Η γεωπολιτική ταύτιση των ελλήνων ακτιβιστών με την Τουρκία

• "...Το κενό, το οποίο έχει προκληθεί στην ισραηλινή γεωπολιτική προσέγγιση, λόγω της ριζικής αποδυνάμωσης των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ είναι δυνατόν να καλυφθεί από την ελληνική πλευρά, η οποία μπορεί να παρουσιαστεί ως αξιόπιστος στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ..."

Του Ιωάννη Κωτούλα (ιστορικός)
Η τουρκική οργάνωση, η οποία βρίσκεται πίσω από την αποστολή της ανθρωπιστικής βοήθειας στην Λωρίδα της Γάζας, είναι η IHH. Η IHH ιδρύθηκε το 1995, όταν το ιδεολόγημα του ισλαμισμού είχε αρχίσει να ριζώνει στην τουρκική κοινωνία. Οι σχέσεις της IHH με το τουρκικό κράτος, αλλά και με διεθνή ισλαμιστικά δίκτυα είναι γνωστές εδώ και καιρό. Μελέτη του Δανικού Ινστιτούτου Διεθνών Μελετών, την οποία εκπόνησε ο Αμερικανός ερευνητής Evan Kohlmann, καταδεικνύει τις σχέσεις της IHH με τα τρομοκρατικά ισλαμιστικά δίκτυα, όπως η Αλ-Κάιντα. Η Daily Telegraph αποκαλεί την τουρκική IHH "ριζοσπαστική ισλαμική ομάδα, η οποία καλύπτεται υπό το προσωπείο της ανθρωπιστικής οργάνωσης".
Στην Ελλάδα τα στοιχεία αυτά είναι άγνωστα ή αποκρύπτονται στο όνομα ενός θεσμοθετημένου σχεδόν μεροληπτικού τρόπου προσέγγισης της σύγκρουσης ανάμεσα στο Ισραήλ και τις ακραίες παλαιστιανικές οργανώσεις.
Δεν αμφισβητεί κανείς τον ατομικό ιδεαλισμό των Ελλήνων, οι οποίοι συμμετείχαν στην αποστολή του στολίσκου στη Γάζα, αν και ορισμένοι εξ αυτών είναι επαγγελματίες ειρηνιστές συχνά μάλιστα με αντιδυτικές και αντι-ισραηλινές προκαταλήψεις, και φυσικά δεν ενδιαφέρθηκαν ιδιαιτέρως να καταγγείλουν την Τουρκία για την πολιτική της στην Βόρειο Κύπρο, αλλά, απηχώντας πλήρως τις θέσεις των ισλαμιστών, κατηγορούν μονίμως , αναπαράγοντας ένα σχήμα άκριτης δαιμονοποίησης, τις ΗΠΑ, το Ισραήλ, ακόμη και την Ελλάδα.
Αυτό που όμως αμφισβητείται είναι η ικανότητά ορισμένων Ελλήνων ακτιβιστών να διακρίνουν ανάμεσα στην ηθική ταύτιση με τους Παλαιστίνιους και στην γεωπολιτική ταύτιση με την νεο-οθωμανική Τουρκία ή με ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις. Η Τουρκία αναδεικνύεται σε προστάτη των Παλαιστινίων και ορισμένοι Έλληνες ακτιβιστές σπεύδουν λόγω ιδεοληπτικού αντιισραηλινισμού να ταυτιστούν με την Τουρκία και τα γεωπολιτικά της σχέδια. Η ελληνική πλευρά αναγιγνώσκει ακόμη την ισραηλινο-παλαιστινιακή αντιπαράθεση αποκλειστικά με όρους ενός στρεβλού ενίοτε ανθρωπισμού, επιλεκτικού ήδη, αφού η ρητορική του δεν αναφέρεται ποτέ στα θύματα της ισραηλινής πλευράς. Χρήσιμο θα ήταν το ελληνικό κράτος να αντιληφθεί το ουσιώδες γεωπολιτικό υπόβαθρο της κατάστασης στη Μέση Ανατολή, όπως αυτό διαμορφώνεται από την νεο-οθωμανική στροφή της Τουρκίας, τον εναγκαλισμό ισλαμιστικών δικτύων και την δυσαρέσκεια του Ισραήλ για αυτήν τη στάση.
Στο πλαίσιο αυτο η αποϊδεολογικοποίηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, η αποδέσμευση της διπλωματικής ανάλυσης από οπισθοδρομικά ιδεολογήματα, η ορθολογική και εργαλειακή προσέγγιση των διεθνών σχέσεων, συνιστά εκ των ων ουκ άνευ επιλογή για το ελληνικό κράτος. Το κενό, το οποίο έχει προκληθεί στην ισραηλινή γεωπολιτική προσέγγιση, λόγω της ριζικής αποδυνάμωσης των σχέσεων Τουρκίας-Ισραήλ είναι δυνατόν να καλυφθεί από την ελληνική πλευρά, η οποία μπορεί να παρουσιαστεί ως αξιόπιστος στρατηγικός σύμμαχος του Ισραήλ.
Η τήρηση μίας συνετής γεωπολιτικής ισορροπίας με το Ισραήλ, ενός δυνητικού συμμάχου στο Γεωπολιτικό Σύμπλοκο της Μέσης Ανατολής, καθώς και η απόπειρα σταδιακής μεταβολής της υπέρμετρα φιλοπαλαιστινιακής ελληνικής κοινής γνώμης, συνιστά πράξη προάσπισης των ελληνικών κρατικών συμφερόντων και υπεύθυνης διεθνούς στάσης για το ελληνικό κράτος, η οποία θα συμβάλει στην σταθερότητα στη Μέση Ανατολή.

Πηγή

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση