Αναζητείται ηγέτης...

Έχω την εντύπωση ότι το σημείο χωρίς επιστροφή έχει ξεπεραστεί.
Η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου από την μέρα που υπέγραψε το Μνημόνιο μετατράπηκε από διευθυντή σε απλό υπάλληλο, καθώς παρέδωσε τον έλεγχο στο ΔΝΤ.
Από τη στιγμή εκείνη και με τα οικονομικά νούμερα όπως μας ανακοινώνονται η ανάκαμψη είναι όνειρο απατηλό, είτε πρωθυπουργός γίνει ο Σαμαράς είτε ο οποιοσδήποτε. Οπότε το μόνο που μας μένει είναι να φτάσουμε στο τέλος του γκρεμού και να σταματήσει η αιώρηση.
Αυτή τη στιγμή αναζητείται ηγέτης να αναλάβει την αναγέννηση της Ελλάδας.
Το πασοκ προσπάθησε με κόλπα να πάρει το ηθικό πλεονέκτημα που είχε απωλέσει από την πολιτική απάτη του 80΄και 90΄αλλά επειδή "ο κλέφτης και ο ψεύτης τον πρώτο χρόνο χαίρονται" τα γέλια έχουν κοπεί και απλά διαχειρίζονται την απομάκρυνση τους σε συνεργασία με τους δυτικούς εντολείς τους.
Του Σαμαρά του δόθηκε ένα λαχείο τον Νοέμβρη του 09 και το κέρδισε. Δυστυχώς στο λαχείο του Σαμαρά, πλέον ελπίζουν πολλοί. Στο χέρι του είναι να αξιοποιήσει τα κέρδη ή να ξαναγυρίσει στην πολιτική αφάνεια, που αυτή τη φορά θα είναι πολιτική αιδώς.
Εκτιμώ ότι θα δώσει τον αγώνα τον καλό και θα αναλάβει την ιστορική του ευθύνη καθώς δεν έχει δικαίωμα να αποτύχει .
Λυπούμαι που θα είμαι λίγο κυνικός.

• α) Πολλοί συμπολίτες μας είναι πεπεισμένοι ότι το Μνημόνιο είναι απαραίτητο για “Να μπει επιτέλους μια τάξη”.
• β) Πολλοί συμπολίτες μας είναι πεπεισμένοι ότι η οικονομική πρόταση της ΝΔ είναι ανεφάρμοστη και ουτοπική.
• γ) Πολλοί συμπολίτες μας θεωρούν ότι μετά από ένα ή δύο χρόνια θα βγούμε από το περίφημο “τούνελ”
• δ) Πολλοί συμπολίτες μας θεωρούν την προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ ως υπεύθυνη του οικονομικού προβλήματος της χώρας.

Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν ότι η μνημονιακή προπαγάνδα έχει επιτύχει να περάσει το μήνυμά της σε ικανοποιητικό βαθμό.
Επίσης, η στάση ενός τμήματος κορυφαίων στελεχών της ΝΔ περί ανάγκης ευρύτερης “συνεννόησης” καθιστά τη διενέργεια ουσιαστικής αντιπολίτευσης εκ των πραγμάτων δύσκολη.
Είναι πιθανό ότι αρκετοί να μην έχουν αντιληφθεί ακόμα όχι το μέγεθος, αλλά το πιό είναι το πραγματικό πρόβλημα.

• Φαίνεται ότι η εκχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας, κατά παράβαση του Συντάγματος στο οποίο έχουν ορκιστεί πίστη, δεν αποτελεί ιδιαίτερο πρόβλημα, αρκεί να εξασφαλίσουμε καμιά καρέκλα.
• Φαίνεται ότι το γεγονός ότι η εμπράγματη υποθήκευση της χώρας έναντι της εξόφλησης του δανείου δεν τους ενοχλεί.
• Φαίνεται τέλος ότι δεν τους ενοχλεί ούτε τογεγονός ότι η εφαρμογή του Μνημονίου δεν θα οδηγήσει στο τέλος σε οποιαδήποτε λύση.

Αναρωτιέται εύλογα λοιπόν τι τους ενοχλεί.
Είναι βέβαιο επίσης ότι ο Σαμαράς αυτά τα γνωρίζει. Το ίδιο και οι υπόλοιποι αρχηγοί της αντιπολίτευσης. Δεν είναι ούτε χτεσινοί ούτε πολιτικά αφελείς. Δεν ξέρω όμως τι Ελλάδα θα αναγκαστούν να κυβερνήσουν ή να επανοργανώσουν αύριο.
Και έχω ένα πιο απλοϊκό ερώτημα:
Τι ψήφισε με ξεκάθαρη πλειοψηφία ο κόσμος το 2009;
Σίγουρα δεν ψήφισε ΕΚΤ/ΔΝΤ και εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Ή μήπως αυτό ψήφισε στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση; Δεν νομίζω…
Και εν πάση περιπτώσει, το 1940 είπαμε ΟΧΙ επειδή δεν πηγαίναμε τους Ιταλούς. Το 41 παραδοθήκαμε γιατί δεν "σπάσαμε" σε ένα σημείο. Ποιοί επιζώντες της Κατοχής λένε “ναι” σε νέα Κατοχή; Αν “ναι” λένε, κατοχή θα έχουμε.
Αλλά για την ώρα μάλλον μας «περιποιείται» σιγά-σιγά ο Γιώργος Παπανδρέου για να το συνηθίζουμε. Δεν νομίζω ότι με ρώτησε ποτέ κανείς, αν θέλω αυτά που σχεδίασαν χωρίς να με ρωτήσουν… Άσχετα με το τι θα απαντούσα.
Βέβαια όταν και ο Παπαχελάς έχει γίνει Τρέμη, τι να πω… Καλύτερη η Ανίτα.

Αναγνώστης

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση