Επίσημο: Ο ΟΤΕ σε κρίση ρευστότητας!

• Πριν συμπληρωθεί μια εβδομάδα από το αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «S10» για την κρίση ρευστότητας, στην οποία οδήγησε τον ΟΤΕ η διοίκηση Βουρλούμη, κυρίως με την υπερτιμημένη εξαγορά της Γερμανός, δύο χθεσινές ανακοινώσεις της ίδιας της διοίκησης του Οργανισμού ήλθαν να το επιβεβαιώσουν με τον πλέον επίσημο τρόπο!

Αιφνιδίως -και κατά τρόπο που θα ενέπιπτε ακόμη και στις διατάξεις της χρηματιστηριακής νομοθεσίας περί παραπλανητικών ανακοινώσεων…- η διοίκηση Βουρλούμη ενημέρωσε χθες το επενδυτικό κοινό, ότι «πετσοκόβεται» κατά 62% το μέρισμα των μετόχων του. Επιπλέον, ανακοίνωσε ότι μεταθέτει το 2011 την πληρωμή στην εφορία της έκτακτης εισφοράς επί των κερδών της χρήσης 2009.
Όσο κι αν αυτό ακούγεται παράδοξο στον φορολογούμενο πολίτη που επί δεκαετίες τροφοδοτεί τη μεγέθυνση της περιουσίας του Οργανισμού, ο ΟΤΕ βρίσκεται σήμερα, με καταστροφικούς χειρισμούς της διοίκησης Βουρλούμη, σε αδυναμία να ανταποκριθεί ακόμη και σε βασικές του υποχρεώσεις, όπως η καταβολή του ΗΔΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝΤΟΣ μερίσματος για την προηγούμενη χρήση, ή οι υποχρεώσεις του στην εφορία.
Τη μεγαλύτερη ζημιά από τις χθεσινές ανακοινώσεις του ΟΤΕ έχει, χωρίς αμφιβολία, το ελληνικό Δημόσιο, ως βασικός μέτοχος του Οργανισμού, αλλά και σε ό,τι αφορά την είσπραξη πολύτιμων, αυτή την περίοδο, δημοσίων εσόδων:
- Από την περικοπή του μερίσματος σε 0,19 ευρώ (έναντι των 0,50 ευρώ ανά μετοχή που είχαν ανακοινωθεί μόλις στις 25 Φεβρουαρίου, ταυτόχρονα με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων 2009), το Δημόσιο υπολογίζεται ότι χάνει ως μέτοχος του ΟΤΕ γύρω στα 30 εκατ. ευρώ, χωρίς στο ποσό αυτό να υπολογίζονται τυχόν απώλειες κρατικών τραπεζών και ασφαλιστικών ταμείων, που έχουν μετοχές του ΟΤΕ στα χαρτοφυλάκιά τους.
- Τεράστιες είναι οι απώλειες του Δημοσίου και από την κατακόρυφη μείωση της κεφαλαιοποίησης του ΟΤΕ, μετά την ανακοίνωση των αναπάντεχων κακών νέων για το μέρισμα. Η μετοχή υποχώρησε περισσότερο από 11% στη χθεσινή συνεδρίαση του ΧΑ και οι λογιστικές απώλειες δημόσιας περιουσίας μόνο σε μια συνεδρίαση ξεπέρασαν τα 70 εκατ. ευρώ.
- Με την ανακοίνωση για τη μετάθεση της πληρωμής της έκτακτης εισφοράς 96,4 εκατ. ευρώ το 2011, παρότι θα επιβαρύνει τα αποτελέσματα του 2010 (τυπική ένδειξη και αυτή της στενότητας ρευστότητας που αντιμετωπίζει ο ΟΤΕ) το Δημόσιο βλέπει μια από τις κατ’ εξοχήν κερδοφόρες εταιρείες της χώρας να λέει «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω… φέτος!» μια έκτακτη εισφορά που όλες οι άλλες κερδοφόρες εταιρείες πληρώνουν αγόγγυστα μέσα στο 2010 –καλό θα ήταν να εξηγηθεί και στους άλλους φορολογούμενους πολίτες, πάντως, πώς ακριβώς ο ΟΤΕ πετυχαίνει αυτή την ιδιότυπη εξαίρεση σε ό,τι αφορά το χρόνο πληρωμής της υποχρέωσής του.
- Επιπλέον, η διοίκηση του ΟΤΕ ανακοίνωσε ότι αμφισβητεί και το… ύψος της έκτακτης εισφοράς και «διερευνά την πιθανότητα (μετά την πληρωμή του ανωτέρω ποσού) να ζητήσει να της επιστραφεί ποσό 30,1 εκατ. ευρώ περίπου από την ανωτέρω εισφορά, το οποίο έχει υπολογιστεί επί εσόδων από μερίσματα και προέρχεται από κέρδη θυγατρικών της για τη χρήση 2008, στα οποία έχει ήδη επιβληθεί έκτακτη εισφορά με βάση τις διατάξεις του Ν. 3808/2009».
Μέσα σε ένα 24ωρο, λοιπόν, ο ΟΤΕ κατάφερε ποικιλοτρόπως να επιβαρύνει το ελληνικό Δημόσιο, ενώ δεν έχει περάσει καιρός από την εποχή, που ο Οργανισμός ήταν ένα από τα «χρυσωρυχεία» του ευρύτερου δημόσιου τομέα, με υψηλές καταβολές μερισμάτων και φόρων. Δυστυχώς, ο υπουργός Οικονομικών, Γ. Παπακωνσταντίνου απουσίαζε χθες στις Βρυξέλλες για τη συνεδρίαση του Eurogroup και δεν είχε την ευκαιρία να συγχαρεί τον Π. Βουρλούμη για τις επιτυχίες αυτές…
Η ξαφνική μετατροπή του κερδοφόρου Οργανισμού σε μπαταχτσή των μετόχων του και του Δημοσίου είναι πλέον προφανές ότι οφείλεται σε κρίση ρευστότητας, στην οποία ευσχήμως αναφέρθηκε και η διοίκηση Βουρλούμη στις χθεσινές ανακοινώσεις, σημειώνοντας ότι «στη συνεδρίαση της 4ης Ιουνίου 2010, το Διοικητικό Συμβούλιο της εταιρείας αποφάσισε να εντείνει τις προσπάθειες εξοικονόμησης χρηματορροών, επικαλούμενο την αλλαγή στις συνθήκες, «ως αποτέλεσμα των μέτρων λιτότητας που εισήχθησαν σε συνέχεια των προβλημάτων χρηματοδότησης της χώρας, καθώς και της επακόλουθης αβεβαιότητας σχετικά με τις μακροοικονομικές εξελίξεις».
Η οδυνηρή πραγματικότητα για τον ΟΤΕ, βέβαια, είναι ότι λίγη σχέση έχουν τα μέτρα λιτότητας, τα προβλήματα χρηματοδότησης της χώρας και η μακροοικονομική αβεβαιότητα με τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζει σήμερα ο Οργανισμός. Στην πραγματικότητα, ο ΟΤΕ αδυνατεί να αναχρηματοδοτήσει δάνεια, που σε εποχές αλόγιστης σπατάλης από τη διοίκηση Βουρλούμη χρησιμοποιήθηκαν για την πανάκριβη εξαγορά της Γερμανός. Αν είχε ακολουθήσει συνετές πολιτικές επέκτασης δραστηριοτήτων και διαχείρισης της περιουσίας και των υποχρεώσεών του, ο ΟΤΕ δεν θα γινόταν σήμερα «επαίτης» στη μητρική Deutsche Telekom για να αναχρηματοδοτήσει τα χρέη του…
Τι έγραφε το “S10” την 1η Ιουνίου
Σε αναλυτικό δημοσίευμά του από την 1η Ιουνίου, το “S” είχε αναφερθεί διεξοδικά στην κρίση ρευστότητας που αντιμετωπίζει ο ΟΤΕ και, δυστυχώς, λίγες ημέρες αργότερα επιβεβαιωθήκαμε πλήρως. Το δημοσίευμα αυτό παρατίθεται, για να γίνει αντιληπτό με σαφήνεια, ότι ο ΟΤΕ δεν θα αντιμετώπιζε τα σημερινά οξύτατα προβλήματα, αν ήταν συνετή η διαχείριση που ασκήθηκε τα τελευταία χρόνια:
Βαριά στρατηγικά σφάλματα της διοίκησης Βουρλούμη πληρώνει σήμερα ο ΟΤΕ με μια πρωτοφανή κρίση ρευστότητας, που δημιουργείται μεν από τις ευρύτερες οικονομικές συνθήκες, αλλά σίγουρα δεν θα είχε τις ίδιες παρενέργειες για τον Οργανισμό, αν επί ημερών Βουρλούμη δεν αντιμετωπιζόταν η ισχυρή πιστοληπτική ικανότητα του ΟΤΕ σαν μια… «χρυσή κάρτα» για απεριόριστες αγορές.
Μέσα στην καθημερινή «βροχή» υποβαθμίσεων πιστοληπτικών αξιολογήσεων, που έπληξαν από το Δημόσιο μέχρι τις τράπεζες, πέρασε απαρατήρητη η πρόσφατη υποβάθμιση της πιστοληπτικής βαθμολογίας του ΟΤΕ από την Standard & Poors, από το ΒΒΒ στο ΒΒΒ-. Θα ήταν μια ασήμαντη υποβάθμιση, μέσα σε όλες τις άλλες, αν δεν συνοδευόταν από μια σημαντική σημείωση, που δείχνει πόσο «στριμωγμένος» θα είναι ο ΟΤΕ τη διετία 2010-2011.
Ανέφερε η S&P, ειδικότερα, ότι διατηρεί σταθερό το outlook της πιστοληπτικής αξιολόγησης του ΟΤΕ και αυτό αντανακλά την προσδοκία του οίκου, ότι η Deutsche Telekom θα προσφέρει στήριξη ρευστότητας στον Οργανισμό, αν χρειασθεί, για την αναχρηματοδότηση χρεών, ύψους 2,1 δις. ευρώ, τα οποία ωριμάζουν μέσα στο 2011.
Με μια λιγότερο «κομψή» διατύπωση, θα αποκαλυπτόταν σαφέστερα η πραγματική εικόνα: ο ΟΤΕ, αν δεν είχε σήμερα τις πιστωτικές γραμμές της Deutsche Telekom στη διάθεσή του (σχετικές αποφάσεις θα ληφθούν στην προσεχή γενική συνέλευση των μετόχων) θα ήταν στην τρέχουσα, δύσκολη διετία, εκτεθειμένος ακόμη και στον κίνδυνο μιας σοβαρής κρίσης ρευστότητας, πράγμα πρωτοφανές στην ιστορία μιας από τις μεγαλύτερες ελληνικές εταιρείες, με διεθνή εμβέλεια.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσίευσε στις οικονομικές καταστάσεις α’ τριμήνου, ο ΟΤΕ έχει σήμερα μακροπρόθεσμες τραπεζικές υποχρεώσεις 5,2 δις. ευρώ, εκ των οποίων τα 1,5 δις. ευρώ λήγουν μέσα στην τρέχουσα χρήση.
Όπως σημειώνεται στις οικονομικές καταστάσεις,
Τον Φεβρουάριο του 2010, ομόλογα (…) ονομαστικής αξίας 1,5 δις. ευρώ, με ημερομηνία λήξης τον Φεβρουάριο του 2011 και υπόλοιπο την 31η Μαρτίου 1,497 δις. ευρώ, ανακατανεμήθηκαν στο βραχυπρόθεσμο μέρος των μακροπρόθεσμων δανείων. Ο ΟΤΕ εξετάζει ήδη πιθανούς τρόπους αναχρηματοδότησης του συγκεκριμένου δανείου, συμπεριλαμβανομένης αλλά όχι περιοριζόμενης σε αυτό, της λήψης δανείου από την Deutsche Telekom AG.
Πίσω από αυτή τη σημείωση, αλλά και όσα επακολούθησαν μέχρι σήμερα, φαίνεται καθαρά, ότι ο ΟΤΕ δεν είναι εξαίρεση στον κανόνα: όπως το Δημόσιο και οι ελληνικές τράπεζες, ο Οργανισμός είναι μπλοκαρισμένος από τη διεθνή αγορά και δεν μπόρεσε να βρει μέσω του Λονδίνου δυνατότητα να αναχρηματοδοτήσει αυτό το σκέλος του δανείου που θα έληγε τον Φεβρουάριο. Και, φυσικά, δεν θα μπορούσε να βρει ένα ποσό της τάξεως των 1,5 δις. ευρώ από τις «στεγνές» ελληνικές τράπεζες, γι’ αυτό και πρόσφατα ανακοινώθηκε ότι θα ζητήσει η διοίκηση στην προσεχή γενική συνέλευση την άδεια των μετόχων για να λάβει δανεισμό από την Deutsche Telekom.
Προφανές είναι, ότι σε συνθήκες πιστωτικού αποκλεισμού, που δεν πρόκειται να αλλάξουν γρήγορα (ακόμη και το Δημόσιο, μόνο στα… όνειρα του υπουργού Οικονομικών θα βρει πρόσβαση στις αγορές για δανεισμό πριν το τέλος του 2011…) και ενώ η άμεση ρευστότητα του Οργανισμού δεν ξεπερνά σήμερα τα 900 εκατ. ευρώ, με τις λήξεις να φθάνουν το 1,5 δις. ευρώ τον Φεβρουάριο του 2011, ο ΟΤΕ θα αναγκασθεί να προσφύγει σαν άλλος ένας επαίτης από την Ελλάδα στα βαθιά γερμανικά «σεντούκια».
Είναι ενδιαφέρον, όμως, το ύψος του ποσού των λήξεων που έχουν «στριμώξει» σήμερα τον ΟΤΕ, 1,5 δις. ευρώ, δηλαδή όσο ακριβώς κόστισε (χωρίς τους τόκους…) η πολυδιαφημισμένη, πλην όμως χαμηλής αποδοτικότητας, εξαγορά της Γερμανός!
Η διοίκηση Βουρλούμη υπερέβη το 2006 τα εσκαμμένα και σήμερα ο Οργανισμός πληρώνει βαρύ τίμημα: για πρώτη φορά, ο ΟΤΕ βγήκε «έξω από τα νερά του» και, ενώ ως τότε προχωρούσε σε εξαγορές άλλων τηλεπικοινωνιακών εταιρειών, εξαγόρασε μια εμπορική εταιρεία, την Γερμανός, ακριβώς τη στιγμή που έπνεε τα λοίσθια το επιχειρηματικό της μοντέλο, αυτό του «σούπερ μάρκετ» κινητής τηλεφωνίας/τεχνολογίας, καθώς οι Vodafone και Wind είχαν «απεξαρτηθεί» από το εμπορικό του δίκτυο, δημιουργώντας τα δικά τους.
Τότε επέλεξε ο κ. Βουρλούμης να προχωρήσει στην εξαγορά της Γερμανός, με ένα τίμημα που ακόμη ελέγχεται από τη Δικαιοσύνη ως εξωφρενικά υψηλό, το οποίο μάλιστα ο ΟΤΕ κλήθηκε να εξοφλήσει με δανεισμό. Τέσσερα χρόνια μετά, η Γερμανός δεν έχει αποδώσει ούτε καν κέρδη που να καλύπτουν τους τόκους αυτού του δανείου και μόνο όσοι γοητεύονται από νοηματικές ακροβασίες μπορεί να πεισθούν από τα επιχειρήματα της διοίκησης του Οργανισμού για τα οφέλη που (δήθεν) είχε από την εξαγορά.
Στην πραγματικότητα, τα κέρδη που άντλησε ο Οργανισμός από το εμπορικό δίκτυο της Γερμανός ήταν αμελητέα σε σχέση με το τεράστιο κόστος της εξαγοράς. Και όχι μόνο αυτό, αλλά αποδεικνύεται ότι σήμερα δεν θα έμπαινε στις ίδιες περιπέτειες με την εξυπηρέτηση του δανεισμού του, αν είχε αποφύγει το «βαρίδι» των 1,5 δις. ευρώ, αλλά δαπανούσε ένα λογικό ποσό για την ανάπτυξη ιδιόκτητου δικτύου καταστημάτων, όπως ακριβώς είχε σχεδιασθεί εξαρχής, πριν δηλαδή επινοηθεί το μεγαλόπνοο σχέδιο της εξαγοράς της Γερμανός.
Με απλά λόγια, σήμερα ο ΟΤΕ και μαζί του η ελληνική κυβέρνηση δεν θα βρίσκονταν στην ιδιότυπη «ομηρία» των Γερμανών της Deutsche Telekom, που λειτουργούν για τον ΟΤΕ ως δανειστές εσχάτης καταφυγής, αν η διοίκηση Βουρλούμη δεν σπαταλούσε ένα τεράστιο ποσό δανεικών για μια εξαγορά αμφίβολης σκοπιμότητας. Αν ο κ. Βουρλούμης έδειχνε τη στοιχειώδη ευθιξία ενός μάνατζερ που σέβεται τον εαυτό του και τους μετόχους, ήδη θα είχε παραιτηθεί…

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση