Ο Γιώργος νιώθει κάτι, "σχεδόν προσβλητικό"...

Ο πρωθυπουργός της Ελλάδος μιλώντας σε δημοσιογράφο της εφημερίδας “Corriere De La Sera”, δήλωσε “Το να μας ζητούν ένα νησί ή ένα μνημείο ως εγγύηση, είναι σχεδόν προσβλητικό.

Ο κόσμος περιμένει ότι ο λόγος μας και οι πράξεις μας θα αποτελέσουν επαρκή εγγύηση”.

Κύριε Πρωθυπουργέ. “Σχεδόν Προσβλητικό”; ή άλλιώς “Almost Offensive”;

Ούτε Επαίσχυντο.

Ούτε Ανήκουστο.

Ούτε Απαράδεκτο.

Ούτε Ανεπίτρεπτο.

Ούτε Προσβλητικότατο.

ΣΧΕΔΟΝ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ;

Helloooow!!!

Μιλάμε για τα νησιά μας. Μιλάμε για τα μνημεία μας.

Είναι ΣΧΕΔΟΝ ΠΡΟΣΒΛΗΤΙΚΟ να μας ζητούν ως εγγύηση την ΑΚΡΟΠΟΛΗ;

Ή μήπως δεν έχω καταλάβει κάτι καλά και πρέπει να μου το εξηγήσουν;

Αν αυτά είναι κάτι σχεδόν προσβλητικό, κύριε Παπανδρέου, τότε μπορείτε να μας πείτε τι είναι για εσάς το κανονικό προσβλητικό;

Τί είναι, άραγε, αυτό που μπορεί να σας προσβάλει κύριε Παπανδρέου, αν δεν μπορεί να σας προσβάλει η πρόταση για πώληση Ελληνικού νησιού ή Ελληνικού μνημείου;

Μήπως θα νιώσετε προσβολή αν σας μιλήσουν έτσι για... τον Λευκό Οίκο; Μήπως προσβληθείτε αν σας αμφισβητήσουν την ηθική ακεραιότητα του Λίνκολν; Πείτε μου ότι θα νιώσετε άσχημα και πολύ προσβεβλημένος αν σας κατηγορήσουν τον Dominique mon ami... και σας τον πούνε βιαστή και σοδομιστή!!!

Πείτε μου έτσι, να σας καταλάβω κι εγώ ο... στενόμυαλος που ασχολούμαι με Ελληνική ιστορία, που αγαπάω την πατρίδα που γέννησε τους προγόνους μου και που μου προσφέρει την τιμή να λέγομαι Έλληνας...! Αλλά, ξέχασα, αυτά είναι τρε μπανάλ για τον κοσμοπολίτη, παγκοσμιοποιητή, σκεπτόμενο και βραβευμένο που μας έκοψε το τσιγάρο, Γιώργο Παπανδρέου...

Σχεδόν προσβλητικό, λοιπόν. Σηκώνει και άλλα, χειρότερα, ο γιός της Μαργαρίτας, για να νιώσει προσβεβλημένος. Μόνο που δεν ένιωθε σχεδόν προσβεβλημένος όταν γύριζε στα πέρατα της γης και διαλαλούσε πως οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, πως οι Έλληνες είναι απατεώνες, πως οι Έλληνες έχουν μάθει να μην παράγουν...

Ένιωθε κάτι "σχεδόν προσβλητικό" τότε; Όχι, βέβαια!

Τότε ένιωθε βαθιά τιμή και του σηκωνόταν η... τρίχα από την συγκίνηση όταν αργότερα μιλούσε για περιορισμένη εθνική κυριαρχία... Τότε δεν ένιωθε σχεδόν προσβεβλημένος. Τότε ένιωθε υπερήφανος που μπορούσε να εκτελεί με τα ίδια του τα χέρια την πατρίδα (την δική μας και όχι την δική του) και όλους εκείνους που τον αποκαλούσαν... Γιωργάκη.

Τώρα, όμως, νιώθει κάτι σχεδόν προσβλητικό (μήπως επειδή δεν το ανακοίνωσε ο ίδιος;)...

Αλλά βέβαια τι να λέμε. Όταν οι αντιστάσεις έχουν φτάσει στο απροχώρητο, τι να περιμένεις; Πατριωτισμό;

Όταν έχουμε παραδώσει τα κλειδιά του Κοινοβουλίου, τι να αναμένεις; Έλεγχο;

Όταν οι προσπάθειες του κράτους να λειτουργήσει εξαντλούνται στην εύρεση νέων εισπρακτικών μεθόδων, απαξιώνοντας υγεία, παιδεία, αστυνόμευση, αθλητισμό και ανάπτυξη, τι ζητάω και εγώ; Το αυτονόητο;

Αααα και για να μην το ξεχάσω...

Ποιός σας ζήτησε κύριε Πρωθυπουργέ ως εγγύηση ένα μνημείο ή ένα νησί για να κάνετε τέτοια δήλωση;

Τι μας κρύβετε;

Loutraki One και Κωνσταντίνος

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση