένοι θα γυρεύουνε χαβιάρια. Από ρακένδυτοι θα κυνηγάνε επώνυμα συνολάκια. Από άστεγοι και τρωγλοδύτες θα ζητάνε βιλλάρες. Από ξυπόλητοι θα θέλουνε κουρσάρες.

Έτσι είναι η ανθρώπινη φύση ρε παιδιά. Αχόρταγη. Κι αυτό εκμεταλλεύεται ο καπιταλισμός.

Τη συντρόφισσά σας την ξεχάσατε; Που από εκφωνήτρια έγινε επίτροπος; Που από επαναστάτρια εντός του Πολυτεχνείου και εχθρός των «Αμερικάνων», άρχισε ξαφνικά να «αλληθωρίζει»; Να τα ‘τα πέτσινα κολάν, να ‘τα τα εύσημα από τον Λαμπράκη, να τα μεγαλεία, να «ου Συνασπισμούς», να «ου Σοσιαλισμούς» και … τσουπ η «έξω από το ΝΑΤΟ - έξω από την ΕΟΚ» διορίστηκε από Νατοϊκό πρωθυπουργό επίτροπος στην ΕΟΚ! Ξέρετε. Από εκείνους τους διορισμένους- πιόνια του κεφαλαίου που νομοθετούν και διατάζουν τις εκλεγμένες κυβερνήσεις. Αμ οι δημοσιοκάφροι που κόπτονται υπέρ του μνημονίου; Κνίτες δεν ήτανε; Αμ ο Σαλονικιός δανδής που έγινε και προϊστάμενος των «μπάτσων»;

Αμέτρητοι οι επιδέξιοι αριστεροί κώλοι που φορέσανε μεταξωτά βρακιά. Οι μετανάστες γιατί πρέπει να διαφέρουν;

Πείτε λοιπόν στους επαγγελματίες των κομμάτων σας, να μη ματαιοπονούν. Ούτε οι «Μπάγκλα» ούτε οι «Πάκι» θα τους σώσουν. (Παρένθεση για τους αμύητους αναγνώστες μου: οι στρατολόγοι των κομμάτων της αριστεράς, έχουν μάθει 5-6 λέξεις ξένων, Ασιατικών κυρίως, γλωσσών για να ψαρεύουν μετανάστες ως νεοσύλλεκτους για τους κομματικούς στρατούς. Όπως οι βρωμύλοι των περασμένων δεκαετιών, τα περιβόητα «καμάκια», με το ανοιχτό πουκάμισο και την τρίχα-δάσος, είχαν μάθει λίγα κουτσοαγγλικά για να ψαρεύουν τουρίστριες στις παραλίες. Όπου δουν λοιπόν μελαμψό Ασιάτη, του την πέφτουν: -«Μπάγκλα»; -«Πάκι»; Κι ανάλογα με το τι θα απαντήσει ο δυστυχής, ακολουθεί χαιρετισμός στην αντίστοιχη γλώσσα. Θα συμφωνήσετε ότι πρόκειται περί κατάντιας. Τέλος παρένθεσης.). Αν έχουν διαλέξει για συμμάχους τους λαθραίους, αν αναζητούν μισθοφόρους έναντι πινακίων φακής, αν συστήνουν λεγεώνες των ξένων, σημαίνει ότι ήδη χρεοκόπησαν. Και όσο μένετε μαζί τους χρεοκοπείτε κι εσείς.

Γι αυτό σας λέω ιδεολόγοι της αριστεράς. Ο ρομαντισμός της νιότης σας δεν μπορεί να αποτελεί εσαεί δικαιολογία. Καλές οι ονειρώξεις, αλλά είναι για τους εφήβους. Όπως και ο αυνανισμός. Οι ενήλικες εξασκούν τα καθήκοντά τους αλλιώς.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση